6ปี เพื่อนสนิท ออฟ VS แท็ป โดย -:- Nomyen -:-
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: 6ปี เพื่อนสนิท ออฟ VS แท็ป โดย -:- Nomyen -:-  (อ่าน 37210 ครั้ง)

nunyy

  • บุคคลทั่วไป
13.
         .. .. ในตอนนั้น เราสองคนไม่มีคำถามอะไรเกิดขึ้น ฉันกับออฟถอดรองเท้าสเก็ตออก และเตรียมตัวจะกลับบ้าน  ออฟเพื่อนสนิทของฉันยังคงไม่มีคำถาม หรือ  บทสนทนาอะไรเกิดขึ้นระหว่างกัน เขาได้แต่เดินก้มหน้าของเขาลง  มองพื้น สีหน้าของเขาดูซึม ๆ ไป ในขณะที่สีหน้าฉัน                   มีอาการโกรธอย่างรุนแรง ในใจพลางคิดตลอดเวลาว่า
                  " ในชีวิตนี้ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ฉันอายที่สุด ..ที่สุดจริง ๆ "


                  … . ไม่นานนัก เวลาของวันก็เริ่มหมดลง  ระหว่างที่เราสองคนเดินทางกลับบ้าน ฉันและเขา ยังคงไม่มีบทสนทนาร่วมกันเช่นเดิม จนกระทั่ง ถึงเวลา ตรงที่ ๆ  เรากำลังจะแยกกันกลับบ้าน  ในทุก ๆครั้งที่กลับจากไปเที่ยว ..   ฉันเดินหันหลังแยกจากไปโดยไม่มีคำล่ำลา ..

                  " แกฉันไม่หายโกรธฉันอีกหรอ .. ฉันขอโทษ "
                  ออฟพูดสวนมาขณะฉันเดินกลับบ้าน

                  " …. เอออออ แกจะไปไหนก็ไป ฉันเบื่อหน้าแกเต็มทนละ "
                  ฉันพูดสวนกลับไปและยังคงเดินหน้าต่อ

                  …. หลังจากที่ฉันพูดสวนกลับไปนั้น ออฟไม่เดินต่อ  หยุดอยู่นิ่งกับที่ ตรงที่เดิม และไม่มีคำพูดอะไรทั้งสิ้น  ในขณะที่ฉันยังคงเดินต่อไปเรื่อย ๆ เพื่อไปยังจุดมุ่งหมาย คือ  บ้านฉัน ..

                  . .. */* จากตอนนั้น … จากเวลานั้น … จากคืนนั้น  ที่ที่เราแยกกันมา ณ ตอนนี้ ผ่านไปเป็นเวลา เกือบ 4 วันแล้ว เราสองคนไม่ได้เจอ และติดต่อกันเลย   แม้สักครั้งที่จะคุยโทรศัพท์กัน ..ฉันเองยังรู้สึกโกรธและอาย  กับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นอย่างเต็มหัวใจ ..ฉันเอง

                  ฉันไม่เคยรู้เลยว่า ในขณะที่เราทะเลาะกันทุกครั้ง ในขณะที่ฉันโกรธเขา ฉันยังคงคิดถึงเขาตลอดเวลา เขาจะรู้บ้างมั้ย   ??

                  …. ว่าฉัน ..ฉันไม่เคยโกรธเขาเลยแม้สักครั้ง แต่ที่ฉันโกรธ  เพราะฉันอับอายขายหน้าคนรอบข้างตะหากเล่า !!

                  .. . เวลาผ่านไปเกือบ 3 อาทิตย์แล้ว ฉันและเขา  ยังคงดำเนินชีวิตต่อไป เหตุการณ์นั้น ยังตราตรึงอยู่ในจิต  และยังคิดถึงเขาอยู่ในใจ ตลอด   เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นหลายครั้ง จนนับครั้งไม่ถ้วน  และทุกครั้งที่เขาโทรมา  ชื่อเขา เบอร์เขา ปรากฎอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์

                  ..ฉันไม่คิดที่จะรับสายเลยสักครั้ง จนกระทั่งสายตัดไป  แม้กระทั่งโทรศัพท์บ้านก็ตามที สิ่งที่ฝากไว้กับคนที่บ้านเมื่อ มีเพื่อนสนิทชื่อ ออฟ โทรมา ฝากบอกไปว่า ฉันไม่อยู่ ก็เท่านั้นเอง !!

                  [ฉัน] ..ฉันยังคงตัด " ทิฐิ " ที่เปี่ยมล้นอยู่ในจิตใจออกไม่ได้  ..ในขณะที่ [เขา] อาจจะอยากคุยกับฉัน อยากเจอกับฉัน แทบตาย ฉันเริ่มรู้สึกว่า ..ฉันเป็นเพื่อนที่เห็นแก่ตัวไปหรือเปล่านะ …  บางครั้งสิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจ อาจเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ได้ ใครจะรู้ !

                  .. . . . . เวลาผ่านไป เดือนกว่า ๆ ฉันลืมเรื่องที่เกิดขึ้น  และความโกรธที่มากมายแสนสาหัสกับเหตุการณ์   ที่ผ่านมาก็ลดน้อยลงทุกที แต่อย่างไรนั้น  เราสองคนก็ยังไม่ได้ติดต่อกันเช่นดังเดิม ในขณะที่ฉัน..

                  " ยังคิดถึงเขาไม่เคยเปลี่ยนแปลง "

                  ` เมื่อตอนแรกเจอ .. ก็ไหวหวั่น

                  ` แต่พอไกลกัน .. ฉันก็ห่วงเธอ

                  ` จะทำอะไร .. ก็คิดถึงเสมอ

                  ` ฉันรักเธอ .. หรือ แค่อ่อนไหว

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

... เวลานี้ เป็นเวลา บ่ายสองกว่า ๆ แล้ว

                  ในขณะที่ฉันนอนอยู่บนโซฟา สีน้ำตาลอ่อน ณ ห้องนั่งเล่น ... ฮุยยยยยยย ! เซงจัง (ฉันอุทาน พร้อมถอนหายใจ)   สายตาของฉันเหม่อมองออกไป นอกตัวบ้าน มองไปยังท้องฟ้า สีส้มปนเทา คล้ายฝนจะตก และไม่นานนัก  ฉันก็ละสายตาเข้ามายังตัวบ้านของฉัน มองผ่านไปยัง ปฏิทิน บนฝาผนัง ..

                  .. อุ๊ย! อีกไม่นานก็สงกรานต์แล้วนี่หว่า O_O!   (ฉันพึมพำอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่น)                ว่าแล้วฉันก็หยิบโทรศัพท์มือถือของฉัน กดโทรออก เพื่อโทรไปหา นุ  เพื่อนสนิทอีกคนนึงของฉัน                   ในขณะที่ฉัน ยังไม่นึกถึง ออฟ แต่อย่างใด

                  ติ๊ดดดดดดดดดดดดดดด ติ๊ดดดดดดดด !

                  ฉัน : ฮาโหล อีนุหรอ ทำไรอยู่ พรุ่งนี้แกไปเล่นสงกรานต์ที่ไหน ?

                  นุ : อยู่บ้าน แดดร้อนขนาดนี้ฉันจะไปไหนได้ ..
                  แล้วแกไปเล่นสงกรานต์ที่ไหนละ ?

                  ฉัน : อืม ก็ไปกับพวกแกไง ไปปะ

                  นุ : อืม ไป ๆ ๆ

                  ฉัน : อืม ว่าแต่มีใครไปมั่งอะ

                  นุ : ก็คงมีพวกกลุ่มเราและ ไม่รู้อีออฟไปหรือเปล่า แกโทรถามมันซิ
                  (นุยังคงไม่รู้ว่าเราสองคนโกรธกันอยู่)

                  ฉัน : ! ไม่ดีกว่า แกโทรไปถามมันเองแล้วกัน

                  นุ : อืมได้ แล้วเดี๋ยวฉันจะโทรไปนัดแกพรุ่งนี้ อีกทีล่ะกันนะ
-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-
14.

                  . . หลังจากที่ฉันวางสายสนทนากับนุ ไปพักใหญ่ ในใจก็พรางคิดไป ว่าพรุ่งนี้จะแต่งตัวอย่างไรดีนะ จะสายเดี่ยว หรือ ค้องคอ  หรือยังไงดี … ถึงยังไงก็ต้องไปให้ได้ ปีนึงจะมี ครั้งนึง                 ต้องไปให้ได้ ..

                  ... ช่วงเย็นวันนี้ ก่อนวันสงกรานต์ !!!!

                  . หลังจากที่ฉันทานอาหารเย็นกับครอบครัวเสร็จ ขณะดูละคร TV  เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น .. ติ๊ดดดดดด !

                  ฉัน : ฮาโหล ว่างัย (ฉันขานหาเสียงตอบรับ จากนุ)

                  นุ : เอออออออ ตกลงพรุ่งนี้กี่โมง โทรไปหา อีออฟมาแล้ว มันไปด้วย


                  ฉัน : เหรอ .. เออ บ่าย ๆ ก็ได้ดีปะ แก

                  นุ : เออ ดีเหมือนกัน แล้วอีออฟโทรมาหาแกยังอะ

                  ฉัน : ไม่มีนี่ ทำไมหรอ ช่างมันเหอะพรุ่งนี้ไปก็เจอมันเองละ

                  ..ติ๊ดดดดดดดด ! เสียงสายซ้อนแทรกเข้ามาขณะที่ฉันกำลังสนทนากับนุ ..

                  ฉัน : เออ อินุ ฉันไปรับสายซ้อนก่อนนะ ถ้าแกจะวางก็วางได้เลย

                  นุ : เออ ๆ ๆ Ok

                  …… .. และจากนั้น ฉันก็ตัดสายจากนุ เพื่อไปรับสายซ้อนปริศนา !!

                  ฉัน : ฮาโหล พูดสายกับใครคะ

                  ออฟ : ฉันเอง แกเป็นไง สบายดีป่าว .. ( ออฟถามหลังจากที่ห่างหายไปนาน)

                  ฉัน : ก็ .. สบายดี ทำไมหรอ แล้ว แก.. สบายดีปะละ (ฉันถามกลับ)

                  ออฟ : ก็ ดี .. อืม ฉันคิดถึงแกนะ ..แกหายโกรธฉันหรือยัง ยังไงฉันก็ขอโทษนะ

                  ฉัน : ฉันไม่โกรธแล้วละ ไม่ได้ .. ใส่ใจ .. อะไรสักหน่อย

                  ออฟ : อืมม ๆ ขอบคุณนะ สรุปพรุ่งนี้กี่โมงล่ะ นัดกับพวกนั้นหรือยัง ..
                  เห็นมันบอกว่าพรุ่งนี้จะไปนอนบ้านฉันกันอะ
                  เพราะพรุ่งนี้ที่บ้านฉันเขาไม่อยู่กัน 3 วัน

                  ฉัน : หรอ.. แต่ฉันคงไม่นอนหรอก คงกลับบ้าน พรุ่งนี้ก็เจอกัน ..
                  บ่าย ๆ อะ เจอกันที่ตรอก แมค ตรอกข้าวสาร … เออ
                  เดี๋ยวฉันจะอาบน้ำเข้านอนละ ไงก็แค่นี้ก่อนนะ บาย
                  ..(ฉันพูดยาวเหยียด พร้อมตัดบท และวางสายไป)


                  …. . ฉันวางสายไปในขณะที่ออฟยังคงถือสายฉันอยู่ ! ทำไมนะ  ทำไมต้องรีบวางสายจากเขาไปด้วย   ฉันทำเกินไปหรือเปล่านะ (อยู่ดี ๆ ฉันก็คิดถึงเขา) ไม่นาน  หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว  ฉันก็ล้มตัวลงบนเตียงนุ่ม ๆ ของฉัน แล้วเผลอหลับไปในที่สุด ..     พร้อมกับ เตรียมพร้อมที่จะรับวันใหม่ ในพรุ่งนี้ ..

                  … ~ วันสงกรานต์ .. ณ แมค โรงเรียน สตรีวิทย์ แหล่งนัดพบ !!!

                  … วันนี้ฉันนอนอย่างเต็มอิ่ม พร้อมที่จะมาลุย  สาดน้ำกันในวันสงกรานต์ ชุดที่ฉันเลือกใส่วันนี้ ก็คงไม่พ้น lady  pink ไปได้ แต่อย่างไร วันนี้ฉันใส่เสื้อกล้ามสีชมพู  กางเกงขาสั้นสีขาว ผูกผมพร้อมใส่หมวก และปืนฉีดน้ำเล็ก ๆ หนึ่งกระบอก

    ขณะนี้เป็นเวลาเกือบบ่ายโมง ฉันมาถึงที่แมคโดนัล  หน้า โรงเรียนสตรีวิทย์ คนแรกเลย ฮ่า ๆ !    [ เหอ ๆ ฉันไม่มีใครมาเลยหรอเนี่ย สายประจำยัยพวกนี้ ]   ..ฉันอุทานในใจ ในขณะที่หน้าตาฉันเริ่มไม่พอใจสักเท่าไร

                  … หลังจากนั้นเวลาเพียงไม่นาน ฉันเดินไปสั่งอาหารในแมค มานั่งทาน  ฆ่าเวลา เพื่อรอให้เพื่อนมาครบทีมพร้อมลุยไปยังตรอกข้าวสาร …

                  ในขณะที่ฉันนั่งทานอาหารไปพักนึง สายตาของฉันเหม่อมองออกไปนอกร้าน เห็นคนมากมายพลุกพล่าน   เต็มไปหมด บางคนก็ยืนคุยโทรศัพท์ บ้างก็ยืนรอเพื่อน ๆ  หลายคนก็สาดน้ำอย่างสนุกสนาน  แล้วเพื่อนฉันทำไมยังไม่มา ??   (คำถามนี้เกิดอยู่ในใจฉันหลายรอบทีเดียว)

                  … และแล้ว …. เพื่อนสนิทของฉัน ขาว ตี๋ สูงยาวเข่าดี  หน้าชมพูเชียว เดินมุ่งมายังโต๊ะของฉัน ..ฉันไม่ได้เจอเขานานเลย   ทำไมเขา .. เอ่อ เขาแมนขนาดนี้ ออฟ เพื่อนฉันคนเก่า ขณะนี้                   เขายังเป็นคนเดิมใช่มั้ยเนี่ย (ฉันมองดูเขาพร้อมอุทานในใจ) ..

-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-

nunyy

  • บุคคลทั่วไป
 15.
                  เขาอมยิ้มเล็กน้อย พร้อมทักทาย..

                  " มานานแล้วหรอ " (ออฟถามฉันขณะที่เขากำลังจะนั่ง)

                  " อืม … นานแล้ว แล้วทำไมเพิ่งมาละ " (ฉันถามพร้อมสบตาเขา)

                  " เปล่า ก็ตื่นสายอะ โทษทีนะ " (ออฟทำหน้ารู้สึกผิด พร้อมก้มหน้าลงมองโต๊ะอาหาร)

                  " เออ ไม่เป็นไรหรอก พวกนั้นก็ยังไม่มาเลย
                  เดี๋ยวมาครบแล้วไปเล่นพร้อมกัน " (ฉันยังคงพูดต่อ)

                  " อืม … ฉันคิดถึงแกมากๆ เลยรู้ไหม .. แกคิดถึงฉันบ้างไหม ? "
                  (ออฟเงยหน้าถามฉันในร้านแมค ฯ ขณะที่คนพลุกพล่านมากมาย)

                  " เอ่อ .. ก็คิดถึง นะ เหอ ๆ .. แกกินไรมายังละ " (ฉันพูดจบ
                  และตัดบทหนีประจำ)

                  …. เขาไม่พูดอะไรต่อ เขาลุกและเดินไปยังเคาท์เตอร์สั่งอาหาร พวกเราสองคนทานอาหารกันไปสักพักใหญ่   เพื่อนที่เหลือก็มากันครบทีม พร้อมที่จะลุยสงกรานต์

                  … . ณ ตรอกข้าวสาร center !!

                  !~! วันนี้แดดร้อนพอสมควร ในซอยตรอกข้าวสารแห่งนี้  คนมากมายพร้อมเพียง และนัดหมายกันมาเล่นน้ำ สาดน้ำ  กันที่นี่ ในวันสงกรานต์ ทุกคนแลดูสนุกสนานกันมาก มีทั้งเด็ก และ                   ผู้ใหญ่ มากมาย ฉันกับเพื่อนยืนคุยกันอยู่หน้าซอย  ตกลงกันว่า จะแยกกันไปเล่นอย่างไรดี สรุป ฉัน ออฟ นุ  ได้แยกไปเล่นด้วยกัน ..

                  ..เราสามคนมุ่งหน้าไปยังซอยที่คนเยอะพอสมควร เดินไปสาดน้ำไป ปะแป้งผู้คนที่สัญจรผ่านไปมาอย่างสนุกสนาน   ฉันเองก็โดนคนอื่นปะแป้งมากมาย  โดยเฉพาะผู้ชายแปลกหน้าที่เขามาปะแป้ง มาสาดน้ำ หรือ มา ??? ต่าง  ๆ นานา

                  ในตอนนั้น สีหน้าของออฟ เพื่อนสนิทของฉันเริ่มแย่ลง ไม่รู้เพราะเหตุผลประการใด ไม่นานนักพวกเราสามคนก็เดินทะลุออกมา จนถึง บางลำพู ในขณะที่สีหน้าออฟ ยังแย่ลงเหมือนเดิม ..

                  ฉัน : ออฟ แกเป็นอะไรวะ ทำหน้าเหมือนไม่สนุก กลับบ้านป่าว

                  นุ : เออออออออ ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ ออฟแกไม่สบายหรือเปล่าอะ

                  ฉัน : อืม ไม่สบายก็บอกนะ ฉันจะพาแกกลับบ้าน

                  (ฉันถามอย่างเป็นห่วงเพื่อนสนิท)

                  ออฟ : ฉันไม่เป็นไรอะ .. พวกแกสนุกกันก็ดีแล้ว … แต่กลับบ้านก็ดี
                  พวกแกอยากเล่นต่อไหมละ

                  ฉัน : อืม … นี่กี่โมงแล้วอะ นุ (ฉันถามเวลานุ)

                  นุ : จะบ่าย 4 โมงแล้ว กลับก็ได้เย็นแล้ว
                  แต่เดี๋ยวฉันต้องกลับบ้านก่อนนะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ..
                  แกก็ไปบ้านออฟเลยก็ได้

                  ฉัน : เหอ ๆ แต่วันนี้ฉันไม่นอนบ้านออฟนะ ฉันคงต้องกลับบ้านอะ
                  (ฉันรีบปฏิเสธ)

                  ออฟ : ทำไมอะ … นอนด้วยกันดิ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน
                  (เขาพูดเชิงขอร้อง)

                  นุ : เอออออออออ นอนเลยนะนังแท๊ป ไม่งั้นฉันโกรธแก
                  (นุพูดเชิงบังคับ)

                  ฉัน : เออ ๆๆๆๆๆๆ นอนก็ได้วะ เดี๋ยวฉันซื้อกับข้าวมาไวแล้วกัน
                  แกรีบมาละ

                  …… หลังจากที่พวกเราสรุป และตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว นุก็แยกกลับบ้านไปก่อน ฉันกับออฟพากันขึ้นแท็กซี่ เพื่อกลับบ้าน ขณะที่อยู่บนรถ สีหน้าของออฟดูเปลี่ยนไปจากเดิม               สีหน้าเขาดูดีขึ้นมาก อย่างเห็นได้ชัด
                  ฉันยังถามเขาอยู่บ่อยครั้งว่า ปวดหัว หรือไม่สบาย รึป่าว  เขายังคงตอบกลับมา ว่าไม่เป็นไรเสมอ ก่อนกลับบ้านเราสองคนแวะซื้ออาหารเย็น ..  จากนั้นก็เดินทางต่อเพื่อไปยังบ้านของออฟ..

                  [ บ้าน ออฟ ]

                  … หลังจากที่เราสองคนกลับมายังบ้านของออฟเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันก็ขอตัวเข้าไปอาบน้ำก่อน เนื่องจากเหนื่อนมาก ตัวเปียกชื้นไปหมดแล้ว ในขณะที่ออฟ ฟังแล้วยิ้ม ๆ                   ยังคงไม่พูดอะไรต่อจากนี้ และฉันก็เข้าไปอาบน้ำ ..

                  ไม่นานนัก ..

                  " เฮ้ยยยยยยยยย เสื้อผ้าเปียกของแกอะ
                  อาบน้ำเสร็จแล้วเอาออกมาให้ฉันด้วยนะ "
                  (เสียงออฟตะโกนมาจากหลังบ้าน)

                  " อ่ะ ทำไมละ ฉันกะลังจะซักอยู่เนี่ย " (ฉันตอบกลับไป)

                  " ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันซักให้แกเอง .. แกจะได้เตรียมอาหารไง "
                  (ออฟขออาสาซักผ้าให้)

                  " เออ .. ก็ได้ แป๊ปนึงเดี๋ยวเอาออกไปให้ล่ะกัน " (ฉันอาบน้ำต่อ)

                  … หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว   ฉันเอาเสื้อผ้าเปียกเนื่องจากไปเล่นสงกรานต์มาอย่างเลอะเทอะ   ฉันเดินไปหลังบ้าน  เพื่อส่งเสื้อผ้าเหล่านั้นให้เพื่อนสนิทของฉันซัก และหลังจากนั้น  ฉันก็เข้าไปเตรียมอาหาร ในห้องครัว

         เวลาผ่านไปเพียงไม่นาน ..ออททททททททททททท ! (เสียงนุ กดออทเรียกอยู่หน้าบ้านออฟ) ฉันบอกกับออฟ เดี๋ยวฉันออกไปรับนุเอง ให้เขาซักผ้าต่อไป ..

                  .. . . " เฮ้ยยยยยยยยย แม๋ซักผ้าให้กันด้วยวุ้ย หน้าอิจฉา "
                  เสียงนุพูดเสียดสี ออฟ ที่กำลังซักผ้าอยู่
                  ออฟไม่ได้พูดอะไรตอบโต้กลับมา ได้เพียงแต่อมยิ้มเล็ก ๆ ฉันฟัง และเฉย ๆ ไม่มีคำถามอะไร จนกระทั่ง เราสามคนทานอาหารเย็นกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว..
-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-
16.


                  นุ ของตัวไปนอนดูการ์ตูนที่ com ของออฟ เพราะนุชอบ โดเรม่อนมาก  เขานอนดู จนหลับคาโซฟาหน้าคอมในห้องนั่งเล่น..

                  !! เหลือฉันกับออฟในห้องนอน อยู่สองคนซะแล้วละ ..   ฉันตกใจอย่างมาก เมื่อออฟเดินไปล๊อคประตูห้อง

                  " ปล่อยให้มันนอนตรงนั้นละ ดีซะอีกไม่ต้องมานอนเบียดเรา "
                  (ออฟพูดพร้อมยิ้ม)

                  " เฮ้ยยยยยยยยย แต่ฉันว่า … ไปตามมันมานอนด้วยกันเหอะ "
                  (ฉันแย้งทันที)

                  " แต่ .วันนี้ฉันอยากนอนกับแกสองคนอะ ฉันคิดถึงแก "
                  (ออฟพูดขึ้นเสียง)

                  " …….. อะไรของแกวะ อย่ามาทำหน้าแบบนั้นนะเว่ย ฉันไม่ชอบ "
                  (ฉันพูดโต้กลับไป)

                  " ทำอะไร หน้าฉันก็ปกติ หรือว่า … แกชอบหน้าหื่น ๆ "
                  (ออฟพูดพร้อมทำหน้าหื่นใส่)

                  " เหอ ๆ ๆ ตุ๊ดประสาทไม่ดีก็มีเหมือนหรอเนี่ย เหอะ ๆ " (ฉันพูดไป
                  มือก็พรางไปหยิบหมอนเตรียมล้มตัวลงนอน)

                  " อ่าวววววว .. ทำไมแกชอบด่าฉันจังวะ เดี๋ยวโดน …… "
                  (ออฟพร้อมสบตาฉัน)

                  " โอ๊ยย ..กลัวจังเลย กัวตัวสั่น สุด ๆ ว่ะ อีตุ๊ด "
                  (ฉันยังหยอกล้อไม่หยุด)


                  !!!!!!!!! ทันใดนั้น ฉันที่นั่งอยู่บนเตียง เตรียมตัวจะเอนตัวลงนอน ถูกออฟ กระโจนขึ้นมาบนเตียงของเขา และโถมตัวเขาลงมานาบกับตัวฉัน " กลัวตัวสั่นเลยหรอจ้ะ "  (เขาอุทานเบา ๆ) ...

                  " เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย … กะ ๆ แก จะทำไรฉัน ปล่อยนะเว่ย อิเวน "
                  (ฉันพูดเสียงดังขึ้น)

                  " เหอะ ฉันไม่ทำอะไรแกหรอก ฉันแค่คิดถึงแก อยากกอดแก "
                  (ออฟพูดพร้อมสอดมือเขาไปยังหลังของฉัน และสวมกอด เบา ๆ )

                  …. ในตอนนั้น ฉันรู้สึกใจสั่น ๆ ปน ความรู้สึกที่อบอุ่น มันแปลกมาก เขาเป็นเพื่อนฉันนะ ทำไมเขาทำให้ฉันอบอุ่นได้ขนาดนี้ ฉันไม่เข้าใจ ..เขาแนบหน้าของเขา ลงบนหน้าอกของฉัน ..

                  ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขา ผ่อนออกมาเรื่อย ๆ  ตัวเขามีอาการสั่นเล็กน้อย และไม่นานนัก เขาได้เงยหน้าขึ้นมา ในขณะที่หน้าเขาและฉัน แทบจะติดกันอย่างเห็นได้ชัด  ฉันถามว่า ..

                  " แกเป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น " (ฉันถามในขณะที่หน้าเราติดกัน
                  และเขายังกอดฉันอยู่แนบชิด)

                  " ….. " (ออฟไม่พูดอะไร ได้แต่อมยิ้ม)

                  " ยังจะมายิ้ม อะไรยะ ถามก็ตอบ " (ฉันยังถามเค้าต่อไป)

                  " อืม … ฉันมีความสุขจัง วันนี้ฉันสนุกมาก
                  แต่ฉันไม่ชอบตอนเล่นสงกรานต์ มีผู้ชายมาปะแป้งแก มาจับนั่น
                  จับนี่แก เนี่ยละ เหตุผลที่ฉันอยากกลับบ้าน (เขาสารธยาย)

                  " เหรอ…. สงกรานต์ก็แบบนี้ละ อย่าไปสนใจเลย " (ฉันแจงเหตุผลต่อ)

                  " ไม่สนใจได้ไง ต่อไปนี้ ไม่ว่าจะสงกรานต์ หรือที่ไหนก็ตาม
                  ฉันจะไม่ให้ใครยุ่งกับแกอีก .. " (ออฟพูดเสียงดูดุดัน)

                  " เหออออ แล้วแกจะไปทำอะไรเขาได้ อีตุ๊ด แบบนี้
                  ถ้าไม่มีใครยุ่งกับฉัน ฉันก็ไม่มีผัวซิ อีนี่ " (ฉันตอบโต้)

                  " ….. .. แล้ว แก .. มีฉันคนเดียวไม่พอ หรอ "
                  (ออฟถามและจ้องตาฉัน)

                  " อีบ้า ! แกเป็นเพื่อนฉันนะ เพื่อนก็ส่วนเพื่อน ผัวก็ส่วนผัวสิ
                  อย่าเอามารวมกัน " (ฉันพูดแย้งสุดตัว)

                  " แต่ .. . ฉัน รักแก นะ ชอบรักจริง ๆ รักมานานแล้วด้วย "
                  (ออฟพูดพรางก้มหน้าแนบ อกฉัน)

                  .. . !~ สิ่งที่ได้ยินตอนนั้น มันทำให้ฉันตกใจเป็นเอามาก  ฉันถึงกับอึ้งในสิ่งที่ออกจากปากของออฟ  ฉันถอนหายใจอย่างแรง มือของฉันลูบหลังของเพื่อนสนิทเบา ๆ   ในใจก็พรางคิดตลอดเวลาว่า คำพูดของเขา กำลังจะทำลายความเป็นเพื่อนของเราแล้วหรือ ..

                  " ฉันรู้ … ว่าแกไม่ชอบฉันหรอก ใช่ไหม " (ออฟถามเสียงสั่น ๆ )

                  " …….. ฉัน .. ขะ ขอโทษ นะ ออฟ " (ฉันไม่มีสิ่งใด นอกจากคำขอโทษ)


                  " เห็นไหม ! แกไม่ชอบฉัน ทำไมแกถึงไม่ชอบฉัน บอกฉันมาซิ บอกฉัน
                  .. " (ออฟเงยหน้าขึ้นถามฉัน น้ำใส ๆ ในเบ้าตาเขาเริ่มซึมไหลออกมา)

                  " ออฟ ..เฮ้อออออ .. แกจะมาคาดคั้นอะไรฉันตอนนี้
                  ฉันสับสนไปหมดแล้ว เราเป็นเพื่อนกันนะ ถ้าเราคบกันไป
                  วันนึงเราเลิกกัน เราจะมองหน้ากันติดไหม ออฟ "
                  (ฉันสารธยายเหตุผลทั้งหมด)

                  " แกคงไม่เคยรู้เลยสิ นุมันก็คงไม่เคยบอกแกใช่ไหม
                  ว่าฉันชอบแกมาเกือบ จะ 6 ปี แล้ว "
                  (ออฟพูดในขณะที่น้ำตาของเขาไหลออกมาเรื่อย ๆ )

                  " ออฟ … อย่าร้องไห้นะ อย่าร้องนะ " (ฉันปลอบเพื่อนสนิทของฉัน
                  และสวมกอดอย่างสงสาร)

                  … . ในใจฉัน ตอนนั้น ฉันรู้อยู่เต็มอก ว่าเขารักเรามากขนาดไหน เขาไม่ใช่คนร้องไห้ ให้กับอะไรง่าย ๆ  ไม่ว่าจะทุกข์แค่ไหน ไม่ว่าจะเศร้าเพียงใด  ฉันที่อยู่ใกล้ชิดเขามากที่สุด ไม่เคยเห็นน้ำตาเขาเลยสักครั้ง..

                  ฉันเองก็เช่นกัน รู้สึกไม่ดีเลย ที่ทำให้เพื่อนคนนี้  เพื่อนคนที่ฉันรักที่สุดต้องมาร้องไห้เพราะฉัน เป็นต้นเหตุ  ของเรื่องทั้งหมด ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันรู้สึกได้ ว่าออฟรู้สึกอย่างไรกับฉัน                   แต่ฉันกลับไม่ใส่ใจความรู้สึกเขาเลยแม้แต่น้อย ฉันยังคงยึดถือ

                  คำว่า .. เพื่อน .. เสมอมา ..

                  " ออฟ … แกไม่ต้องร้องไห้นะ ..ฉันก็รักแก " (ฉันปลอบใจออฟ)

                  " จริงนะ .. ถึงแกจะแกล้งบอกรักฉัน ..ฉันก็ดีใจ
                  อย่าหนีฉันไปไหนนะ " (เขาพูดพรางกอดฉันแน่นขึ้น)

                  " อะ อืมม จริง ฉันจะอยู่กับแกตลอดไปนะ ออฟ "
                  (ฉันปลอบเขาเสียงสั่น ๆ พร้อมลูบหลังออฟเบา ๆ )

                  .. . .หลังจากนั้นฉันถึงกับพูดอะไรไม่ออกอีกเลย ในตอนนั้น  ความรู้สึกที่ตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก มันกดดันอยู่ภายในจิตใจ  ทำให้น้ำตาของฉันเอ่อล้น แทบจะไหลออกจากเบ้าตาของฉัน แต่ ..

                  ฉันยังพยายามไม่ให้น้ำตานั้น ไหลออกมา  ฉันไม่อยากให้เขาเห็นน้ำตาฉัน แต่ฉันอยากให้เขารู้ว่า ..   ฉันเองก็แคร์เขา ไม่น้อยไปกว่าที่ เขาแคร์ฉันเลยแม้แต่นิดเดียว..

                  . . . . . เช้าวันรุ่งขึ้น นุยังคงนอนอยู่ที่โซฟาหน้าคอมเช่นเดิม
                  ฉันกับออฟ ยังนอนกอดกันอย่างอบอุ่นในห้องนอนของเขา ไม่นานนัก ฉันต้องสะดุ้งตื่นเพราะ คุณพ่อฉันโทรมาตามให้ไปงานบวชที่ ตจว.   ฉันต้องรีบแล้วซิ!

                  ฉันค่อย ๆ ปลีกตัวออกจากอ้อมกอดของเพื่อนสนิท แล้วลุกไปล้างหน้า   เพื่อเตรียมตัวกลับบ้านไปหาคุณพ่อ หลังจากที่ล้างหน้าเสร็จ ในใจฉันก็ยังคิดอยู่ตลอดเวลา กับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
                  ฉันมองหน้าออฟที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงของเขา  ฉันเดินไปที่เตียง และก้มลงหอมแก้ม เพื่อนสนิท  พร้อมกระซิบบอกเขาเบา ๆ ว่า .. ไปก่อนนะ ..

                  .. และแล้วฉันก็เดินจากห้องนอนของเขา ผ่านไปยังห้องนั่งเล่น  โดยไม่ได้บอกลานุ จนกระทั่ง ประตูรั้วหน้าบ้าน   ฉันหันหลังกลับไปมองตัวบ้าน มองขึ้นไปยังห้องนอนห้องออฟ ..                   และอุทานออกมาเบา ๆ ….

                  " ขอบคุณนะออฟ ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่ให้ฉันมา
                  ที่ผ่านมาฉันมีความสุขมากเลย "

                  " ฉันจะไม่ลืมแกเลย ขอให้แกเจอคนดี ๆ นะออฟ และฉัน
                  ..จะคิดถึงแกเสมอ "

                  " ฉัน รัก แก "

                  …. สุดท้ายนี้ เรื่องทั้งหมด ฉันเป็นคนเลือก และตัดสินใจเอง ….

                  …. ฉันเลือกที่จะรับความรักจากเขา และ
                  เลือกที่จะรักเขาในส่วนของฉัน ….

                  …. ฉันไม่ต้องการให้ความรักครั้งนี้ ระหว่างเขาและฉัน
                  มาทำลายความเป็นเพื่อนระหว่างเรา ….

                  …. ฉันจึงเลือกที่จะไปจากเขา
                  ในขณะที่ฉันยังรักเขาอยู่เต็มหัวใจเสอมมา ….




                  ต้องกลายเป็นแค่เพื่อนเก่า ..ไม่มีสิทธิ์เข้าใกล้

                  ไม่มีทางเหมือนเพื่อนใหม่ ..ใกล้เธอได้ทุกที

                  ที่ผูกพันธ์ก็เริ่มเก่า ..ไม่มีสิทธิ์เสียดาย

                  ก็เราเองที่เลือกไป ..เลือกให้เป็นอย่างนี้

                  เคยห้ามใจ ..และยอมคิดตาม

                  วันนั้นพยายาม …แต่ยากเต็มที

                  ไม่อาจรวมทุกความต่าง …ถมช่องว่างของเรา

                  ต้องกลายเป็นแค่เพื่อนเก่า …อยู่เหงา ๆ อย่างนี้

                  ยังรักเธอ .. อยู่เต็มหัวใจ


                  จากนี้ …ได้แต่เก็บไว้ กับใจ ที่ "หวังดี "



                  …….. E N D ……..


:o11:  ในที่สุด ก็ลงรวดเดียวจนจบเลย เพราะกลัวว่าจะไม่ได้มาลงอีกแล้ว ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ  o1


gobgab

  • บุคคลทั่วไป
............เพื่อนรัก...รักเพื่อน....มันทรมานนะ......... :o12: :o12:

............แต่สุดท้ายก็ไม่เหลือไว้ทั้งความสัมพันธ์ฉันเพื่อนและคนรัก......... :m15: :m15:

ป.ล.  ขอบคุณนะคับ...สำหรับเรื่องดีๆ.......... o14 o15

ninaprake

  • บุคคลทั่วไป
 :sad2:

แงๆ ทำไม Tab เลือกแบบนี้อ่ะ .....  ถ้าต้องจากกันเพราะไปเฉยๆ และไม่มีวันจะกลับมาได้อีก สู้จากกันเพราะเข้ากันไม่ได้ในฐานะแฟนจะดีกว่าอีก ... แบบนี้มัน .... เฮ้อ ....  :m8:

ขอบคุณละกันครับที่มาลงเรื่องนี้ให้ .... อยากให้เรื่องนี้จบแบบสวยงามกว่านี้จัง ....  :a6:

Jingjoh

  • บุคคลทั่วไป

อีแบะ

  • บุคคลทั่วไป
 :m29:  :m29:  :m29:  :m29:  :m29:

เรื่องนี้ เจ๊ ไม่ได้แต่งนะ ไปเอาของใครมาหง่ะ  :try2:


ปล. ไม่เคยเขียนเรื่องสั้นอ่ะ

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
:m29:  :m29:  :m29:  :m29:  :m29:

เรื่องนี้ เจ๊ ไม่ได้แต่งนะ ไปเอาของใครมาหง่ะ  :try2:


ปล. ไม่เคยเขียนเรื่องสั้นอ่ะ

งง

เค้าม่ายรู้เรื่องหนา

 :a6:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
สงสัยจะคนละเฟียซกระมั่ง ต้องถามจืดแล้วหล่ะ

เพื่อนก็คือเพื่อน ถ้ามันไม่ใช่ก็ยากนักจะเปลี่ยนความรู้สึก
 :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:

nunyy

  • บุคคลทั่วไป
 :serius2:อ๊ากกกกก ผิดคนเหรอเนี่ย เป็นไปได้จะได้ แล้วเฟียซที่ไทยเลดี้บอย นั่น ไม่ใช่เจ๊แบะเหรอ

 :m25:จะบ้าตายฉาน

 :m5:ขอโทษอย่างแรงค่า สำหรับเจ้าของเรื่องอะ เค้าผิดไปแย้ว


<---------- พี่บลูๆๆๆๆๆ อย่าวิ่งไปทางนั้นค่ะ ระวังตกท่อน้า คริคริ

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
คาดว่าคนแต่งจะคนนี้นะจืด
ลองเช็คดูแล้วแก้ชื่อเรื่องก็ดีนะครับ
-:- Nomyen -:-

ดูจากสำนวนแล้วก็ไม่เหมือนคุณแบ๊ะศรีนะ
ถ้าให้ดีโพสขออนุญาตเขาไว้ด้วยนะ
ถ้าติดต่อไม่ได้ก็โพสไว้ที่เรื่องเขาก็ดี

ปล.โอ๊ะ ตกหลุมหัวใจจืด
 :o8:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-09-2007 10:05:09 โดย b|ueBoYhUb »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






nunyy

  • บุคคลทั่วไป
 :m14:แบร่ ๆ หลุมของจืดเต็มแล้วเจ้าค่ะ อิอิ (ล้อเล่ง)

 o15ขอบคุณบลูบลู้มากน้า จืดจะไปเปลี่ยนชื่อเรื่องก่อน ส่วนเรื่องขออนุญาต จาไปขอที่ไหนอ้า  :m7:

อ้อ อย่าลืมอ่านเรื่องใหม่ของเค้าด้วยนะ อิอิ :o8: (รอเรื่องนุ้นจบก่อนละกัน)


ออฟไลน์ nunda

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3004
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
ไม่เข้าใจ ทำไมเลือกแบบนี้อ่ะ
หรือว่าเราไม่เคยแอบชอบเพื่อนหว่า
เลยไม่เข้าใจความคิดของแท็ป  :serius2:

ขอบคุณคนเขียน และคนโพสเจ้าค่ะ

ออฟไลน์ tawanjantra

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 345
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0
แท็ปก็ชอบออฟไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงเลือกแบบนี้ล่ะ ถ้าไม่รักไม่ชอบก็ว่าไปอย่าง แต่นี่ดูเหมือนมีใจนะ

kazama

  • บุคคลทั่วไป
สงสารออฟจังเลย ทนไปได้เนอะ

อุตส่าลุ้นนึกว่าท้ายจะแฮปปี้  เศร้าใจจริงๆ


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด