เด็กป๋า โดย TRomance P.232 28-11-11 [แจ้งข่าวค่ะ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เด็กป๋า โดย TRomance P.232 28-11-11 [แจ้งข่าวค่ะ]  (อ่าน 2051098 ครั้ง)

ออฟไลน์ pochu52

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1328
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-0
ป๋าโชดดีที่มีเพื่อนแบบสามคนนี้ ป๋ากะน้องโจมสู้ๆ มั่นใจในกันและกันน่ะ 
แต่กลัวทางบ้านน้องโจมจะออกโรงมาแบบไหน

ออฟไลน์ inhyung

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 274
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
ป๋าอยู่อังกฤษ แต่เฮียอยู่ไทย ป๋าโทรหาโคตรบ่อย
แต่เฮีย อยู่เมืองไทย แต่ไม่เคยคิดตามหาเลย ใจร้ายว่ะ
ป๋าไม่มีหลักสูตรเร่งรัดหรอ แบบเรียนจบในหกเดือนไรเงี้ย 55555

nam-nueng

  • บุคคลทั่วไป
ป๋า มีญาติอยู่องค์การโทรศัพท์ชิมิ  เห็นโทรตล๊อดตล๊อด

ออฟไลน์ drasil

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1690
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +95/-1
สู้ๆนะป๋า-โจม ป้าเชื่อว่าหนูต้องผ่านมันไปไำด้

ออฟไลน์ เฉาก๊วย

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2233
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +251/-6
ป๋าทำให้โจมมั่นใจในความรักความสัมพันธ์ครั้งนี้มากๆ จากที่โจมอาจจะเคยนึกหวั่นใจไม่มั่นใจ แต่ความรู้สึกนั้นก็บรรเทาลงจากการกระทำของป๋า

สู้ๆ ต่อไปนะป๋า-โจม    :a2:

ออฟไลน์ Seiki

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2726/-64
[ตอนพิเศษ:มหา+เทียน] 'เด็กป๋า'

ค่ำคืนสำหรับคนสองคนที่น่าจดจำมากที่สุด

ส่วนใหญ่แล้วน่าจะเกิดขึ้นในโอกาสพิเศษอะไร?
วันวาเลนไทน์
วันเกิด
วันครบรอบที่คนสองคนตกลงคบกันเป็นแฟน
ลอยกระทง สงกรานต์ หรือวันอะไรก็ได้ที่สมควรจะบัญญัติไว้ว่าเป็นวันพิเศษ
แต่มันไม่น่าจะใช่วันที่ ‘ราหูอมจันทร์’ หรือจันทรุปราคา หรอกใช่ไหม?
วันที่ใครต่อใครเค้าตีฆ้องร่องป่าว บ้างก็เอาไม้เคาะต้นไม้ไล่สิ่งไม่ดีออกไปตามความเชื่อ วันที่บรรยากาศไม่เป็นใจขนาดนี้จะมีใครเค้าใช้เป็นวันพรอดรักกันบ้าง

ไม่มีหรอก ไม่น่าจะมี

ถ้าจะมีเรื่องอย่างนั้นเกิดขึ้น มันต้องเกิดจากพลาด บังเอิญ ไม่ได้ตั้งใจกันทั้งนั้น แล้วส่วนใหญ่ก็มักจะมีใครสักคนเมามายไม่ได้สติ
แต่สำหรับคนคู่นี้.....จะไปเหมือนใครต่อใครเค้าได้ไง!!!
ในวันที่ทุกคนว่างแสนว่าง วันที่พื้นที่มหาลัยกลายเป็นที่นั่งเล่นและพูดคุย โต๊ะที่เคยมีแต่ตำราเรียนและผู้คนที่สุมหัวกันเพื่อลอกงาน เป็นที่สำหรับใช้วางขวดชาเขียว แน่นอนว่าข้างในถูกตัดแต่งสายพันธุ์เป็นน้ำที่มีสีคล้ายกันแต่ฟูฟ่องไปด้วยฟองหนานุ่มสีขาว
“พอเลยๆมหา รินเบียร์ไม่เป็นก็ไม่บอก”
เสียงเพื่อนร่วมห้องเรียนโบกมือไล่ผู้ชายที่เพื่อนตั้งชื่อให้ใหม่ว่ามหา ประธานชมรมพุทธรรมที่มีใจฝักใฝ่ใน maxim และ FHM จนเรียกได้ว่าแฟนพันธุ์แท้ ไม่มีใครจำได้ว่าจริงๆแล้วมหามีชื่อไพเราะจับใจว่า กาพย์ เป็นลูกชายคนที่ 3 ในบรรดา 4 พี่น้องลูกคุณครูสอนภาษาไทย โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน
มหาไม่เคยต่อต้านชื่อใหม่และดูจะภูมิใจกับชื่อที่เพื่อนมอบหมายให้เสียด้วยซ้ำ อย่างน้อยก็ป้องกันเพื่อนเรียกชื่อผิดเป็น ‘ไอ้กาก’ นั่นแหละ
“สุราเมรัยพระท่านห้าม”
“แล้วนวลนางข้างเตียงที่เอาเนื้อหนังบังซิลิโคลนล่ะ พระท่านว่าไว้ยังไงวะมหา”
“ท่านว่าคนเราสังขารไม่เที่ยง ปลงได้ก็ปลง ตายไปร่างกายเราก็เอาไปไม่ได้ แม้แต่ซิลิโคนที่ยัดเข้าไปราคาหลายหมื่นก็เอาไปด้วยไม่ได้”
ไม่มีเพื่อนคนไหนกล้าเถียง เรื่องพระเรื่องเจ้าใครเค้าจะเสี่ยงกับบาปกรรมที่มองไม่เห็นว่ามีจริงมั้ย อย่างน้อยพิสูจน์เป็นรูปธรรมไม่ได้ ก็ไม่ควรเสี่ยงที่จะลบหลู่
“ใครที่คิดว่ารินได้เทพที่สุด โชว์เลยครับ”
คนที่เสนอตัวเข้าไป’โชว์ฝีมือ’ไม่ใช่ใครที่ไหน สมาชิกใหม่ของกลุ่มนิเทศน์ศาสตร์ อย่างน้อยเทวดาตัวพ่ออยู่ไกลถึงอังกฤษ แต่นิเทศน์ศาสตร์ไม่เคยขาดคนหน้าตาดี ตัวจริงไม่อยู่แต่ตัวสำรองที่มาแทนที่ก็หน้าตาดีไม่แพ้ใคร และที่ทำให้วงสังสรรต้องขนลุกซู่ต่อๆกันไปเป็นโดมิโน่เพราะคนที่ประคองขวดเบียร์สีเขียวถ่ายลงขวดชาเขียวสีเดียวกันอยู่นี้ คือน้องโจมเมียป๋านี่สิ ถ้าผัวน้องเค้ารู้ แล้วพวกที่ล้อมวงกันอยู่ในโต๊ะนี้จะมีชะตาชีวิตเป็นยังไง
แปะ แปะ เสียงปรบมือดังฝ่าวงสนทนาออกมาไม่ใช่ใคร คนที่ไม่ค่อยรู้สี่รู้แปดในเรื่องอะไรถ้าภัยไม่มาถึงตัวก็คือมหาคนเดียวนั่นแหละ
“เยี่ยมมากครับน้องโจม มีใครรู้เรื่องน่าทึ่งเรื่องนี้มั้ยเนี่ย”
การรินเบียร์ไม่ให้เกิดฟองมันเป็นทักษะขั้นเทพตั้งแต่เมื่อไหร่ แค่เอียงขวดเบียร์ให้ได้องศากับภาชนะรองรับแบบพอดีๆ น้ำหนักมือนิ่งๆไม่สั่นเพราะเสี้ยนเหล้าก็โอเคแล้ว
“เพื่อนพี่รู้ครับ”
“เพื่อนพี่เหรอ?”
“ครับ”
“อ่า พี่ว่าเราไม่ควรพูดถึงไอ้ป๋าในสถานการณ์แบบนี้นะ”
“มึงเพิ่งรู้เหรอมหา”
เสียงตะโกนออกมาพร้อมกันทำเอาหูอื้อและมึนงงไปชั่วขณะ ของรักของหวงที่เพื่อนสนิทอุตส่าห์ไว้ใจฝากให้ดูแล วันนี้กำลังอยู่ในวงสังสรรที่เต็มไปด้วยเบียร์ในคราบชาเขียว อย่างน้อยก็ยังให้เกียรติมหาวิทยาลัย ขวดเบียร์จึงได้ซุกตัวอย่างสงบอยู่ในช่องว่างของฐานโต๊ะม้าหิน
“ถ้าไม่มีใครบอกไอ้ป๋ามันไม่รู้หรอกน่าว่าเราพาน้องโจมมาเหลวไหล”
“มึงแน่ใจได้ไงมหา ไอ้ป๋าตอนที่อยู่ในบทบาทของแฟนน้องโจม ไม่เหมือนตอนมันอยู่ในบทบาทเพื่อนเรานะเว้ย มันซักน้องโจมละเอียดถึงขนาดในข้าวหนึ่งจานประกอบไปด้วยเม็ดข้าวกี่เม็ดด้วยซ้ำ”
“ที่ไอ้เบสมันพูดเป็นเรื่องจริงเหรอครับน้องโจม”
“ไม่จริงครับ เพื่อนพี่ไม่ได้ไร้สาระขนาดนั้นหรอก”
“กูเปรียบเทียบอะมหา มึงก็บ้าจี้เนาะ”
“กูมันคนซื่อเว้ยเบส ถึงแม้มันยากที่จะเชื่อว่าไอ้ป๋าเป็นแบบนั้น แต่หลังๆมานี้ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับไอ้ป่าแล้วว่ะ”
ทุกคำที่มหาพูดมาล้วนเป็นเรื่องจริง ความเปลี่ยนแปลงในตัวป๋าที่เพื่อนๆไม่เคยเห็น ไม่คิดว่าจะเห็น เกิดขึ้นได้ตั้งแต่มีน้องโจมเข้ามาเกี่ยว
“หมดเวลาสนุกของมึงแล้วมหา พ่อมึงมาตาม”
“มึงดูยังไงวะเบส ว่าพ่อหรือแม่ของไอ้มหามัน”
เสียงกระซิบถามของไอ้แย้ไม่ได้รอดพ้นเรดาห์ของหูมหาแต่อย่างใด แต่ตอนนี้กำลังตกใจคนที่เดินหน้ามาตามมากกว่า
“กูก็ไม่รู้ว่ะ กูดูจากกระแสความเกรงใจ ตราบใดที่ไม่ได้รับเชิญไปอยู่ใต้เตียง กูบอกไม่ได้”
“มึงกำลังจะบอกว่า ไอ้มหาเจริญรอยตามไอ้ป๋าเหรอวะ แต่คู่นี้ออกแนวศัตรูคู่อาฆาตมากกว่าคู่รักนะเว้ย”
ไอ้แย้ผู้ที่คิดได้ไม่ไกลเท่าเพื่อนเบสร้องถามด้วยความแปลกใจ ความรักระหว่างผู้ชายด้วยกันในกลุ่มกำลังจะกลายเป็นแฟชั่นไปแล้ว
“ประชากรล้นประเทศเพราะคู่รักประเภทนี้แหละมึง ขยันตีกันพอๆกับขยันง้อกันอะแหละ” ไม่มีใครวิเคราะห์ได้รู้จริงเท่าเบสอีกแล้ว
“อ่อ แล้วแบบไอ้ป๋ากับน้องโจมล่ะ เป็นคู่รักประเภทไหน”
ไอ้แย้นี่ก็อยากรู้ไม่มีวันสิ้นสุด มุ่งมั่นที่จะสาระแนมากๆ
“คู่นั้นเค้ารู้เค้ารักกันสองคน ถ้าไม่ใกล้ชิดจริงจังไม่มีวันเห็นคู่รักวางแผนครอบครัวคู่นั้นหรอก”
“มึงสองตัวจะนินทาเผารูหูกูกันอีกนานมั้ย เห็นใจกูบ้าง ถ้าคู่กรณีรู้กูตาย เข้าใจมั้ย”
เบสมองเพื่อนตัวเองผิดซะที่ไหน กระแสความกลัวและเกรงใจพุ่งขึ้นสูงทะลมาตรวัดขนาดนี้ มหาไม่ได้กลัวที่เทียนโกรธ แต่มหากลัวตาย จริงๆแล้วยังไม่มีครั้งไหนที่มหาต่อปากต่อคำแล้วชนะเลยต่างหาก
“เทียน มาถึงนี่มาหากูหรือเปล่า”
ต่อหน้าเพื่อนนี่ทำเป็นขึ้นมึงขึ้นกู จริงๆแล้วมหาก็คงจะประหม่ากับการมาหาของเทียนเหมือนกัน
“เออสิ อุตส่าห์เดินมาถึงนี่ คงจะแค่มายิ้มให้รุ่นน้องโรงเรียนเก่ามั้ง”
คนพูดไม่ใช่แค่ประชดประชัน แต่เทียนหันไปส่งยิ้มหวานให้รุ่นน้องโรงเรียนเก่าอย่างโจมจริงๆ แล้วน้องโจมก็ดันยิ้มรับซะมหาเคลิ้ม จนลืมไปเลยว่ามีใครอีกคนยืนกดดันอยู่ใกล้ๆ
“มีอะไรเหรอ”
“นายเป็นประธานชมรมภาษาอะไร วันนี้ที่ชมรมมีปฎิบัติธรรมข้ามคืน นายลืมไปแล้วเหรอ”
ฉิบหาย!! ถ้ามหาจะแก้ตัวว่าจำไม่ได้มันมีความหมายเดียวกันกับลืมใช่หรือเปล่า ถ้าเป็นอย่างนั้นสู้ยอมรับความผิดครึ่งหนึ่งดีกว่า
“ก็กำลังจะไปพอดีเหมือนกัน อยู่ฟังพวกเพื่อนๆปรึกษางานกันอะ”
เพื่อนๆที่รอลุ้นได้แต่ส่ายหน้าด้วยความเอือม ระดับความเนียนไม่ผ่านมาตรฐาน
“แล้วเตรียมเสื้อผ้ามายัง”
เพิ่งจะพร้อมใจกันส่ายหน้า ตอนนี้เพื่อนๆต้องมาเบิกตาโพลงกับบทสนทนาของคนทั้งสอง ‘เตรียมเสื้อผ้า’ หมายความว่ายังไง
“เตรียมเสื้อผ้าอะไรเหรอเทียน”
คนซื่อกำลังจะกลายเป็นคนเซ่อโดยไม่รู้ตัว ไอ้ที่บอกว่ารู้หน้าที่ตัวเองและกำลังจะไปถ้าเทียนไม่มาตามซะก่อนนั้น ล้มเหลวไม่เป็นท่า ไม่ต้องรอให้ใครจับไต๋ มหาเปิดเผยขึ้นมาด้วยตัวเองเลย
“ตีสองของคืนนี้ ก็คือพรุ่งนี้นั่นแหละ จะเกิดราหูอมจันทร์ ชมรมเลยจัดวิปัสนาข้ามคืนกันที่ป่าหลังมอ ทีนี้รู้ยังว่าทำไมต้องเตรียมเสื้อผ้ามา”
คนตอบน้ำเสียงเอือมระอากับประธานชมรมเต็มที่ มหามีคุณสมบัติครบทุกประการนะ ถ้าไม่นับขี้ลืมกับรักหนังสือปลงสังขารเป็นชีวิตจิตใจ
“อ่อ เออ ครับ เข้าใจแล้ว งั้นไปชมรมกันเถอะ”
“แล้วเสื้อผ้าล่ะ”
“มีชุดขาวอยู่ที่ชมรมแล้วล่ะ มีชุดอื่นๆสองสามชุด ไปเลือกเอาที่นั่นแหละ”
เป็นครั้งแรกที่เพื่อนพากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก อย่างน้อยมหาก็เตรียมความพร้อมไว้ล่วงหน้า ขอใช้โชคดีต้อนรับปรากฎการณ์ที่คนโบราณเชื่อกันว่าเป็นหนึ่งในกาลกิณีนะมหาเพื่อนรัก
ก้าวแรกที่เหยียบย่างเข้าห้องชมรม บรรยากาศแช่มชื่นแตกต่างจากระหว่างทางที่เดินมาพร้อมกับคนตามที่ทำหน้าบูดตลอดเวลายิ่งนัก
“ลืมเหรอคะพี่มหา”
ตั้งใจจะลืมความหม่นหมองไปแล้ว แต่โดนสะกิดขึ้นมาแบบนี้ แอบชำเลืองมองคนที่เดินเข้าห้องมาด้วยกัน เทียนเดินไปทำงานอย่างอื่นแล้ว
“เออ จำไม่ได้ มันไม่ใช่วันสำคัญทางพุทธศาสนาพี่เลยลืม”
เสียงกระซิบแผ่วเบา กลัวคนที่เดินไปเดินมาสั่งงานอยู่ในห้องจะได้ยินแล้วมหาจะซวยตั้งแต่ราหูยังไม่ทันจะงับขอบดวงจันทร์
“แหะ แหะ พวกหนูก็ลืมค่ะพี่ พี่เทียนเพิ่งโทรตามเหมือนกัน บอกว่าคนนอกชมรมจะมาสวดมนต์ข้ามคืน แต่คนในชมรมจะเข้าไปกางเต็นท์วิปัสสนากันในป่านะคะพี่มหา”
ป่าที่น้องในชมรมพูดถึงเป็นที่ว่างไว้สำหรับขยายมหาลัยในอนาคต ตอนนี้เป็นพื้นที่ที่ปลูกต้นไม้เอาไว้สำหรับศึกษาและพักผ่อนหย่อนใจ ส่วนใหญ่เป็นพรรณไม้ในป่าทึบ บ่อยครั้งที่ชมรมมหาจะไปกางเต็นท์วิปัสสนาและนอนค้างคืนกัน แต่เทียนจะอยู่ทำกิจกรรมหลักๆเช่นสวดมนต์และนั่งสมาธิ แต่ไม่เคยค้างคืนเลยสักครั้ง
สวดมนต์ข้ามคืนคือการสวดมนต์บทยาวเพื่อก้าวข้ามช่วงเวลาของวันนี้ไปสู่วันพรุ่งนี้ ใช้เวลาเต็มที่ประมาณหนึ่งชั่วโมง ส่วนนังวิปัสสนาก็คือการนั่งสมาธิเพื่อกำหนดลมหายใจเข้าออกและปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่าง หลังจากนั้นสมาชิกของชมรมก็จะเข้าไปในป่าเพื่อหามุมสงบสำหรับคนที่ต้องการนั่งสมาธิต่อไป ส่วนใหญ่เหมือนมากางเต็นท์เข้าค่ายค้างคืน นั่งวิปัสสนาไม่ใช่ประเด็น เน้นเอาบรรยากาศและเล่าเรื่องผีกันเสียมากกว่า แต่เพราะหัวหน้าฝ่ายกิจกรรมไม่เคยอยู่ร่วมถึงขั้นตอนสุดท้ายเลยไม่รู้ว่าหลังจากพิธีการแล้ว ไม่มีอะไรสำคัญขนาดนั้นเลย สาระสำคัญอยู่ที่สองชั่วโมงแรกเท่านั้นแหละ
“แล้ววันนี้ทำไมมีแต่สาวๆ พวกผู้ชายหายไปไหนหมด”
“วันนี้ไม่มีงานใช้แรงงานค่ะ ผู้ชายเลยลา คืนนี้พี่มหานอนเต็นท์เดียวกับพี่เทียนนะคะ”
“ห๊า ให้พี่เนี่ยนะนอนกับไอ้เทียน”
“ก็คืนนี้มีแต่พวกผู้หญิงกางเต็นท์กันสองสามเต็นท์ค่ะ ไม่มีผู้ชายคอยดูแลอาจารย์ไม่อนุญาต แต่พวกหนูเตรียมเรื่องผีกันมาเต็มที่เลยนะคะ พี่มหาอย่าทำเสียบรรยากาศสิ”
“เออๆก็ได้ๆ มันใช่เรื่องมั้ยเนี่ย ไม่ใช่วันสำคัญ แค่ราหูอมจันทร์แค่นี้ก็ต้องมีกิจกรรมด้วย”
“พี่มหาไม่เคยได้ยินเหรอคะ มันเป็นความเชื่อของคนโบราณ เค้าว่ากันว่ามันเป็นปรากฎการณ์ที่ไม่ดีค่ะ เราต้องเอาความดีเข้าสู้ ราหูมันจะได้คายดวงจันทร์” ถึงไม่ปฎิบัติธรรม ราหูก็คงไม่กลืนจันทร์ลงไปหรอกมั้ง น่าจะกลัวบาดคอบ้างอะไรบ้าง
“แล้ววันนี้ต้องทำอะไรบ้าง”
“สวดมนต์ นั่งสมาธิ กางเต็นท์ นอน เอ้ยยย นั่งสมาธิแล้วค่อยนอนค่ะ”
“โอเค แล้วเทียนรู้พิธีการยัง”
“รู้แล้วค่ะ”
“มันไม่บ่นเหรอ ถ้ามันรู้ว่าหลังจากพิธีที่มันเคยอยู่ร่วมไม่มีอะไรจริงจัง”
“บ่นค่ะ แต่พวกหนูขอร้องเหมือนที่ขอร้องพี่มหาแหละคะ”
“อืม”



**** อย่าเพิ่งปาดนะ มีต่อค่ะ

ออฟไลน์ Seiki

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2726/-64
การสวดมนต์ข้ามคืนและนั่งวิปัสสนามีคนสนใจเข้าร่วมประมาณ 50 คน ใช้เวลาในการทำกิจกรรมอย่างที่คาดการณ์เอาไว้ ทุกอย่างราบรื่นไปได้ด้วยดี ความวุ่นวายตอนอยู่กัน 50 คน น้อยกว่าความวุ่นวายที่เหลือกันไม่ถึง 10 มาก สาวๆโหวกเหวกโวยวายสุดๆเนื่องจากตอนเสร็จกิจกรรมเป็นตอนสำคัญที่ราหูเริ่มคลืบคลานเข้าอมดวงจันทร์พอดี ความวุ่นวายบังเกิดตั้งแต่ตอนนั้น เสียงเคาะต้นไม้ดังไปตลอดทางเดินเข้าสวน ราหูเริ่มอมตอนตีสองและตามข่าวบอกว่าจะคลายตอนตี5ไปจนเกือบๆหกโมงเช้า ยังไม่มีวี่แววเลยว่าจะเอาช่วงเวลาไหนมานั่งหลับนอนหรือนั่งวิปัสสนาต่อยอดจากชมรม
กางเต็นท์ให้สาวๆเสร็จก็รีบเดินหาทำเลกางเต็นท์ของตัวเอง เพราะเสียงเคาะถังเคาะกาละมังและเคาะต้นไม้ดังสนั่นมาก วันนี้เลยหาทำเลที่ไกลจากสาวๆเหล่านั้นมากกว่าปกติ ถึงจะเป็นป่า แต่ต้นไม้ยังไม่ใหญ่และหนาทึบจนเกินไป ยังมองเห็นพระจันทร์สีเหลืองนวลได้ชัด เงาดำๆค่อยๆทาบทับทีละน้อย สาวๆเดินตามมาที่ตำแหน่งกางเต็นท์เป็นเพื่อนเทียน เค้ามีนัดเล่าเรื่องผีีร่วมกันกับการเคาะต้นไม้ ส่วนมหาขอบายเหอะครับท่านผู้ชม ใครจะทำอะไรก็เชิญตามสบาย มหาขอนอน(ถ้าหลับ) พอรู้ที่ทางเสร็จสรรพ มันก็เดินตามสาวๆไปที่เต็นท์ตามที่เค้านัดกันไว้ ส่วนมหาเฝ้าเต็นท์แต่เพียงผู้เดียว
เสียงดังจนนอนไม่ได้ ทั้งๆที่โลกเราทันสมัยกันขนาดนี้แล้ว แต่ความเชื่อก็ยังเป็นความเชื่ออยู่วันยังค่ำ มหายังได้ยินเสียงเคาะเสียงโห่ร้องอยู่ตลอดเวลา บางครั้งก็ได้ยินมาจากที่ใกล้ๆ บางครั้งก็เป็นเสียงแว่วๆที่อยู่ไกลออกไป นอนฟังเพลินๆจนเริ่มปรับตัวได้และใกล้จะหลับ เสียงสวบสาบของพื้นทางเดินดังใกล้เข้ามา เต็นท์เริ่มสั่นเหมือนมีใครมาจับมันแล้วเขย่า สักพักได้ยินเสียงรูดซิปทางเข้าเต้นท์ดังขึ้น และคนที่เยี่ยมหน้าเข้ามาคือเทียน
“เฮ้ยเป็นไร”
ถึงจะไม่ถูกชะตาและเถียงกันตลอดเวลา แต่พอเห็นอีกฝ่ายหน้าซีดเซียวไม่ตอบอะไรนอกจากส่ายหน้าก็ยอมรับว่าตกใจเหมือนกัน
“เข้ามาข้างในก่อนสิ”
ส่งมือไปให้อีกคนหนึ่งจับ เพราะเห็นหยุดอยู่นานเกินปกติ มือที่ยื่นมาจับเย็นเฉียบจนเกือบเผลอสะบัดให้หลุดออกไป
“เทียน เป็นไรหรือเปล่า เจออะไรไม่ดีเหรอ”
“มะ ไม่รู้สิ”
ที่ตัดสินใจถามแบบนั้น เพราะที่ผ่านมามักได้ยินคนที่เข้ามาทำกิจกรรมกางเต็นท์วิปัสสนาบอกว่าเจอสิ่งลี้ลับกันมาก แต่มหาไม่ได้สนใจ เพราะทุกครั้งที่นอนค้างในป่า มหาไม่เคยเจออะไรแปลกๆอย่างที่ว่ามาเลยสักครั้ง
“มาคนเดียวเหรอ”
“อึ อือ”
มันขยับมาเบียดชิดจนจะเกยตักมหาอยู่แล้ว แต่คนที่หน้าซีดปากสั่นยังไม่รู้ตัว คนปากดีกลายเป็นสงบปากสงบคำไปซะฉิบ ไม่ค่อยชินเท่าไหร่สำหรับคนที่เตรียมพร้อมที่จะต่อปากต่อคำกันตลอดเวลา
“มหากลัวผะ ผี ปะ”
“ไม่กลัว นายกลัวเหรอ”
“อือ มะ เหมือนจะเห็นด้วยอะ”
“อินมาจากเรื่องที่สาวๆเค้าเล่าหรือเปล่า”
“มีส่วนๆ”
อ้าว มันก็รู้ตัวนะว่าความกลัวที่เกิดขึ้นนี้อาจจะเกิดมาจากความรู้สึกที่ยังอินกับเรื่องเล่า แถมตอนนี้แสงจันทร์ที่เคยส่องสว่างกลับมืดมิดลงไปแล้ว แสดงว่าราหูอมมาเกินครึ่งของพระจันทร์แล้วแน่ๆ
“กลัวแล้วทำไมไม่ให้สาวๆมาส่ง”
“เดี๋ยวจะหาว่าป๊อดอะดิ”
เออ อนาถใจจริงๆ มันกลัวจนตัวสั่นขนาดนี้ ยังคิดจะรักษาหน้าตัวเองอีก สภาพของเทียนอยู่ในสถานะที่ว่า อีกนิดเดียวก็ขนหัวลุกแล้ว
“งั้นก็นั่งพักซะ ถ้าปกติแล้วก็นอน ไม่มีอะไรหรอก มานอนหลายครั้งแล้วไม่เคยเจออะไร”
มหาก็ปลอบได้แค่นี้แหละ อยากจะกวนตีนเพราะถือว่าเป็นโอกาสดีก็ไม่ได้ เดี๋ยวถูกเพื่อนด่าว่าหน้าตัวเมียแย่สิ ถ้ารู้ว่าฉวยโอกาสตอนที่ฝ่ายตรงข้ามเสียขวัญขนาดนี้
“แน่สิ คนที่ผียังกลัวอย่างนายจะไปเจออะไรได้”
ยังจะปากดีอีก ขนาดคนมีน้ำใจปลอบแท้ๆ
“แล้วจะให้ช่วยยังไงให้นายกลับมาเป็นปกติ”
“ไม่รู้ แต่อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน จนกว่า”
“จนกว่าอะไร”
“จนกว่าจะหายกลัว”
“แล้วเมื่อไหร่ล่ะ”
“ไม่รู้”
ตัดปัญหาการอดหลับอดนอนด้วยการกระชากตัวเทียนลงมานอนข้างกัน ตัวมันยังสั่นไม่หาย ขนแขนลุกชูชันเหมือนโดนสตาฟเอาไว้ ปากสั่นตลอดเวลา และมือก็เย็นเฉียบได้เสมอต้นเสมอปลายมาก ถ้าไม่มีการเคลื่อนไหวเกิดขึ้น เทียนเข้าข่ายคนเสียชีวิต อุณหภูมิร่างกายให้ความรู้สึกว่าอย่างนั้น
“มหาทำไมเสียงร้องเสียงเคาะมันเงียบไปหมดแล้วล่ะ”
ปากถามแต่ตัวขยับมาซุก แรงเสียดสีกันทำให้คนตัวเย็นเริ่มอุ่นขึ้นมาบ้างนิดหน่อย มือเทียนกำมือมหาไว้ตลอดเวลา และคิดว่าเทียนคงจะไม่รู้ตัวเองว่าอยู่ในสภาพไหน
“เข้านอนกันแล้วมั้ง ใครจะไปเคาะกันตั้งสามสี่ชั่วโมง”
โบราณว่าไว้ถ้าราหูอมจันทร์เมื่อไหร่ให้เคาะต้นไม้ เคาะถ้วยถังกาละมังหม้อ หรือเคาะอะไรก็ได้ที่เป็นปัจจัยในการดำเนินชีวิตและทำมาหากิน ให้เคาะจนกว่าราหูจะคายดวงจันทร์ออกมาดังเดิม แต่ราหูอมนานขนาดนั้น กว่าจะคายคนเคาะได้มือหักไปซะก่อนแน่ๆ
“แล้วจะทำไงดีอะ”
“ทำไมเหรอ”
“นอนไม่หลับอะ”
“งั้นเอาผ้าห่มคลุมหัวไว้สิ”
เค้าว่ากันว่าความว่างเปล่ารอบๆตัวคือสิ่งที่ทำให้คนเรากลัวมากที่สุดเวลาอยู่คนเดียวเพราะสิ่งที่มองไม่เห็น
“คลุมด้วยกันดิ คลุมคนเดียวก็เหมือนอยู่คนเดียวอยู่ดี”
“เรื่องมากจริงๆ”
พอมันหยุดบ่น มันก็ไปเยอะในเรื่องอื่น ถึงจะฉวยโอกาสด่ามันไปอย่างนั้น แต่ก็ทำตามที่มันขอ พอคลุมโปงความมืดมิดก็เพิ่มมากขึ้น มือเทียนกำมือมหาแน่นจนเหงื่อเราสองคนไหลมารวมกันอยู่ในฝ่ามือที่เกี่ยวรัดกันไว้
ความใกล้ชิดเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดสำหรับการอยู่ด้วยกันสองคนเป็นเรื่องจริง
การนั่งสมาธิทำให้เรารู้จักกำหนดความสนใจอยู่ที่สิ่งใดสิ่งหนึ่ง เมื่อเรามีเรื่องที่สนใจ มันก็อยู่ที่ว่าเราจะคิดหรือเราจะปล่อยวาง
มหาเลือกคิด!!!
จะให้ปล่อยวางได้ไงในเมื่อเทียนขยุกขยิกตัวเองตลอดเวลา เทียนอาจจะไม่คิดอะไร แต่ร่างกายที่เสียดสีกันมันร้อน ความเลียบลื่นของผิวเนื้อเรียบตึงทำให้เกิดความสนใจในสิ่งใหม่ๆ มหาเป็นแฟนคลับน้องโจมที่แอบมองเมียเพื่อน แค่รูปร่างน่าตาก็เคลิ้มมากพออยู่แล้ว แต่ตอนนี้คนที่นอนข้างๆเป็นเทียน ถึงไม่ได้นอนจ้องหน้ามองตากัน แต่ร่างกายที่เสียดสีกันมันก็ทำให้ใจเตลิดไปได้ ปลายเท้าที่ขยับไปมาตลอดเวลาของเทียน บางครั้งเหมือนจะเกี่ยวเข้ากับนิ้วเท้ามหาจนเหมือนไฟฟ้าชอตไปทั้งร่าง
มหาไม่ใช่พระอิฐพระปูน!!
ถ้าเทียนไม่หยุดมหาก็อยู่นิ่งไม่ได้ หน้ามืดตามัวจนต้องดึงอีกคนมาประกบปากเอาไว้ ณ จุดนี้ ความรู้จากFHMและmaxim ไม่ช่วยอะไรเลย สมองขาวโพลนจนจำทฤษฎีใดๆไม่ได้ มหาใช้สัญชาตญาณตัวเองล้วนๆ เทียนเกร็งตัวต่อต้าน แต่สักพักก็ผ่อนตัวเองลงและค่อยๆเอามือมายึดแขนมหาเอาไว้เป็นที่พึ่ง
“จะ.......”
เดาว่าเทียนต้องการถามว่าจะทำอะไร แต่ก็ช้ากว่าลิ้นร้อนของมหาที่จ้วงเข้าไปเกี่ยวรัดกับลิ้นอีกฝ่ายซะก่อน เสียงตอบรับอืออาดังอยู่ในลำคอ ค่อยๆตอบกลับมาเป็นจูบจังหวะและลีลาแบบเดียวกันกับที่มหาชักนำไปก่อนหน้า เมื่อไหร่ที่ไฟราคะเริ่มจุดติด สติยับยั้งชั่งใจเริ่มถดถอยเหมือนกัน ต่อให้ศักดิ์ศรีที่คำค้อเอาไว้สั่งให้ต่อต้าน แต่อารมณ์ลุ่มหลงในกามอารมณ์ไม่เข้าใครออกใคร ขนาดเข้ามหาครั้งแรก ยังไม่รู้เลยว่าทางออกอยู่ตรงไหน
กลิ่นหอมละมุลตรงซอกคอและกกหู ความชื้นของเหงื่อและกลิ่นกายเฉพาะตัวของแต่ละคนผลักดันให้จมูกซุกไซ้ซึมซับกลิ่นหอมเหล่านั้น ริมฝีปากลากไล้กวาดต้อนทุกรสชาติกลืนกลับเข้าไปทางปลายลิ้น มือหนาเริ่มสำรวจไปทั่วแผ่นหลัง สัญชาตญาณค่อยๆรั้งมือให้เลื่อนต่ำลงไปหาจุดหมาย
ให้ตายเถอะ Maxim เคยสอนให้แต่วิธีการเล้าโลม แต่ไม่มีเล่มไหนเลยสักเล่มที่จะบอกมหาว่าถ้าคู่ของเราเป็นผู้ชาย แล้วขั้นตอนต่อไปมหาจะต้องทำยังไง
สถานการณ์ที่ตอบสนองกลับมาบอกชัดแล้วว่ามหาเป็นผู้นำแน่ๆ แรงปราศนาที่ปลุกเร้ากระตุ้นให้เทียนคล้อยตามได้ไม่ยาก ความกลัวทำให้เทียนมองหาที่พึ่ง รสสัมผัสทางกามอารมณ์เบี่ยงเบนความกลัวให้กลายเป็นความสนใจสิ่งใหม่ๆไปได้ แรงต่อต้านน้อยเสียจนมหาไม่ต้องออกแรงหรือฝืนใจใดๆเลย
หลายสิ่งหลายอย่างส่งผลให้คล้อยตามกันไม่ใช่เพราะใครสักคนใจง่าย มหาไม่มีทางดูถูกน้ำใจคนที่สั่นเพราะแรงอารมณ์อยู่เบื้องล่างคนนี้แน่ๆ
“เทียน กำลังทรมานอยู่ใช่มั้ย”
เทียนไม่ได้ตอบคำถาม แต่พยักหน้าน้ำตาคลอเบ้า หน่วยตาไหวระริกสับสนกันคความต้องการของตัวเอง บางสิ่งบางอย่างกำลังต่อสู้กันเองอยู่ข้างในตัวเทียน มหาสงสาร สงสารเราทั้งคู่
“ไปต่อนะ หรือจะเอายังไง”
มหารู้ว่าคำถามนี้สมควรโดนต่อยปากแค่ไหน มาถึงขั้นนี้แล้ว สิ่งที่เราสองคนมีเหมือนกันคับตึงอยู่ใต้ชั้นกางเกง ความทรมานกำลังรอการปลดปล่อย ถ้าหยุดตอนนี้ เราต้องใช้เวลาจมอยู่กับความทรมานไปอีกนาน
เทียนพยักหน้าถี่ขึ้น น้ำที่แค่คลอเบ้าตาไหลลงมาอาบหน้า เพื่อนตายอย่างFHMหรือMaximแทบจะหาประโยชน์ไม่ได้ในช่วงเวลาแบบนี้ ช่วงเวลาที่หยุดคิด อย่างน้อยปัญญาก็บอกมหาไว้ว่าให้เอาทฤษฎีมาประยุกต์ใช้ และให้สัญชาตญาณเข้ามาช่วยอีกครั้ง
“เทียนดูเป็นตัวอย่างแล้วทำตามนะ”
เสื้อตัวบางถูกมหาถอดออกจากร่างหหลังเทียนพยักหน้าครั้งสุดท้าย แล้วตามด้วยเสื้อของตัวเอง ท่อนล่างเหลือไว้แค่บ็อกเซอร์เพื่อปิดกั้นไม่ให้กระดากอาย ไม่ใช่อายแก่กันละกัน แต่ปิดกั้นจากเทวาดาฟ้าดินหรือเจ้าป่าเจ้าเขาที่เราไม่เคยมองเห็นเลยต่างหาก เผลอสำรวจร่างใต้ร่มผ้าของเทียนอยู่นาน เข้าใจไอ้ป๋าขึ้นมาบ้างแล้ว เรื่องนั้นไว้คิดถึงเมื่อไหร่ก็ได้ ตอนนี้มหาต้องช่วยคนตรงหน้าก่อน ริมฝีปากประกบเข้าหากันอีกครั้ง เรียวลิ้นแทรกเข้าไประหว่างช่องว่างที่เผยอออกจากกัน เกี่ยวกระหวัดและกวาดต้อนความหวานในโพรงปากและดูดกลืนเรียวลิ้นของฝ่ายตรงข้าม ซอกคอ ฐานไหล่ ไม่มีส่วนไหนที่ไม่ถูกสัมผัส ทุกอย่างถูกครอบครองด้วยปลายลิ้นร้อนชื้น ตุ่มไตทั้งสองข้างถูกขบเม้มดูดกลืนตามแรงอารมณ์ ลากผ่านมาหยุดหยอกล้อตรงสะดือบุ๋มจนได้รางวัลเป็นเสียงครางสั่นไหว ทุ้ม ห้าว แต่มหารู้สึกว่ามันหวานจับใจ สองมือจับกลุ่มผมขมวดมุ่นแล้วคลายออกอยู่อย่างนั้น เมื่อมหาลากลิ้นเรื่อยไปจนพบเจอกับบางสิ่งบางอย่าง แค่เพียงรั้งขอบบ็อกเซอร์ลงไปเท่านั้น สิ่งที่ผงาดง้ำอยู่ตรงหน้า ส่วนปลายมีน้ำเหนียวใสปริ่มจะไหลย้อยจนต้องเอาปลายลิ้นไปแตะรับเอาไว้ เทียนหดตัวหนีกับรสสัมผัสหวาบหวามจนต้องใช้สองมือรั้งสะโพกเอาไว้ มื้อซ้ายจับเทียนพรรษาไว้มั่น ค่อยๆลากลิ้นไล้จากโคนไปหาปลาย แล้ววนไปจนสัมผัสทั้งแท่งเทียน เสียงครวญครางดังกระเส่ามากกว่าเดิม เพิ่มแรงถีบของปลายเท้ากับพื้นเต็นท์เพิ่มขึ้นมาให้มหาต้องจับโฟกัสแท่งเทียนเพิ่มขึ้นอีกอย่าง ท่าทีตอบสนองที่เหมือนต่อต้านนั้น ทำให้มหากะเป้าหมายผิดบ้างโดนบ้าง แต่กลับเรียกเสียงครางทรมานแหบห้าวยาวนานจากเทียนได้ พอเทียนถูกครอบครองจนมิดแท่ง มือแกร่งทำหน้าที่เสมือนฐานรับเทียนเอาไว้ ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง จังหวะได้ อารมณ์ได้ จุดหมายปลายทางก็อยู่ไม่ไกลเมื่อเทียนเกร็งตัวเองสุดแรงและเกาะบ่ามหาไว้แล้วบีบแน่น
สัญญาณสุดท้ายบอกให้มหาเร่งจังหวะ แล้วน้ำรักรสชาติแปลกประหลาดก็ฉีดเข้ามาเต็มคอมหา ไม่ใช่รสชาตที่ิอร่อย ไม่ได้หอมหวานอะไรมากมาย แต่มหาก็เต็มใจเก็บกลืนมันลงไป เรื่องแค่นี้มหาทำให้กันได้ ไม่ใช่เรื่องที่ฝืนใจอะไรเลยสักนิด สุดท้ายคนที่กระตุกตัวเกร็งก็ล้มลงไปนอนหอบหายใจถี่อยู่ข้างๆ
เกือบจะถอดใจทรุดลงไปนอนด้วย แต่คนหอบเหนื่อยกลับผุดลุกขึ้นนั่ง แล้วยันตัวมหาที่กำลังเอนตัวลงนอนเอาไว้ หรี่ตามองแทนคำถาม คล้ายๆจะเข้าใจ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าใช่อย่างที่คิดไว้หรือเปล่า
“ทำตามตัวอย่างเมื่อกี้ไง”
บ็อกเซอร์ถุกดึงรั้งพรืดเดียวถึงปลายขา สองมือกางสองขาออกเพื่อให้ซุกหน้าลงไปได้ ไม่อ่อนโยน ไม่นุ่มละมุน แล้วก็ไม่เหมือนตัวอย่างของมหาตรงไหน
“อย่าแปลกใจล่ะถ้าไม่เหมือน เห็นแบบนี้แต่อายเป็นเหมือนกัน”
แบบนี้ของเทียนไม่รู้แบบไหน เทียนในแบบที่มหาเห็นคือผู้ชายปากร้ายและชอบจับผิด แต่ถ้าสังเกตให้ดีๆ มหาเป็นคนเดียวที่เทียนจับผิดและมีปากเสียงด้วย มหาเป็นคนเดียวที่เทียนเข้ามาตอแยและหาเรื่อง พอนึกถึงเทียนที่เป็นแบบนี้ในแบบของมหาได้ รอยยิ้มก็ผุดพรายขึ้นมาทันที
ในคืนที่ราหูกลืนดวงจันทร์เสียมิด เทียนเองก็กลืนมหาเข้าไปซะมิดเหมือนกัน ราหูแค่อมดวงจันทร์แล้วค่อยๆคาย แต่เทียนทำมากกว่านั้น มากกว่าแค่อมเข้าไป เพราะเทียนทั้งดูดไล้และเล็มเลีย จังหวะไม่ได้เนิบนาบเหมือนที่ราหูค่อยๆอมจันทร์ แต่เทียนเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นกว่านั้น เร็วจนมหาแทบกลั้นเสียงครางไว้ไม่ไหว เผลอปล่อยออกมาให้เทียนได้ใจทำซ้ำๆอยู่แบบนั้นจนทนไม่ไหวจริงๆนั่นแหละถึงได้ผลักคนที่ตั้งหน้าตั้งตาดูดซะจนมหาทนไม่ได้ออกไป เทียนกลับฝืนตัวเอาไว้ไม่ยอมปล่อย ต่อให้ออกแรงผลักแค่ไหนเทียนกลับส่งแรงดูดกลับมาแรงเท่ากัน แล้วมันจะไปทนไหวได้ยังไง ฝักบัวรดน้ำเข้าไปเต็มๆคอ เทียนเบิกตาโพลงและเหมือนจะสำรอกออกมา หน่วยตาแดงก่ำ แต่สุดท้ายเทียนก็กลืนมันลงไปเหมือนที่มหาทำ
“ไม่เห็นอร่อยเลย กินเข้าไปได้ไง”
มันพูดแค่นั้นแล้วมันก็เอามาห่มมาคลุมโปง ล้มตัวลงนอน ไม่นานได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอ รีดน้ำตาเทียนไปนิดเดียวถึงกลับลืมกลัวแล้วก็หลับสบาย แต่มหากลับนอนลืมตาก่ายหน้าผากไปอีกนาน ก่อนจะเผลอหลับตามไป เหมือนมหาได้ยินเสียงเพลงแว่วหวานที่ไม่ได้ยินมานานแล้วจากที่ไกลๆ มันทำให้มหาตั้งใจฟังให้จบแล้วหลับไปพร้อมกับรอยยิ้ม

(.ญ.)แสงจันทร์ นวลผ่อง นภาพราวพร่างดังทอง เหม่อมองแล้วสุขอุรา
(ช)เดือน สวยสว่างพร่างตา ฟ้า ชื่นวิญญา จันทราจุมพิศ ทุกคืน
(ญ) เห็นนภา สม รัก หวั่นใจนัก เกรงรักกลาย ไม่ชื่น
(ช)ไม่ต้องกลัวเป็นอื่น รักพี่มีแต่ชื่น ชื่นรัก เรื่อยไป
(ญ)คำก็รักสองคำก็รัก น้องใคร่ทราบนัก รักมากเท่าไหร่
(ช)รักเจ้านั้นรักจนหมดใจ มิ มี สิ่งใดมาเทียมพี่รัก
(ญ)ครึ่งแผ่นฟ้านี้ได้ไหมพี่
(ช)สุดฟ้านี้ ไม่ถึงครึ่งรัก
(ญ)อยากจะเห็นดวงใจพี่นัก
(ช)เชิญน้องควักออกดู พี่ ยอม สิ้น
(ญ)หวั่นใจเหลือเอ่ย คำเฉลยดั่ง ร้อย ลิ้น
(ช)เสียดาย ไม่สิ้น ลิ้นมีเพียงหนึ่ง ไม่ถึง ร้อย พัน
(ญ)ลิ้นหนึ่ง อย่างนี้ วจี ยังตามไม่ค่อยจะทัน
(ช)หากมีร้อยจะให้ทั้งร้อย เสกสรร
(ญ-ช)เพ้อ รำพัน แต่คำ รักเอย
[เนื้อเพลง : รัก]


http://embed.pleng.com/flash/player_song_emb.swf

สวัสดีค่ะ ตามสัญญาที่ลั่นวาจาเอาไว้นะคะ ว่าครบ 100 like แล้วจะฉลองให้ด้วยตอนพิเศษ ตอนนี้ 313 like เข้าไปแล้ว ดีใจจนทำอะไรไม่ถูก มันเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน เพราะฉะนั้น คนเขียนเลยเอาโปรเจคพิเศษมารีวิวให้อ่านกันไปก่อน วันนี้ตอนพิเศษมาแล้ว ขออนุญาตลบนะคะ ไว้มาอ่านในเล้าตอนที่มีประกาศโปร 3 เป็นทางการจากเล้านะ แต่ใครที่ได้อ่านไปก็ยังถือว่ากำไร(หรือเปล่า?) เพราะเวลาลงรีวิวในเล้า คนเขียนอาจจะตัดเฉพาะตอนที่คิดว่าจะจะสื่อเรื่องราวมากกว่านี้ลง ตอนที่ทุกคนได้อ่านกันคือตอนแรกของเรื่องทั้งตอนเลยนะคะ ถ้าใครที่ไม่ทัน คนเขียนไม่ว่าถ้าจะฝากเพื่อนกอปเก็บกันไว้ให้ แต่ขอความกรุณาว่าให้ส่งกันอ่านเท่านั้นนะคะ

ตอนที่มีปัญหา เรื่องที่เจอส่งไฟล์นิยายกันทาง mediafire มีหลายเรื่องที่ส่งกัน และมีทุกเรื่องของ TRomance เหมือนกัน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คนเขียนยอมได้นะคะ ถ้าแค่ส่งกันอ่านไม่เป็นไรค่ะ ขอแค่อย่าไปคัดลอก ทำซ้ำ พิมพ์ขาย หรือดัดแปลงเนื้อเรื่องโดยไม่ได้รับอนุญาตก็พอนะคะ ถ้าไปเจอกรณีนี้ที่ไหน อย่าเพิ่งโวยวายนะคะ ให้มาถามก่อน หรือ pm แจ้งพี่หนึ่งหรือคนเขียนหรือเซกิก็ได้ค่ะ เพราะอาจจะเป็นไปได้ว่าเป็นพี่ที่รู้จักกันแต่ขออนุญาตคนเขียนแล้ว คนเขียนค่อยเข้าไปจัดการนะคะ ไม่เคยหวงงานเขียนตัวเอง ถ้าไม่ทำอะไรที่เกินขอบเขตที่วางไว้นะคะ ทุกเรื่องของ TRomance มีให้อ่านในเล้าจนจบ เพราะฉะนั้นจะเข้ามาอ่านเมื่อไหร่ก็ได้ค่ะ

ฝากคำผิดไว้เหมือนเดิม ให้ตอนนี้ช่วยเบรคอารมณ์คนที่คิดถึงป๋านะคะ

ขอบคุณคนอ่านทุกคนและยินดีต้อนรับคนใหม่ๆเหมือนเดิมค่ะ

แฟนเพจของ TRomance มีไว้สำหรับอัพเดทข้อมูลข่าวสาร ถ้าใครที่อยู่ในเฟสตลอดเวลาหรืออยู่บ่อยกว่าที่ไหนๆแล้วอยากรู้ว่า TRomance อัพนิยายหรือยัง ก็อัพเดทกันทางหน้าเพจได้ค่ะ แต่นิยายยังอยู่ในเล้าเหมือนเดิมนะคะ

ขอบคุณค่ะ TRomance



TRomance's Fic Fanpage Click ที่นี่ค่ะ






 




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-06-2011 01:21:17 โดย Seiki »

win200

  • บุคคลทั่วไป
จิ้ม :z13:

อ้าว มหาเป็นรุกหรอเนี่ย ผิดกับที่คาดเอาไว้ไปไกลมาก o22

เห็นซื่อๆ น่ากลั่นแกล้งที่ไหนได้แอบร้ายนินา

A_ay

  • บุคคลทั่วไป
เทียนจะทำยังไงล่ะนี่ o22 o22

มหาชื่อ กาพย์เหรอเนี่ยย :-[

ปลื้มม :impress2:

finy

  • บุคคลทั่วไป
อ้ายยยยยยย  มหา ทำอย่างนี้ได้ไง :man1:

แม้พ่อคนซื่อ  อยากรู้จังว่าเทียนจะอย่างไงต่อไป

ปล. แม่ของมหาเข้าใจตั้งชื่อลูกนะ o13

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ PandP

  • Déjame vivir esa fantasía.
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1170
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-0
    • http://www.facebook.com/iAMpingPINGping
หวายยย ผิดคาดอ่ะ นึกว่าเทียนจะนำซะอีก เหอๆๆ

ออฟไลน์ chaoyui

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-3
ชื่อ กาพย์ เหรอ นึกว่าชื่อมหาจริงๆ :z3:
แต่ก็รู้แล้วเนอะว่าคู่นี้ใครอยู่บนอยู่ล่าง :z1:

ออฟไลน์ aorpp

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1274
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +250/-3
 :a5: พี่มหาพี่เป็นรุกเหรอ!!!!!!
โอ้มายก็อต ก็เข้าใจอ่ะนะ ว่าในเต้นท์มันมืด พี่ก็ต้องลงมือจุดเทียน  o18

 :กอด1:

ออฟไลน์ Piaanie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-2
ไม่คาดคิดว่าพี่มหาจะเริ่มก่อน ผิดคาดมาก แต่เสียเลือดมากกกกกกกกกกก  :jul1: :jul1:

ออฟไลน์ สมุนไพร

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1581
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +144/-3

ออฟไลน์ beery25

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 808
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +130/-0
หึหึพี่มหา เทียน สองคนนี้ได้ลุ้นล่ะทีนี่

ออฟไลน์ indy❣zaka

  • กระซิกๆ เบื่อดราม่า...
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +625/-26
ไม่เสียแรง ที่เป็นเพื่อนอิป๋าอ่ะมหา   o13
แต่ผิดคาดแหะ ใจจริงแล้วอยากให้มหาโดนรุกมากกว่านะนี่ อิอิ   :m20:


ตอนพิเศษ ยังจะตามมาจับผิด  :laugh:   ตอนนี้เจอเยอะมากกกกกก  :a5:
อ้างถึง

วันที่ใครต่อใครเค้าตีฆ้องร่องป่าว
ประธานชมรมพุทธรรมที่มีใจฝักใฝ่ใน
และที่ทำให้วงสังสรรต้องขนลุกซู่ต่อๆกันไปเป็นโดมิโน่เพราะคนที่ประคองขวดเบียร์สี
วันนี้กำลังอยู่ในวงสังสรรที่เต็มไปด้วย
ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับไอ้ป่าแล้วว่ะ
กระแสความกลัวและเกรงใจพุ่งขึ้นสูงทะลมาตรวัดขนาดนี้
ชมรมเลยจัดวิปัสนาข้ามคืนกันที่ป่าหลังมอ
ขอใช้โชคดีต้อนรับปรากฎการณ์ที่คนโบราณเชื่อกันว่าเป็นหนึ่งในกาลกิณีนะมหาเพื่อนรัก
ส่วนนังวิปัสสนาก็คือการนั่งสมาธิเพื่อกำหนดลมหายใจเข้าออกและปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่าง
เป็นตอนสำคัญที่ราหูเริ่มคลืบคลานเข้าอมดวงจันทร์พอดี
ต่อให้ศักดิ์ศรีที่คำค้อเอาไว้สั่งให้ต่อต้าน
กลิ่นหอมละมุลตรงซอกคอและกกหู
แรงปราศนาที่ปลุกเร้ากระตุ้นให้เทียนคล้อยตามได้ไม่ยาก
หน่วยตาไหวระริกสับสนกันคความต้องการของตัวเอง
เสื้อตัวบางถูกมหาถอดออกจากร่างหหลังเทียนพยักหน้าครั้งสุดท้าย
ไม่ใช่อายแก่กันละกัน
แต่ปิดกั้นจากเทวาดาฟ้าดินหรือเจ้าป่าเจ้าเขาที่เราไม่เคยมองเห็นเลยต่างหาก
เทียนหดตัวหนีกับรสสัมผัสหวาบหวามจนต้องใช้สองมือรั้งสะโพกเอาไว้
มื้อซ้ายจับเทียนพรรษาไว้มั่น
ไม่ใช่รสชาตที่ิอร่อย
บ็อกเซอร์ถุกดึงรั้งพรืดเดียวถึงปลายขา

ออฟไลน์ YMP

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-2
ราหูอมจันทร์ มหาอมเทียน
เทียนพรรษาด้วย งี้ก็ใหญ่อ่ะดิ่

 :L2:

ออฟไลน์ evil_kun

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
กรี๊ดดดด มหาแอบร้าย คิดมาตลอดว่ามหาเป็นรับนะเนี่ย งวดนี้พลิกโผลมากมาย 55+
ส่วนเทียนก็ไหลแบบโดนไฟลนเลยนะตอนนี้ >//[]//<

Akad3ar

  • บุคคลทั่วไป
ช็อกมากอ่ะ พี่มหาาาาา !!!!

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






pigrabbit

  • บุคคลทั่วไป
 :laugh: มหาทำให้เรารู้ความจริงว่านายแมนมากกก~>< เชียร์สุดใจ

butterfly_bee

  • บุคคลทั่วไป
มหาชื่อจริงเพราะนะเนี่ย
พ่อแม่เข้าใจตั้งชื่อลูกดีจริงๆ
มหาเป็นรุกนี่เค้าไม่ผิดคาดเท่าไหร่
เพราะแอบคิดไว้ว่า ถ้ามหากับเทียน มหาต้องรุกแน่เลย

ออฟไลน์ O[]OVampire

  • เพียงเธอสบตา...แทบลืมหายใจ เพียงเธอ...จากไป...ตราบชั่วลมหายใจ ...ไม่ลืม
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-0
มหารุก...ช็อคไปสองวิแล้วอ่านต่อ

bellity

  • บุคคลทั่วไป
เอิ่ม ช็อคไปหลายวิมาก -0-

มหารุก คิดมาตลอดนะว่ามหาจะได้นั่งเทียนพรรษาอ่ะ  :laugh: :laugh:

ผิดคาดซ่ะงั้น -..-

ออฟไลน์ donutnoi

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2187
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-7

ออฟไลน์ wan

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5575
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +643/-10
ในที่สุด มหา ก็ได้ลิ้มรสของไส้กรอก แทนที่จะเป็นหอยแครง
เป็นกำลังใจให้พร้อมกับยินดีที่ FB ได้เกิน 100 ก็เล่นเอา 300 กว่า ๆ แล้ว  :L2:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

tawan

  • บุคคลทั่วไป
ซื้อหวยไม่ถูก :laugh:

แต่ทายคู้นี้ถูก :mc4:

ชอบบบบบบบน่ารักกกกกก

 :call:

ออฟไลน์ KaorPaor

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 669
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +140/-4
ไปเป็น fan page แล้วพึ่งจะทราบว่ามีด้วย ไปอยู่ไหนมาเนียเรา

ออฟไลน์ จันทร์ผา

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2264
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-2
Re: เด็กป๋า โดย TRomance [ตอ
«ตอบ #4409 เมื่อ18-06-2011 08:07:25 »

มหา แปลว่า ใหญ่ ยาว เข้าคับ ออกยาก  :laugh:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-06-2011 08:08:58 โดย จันทร์ผา »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด