บทที่ 1
ง่าาาา เศร้าแต่ต้นเรื่องเลยแฮะ
น่าสงสารยูคิอ่ะ T^T
บทที่ 2
กะเอาให้คุ้มสินะ เห่อๆ
โชคดีนะยูคิ //ยืนไว้อาลัยให้ยูคิ 3 วิ
สงสัยอย่างเดียว หวังว่าคงไม่ใช่ริวยะนะที่เป็นคนชนพ่อยูคิอ่ะ
ตอนแรกก็กลัวดราม่าเหมือนกัน แต่พอไรท์เตอร์ยืนยันแบบนี้แล้วค่อยยังชั่วหน่อย ฮ่าๆ
บทที่ 3
ริวยะใจร้ายอ่าาาาา ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วยยล่ะ - 3-
ยูคิไม่เหลือที่ให้กลับจริงๆแล้วสิเนี่ย
เอ.....หรือจะไม่ได้ทำหว่าาาา
ยูคิจะรอดมั้ยเนี่ยยย
บทที่ 4
โหหหห ยังจะมีอารมณ์ไปประชุมอีกเนาะ ฮ่าๆๆๆๆ
สงสารยูคิง่ะ โดนซะขนาดนั้น - -
บทที่ 5
ที่แท้ก็เก็บรักษาดูแลไว้อย่างดีสินะ อืม........
เป็นคนไม่พูดนี่ก็ลำบากนะ ถ้าไม่ใช่คนที่อยู่ด้วยกันมานานๆก็ไม่รู้หรอก
บทที่ 6
พูดไม่เก่งก็เลยแสดงออกด้วยการกระทำสินะ
แล้วแบบนี้เค้าจะรู้มั้ย!!! แต่ก็อาจจะรู้นะ <<< เอ๊ะ ยังไง
ถ้าไม่พูดแบบนี้มันก็แค่สงสัย แต่ไม่กล้าคิดเองหรอก เนอะ
บทที่ี่ 7
โหหห เพื่อนแต่ละคน ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
ยูคิก็สุดยอดเหมือนกันนะเนี่ย
ไอ้ 3 - 4 วันที่เลทคือวันที่ยูคินอนซมสินะ เห่อๆ
อารากิจะทำยังไงน๊าาาาาา
บทที่ 8
เฮ้อ.....โล่งอก ตอนแรกก็คิดว่าอารากิชอบริวยะแบบนั้นจริงๆนะเนี่ย ฮ่าๆๆ
ดีจัง เข้าเรียนวันแรกก็ได้เพื่อนดีๆละ
ผู้อำนวยการก็เจ้าเล่ห์จริง แค่บอกว่าเป็นคนของมุราคามิก็ไม่มีใครกล้ายุ่งแล้ว
ตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ตัวเองก็สบายเลยดิ ฮ่าๆๆๆๆๆ
คนที่อารากิชอบจะเป็นใครกันน๊าาาา อยู่ห้องเดียวกันป่าวเอ่ย
แล้วก็......โรงเรียนนีมันมีระดับชั้นละ 24 ห้องเลยเรอะ!!!
บทที่ 9
อะไรเนี่ยยยย เห็นเค้าหายดีหน่อยก็เอา(?)ใหญ่เลยนะ ฮ่าๆๆ
สงสารยูคิง่ะ ได้ไปเรียนวันเดียวก็ต้องหยุดอีกละ
และแล้วยูคิก็ได้เป็นคนของมุราคามิเต็มตัวซะทีนะ
บทที่ 10
ริวยะนี่ดื้อจริง ฮ่าๆๆ
นี่ถูกทาคุเตือนแล้วนะ ถ้าไม่จะขนาดไหนเนี่ยย
ยูคิหาย(ป่วย)เป็นไม่ได้เลยนะ
บทที่ 11
อาจารย์มิซาวะ!!!! อย่าบอกนะว่าเป็นที่ปรึกษาโฮมรูมน่ะ (หรือเราจะจำผิดหว่า)
แหม....อารากิ ไม่ค่อยเลยนะ เล่นของสูงจริ๊งงงงงงงงง ฮ่าๆ
บทที่ 12
โหววววววว 2 วันติดเลยนะนั่น
เกิดอะไรขึ้นในห้องนั้นมั่งละเนี่ย
ริวยะไม่ถนอมยูคิจริงๆน่ะแหละ = ="
หวังว่าคราวนี้คงไม่นอนซมอีกนะ
บทที่ 13
ถึงกับเข่าอ่อนกันเลยทีเดียว - -
จะอุ้มทีก็ต้องโทรบอกกันเลยแฮะ น่ากลัวจริงๆ
รีบๆนอนน๊าาายูคิ เดี๋ยวกลับมาอาจจะมีมาราธอนอีกรอบก็ได้ หึหึ
บทที่ 14
ริวยะมีน้อง!!!!!
มีพ่อแม่ด้วย!!!! <<< ไม่มีแล้วจะเกิดมาจากไหน - -*
ดีที่ยังมีน้องชายไว้สืบสกุล ฮ่าๆ
รอดูว่าวันนี้ยูคิจะได้ไปเรียนมั้ย หึหึ
บทที่ 15
เย้~ ยูคิขัดใจริวยะสำเร็จแล้ววว(?)
คนบ้านนี้ช่างน่ากลัว ว่าริวยะเจ้าเล่ห์แล้วบ้านใหญ่ยังจะเจ้าเล่ห์กว่าอีกเรอะ!
ตอนอยู่ในโรงเรียนถ้าฝากให้อาจารย์ใหญ่กับอารากิดูก็น่าจะหายห่วงไปอีกนิดล่ะนะ
บทที่ 16
โฮ่....โดนเอาตัวไปจนได้
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่ามันไม่ค่อยลื่นเท่าไรแฮะ
ต้องเป็นคนจากบ้านใหญ่แน่ๆ
หวังว่าคงไม่เกี่ยวกับประธานนะ
บทที่ 17
เย้ยยยยยยยยย มันปล่อยกันง่ายๆแบบนี้เลยเรอะ! ฮ่าๆ
ตอนแรกนึกว่าหมายถึงพ่อยูคิซะอีก
แหมๆ สองคนนี้มีเบื้องหลังกันนี่เอง
โชคดีจริงๆ ที่ยูคิเป็นหลาน ฮ่าๆ
ปล.ตอนทาคุโกรธน่ากลัวมากกกกก
บทที่ 18
สะ..สะ..ใส่(?)แบบไม่เตรียมเลยเรอะ!!!
น่ากลัวมาก แบบนี้จะลุกไหวมั้ยเนี่ย
ทั้งอาทิตย์!!! งานนี้มีตายกันไปข้าง ฮ่าๆๆๆ
บทที่ 19
ว้าววววววว อดีตอันหวานชื่น(?)
คนเรามันก็ต้องเคยมีอดีตกันทั้งนั้นละน๊าาา
แต่แปลกใจที่ทำไมเซอิจิไม่มีคนติดตามล่ะ
ถึงหนีมาได้ง่ายๆแบบนี้
บทที่ 20
ผู้หญิงคนนี้รู้ละเอียดดีจริงๆ - -
คุณพ่อคงจะแสดงความรักไม่เก่งละมั้งเลยออกมาแบบบังคับ
เรียวจังเข้มแข็งจังเลย
บทที่ 21
ง่าาาา พ่อของซายูรินิสัยไม่ดีอ่ะ
ทำให้เรียวจังเสียใจได้ไง
แต่ถ้าไม่ทำแบบนั้นก็ไม่มีริวยะสินะ เฮ้อ......
บทที่ 22 (จบ)
ในที่สุดก็ได้รู้ความจริงกันซะที
ยูคิระบมแน่ ฮ่าๆๆๆๆๆ
แอบเขิลแทนคนงานในบ้าน ฮ่าๆ
ตอนพิเศษรับวาเลนไทน์
แอร๊ยยยยยยยยยยย ตอนนี้เหมือนเป็นตอนพิเศษของทาคุเลยนะเนี่ยยยย >///////<
คงไม่เคยมีใครให้ล่ะสิ คนบ้านนี้ก็ดูจะไม่สนใจเทศกาลกันอยู่แล้วนี่ - -
ขอบคุณสำหรับนิยายจ้าาา สนุกมากๆ ^^
หัวข้อ: กรงรัก...พันธนาการใจ >>> บทที่ 21 - 22 [จบ]+ตอนพิเศษ (อ่าน 318372 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก