สวัสดีค่ะ...เพื่อน พ้อง น้อง พี่ ทั้งหลาย...
วันนี้ Mercy มาเวลาแปลกๆ แต่ตามที่แจ้งไว้เมื่อวานแหละค่ะ จริงๆ ว่าจะมาตั้งแต่เมื่อคืน
แต่กลับบ้านแล้ว Mercy ต้องจัดกระเป๋าเดินทาง จัดกระเป๋าเสร็จก็เลยสลบไปเลย...
วันนี้ก็เลยแอบๆ นายมาต่อเรื่องน้องพายค่ะ...
มาต่อตอนนี้แล้วก็ถือโอกาสส่งใบลาด้วยนะคะ... 
ขอแอบไปพักกายพักใจ ไม่ใกล้ ไม่ไกลนี้ซักสามสี่วัน... 
Mercy คงมาต่อให้อีกทีก็คืนวันอังคารนะคะ...นานหน่อยนะ 
ยังไง Mercy ฝากน้องพายให้เพื่อนๆ ดูแลด้วยนะคะ (เอ๊ะหรือจะให้ดูแลน้องริวมันดีหว่า น่าเป็นห่วงกว่าน้องพายเยอะ) 
ขอบคุณจากใจเลยนะคะ เห็นคอมเม้นท์แล้วชื่นใจมาก มาเยอะแบบไม่คาดคิด...ดีใจจังค่ะ
แบบนี้สู้ตายเลยค่ะทุกคน... 
ปล. ถ้ามีคำผิดจะมาแก้ให้ทีหลังนะคะ
แล้วเจอกัน อาทิตย์หน้านะคะ ใครมีทริปไปไหนก็ Have a good trip นะคะ ระวังฝนด้วยเน้อ+++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 5ไอ้ห่าเอ๊ยยยยย!!! เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้แต่แรงแม่งดีจริงๆ ครับ...จริงๆ ข้อนี้ผมรับรู้ได้ตั้งแต่คืนที่มันขย่มผมสนั่นลั่นห้องนั่นแหละ ออนเดอะท็อปแรงดีไม่มีตกจนจบ...กว่าผมจะยัดมันใส่รถ แล้วกว่าจะขับพามันกลับมาถึงคอนโดผมได้แทบอยากจะขับรถไปเสยท้ายสิบล้อให้รู้แล้วรู้รอดไปซะ แม่งเอ๊ย จอดติดไฟแดงตรงไหน มันก็จะปลดล็อคเปิดประตูรถหนีออกไปทุกที...
“อยากนักก็รีบๆ แก้ผ้าสิไอ้ควาย ลากกูมาแล้วมายืนจ้องหน้าหาเห็บรึไงหะ!!!” ปากดีอย่างงี้กูจะจูบให้พูดไม่ได้ไปสามวันเลยไอ้ห่า...ที่น่าแปลกใจมากก็ตรงที่พอถึงคอนโดผมแล้ว มันดันสงบลง ไม่ดิ้นไม่ด่า แถมพอจอดรถเสร็จมันก็สะบัดตูดเปิดประตูรถเดินเชิดๆ นำผมขึ้นลิฟต์มาจนผมต้องวิ่งตามแทบไม่ทัน
“มึงเป็นโรคอะไรรึเปล่าพาย มึงขาดเซ็กส์ไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ ทำไมมึงต้องคิดว่าคนอื่นเขาจะต้องมาเอากับมึงด้วยหะ...แล้วไอ้ที่แรดๆ ๆ ๆ ไปเอากับผู้ชายคนนู้นทีคนนี้ที เมื่อไหร่มึงจะพอวะพาย มึงต้องการอะไรกันแน่ มึงเป็นนิมโฟมาเนียหรือฮิสทีเรียหรือไง ถึงได้ต้องการให้ผู้ชายมาเอามึงตลอดเวลา เมื่อไหร่มึงจะหยุด ถ้ามึงป่วยมึงบอกกู กูจะพามึงไปรักษาเอง” ผมจับหัวไหล่ไอ้พายทั้งสองข้าง ยึดไว้แน่นและออกแรงเขย่าให้มันรู้สึก ถึงปากผมจะบอกว่าจะพามันมาเอา แต่จริงๆ แล้วผมก็แค่อยากคุยกับมันให้รู้เรื่อง ว่าทำไมมันถึงต้องทำตัวแบบนี้ด้วย ผมแค่ไม่ชอบและไม่อยากให้มันได้กับใครอีก
“มึงเพี้ยนไปแล้วเหรอ...กูเคยบอกมึงเป็นสิบๆ ครั้งแล้วใช่ไหม ว่าอย่ามาเสือกสะเออะเรื่องของกู กูจะเป็นห่าเป็นเหี้ย จะแหกให้ใครเอา มันก็เป็นเรื่องของกู ตัวกู ชีวิตกู...ใครๆ ที่มันเข้ามาหากู มันก็อยากจะเอากูกันทั้งนั้น ไม่พ้นแม้แต่มึงไม่ใช่หรือไง...อย่ามาทำเป็นพูดจาเหมือนจะห่วงใยเลยไอ้สัตว์ สุดท้ายก็อยากเ_็ดกูกันทั้งนั้น” ผมว่าผมคิดไม่ผิดนะ...มันต้องมีปมอะไรในใจแน่ๆ ไม่ก็ต้องเป็นโรคอย่างที่ผมว่านั่นแหละ ไม่งั้นคนๆ หนึ่งจะมาทำตัวเหมือนประชดโลก ไม่แคร์ใคร ไม่สนใจตัวเองแบบนี้ไปทำไมกัน...แม่งต่อมเสือกที่กูเสือกทรานเฟอร์มาจากไอ้แจ็คเริ่มทำงานแล้วสิเนี่ย
“ทำไมมึงถึงคิดว่าทุกคนที่เข้ามาใกล้มึง เขาจะอยากเอามึงกันทุกคนล่ะ บางทีเขาก็แค่อาจจะอยากเป็นเพื่อนกับมึง อยากคุยกับมึงแบบปกติทั่วไปก็ได้ แต่มึงกลับยั่วพวกเขา แล้วสุดท้ายก็จบกันที่เซ็กส์ มึงไม่เหนื่อยหรือไงวะพาย มึงต้องการแบบนี้จริงๆ หรือไง...เราจะคุยกันดีๆ บ้างไม่ได้เหรอวะ”
“หึ...คุยเหี้ยอะไรดีๆ มึงด่ากูแรด แต่มึงเองก็โคตรจะตอแหล มึงอย่ามาปากว่าตาขยิบหน่อยเลย กูไม่เห็นจะมีใครเข้ามาเพื่ออยากจะเป็นเพื่อนกับกูซักคนยกเว้นเซย์คนเดียว แล้วที่บอกว่ากูยั่วน่ะ กูไปยั่วตรงไหน กูก็อยู่ของกูดีๆ ชวนเขาไปกินข้าวกัน แต่สุดท้ายทุกคนก็เรียกร้องขอจากกูกันทั้งนั้น แล้วมึงลองถามตัวมึงเองนะไอ้สัตว์ริว วันนั้นที่ทำเหี้ยกับกูไว้ ลากกูเข้ามาในห้องเหี้ยๆ ของมึงเนี่ย กูไปยั่วอะไรมึงตรงไหน หน้ากูก็ยังไม่อยากจะมอง มึงมายืนขวางแล้วก็ด่ากูก่อน พอกูด่าตอบ ก็โมโหทนไม่ได้ ลากกูเข้าห้องมาคิดจะข่มขืนกูไม่ใช่หรือไงไอ้ไก่อ่อน กูแม่งแยกไม่ออกเลยหวะว่ามึงเป็นไก่อ่อน หรือว่าควายโง่กันแน่ แต่จริงๆ มึงมันหน้าตัวเมียหวะกูว่า” เออ...กูแม่งเถียงมันไม่ออกเลย จริงๆ วันนั้นก็โมโหจนหน้ามืดเอง เลยลากมันเข้ามาเอากันในห้องนี้ แต่ก่อนปฏิบัติการมันเองก็เป็นคนปลุกอารมณ์ดิบในตัวผมนี่นา ผมถึงได้หน้ามืดตามัว จะมาโทษผมคนเดียวได้ซะที่ไหน พอรู้ตัวอีกทีมันก็ขย่มผมจนเสร็จสมไปแล้ว คิดแล้วอนาถตัวเองฉิบหาย
อ้าวเฮ้ย...ไอ้เหี้ยจะทำอะไรของมันเนี่ย...มันด่าผมเสร็จแล้วปล่อยให้ผมยืนจมกับความคิดตัวเองซักพัก มันก็ถอดเสื้อตัวเองออก ตามด้วยกางเกงยีนส์ขาเดฟสีเข้มที่ตัดกับผิวขาวๆ ของมันอย่างลงตัว เหี้ยเอ๊ย!!! ผมสาบานได้เลยว่าใครที่แม่งมาเห็นแบบที่สองตาผมกำลังจับจ้องอยู่ตอนนี้ แล้วของมึงไม่แข็ง แม่งก็เป็นโรคกามตายด้านแล้วล่ะครับ ตัวเล็กๆ มีส่วนเว้าส่วนโค้ง แต่มันมีมัดกล้ามน้อยๆ ให้รู้ว่าออกกำลังกายเป็นประจำ ผิวขาวหยวก มีรอยแดงๆ จางๆ กระจายอยู่ทั่วตัว กูรับรู้ทันทีว่าเมื่อวานมึงต้องไปเย่อกับใครมา รอยแม่งจะเยอะและเด่นชัดมากที่สุดก็แถวๆ ซอกคอขาวๆ และหน้าอกใกล้ๆ เม็ดตุ่มไตสีแดงน้ำตาลที่กำลังชูชันหยอกยวน ยั่วให้อยากเอาปากและลิ้นไปสัมผัส...ขนอ่อนๆ บางๆ เจือตัดกับผิวขาวยิ่งดูเย้ายวนหน้ามอง
จากเบื้องสูงก็กวาดตาลงสู่เบื้องต่ำ ภายใต้กางเกงยีนส์สีเข้มที่มันกำลังถอดอยู่ ถูกซ้อนไว้ด้วยกางเกงในสีขาวตัวจ้อย ที่เว้าสูง บาง และรัดจนเห็นส่วนนูนเป็นรูปเป็นร่างชัดเจน ไม่ได้มากนัก แต่ก็ทำให้ใจสั่นได้อย่างบอกไม่ถูก แม่งโคตรงเซ็กซี่เป็นบ้าเลยให้ตายเหอะ
“ทะ...ทำ เหี้ยอะไร” ที่ถามไม่ใช่เพราะโง่ แต่อยากรู้จริงๆ ว่าที่ดีดดิ้นมาตั้งแต่ตน ทำไมพอถึงหน้างานมันเสือกแก้ผ้าง่ายๆ เลยวะ
“โง่ หรือเงี่ยนที่ถามออกมาเนี่ย” กูอยากจะตอบคำหลังจังเลยไอ้สัตว์เอ๊ย!!!
“น้องมึงดันกางเกงซะนูนขนาดนี้ ไม่ต้องตอบกูก็ได้นะ กูว่าแม่งเป็นทั้งสองอย่าง หึหึ...กูไม่รู้หรอกนะว่ามึงทำแบบนี้กับกูทำไม จะมาสนใจตอแยกูทำเหี้ยอะไร แต่ถ้ามึงติดใจลีลากูนัก หรืออยากจะหาประสบการณ์เพิ่ม กูก็จะสงเคราะห์จัดให้มึงอีกสักแมทช์แก้เสี้ยน แต่ครั้งนี้กูจะให้มึงครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ กูยังคงยืนยันคำเดิม อย่ามาเสือกเรื่องของกู และอย่ามายุ่งกับกูอีก กูเหนื่อยและขี้เกียจจะมานั่งด่ากับมึง กูไม่ใช่โรคจิตเหมือนมึงนี่ที่จะมีความสุขมานั่งด่าชาวบ้านเขาอยู่ได้ทุกวี่ทุกวัน งานการมีต้องทำมาหาแดก จะมานั่งไร้สาระกับคนอย่างมึงตลอดไม่ได้หรอกนะ...อ้าว แก้ผ้าสิ หรือจะให้กูถอดให้ เงอะงะตลอด เยอะนะมึงเนี่ย”
“กูไม่ได้โรคจิตที่อยากจะด่ากับมึงหรอกนะ กูก็เหนื่อยเหมือนกันที่เราต้องมานั่งด่ากันตลอด แต่มึงมันปากดีนี่หว่า ชอบด่าจิกกู แล้วเรื่องที่ตอแยมึงน่ะกู กูก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไม...กูก็คะ....อะ อืมมมมม” แม่งกูยังไม่ทันพรรณนาจบเลย แม่งก้าวเข้ามาประชิดผมแล้วรั้งคอให้ลงมารับจูบร้อนแรงของมัน...แม่งจูบเก่งเป็นบ้าเลย ทั้งลิ้น และการสัมผัส เพียงแค่จูบผมก็แทบจะทรุดลงไปแดดิ้นกับพื้นแล้วครับ...
“อืมมม...เดี๋ยวพายถอดเสื้อผ้าให้นะ” แล้วนี่อะไรครับ เกิดอะไรขึ้นทำไมมันเสือกพูดจากระซิบกระเส่า เสียงอ่อนเสียงหวาน เรียกแทนตัวเองว่าพาย แต่สัมผัสจากมันยังคงเหมือนเดิม จาบจ้วงและร้อนแรง ปากที่ผละออกมาพูดกับผมเพียงประโยคเดียว เสร็จแล้วก็กลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ บวกกับมือไม้ที่ปะป่าย แกะถอดกระดุมเสื้อเชิ้ตของผมออกอย่างเร่งรีบ และลูบไล้ไปทั่วแผงอก ปัดมือผ่านสะกิดยอดตุ่มไตแข็งเกร็งของผมให้เด่นขึ้นรอรับสัมผัสที่มันนิ่มกว่านี้ อุ่นกว่านี้ และชื้นกว่านี้
“อ๊ะ อ้า!!!....อืมมมมม” แล้วก็เป็นเสียงครางของผมอีกแล้วที่หลุดเล็ดลอดออกมาก่อน ด้วยสัมผัสจากลิ้นชื้นที่ปาดป้ายทั่วยอดอกของผม ส่วนมือเล็กนิ่มก็ลงมาคลึงเคล้น ไอ้ริวน้อยของผมที่มันแข็งสู้มือทันทีเพียงแค่สัมผัสแรก...แม่งแข็งจนจะระเบิดอยู่แล้ว อย่าพึ่งมาแตกเร็วให้กูขายหน้าอีกนะเว้ยไอ้ห่า...
“พะ พายครับ...อมให้ริวหน่อย...” ผมร้องขอออกไปอย่างไร้ยาง จิตฝ่ายต่ำที่มันต้องการอะไรที่มากกว่ามือ เลยผลักดันให้ผมต้องร้องขอออกไป
“หึหึ...” ไอ้ตัวเล็กสุดเซ็กฯ หัวเราะเบาๆ ในลำคอ จนผมเดาไม่ได้ว่ามันหัวเราะยินดี หรือสมเพชผมกันแน่ แต่วินาทีนี้แม่งกูไม่สนห่าเหวอะไรแล้ว กูไม่ไหวและ
แล้วมันก็ไม่รอช้าทรุดตัวลงไปจัดการปลดกางเกงของผมลง ลูบไล้ และเลียไอ้ริวน้อยของผมผ่านเนื้อผ้าของกางเกงใน...แค่นี้กูก็จะแตกแล้ว...ผมกลั้นหายใจ เกร็งหน้าท้องโดยอัตโนมัติ เพราะความเสียวที่แล่นผ่านเนื้อผ้าบาง...มันใช้ลิ้นเล่นกับน้องชายผมไม่นานก็จัดการควักออกมาสู้โลกภายนอก มันใช้ปลายเล็บสะกิดข่วนเบาๆ ที่หัวบวมเป่งที่ชุ่มเยิ้มไปด้วยหยาดของความใคร่ และมันก็ไม่รอช้ามันหุบกลืนกินไอ้ริวน้อยที่ตอนนี้โตเต็มไว แข็งจนเห็นเส้นเลือดเส้นเอ็นปูดโปน มันรูดปากไปพร้อมกับมือกำส่วนโคนชักตามจังหวะการเข้าออกของปาก...ไม่นาน...ผม...ก็แตกใส่ปากมันแบบไม่ยั้ง...
ไม่รู้หูแว่วเพราะกำลังมึนงง ล่องลอยเพราะได้ระบายน้ำออกไปรึเปล่า เพราะผมแอบได้ยินแว๊บๆ ว่าไอ้แรดสุดเซ็กซี่มันพูดว่า ‘ไอ้อ่อนเอ๊ย’ กูเปล่าอ่อนนะเว้ย ก็ ก็...แหม ก็มึงมันเสือกใช้ปากเก่งนี่หว่า...
“แตกเร็วจังนะ...หึหึ...เอาต่อไหวเหรอแบบนี้...” แม่งพูดดีได้ไม่ทันไร มึงก็แขวะกูอีกและ น้ำเสียงมันนี่นะ ถ้าผู้หญิงฟังคงอยากตบมันแน่ๆ ยั่วยวนกวนส้นตีนได้อีก
“วะ...ไหว” แม่งแล้วเสียงกูเมื่อไหร่จะหยุดสั่น ไม่ได้การแล้ว ถ้าขืนปล่อยให้มันคุมเกม กูจะต้องกลายเป็นตุ๊กตายางอีกรอบแน่…
“พาย...เราขอกอดพายหน่อยได้ไหม” อะไรดลใจให้ผมขอมันกอดแทนที่จะจับมันโก่งตูดแล้วยัดน้องชายเข้าไปหาความสุขจากรูมันก็ไม่รู้…ไอ้พายเองก็ดูงงๆ กับคำขอของผมอยู่เหมือนกัน มันมองหน้าผมนิ่ง เลิกคิ้วอย่างสงสัย ก่อนจะพยักหน้าน้อยๆ อย่างขอไปที บอกเชิงอนุญาตอย่างเสียไม่ได้
ผมค่อยๆ ดึงตัวไอ้แรดตัวเล็กที่มันยังทำหน้างง คิ้วขมวดไม่หาย วาดวงแขนทั้งสองข้างโอบรอบคอและแผ่นหลัง...ไอ้พายเกร็งตัวแข็งนิดๆ ไม่ได้โอนอ่อนผ่อนตามแรงกอดที่กระชับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากผม แต่มันก็ไม่ได้ขืนตัวออก แต่ไม่รู้ว่าผมรู้สึกไปเองไหม ผมรู้สึกว่า ภายใต้ร่างที่แข็งขืนตัวเองอยู่นั้น กำลังสั่นน้อยๆ อย่างไม่รู้สาเหตุ ผมเลยละมือจากต้นคอขาวนวล ขึ้นไปลูบผมนิ่มอย่างช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ จูบซับซอกคอกลิ่นกรุ่น และสูดดมความหอมหลายฟอดใหญ่...อาการเกร็งตัวแข็งก็คงไม่ได้ลดหายไปแต่อย่างใด ไม่มีการกอดตอบ แต่ก็ไม่มีการขืนตัวออก...
“เป็นอะไรรึเปล่า...หนาวเหรอ” คำถามกูแม่งโง่ทุกประโยคเลยวะ...
“..................................” เหมือนมันกำลังเหม่อ เหมือนมันปิดโหมดรับรู้ ตัดสัญญาณจากโลกภายนอก แต่ตัวมันก็ยังคงนิ่งเกร็งเหมือนเดิม แต่นอกเหนือจากนั้นไม่มีการตอบสนองใดๆ ทั้งสิ้น
“พาย...พาย...มึงเป็นอะไรรึเปล่า พาย...” ผมตัดสินใจโยก เขย่าตัวมันน้อยๆ ปลุกให้มันตื่นจากภวังค์...มันสะดุ้งสุดตัวเหมือนตกใจมาก จนผมเองยังตกใจตาม...
“เฮ้ยยยยยย...มึงเป็นอะไรพาย” คราวนี้ไอ้ตัวดีมันขืนตัวออกจากอ้อมกอดของผมแล้วครับ แต่ผมยังไม่ยอมปล่อย
“ปล่อยกู...ปล่อยดิ...เอ๊ะ...กูบอกให้ปล่อย” เริ่มดีดดิ้นแล้วฮะ คำหยาบคายเริ่มกลับมาเยือนอีกครั้ง
“ไม่...จนกว่ามึงจะบอกกูมาก่อนว่ามึงเป็นเหี้ยอะไร” ของมันเคยๆ กันอยู่ พอมันหยาบมาเราก็หยาบไป หึหึ
“มึงนี่มันเป็นคนขี้เสือกโดยสันดานเลยใช่ไหมเนี่ย วันไหนไม่ได้เสือกเรื่องกูนี่มึงจะชักว่าวไม่เสร็จหรือไงหะไอ้สัตว์...ปล่อยกู...กูไม่มีอารมณ์ให้มึงเอาแล้ว ปล่อย...กูจะกลับ กูบอกให้ปล่อยไง...ปล่อยโว้ยยยย” มันดิ้นแรงขึ้นกว่าเดิม ผมก็รัดแน่นขึ้นไปอีก
“เออ กูจะเสือกเรื่องของมึง แล้วมึงจะทำไม...ถ้ามึงไม่บอกกูก็ไม่ปล่อยมึงหรอก คืนนี้ก็อยู่แม่งมันอย่างนี้นี่แหละ” ลองดูซิ๊จะทำอะไรผมได้ ตัวเล็กกระจิ๋วเดียวแค่นี้จะสู้แรงควายๆ ของผมได้ยังไง ดิ้นไปเลยจะที่รัก เอาให้เสียดสีกันมากกว่านี้จะได้ไม่ต้องบิ้วท์อารมณ์อีกรอบ
“ไอ้สัตว์ริว ไอ้ลูกหมา เมื่อกี๊กูอุตส่าห์ยอมให้มึงเอาเสือกไม่เอา ถุย...จะทำซึ้งโรแมนติก ขอกอดก่อน...จริงๆ กูว่ามึงเริ่มเองไม่เป็นมากกว่าใช่ไหม ไอ้ควายเอ๊ยยยยย กูว่ามึงนอนชักว่าวต่อไปเถอะนะ ต่อให้มึงซื้อกะหรี่มาเอา กะหรี่มันก็คงเซ็งอะมาถึงนอนแผ่ทำเหี้ยอะไรไม่เป็น...ปล่อยได้แล้ว ช่วงโปรโมชั่นของมึงหมดแล้ว เวลากูเป็นเงินเป็นทองผู้ชายเข้าคิวรอกูยิ่งกว่าคริสปี้ครีมอีก ปล่อยสิไอ้สัตว์ ปล๊อยยยยยยยย” เสียงแม่งดังได้ใจจริงๆ แต่ละวาจามันเนี่ยนะ เชือดเฉือนจนอยากจะบีบปากบีบคอให้มันรู้สึกเจ็บซะบ้าง
ผมยังคงกอดรัดมันอยู่ท่ามกลางอาการผยศของมันที่หนักขึ้นเรื่อยๆ ผมเลยก้มลงไปสูดกลิ่นแอปเปิ้ลคาราเมลจากซอกคอของมันอีกรอบ ซี๊ดดดดด กูอยากกัด กลืน กิน คอมันจริงๆ เลย...จากที่ฟัด ที่สูดก็เปลี่ยนมาเป็นเลีย ผมอยากชิม ชิมผิวเนื้อนิ่มๆ หอมกรุ่นยั่วยวนให้ลิ้มลอง...หืมมมม...หวานหอมจนผมต้องอดไม่ได้ที่จะทั้งดูดดุนและโลมเลีย...
ปึก...!!! “อ๊ะ....โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...” ผลัก ผลัก “โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย” ตุบ “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ไอ้ๆ....โอ๊ยยยยย ซีดดดดดดดดด” ไม่ใช่เสียงคราง หรือเสียถึงจุดสุดยอดอะไรหรอกนะครับ...เสียงร้องโอดโอยของผมเอง...ก็ไอ้แรดพายสิครับ แม่งกระทืบลงมาได้ตอนผมกำลังเผลอสูดชิมความหวานหอมจากซอกคอมัน...แม่งกระทืบเท้าผมเสร็จไม่พอ พอผมเจ็บเท้าตกใจเผลอคลายวงแขน มันได้ทีชกหน้าผมสองทีซ้อน ไอ้ห่าเอ๊ยยยย มึงไปแอบเรียนมวยไทยมาหรือไงวะ หมัดหนักฉิบหายแม่งต่อยเน้นๆ เบ้าตากูเลยสองหมัด พรุ่งนี้ช้ำแน่ๆ แล้วแม่งไม่จบแค่นั้น ทุกอย่างแม่งมาไวมากจนผมทำอะไรไม่ถูก...มันต่อยผมเสร็จมันก็เตะเข้าที่หว่างขาผม แล้วถีบผมเข้าที่หน้าท้องอย่างแรงจนกระเด็นล้มก้นกระแทก เสร็จแล้วมันก็รีบใส่เสื้อผ้าอย่างเร็ว แม่งคล่องมากอะ...แล้วก่อนที่มันจะไปมันก็ยัง ชะโงกหน้ามาด่าผมที่นั่งเอามือกุมเบ้าตาและกุมเป้าตัวเองร้องครวญคราง แดดิ้นอยู่กับพื้นว่า...
“ทฤษฏีนี้สอนให้รู้ว่า...นอกจากดนตรีแล้ว เรื่องอื่นมึงอ่อนหมด รวมทั้งปัญญาด้วย...ไอ้อ่อนเอ๊ย น้ำหน้าอย่างมึงเนี่ยชาตินี้จะได้เอาใครได้ด้วยตัวเองไหมวะ ฮ่าๆๆๆ ของฟรีไม่มีในโลกหรอกไอ้สัตว์ แดกกูฟรีไปแล้วรอบนึง มึงคิดจะเบิ้ลกูกูก็จะให้แต่เสือกทำตัวน้ำเน่าเอง ช่วยไม่ได้ ไปก่อนนะจ๊ะ มือกีตาร์หนุ่มรูปหล่อ ฮ่าๆๆๆๆ กูอยากให้แฟนคลับสาวๆ มึงมาเห็นสภาพมึงจริงจริ๊ง ฮ่าๆๆๆๆ” ที่ร้ายไปกว่านั้น มันเสือกหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายสภาพกึ่งเปลื่อยแต่หน้าตาเหมือนโดนจับตอนของผมเก็บไว้ ก่อนที่จะขู่ว่าถ้ามายุ่งกับมันอีก มันจะโพสลงเฟสบุค แล้วแท็คคนให้ครบหมื่นคนที่อยู่ในลิสต์มัน เสร็จแล้วมันก็เดินนวยนาด เปร่งเสียงหัวเราะอย่างผู้มีชัยออกจากห้องผมไป...
แม่งเอ๊ยยยยยยยยยยยยย เจ็บทั้งเป้า เจ็บทั้งท้อง เจ็บตั้งตา แถมยังเจ็บใจอีกต่างหาก...
ผมขอตั้งปณิธานไว้เลย...ถ้าชาตินี้กูทำให้มึงมาครางใต้ร่าง ร้องเรียกกูว่าผัวไม่ได้ กูจะยอมเป็นเมียไอ้เหี้ยแจ็คเลยคอยดู โถ่เว้ยยยยยยยย!!!!!
หัวข้อ: เออ...ก็คนมันแรด VS. แต่ผมดันชอบ : ตอนพิเศษ Valentine : เมียหาย! 22/02/14 P.165 (อ่าน 1523870 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก