หัวข้อ: คุณครับ...ได้(ฟัน)ผมแล้วก็มารักกันเถอะครับ บทที่ 59/60 พิเศษ UP 6/1/55

[CarToonMiZa]

อิจฉากายจริงๆมีหนุ่มเยอะมาก
เลือกซักคนเถอะรอลุ้นอยู่

[katawoot]

โทษทีที่ให้รอนานครับ ไม่อยากแก้ตัว แต่ขอสารภาพว่าไม่มีเวลาพิมพ์ครับท่าน พักนี้กำลังยุ่งครับ ทำงานเหนื่อยสุดๆ รู้งี้เป็นลูกจ้างฝรั่งเหมือนเดิมซะก็ดี ไม่น่าดิ้นรนออกมาเป็นทำธุรกิจของตัวเอง(ที่ไม่ค่อยมีลูกค้า) เฮ้อ

ครึ่งแรกของบทที่ 33 จบลงที่กายได้รับโทรศัพท์แล้วจากซอว์ เบนในรถของคุณทหารอากาศเมฆ
บทที่ 33 แล้วนะครับ ใกล้จะสนุกแล้วล่ะ (อิ อิ หลอกคนอ่านมาเรื่อยๆ ว่าจะสนุก มินิไคลแมกซ์กำลังจะเผยออกมาแล้วครับ)


...ตายแล้ว เพิ่งจากกันได้ไม่นาน ซอว์ เบน มาทำอะไรที่กรุงเทพฯ...
กายอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง เสียงของซอว์ เบนยังคงเรียกชื่อกายอยู่อีกหลายครั้ง ส่วน นต. เมฆนั้นหันมามองและเลิกคิ้วแสดงอาการสงสัยว่าทำไมกายรับโทรศัพท์แล้วไม่พูดอะไรสักคำ

กายยกมือขึ้นเสยผมอย่างลวกๆ ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินเข้าไปในร้านอาหารหรูหราซึ่งเป็นสถานที่นัดทานอาหารเย็นกับซอว์ เบน
เขาบ่ายเบี่ยงอยู่ได้สามวัน โดยให้เหตุผลว่ามีนัดแล้วหลังเลิกงาน กายรับนัดซอว์ เบนเพราะฝ่ายนั้นประกาศว่าจะบุกไปพบที่บริษัทหากไม่ได้ทานอาหารเย็นด้วยกันก่อนวันเดินทางกลับเมียนมาร์
...เขารู้ว่าซอว์ เบน ต้องการให้พาท่องราตรีกรุงเทพฯ ได้ดื่มเหล้า พอเมาก็จะได้เอ่อ...
กายนึกอยู่ในใจขณะเดินเข้าไปหาซอว์ เบน
...เฮ้อ ไม่น่าเล๊ย คืนนั้นที่พม่าไม่น่าจะยอมไปกับเบนนี่...
ซอว์ เบน นั่งอยู่ที่โต๊ะด้านในสุด สวมสูทสีครีม ใบหน้าคร้ามเข้ม ส่งยิ้มกว้างให้เมื่อเห็นกายเดินเข้าไปหา
“ในที่สุดคุณก็มา” ซอว์ เบนพูดอย่างอารมณ์ดี ผายมือให้กายนั่งลงที่เก้าอี้ข้างตัวเองแต่กายเลือกที่จะนั่งตรงข้าม
“ผมกลัวคุณบุกไปที่ออฟฟิส” กายประชด
“ผมพูดเล่น คุณก็รู้” ซอว์ เบนพูดอย่างอ่อนโยน “แต่ผมก็รู้ว่า ยังไงคุณก็คงมาเจอผมก่อนผมกลับพรุ่งนี้เช้า”
“มาเที่ยวเมืองไทยคุณก็ไม่เห็นบอกล่วงหน้า อยู่ๆ ก็โผล่มาแบบนี้ ผมเลยจัดตารางเวลาไม่ได้” กายแกล้งพูด
“ผมอยากให้คุณเซอร์ไพรซ์” ซอว์ เบนพูดแทรก “เซอร์ไพรซ์ไหมครับ หรือรู้สึกเฉยๆ”
“เซอร์ไพรซ์ครับ” กายพยักหน้า
...เซอร์ไพรซ์มากเลยล่ะ เพิ่งเจอกันได้อาทิตย์กว่าๆ เจอกันอีกแล้ว...
“ผมต้องรีบมา รีบเที่ยว รีบทำอะไรที่อยากทำ ก่อนจะเคอร์ฟิว กลับจากฝรั่งเศส พ่อให้เวลาหนึ่งเดียวที่จะพักผ่อน จากนั้นถึงจะได้ทำงานและเรียนปริญญาเอกไปด้วย” ซอว์ เบนเบ้ปาก “ผมไม่อยากจะนึกเลยว่างานที่กระทรวงวิทยาศาสตร์จะเป็นยังไง ผมรักอิสระมากเกินกว่าที่จะไปอยู่ในที่แบบนั้น แต่ทำยังไงได้ ผมสัญญากับพ่อไว้แล้ว”
“ประเทศคุณต้องการคนเก่งๆ อย่างคุณ” กายให้กำลังใจ
“แค่พี่ชายผมสามคนก็น่าจะพอแล้ว ผมเป็นคนเล็กสุด ไม่น่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้” ซอว์ เบนกรอกตาไปมา แต่กลับอมยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดต่อว่า “คุณกายว่าผมเห็นแกตัวไหมครับ”
“เปล่าครับ ทุกคนมีสิทธิที่จะคิดยังไงก็ได้”
...สี่หนุ่ม! หล่อเหมือนกันหมดทุกคนหรือเปล่าก็ไม่รู้ ไม่อย่าจะเชื่อว่านายพลซอว์ ทินมีลูกชายตั้งสี่คน...
“ผมรู้สึกดีที่คุณเข้าใจผม” ซอว์ เบนพูดแล้วโน้มตัวเข้ามาใกล้ “ทั้งๆ ที่คุณแกล้งพูดให้ผมรู้สึกดีก็ตาม”
“คณ...”
“ผมมองออก “ ซอว์ เบนยิ้มมุมปากแล้วเอนตัวพิงพนักพิงเก้าอี้ ท่าทางสบายๆ “นี่ล่ะที่ผมชอบคุณ”
“หมายความว่ายังไงครับ”
“คุณเสแสร้งไม่เป็น คุณมีความเป็นธรรมชาติ ไม่สวมหน้ากาก ทั้งที่พยายามจะสวม แต่ก็สวมไม่ได้”
“ผมงง ไม่เข้าใจที่คุณพูด” กายทำหน้างง
“อย่ามาแกล้งทำเลยกาย” ซอว์ เบนหัวเราะ ยกมือขึ้นชี้หน้าคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า “คุณคงไม่คิดแค่ว่าตัวเองมีดีที่รูปร่างหน้าตา แต่ที่จริง นี่ล่ะเสน่ห์คุณ”
“จริงๆ นะ ผมงงจริงๆ” กายย้ำ
“โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เวลาเมา คุณจริงใจมาก” ซอว์ เบนยังคงพูดไปหัวเราะไป
“ผมไม่น่าหนีงานเลี้ยงไปเวอร์นี่เชี่ยนบาร์กับคุณเลย”
“ผมถึงได้ตามมาไง” ซอว์ เบนพูดเสียงนุ่ม ปรับสีหน้าให้เคร่งขรึมทันใด “ถ้าไม่ใช่เพราะคืนนั้นก็คงไม่มีคืนนี้ ผมอดคิดถึงคุณไม่ได้ ยิ่งรู้ว่าประเทศเราติดกัน ใกล้กันแค่นี้ แต่ก็ยังถือว่าไกลกันอยู่ดี”
“รู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณพูดวกไปวนมา”
“รู้ตัวสิ” ซอว์ เบนพยักหน้า “และผมก็รู้ด้วยว่า ผมไม่เป็นตัวของตัวเองมาได้อาทิตย์กว่าๆ แล้วไ
“ทำไมครับ” กายถามแล้วกลั้นหายใจรอฟังคำตอบ
“ผมลืมคืนนั้นไม่ลง” ซอว์ เบนจ้องตากาย ตอบด้วยเสียงเบาๆ แต่หนักแน่น

กายไม่อยากจะเชื่อเลยว่าต้องมานอนก่ายหน้าผากคิดถึงคนที่เคยมีอะไรกัน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีคนหลายคนพร้อมใจกันเดินเข้ามาในชีวิตและแสดงท่าทีจริงจังเกี่ยวกับเรื่องความรัก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนเหล่านั้นมีวิถีชีวิตที่แตกต่างจากเขาโดยสิ้นเชิง
ยกเว้นเชิงชายเอาไว้หนึ่งคน
เขาใช้ชีวิตแบบอิสระเสรีมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย ไม่เคยมีความคิดที่จะรักใครสักคนอยู่ในสมอง
...แต่ทว่า ตอนนี้กลับมานอนคิดว่าควรจะรักใคร...
...วรุจน์ คเชนทร์ ธฤต เมฆ ชาย และ สดๆ ร้อน...เบนนี่ หกคนเข้าไปแล้ว ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ...
...นี่จะต้องนอนกับทุกคนเพื่อเอามาเปรียบเทียบกันยังงั้นหรือ นี่เป็นความรักนะกาย ไม่ใช่ความใคร่ ไม่ใช่เซ็กส์อย่างเดียว...
...แต่ถ้าเป็นเซ็กส์ ผู้ชายนิรนามคืนวันศุกร์ที่ี่ยี่สิบ มาเป็นอันดับหนึ่ง ซึ่งหลังจากนั้นได้เผยออกมาว่าเป็นคเชนทร์...
...แต่ถ้าจะรักใคร ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องเอาเรื่องเซ็กส์มาพิจารณาเป็นอันดับแรกนี่น่า...
...จะรักใครซักคน ต้องทำยังไงน๊า..
กายถอนหายใจ พลิกตัวไปมาอยู่บนเตีงนอน แล้วกลับมาอยู่ท่าเดิม มือขวาก่ายหน้าผาก ตามองเพดานและพัดลมที่กำลังหมุนอยู่ช้าๆ
ชายหนุ่มลุกขึ้น เดินไปปิดพัดลมแล้วเดินกลับมาที่เตียง ทิ้งตัวลงนอนหงายกางแขนและขาออก ตามองเพดานต่ออย่างครุ่นคิด
...คเชนทร์ เมฆ เบนนี่ กลุ่มที่หนึ่ง...
...วรุจน์ ธฤต ชาย กลุ่มที่สอง...
...แบ่งออกเป็นสองกลุ่ม ทำเหมือนแข่งบอลโลกโซนเอเชียดีไหม แพ้คัดออก ท้ายที่สุดก็เหลือคนเดียว ซึ่งก็คือผู้ชนะ และในที่สุด เราก็จะรักคนนั้น คนที่จะกลายมาเป็นรักแรกของไอ้กาย...

ผลของการนอนดึกเพราะมัวแต่ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องความรักทำให้กายตื่นสรยและมาทำงานสายอย่างไม่น่าเชื่อถึงหนึ่งชั่วโมงเต็ม
กายวิ่งกระหืดกระหอบออกมาจากลิฟท์ แต่โชคร้ายยิ่งซ้ำเติมเพราะชนเข้ากับร่างสูงใหญ่ของคนที่ตัวเองไม่อยากเจอหน้าจนตัวเองเซถอยหลังเข้าไปในลิฟท์อีกครั้ง
แต่คนที่โดนเขาชนกลับยืนนิ่ง
“ขอโทษครับ ท่านประ...”
“คุณมาทำงานสาย” พฤศก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ “หนึ่งชั่วโมง เจ็ดนาที”
“ผม...เอ่อ...” กายพยายามคิดหาเหตุผลขณะที่เดินออกมาจากลิฟท์ช้าๆ
“มีเหตุผลหรือข้อแก้ตัวอะไรหรือเปล่า เช่น ฝนตก รถติด” พฤศล้วงกระเป๋ากางเกง มองกายนิ่ง
“ตื่นสายครับ” กายตอบไปตามความเป็นจริง ไม่หลบตา
“เมื่อคืนไปดื่มมาหรือ”
“เปล่าครับ”
“นอนดึกตื่นสายเฉยๆ” พฤศเลิกคิ้วข้างเดียว
“นอนไม่ค่อยหลับครับ”
“หรืออาจไม่ได้นอนเลย”
“นอนครับ แต่หลับๆ ตื่นๆ”
“อย่าคิดนะว่าคุณจะกลายมาเป็นคนพิเศษ” หลังจากที่ฟังคำตอบของกายพฤศนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยเสียงราบเรียบแล้วเดินเข้าไปในลิฟท์ มืดกดเลือกชั้น ตามองมาที่กาย ใบหน้าเย็นชา

กายโขกหน้าผากตัวเองกับโต๊ะหลายครั้งเพื่อเป็นการ 'พักผ่อน' จากการทำงานและการคิดเกี่ยวกับคำพูดประโยคเดียวของพฤศ
...อย่าคิดนะว่าคุณจะกลายมาเป็นคนพิเศษ...
...มันหมายความว่ายังไงวะ ทำไมท่านประธานพูดแบบนั้น...
...แล้วแค่วิ่งชน จะโกรธอะไรนักหนา...
...อย่าคิดนะว่าคุณจะกลายมาเป็นคนพิเศษ เพราะ รู้จักและสนิทกับคเชนทร์ หรือเพราะคเชนทร์ชอบคุณ หรือเพราะคุณได้ไปทำงานกับผมที่พม่า...
...หรือเพราะเบนนี่ชอบคุณ...
...แต่จะเพราะอะไรก็ตามแต่ ท่านประธานต้องมีอะไรอยู่ในใจแน่ๆ และจงใจพูดกับเราแบบนี้ ท่านเป็นคนพูดอะไรเต็มไปด้วยความหมายแฝงอยู่แล้วนี่ ปากจัด แต่ละคำเจ็บๆ ทั้งนั้น...
...เพราะคุณมีอะไรกับผม...
...ผมก็กลัวว่าคุณจะมาลากกายกลับไปเหมือนเมื่อคืน...เบนนี่พูดว่าท่านประธานลากเขาออกไปจากคลับ Alexander คืนที่เมาเละที่พม่า แต่ก็น่่าสงสัยว่า มายุ่งอะไรด้วย มาได้ยังไง ทำไมต้องมาลากเขาออกจากบาร์...
...ก็สรุปไปแล้วยังไงว่าท่านประธานคงส่งเราต่อให้พนักงานโรงแรม คนอย่างท่านนะหรือจะลาก 'คนที่เมาแล้วซ่าส์สุดยอด' ไปส่งถึงห้องนอน...
...โอย ปวดหัวอีกแล้ว...
“กาย มันยากขนาดนั้นเลยหรือ” เสียงหนึ่งดังขึ้น แต่คนที่โขกหน้าผากตัวเองกับโต๊ะยังไม่ยอมหยุดทั้งยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้น
“นโยบายบริษัท ใครทำทรัพย์สินบริษัทพังปรับสองเท่านะกย โต๊ะพนักงานสั่งมาจากเยอรมันเชียวนะ จะบอกให้” เสียงคนที่ยืนเกาะพาร์ติชั่นดังขึ้นอีก
“ช่างหัวมัน” กายพึมพำเบาๆ
“ช่างอะไร”
“ช่างเถอะ ผมไม่สนแล้ว” กายตอบเสียงอู้อี้แล้วเงยหน้าขึ้นมองคนที่พูดกับตัวเอง
“เป็็นเอามาก นี่คุณโดนใช้งานหนักจนน๊อตหลุดเลยหรือนี่ แบบนี้ต้องไปคุยกันหน่อยแล้ว”
“อย่านะครับคุณคเชนทร์” กายรีบยกมือห้าม
“ยังมาเรียกผมว่าคุณอีก” คเชนทร์อมยิ้ม “จะเรียกเคนนี่ก็ได้นะ”
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่คิดคำศัพท์ยากๆ สองสามคำไม่ออก” กายก้มลงมองเอกสารบนโต๊ะ
“โกหก” คเชนทร์พูด
“เปล่าโกหก”
“โกหกตกนรก” คเชนทร์หัวเราะเบาๆ “แต่ถ้าอยากขึ้นสวรรค์ต้องไปกับผม ดาดฟ้าบริษัท เดี๋ยวนี้เลย”
“จะบ้าหรือคุณคเชนทร์” กายอุทานเบาๆ
“คิดอะไรทะลึ่ง ผมหมายถึงขึ้นไปนั่งมองท้องฟ้าสวยๆ ต่างหาก” คเชนทร์ทำเสียงดุ “ผมไม่ได้หมายความถึงอะไรพรรค์นั้น ในหัวคงคิดแต่เรื่องอย่างว่าล่ะสิ”
“คุณคเชนทร์” กายทำเสียงดุเช่นกัน
“ล้อเล่นหน่อยน่า อย่าทำหน้าดุสิ” คเชนทร์เอียงหน้ามองกาย “แต่ เอ...เวลาคุณทำหน้าดุแบบนี้ก็ดูน่ารักไปอีกแบบนะ”
“คุณคเชนทร์ครับ นี่ที่ทำงานนะครับ แล้วคนก็กำลัง...”
“ถ้ายังงั้นคืนนี้ไปคอนโดผม ไม่ใช่ที่ทำงาน ผมมีอะไรจะพูดมากกว่านี้” คเชนทร์เปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจังทันทีทันใด
“จะบ้าหรือ คุณจะมาชวนผมไปง่ายๆ แบบนี้เลยหรือ”
“ก็แบบนี้ล่ะสไตล์ผม ตรงไปตรงมา ไม่อ้อมค้อม” คเชนทร์ยักไหล่ “ไหนว่าเราคบๆ กันไปก่อน คุณพูดเอง จำไม่ได้หรือไง แล้วผมก็บอกว่า ไอ้ที่คบๆ กนเนี่ยมันต้องมีนั่นมีนี่กันบ้าง ตอนนี้ผมคิดว่าถึงเวลาที่เราจะนั่นกันแล้ว”
“คุณนี่จริงๆ เลย” กายขมวดคิ้ว มือจัดเอกสารที่วางกระจัดกระจายบนโต๊ะให้เป็นระเบียบ
“ผมพูดจริงนะ กล้าหรือเปล่า”
“ทำไมจะไม่กล้า ของมันเคยแล้วนี่” กายพึมพำเบาๆ
“เคยอะไร” คเชนทร์ถาม
...แน่ะ ยังหูดีได้ยินอีก คเชนทร์นี่จริงๆ เลย..
“กาย พูดให้ชัด อย่าเป็นคนพูดอะไรกำกวมแบบนี้ ของมันเคยแล้วนี่หมายความว่ายังไง”
“ก็คุณกับผมเคยมีอะไรกันแล้ว จะมีอีกทีจะเป็นไรไป” กายพูดช้าๆ ชัดๆ
“จะบ้าหรือ” คเชนทร์อุทาน
“อ้าว”
“เราเคยมีอะไรกันตั้งแต่เมื่อไหร่ พูดให้ดีๆ นะ ผมเสียหาย” คเชนทร์โวยวายเสียงไม่ดังเท่าใดนัก ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้และเปลี่ยนเป็นเสียงกระซิบกระซาบ “ไม่งั้นผมจะมาขอมีอะไรกับคุณแบบหน้าด้านๆ อย่างนี้หรือครับ”
“รู้ด้วยหรือ” กายเบ้ปาก
“ให้เวลาคิดจนถึงเวลาเลิกงาน” คเชนทร์ยิ้มมุมปาก นัยน์ตาวิบวับ “แล้วจะมาเอาคำตอบ”
“คุณคเชนทร์” กายอุทาน
“อย่าลืมนะกาย คุณเป็นคนพูดเอง เราเริ่มคบๆ กันแล้วนะ อย่าลืม ผมใส่เกียร์เดินหน้าแล้ว ไม่มีถอยหลัง” คเชนทร์พูดเสร็จแล้วเดินจากไปทันที ทิ้งให้กายมองตามและคิดอยู่ในใจ
...เดินหน้าเข้ามาเลย เดินหน้าเข้ามาทุกคนเลย ไม่ถูกชนตายคราวนี้ก็ไม่รู้จะตายตอนไหนล่ะกายเอ๊ย...
...คเชนทร์บอกว่าไม่เคยมีอะไรกับเขา พูดเล่นหรือพูดจริง แล้วคืนวันศุกร์ที่ยี่สิบล่ะ...
...แต่คืนนั้นมันจะเป็นใครไปได้อีกถ้าไม่ใช่คเชนทร์ คอนโดก็ของคเชนทร์ คนที่มาเคาะประตูยืนหน้าบึ้งอยู่หน้าห้องก็แฟนของคเชนทร์...
...โอย เอาไปเอามาก็พายเรือวนอยู่แต่ในอ่างใบเดิม...
...ถ้ายังงั้นวิธีพิสูจน์อีกอย่างหนึ่งก็คือจับคเชนทร์แก้ผ้าดูรอยสักมังกรไขว้หมายเลยแปดและรอบแผลเป็นบนหน้าอก เอากันให้เคลียร์เสียยิ่งกว่าเคลียร์ไปเลย เรื่องเปลือยกาย คเชนทร์คงยินยอมพร้อมใจแน่ๆ...
กายถอนหายใจยาว ลุกขึ้นจากเก้าอี้ช้าๆ ตั้งใจว่าจะไปล้างหน้าให้สดชื่น แต่สายตากลับมองเป็นอีเมล์ของคเชนทร์ส่งเข้ามายังกล่องข้อความของเขาจึงเอื้อมมือไปกดเปิดอ่านแล้วก็ต้องถอนหายใจยาวๆ อีกครั้ง

::: End of Chapter 33 :::

[fuku]

ตอนที่ 33 ก็ยังไม่รู้ว่าหนุ่มปริศนาเป็นใคร

ฮือออออออออออออ คนแต่งใจร้าย
แอบหวังว่าเป็นคุณประธาน  ซึ่งก็ปากแข็งกว่าเหล็กกล้าผสมอัลลอยด์
เค้าจะได้รู้ความจริงมั้ยเนี่ย

[iforgive]

ตกลงใครกันแน่นะ

[RanJeri]

ถึงจะมีตัวเลือกมากมาย แต่คิดว่ากายยังไม่รักใคร
ถ้ารักก็คงไม่คิดมาก หรือยังไม่รู้ใจตัวเอง 

[harumi]

หมั่นใส้ท่านประธานพูดจาไม่รู้เรื่อง
 :m28:รึเราโง่เองวะ

[vascular]

อ่าว กรรม ตกลงไม่ใช่คเชนทร์ ? งง

ถ้าไม่ใช่คเชนทร์ ก็ท่านประทานแล้วล่ะ

[taroni]

อ่าวผู้ชายคืนวันศุกร์ที่ยี่สิบไม่ใช่คเชนทร์

[Azitten]

  ตกลงว่าใครๆ

กาย ไม่รักใครเลยสักคนหรอ
ไม่เข้าใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

งงงงงงงงงงง รออ่านต่อค่ะ แต่เชียร์เคนนี่ขาดใจ

[ณยฎา]

ลุ้นอ่ะ ท่านประธานแน่ๆเลย ไม่ได้เอะใจมาก่อน อยากให้ทำสารบัญอ่ะค่ะเพราะย้อนอ่านแต่ละตอนค่อนข้างลำบาก

[shiro_niji]

บอกแล้วว่าท่านประธานนนนนนน (เชียร์เต็มที่)

[butterfly_bee]

+1และ+เป็ด

จัดกลุ่มคู่แข่งได้สองกลุ่มนี้แล้วยังตัดสินใจไม่ได้
กายสนใจเอาท่านประธานไปพิจารณามั้ยเอ่ย
คนนี้อาจจะเป็นม้ามืดก็ได้นา
เค้าเชียร์ท่านประธานๆๆ

ปล.คืนนั้นไม่ใช่คเชนทร์ แล้วผู้ชายปริศนาคนนั้นเป็นใครกันหนอ ลุ้นๆๆ

[sakuracity]

กำลังมันส์ๆๆๆๆ ในเล้าหาแนวนี้อ่านไม่ได้อีกแล้วจิงๆนะ มีแค่คุณคนเดียว ขอบคุณมาก.....เป็นไปได้มาต่อแบบละครหลังข่าวก็ได้นะคับ (อาทิตย์ละ2-3วัน)

(ใครกันหนอ ที่จะสามารถเข้าไปในคอนโดเคนนี่ได้ นอกจากท่านประธาน)

ป.ล. โหวดทหารอากาศ เมฆ จ้าาา อิอิ

[kazhiki]

กำ ตอนแรกเหมือนจะจับคนร้ายได้แล้ว แต่กลับไม่ใช่ ==

ยังไงๆตอนนี้ก็เทใจให้ท่านประธานไปแล้ว (เมื่อก่อนเป็นนายทหาร^^)

ขอบคุณมากจ้า ขอให้กิจการรุ่งเรือง 

[m_pop91]

ทำไมไม่ใช่คเชนทร์

[→Yakuza★]

ถ้าคเชนไม่ใช้ คนในคืน 20 เราขอเชียร์ท่านประธานอย่างเต็มตัว!!!!

รักหนุ่มซึน ท่านประธาน สู้ๆ!!!! 

[oilzii]

ท่านประธาน~~~

[jiki]

ก็บอกแล้วว่าเป็นประธานๆอ่ะ

เรื่องนี้สนุกมากนะ ชอบมากด้วย แต่...อืดมากเลยอ่ะ

[tumtok]

 
รอต่อไป

[THiiCHA]

หนึ่งในหกไม่มี พฤศ

บวก ท่านประธาน เป็นคนที่ เจ็ด ได้มั๊ยท่าน

เลขงามๆๆ 

[beboy]

นายกาย กับชายทั้ง 7
สนุกครับ  ชอบครับ  ขอบคุณนะครับ
กายนี่เมาแล้ว  โดนลากทุกทีเลย  แม้แต่ที่พม่าก็ไม่เว้น

[BeeRY]

พี่คฑาวุธทำเอาหนูเครียดดดดด
ถ้าผู้ชายปริศนาไม่ใช่เคนนี่ มีหวังเป็นท่านประธานจอมดุแน่เลยอ่า กรี๊ดด
คล้ายๆจะเป็นมินิไคลแม็กซ์แล้วนะ แต่ยังไม่ใช่ใช่ไหมคะ แอร๊ยย ตื่นเต้น
กายเอ๊ย เหมือนถูกหวยรางวัลที่หนึ่งเลยอ่ะ หรือยิ่งกว่านั้นอีกนะ ผู้ชายหกคนประดังประเดเข้ามา เลือกไม่ถูกเลยทีเดียว

[wan]

  กลุ้มแทนกายจริง ๆ จะว่าชีวิตนี้ของกาย เหมือนชุมทางบางซื่อ ก็คงไม่ผิด
จะผิดก็เพียงแต่กายไม่ได้เป็นนายสถานนี  เป็นแต่เพียงรางรถไฟ ให้ใครต่อใครอยากวิ่งทับบนราง 
มาลุ้นกันต่อว่า กายจะไปพิสูจน์รอยสักกับแผลเป็น ให้รู้ดำรู้เขียว หรือว่าเลิกสนใจ หาคนที่ใช่รักคนที่ชอบเป็นตัวเป็นตน
เพราะแต่ละคนที่เสนอตัว อื้อหือ .....
+1 ให้พี่นาย เป็นกำลังใจให้ครับ เรื่องยุ่งแค่ไหน เดียวมันก็ผ่านไปเองแหละ 

[Sky]

รู้สึกว่าตัวเองจะเชียร์ท่านปะธาน
ตกลงคืนนั้นใครกันเนี่ย

[fOnfOn :D]

อ้าววว งั้นหนุ่มปริศนาคนนั้นไม่ใช่เคนนี่หรอ

ก็เหมือนจำได้รางๆ ว่าเคนนี่บอกว่ากายตอนเมาซ่าสุด ถ้าไม่ใช่คืนวันนั้น และไปเห็นกายเมาตอนไหนหว่า   


แต่ท่านประธานนี้ก็นะ น่าหมั้นไส้อ่ะ  พูดมีลับลบคมใน ไม่เครียร์ซักที  เดี๊ยวก็ไม่เชียร์ซะนี้ 

[love2y]

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย ท่านประธานแน่ๆเลย

[myd3ar]

ตกลงแล้วเป็นใครคะเนี่ย

ไม่ใช่คเชนทร์ซะอย่างนั้น

[sam3sam]

พอคเชนทร์บอกว่าไม่ได้ซั่มกับกายทำไมช๊านรู้สึกดีใจวะเนี่ย
และแล้วปมมันก็เริ่มคลายซักที

[kny]

 

[ordkrub]

จบได้ค้างสุดยอด