เป็นเรื่องที่อ่านแล้วสนุก
ตอนแรกที่อ่านอ่านนั้น ก็คิดขึ้นมาทันทีเลยว่า...
เรื่องนี้มันจะดำเนินไปยังไงนะ จะจบลงยังไง ในเมื่อทั้งสองต่างกันมากเพียงนี้
ด้วยเพราะความคิดนี้จึงอ่านตอนต่อๆไป ยิ่งอ่านยิ่งสนุก
เพลินไปกับภาษาที่ใช้ เป็นภาษาที่สวยงาม มีผิดบ้างก็คงเพราะเขียนตกเขียนผิดแบบไม่ตั้งใจนั่นแหละ
ตัวละครที่ชอบมากเห็นจะเป็น คุณหญิงดาริกา เธอช่างเป็นผู้หญิงที่น่าคบหาอย่างยิ่ง และเป็นตัวกระตุ้นคุณชายได้ดีทีเดียว
นทีนี่ก็ช่างน่าสงสาร ถ้าหากเป็นเราเจออย่างนั้นจะมีสภาพแบบไหนกันนะ
จะแบบนทีหรืออาจจะหนักกว่า ก็เรื่องมันช่างโหดร้าย
คุณชายภาสกรนี่ช่างดีแสนดี แต่ติดตรงอยู่ในกรอบ จนน่ารำคาญ กว่าจะคิดได้ก็เกือบเสียนทีไปเสียแล้ว
ชีวิตของคนมียศมันช่างน่าอึดอัด
เอาเป็นว่าจะรออ่านภาคสองนะคะ จะเป็นอย่างไรหนอ ก็คงจะเจออุปสรรคมิใช่น้อยเลยทีเดียว สู้ๆคุณชาย-นที
แล้วก็คุณนักเขียน
ตอนจบคุณชายพูดซะซึ้ง >.<
(รู้สึกเหมือนตัวเองติดภาษามาจากเรื่องนี้ ฮ่าๆๆ)