ตอนที่ 5
"มึงว่าน้องคนนั้นน่ารักเปล่าวะ"
"ไม่ว่ะ ไม่ค่อยมีนมเลย ต้องคนนั้น นมเป็นนม ตูดเป็นตูด"
"มึงก็พูดไป น้องคนนั้นเขาอาจจะมีดีที่ข้างล่างนะเว้ย"
"ตีนน่ะเหรอ ไอ้ควาย ถ้าผู้หญิงไม่มีนม มันจะไปมีอารมณ์อะไรวะ"
"ไม่รู้ดิ แต่เวลากูสอยใคร คนนั้นอกแน่นทุกคน กูยอมเป็นลูกพวกเขาเลยว่ะ แม่ง ดูดแล้วสะใจ"
บทสนาติดเรทนี้ไม่ใช่ของใครที่ไหน ก็ของผมกับไอ้เกริกครับ ชีวิตประจำวันของันก็มีเรียน โดด ลอกงาน โดนจารย์ด่า โดนทำโทษที่ห้องปกครอง แล้วก็ดูดนมสาว แต่มันไม่ได้จบแค่ดูดนมหรอกครับ เชื่อผมเถอะ เหอะ ๆ
วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากสำหรับพวกผม เรียน ๆ เล่น ๆ โดด ๆ นี่ก็เปิดเทอมมาได้ 3 เดือนแล้ว ไม่เห็นจะมีอะไรที่น่าสนใจเลย วัน ๆ ก็นั่งดูแต่นมสาว ยิ่งเวลาวิ่งนะ เด้งไปเด้งมา น่าขย้ำมาก
"หยุดทำหน้าเหียกเลยไอ้น็อต คิดเรียกลามกอยู่อ่ะดิ"
"หน้ากูมันเหียกมากเหรอวะ แล้วหน้าเหียกเป็นยังไงก็ยังไม่รู้เลย ด่ากูอยู่นั่นแหละ"
"เหียกมันก็หน้าเหมือนมึงน่ะแหละ ง่ายจะตาย"เอาเถอะ สรุปมันจะด่าผมว่าหน้าเหียกต่อไป
"มึงก็เหมือนกันไอ้เกริก อย่าแพร่เชื้อหื่นมาใส่ไอ้น็อต มันยิ่งติดเชื้อโรคได้ง่ายอยู่"
"คว.. ติดเชื้อโรคหรือติดสัด ระวังเถอะ มึงเผลอเดี๋ยวมันก็มองนมสาว"
"อะไร มึงอย่ามาแบ๊วฟ้อง มึงก็พอ ๆ กับกูน่ะแหละ กูแค่มอง มึงนี่จับเอาเลย ไอ้ห่า"
"พอ ๆ วัน ๆ พวกมึงคิดแต่เรื่องนี้หรือไงวะ น็อต วันนี้กินไอติมหรือน้ำแข็งไส"ทินหันมาถามผมเพราะรู้ว่าผมชอบกินอะไรเย็น ๆ ทุกวัน
"วันนี้ไอติม พรุ่งนี้น้ำแข็งไส"
"ไอติมไอ้ทินเหรอวะ ของมันใหญ่นะเว้ย กูเห็นมาแล้ว"เห็นเหรอ....มันมาเห็นคว..ไอ้ทินได้ไงวะ ผมหันไปหาไอ้ทินที่ทำหน้าเหวอ ๆ อยู่ตอนนี้
"ไอ้เกริก มึงเห็นตอนไหน เหี้ย อย่ามาใส่ความ น็อตอย่าไปฟังมัน"ผมก็ไม่ได้อะไรหรอก ก็แค่โกรธ เอ่อ...ไม่สิ ผมไม่รู้ แต่ผมไม่ชอบ แค่นั้นเอง
"มีง้อ ๆ กูไปละ ไม่อยากขัดคู่รักบรรลือโลก"
"เหี้ย จะไปไหนก็ไปซะ"ทินตะโกนด่าตามหลังไอ้เกริกไป ผมก็มานั่ง "งง" กับความรู้สึกตัวเองต่อ ทำไมนะ ผมไม่ชอบให้ใครมาพูดแบบนี้เลย ผมเห็นของทินได้คนเดียว คนอื่นห้าม
"น็อต เชื่อกูนะ กูไม่เคยให้ใครดูคว..กู นอกจากมึง"ฉ่า.....มันมาอีกแล้ว เดี๋ยวนี้อาการนี้โผล่มาทุกวี่ทุกวัน
"เออ ๆ อยากกินติมแล้ว"แล้วผมก็รีบเดินไปซื้อไอติมทันที ใครจะอยู่ก็อยู่ไป ผมไม่อยู่แล้ว
"ทิน มึงเคยเอาหญิงเปล่าวะ"
"เคย ทำไมเหรอ"
"เปล่า ไม่มีอะไร"ผมจะไปถามมันทำไมก็ไม่รู้ ในเมื่อตอนนั้นผมเองนี่แหละที่ยุให้มันเอาหญิง เพียงแต่ตอนนี้ที่ผมถามไป ผมกลับรู้สึกแปลบ ๆ ที่อก เป็นโรคอะไรหรือเปล่าวะเนี่ย
"มึง...เคยรักใครเปล่าวะ"นี่ก็เหมือนกัน ไม่รู้ผมคิดได้ยังไงแต่ละคำถาม แต่ลึก ๆ ผมก็อยากรู้...จากปากของมัน
"เคย และรักอยู่ถึงทุกวันนี้ด้วย"ฉึก....คนละอาการกับฉ่า เจ็บนิด ๆ แฮะ
"เหรอ ดีเนอะ"
"อืม..."ผมกำลังคิดว่า คน ๆ นั้นมันต้องดีแน่ ๆ เลย ถึงทำให้ไอ้ทินมันรักได้ ไม่อยากให้มันอยู่ห่างจากผม....นี่ผมหึงเพื่อนเหรอเนี่ย ไม่ไหวเลยนะผมเนี่ย
"วันนี้มึงกลับไปก่อนเลยนะ กูจะไปธุระหน่อย"ทินเดินมาบอกผม มันต้องมีอะไรปิดบังผมอยู่แน่ ๆ
"หน้าอย่างมึงมีธุระกับเขาด้วยเหรอ"
"เออน่า กลับบ้านคนเดียวได้นะ"
"เออ จะไปไหนก็ไป ๆ"โกรธ ทำไมมันไม่ยอมบอกผม ทำไมให้ผมกลับบ้านคนเดียว.....ทำไมผมถึงต้องเป็นแบบนี้ด้วย
ผมนั่งหลบมุมตรงตู้โทรศัพท์ เห็นทินมันเดินไปอีกทางนึงที่จะกลับบ้าน มันนัดใครไว้......หรือเปล่านะ
ผมค่อย ๆ เดินตามอย่างห่าง ๆ เพื่อไม่ให้มันรู้ตัว มันเดินเข้าไปที่ร้านไอติมแห่งหนึ่ง ภายในร้านมีลูกค้าไม่มากนัก ผมเห็นมันเดินไปทักผู้หญิงคนนึง หน้าตาดีใช้ได้ อกสะบึ้ม ก้นกลมน่าคลึง เหมาะสม....คำนี้มันออกมาจากสมองของผมในตอนนี้ พวกเขาเหมาะสมกันมาก นี่สินะ ที่มันไม่อยากให้ผมมา คงไม่อยากให้มาขัดจังหวะการกุ๊กกิ๊กสินะ.....
ทำไมไม่บอกผมสักคำ.....
ผมเดินกลับบ้านคนเดียว นี่แหละคือความจริง ความจริงที่ผมต้องยอมรับ เฮ้ย! เพื่อนผมมันมีแฟนแล้วนะ ผมควรจะดีใจสินะ ดีใจสิไอ้น็อต เพื่อนที่มึงสนิทที่สุดมีแฟนเป็นสาวสวยเลยนะเว้ย.....ผมกำลัง....ดีใจหรือเสียใจอยู่นะในตอนนี้......
"อ้าวน็อต แล้วทินล่ะลูก"แม่ของทิน หรือแม่ลักษณ์ที่ผมเรียก เดินมาทักผมด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเช่นเคย
"แยกกันกลับน่ะครับ เห็นว่าต้องช่วยเพื่อนทำรายงาน พอดีผมง่วงเลยอยากกลับมานอนหน่อย"
"สีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะ ไม่สบายหรือเปล่าลูก"
"อาจจะเพราะตากแดดมั้งครับ วันนี้เพลีย ๆ ด้วย"
"งั้นลูกขึ้นไปนอนเถอะจ้ะ"ผมลาแม่ลักษณ์ก่อนจะเข้าบ้านของตัวเองไป
"อ้าวไอ้น็อต กลับมาแล้วเหรอ วันนี้โรงเรียนเป็นไงบ้าง"พ่อมักจะถามแบบนี้กับผมทุกครั้ง ผมอยู่กับพ่อ 2 คน แม่เสียไปตั้งแต่ผมอายุ 10 ขวบแล้ว แต่พ่อก็ไม่เคยดูแลผมบกพร่องไปกว่าครอบครัวอื่น ๆ เลย
"ก็ดีครับพ่อ มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่า"
"ไม่หรอก ระดับนี้แล้ว พ่อน่ะเจ๋งจะตาย ฮ่า ๆ"
"หึ ผมไปนอนก่อนนะพ่อ ง่วงมากเลย"
"อย่าลืมทำการบ้านนะน็อต"
"คร้าบผม"ที่ผมทำการบ้านทุกครั้งที่ได้มาก็เพราะพ่อนี่แหละครับ พ่อทำงานหนักส่งผมเรียนหนังสือ ไม่ได้ส่งให้ผมไปเลวหรือไปปลดปล่อย ผมอาจจะโง่ แต่ถ้าเรื่องความขยัน ผมก็ไม่แพ้ใครหรอกนะ
ผมขึ้นห้องนอนปุ๊บ ผมก็ดิ่งลงเตียงทันที ผมอยากนอนให้ลืม ๆ เรื่องเมื่อกี้ซะ ไม่งั้นก็ขอแค่ให้ผมแข็งแรงพอจะคิดต่อก็ยังดี.....
ตรงนั้นเป็นห้องของทิน ทินจะกลับมาหรือยังนะ ทินอยู่ห้องตรงข้ามของผม ซึ่งแน่นอนว่า ถ้าผมเปิดม่าน เปิดกระจก ผมจะเจอมันแน่นอน แต่ตอนนี้ผมไม่กล้าที่จะเปิด ผมกลัว กลัวว่าถ้าเปิดแล้วมันจะไม่อยู่ กลัวเหลือเกิน.....
จบตอน 5