หัวข้อ: Short story : Who? (The End)

[Tua_Ddream]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

......................................................................

Short story : Who?


สวัสดีค่ะ นี่เป็นเรื่องที่ 2 แล้ว~ แต่งตามอารมณ์อีกตามเคย ใช้เพลง "เธอคือใคร" เป็นแนวในการเขียนเรื่องนี้
อาจจะไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ

เป็นเรื่องสั้นเหมือนเคย จะลงรอบเดียวจบเลยนะฮับ :')

ช่วงชีวิตที่เคยรักใคร ไม่เคยล้อเล่นกับหัวใจ
แต่ว่าทุกคน เข้ามาคบกัน ไม่นานเขาก็ไป
แต่ละครั้งก็คอยทุ่มเท แต่สุดท้ายก็ยังเสียใจ
เจ็บจนคุ้นเคย แต่ไม่ชอบเลย ที่ต้องไม่เหลือใคร

“ดิน เราเลิกกันเถอะ...”
“เราไม่ค่อยมีเวลาให้ดินน่ะ ดินไปหาคนใหม่เถอะนะ”
นี่เป็นประโยคที่ผมได้รับเมื่อ 3 ชั่วโมงก่อน หึหึ นี่มันครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะที่ผมโดนบอกเลิกอย่างเดิมซ้ำๆ
ด้วยเหตุผลเดิมๆที่ว่าคนพวกนั้นไม่มีเวลาให้ผม ถามว่าชินมั้ย ชินสิ ผมโดนบ่อยแล้ว
แต่ว่านะ…เวลาไม่ได้ทำให้ลืมหากแต่ทำให้ชินต่างหากล่ะ
     แสงไฟที่ถูกประดับประดาในคืนก่อนวันปีใหม่อย่างนี้บวกกับผู้คนที่มักจะมากันเป็นคู่ๆทำให้ผมรู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูก
 อีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าก็จะกลายเป็นปีใหม่แล้ว ผมควรจะไปจากตรงนี้สินะ ไปอยู่คนเดียว นั่งเคาท์ดาวน์คนเดียวผ่านทางโทรทัศน์ดีกว่ามาทรมานตัวเองอยู่ท่ามกลางผู้คนและอากาศหนาวเย็นอย่างนี้

...

[Tua_Ddream]

ดั่งฟ้า จะแค่เพียงต้องการแกล้งกัน
ให้ฉัน ต้องพบเจอแต่ความเจ็บช้ำใจ
จนไม่รู้ว่า รักแท้หน้าตาเป็นเช่นไร
ก็ยังไม่พบเจอใคร ที่รักกันจริงสักที

พลั่ก...
“ขอโทษครับ” ผมก้มหน้าขอโทษอย่างรัวๆหลังจากเดินไปชนใครสักคนเข้า ให้ตายสิทำไมเราถึงซุ่มซ่ามอย่างนี้นะ
“ไม่เป็นไร...” ก่อนที่เค้าจะพูดจบผมก็รีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันทีเพื่อเลี่ยงที่จะพูดต่อ
“เฮ้!คุณ...คุณครับ คุณ...” แรงจากด้านหลังกระตุกแขนผมไว้ทำให้ผมต้องหยุดกึก อ้าว...เค้าเรียกผมหรอกหรอ ผมไม่รู้
“คะ...ครับ?” ผมเงยหน้าขึ้นมองคนที่เรียกผมเอาไว้ โห...โคตรหล่อเลย
“คุณทำไอ้นี่หล่นน่ะ” คนตรงหน้าชูกระเป๋าเงินที่รูปร่างคุ้นตาขึ้นตรงหน้าผม
“อ่ะ เอ่อ...ขอบคุณ” ผมรีบรับมาก่อนทำทีจะเดินหนีอีกครั้ง
“คุณไม่คิดจะตอบแทนอะไรผมหน่อยเลยหรอ ที่เก็บกระเป๋ามาคืนให้น่ะ” และก็เป็นอีกครั้งที่ผมต้องชะงักแล้วหันหน้ากลับไปหาเค้า อะไรกัน...กล้าพูดอย่างนี้กับคนที่เพิ่งรู้จักกันไม่ถึงสิบนาทีด้วยหรอ
“แล้วคุณอยากให้ผมทำอะไรหล่ะ...”
“อืม...อยู่เคาท์ดาวน์กับผมเป็นไง?” ตลกแล้ว ชวนคนที่เพิ่งจะรู้จักกันไปเคาท์ดาวน์เนี่ยนะ
“แล้วทำไมคุณไม่ไปเคาท์ดาวน์กับแฟน เพื่อนหรือไม่ก็ครอบครัวของคุณหล่ะ”
“ผมไม่มีแฟน เพื่อนผมก็ไปกับแฟน ส่วนครอบครัวผมเค้าก็ไปเคาท์ดาวน์ที่ต่างประเทศกัน ผมต้องทำงานน่ะเลยไม่ได้ไปกับพวกเค้า”
“...”
“ตกลงว่าไง อยู่เคาท์ดาวน์กับผมได้มั้ย คุณเอง...ก็คงไม่มีแฟนหรอกใช่มั้ย”
“อ๊ะ...ชะ ใช่ โอเค ผมเคาท์ดาวน์กับคุณก็ได้แต่เลิกพูดเรื่องผมไม่มีแฟนที”
“อ่าฮะ...ว่าแต่คุณชื่ออะไร ผมชื่อนิว”
“ชื่อดิน...” ผมจำต้องเปลี่ยนเส้นทางจากที่คิดว่าจะเดินทางกลับคอนโดแต่กลายเป็นว่าคนที่เพิ่งรู้จักกันไม่นานเค้าก็ลากผมมาที่ชั้นดาดฟ้าของโรงแรมหรูแห่งหนึ่งที่ตกแต่งประดับประดาไฟหลากหลายสีไว้อย่างสวยงาม
“ขึ้นมาอย่างนี้ เค้าจะไม่ว่าเอาหรอคุณ”
“จะว่าได้ยังไงหล่ะ ก็ผมเป็นลูกเจ้าของโรงแรมนี้”
“อ้าวหรอ...” ผมก้มหน้างุดหลังจากที่เพิ่งปล่อยไก่ไป ให้ตายเหอะ...น่าอายชะมัด
“ไม่ต้องอายหรอกน่า...ว่าแต่ทำไมคุณถึงไม่มีแฟนหล่ะ”
“ก็...เพิ่งโดนบอกเลิก”
“ห๊ะ คุณเนี่ยนะเพิ่งโดนบอกเลิก หน้าตาอย่างคุณเนี่ยนะโดนบอกเลิก” ไม่พูดเปล่าเค้ายังเอามือมาจับหน้าผมให้หันไปมา พร้อมกับหมุนตัวผมอีกสามสี่รอบ
“ทำไมคุณ หน้าตาอย่างผมทำไม”
“ก็คุณออกจะน่ารัก ใครกันที่กล้าบอกเลิกคุณ”
“เฮ้ออ เยอะแยะ...สงสัยเค้าไม่ได้ดูหน้าตาผมหล่ะมั้ง หึหึ”
“แต่คุณก็ดูเหมือนไม่เสียใจเลยนะ”
“มันชินแล้วมั้ง...”
“แล้วคุณคิดจะมีใครใหม่รึยังหล่ะ”
“ก็คงดูไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อนเหมือนเมื่อก่อน ผมเองก็อยากมีคนที่รักผมจริงๆสักคนนะ”
น่าประหลาดที่ผมกับนิวคุยกันได้อย่างถูกคอราวกับว่าสนิทกันมานาน เค้าเล่าเรื่องของเค้า ผมเล่าเรื่องของผม เค้าเองก็เพิ่งโดนแฟนที่เป็นผู้ชาย(?)บอกเลิกมาเหมือนกัน แล้วยังมีหน้ามาบอกว่าหน้าตาอย่างผมเนี่ยนะโดนบอกเลิก ผมว่าประโยคนี้ผมน่าจะพูดกับเค้ามากกว่านะ

[Tua_Ddream]

จะมีไหมสักคน มาเปลี่ยนชีวิตของฉัน เธอคือใคร
ที่จะรักจริง ไม่ทอดทิ้งกัน อยากจะรู้
จะมีไหมสักใจ จะได้เจอเธอ อยากรู้เธอคือใคร
ที่จะเป็นรักสุดท้าย ของฉันจริงๆ สักที

“อีก 5 นาทีก็ปีใหม่แล้ว ดินช่วยบอกแฮปปี้เบิร์ดเดย์พี่ด้วยนะ” สรรพนามเริ่มเปลี่ยนหลังจากที่คุยกันมานานร่วมสองชั่วโมง เค้าแก่กว่าผมสองปีครับทำงานเป็นเจ้าของร้านกาแฟ ซึ่งต่างจากผมที่เรียนสถาปัตปี 3
“อ้าว พี่เกิดวันปีใหม่หรอกหรอ”
“ช่ายยยย ชื่อเต็มๆพี่ก็นิวเยียร์ไง แต่ส่วนใหญ่ก็เรียกกันแค่นิว”
“อ้อออ อย่างนี้นี่เอง”
“เรียนจบมาทำงานกับพี่ปะ”
“จะให้ผมมาทำอะไร เสิร์ฟกาแฟ เสิร์ฟขนมหรอ”
“บ้า มาช่วยออกแบบร้านต่างหาก”
“ขอคิดดูก่อน เผื่อมีคนอื่นที่ให้เงินดีกว่า”
“บ้านดินก็รวยตายแล้วยังจะอยากรวยกว่าเดิมอีกหรอ”
“อ้าว ก็เป็นประสบการณ์ชีวิตไง เราต้องขยันทำงานสิ”
“โอเคๆเลิกเถียงกันได้แล้ว นับถอยหลังนะ.......”
10..

9

.
8
.
7
.
6
.
5
.
4
..
3
.
2
.
1
.
.
.
.
“แฮปปี้นิวเยียร์ แล้วก็ สุขสันต์วันเกิด มีความสุขมากๆนะครับ”
“แฮปปี้นิวเยียร์ พี่ขอจีบดินได้มั้ย?”
สองประโยคที่พูดขึ้นแทบจะพร้อมกันมีแบล๊คกราวน์เป็นพลุหลากหลายแบบจุดขึ้นบนท้องฟ้าที่มืดมิด ผมมองหน้าพี่นิวอย่างไม่เข้าใจ เค้าจะจีบคนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานเนี่ยนะ
“รู้อยู่หรอกน่าว่าสงสัย แต่พี่คิดว่าเวลาคุยกับเราแล้วพี่สบายใจ...ลองให้พี่จีบดูก็ไม่เสียหายนี่”
“ผมใช้เงินเก่งนะพี่  ไหวหรอ”
“จิ๊บๆ”
“ผมเอาแต่ใจนะ”
“สบาย”
“อืม งั้นก็ตามใจพี่ละกัน”

[Tua_Ddream]

อยากจะพบสักคนที่เข้าใจ ไม่ต้องพร้อมต้องดีมากมาย
อาจจะเถียงกัน อาจทะเลาะกัน เขายังไม่ไปไหน
อยากจะพบสักใจที่เข้ากัน อยู่กับฉันรักกันเรื่อยไป
อย่าแค่แวะมา ฝากแค่น้ำตา ให้ค้างคาในหัวใจ

จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เป็นเวลากว่า 4 ปีแล้วที่ผมได้รู้จักพี่นิว ช่วงเวลาที่ผ่านมามันทำให้ผมนึกขอบคุณโชคชะตาที่พาให้ผมได้มาเจอกับคนๆนี้ เพราะเราเข้าใจกัน เสียสละให้กัน ให้อภัยซึ่งกันและกันและรู้จักที่จะใช้เหตุผลทำให้ความรักในวันนี้มีแต่เพิ่มมากขึ้น มากขึ้น...
ถึงจะมีบ้างที่เถียงกัน โกรธกัน แต่ถ้าลองได้เปิดอกคุยกัน ไม่ใช้อารมณ์เป็นตัวตัดสิน ทุกๆอย่างมันก็จะดีขึ้นเอง ผมเชื่ออย่างนั้นนะ...

ครืดดด ครืดดด...

[P’New]
“ฮัลโหล พี่นิว”
(ดิน พี่คิดว่าวันนี้พี่คงไม่ได้ไปเคาท์ดาวน์กับดินนะ)
“อ่าวว...ทำไมหล่ะ”
(พอดีว่าเพื่อนมันชวนไปเคาท์ดาวน์ด้วยอ่ะ ไม่โกรธใช่มั้ย)
“อืมมมมมมม...ไม่โกรธหรอก เพราะหลายปีที่ผ่านมาพี่ก็มาเคาท์ดาวน์กับผมตลอด ปีนี้พี่ไปเคาท์ดาวน์กับเพื่อนก็ได้ ผมก็จะไปกับเพื่อนเหมือนกัน”
(เอางั้นหรอ พี่ขอโทษนะ)
“ครับ”
พี่นิววางสายไปแล้ว...ยอมรับว่านอยด์หน่อยๆ แต่ก็นะ ไม่เป็นไร ในชีวิตคนเราไม่ได้มีคนสำคัญแค่คนเดียวนี่นา มองดูกล่องของขวัญเล็กๆในมือที่เตรียมไว้ให้พี่นิวก็ต้องถอนหายใจ เอาน่า...ให้วันหลังก็ได้ ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะเคาท์ดาวน์คนเดียวที่ห้องดูสักปี

23.55 น.
ติ๊งง...
เสียงข้อความเข้าทำให้ผมต้องเบนสายตาจากทีวีมาที่โทรศัพท์ ใครกันนะ...
‘เหงาล่ะสิ คิดถึงพี่อยู่ใช่มั้ยหล่ะ’ ผมอมยิ้มขำๆก่อนวางโทรศัพท์ลงไว้ที่เดิม

ติ๊งง...
‘อะไรกัน มองข้อความแล้ววางนี่มันยังไงนะ...’ ครั้งนี้ผมถึงกับขมวดคิ้ว รู้ได้ไงวะ -*-

ติ๊งง...
‘งงล่ะสิว่าพี่รู้ได้ไง555 เคยนึกสงสัยบ้างมั้ยว่าทำไมพี่ถึงรู้ทันดินทุกเรื่อง’ เออ...โคตรสงสัยเลย

ติ๊งง...
‘ขอบคุณมากนะที่อยู่ข้างๆพี่มาตลอด...’

ติ๊งง...
‘เชื่อมั้ยว่าพี่ไม่เคยไม่รักดินเลย’

ติ๊งง...
‘ดินเป็นของขวัญวันปีใหม่และของขวัญวันเกิดที่มีค่าที่สุดสำหรับพี่เลยนะ’

ติ๊งง...
’23.58 น. แล้ว พี่จะไปหาดินทันมั้ยน้า’ ไม่น่าจะทันนะ ถ้าอยู่ไกล

ติ๊งง...
‘หลับตาก่อนนะ คนดี...’ ผมทำตามข้อความอย่างซื่อๆ ภายในใจตอนนี้รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก คราบน้ำตาที่มาจากการอ่านข้อความเหล่านั้นก็ยังคงติดแน่นอยู่บนใบหน้าของผมเอง

แกร๊ก...
เสียงประตูห้องของผมถูกเปิดออก แทบไม่ต้องเดาเลยว่าเป็นใครที่เดินเข้ามา กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยนั่นทำให้ผมอมยิ้ม
“ลืมตาได้...” ผมค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วพบว่าตรงหน้าผมคือคนที่ฟ้าส่งมาให้เป็นของขวัญวันปีใหม่เมื่อหลายปีก่อน
“ไหนบอกว่าจะไปเคาท์ดาวน์กับเพื่อน”
“อืม อันนี้พี่ก็ต้องถามดินนะ ไหนบอกจะไปเคาท์ดาวน์กับเพื่อนแล้วมาอยู่คนเดียวได้ไง”
“งั้นหายกัน”
.
.
.
.
ต่างคนต่างเงียบ จนเสียงพลุในทีวีดังขึ้นนั่นบอกเราว่าเวลาได้ล่วงเข้าสู่ปีใหม่อีกครั้งแล้ว
“สุขสันต์วันเกิดนะพี่นิว”
“แฮปปี้นิวเยียร์ครับดิน”
“...”
“มีอะไรจะให้พี่รึเปล่าเนี่ย”
“เออใช่ มีๆรอแป๊บนึงนะ” ผมรีบลุกขึ้นก่อนไปค้นกระเป๋าของตัวเองในห้องนอนเพื่อที่จะหยิบกล่องของขวัญเล็กๆนั่นออกมา
“อะไรอ่ะ”
“หลับตาก่อน” ผมบอกแล้วพี่นิวก็ทำตาม ผมทำการสวมแหวนทองคำขาวฝังเพชรแบบเรียบๆเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของพี่นิว มันเขินเหมือนกันนะเนี่ย...
“ทำไมเราต้องใจตรงกันด้วยนะ...”
“หมายความว่าไง”
“หลับตาสิ” พอผมหลับตาได้ไม่นานนัก โลหะเย็นๆก็กระทบกับผิวหนังที่นิ้วนางข้างซ้ายของผมแค่นี้ผมก็รู้แล้วว่ามันคืออะไร
“คนนี้ กูหมั้นแล้ว...” พี่นิวกระซิบข้างๆหูผม เป็นประโยคที่ทำเอาผมหลุดหัวเราะออกมา
“อะไรวะ ไม่ซึ้งเลยอ่ะพี่นิว”
“อ้าว ไม่ซึ้งหรอ5555555555”
“อื้ม...”
“ใส่แหวนหมั้นไปก่อน รอเวลาเดี๋ยวต่อไปจะเป็นแหวนแต่ง”
“ขอบคุณค้าบเสี่ย”
“ดีมากไอ้หนู ปะ...ไปหาอะไรกินรับปีใหม่กัน”
“เดี๋ยวๆๆผมว่าเราลืมขอบคุณอะไรบางอย่างนะ”
“ขอบคุณอะไร?...”
“ก็...ขอบคุณที่ผมซุ่มซ่ามจนเดินชนพี่แล้วกระเป๋าตังค์หล่นไง”
“ดิน...”
“หืม?”
“ถ้าบอกอะไรไปจะโกรธมั้ย?”
“อะไร...”
“ถ้าบอกว่าพี่ตั้งใจเดินชนดินหล่ะ” ผมมองหน้าพี่นิวอย่างอึ้งๆ เรื่องจริงหรอวะเนี่ย
“พูดจริง?”
“อืม...”
“พี่แม่งโคตรเทพเลยว่ะ แต่ยังไงก็ขอบคุณนะที่มันทำให้ผมได้รักพี่”
“เหมือนกัน...”
เราสองคนเดินจับมือกันท่ามกลางฝูงชนมากมายที่มาฉลองต้อนรับปีใหม่ แค่มองหน้าก็รู้ใจ ยิ่งมีกันอยู่ใกล้ๆก็ยิ่งอุ่นใจ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปขนาดไหนถ้าไม่มีใครเปลี่ยนไปในทางที่แย่ลงความรักก็จะยังคงมั่นคงอยู่อย่างนี้ตลอดไป :’)

จะมีไหมสักคน มาเปลี่ยนชีวิตของฉัน เธอคือใคร
ที่จะรักจริง ไม่ทอดทิ้งกัน อยากจะรู้
จะมีไหมสักใจ จะได้เจอเธอ อยากรู้เธอคือใคร
ที่จะเป็นรักสุดท้าย ของฉันจริงๆ สักที

ผมรู้แล้วนะว่าคนๆนั้นเป็นใคร....แล้วคุณหล่ะ??? รู้รึยัง....


-----------------------------------------------The end-------------------------------------------------------

จบแล้วววววววว ขอบคุณนะคะที่อ่านมาจนจบ :')

[roseen]

 :L1:วิ๊ววววววววววววววววหวาน

[golove2]

อ่านแล้วมีความสุขจัง


 

[LadyOneStar]

อ่า ปีใหม่ที่ผ่านมา...ไม่เห็นมีบ้างเลย ==

[babyfaibossy]

อยากมีคนชนแบบนี้บ้างจัง ^^




 

[seaz]

ผ่านปีใหม่ ผ่านวาเลนไทน์ ก็ยังอยู่คนเดียวเหมือนเดิม

ขอแบบพี่นิวสักคนได้ไหม?

ฮ่าๆ

เรื่องน่ารักจังครับ ซึ้งเลย

[Rinze]

เหมือนเดิ๊มมมม ... เหมือนเดิม ไม่เคยมีใครค่ะ !! ฮ่าๆ


เรื่องนี้น่ารักมากเลย

[puppyluv]

พี่นิวเยียร์ร้ายว่ะ หลายปีผ่านถึงมาสารภาพว่าแกล้งชน
เหม่ๆ แต่หวานได้ใจ ชอบบบบบบ

[SuSaya]

ซึ้ง (ซับน้ำตาก่อน) 

[oaw_eang]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์

อยากได้บ้างอะไรบ้างจัง

[คนของเธอ]

ตั้งใจชนนี่เอง มิน่าถึงได้รุกเร็วขนาดนั้น คิดไว้ก่อนแล้วละซิ
หวานนน มากค่ะคู่นี้
ตอนแรกที่อ่านนะ เหงาตามดินเลยอ้ะ ชินกับการถูกบอกเลิกเหรอ ภูมิคุ้มกันสูงนะ 
ดีใจที่ดินเลิกกับแฟนเก่าไปได้ ไม่งั้นก็คงไม่ได้รักกับพี่นิวเยียร์ใช่มั้ยค่ะ
โชคดีรับปีใหม ?
 

[sukie_moo]

ขนาดเราเดินไปชนเค้า  ยังไม่ได้อย่างพี่นิวมาซักคนเลย 555

[❝CHŌN❞]

เรื่องนี้น่ารักมากเลยค่ะ อิจฉาดินจังเลย

อยากให้มีคนตั้งใจชนเราบ้าง

[yunjae123]

หุหุ...
โดนบอกเลิกวันปีใหม่เลยเหรอเนี้ย!!
แต่ก็ดีแล้ว ดินเลยได้มาเจอพี่นิว ^O^

[conan_conan]

เค้าเสี้ยนนนนนนนนนนนนนนนน~


เป็นนิวเยียร์ที่เจ้าเล่ห์เจ้ากลมาก = ='
คือตั้งใจเดินชน?!
งั้นก็สนใจดินตั้งแต่ทีแรกแล้วน่ะสินะ ! > [] <
เอร๊ยยยยยยยยยยยย~


แล้วไอ้ที่รู้ทุกการกระทำของดินเค้าขนาดนั้น
ออกแนวสโตกเกอร์เกินไปป่ะว่ะพี่นิว? 555555555
แต่ชอบใจ ไม่ไปหาเพื่อนแต่ไปหากัน (?) ฮิ้ววววววววว~


ป.ล. ตอนนี้กำลังเล็ง ๆ ว่าคนนั้นเป็นใครอยู่ค่ะไรท์เตอร์ ~ (?)♥ อิอิ

[โจ๊กกุ้ง]

  อยากมีแฟนแบบนี้บ้างงง

[roseen]

 

[yeyong]

หวานแหวว
เล่นเอาเพ้ออยากมีแฟนแบบพี่นิวบ้าง

[Artemis]

น่ารักจังเลยค่ะ สาธุปีนี้ count down ขอให้เจอแบบพี่นิวบ้าง 

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

อ๊ายยยยยยย~ ขอสักคนสิ 


ไอชอบเรื่องนี้จัง  (((o(*ﾟ▽ﾟ*)o)))

[monoo]

ฮือๆ จะมีไหมสักคน...
 

[TaRuntainton]

 

อิจฉา ๆ >.<

[Tua_Ddream]

ขอบคุณทุกๆความเห็นนะคะ :')

[papa]

กรี๊ดดดดดด  หวานแหวว น่ารักที่สุด

โชคดีแล้วนะ ถ้าไม่เลิกกะคนนั้นจะเจอคนที่ใช่คนนี้  อิจฉาจังเลย

[jiki]

สั้นๆแต่ซึ้งมากๆค่ะ

[cotone]

หวานนนนนน ค่ะ!

ปีใหม่เค้ามีแต่นั่งเคาท์ดาวน์อย่างเดียวดาย

[TaRuntainton]

@ดรีมมม ซึ่งมากอ่านจบแล้ววว อร๊ากกก

ชีวิตนี้จะมีแบบนั้นไม๊ฟระเนี้ยะ ? T^T

ไปกี่ปีๆ ก็เมาแอ่ตลอด แงงๆๆๆ นู๋อยากได้มั้ง