ฟิคนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเท่านั้น เหตุการณ์และคำพูดทุกอย่างเป็นเพียงเรื่องสมมุติ ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านให้มาก อย่าอินจัด โอเคไหม ด้วยความปรารถนาดีจากอิฉันเอง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ณ ดาดฟ้าของโรงแรมที่ SINGULAR มาพัก
ท้องฟ้าอันมืดมิดของต่างจังหวัดอันห่างไกลจากเมืองกรุง ทำให้สามารถมองเห็นดวงดาวได้อย่างชัดเจน ที่แข่งขันกันอวดแสงระยิบระยับอันมีอยู่แค่น้อยนิดนั้น ผมว่าที่กรุงเทพฯ ดาวก็สวยเหมือนที่ต่างจังหวัดนี่แหละ แต่ที่กรุงเทพฯ นั้นตอนกลางคืนมันมีแสงสีต่าง ๆ เยอะเกินไป เลยบดบังแสงดาวไปหมด
แสงสีที่กรุงเทพฯ ก็สวยไปอีกแบบ แสงดาวของที่นี่ก็สวยไม่แพ้กัน แต่อะไรก็ไม่สวยเท่านางฟ้าของผมหรอก เมื่อเจอเข้ากับนางฟ้าของผม ทุกสิ่งทุกอย่างก็ต้องอับแสงลง เพราะนางฟ้าของผมเจิดจรัสกว่าอะไรทั้งสิ้น
“มาทำอะไรตรงนี้ คนอื่นเขาตามหากันให้ทั่วเลย”
นั่นไงพูดถึงก็มาพอดี มาพร้อมกับรอยยิ้มพิมพ์ใจที่ผมแอบตั้งชื่อให้ว่า Killer Smile สายลมบางเบาที่พัดผมหยักสวยนั่น ทำให้นางฟ้าของผมยิ่งสวยเข้าไปใหญ่ ทุกอย่างดูเหมือนจะชอบนางฟ้าของผมเข้าให้แล้ว ไม่มีอะไรทำร้ายนางฟ้าของผมได้เลย
“ก็ฝากพี่เขาบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าจะขึ้นมาดูดาว”
“แล้วทำไมไม่ชวนกันบ้างล่ะ อยากเก็บของสวย ๆ แบบนี้ไว้ดูคนเดียวรึไง”
นางฟ้าของผมพูดยิ้ม ๆ ก่อนจะเดินไปนอนลงบนผ้าห่มที่ผมเอาขึ้นมาด้วย ว่าจะเอามาปูนั่งเล่นกีตาร์ แต่ตอนนี้คงไม่ทันแล้วล่ะ เพราะคนสวยได้จับจองเป็นของตัวเองไปแล้ว
“ก็กลัวว่าถ้าโดนน้ำค้างแล้วจะไม่สบายเอา เจ็บคอร้องเพลงไม่ได้ แฟนคลับจะว่าว่านัทดูแลไม่ดีอีก”
“ฮ่า ๆๆๆๆ เขาก็แซวไปงั้นแหละ พูดจริงจังที่ไหนกัน”
“ใครจะไปรู้ล่ะ ก็คนมันไม่หล่ออ่ะ อะไร ๆ ก็ผิดไปหมด”
“ใครบอกว่าไม่หล่อ ดูดิ่หล่อจะตาย ไม่งั้นแฟนคลับจะกรี๊ดให้ขนาดนั้นหรอ”
“แล้วซินว่านัทหล่อไหม”
ผมลองยิงไปเผื่อจะฟลุ๊ค แต่ผลที่ได้รับกลับมามีเพียงแค่ความเงียบเท่านั้น ผมพูดอะไรผิดไปงั้นหรอ ทำไมนางฟ้าของผมไม่ตอบอะไรกลับมาเลยล่ะ
“ซิน...”
“มานั่งนี่เร็ว ดีดกีตาร์ให้ฟังหน่อย”
ผมรีบทำตามอย่างว่าง่าย โล่งอกไปทีนึกว่าโดนโกรธซะแล้ว ใครบ้างล่ะที่อยากจะโดนคนที่ตัวเองรู้สึกดี ๆ ให้โกรธเอา ผมคนหนึ่งล่ะที่ไม่ ถ้าซินโกรธนะเอามีดมาแทงให้ตายเลยดีกว่า เพราะผมคงทำอะไรต่อไปไม่ได้แน่
“อยากฟังเพลงอะไรครับ”
“เพลงที่จะร้องพรุ่งนี้”
เพลงของพรุ่งนี้งั้นหรอ ก็เยอะอยู่นะ เพลงของวงเราแล้วก็มีของพี่ ๆ ในค่าย ที่ซินชอบร้องบ่อย ๆ ก็คงเพลงนี้...
“ไม่เอาเพลงความคิดสิ ซินอยากฟังเพลงจูบ...”
ผมเล่นไปเรื่อย ๆ รอฟังเสียงหวาน ๆ ของนางฟ้าของผม รออยู่นานเสียงหวาน ๆ ก็ไม่หลุดออกมาสักที แต่หน้าสวย ๆ เริ่มบูดขึ้นเรื่อย ๆ นี่เราทำอะไรผิดวะ รึเล่นผิด
“ทำไมไม่ร้องล่ะครับ”
“ก็ซินบอกนัทว่าซินอยากฟัง ซินไม่ได้บอกว่าอยากร้องนี่”
พูดจบคนสวยก็นอนหันหลังให้ผมเฉยเลย อ้าว...นี่งอนซะแล้วหรอเนี่ย ไอ้นัทนะไอ้นัท ทำไมไม่ฟังดี ๆ ว่าเขาอยากให้ทำอะไร โธ่...นางฟ้าของนัท T-T อย่าโกรธนัทนะ
“นัทไม่ถนัดร้อง นัทถนัดเล่นกีตาร์ ซินครับ...ซิน...”
“ซินไม่สน ซินอยากฟัง ถ้านัทไม่ทำก็ไม่ต้องมาพูดกันอีก!”
เอาแล้วไอ้นัท T-T ร้องก็ร้องสิวะ นางฟ้าบอกอยากฟังทั้งที แค่นี้พี่นัททำได้อยู่แล้ว
“ร้องครับร้อง”
ผมกระแอมเรียกความมั่นใจ ซินที่นอนหันหลังให้เมื่อกี๊ก็ลุกขึ้นมานั่งจ้องหน้าผมตาแป๋ว มันยิ่งทำให้ผมเขินมากขึ้น ผมสูดลมหายใจเรียกความมั่นใจอีกครั้ง ซินนั่งจ้องผมแบบนี้มันตื่นเต้นซะยิ่งกว่าการประกวดตอนนั้นหรือตอขึ้นโชว์ครั้งแรกซะอีก
นั่งอยู่ตรงนี้ข้างกายฉันก็มีเธออยู่
ก็ลองมาคิดดู เรานั้นโชคดีกว่าใคร
เพราะมีเธอคนนี้เป็นที่รัก
และฉันไม่ได้ฝันไป ขอให้ลมช่วยพัดพาหัวใจ
สองเราให้ลอยไป ในคืนนี้ โอ้ โอ
ผมยิ่งร้องก็ยิ่งเขิน แต่ก็ไม่สามารถเบือนหน้าไปจากใบหน้าสวย ๆ ของนางฟ้าของผมที่นั่งจ้องตาเป็นประกายอยู่ข้าง ๆ ได้
Oh baby ฉันรักเธอเท่านั้น
ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง
นั่งมองแสงดาวที่พรั่งพราว
บนฟ้าไกลไปด้วยกัน
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้
เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน
โอ้ฉันจะจูบเธอ
แก้มขาว ๆ ของซินขึ้นสีระเรื่อได้อย่างน่ารัก ขอร้องให้สิ่งที่ผมเห็นอยู่ตรงนี้เป็นเรื่องจริงด้วยเถิด อย่าให้เป็นเพียงแค่ความฝันที่พอตื่นขึ้นมาแล้วมันก็หายไป
ไม่อาจจะฝืนความสวยของเธอได้ baby
ต้องยอมรับอีกซักที ว่าเราโชคดีกว่าใคร
เพราะมีเธอคนนี้เป็นที่รัก
และฉันไม่ได้ฝันไป ขอให้ลมช่วยพัดพาหัวใจ
สองเราให้ลอยไป ในคืนนี้ โอ้ โอ
ซินสวยกว่าใคร ๆ ที่เคยเห็นมา ผมโชคดีจริง ๆ ที่ได้มาเจอซิน โชคดีจริง ๆ ที่ตัดสินใจมาประกวดกีตาร์ในคราวนั้น ทำให้ผมได้มาเจอ นางฟ้าเดินดินคนนี้...
Oh baby ฉันรักเธอเท่านั้น
ใต้แสงจันทร์มีเพียงเราสอง
นั่งมองแสงดาวที่พรั่งพราว
บนฟ้าไกลไปด้วยกัน
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้
เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน
เสียงหวาน ๆ ของนางฟ้าร้องคลอไปด้วยกันกับเสียงห่วย ๆ ของผม มันทำให้ผมรู้สึกดีจนแทบน้ำตาไหล T-T
“โอ้ฉันจะจูบเธอ...”
จบท่อนนี้ผมก็ไม่สามารถทำอะไรต่อไปได้ เมื่อนางฟ้าได้เคลื่อนตัวเข้ามาจูบผมจริง ๆ ผมทำอะไรไม่ถูกได้แต่ตะลึงคาค้างอยู่แบบนั้น มือที่จับกีตาร์กับปิ๊กก็เหมือนจะโดนขโมยเรี่ยวแรงไป ทั้งสองอย่าเลื่อนหลุดจากมือไปอย่างไม่มีใครสนใจ
กลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยมาเตะจมูก ผมจำได้ดีว่ามันคือกลิ่นเฉพาะตัวของซิน มันทำให้ผมเหมือนล่องลอยอยู่ในอากาศ เปลือกตาของผมค่อย ๆ ปิดลง ซึมวับความหอมหวาน ณ ห้วงเวลานี้ให้มากที่สุด
~~~~~จิ๊บๆๆๆๆ~~~~~
“นัทตื่นครับ”
“อืม...อ่า...พี่เอ็ม...ฮ้าวววววววววววว”
“มานอนอะไรตรงนี้ครับ เดี๋ยวไม่สบายพอดี”
ผมมองไปรอบ ๆ ตัว ความมืดมิดของเมื่อคืนได้หายไปแล้ว มีเสียงนกร้องจิ๊บ ๆ ฟังสบายหูดังเข้ามา เช้าแล้วหรอเนี่ย นี่ผมเผลอหลับไปหรอ แล้วเมื่อกี๊ผมก็ฝันไปงั้นสิ ฝันอะไรเป็นตุเป็นตะ เฮ้อ....มันจะเป็นความจริงไปได้ยังไง นางฟ้าเขาอยู่สูงขนาดนั้นเขาจะมาสนใจแล้ว...จูบ...กับเราได้ยังไง ก็คงจะเป็นดังเนื้อแพลงที่ว่า
เปรียบดั่งความฝันในเวลานี้
เมื่อฉันมีเธออยู่แนบชิดกาย
ด้วยสายตาและสัมผัสด้วยรักที่เรามีให้กัน
โอ้ฉันจะจูบเธอ
มันคงเป็นความฝันจริง ๆ นั่นแหละ ผมคว้ากีตาร์ลุกตามพี่เอ็มไป แต่แล้วอะไรบางอย่างก็หล่นไปกองที่พื้น...
ผ้าพันคอสีดำ...............
THE END...
+++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังจากที่เห็นคลิปที่ FUNKY VILLA แล้วก็เก็บไปเพ้อซะหลายวัน ก่อนที่จะเขียนเรื่องนี้ออกมา
เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรก (เพราะเขียนแต่เรื่องยาว) ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงบ้าง
ยังไงก็ช่วยบอกด้วยนะ อยากรู้ว่าทุกคนอ่านแล้วจะรู้สึกยังไง มีคำแนะนำอะไรก็บอกมาได้เลย พร้อมปรับปรุงทุกอย่าง
ส่วนอิฉันนั้นรักพี่ทั้งสองหัวปรักหัวปรำเลยล่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ๊ะ
ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
เราชื่อเอ้อายุสิบแปดเรียกได้ตามสบายนะ
หัวข้อ: [singular fanfiction] จูบ (KISS)..... (อ่าน 15673 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก