15.
เขาอมยิ้มเล็กน้อย พร้อมทักทาย..
" มานานแล้วหรอ " (ออฟถามฉันขณะที่เขากำลังจะนั่ง)
" อืม … นานแล้ว แล้วทำไมเพิ่งมาละ " (ฉันถามพร้อมสบตาเขา)
" เปล่า ก็ตื่นสายอะ โทษทีนะ " (ออฟทำหน้ารู้สึกผิด พร้อมก้มหน้าลงมองโต๊ะอาหาร)
" เออ ไม่เป็นไรหรอก พวกนั้นก็ยังไม่มาเลย
เดี๋ยวมาครบแล้วไปเล่นพร้อมกัน " (ฉันยังคงพูดต่อ)
" อืม … ฉันคิดถึงแกมากๆ เลยรู้ไหม .. แกคิดถึงฉันบ้างไหม ? "
(ออฟเงยหน้าถามฉันในร้านแมค ฯ ขณะที่คนพลุกพล่านมากมาย)
" เอ่อ .. ก็คิดถึง นะ เหอ ๆ .. แกกินไรมายังละ " (ฉันพูดจบ
และตัดบทหนีประจำ)
…. เขาไม่พูดอะไรต่อ เขาลุกและเดินไปยังเคาท์เตอร์สั่งอาหาร พวกเราสองคนทานอาหารกันไปสักพักใหญ่ เพื่อนที่เหลือก็มากันครบทีม พร้อมที่จะลุยสงกรานต์
… . ณ ตรอกข้าวสาร center !!
!~! วันนี้แดดร้อนพอสมควร ในซอยตรอกข้าวสารแห่งนี้ คนมากมายพร้อมเพียง และนัดหมายกันมาเล่นน้ำ สาดน้ำ กันที่นี่ ในวันสงกรานต์ ทุกคนแลดูสนุกสนานกันมาก มีทั้งเด็ก และ ผู้ใหญ่ มากมาย ฉันกับเพื่อนยืนคุยกันอยู่หน้าซอย ตกลงกันว่า จะแยกกันไปเล่นอย่างไรดี สรุป ฉัน ออฟ นุ ได้แยกไปเล่นด้วยกัน ..
..เราสามคนมุ่งหน้าไปยังซอยที่คนเยอะพอสมควร เดินไปสาดน้ำไป ปะแป้งผู้คนที่สัญจรผ่านไปมาอย่างสนุกสนาน ฉันเองก็โดนคนอื่นปะแป้งมากมาย โดยเฉพาะผู้ชายแปลกหน้าที่เขามาปะแป้ง มาสาดน้ำ หรือ มา ??? ต่าง ๆ นานา
ในตอนนั้น สีหน้าของออฟ เพื่อนสนิทของฉันเริ่มแย่ลง ไม่รู้เพราะเหตุผลประการใด ไม่นานนักพวกเราสามคนก็เดินทะลุออกมา จนถึง บางลำพู ในขณะที่สีหน้าออฟ ยังแย่ลงเหมือนเดิม ..
ฉัน : ออฟ แกเป็นอะไรวะ ทำหน้าเหมือนไม่สนุก กลับบ้านป่าว
นุ : เออออออออ ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ ออฟแกไม่สบายหรือเปล่าอะ
ฉัน : อืม ไม่สบายก็บอกนะ ฉันจะพาแกกลับบ้าน
(ฉันถามอย่างเป็นห่วงเพื่อนสนิท)
ออฟ : ฉันไม่เป็นไรอะ .. พวกแกสนุกกันก็ดีแล้ว … แต่กลับบ้านก็ดี
พวกแกอยากเล่นต่อไหมละ
ฉัน : อืม … นี่กี่โมงแล้วอะ นุ (ฉันถามเวลานุ)
นุ : จะบ่าย 4 โมงแล้ว กลับก็ได้เย็นแล้ว
แต่เดี๋ยวฉันต้องกลับบ้านก่อนนะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ..
แกก็ไปบ้านออฟเลยก็ได้
ฉัน : เหอ ๆ แต่วันนี้ฉันไม่นอนบ้านออฟนะ ฉันคงต้องกลับบ้านอะ
(ฉันรีบปฏิเสธ)
ออฟ : ทำไมอะ … นอนด้วยกันดิ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน
(เขาพูดเชิงขอร้อง)
นุ : เอออออออออ นอนเลยนะนังแท๊ป ไม่งั้นฉันโกรธแก
(นุพูดเชิงบังคับ)
ฉัน : เออ ๆๆๆๆๆๆ นอนก็ได้วะ เดี๋ยวฉันซื้อกับข้าวมาไวแล้วกัน
แกรีบมาละ
…… หลังจากที่พวกเราสรุป และตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว นุก็แยกกลับบ้านไปก่อน ฉันกับออฟพากันขึ้นแท็กซี่ เพื่อกลับบ้าน ขณะที่อยู่บนรถ สีหน้าของออฟดูเปลี่ยนไปจากเดิม สีหน้าเขาดูดีขึ้นมาก อย่างเห็นได้ชัด
ฉันยังถามเขาอยู่บ่อยครั้งว่า ปวดหัว หรือไม่สบาย รึป่าว เขายังคงตอบกลับมา ว่าไม่เป็นไรเสมอ ก่อนกลับบ้านเราสองคนแวะซื้ออาหารเย็น .. จากนั้นก็เดินทางต่อเพื่อไปยังบ้านของออฟ..
[ บ้าน ออฟ ]
… หลังจากที่เราสองคนกลับมายังบ้านของออฟเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันก็ขอตัวเข้าไปอาบน้ำก่อน เนื่องจากเหนื่อนมาก ตัวเปียกชื้นไปหมดแล้ว ในขณะที่ออฟ ฟังแล้วยิ้ม ๆ ยังคงไม่พูดอะไรต่อจากนี้ และฉันก็เข้าไปอาบน้ำ ..
ไม่นานนัก ..
" เฮ้ยยยยยยยยย เสื้อผ้าเปียกของแกอะ
อาบน้ำเสร็จแล้วเอาออกมาให้ฉันด้วยนะ "
(เสียงออฟตะโกนมาจากหลังบ้าน)
" อ่ะ ทำไมละ ฉันกะลังจะซักอยู่เนี่ย " (ฉันตอบกลับไป)
" ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันซักให้แกเอง .. แกจะได้เตรียมอาหารไง "
(ออฟขออาสาซักผ้าให้)
" เออ .. ก็ได้ แป๊ปนึงเดี๋ยวเอาออกไปให้ล่ะกัน " (ฉันอาบน้ำต่อ)
… หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันเอาเสื้อผ้าเปียกเนื่องจากไปเล่นสงกรานต์มาอย่างเลอะเทอะ ฉันเดินไปหลังบ้าน เพื่อส่งเสื้อผ้าเหล่านั้นให้เพื่อนสนิทของฉันซัก และหลังจากนั้น ฉันก็เข้าไปเตรียมอาหาร ในห้องครัว
เวลาผ่านไปเพียงไม่นาน ..ออททททททททททททท ! (เสียงนุ กดออทเรียกอยู่หน้าบ้านออฟ) ฉันบอกกับออฟ เดี๋ยวฉันออกไปรับนุเอง ให้เขาซักผ้าต่อไป ..
.. . . " เฮ้ยยยยยยยยย แม๋ซักผ้าให้กันด้วยวุ้ย หน้าอิจฉา "
เสียงนุพูดเสียดสี ออฟ ที่กำลังซักผ้าอยู่
ออฟไม่ได้พูดอะไรตอบโต้กลับมา ได้เพียงแต่อมยิ้มเล็ก ๆ ฉันฟัง และเฉย ๆ ไม่มีคำถามอะไร จนกระทั่ง เราสามคนทานอาหารเย็นกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว..
-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-
16.
นุ ของตัวไปนอนดูการ์ตูนที่ com ของออฟ เพราะนุชอบ โดเรม่อนมาก เขานอนดู จนหลับคาโซฟาหน้าคอมในห้องนั่งเล่น..
!! เหลือฉันกับออฟในห้องนอน อยู่สองคนซะแล้วละ .. ฉันตกใจอย่างมาก เมื่อออฟเดินไปล๊อคประตูห้อง
" ปล่อยให้มันนอนตรงนั้นละ ดีซะอีกไม่ต้องมานอนเบียดเรา "
(ออฟพูดพร้อมยิ้ม)
" เฮ้ยยยยยยยยย แต่ฉันว่า … ไปตามมันมานอนด้วยกันเหอะ "
(ฉันแย้งทันที)
" แต่ .วันนี้ฉันอยากนอนกับแกสองคนอะ ฉันคิดถึงแก "
(ออฟพูดขึ้นเสียง)
" …….. อะไรของแกวะ อย่ามาทำหน้าแบบนั้นนะเว่ย ฉันไม่ชอบ "
(ฉันพูดโต้กลับไป)
" ทำอะไร หน้าฉันก็ปกติ หรือว่า … แกชอบหน้าหื่น ๆ "
(ออฟพูดพร้อมทำหน้าหื่นใส่)
" เหอ ๆ ๆ ตุ๊ดประสาทไม่ดีก็มีเหมือนหรอเนี่ย เหอะ ๆ " (ฉันพูดไป
มือก็พรางไปหยิบหมอนเตรียมล้มตัวลงนอน)
" อ่าวววววว .. ทำไมแกชอบด่าฉันจังวะ เดี๋ยวโดน …… "
(ออฟพร้อมสบตาฉัน)
" โอ๊ยย ..กลัวจังเลย กัวตัวสั่น สุด ๆ ว่ะ อีตุ๊ด "
(ฉันยังหยอกล้อไม่หยุด)
!!!!!!!!! ทันใดนั้น ฉันที่นั่งอยู่บนเตียง เตรียมตัวจะเอนตัวลงนอน ถูกออฟ กระโจนขึ้นมาบนเตียงของเขา และโถมตัวเขาลงมานาบกับตัวฉัน " กลัวตัวสั่นเลยหรอจ้ะ " (เขาอุทานเบา ๆ) ...
" เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย … กะ ๆ แก จะทำไรฉัน ปล่อยนะเว่ย อิเวน "
(ฉันพูดเสียงดังขึ้น)
" เหอะ ฉันไม่ทำอะไรแกหรอก ฉันแค่คิดถึงแก อยากกอดแก "
(ออฟพูดพร้อมสอดมือเขาไปยังหลังของฉัน และสวมกอด เบา ๆ )
…. ในตอนนั้น ฉันรู้สึกใจสั่น ๆ ปน ความรู้สึกที่อบอุ่น มันแปลกมาก เขาเป็นเพื่อนฉันนะ ทำไมเขาทำให้ฉันอบอุ่นได้ขนาดนี้ ฉันไม่เข้าใจ ..เขาแนบหน้าของเขา ลงบนหน้าอกของฉัน ..
ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขา ผ่อนออกมาเรื่อย ๆ ตัวเขามีอาการสั่นเล็กน้อย และไม่นานนัก เขาได้เงยหน้าขึ้นมา ในขณะที่หน้าเขาและฉัน แทบจะติดกันอย่างเห็นได้ชัด ฉันถามว่า ..
" แกเป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น " (ฉันถามในขณะที่หน้าเราติดกัน
และเขายังกอดฉันอยู่แนบชิด)
" ….. " (ออฟไม่พูดอะไร ได้แต่อมยิ้ม)
" ยังจะมายิ้ม อะไรยะ ถามก็ตอบ " (ฉันยังถามเค้าต่อไป)
" อืม … ฉันมีความสุขจัง วันนี้ฉันสนุกมาก
แต่ฉันไม่ชอบตอนเล่นสงกรานต์ มีผู้ชายมาปะแป้งแก มาจับนั่น
จับนี่แก เนี่ยละ เหตุผลที่ฉันอยากกลับบ้าน (เขาสารธยาย)
" เหรอ…. สงกรานต์ก็แบบนี้ละ อย่าไปสนใจเลย " (ฉันแจงเหตุผลต่อ)
" ไม่สนใจได้ไง ต่อไปนี้ ไม่ว่าจะสงกรานต์ หรือที่ไหนก็ตาม
ฉันจะไม่ให้ใครยุ่งกับแกอีก .. " (ออฟพูดเสียงดูดุดัน)
" เหออออ แล้วแกจะไปทำอะไรเขาได้ อีตุ๊ด แบบนี้
ถ้าไม่มีใครยุ่งกับฉัน ฉันก็ไม่มีผัวซิ อีนี่ " (ฉันตอบโต้)
" ….. .. แล้ว แก .. มีฉันคนเดียวไม่พอ หรอ "
(ออฟถามและจ้องตาฉัน)
" อีบ้า ! แกเป็นเพื่อนฉันนะ เพื่อนก็ส่วนเพื่อน ผัวก็ส่วนผัวสิ
อย่าเอามารวมกัน " (ฉันพูดแย้งสุดตัว)
" แต่ .. . ฉัน รักแก นะ ชอบรักจริง ๆ รักมานานแล้วด้วย "
(ออฟพูดพรางก้มหน้าแนบ อกฉัน)
.. . !~ สิ่งที่ได้ยินตอนนั้น มันทำให้ฉันตกใจเป็นเอามาก ฉันถึงกับอึ้งในสิ่งที่ออกจากปากของออฟ ฉันถอนหายใจอย่างแรง มือของฉันลูบหลังของเพื่อนสนิทเบา ๆ ในใจก็พรางคิดตลอดเวลาว่า คำพูดของเขา กำลังจะทำลายความเป็นเพื่อนของเราแล้วหรือ ..
" ฉันรู้ … ว่าแกไม่ชอบฉันหรอก ใช่ไหม " (ออฟถามเสียงสั่น ๆ )
" …….. ฉัน .. ขะ ขอโทษ นะ ออฟ " (ฉันไม่มีสิ่งใด นอกจากคำขอโทษ)
" เห็นไหม ! แกไม่ชอบฉัน ทำไมแกถึงไม่ชอบฉัน บอกฉันมาซิ บอกฉัน
.. " (ออฟเงยหน้าขึ้นถามฉัน น้ำใส ๆ ในเบ้าตาเขาเริ่มซึมไหลออกมา)
" ออฟ ..เฮ้อออออ .. แกจะมาคาดคั้นอะไรฉันตอนนี้
ฉันสับสนไปหมดแล้ว เราเป็นเพื่อนกันนะ ถ้าเราคบกันไป
วันนึงเราเลิกกัน เราจะมองหน้ากันติดไหม ออฟ "
(ฉันสารธยายเหตุผลทั้งหมด)
" แกคงไม่เคยรู้เลยสิ นุมันก็คงไม่เคยบอกแกใช่ไหม
ว่าฉันชอบแกมาเกือบ จะ 6 ปี แล้ว "
(ออฟพูดในขณะที่น้ำตาของเขาไหลออกมาเรื่อย ๆ )
" ออฟ … อย่าร้องไห้นะ อย่าร้องนะ " (ฉันปลอบเพื่อนสนิทของฉัน
และสวมกอดอย่างสงสาร)
… . ในใจฉัน ตอนนั้น ฉันรู้อยู่เต็มอก ว่าเขารักเรามากขนาดไหน เขาไม่ใช่คนร้องไห้ ให้กับอะไรง่าย ๆ ไม่ว่าจะทุกข์แค่ไหน ไม่ว่าจะเศร้าเพียงใด ฉันที่อยู่ใกล้ชิดเขามากที่สุด ไม่เคยเห็นน้ำตาเขาเลยสักครั้ง..
ฉันเองก็เช่นกัน รู้สึกไม่ดีเลย ที่ทำให้เพื่อนคนนี้ เพื่อนคนที่ฉันรักที่สุดต้องมาร้องไห้เพราะฉัน เป็นต้นเหตุ ของเรื่องทั้งหมด ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันรู้สึกได้ ว่าออฟรู้สึกอย่างไรกับฉัน แต่ฉันกลับไม่ใส่ใจความรู้สึกเขาเลยแม้แต่น้อย ฉันยังคงยึดถือ
คำว่า .. เพื่อน .. เสมอมา ..
" ออฟ … แกไม่ต้องร้องไห้นะ ..ฉันก็รักแก " (ฉันปลอบใจออฟ)
" จริงนะ .. ถึงแกจะแกล้งบอกรักฉัน ..ฉันก็ดีใจ
อย่าหนีฉันไปไหนนะ " (เขาพูดพรางกอดฉันแน่นขึ้น)
" อะ อืมม จริง ฉันจะอยู่กับแกตลอดไปนะ ออฟ "
(ฉันปลอบเขาเสียงสั่น ๆ พร้อมลูบหลังออฟเบา ๆ )
.. . .หลังจากนั้นฉันถึงกับพูดอะไรไม่ออกอีกเลย ในตอนนั้น ความรู้สึกที่ตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก มันกดดันอยู่ภายในจิตใจ ทำให้น้ำตาของฉันเอ่อล้น แทบจะไหลออกจากเบ้าตาของฉัน แต่ ..
ฉันยังพยายามไม่ให้น้ำตานั้น ไหลออกมา ฉันไม่อยากให้เขาเห็นน้ำตาฉัน แต่ฉันอยากให้เขารู้ว่า .. ฉันเองก็แคร์เขา ไม่น้อยไปกว่าที่ เขาแคร์ฉันเลยแม้แต่นิดเดียว..
. . . . . เช้าวันรุ่งขึ้น นุยังคงนอนอยู่ที่โซฟาหน้าคอมเช่นเดิม
ฉันกับออฟ ยังนอนกอดกันอย่างอบอุ่นในห้องนอนของเขา ไม่นานนัก ฉันต้องสะดุ้งตื่นเพราะ คุณพ่อฉันโทรมาตามให้ไปงานบวชที่ ตจว. ฉันต้องรีบแล้วซิ!
ฉันค่อย ๆ ปลีกตัวออกจากอ้อมกอดของเพื่อนสนิท แล้วลุกไปล้างหน้า เพื่อเตรียมตัวกลับบ้านไปหาคุณพ่อ หลังจากที่ล้างหน้าเสร็จ ในใจฉันก็ยังคิดอยู่ตลอดเวลา กับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
ฉันมองหน้าออฟที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงของเขา ฉันเดินไปที่เตียง และก้มลงหอมแก้ม เพื่อนสนิท พร้อมกระซิบบอกเขาเบา ๆ ว่า .. ไปก่อนนะ ..
.. และแล้วฉันก็เดินจากห้องนอนของเขา ผ่านไปยังห้องนั่งเล่น โดยไม่ได้บอกลานุ จนกระทั่ง ประตูรั้วหน้าบ้าน ฉันหันหลังกลับไปมองตัวบ้าน มองขึ้นไปยังห้องนอนห้องออฟ .. และอุทานออกมาเบา ๆ ….
" ขอบคุณนะออฟ ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่ให้ฉันมา
ที่ผ่านมาฉันมีความสุขมากเลย "
" ฉันจะไม่ลืมแกเลย ขอให้แกเจอคนดี ๆ นะออฟ และฉัน
..จะคิดถึงแกเสมอ "
" ฉัน รัก แก "
…. สุดท้ายนี้ เรื่องทั้งหมด ฉันเป็นคนเลือก และตัดสินใจเอง ….
…. ฉันเลือกที่จะรับความรักจากเขา และ
เลือกที่จะรักเขาในส่วนของฉัน ….
…. ฉันไม่ต้องการให้ความรักครั้งนี้ ระหว่างเขาและฉัน
มาทำลายความเป็นเพื่อนระหว่างเรา ….
…. ฉันจึงเลือกที่จะไปจากเขา
ในขณะที่ฉันยังรักเขาอยู่เต็มหัวใจเสอมมา ….
ต้องกลายเป็นแค่เพื่อนเก่า ..ไม่มีสิทธิ์เข้าใกล้
ไม่มีทางเหมือนเพื่อนใหม่ ..ใกล้เธอได้ทุกที
ที่ผูกพันธ์ก็เริ่มเก่า ..ไม่มีสิทธิ์เสียดาย
ก็เราเองที่เลือกไป ..เลือกให้เป็นอย่างนี้
เคยห้ามใจ ..และยอมคิดตาม
วันนั้นพยายาม …แต่ยากเต็มที
ไม่อาจรวมทุกความต่าง …ถมช่องว่างของเรา
ต้องกลายเป็นแค่เพื่อนเก่า …อยู่เหงา ๆ อย่างนี้
ยังรักเธอ .. อยู่เต็มหัวใจ
จากนี้ …ได้แต่เก็บไว้ กับใจ ที่ "หวังดี "
…….. E N D ……..
ในที่สุด ก็ลงรวดเดียวจนจบเลย เพราะกลัวว่าจะไม่ได้มาลงอีกแล้ว ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ