งานเขียนของป้าชิ้นนี้ ป้าขอเรียกว่า Fiction Analysis มันเกิดขึ้นจากการนั่งดูคลิปการแสดงของ Singular@About Stories ด้วยความใจดีของคุณ DaphneAnn999 ที่นำมาอัพโหลดให้เราได้ชมกัน ต้องขอบคุณจริงๆค่ะ ป้าขอเดาว่าทุกคนในที่นี้คงจะเคยชมคลิปที่ว่านี้มาแล้ว แต่ถ้าใครอยากระลึกถึงอีกครั้งก็กลับไปดูกันได้ เผื่อว่าจะเข้าใจในความรู้สึกของป้า ณ เวลานี้
ตามลิ้งค์กันไปเลยนะคะ เค้ามีคลิปดีๆอีกเพียบค่ะ
http://www.youtube.com/user/DaphneAnn999#p/c/DA1E8876EA6634DBทุกๆตัวอักษรจากนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของป้าแต่เพียงผู้เดียว ไม่เกี่ยวกับใครทั้งสิ้น ป้าจิ้นของป้าเอง ชีวิตจริงของศิลปินจะเป็นอย่างไร อันนี้ป้าก็อยากรู้ แต่ไม่อยากถาม เก็บเอาไว้จิ้นเองดีกว่า
Fiction Analysis #1 @About Stories
-
ป้าว่าศิลปินของป้าวันนี้อารมณ์ดีไปหน่อยไม๊ คล้ายๆก่อนขึ้นเวทีมันมีอะไรดีๆเกิดขึ้น แล้วไอ้อะไรดีๆนั่นมันก็ยังติดค้างอบอวลอยู่ไม่จางหาย และอาจเพราะอะไรดีๆที่ว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อคืน หรือเมื่อเช้า หรือว่าเพิ่งเกิดขึ้นหมาดๆก่อนขึ้นเวที อันนี้ป้าก็สุดจะเดา (ป้าไม่ขอเดาแต่ป้าขอจิ้น
)
- ก้าวขึ้นเวทีคุณนัทก็อมยิ้มกรุ้มกริ่มในหน้า เฉไฉมองซ้ายมองขวา เลยไปถึงเพดาน ซึ่งเป็นอาการของคนที่พยายามปกปิดซ่อนเร้นอะไรบางอย่าง แต่เนื่องจากอะไรบางอย่างนั้นเป็นเรื่องดีๆ ถึงเจ้าตัวจะอยากเก็บสีหน้าให้นิ่งอย่างฉายามาเฟีย แต่งานนี้เพราะอะไรดีๆที่เพิ่งได้มา มันทำให้สุขจนล้น กระฉอกจนเปรอะไปเต็มใบหน้า
- หนูซินก็ไม่แพ้กัน ขึ้นมายืนหลังไมค์ด้วยใบหน้าอิ่มเอิบ แม้ว่าน้ำเสียงจะเดาได้ว่าไม่สบาย เพราะวันนี้เสียงแมนมั่กๆแต่ก็มีหน้าตาที่เปื้อนยิ้มตลอดเวลา แล้วไม่ใช่ยิ้มธรรมดา แต่เป็นยิ้มแบบเขินอายปนๆอยู่
- จบเพลงเบา เบา คุณนัทเปิดบทสนทนาทักทายก่อนหนูซิน เป็นการแสดงถึงความมั่นใจในตัวเองของคุณนัทในระดับหนึ่งซึ่งปกติมาเฟียของเราจะปล่อยให้หนูซินจัดการอะไรๆบนเวทีซะเกือบทั้งหมด และนี่แหละที่ป้าว่าคุณนัทของเราจะต้องได้รับอะไรดีๆมา ซึ่งอะไรดีๆนั้นก็ช่วยเสริมกำลังใจให้มาเฟียรูปหล่อฮึกเหิมบนเวที
- นักร้องหน้าหวานก็ยิ้มหน้าบานแบบพยายามจะข่มให้พองาม แต่ก็เม้มไม่อยู่ (เคยเป็นกันไม๊คะ เวลาเรากำลังมีความสุขกับอะไรมากๆและมันก็ยังติดอยู่ในความคิดตลอดเวลา ไม่ว่าใครจะอะไรยังไงที่ไหน ฉันก็หุบยิ้มไม่ลง ประมาณนั้นล่ะค่ะ)
- ตรงที่คุณนัทแอบถามหนูซินตอนอยู่ในห้องว่าจะแซวอะไรผมวันนี้ ป้าก็เชื่อนะว่าเค้าถามกันในห้องจริงๆ และไอ้ประโยคที่บอกว่าชอบทำให้ตื่นเต้นตลอดเวลานี่แหละ มันพาลทำให้ป้าคิดเลยเถิดของป้าไปเองคนเดียวว่า หนูซินเค้าทำอะไรน๊า คุณมาเฟียสุดหล่อถึงต้องตื่นเต้นตลอดเวลา หรือว่าก่อนหน้านั้นเค้าจะ ...
- หนูซินต่อปากต่อคำกับคุณนัทไม่ลดราวาศอก แถมยังเอ่ยปากชมมือกีตาร์ “ ก็มันน่ารักอ่ะ “ ด้วยน้ำเสียงน่าหยิกแบบไม่เกรงใจแฟนคลับและเหล่าสาวกวายว่าจะตายล้มเกลื่อนกันไปกี่ราย ... เนี่ยๆๆ มันจะไม่ให้อดคิดได้ยังไง ว่าก่อนหน้านั้นเค้าอาจจะ ...
- หนูซินตัดบทด้วยการขอเสียงให้ตัวเอง และหันไปแนะนำ คริสตินา คุณนัทก็ทำได้แค่ เอ่อๆ อ่าๆ แล้วก็ยอมไปตามระเบียบ ... ป้าว่ายังไงซะคุณนัทก็ไม่มีทางจะกล้าขัดใจหนูซินคนสวยของเราร๊อก เพราะเกรงว่าหนูซินวีนขึ้นมาเมื่อไหร่ ไอ้อะไรดีๆที่เพิ่งได้มา มันจะไม่เวียนมาอีกรอบน่ะซี๊
- ... แค่เธอก็พอ ... เล่นเอาคุณนัทของเราเม้มปากกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่ให้เล็ดลอด ป้าว่าคุณมาเฟียคงกำลังคิดว่าคนสวยกำลังสื่อเพลงนี้กับตัวเองแหงๆ
- ... จำทำไม ... เพลงเนี้ย ศิลปินของป้าหน้าตาหม่นเหลือเกิน แถมหนูซินยังจะยืนเบี่ยงตัวนิดๆให้มือกีตาร์เกือบทั้งเพลง จบเพลงหันไปมองหน้าคุณนัทแว้บนึง แต่เป็นแว้บที่เห็นแล้วแปล้บๆไงไม่รู้ แถมยังถอยหลังไปยืนห่างๆ แล้วยังยกคุณมะเดี่ยวมาอ้างซะอีก ... คงอยากจะบอกพ่อตัวดีว่า เรื่องที่ผ่านๆมาของคุณน่ะ จะ ... จำทำไม ...
- การยกมะเดี่ยวขึ้นมาอ้างนี่ ป้าไม่แปลกใจเล๊ย ก็เพราะคุณนักร้องคนสวยเนี่ย เค้าเหวี่ยงตัวแม่ รู้ว่าพูดอะไรแล้วจะทำให้อีกคนเจ็บๆ คันๆ หรือแม้แต่ ...หึง แล้วก็ได้ผลจริงๆนะ คุณนัทถึงกับจะให้มะเดี่ยวทำงานนี้เป็นงานสุดท้าย โทษฐานชอบยุ่งกับนักร้องของเขาเกินงาม
- หนูซินยังจำเนื้อเพลงที่เอามา cover ไม่ได้ ไม่รู้เอาเวลาไปทำอะไรสิน่า หรือว่าเค้าจะ ...
- ถึงช่วงพิธีการ Happy Birthday ใครต่อใคร แล้วก็ไม่ยอมจะถึงคิวคุณนัทซักที เฉไฉไปมา ไอ้อาการแบบนี้ป้าว่าเค้าจะทำก็ต่อเมื่ออยากจะแกล้งคนๆนั้น หรือว่าอาจจะไม่อยากบอกออกไปตรงๆเพราะไอ้คำพูดดีๆหรืออะไรดีๆที่มันเพิ่งเกิดขึ้น มันจะทำให้เขินจนไปกันต่อไม่เป็นเลยอ่ะดิ ไม่ผิดคำป้าหรอก ป้าว่าแล้วว่าเค้าคงจะ ...
“ วันนี้ทำไมนางฟ้าของนัทใจดียังงี้นะ มาปลุกถึงบ้านแล้วยัง...”
คนนอนซ้อนอยู่ข้างหลังซุกใบหน้าเข้ากับเรือนผมนุ่มพร้อมถามขึ้นเบาๆ แต่ไม่ทันได้พูดจบประโยคคนตัวเล็กที่นอนอิงอยู่กับอกก็เอี้ยวตัวกลับมาเผชิญหน้ากับมาเฟียสุดหล่อพร้อมยกมือเรียวปิดปากคนที่เขานอนหนุนแขนอยู่
“ พูดมากจัง “ เจ้าของริมฝีปากอิ่มทำเสียงดุแบบไม่จริงจัง
มาเฟียใจหล่อไม่ยอมแพ้ ปล่อยมือที่เกาะเกี่ยวอยู่กับเอวบาง ย้ายมาจับมือเรียวที่กำลังปิดปากเขาอยู่ พร้อมกับขยับมาไว้เหนือจมูกแล้วสูดเบาๆ
“ หอมจัง “
คนถูกหอมอยากจะชักมือกลับ แต่เมื่อเหลือบมองใบหน้าขาวสะอาดที่เปื้อนยิ้มพร้อมหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข ก็ต้องเปลี่ยนใจ ได้แต่พูดออกไปเบาๆปนเสียงหัวเราะคิก
“ บ้าจังคุณเนี่ย “
นัทเปิดเปลือกตา เพื่อมองใบหน้าหวานของคนที่เค้ากล้าพูดได้เต็มปากว่า ... รัก ...
ซินมองตอบคนเบื้องหน้าด้วยดวงตากลมใสที่ใครๆก็มักบอกว่า “ แบ๊ว “ แอบคิดในใจว่ามือกีตาร์ของเขา ชักจะหล่อขึ้นทุกวันๆ ... ควรจะรู้สึกดีหรือว่าจะทำให้กังวลหนักขึ้นก็ไม่รู้ เพราะรู้ตัวดีว่าเวลาเขา “ หึง “ มันน่ากลัวแค่ไหน
คนตัวโตกว่าตวัดแขนยาวรั้งร่างบางเปลือยเปล่าที่มีเพียงผ้าห่มบางๆคลุมไว้หลวมๆให้แนบชิดกับร่างของเขามากขึ้น
คนตัวเล็กดิ้นขลุกขลักในอ้อมกอดพร้อมร้องเสียงแหลม
“ โอ๊ย ... หายใจไม่ออกกันพอดี “
“ กลัวที่ไหนล่ะคร้าบ ... นัทผายปอดเก่งจะตาย ซินก็รู้ “ คนฉายาใจหล่อพูดสวนขึ้นพร้อมหัวเราะชอบใจเสียงดัง
“ โอ๊ย ... “
นางฟ้าหน้าหวานนึกหมั่นไส้คนอารมณ์ดี ยกนิ้วเรียวบีบจมูกโด่งได้รูปของคนตรงหน้า
“ นี่แน่ะ … ปากดีจังนะ “
คนหน้าหล่อยกมือลูบจมูกไปมาพร้อมบ่นพึมพำ
“ ดุจั๊ง … เมื่อชั่วโมงที่แล้วยังใจดี ไม่มีฤทธิ์มีเดช ครางหงุงหงิงๆ คลอเคลียอย่างกับลูกแมวเชื่องๆอยู่เล๊ย “
เพี๊ยะ ... มาเฟียใจหล่อถูกถวายผางจากนางฟ้าเข้าที่ต้นแขน ใครจะคิดว่ามือเล็กๆนี้จะเล่นเอาแขนขาวของเขาขึ้นริ้วแดงได้ในทันที
คนสวยรู้สึกแก้มร้อนฉ่า ไม่ใช่เพราะความโกรธที่อีกคนปากดี แต่เพราะรู้สึกอาย เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขาเองที่เป็นคนดึงชายเสื้อของมือกีตาร์เอาไว้ตอนที่ทั้งสองจะก้าวออกจากห้องเมื่อเช้านี้ และเมื่อร่างสูงหันกลับมามองด้วยใบหน้าฉงน ก็เป็นเขาเองที่เขย่งปลายเท้าพร้อมยกแขนทั้งสองคล้องไว้ที่คอของคนสูงกว่า ปิดเปลือกตา เผยอปากอิ่มชมพูระเรื่อพร้อมกับประกบลงบนปากสวยได้รูปของอีกคน ... รสจูบที่ร้อนแรงและเนิ่นนานกว่าครั้งไหนๆอาจเป็นสาเหตุที่ทำให้คนตัวโตรับรู้ได้ว่านางฟ้าของเขากำลังต้องการอะไร ...
... ยิ่งนึกก็ยิ่งน่าอาย ... เจ้าของร่างบางผินหลังให้คนข้างๆ คว้าผ้าห่มมาคลุมให้ถึงอก ทำท่าจะลุกไปจากเตียง
คนนอนลูบต้นแขนตัวเองเพื่อคลายแสบร้อนจากฝ่ามือพิฆาต เมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังจะลุกจากไปแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยก็รีบคว้าข้อมือเล็กเอาไว้
“ จะไปไหน ”
“ ไปอาบน้ำแล้ว ไม่อยากเสวนากับคนปากดี “ ตอบโดยไม่หันไปมองหน้าเจ้าของคำถาม ก็เพราะอายหรอก ไม่อยากให้คนปากดีเห็นว่าเขาหน้าแดงไปถึงใบหู
“ อ๊า ... ทำไมทำกับนัทยังงี้ล่ะคร้าบ ... เห็นนัทเป็นดอกไม้ริมทาง พอเด็ดมาดอมดมสมใจแล้วก็จะทิ้งไปง่ายๆงี้นะ “ มาเฟียทำเสียงกระเง้ากระงอดขัดกับบุคลิกและฉายาที่ได้รับจากแฟนคลับ
ซินหันกลับมามองเจ้าของเสียงที่ขัดกับใบหน้า แล้วเบะปากส่ายหัวไปมา
“ เดี๋ยวให้ตังค์ไว้ 500 ค่าแท็กซี่ พอไม๊ “ พูดออกมาพร้อมหัวเราะคิก ดวงตาสดใสเป็นประกายเมื่อคิดว่าเขาสวนกลับมาเฟียขี้อ้อนได้แบบแสบๆคันๆ
“ แรง ... ครับคุณซิน “ แม้จะเป็นการต่อว่าแต่คำพูดกลับถูกปล่อยออกมาด้วยความรู้สึกเอ็นดู
นัทยกตัวขึ้นนั่งเพื่อจะได้มองใบหน้าหวานของนักร้องซึ่งเป็น “ ที่รัก “ ของคนค่อนประเทศ ... แต่เป็น “ คนรัก “ ของเขาคนเดียวให้ชัดๆ
เรือนผมดำขลับ ยาวสลวยเป็นลอนตามธรรมชาติ ล้อมกรอบใบหน้าเรียว ปากอิ่มอมชมพู จมูกโด่ง รับกับคิ้วดกได้รูป ทุกอย่างงามลงตัวอย่างไม่น่าเชื่อว่าคนข้างหน้านี้จะเป็นคนเพศเดียวกันกับเขา ร่างกายที่บอบบาง ขา แขนและมือที่เรียวเล็กประกอบกับผิวขาวกระจ่างใส ทำให้เขาอดคิดไม่ได้ว่า เขาช่างโชคดีเหลือเกิน ที่ได้เป็นคนพิเศษของนางฟ้าบนดินคนนี้
“ มองอะไร “ นางฟ้าบนดินเอียงคอพร้อมถามเบาๆ เพราะเริ่มรู้สึกเขินเมื่อถูกจ้องมองด้วยสายตาหวานจากคนหน้าโหด
“ มองนางฟ้าของนัทครับผม “
เฮ่อ ... ไม่ไหวแล้วล่ะ ถ้าเขาไม่รีบลุกออกไปจากเตียงตอนนี้ มีหวังงานแสดงคืนนี้เห็นทีคู่ดูโอ้คงต้องนั่งร้องเพลง นั่งบรรเลงกีตาร์กันตลอดงาน ... ก็มาเฟียของเขาใช่เล่นๆซะที่ไหน
“ ไม่ต้องมาหวานแล้ว เดี๋ยวได้ไปสาย พี่โอ๊ตเอาตายแน่ “ ซินตัดบทดื้อๆ
ทำท่าจะลุกจากเตียงอีกรอบ อีกคนก็ยังไม่ยอมปล่อยมือเขาซักที
“ เดี๋ยว ... ซินยังไม่ตอบนัทเลยว่าทำไมวันนี้ใจดีกับนัทจัง “ มาเฟียยังไม่หายสงสัย ก็เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา 4 ปี และเปลี่ยนมาเป็นคนรักกันได้เกือบๆจะ 2 ปี แทบจะนับครั้งได้ที่นางฟ้าจะมาโปรดเขาถึงห้องแบบวันนี้
“ จะสงสัยทำไมล่ะเนี่ย “ นางฟ้าคนสวยจิ๊ปาก ไม่อยากตอบให้คนตัวโตกว่าได้ใจ แต่ก็ไม่อยากต่อปากต่อคำกันแล้ว เพราะเมื่อนึกถึงหน้าพี่โอ๊ตขึ้นมาก็พาลเสียวแทนมือกีตาร์ว่าจะต้องโดนหนักแน่ถ้าพวกเขาไปสาย ส่วนตัวนักร้องเองแน่นอนว่า ไม่มีใครกล้าว่าอะไรอยู่แล้ว ใครๆก็รู้ว่าเขาถูกทะนุถนอมราวกับไข่ในหิน
คนสวยถอนหายใจเบาๆ ... เอาเถอะน่ายังไงก็เป็นวันสำคัญของคนใจหล่อนี่นา ยอมเขาซักทีจะเป็นไรไป
ซินมองสบตานัท ยกมือเรียวไปแตะไว้ที่ข้างแก้มคนรักเบาๆ
“ นัทก็รู้ จากนี้ไปทั้งอาทิตย์เรามีงานเต็มวันทุกวัน จะมีก็วันนี้แหละที่มีงานแค่ช่วงเย็น ... แล้วก็ ... ”
รู้ตัวว่าตอนนี้ตัวเองคงจะหน้าแดงไปถึงใบหูอีกแล้ว จึงก้มหน้างุดเพื่อหลบสายตาคมของคนรัก
“ แล้วก็อะไรครับคนดี “ นัทยกมือขึ้นช้อนคางคนสวยขึ้นเพื่อให้กลับมามองสบตาเขาอีกครั้ง
บางทีมาเฟีย เกรียนตัวพ่ออย่างนัทก็พูดเพราะๆได้เหมือนกัน โดยเฉพาะกับนางฟ้าตรงหน้านี้
แม้จะเงยหน้าขึ้นมาแล้ว แต่ซินก็ยังเลี่ยงหลบสายตาไปทางอื่นเสีย เพราะอายเกินกว่าจะสบตากับมาเฟียแสนหล่อของเขาได้
“ ก็ซินอยากจะเป็นคนแรกที่ได้ให้ของขวัญวันเกิดกับคุณก่อนใครๆนี่นา “
อาย อาย อาย อายจนอยากแทรกผ้าห่มแล้วหลบอยู่ในนั้นไม่ออกมาอีกเลย
สิ้นคำของคนตรงหน้า หัวใจมาเฟียก็พองโตจนแทบจะทะลุออกมานอกอก ... โอ๊ย โอ๊ย ... จะน่ารักเกินไปแล้วนะคุณนางฟ้าของผม
“ แต่ถ้าคุณไม่ชอบของขวัญที่ซินให้วันนี้ วันหลังเราไปเดินเลือกซื้ออะไรที่นัทชอบด้วยกันก็ได้นะ “ คนสวยเม้มริมฝีปากเข้าหากันจนเป็นเส้นตรง หลบตาลงต่ำ
“ ใครบอกล่ะ นี่เป็นของขวัญที่ดีที่สุดเท่าที่นัทเคยได้รับมาในชีวิต มันเป็นของขวัญที่วิเศษและสวยงามที่สุดที่นัทได้รับจากนางฟ้า “
“ เวอร์อ่ะ “ ซินหน้าร้อนผ่าวอีกรอบ มาเฟียปล่อยของเยอะจริงๆวันนี้
“ จริ๊ง “ นัทยืนยันเสียงดัง พร้อมผงกหัวหงึกหงัก
“ ขอบคุณนะครับนางฟ้าของนัท “
นัทเชยคางคนสวยของเขาเข้ามาใกล้พร้อมบรรจงแตะริมฝีปากได้รูปของเขาบนหน้าผากเนียนของคนรัก
ซินหลับตาพริ้ม รอยยิ้มแห่งความสุขเปื้อนบนใบหน้าหวาน
“ ทีนี้ไปอาบน้ำได้ยัง สายแน่ๆแล้วด้วย “ คนสวยทำเสียงเล็กน่ารัก พร้อมยันกายลุกออกจากเตียง ขณะก้าวขาเรียวไปพร้อมกับผ้าห่มที่พันกายพะรุงพะรัง คนที่ยังนั่งอยู่บนเตียงก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มแต่กังวานชัดและเต็มเปี่ยมด้วยความรู้สึก ...
“ ซิน ... นัทรักซินนะครับ “
นางฟ้าคนสวยชะงักปลายเท้า ก้มหน้าคลี่ยิ้มบางๆ โดยไม่หันไปมองคนบนเตียง แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปด้วยหัวใจที่ชุ่มชื่นเต็มเปี่ยมด้วยความสุข ... สุขที่มากจนแทบจะล้นทะลักออกมานอกอก ...
- นั่นไง ผิดคำป้าไม๊ล่ะ ว่ามันต้องมีอะไรดีๆเกิดขึ้นสิน่า แล้วอะไรดีๆที่ว่ามันก็เป็นสาเหตุของความสุขทะลุอก ล้นกระจัดกระจายเรี่ยราดเต็มเวที เป็นเหตุให้ป้าจะต้องมานั่งอดตาหลับขับตานอน พิมพ์ยุกๆยิกๆอยู่เนี่ย ... แหม ... จัดหนักกันบ่อยๆแบบเนี้ย ช่างไม่เห็นใจผู้สูงวัยจะหัวใจวายเอาง่ายๆเลยน๊าพ่อคุณเอ๊ยยยยยย
ป.ล. ขอขอบคุณทุกๆคนสำหรับรูปสวยๆ คลิปดีๆ และฟิคสนุกๆ ที่ทำให้ป้ามีความสุข ลืมเรื่องน้ำเรื่องกระสอบทรายไปได้เลยทีเดียว