เรื่องสั้น สนองNEED
*** เนื่องด้วยอารมณ์ของคนแต่ง เรรวนขั้นร้ายแรง เนื้อเรื่องอาจเอาแน่เอานอนไม่ได้ ฉะนั้น มันจึงเป็นแค่เรื่องสั้นตอนเดียวจบ (ก่อนที่อารมณ์คนเขียนจะปกติ แล้วจะเขียนต่อไม่ได้ -*-)
แน่ใจ... ว่ารักกู 1
“นิว เอ่อ กูรักมึงว่ะ” เสียงหวานแผ่วๆ ดังขึ้น ท่ามากลางบรรยากาศวังเวงวิเวกเหวงโหวง สุดแสนจะโรแมนติก (ตรงไหน -*-)
“ห๊ะ ล้อเล่นรึไง ไม่เอาน่า แค่มาบ้านกูแค่เนี๊ยะ คิดจะแกล้งกูเลย?” เสียงทุ้ม แหบ ฟังดูกระโชกโฮกฮาก น่ารำคาญเป็นอย่างยิ่ง
“จริงๆนะ มึงไม่เข้าใจกูไง? มึงออกจะหล่อ แต่เสือกรักใครไม่เป็น”
“ก็แล้วยังไง? กูรักใครไม่เป็นแล้วยังไง แล้วมึงรู้ได้ยังไงว่ากูรักใครไม่เป็น กูไม่เคยบอกซักหน่อยว่าไม่เคยรักใคร” หนุ่มหน้าหล่อเลว นามว่า “นิว” พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบชวนขนลุก
“แล้วมึงคิดว่าการที่กูกล้าตามมึงถึงบ้านป่าช้าของมึงเนี่ย มันคิดว่าง่ายๆรึไง -*-”
ใช่ มันไม่ง่ายหรอก กับการที่ต้องบุกป่าช้าอย่างเงี๊ยะ -*- แล้วไม่ใช่แค่ป่าช้าธรรมดาๆ เท่านั้นหรอกนะ อย่างเฮี้ยนเลยเหอะ
ตอนเดินมานี่ เสียวสันหลังวูบๆ รถก็เอาเข้าไม่ได้ มีพังเสียทุกที บ้านก็อยู่ โ ค ต ร จะลึก ยังดีที่ยอดบ้านมันเด่นเป็นสง่า สีสันแสบตา ด้วยการออกแบบของมันเอง
“เออ ว่าจะถาม แล้วมึงตามมาทำไม กูบอกแล้วไง ว่าไม่ชอบคน” ใช่มันไม่ชอบคน มันชอบผี งั้นผมเป็นผีมาที่ป่าช้านี่มั่งดีมั้ยเนี่ย
“เออๆ สรุปมึงจะว่าไง กูไม่ได้ด้านถึงขนาดที่จะไม่รู้สึกอะไร กับคำที่กูบอกไปนะเว้ย” หนุ่มร่างเล็กเร่งเร้า เสียงหวานเริ่มกระเง้ากระงอดโดยไม่รู้ตัว
“งั้น มึงก็ต้องพิสูจน์” หนุ่มหน้าหล่อ แย้มรอยยิ้มพรายระยับ วิบวับตระการตา ที่ดูชั่วร้ายเป็นที่สุด
“ยังไง” ร่างเล็กทำตาวิบวับตื่นเต้น โดยที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่า พรหมจารีย์สีชมพู๊ ชมพูของมัน กำลังจะหลุดลอยไป
-------------------------------------------------
เอามาลองให้อ่าน - 0 - ถ้ามีคนเม้นบ้าง จะเอามาต่อให้นะ ^^
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] แน่ใจ ... ว่ารักกู NC 18+ โดนเร่ง ได้แค่นี้ ฮา 5/5/11 P.2 (อ่าน 45094 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก