เฮ้ออออ...ในที่สุดก็อ่านจนจบโพสต์ตอนนี้คงไม่ว่ากันนะคะ
เริ่มจาก...
Part 54 (ตอนแข่งบาสกีฬาสี)
..เท้าเสต็ปเทพ....
.“ลง..ลง...ลง!!!..” ฝั่งสีน้ำเงินตะโกนก้องลุ้นให้ลูกหล่นลงห่วง
“ไม่ลง..ไม่ลง..ไม่ลง!!!.” กองเชียร์สีแดง ตะโกนแข่งสีน้ำเงิน แช่งไม่ให้ลูกลงซะงั้น
และแล้ว...............ปาฏิหาริย์ก็...........................
Part 55
และพระเจ้า..ก็ไม่เข้าข้าง ลูกเริ่มเบาลง..เบาลง..ก่อนจะหล่นตุ๊บ!..ลงห่วงไปในที่สุด กองเชียร์สีน้ำเงินกระโดดเย่ง ๆ..กอดกันกลม..
อันเนี๊ยะเราเดาว่ามันต้องลงไว้ก่อนเลยแหละ...เพราะเคยได้ยินมาจากไหนซักที่ว่า....ปาฏิหาริย์ คือ คำลวงที่ไม่มีจริง Part 72
Ver….Run...เด็ดปีกเหยี่ยว....
อันนนี้ยินดีกับรันที่ปฏิบัติการณ์สำเร็จ...ส่วนคนอ่านก็
จมกองเลือดตามระเบียบ
Part 84
Ver...Run..กูรักมึง!...??.
“ที่กูทำเพราะ ‘กูรักมึง’ ไม่ใช่เพราะอยากเอาชนะ..ถ้าไม่ใช่มึง..กูไม่ทำกับใครแน่...ยกเว้นมึงคนเดียวพรต ‘เพราะกูรักมึง’..” ผมหลุดบอกรักมันไปแล้ว มันตะลึงจ้องผมตาค้าง..ในตาวาวน้ำรื้อให้เห็น...
... รันหลุดบอกรัก พรตจะเหลือเร๊อออ
แล้วก็ตอนที่พี่เทคช่วยตะเกียงจากหนอนราคะ
อ่านแล้วน้ำตาร่วง อยากเป็นแบบพี่แกอ่ะ ได้ตายเพื่อใครซักคน
ซึ้ง (แต่เลื่อน 10 ชั้นยศอันนี้เยอะไปเปล่า ...เอ๊ะหรือเราแปลความหมายผิดหว่า????
)
สรุปคือ
อ่าน จนวางไม่ลงเลยค่ะ
เพราะงั้น ไปอ่าน รัน - พรต ก่อนนะคะ