“เพลย์บอย เนเวอร์ดาย แต่มึงจะตายเพราะกูนี่แหละ อยากกลับไปเป็นนักใช่มั้ยไอ้ชู” ‘โครม ตู้ม ปั้ก ปึ้ก เพล้ง’ ผู้ชายตัวเล็ก ผิวขาว หน้าตาน่ารักน่าฟัดกำลังยืนเท้าเอวโกรธหน้าดำหน้าแดง แต่มันก็ยังหน้าฟัดอยู่ดี มันหอบเหนื่อยเพราะออกแรงข้างปาข้าวของจนเกลื่อนไปทั่ว
“ไม่ใช่จ้า น้องรักเข้าใจพี่ชูผิด” ผมต้องคอยหลบของที่มันข้างมา ทั้งๆที่อยากเข้าไปกกกอดน้องเค้าจะตาย
“ได้ อยากเป็นนักก็ไปเลยมึงออกไปจากชีวิตกูเลย ไอ้ชู” มันชี้นิ้วไล่ให้ผัวที่รักของมันอย่างผมออกไปจากห้อง ออกไปจากชีวิตของมัน
“เปล่าครับน้องรัก พี่ชู ไม่เป็นแล้ว” เรื่องอะไรผมจะยอมทิ้งเมียที่เคารพรักของผมไปทั้งที่ผมไม่ได้ทำอะไรผิดแม้แต่นิด
“แล้วที่ติดอยู่หลังรถมึงนี่มันเหี้ยอะไร” มันโกรธจนสั่น น้ำตาคลอเบ้า มันกลับยิ่งทำให้ผมอยากกระโจนเข้าไปฟัดมันมากยิ่งขึ้นไปอีก
“ม่ายช่าย เพื่อนพี่มันซื้อมาแล้วมันไม่มีที่ติดมันเลยขอเอามาติดที่รถพี่ พี่ไม่ได้ทำอย่างงั้นเลยนะครับ” ไอ้เวรธง หาเรื่องให้กูได้นะมึง
“อ๋อเพื่อน ก็เพื่อนมึงรู้นะสิว่ามึงเป็นมันเลยซื้อมาติดที่รถมึงใช่มั้ย” ซะที่ไหนล่ะ น้องรักตอนนี้พี่ชูหื่นได้กับน้องรักของพี่คนเดียวเท่านั้น
“ไม่ พี่ชูรักรักคนเดียวครับ พี่ไม่มีตาไปมองใครอื่นแน่นอน” มองแค่น้องพี่ก็หื่นทะลุเป้าแล้ว
“พี่ชู อย่าโกหกรักนะ ถ้าพี่ชูทำ รักจะเสียใจมากเลยรู้มั้ย” ผมดึงน้องเข้ามากอดเอาไว้ เพราะน้องพูดไปก็ร้องไห้ไปด้วย แหมแต่น้องชายในกางเกงพี่ชูมันก็อยากเข้าไปร้องไห้ในตัวน้องใจจะขาดแล้วเหมือนกันนะเนี่ย
“โธ่ รักครับ รักก็รู้ว่าพี่ชูรักรักมากแค่ไหน แค่รักคนเดียวพี่ก็หมดแรงจะไปเจ๊าะแจ๊ะกะใครแล้ว” จูบแรกเป็นจูบปลอบขวัญ หลังจากนั้นมันจูบกล่อมอารมณ์หื่น แกได้เข้าไปร้องแน่ไอ้น้องชาย
“ไร รักรักแค่วันละรอบสองรอบแค่เนี้ย หาว่ารักเซ็กจัดหรือไง แต่รักว่าพี่ชู จัดกว่ารักอีกเห็นสะกิดรักได้ทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการเลย” วกเข้าเรื่องบนเตียงละแสดงว่ามีหายโกรธแน่นอน
“แหม แหม ก็มีเมียน่ารัก น่าฟัดนี่หน่า แค่เห็นหน้าก็เกิดรมณ์ละ ใครจะไปทนไหวละครับ” คราวนี้ซุกซอกคอเลยครับ มือน้องก็ใช่ย่อยวางแหมะที่หัวเข็มขัด ลงมือปลดอย่างรู้งาน
“เวอร์ละหน้ารักไม่ได้เชิญชวนขนาดนั้นซะหน่อย ไอ้พี่ชูบ้า” ครับหน้าไม่ได้เชิญชวนเล้ย เพราะเรามองแค่ตาก็รู้ใจ รู้เลยไปถึงไหนไหนละ
“น่าน่า ไหนไหนก็ไหนไหนละทะเลาะกะรักที่ไรพี่อยากทุกทีเลย” ถ้าพื้นสะอาดพี่ว่าเราสนุกกันตรงนี้ก็ยังได้ แต่เพราะน้องรักเพิ่งส่งทอนนาโดมาลงไปเมื่อกี้เอง มันเลอะและมีสิ่งกีดขวางมากไปหน่อย ผมเลยดึงน้องไปทางห้องนอน
“พี่ชู..” ครับพี่รู้ว่าพี่ชู ก็แหมของพี่มันชูตั้งแต่เราเริ่มทะเลาะกันแล้วครับน้องรัก
“ไปครับไปที่เตียงกันดีกว่า” รีบเลยครับ รอแทบไม่ไหวละ
“เพิ่งเที่ยงเองนะพี่ชู” แต่นี่น้องรักเดินนำพี่เลยนะครับที่รัก แต่พูดไม่ได้ เดี๋ยวโดนบ้องหู
“อ๊า อือออ พี่ชู อ๊า อย่า ตรงนั้น อ๊าพี่ชู อู้ววว อ๊าววว” ROUND ONE
“อ๊า อ๊า รักครับ อ๊า แรงๆ อือม อ๊า นั้นแหละครับ อ๊า อย่างงั้น เต็มที่เลยครับ อ๊า ชอบครับ อา พี่ชูช๊อบ ชอบ อ๊า” ROUND TWO
“โอ้ยยย พี่ชู เบาๆ อ๊า อ๊า อู้ยยยย อย่า อ๊า อีกครับ อือออ” ROUND ….ราวไหนแล้วไม่รู้ นับไม่ถ้วน
“อ๊าาาาาาาาาาา รักพี่ชูจัง” แต่ที่แน่ๆ มันร้าวไปทั้งเอว เฮ้อ ห้าโมงเย็นพอดีนอนซักชั่วโมงค่อยออกไปหาข้าวกิน
######################################
ในวันเดียวกัน เวลาเที่ยง ณ. โรงอาหาร
“ไอ้ธง มึงเอาสติ๊กเกอร์ที่ให้หาไปติดรถไอ้ห่าชูหรือยังวะ”
“เรียบร้อย”
“ดี พวกกูหละหมั่นไส้มันนัก หล่อ รวย มีเมียน่ารักออยู่ทั้งคน แม่งยังมีแต่หญิงไปหลงมัน ติดไว้อย่างงั้นแหละให้คนอื่นเค้ารู้ว่าแม่งเหี้ยจะได้ไม่มีใครไปยุ่ง จะได้มีตาหันมามองพวกเราบ้าง” สี่หนุ่มผู้เปล่าเปลี่ยวยกแก้วน้ำแดงเข้าชนกันอย่างมาดหมาย
“ หึหึ ถ้าน้องรักเลิกกะมันด้วยจะยิ่งดี” ธงยกน้ำแดงกระดกที่เดียวหมดแก้ว อีกสามคนหันมามองหน้าไอ้ธงทันที
“มึงเมาน้ำแดงหรือวะธง”
......................
..............
.....
The end
ช่วงนี้หัวไม่ค่อยแล่นเลยใครมีอะไรนำเสนอบ้างมั้ยคะ