ตอน7
ผมก็ปล่อยไอ้เต้ยเล่นเน็ทไป ผมก็นั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ
สักพักนรกก็มาเยื่อนครับ
"กริ้ง ก๋อง"เสียง กริ่งบ้านครับ ไม่รู้ว่าจะพิมพ์ยังงัยครับ เหอะๆ
"ใครว่ะ มาซะดึกเลย"ผมบ่น ไอ้เต้ยก็มองๆแต่มันก็หันกลับไปเล่นเน็ทต่อ
นรกจริงๆครับ นรกมาเยื่อนถึงบ้าน นพนั้นเองครับ
แล้วนพมาทำไมล่ะ ก็ไหนว่าเข้าใจทุกอย่างแล้ว แล้วทำไมต้องมาวันนี้ว่ะ
"นพ"ผมเปิดประตูแล้วออกไปคุยกับมันนอกรั้วบ้าน
"นพมาทำไม กานต์ว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ"
"กานต์"โอ้โห พูดมาเนี้ยกลิ่นเหล้าฟุ้งเชียว
"กินเหล้ามาหรอ"
"ทำไม สนด้วยหรอ"
"นพ ผมว่านพกลับไปก่อนเถอะ"
"ทำไมกานต์ แค่คำว่าเพื่อนก็ให้กันไม่ได้หรอ"
"นพ ผมขอล่ะกลับไปก่อนนะ เราคุยกันตอนนี้ไม่รู้เรื่องหรอก กลับไปก่อนไป"
"ไม่กลับ นพรักกานต์นะ"แล้วนพก็โฝเข้ากอดผม แต่แล้วนรกตัวที่สองก็มาครับ
"เห่ย มึงทำอะไรว่ะ"ไอ้เต้ยมันวิ่งมากระชากนพออกจากตัวผม
นพเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น
"เข้าบ้าน"ไอ้เต้ยหันมาตะคอกใส่ผม
"นพกลับบ้านไปนะ"ผมหันไปบอกนพก่อนเดินเข้าบ้านไป
ผมเดินเขามาในบ้านไม่ถึงสิบนาทีไอ้เต้ยก็เดินเข้ามาทำหน้าเป็นตูด
นั่งหน้างออยู่หน้าคอม ผทว่าบรรยากาศชักเริ่มไม่ดีผมขอชิ่งไปนอนก่อนดีกว่า
"เต้ย พี่ขึ้นไปนอนก่อนนะ"แล้วผมก็เดินเข้าห้องนอนไป
นพรักกานต์นะ นพรักกานต์นะ ประโยคนั้น ยังคงก้องอยู่ในหัวผม
ทำไมต้องมาทำให้ผมสับสนอีก
ทำไม ในเมื่อตอนแรกผมขอให้เค้าอยู่ แต่เค้าก็ยืนยันจะไปกับคนนั้นอยู่ดี
แล้วทำไม ทำไมตอนนี้ จะกลับมาทำไม
ทำไมต้องมาทำให้ผมสับสน
ผมนั่งชันเขาอยู่ในมุมห้อง
ผมจะทำยังงัยต่อไปดี
"เป็นอะไรรึป่าว"เต้ยถาม ทำเอาผมหลุดออกจากห้วงความความคิด
"ป่าว ไม่เป็นไร แล้วนี้เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่"เต้ยมันไม่ตอบ แต่เดินมานั่งลงข้างๆผม
"ไม่เป็นไรนะ"
"ไม่เป็นไร แค่นี้สบายมาก"แล้วเต้ยมันก็เอามือมาลูบหัวผมเบาๆ
"เต้ยไม่โกรธ พี่หรอ"มันไม่ตอบแต่สายหัว มันยังคงลูบหัวผมต่อไป
"กูพี่มึงนะเต้ย"
"เอาน่า ไม่ว่าพี่หรือน้อง มันก้ต้องการคนดูแลทั้งนั้นแหละ
เออ ขอบใจมึงว่ะเต้ย
"ขอบใจ"
"งัย กินบัวลอยม่ะ"มึงมาอารมณไหนของมึงว่ะ
"ร้านปิดแล้วมั้ง"
"ยังหรอก มันตลาดโต้รุ่งไม่ใช่หรอ ป่ะลุกเร็ว"แล้วผมกับเต้ยก็ออกมานั่งกินบัวลอยกัน
.....................เด๋ยวมาต่อ................
.............
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
