จัดไปตามคำขอ
.
.
.
‘กริ๊ก’
ปิดประตูลงกลอนเรียบร้อยเลยนะไอ้ห่า บ้านช่องก็ไม่ให้กูกลับ ลากมาอยู่บ้านมึงอีกจนได้
“โอเคเรียบร้อย...ตอนนี้เราก็มาเข้าเรื่อง‘ของเรา’กันได้แล้ว”
“...”
“ทานตะวัน...หันมาพูดกันดีๆ”
“เออๆ ก็ได้” เพิ่งรู้ว่าการแกล้งทำเป็นไม่สนใจใครคนนึงที่ตัวเองรักมันเหนื่อยขนาดนี้
“ดีมาก...แบบนี้สิถึงจะน่ารัก...”
“หยุด หยุดเลยไอ้หื่นนี่ จะพูดอะไรก็พูดมาสิ ทำเป็นเล่นอยู่ได้” เปิดช่องให้ไม่ได้เลยนะมึง ถึงเนื้อถึงตัวกูตลอด
“โอเคๆ ไม่เล่นแล้วก็ได้ แต่ก่อนกูจะถามมึงต้องสัญญานะว่า มึงต้องตอบกูตรงๆทุกคำถาม ห้ามอ้อม ห้ามอ้าง ห้ามเปลี่ยนคำถาม และไม่มีตัวช่วย”
“ตกลงนี่มึงลากกูมาเล่นเกมโชว์อยู่รึไง แต่ก็โอเค๊ จะถามอะไรก็ถามมา กูจะได้กลับบ้านไปนอนซะที ง่วง” พูดไปแบบนั้นแต่เหมือนในใจจะรู้ดีว่ายังไงวันนี้ก็คงไม่ได้กลับ
“แล้ววันนี้แน่ใจว่าจะได้กลับไปนอนมั้ย...” ถามเหมือนรู้ว่าคนตรงหน้าคิดอะไรอยู่
“ไม่...เฮ่ย ไอ้บ้า นี่นับเป็นคำถามมึงด้วยมั้ยเนี่ย” เผลอตอบไปแบบแสตนบายเตรียมเสียตัว24 ชั่วโมงเลยกู
“ฮ่าๆ พอๆ คราวนี้จะจริงจังแล้วนะ”
“อืม...”
“พี่เอ็มขอมึงคบรึเปล่า”
“อืม...ขอ”
“แล้วมึงตอบพี่เขาไปว่ายังไง”
“กู...กูก็ตอบว่า...ไม่”
“...ทานตะวัน เราสัญญากันแล้วนะ ทุกคำ ทุกประโยค” ไอ้นี่ก็ขู่กูจริง อย่างกับไปรู้อะไรมา แต่เอาเถอะมาถึงขั้นนี้แล้วนี่ คงไม่มีอะไรให้เสียแล้วล่ะ งั้นกูก็ขอจัดเต็มชุดใหญ่เลยละกัน
“ก็ได้ๆ กูบอกว่า...ขอโทษด้วยที่มองพี่เขาไม่ได้...เพราะกู...มีคนที่ชอบอยู่แล้ว...และกู...ก็มองเขาได้แค่คนเดียว...” ทานตะวันพูดพลางจ้องเข้าไปนัยน์ตาของคนตรงหน้า
“ใครคือคนคนนั้น...คนที่ทำให้ทานตะวันคนนี้มองได้แค่คนเดียว...บอกกูได้มั้ย...ทาน” ทินกรก้มหน้าลงไปกระซิบเสียงแผ่วเบาที่ข้างใบหูเล็ก
“...ทินกร...คนคนนั้นคือมึง”
“เหตุผลล่ะ...” ริมฝีปากร้อนคลอเคลียแนบชิดอยู่ที่ใบหู สูดกลิ่นหอมจางๆจากผิวเนื้อเนียน
“ก็เพราะกูคือทานตะวัน...และมึง...ก็เป็นพระอาทิตย์ของกู...พระอาทิตย์ที่กูหันไปมองได้แค่ดวงเดียว...” ทานตะวันเขย่งปลายเท้าแล้วกระซิบเข้าที่ข้างหูของทินกร
“รู้ตัวมั้ยว่าทำให้ดีใจ...แล้วไปหัดยั่วแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่...เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย” พูดจบก็ไล้ริมฝีปากตนไปหยุดที่เรียวปากนิ่ม ขบกัดเบาๆก่อนจะกดจูบให้ล้ำลึกยิ่งขึ้น ลิ้นทั้งสองเกี่ยวกระหวัดดูดดึงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ทานตะวันเอื้อมมือไปคล้องที่คอของทินกรไว้เพื่อจับเป็นหลักยึดก่อนที่ร่างของตัวเองจะลงไปกองกับพื้นเพราะรสจูบอันร้อนแรง
“คำถามต่อไป ไม่คบกับเขาแล้วพากันไปไหนมาถึงได้กลับเอาค่ำมืดแบบนั้น กูโทรไปก็ไม่ติด” ถามโดยที่ริมฝีปากยังคลอเคลียอยู่กับเรียวนุ่มนิ่มที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม
“ก็เพราะพี่เขาขอให้ไปกินข้าวแล้วก็เดินเล่นเป็นเพื่อนคนอกหักหน่อย...แค่ครั้งเดียวก็ยังดี ส่วนเรื่องโทรศัพท์ แบตกูหมดตั้งแต่วันที่มาค้างกับมึง...ถึงตอนนี้...ก็ยังไม่ได้ชาร์ต” ก็จะให้เอาเวลาไหนไปชาร์ตล่ะ...จริงมั้ย
“โอเค...เคลียร์ไปอีกหนึ่งคำถาม...แล้ววันนี้ทำไมถึงงอน...หืม” ถามพลางมือก็เริ่มเลื้อยเข้าไปใต้สาบเสื้อคนตัวเล็ก ลูบไล้ผิวเนื้อนิ่มแผ่วเบา
“พอใจจะแกล้งคน...อยากจับกดก่อนทำไมล่ะ” ทานตะวันยิ้มยั่ว
“...งั้นวันนี้จะไถ่โทษ ทินจะให้ทานเป็นคน‘กด’เองแล้วกัน โอเคมั้ย”
พูดจบร่างของทานตะวันก็ถูกจับให้นอนลงกับที่นอนนิ่มทันทีโดยที่มีร่างของทินกรตามลงไปทาบทับ ฝ่ามือแกร่งเลื่อนลงไปปลดกระดุมเสื้อนักเรียนตัวบางออกทีละเม็ดจนหมดก่อนจะรั้งมันออกไปให้พ้นร่างบอบบาง
“อืม...อะ...เดี๋ยวแม่...ก็...อื้อ” ทานตะวันร้องครางเตือนเนื่องด้วยหากเป็นเหมือนครั้งที่แล้ว...มันก็คงจะหยุดไม่ทัน เพราะตอนนี้ทินกรจัดการถอดเสื้อผ้าของทั้งตนเองและเขาออกไปเรียบร้อยแล้ว
“...วันนี้แม่บอกว่าจะไม่กลับบ้าน ไม่ต้องห่วงว่าจะมีคนมาเรียกไปกินข้าวอีก”
“อือ...อะ...ทิน...ไม่...เอา...เลอะ”
ร่างบางบิดกายไปมาพลางส่งเสียงประท้วงเมื่อทินกรใช้ลิ้นสัมผัสเข้าที่ส่วนปลายของส่วนอ่อนไหวก่อนที่โพรงปากร้อนจะครอบครองเอาไว้ทั้งหมดแล้วรูดรั้งขึ้นลงจนสะโพกขาวเนียนลอยไม่ติดฟูก
“อึก...ทิน...หยุด...ไม่ไหว...แล้ว”
ไม่ทันขาดคำหยาดหยดมากมายก็ถูกปลดปล่อยออกมา ทินกรจัดการรับเอาไว้ได้ทั้งหมดก่อนจะกลืนลงคอไปอย่างง่ายดาย
“ทานน่ารัก...รู้ตัวมั้ยว่าน่ารัก...ยิ่งตอนนี้ยิ่งน่ารัก”
ทินกรว่าก่อนจะบรรจงจูบเบาๆที่ขมับชื่นเหงื่อของคนรักที่ตอนนี้นอนหอบหมดเรี่ยวแรงจากการปลดปล่อยไปแล้วครั้งหนึ่ง
“อืม...อ๊ะ...” ทานตะวันเริ่มครางอีกครั้งเมื่อถูกทินกรใช้ฟันขบที่ซอกคอขาว ก่อนจะไล้เรื่อยลงมาถึงยอดอกสีหวาน ดูดกลืนและกัดเบาๆอย่างนึกหมันเขี้ยว ส่วนมือนั้นก็เริ่มเลื้อยลงไปยังทางเข้าด้านหลังที่เมื่อคืนเปิดให้เขาเข้าไปสำรวจมาแล้ว
“อื้อ...ยะ...ยังเจ็บอยู่...นะ” ร่างบางร้องบอกเมื่อนิ้วถูกส่งเข้าไปภายใน
“...จะให้ ‘กด’ เองอย่างที่บอก...ครั้งเดียวไหวมั้ย...” ทินกรกระซิบเสียงพร่า ทานตะวันหน้าขึ้นสีทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ถึงจะยังเจ็บอยู่บ้างแต่ขอกันแบบนี้แล้ว...ก็คง...ต้องจัดให้
ทินกรพลิกให้ร่างของทานตะวันให้ขึ้นมานั่งอยู่ด้านบนร่างกายเปลือยเปล่าของตนเอง แก่นกายที่ขยายใหญ่ขึ้นของร่างสูงทำให้ทานตะวันลอบกลืนน้ำลายเมื่อนึกขึ้นได้ว่าจะต้องเป็นคนคุมเกมเองในวันนี้
โล่ชั่นทาผิวถูกนำมาเป็นตัวช่วยก่อนที่ทานตะวันจะกลั้นใจกดสะโพกของตนเองลงไปช้าๆ ริมฝีปากอิ่มบางขบเม้มเข้าหากันเมื่อรับรู้ถึงความร้อนและคับแน่นภายใน
“อือ...พร้อมรึยังคนเก่ง...อ่า” ทินกรเอ่ยเสียงกระเส่า ทานตะวันใช่มือโอบรอบคอของทินกรไว้ก่อนที่จะค่อยๆขยับสะโพกขึ้นลงเป็นจังหวะเนิบๆ และเร่งให้เร็วขึ้นเป็นลำดับ จนร่างของทั้งสองคนชุ่มไปด้วยเหงื่อจากอุณภูมิที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
“อือ...อา...ทาน...ทานตะวัน”
“อือ...”
และก่อนที่จะถึงจังหวะสุดท้ายของบทรักอันร้อนแรงนี้ทินกรก็พลิกตัวทานตะวันกลับลงมาอีกครั้ง ยกเรียวขาขาวขึ้นพาดไว้บนบ่าก่อนจะกระแทกกระทั้นเข้าไปอย่างกระชั้นและแนบชิดจนแทบไม่เหลือที่ว่าง
“อึก...อะ...อ๊า”
ทานตะวันกัดริมฝีปากเชิดหน้าขึ้นก่อนที่จะปลดปล่อยออกมา เช่นเดียวกับทินกรที่กอดร่างนุ่มนิ่มของคนตัวเล็กไว้แน่นก่อนจะปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อน
“รัก...รักมากนะ...แล้วทานล่ะ...รักกันบ้างมั้ย” กระซิบข้างใบหูก่อนจะจูบเบาๆที่แก้มใส
“ให้ไปขนาดนี้ยังไม่รู้อีกรึไง...คนบ้า” พูดไปตาก็จะหลับ เมื่อคืนก็ได้นอนน้อยแถมวันนี้ยังมาเสียพลังงานกับเรื่องเดิมๆอีก
“แต่ก็อยากได้ยินให้ชื่นใจซักครั้งนี่นา...ได้มั้ย”
“อืม...รัก...รักนะ...ทินกรของทานตะวัน...” พูดจบก็หลับตาลงเข้าสู่ห้วงนิทราด้วยความเหนื่อยอ่อน
“ฝันดี...ทานตะวัน...กูสัญญา...ว่ากูก็จะเป็นพระอาทิตย์ของมึงคนเดียว”
.
.
The End
จบๆๆๆๆ จบแล้วจ้า สั้นอย่าว่าไปเพราะบอกไว้แล้วว่านี่มันเรื่องสั้นที่คนแต่งแอบเกือบอยากจะลากยาว 55 แต่กลัวไม่จบอีก เลยขอให้มันจบก่อนละกัน กลับไปตันนิดๆกับนิยายดองเค็มของตัวเองต่อ เหอๆ ส่วนตอนพิเศษค่อยว่ากันอีกที ดูว่ามีคนอยากจะอ่านกันอยู่รึเปล่า หุหุ
Special Thank
YELLOWSTAR
knightofbabylon
ทะเลหัวใจ
kp
monoo
engrish
Sabaijai
Killua
seaz
samsoon@doll
โจ๊กกุ้ง
roseen
คนของเธอ
jiki
chaoyui
golove2
tawan
O_cha
puppyluv
badcow
chae
bolinkz
InuyashaM
hahn
yunjaejoong
yayee2
SuSaya
Yunatsu
fuku
k00_eng^^
ninenonkung
OoniceoO
choijiin
omuya
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
