เรื่องคุณพุด
ที่สองคนเขาเคยมีอะไรกัน แป๋วเล่าให้ผมฟังว่า แค่สนุกเล่นๆเท่านั้นเอง ครั้งเดียว
ส่วนผู้หญิงคนที่แป๋วแต่งงานด้วย ผมไม่รู้จักหรอกครับ
รู้แต่ว่าเขาก็เป็นทอม แป๋วก็เป็นเกย์ ที่แต่งกันเพราะทางผู้หญิงอยากปิดปากชาวบ้านว่าลูกเป็นทอม แต่ดันมาเจอแป๋วที่ที่บ้านบังคับให้แต่งเพื่อรักษาหน้าตาทางสังคมเอาไว้
ผมเห็นเขาคุยกันมันก็...นะ มันไม่ใช่สามีคุยกับภรรยา แต่เหมือนสองสาวมานั่งเม้าท์มอยกันมากกว่า คุยกันแซ่ดเลย
คนนึงอยากปิดบังว่าเป็นทอม คนนึงอยากปิดบังฐานะทางสังคม ถ้าไม่นับเรื่องครอบครัวของทั้งคู่ เหตุผลที่ทั้งสองคนแต่งกันก็สอดคล้องกันพอดี
มันจัดงานโดยปิดร้านซีฟู้ดแห่งหนึ่ง ตอนแรกมันบอกจะจัดที่ร้านหมูกระทะ
ผมเลยด่ามันไปทีว่ามึงจะประหยัดไปไหน ฉีกหน้าตัวเองเปล่าๆ ส่วนดนตรีในงาน เนื่องจากพ่อผู้หญิงเค้าชอบเพลงลูกกรุง ก็ไม่ได้จ้างเพิ่มครับ (ประหยัดดีแท้) ให้เพื่อนๆมาช่วยกันร้อง ผมหาเพลงของกุ้ง- กิตติคุณ และเพลงฝรั่ง แล้วก็ช่วยๆกันร้องกับเพื่อน แบ่งกันร้อง พี่วุฒิร้องเพลง ท่าฉลอม ผมร้องเพลง ลุ่มเจ้าพระยา, This I promise you มาร์คร้อง one in love ส่วนไอ้มาร์คมาเอาตอนครึ่งทางฯลฯ
เป็นงานแต่งที่เจ้าบ่าวเตรียมน้อยมากครับ เพราะเพื่อนๆในไซท์ช่วยกันรุมเตรียมให้หมด เสื้อผ้า เพื่อนคนนึงที่ีมีร้านก็จัดการให้ คิดแค่ค่าผ้า รถรับส่งบ่าวสาวก็เอาเบนซ์ของพี่วุฒิ
สรุปเพื่อนเตรียมให้ประมาณ 80% ครับ บ่าวสาวจ่ายค่าอาหาร ค่าเสื้อผ้า ค่าเช่าร้าน ค่าพิมพ์การ์ดเท่านั้นเองครับ
ป.ล. มีบริษัทญี่ปุ่นมาซื้อตัวแป๋วด้วยล่ะพี่ คิดว่ามันคงย้ายแน่ๆเพื่อความก้าวหน้า ว่าแล้วเพื่อนก็หายไปอีกคนละ