!พี่คะ รับกะเทยทานเพิ่มไหมคะ!
ตัวละครทุกตัวในเรื่องเป็นตัวละครที่สมมุติขึ้น สถานที่และเหตุการณ์บางอย่าง(เช่นเรื่องรับน้อง) มีจริงบ้างและบางอย่างอาจได้รับการดัดแปลงเพื่อความบันเทิงมิมีเจตนาล้อเลียนหรือหมิ่นเกียรติสถาบันแต่อย่างใด อาจจะมีเนื้อหา ถ้อยคำรุนแรงหรือหยาบคายบ้าง ....โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
...............................................
บทนำ....
ช่วงแรกของการเข้ามหาวิทยาลัยมันช่างลำบากดีแท้ วุ่นวาย มากมาย กับการรับน้องสุดเฮี้ยบจากรุ่นพี่สุดโหดของคณะศิลปกรรมศาสตร์ ก็ไม่รู้ว่าจะติสท์ไปไหนนะคะ
ก็ไม่มีอะไรอะไรมากค่ะ ก็แค่ ช่วงแรกๆ ต้องใส่ชุดนิสิตให้ถูกกฎระเบียบ ตามเพศเป๊ะ ติดกระดุมเม็ดบนเอาผ้าสีคณะผูกข้อมือ เวลาไปไหนเข้าแถวเรียงกันไปด้วยกันทั้งเอก! เวลากินข้าว ต้องนั่งติดกันจนแทบจะล้นแคนทีน แถมทำตัวเอะอะโวยวายขั้นสุด เป็นจุดเด่นเลยว่างั้น
แต่เรื่องนั้นช่างมันเถอะค่ะ ไม่วอรี่หรือแคร์อะไร แต่...
หนูว่าถ้าคุณพี่ทั้งหลายจะกรุณา ช่วยยกเลิกกฎห้ามแต่งสาวก่อนจบรับน้องได้ไหมคะ!
นั่นเป็นเพียงความคิดเท่านั้นค่ะ ไม่ได้เอ่ยปากออกไปเดี๋ยวโดนรุ่นพี่ทำโทษจะซวยไปใหญ่ กะเทยน้อยเลยต้องก้มหน้ารับกรรม ซื้อชุดนิสิตชายมาใส่ด้วยความโศกา ยังไงตอนนี้ระหว่างอยู่ในช่วงรับน้องสองเดือนก็ต้องถูกกฎระเบียบที่สุดในชีวิต แต่ไม่เป็นไร...ถึงจะไม่ได้ใส่กระโปรงหนูก็สวยได้ค่า...
ช่วงแรกของการเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย หนูก็เข้าไปอยู่ในหอพักชายล้วน
โอ้...สวรรค์ขั้นสุดยอดของกะเทยน้อย ถ้าทำได้จะนั่งอยู่ในห้องน้ำ(รวม) แอบดูกล้ามเนื้อซิกแพ็กของหนุ่มๆ ทั้งวันทั้งคืน แต่บังเอิ๊ญ....ได้ข่าวว่าผีดุค่ะ กะเทยน้อยเลยงดทำภารกิจหลังห้าทุ่ม กลายเป็นแวะเวียนไปแจกขนมจีบตามห้องต่างๆ จนรู้จักหน้าตาของบรรดาหนุ่มหล่อมาแล้วทั้งหอ...
แต่ ... ทำไมอาหารตาอาหารใจกะเทยช่างหายากซะนี่กระไร? มันไม่มีผู้ชายหน้าไหนใจดีพอจะลากกะเทยน้อยไปกินตับบ้างหรือคะ?...
หนูเบื่อ หนูเซ็ง หนูเครียด... หนูไม่มีผู้ชายตกถึงท้องมาหลายเดือนแล้วค่ะ!
ถอนใจเหนื่อยชีวิตขณะที่ยืนนิ่งอยู่หน้าหอพักชายดังเก่า สายตาวิ้งวั้งของหนูก็หันไปเห็น เพื่อน...คนหนึ่งเดินลงจากฮอนด้าซีวิซ และยืนคุยกับ หนุ่มร่างสูงมากผิวขาวจัด ตาตี่ แต่เสียดายผอมไปนิดนึง หนูชอบล่ำๆ กว่านี้ แต่ว่าในช่วงขาดแคลนผู้ชาย ก็พอจะแก้ขัดไปได้ล่ะน่า หลังจากล่ำลากันเรียบร้อย หนูก็รีบสาวเท้าเข้าไปทักเพื่อน ที่จริงหนูไม่อยากจะเป็นเพื่อนกับมันเท่าไรหรอกค่ะเพราะมันสวยกว่าหนูจมเลย กลัวจะเป็นข้อเปรียบเทียบ ถึงจะบอกว่าสวยแต่มันก็ผู้ชายนะคะ มันบอกว่ามันผู้ชายค่ะ แต่ผีมันย่อมเห็นผีวันยังค่ำ หนูไม่เชื่อหรอกว่ามันจะแมนจริงๆ แต่มันไม่ออกสาวมากนะคะ เรียกว่าเป็นผู้ชายที่เรียบร้อยมากกว่าปกติ หน้าสวยมาก เหมาะกับการเป็นเกย์ควีนประมาณนั้น แต่ตอนนี้มันยังแอ๊บได้อยู่ หนูก็เลยขี้เกียจจะพูด ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะเก็บอาการได้นานแค่ไหน
“ดีจังเลยนะคะมีหนุ่มๆ มาส่งถึงหอ อิจฉาๆ” ส่งเสียงง้อแง้งใส่มัน
“ไม่เห็นดีเลย เราบอกฐาไปแล้วนี่ว่าเราไม่ชอบผู้ชาย” อ่ะค่ะ มันยังคงแอ๊บแมนได้ต่อ
“เหรอค้า แล้วทำไมปล่อยให้มาส่งได้ล่ะ”
“ก็พี่เค้าเป็นรุ่นพี่ที่ซ้อมหลีดมือ พอซ้อมเสร็จก็ดึงดันว่าจะมาส่งให้ได้ เกรงใจไม่กล้าขัด”
“หรอ แสดงว่า..เค้าชอบ...แบบเราสิ” หึ!! อีกฝ่ายใช้สายตาขึ้นจิกนิดๆ เพราะหนูเอามันมารวมเป็นเราด้วย แต่มันไม่ได้พูดอะไร หนูก็เลยเนียนถามต่อ
“ชื่ออะไรเหรอหล่อดีนะ”
“ชื่อพี่โต้ง”
“ถ้ากิ๊งไม่ชอบผู้ชายจริงๆ งั้น...ยกให้เพื่อนได้ไหมคะ กำลังเบื่อๆ เลย”
“อยากยกให้นะฐา เพราะเราก็เบื่อเค้าเต็มทนแล้ว บอกว่าไม่ชอบๆ ก็ยังจะตามจีบ แต่เราไม่รู้ว่าเค้าจะชอบฐาหรือเปล่านะ”
“ดูถูกฐาเกินไปแล้วย่ะ” หนูจิกตาใส่มัน ชิ! หมั่นไส้เห็นว่าตัวเองสวยเข้าหน่อยทำมาเป็นดูถูก
“สรุปว่ายกให้ ไม่เอาคืนนะ” มันพยักหน้าให้ แต่หนูรู้ว่ามันคงไม่คิดหรอกว่าหนูจะทำได้จริง
หึ! คอยดูฤทธิ์อีฐาบ้างเป็นไร
ถึงจะคิดอย่างนั้นแต่ก็เพราะรับน้องนี่แหละค่ะ ไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่าไร หนูเลยไม่ค่อยได้ไปเหล่หนุ่มแถวไหน ว่าจะไปดูลาดเลาที่คณะนังเพื่อนสวยแต่หยิ่งก็เลยเป็นหมัน แต่กระนั้น กลับมีเวลากับเหล้ายาปลาปิ้งพอสมควร โดยเฉพาะวันศุกร์ที่ไม่ต้องเข้ากิจกรรมใดๆ หนูกับเพื่อนในเอกพากันไปร่ำสุรากันเป็นอาจิณ ว่าจะไปจิ๊กหนุ่มสักคนสองคนทำไมหายากหาเย็น... ส่วนใหญ่ เมาแล้วหลับมากกว่าค่ะ นั่นแหละปัญหา
ทีนี้... ไม่รู้ว่าเป็นโชคชะตาหรือฟ้าลิขิตให้หนูได้มาพบกับเขาอีกครั้ง....
ไม่ใช่ใครหรอกค่ะ ก็พี่โต้งคนนั้นนั่นแหละ มันเป็นวันที่หนูไปนั่งในร้านอาหารกึ่งผับ พี่เขานั่งกินเหล้าเมาคอพับอยู่กับโต๊ะ ตามเคย...ชะนีแรงเป็นสีสันของชีวิตค่า ก็มีชะนีนางหนึ่งเดินไปยังพี่เขา แล้วเหมือนจะให้ท่า คุณพี่ท่านเงยหน้าขึ้นมองคุณเธอพร้อมเอ่ยคำมาหนึ่งประโยค ทำให้เธอเดินหน้าหงิกกลับมายังโต๊ะซึ่งมันอยู่ใกล้ๆโต๊ะของหนู แล้วออกปากด่าทันที
“เดี๋ยวนี้ผู้ชายแท้ๆ มันตายไปจากโลกหมดแล้วหรือไงนะ” เธอว่าอย่างหงุดหงิด
“อะไร เค้าบอกว่าอะไรเหรอ” เพื่อนร่วมโต๊ะสอบถามอย่างข้องใจ และหนูเองก็หูผึ่ง
“เค้าบอกว่า ‘ขอโทษนะครับ ผมไม่ชอบผู้หญิงน่ะ’ แบบนี้อ่ะแก” เท่านั้นหนูก็ขำกร๊าก แหม เปิดเผยจริงๆ นะเนี่ยว่าไม่ชอบผู้หญิง หนูยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกรวดเดียวหมดก่อนจะส่ายก้นไปยังจุดมุ่งหมาย
นั่งลงที่ข้างกายคนเมา เขาเงยหน้าขึ้นนิดหนึ่ง ตาปรือๆ น้ำเสียงยานๆ
“ขอโทษนะครับ ผมไม่ชอบ...” ยังไม่ทันพูดจบประโยคหนูก็สวนกลับไป
“ถ้าไม่ชอบผู้หญิง แล้วกะเทยเนี่ย...ชอบไหมคะ”
..........................................................
ตอน 1 หอบหิ้ว
ที่จริงแล้วก่อนจะเดินเข้าไปหาเขา เห็นแค่หลังหนูก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร ยังตกใจเหมือนกันที่พอเงยหน้าขึ้นแล้วเป็นพี่โต้ง แต่ก็นะ จะพี่โต้งหรือพี่อะไรก็ไม่รู้แล้ว ช่วงเวลาแบบนี้ ถ้าไม่กล้าแล้วมันจะได้กินตับกันง่ายๆ ไหมคะ?
หลังจากจบคำถามประเด็นหลัก พี่เขาก็หรี่ตามองหนูมองจากใบหน้าขาวที่แต้มสีสันสวยงามไม่ต่างจากหญิงสาว เส้นผมที่เคยสั้นยาวขึ้นมาก ติดกิ๊บสีชมพูอ่อน เลยไปที่ลำคอยาวแล้วก็นิ่ง
“ขอโทษครับ ผมเมามากเลยไม่ทันได้สังเกตว่า...” เงียบก่อนจะยกแขนยาวขึ้นมาไล้ที่คอของหนูเบาๆ ทำเอาขนลุกเกรียวเลย
“มีลูกกระเดือกด้วย” กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ขอกรี๊ดยาวๆ ในใจสักที พูดตรงไปไหมคะพี่ หนูสะอึกเลยค่ะ ยังค่ะคุณพี่ยังไม่หยุดเท่านั้น สายตาเยิ้มหวานของคนเมาเลยลงไปที่หน้าอกของหนู แน่นอนค่ะว่าใส่ชั้นในเสริมฟองน้ำมาอย่างดี
“นี่ก็ของปลอมใช่ไหมครับ” ถามพร้อมลากปลายนิ้วลงมาเหมือนจะแตะ อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย
หนูยกมือขึ้นปิดหน้าอกตัวเองพร้อมเบี่ยงกายออกอัตโนมัติเลย คุณพี่คะ ไวไฟมากค่ะ จะมาแตะต้องของหวงของสุภาพสตรีต่อหน้าประชาชีมากมายอย่างนี้ได้ยังไงคะ ถ้าจะแตะขอเป็นในที่ลับตากว่านี้หน่อยสิคะ อร๊ายยยย พอเห็นว่าหนูขัดขืนพี่โต้งก็เลยดึงมือกลับ
“ผมโต้งนะ ชื่ออะไรครับ”
“ฐาค่ะ”
“เรียนอยู่รึเปล่าครับ”
“ค่ะ เป็นรุ่นน้องที่มอเดียวกันกับพี่นั่นแหละค่ะ”
“อ้อ รุ่นน้องที่คณะเหรอครับ”
“เปล่าค่ะ แต่หนูเคยเห็นพี่ไปส่งเพื่อนหนูที่หอด้วย” พอบอกออกไปอย่างนี้แล้วนิ่งเลยค่ะ
“เอ๊ะ! เพื่อนคนไหนเหรอครับ” เอาแล้วไงล่ะ ถามแบบนี้มัน..
“เอ๊ะ! พี่ไปส่งหลายคนเหรอคะ” คำถามเป็นต่อ ถ้าตอบว่าใช่นี่มีเฮเลย
“บอกมาดีกว่าว่าเป็นเพื่อนใคร” ถามซะเสียงเครียดเลย
“เพื่อนกิ๊งค่ะ” คราวนี้ถึงกับชะงักเลยทีเดียว หันไปหยิบแก้วเปล่าชงเหล้าให้หนูเฉยเลย
“งั้น เพื่อนกิ๊ง ชนแก้ว” เคาะเสร็จกระดกเลยค่ะ เอ่อ .... แล้วไง? เพื่อนกิ๊งแล้วยังไง
“อือ ถ้าเป็นเพื่อนกิ๊งแล้วพอจะบอกพี่ได้ไหมครับว่า ตอนนี้กิ๊งเขามีใครในใจอยู่หรือเปล่า” อ้าว เปลี่ยนเรื่องเฉยเลย
“ไม่รู้สิคะ แต่อย่างน้อยมันก็ย้ำหลายรอบแล้วว่ามันไม่ชอบผู้ชายค่ะ” หนูพยายามทำเสียงให้ร่าเริงแต่มันยากมากค่ะ
“หึ แล้วน้องเชื่อเหรอครับ” อือ... ไม่เชื่อแต่ไม่สนใจเท่าไร ประเด็นมันคือ หนูไม่น่าพูดถึงชื่อ “อีกิ๊ง” ขึ้นมาเลยเพราะหลังจากนั้น ไม่มีชื่อหนูออกจากปากพี่เขาอีกเลยค่ะ มีแต่ชื่อกิ๊งล้วนๆ กรี๊ดๆๆๆๆๆ สนใจหนูบ้างอะไรหนูบ้างค่ะพี่ขา มันทำให้หนูโคตรจะหมั่นไส้ และนึกอยากทำอะไรสักอย่างให้คุณพี่ลืมนังเพื่อนสวยแล้วมาจำชื่อ “น้องฐา” แบบไม่มีวันลืม...
คุยกันไปดื่มกันไปจนพี่เขาฟุบลงกับโต๊ะอีกรอบ และใกล้เที่ยงคืนแล้ว ถึงเวลาซินเดอเรลล่าจะต้องกลับแล้วหรือคะเนี่ย
“ฐา มึงเอาไงเนี่ย พวกกูจะกลับกันแล้วนะ หอหญิงมันปิดเที่ยงคืนมันไม่ได้เปิดตลอดแบบหอชายนะมึง” อีหมอกโมเพื่อนหญิงแต่ดันหน้าหล่อถามขึ้นมา
“นั่นดิกูก็กำลังคิดอยู่ว่ากูจะเอา...ยังไง” หนูพูดแล้วหันไปมองคุณพี่โต้งด้วยสายตาหมายมาด บรรดาเพื่อนที่เหลือค่อยๆ เดินมารุม
“ชอบเหรอคนนี้ อย่าบอกว่ามึงอยากจะพาเขาไปกินตับ”
“ไม่ได้เหรอมึง” ถามแบบไร้จิตสำนึกมากๆ
“เอาจริงดิ เมาซะขนาดนี้อ่ะนะ”
“เมามันก็สร่างได้ย่ะ”
“แล้วถ้าเขาตื่นมาเจอมึงแล้วไม่โอเค มึงไม่กลัวโดนกระทืบจมดินเหรอไง”
“จะกระทืบกูทำไม ถ้าเค้าไม่ชอบกูมั่งเลย เค้าจะนั่งคุยกับกูตั้งนานสองนานเหรอ” จะคุยด้วยอะไรช่างมันค่ะ แต่คุยกับหนูแล้วกัน
“มึงจะพาเขาเข้าหอในอะนะ?”
“เข้าไปทำด๋อยเหรอยะ แถวนี้ม่านรูดถมถืด”
“โอเคตามนั้น” หมอกสรุปรวดเร็วเพราะกลัวเข้าหอไม่ทัน มันและเพื่อนๆ ที่เหลือช่วยหนูหิ้วคุณพี่โต้งขึ้นรถโดยไวแล้วเอาไปส่งไว้ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โชคดีที่มีพอมีเพื่อนรวยพอจะอยู่หอนอกเลยมีรถยนต์ขับ ไม่งั้นหนูคงคลั่งตายเพราะแถวนี้มันไม่มีแท็กซี่แบบในกรุงเทพนะคะ
พอถึงห้องพัก หมอกยังถามมาอีกครั้ง
“มึงแน่ใจนะฐา ว่าพรุ่งนี้มึงจะมีชีวิตรอดพ้นจากตีนพี่เค้า”
“เอาน่า...ไม่ต้องห่วงกูมากหรอก กว่ากูจะตายเพราะตีนเขา เขาก็เป็นผัวกูไปแล้วอยู่ดี” หมอกพูดไม่ออก ส่วนเพื่อนๆ คนอื่นๆ รีบเร่งหมอกให้ขึ้นรถ ไม่งั้นพวกมันอาจจะต้องมาเช่าโรงแรมนอนกัน หรือไปนอนอัดกันที่พื้นเย็นๆ ในห้องเจ้าของรถยนต์
อ่ะค่ะช่างมันฐาไม่แคร์ ว่าแต่ตอนนี้ คุณพี่โต้งเมาหลับอยู่บนเตียงแล้วค่ะ แต่น้องฐานี่ตื่นมากๆ ทั้งตื่นเต้น ตื่นตูม ตื่นตกใจ และ อร๊ายยย ตื่นไปทุกอย่างค่ะ ก่อนอื่นเข้าไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ชำระล้างร่างกายจิตใจเตรียมตัวออกศึก เอ๊ย รับศึก เดินออกมาด้วยเสื้อผ้าชุดเดิม แต่ความตื่นเต้นยังเท่าเดิมส่วนคุณพี่ก็ยังหลับเหมือนเดิม
เดินไปนั่งลงที่ข้างเตียงแล้วปลุก
“พี่คะ” นิ่งราวกับศพ แล้วถ้าคุณพี่ยังหลับอยู่แบบนี้ละหนูจะกินตับได้ไง
“พี่คะ พี่คะ พี่คะ” เรียกไปเขย่าไป
“อือ....” คนเมาครางแล้วพลิกกายหนี นอกจากยังขี้เซาขั้นเทพ แง้ๆ
“ถ้าไม่ตื่นขึ้นมาดีๆ จะถูกน้องฐาลักหลับแล้วนะคะคุณพี่....” ไร้การตอบรับใดๆ
กรี๊ด..... แต่....หนูขอแล้วนะคะ ไม่ตอบแปลว่าตกลงชิมิๆ
ถอนใจหนึ่งเฮือก ก่อนจะขยับกายเข้าหาร่างสูงเพรียวพยายามพลิกกายกลับให้นอนหงายก่อนจะปลดกระดุมกางเกงออกด้วยมืออันสั่นเทา
................................
กรี๊ดดดดดดดดดด แรงได้อีกค่า...
สั้นจริงอะไรจริงค่ะ ฮาๆ
ใครบอกว่าน้องฐาเป็นกระเทยกร้านโลก ที่จริงแล้วออกจะไร้เดียงสา
คุณพระเอกจะโดนนายเอกขืนใจแล้วก็ยังไม่รู้ตัว ตื่นๆๆๆหน่อย ฮาๆๆๆ
(ไม่ได้ถูกกระเทยพามาพี่โต้งคงเป็นนายเอกไปแล้วนะเนี่ย)
คิดว่าเรื่องนี้ไม่ยาว แต่มันอาจจะยาวเพราะตอนมันสั้นเลยไม่จบซะที
ชอบค่ะ ชอบอ่านเรื่องของกะเทย มันดูมีอะไรดี อิอิ.....ว่าแต่น้องฐานี่แกเคยไปโผล่ที่เรื่องไหนงั้นเหรอ.....คนแต่งบอกเราหน่อยจิ เราจะได้ตามไปอ่าน นะ ๆ ๆ
อันนี้เป็นนิยายอีกเรื่องที่นิแต่งค่ะ ฐาเป็นเพื่อนนายเอก(กิ๊ง) ออกแนวโรแมนติกคอมเมดี้ ฐาออกมาประปรายนะคะ ประมาณตอนที่หกแล้วแหละ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=22465.0มีเล่าเรื่องของเหตุการณ์คืนนี้ให้ฟังคร่าวๆ ด้วย แต่ฟังอะไรที่ฐาเล่าต้องหารสิบนะ
โพลล์
หัวข้อ: ♥!!พี่คะ รับกะเทยทานเพิ่มไหมคะ!!♥ <รีปรินต์น้องฐา -29กพ. 63 รายละเอียดหน้า 190> (อ่าน 1223096 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก