:mc4:เปิดภาค 2
เรื่องราวของผม มันอาจจะผิดแปลกไม่จากคู่ทั่ว ๆ ไป นั่นก็เพราะ.....ผมหลงรักผู้ชาย มันแปลกใช่มั้ยครับ ผู้ชายจะไปรักกับผู้ชายได้ยังไง แต่จะทำยังไงได้ล่ะครับ ในเมื่อผม....รักเขาไปแล้ว..... แต่ที่แปลกไปกว่านั้นก็คือ.....ผมหลงรักผู้ชายที่อายุมากกว่าผม...... 20 ปี!
คุ้นกันหรือเปล่าครับ มันต้องคุ้นสิ เพราะเพื่อนของผมก็เป็นแบบนี้ ใช่ครับ ทั้งผมและเพื่อนชอบคนที่อายุมากกว่าพวกเราถึง 20 ปี! อย่าเพิ่งตระหนกตกใจไปทุกคน ผมไม่ได้มีรสนิยมชอบคนแก่หรอกนะ เพียงแต่คนนี้มันโดน! โดนใจมาก ๆ
ผมเจอเขาครั้งแรกในวันประชุมผู้ปกครองของนักเรียนชั้นม.4 ผมเป็นเด็กใหม่ จึงไม่ได้รู้จักใครเป็นพิเศษ ผมเห็นเขาเดินมากับคน ๆ หนึ่ง แต่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้สนใจคนข้าง ๆ หรอกนะ ผมสนใจแค่เขาเท่านั้น ‘เทวดาหรือเปล่านะ’ ทำไมเขาช่างหล่อขนาดนี้ คือต้องบอกไว้ก่อนนะครับ ว่าผมเป็นเกย์ ผมเป็นมาตั้งแต่ม.ต้นแล้ว ผมไม่ได้เพิ่งหัดชอบผู้ชาย ผมเคยเอากับผู้ชายมาแล้ว ฉะนั้นผมก็มีประสบการณ์พอสมควรล่ะ จริง ๆ ก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องจีบเขาหรือจริงจังอะไรกับเขาหรอกครับ แต่ภาพของเขามันติดตาของผมมาก ๆ ถึงขนาดเอาไปฝันเลยทีเดียว เวลาที่ผมจะชักว่าวผมก็จะนึกหน้าของเขา นึกภาพว่าเขากำลังช่วยปรนเปรอผม แค่คิดผมก็มีอารมณ์แล้วล่ะครับ อาจจะเพราะผมเก็บเขาเอาไปเพ้อทุกวัน ผมเลยอยากจะรู้จักขึ้นมาอย่างจริง ๆ จัง ๆ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ผมก็เลยฝันสลาย
พอเปิดเทอมมาผมได้คุยกับคน ๆ หนึ่งจนสนิทกัน มันชื่อ ฟอนต์ ชื่อจริงชื่ออักษร ผมล่ะชอบชื่อของมันจริง ๆ ฟอนต์กับอักษร เป็นชื่อที่แนวดีนะผมว่า แต่แล้วความฟลุ๊คก็บังเกิด เมื่อผมรู้ว่าเขาคนนั้นคือพ่อของฟอนต์ ผมเห็นเขาเพิ่งแยกกับฟอนต์เลยถามดู จึงทำให้รู้ว่าเขาเป็นพ่อของฟอนต์ ผมจึงทำการสืบอย่างเงียบ ๆ เขาดูเป็นคนขรึม ๆ เป็นคนมีเสน่ห์ในตัว
“มึงคิดว่าพ่อกูเป็นยังไง”อยู่ ๆ ฟอนต์ก็ถามผมด้วยสีหน้าจริงจัง ผมก็เลยต้องตอบกลับอย่างจริงจัง
“หล่อ”
“ไม่ ๆ อันนั้นกูรู้แล้ว พ่อกูก็หล่อเหมือนกูแหละ กูอยากรู้ว่ามึงคิดว่านิสัยพ่อกูเป็นยังไง”
“กวย มึงน่ะไม่หล่อหรอก นิสัยเหรอ อืม...คงจะขรึม ๆ ไม่ก็พวกจริงจังกับชีวิตล่ะมั้ง”ผมพูดเสร็จมันก็ทำท่ากลั้นอะไรไว้สักอย่าง หรือว่ามันจะตดวะ?
“ฮ่า ๆ ๆ มึงโดนรูปลักษณ์พ่อกูหลอกแล้ว จริง ๆ พ่อกูไม่ได้ขรึมเลยสักนิด ออกปัญญาอ่อนด้วยซ้ำ ต๊อง ๆ”ผมไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่มันพูดเลย มันเลยบอกว่าจะเอาหลักฐานมาให้
วันต่อมามันก็มาพร้อมหลักฐาน นั่นก็คือ....คลิปเสียง
“มึงฟังนะ กูแอบอัดไว้ อย่างฮา”แล้วมันก็เปิดคลิปเสียงที่อัดไว้
“ก้าบ ก้าบ ก้าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง ปลาก็จ้องแลมองว่าในคลองมีหอยปูปลา ว่าไงเจ้าเป็ดน้อย มาเล่นน้ำกับสุดหล่อมั้ย ก้าบ ก้าบ ก้าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง ปลาก็จ้องแลมองว่าในคลองมีหอยปูปลา ถู ๆ ทาถู ๆ สวัสดีเจ้าจิ้งจก มาแอบมองผู้ชายอาบน้ำนิสัยไม่ดีเลยนะ ไหนลองจุ๊ ๆ ซิ จุ๊ ๆ ให้ฟังหน่อย”ผมถึงกับก๊ากออกมา ไม่คิดว่าเขาจะเป็นได้ถึงขนาดนี้
“ฮะ ๆ เป็นไง พ่อกู สุด ๆ พ่อกูไม่ได้เป็นบ้านะเว้ย เขาแค่น่ารักเท่านั้นเองบางทีพ่อกูอาจจะติดตอนที่เขาอาบน้ำให้กูก็ได้ เพราะตอนอาบน้ำให้กูเขาชอบร้องเพลงนี้ว่ะ”ผมอยากจะเห็นหน้าของเขาตอนนี้จังเลยนะ ว่าจะน่ารักขนาดไหน ผมนึกภาพไม่ออกจริง ๆ
วันต่อมาก็เป็นคลิปวีดีโอ คราวนี้ไม่ใช่ในห้องน้ำ (แอบเซ็ง) แต่เป็นที่หน้าบ้านแทน
“ดู ๆ กูเพิ่งถ่ายเมื่อวาน ไม่ได้แอบด้วย”แล้วมันก็เปิดคลิปวีดีโอ
“ว่าไงเจ้าตัวน้อย วันนี้อารมณ์ดีล่ะสิ ฮึฮึ ว่าไง โอ๊ะ ๆ ไม่เอานะ อย่าเลียสิหนู เดี๋ยวพ่อหมดหล่อกันพอดี ฮ่า ๆ นี่รู้หรือเปล่า แถวตรงบ้านคุณฉัตรน่ะมีผู้ชายหน้าตาดีมากเลย ดูเป็นคุณชาย ชื่อด๊อกแด๊กหรือเปล่านะ.......ด๊อกกี้พ่อ ไม่ใช่ด๊อกแด๊ก....เออ....นั่นแหละ ด๊อกกี้ ไว้ว่าง ๆ ลองอ้อนเจ้านายหนูไปดูสิ อ้าวเฮ้ย! ถ่ายพ่อทำไมล่ะ ตอนนี้พ่อยังไม่หล่อเลย พอลลี่ สวัสดีหน้ากล้องหน่อยเร็ว สวัสดีค่ะ ฟอนต์ กี่โมงแล้วน่ะ......อีก 5 นาทีผมต้องเข้าแถว ผมไม่รีบหรอกพ่อ.....เฮ้ย! ไม่ได้ ๆ ไปก่อนนะพอลลี่ เดี๋ยวพ่อมาเล่นด้วยใหม่นะ”ผมว่ามันเป็นคลิปที่น่ารักนะ หน้าตาเขาไม่ได้เหมือนตอนที่ผมเห็นครั้งแรกเลย หน้าตาเขาดูใจดี ๆ อบอุ่น น่ารักจังนะ
“เป็นไง”
“น่ารักนะ กูว่าพ่อมึงน่ารักมากเลย”มันดูยืด ๆ เหมือนภูมิใจในตัวพ่อของมัน
“ใช่น่ะสิ พ่อกูน่ารักมาก เพราะแบบนี้แหละกูถึงรักเขามาก”ก็จริง เขาเป็นคนที่น่ารักมาก ๆ เลย ผมชักจะชอบเขาเข้าแล้วสิ
วันต่อมามันเอารูปถ่ายมาให้ดู คราวนี้มาแบบดี ๆ หน่อย ภาพที่ถ่ายจะเป็นภาพที่ตั้งใจจะถ่าย มีทั้งแบบเก๊ก แบบไม่เก๊ก ผมชอบทุกรูป แต่ที่ชอบที่สุดผมชอบ....
“มึงมองรูปนี้นานจัง มึงชอบเหรอ”มันเป็นรูปที่เขายิ้มแฉ่งให้กล้อง ไม่ได้เมกหรือแสดงอารมณ์อื่นเลยนอกจากดีใจ เพราะข้าง ๆ คือฟอนต์ที่ถือถ้วยรางวัลอะไรสักอย่างอยู่
“รูปนี้กูมีเก็บไว้ในคอมฯแล้ว มึงจะเอามั้ยล่ะ”ผมก็เอาสิครับ
และทุกวัน มันก็จะพยายามหาหลักฐานของมันมาให้ผมดู ซึ่งแต่ละอย่างก็ทำเอาผมอึ้งได้ไม่น้อย นาน ๆ ก็เริ่มชินและคิดว่ามันน่ารักเริ่มที่จะอยากสัมผัสตัวจนที่แท้จริงของเขา อยากได้พูดคุยใกล้ ๆ อยากครอบครองเขาคนเดียว นี่เรียกว่ารักได้หรือเปล่านะ...
“ภู มึงคิดอะไรกับพ่อกูหรือเปล่าวะ กูเห็นมึงพกรูปพ่อกูในกระเป๋าตังค์”ผมพกรูปของเขาไว้ในกระเป๋าตังค์ครับ ก็รูปใบนั้นแหละ เพียงแต่ตัดไอ้ฟอนต์ออก เหลือไว้แต่คนที่ยืนยิ้มแฉ่งให้กล้อง ผมมองทีไรก็ต้องยิ้มออกมาเสียทุกครั้ง
“ถ้ากูพูดแล้วมึงจะเกลียดกูมั้ยวะ”
“มึงชอบพ่อกูใช่มั้ย”
“เปล่า กูรักพ่อมึง”ไม่มีเหตุการณ์ใด ๆ ต่อจากนี้ ไม่มีการทะเลาะวิวาทของนักเรียน ทุกอย่างยังปกติสุข เพียงแต่..........
เสียงเฮดังลั่นโรงเรียน ผมงงเล็กน้อย เพราะอยู่ ๆ ไอ้ฟอนต์มันก็เฮเสียงดังอย่างกับคนบ้า
“พ่อกูจะมีคู่แล้ว”คุณคิดเหมือนผมหรือเปล่า ว่ามันต๊องเหมือนพ่อ ผมคิดว่ามันจะต้องพุ่งเข้ามาชกผม แล้วด่าเสียอีก แต่นี่กลับเฮ สมแล้วที่เป็นพ่อลูกกัน
“ทำไมมึงเฮวะ”
“ก็กูบอกไปแล้วไง พ่อกูจะมีคู่แล้ว”
“แล้ว...มึงไม่รังเกียจเหรอ”
“กูจะไปรังเกียจอะไรมึง กูก็เป็นเหมือนมึงน่ะแหละ กูแอบชอบเพื่อนพ่ออยู่”ฟังเท่านั้นแหละครับ ผมก็เฮด้วยอีกคน มีคนร่วมอุดมการณ์แล้ว^^
“กูจะช่วยมึงเองไอ้ภู รับรองพ่อกูต้องเป็นของมึงแน่”ผมก็ดีใจนะที่เพื่อนต้องการช่วยผม แต่ผมกำลังคิดว่ามันเป็นลูกที่เลวจริง ๆ -*-
หัวข้อ: [เรื่องสั้น]ตอนพิเศษX-เมื่อผมเป็นเมียเพื่อนลูก-X-เมื่อผมรักพ่อเพื่อน-X21.04.54จบ (อ่าน 144192 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก