มาแล้วค่า แหะๆ
มาดึกมากอีกแล้วค่า...
ตอนแรกไม่คิดว่าจะดึกขนาดนี้ ขออภัยด้วยนะคะสำหรับคนที่รออยู่...
ขอบคุณมากๆ เลยนะคะสำหรับคอมเม้นท์ ดีใจและมีกำลังใจเต็มเปี่ยมเลยค่ะ
Mercy เองก็เขียนไปก็มันส์ไปตอนที่สองคนนี้เค้าด่ากันนะคะ ฮ่าๆๆๆ 
ก็เอาใจช่วยน้องพาย แล้วก็อย่าลืมเอาใจช่วยพระเอกของเรากันด้วยนะคะ เขียนไปก็เร่ิมสงสารริวนิดๆ แล้วนะเนี่ย ฮ่าๆ
เอาเป็นว่าไปอ่านกันเลยดีกว่าค่ะ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ Mercy จะมาตอบเม้นท์แล้วคุยด้วยนะคะ
กอดดดดดดทุกคนแน่นๆ เลยค่า 
++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 3หลังจากวันมหาวิปโยคของผมที่เกิดเรื่องบัดสีขึ้นในห้องรับแขก ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ ผมก็ไม่ได้เจอกับไอ้พายอีกเลย แต่ผมว่ามันต้องเล่นของใส่ผมแน่นอนครับ เพราะทั้งโซฟา และในห้องรับแขกผมกลับได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ของ DKNY DELICIOUS CANDY APPLES ที่ไอ้แรดตัวดีมันฉีดซะฟุ้งตลบทั่วตัว ไม่ต้องถึงกับได้กอด แค่เดินผ่านยังรู้สึกถึงความหอมหวานเหมือนแอปเปิ้ลเคลือบคาราเมล แล้วคุณๆ คิดดูนะ ผมน่ะได้ชิมมาแล้ว ไม่ใช่แค่เดินผ่าน มันทั้งหวานลิ้น และหอมติดจมูกลามไปทั่วทั้งห้องและโซฟาเบดตัวเขื่องที่เป็นสถานที่เกิดเหตุ...
อ้าวเฮ้ยกู เป็นเหี้ยอะไรวะเนี่ยไอ้ริว มึงนั่งพร่ำเพ้อละเมอถึงมันทำไม มันมาทำตัวแรดๆ ใส่มึง มึงเสือกไปคิดถึงมันทำม๊ายยยยยย....โว้ยยยยย แต่ใครก็ได้ช่วยกูทีเถอะ เมื่อไหร่กูจะหยุดเดินผ่านหน้าห้องที่มันมาซ้อมประจำ แล้วทำไมกูเสือกอยากจะไปกดออดถามไอ้นายแบบคนนั้นที่มันอยู่คอนโดเดียวกับกูว่าไอ้แรดตัวเล็กมันหายไปไหน มันเที่ยวไปยั่วใครต่อใคร แรดไปวันๆ รึเปล่า โอ๊ยยยยย ประสาทกูจะแดกแล้วเนี่ย...
“เป็นเหี้ยอะไรวะริว กูเห็นมึงนั่งทำหน้าเหมือนเคลิ้มอยู่ดีๆ ก็เสือกทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออก แล้วก็กลายเป็นหน้าซีด เหมือนคนแพ้ท้อง รึว่ามึงโดนใครเขาแทงมาจนท้องเกิดท้องไม่มีพ่อ!!! ฉิบหายแล้วต้องแถลงข่าวไหม เอ๊ะ หรือต้องฝากครรภ์ก่อนดี...นี่แหละน้ากูบอกแล้วให้แรดให้มันน้อยๆ หน่อย....โอ๊ยยยยย” พลั่ก!!!! เสียงผมตบเกรียนไอ้เหี้ยแจ็คมือเบสวงผมเองครับ ปากดีนักสัด กูเกือบสำลักน้ำเลย แม่งเดามั่วมาซะเกือบถูก กูไม่ได้โดนใครเขาแทง แต่มีคนเขาจับกูไปแทงรูเค้าต่างหากเว้ย...แล้วที่แรดน่ะไม่ใช่กู แต่เป็นไอ้ตัวที่เอารูตัวเองมาเสนอกูต่างหากล่ะ
“กูเป็นพ่อมึงมั้งไอ้สัตว์ กูแค่เหนื่อยๆ เวลาซ้อมมือเบสมันชอบเล่นผิดไง ใส่เยอะ จนกูคิดว่ามันคงลืมว่ามันเล่นเบสไม่ใช่กีตาร์ไฟฟ้า เสือกโซโล่ยับแถมคอร์ดมั่วเหมือนไม่ได้ไปแกะมา จนกูอยากจะเปลี่ยนมือเบสแม่งซะให้รู้แล้วรู้รอด มึงว่าไหมวะแจ๊ค”
หึหึ ผมด่ามันนั่นแหละครับ ก็มันน่ะมือเบสวงผม แล้วแม่งบอกให้ไปแกะเพลงใหม่มากัน ทุกคนในวงเค้าก็กลับไปแกะ เสือกมีมันนี่แหละเสือกมาเนียนๆ เล่นผิดๆ ถูกๆ แถๆ พอถามเค้นเอาความจริงว่าทำไมเล่นไม่ได้ ก็เสือกยิ้มแห้งๆ แล้วตอบกลับมาหน้าด้านๆ ว่า ‘เค้าลืมแกะอะตัวเอง’ ไอ้เหี้ยเอ๊ย ลืมแกะเพลงมาไม่พอ แต่แม่งชอบโซโล่เบสครับ คือผมเคยถามมันว่ามึงอยากโซโล่ แต่เสือกเลือกเรียนสายคลาสสิคทำไม แถมเสือกเรียนดับเบิ้ลเบสนะครับมันเนี่ย มันก็เสือกตอบว่ามันรักดับเบิ้ลเบส แล้วมันก็เล่นกีตาร์ไม่เก่ง แต่เวลาเห็นพวกกีตาร์ฮีโร่เขาโซโล่กีตาร์ไฟฟ้า แล้วเต็มไปด้วยแผงเอฟเฟคตูมๆ แล้วมันเท่โคตรพ่อเลย มันก็เลยต้องเลือกอะไรที่ใกล้เคียงมาทดแทนกัน...เออมึงก็เก่งนะ หาทางออกให้ตัวเองแต่แอบเดือดร้อนชาวบ้านเค้า
“ใจร้ายนะฮะพี่ริวรูปหล่อ น้องแจ็คขอโทษไปแล้วไง เชอะ” ทำสะดีดสะดิ้งน่าตบ
“เออ...มึง ช่วงนี้ค่ายเรามีทัวร์ต่างจังหวัดเหรอวะ” ผมเลือกถามไอ้แจ็คเพราะไอ้แจ็คมันขี้เสือกครับ ผมกะว่าถ้าหากเปลี่ยนมือเบสใหม่ ผมจะขอให้พี่คิวรับไอ้แจ็คมันไปเป็นพีอาร์ค่ายจะดูรุ่งกว่า เพราะแม่งรู้ทุกเรื่องของบริษัทจริงๆ ครับ
“พวกเราไม่มีนะ มีแต่แคมปัสทัวร์ในกรุงเทพฯ มึงลืมไปแล้วเหรอ พี่นุชพึ่งจะมาแจกตารางงานเมื่อวาน”
“กูไม่ได้ลืม แต่กูหมายถึง...เอ่อ...กูหมายถึง คนอื่นๆ ศิลปินคนอื่นๆ น่ะ” ผมก็แค่อยากรู้ความเคลื่อนไหวของค่ายเราบ้าง อยากรู้ว่าเพื่อนๆ ร่วมค่ายเค้าได้ไปทัวร์จังหวัดไหนบ้าง เผื่อผมจะได้เก็บข้อมูลแฟนเพลงจังหวัดต่างๆ ไงฮะ ไม่ได้มีอะไรเลยจริงๆ น้า
“คนอื่นๆ ก็ทัวร์กันเกือบทุก 76 จังหวัดแหละมึง ศิลปินค่ายเราไม่ได้มีคนสองคนนะเว้ยไอ้ห่า มีเกือบๆ สามสิบกว่าวง เค้าก็กระจายๆ กันไปตามงานน่ะแหละ มึงต้องเจาะจงสิครับว่าอยากรู้เรื่องใคร...เอ๊!!! หรือว่าอยากรู้เรื่องเซย์สุดที่รักของคนอื่นเค้า...เฮ้อออ ตัดใจเถอะวะริว วันนั้นมึงยังไม่ชัดพอเหรอวะ พี่แชมป์แม่งมองมึงเหมือนจะฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ซะขนาดนั้น กูไม่เคยเห็นพี่เค้าโมโหใครมาก่อน โคตรน่ากลัวเลยหวะ อย่าไปยุ่งกับคนของเค้าเลยมึง รูปหล่อ พ่อรวย อย่างมึงจะหาน่ารักๆ ขาวๆ ขี้อ้อนๆ แบ๊วๆ กว่าเซย์ได้อีกเป็นร้อย เชื่อกูเถอะ”
เปล่า...ในใจผมปฏิเสธคำสันนิษฐานของไอ้แจ็คไปแล้ว...ไม่ใช่เซย์ที่ผมอยากรู้ว่าเค้าอยู่ไหน โอเคก็มีบ้างที่ใจกระตุกแกว่งไปเมื่อได้ยินชื่อ หรือเห็นรูปจากโปสเตอร์ขนาดใหญ่ที่แปะโปรโมทอัลบั้มใหม่ของเซย์ไว้ในลิฟต์ของบริษัท แต่ตอนนี้ผมดันกลับนึกไปถึงไอ้ตัวบ้องแบ๊วจอมมารยา ที่มันฝากเรื่องไว้กับผมได้แสบสุดๆ ไม่รู้ว่ามันไปทัวร์นรก หรือสวรรค์ชั้นไหน ถึงได้หายหัวไปเป็นอาทิตย์ๆ แล้ว
“เออ กูกำลังพยายามตัดใจอยู่ แต่กูไม่ได้หมายถึงเซย์ กูหมายถึงทั่วๆ ไปนั่นแหละ กูเห็นห้องซ้อมว่างๆ ก็เลยถามๆ ดู” ก็แถกันไปอย่างเนียนๆ
“อ๋อ...ก็วงพวกพี่ซัน ไปทัวร์ภาคเหนือ น้องนีน่ากับพี่พลไปภาคอีสาน วง Step ไปภาคใต้ แล้วก็รู้สึกว่าน้องพายคู่กัดสุดสวยของมึงจะไปสิงคโปร์นะ” อ่อ ที่แท้ก็ไปงาบหนุ่มสิงคโปร์อยู่ล่ะสินะ
“ไอ้เหี้ย ไม่ใช่ของกูเว้ย มึงอย่ามาพูดอย่างนี้กูเสียหายนะเว้ย ถึงกูจะไม่ได้ชอบคนเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ แต่ก็ต้องไม่แรด แหล ขนาดนี้ ใครได้เป็นผัวมันนี่ซวยไปสิบชาติแน่ๆ” เหมือนแช่งตัวเองยังไงก็ไม่รู้หวะ แต่เอาเถอะ ไม่งั้นไอ้ห่าแจ็คแม่งก็ไม่ยอมเลิกเรียกว่าน้องพายของผมซักที...
“เสียหายมากเลยเหรอ...อยากจะให้พูดไหมว่าการเป็นผัวกูน่ะซวยยังไง หรือว่าผัวกูน่ะมันคือคนไหนแล้วก็มีใครบ้าง เอาคนล่าสุดเมื่อสัปดาห์ที่แล้วไหมล่ะ เผื่อมึงจะได้รู้ว่าไอ้เหี้ยนั่นน่ะมันซวยเพราะเอากับกู หรือว่าซวยเพราะตัวมันเอง แต่กูว่าท่าทางมันจะซวยเพราะปากมันมากกว่าหวะ ใจหมา ปากหมา หน้าเหี้ย แถมยังเป็นไอ้อ่อนตุ๊กตายาง ห่วยแตกหมาไม่แดกอีกต่างหาก” อ้าว เฮ้ยยยยย ไอ้เหี้ยนี่มันโผล่มาตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย มาถึงแม่งก็เดินมาด่าฉอดๆๆๆ เลยไอ้ห่ามึงอย่าพูดอะไรออกมานะเว้ยไอ้เหี้ยแจ็คมันยิ่งฉลาดๆ เกิดมันจับไต๋ได้ว่ากูกับมึง....อ๊ากกกกกก กูไม่อยากจะคิด...
“เฮ้ยริว...พายมันพูดถึงใครวะทำไมกูรู้สึกว่ามันกำลังด่ามึงมากกว่าด่าผัวมันวะ” ไอ้เหี้ยแจ็คมันก้มมาป้องปากกระซิบถามผม เห็นไหมผมบอกแล้วว่าไอ้เหี้ยแจ็คแม่งฉลาดชาติที่แล้วเป็นเชอร์ล็อคโฮม ส่วนชาตินี้เป็นหมา หู ตา จมูก ปากแม่งไวโคตร
“กูจะไปอยากรู้เรื่องแรดๆ ของมึงทำไมกันวะ มึงจะไปเอากับใคร แรดกับใคร หรือให้ใครแหย่รูมาบ้างก็เรื่องของมึงเหอะ ว่าแต่หนุ่มสิงคโปร์ถึงใจรึเปล่าล่ะจ๊ะ เปลี่ยนรสชาติเป็นเอเชียแล้วหรือไง เห็นปกติจกแต่หนุ่มอินเตอร์นายแบบฝรั่ง ลูกครึ่งทั้งนั้น แต่ระวังนะพวกรักร่วมเพศที่สิงคโปร์เค้าผิดกฎหมาย เกิดไปเอากันสุ่มสี่สุ่มห้าโดนจับเฆี่ยนไม่รู้ด้วยนะหนุ่มน้อย” ขนาดด่าขนาดนี้มันยังไม่สะทกสะท้านเลยครับ ยืนเยาะยิ้มเบะปากแบบดูถูกใส่ผม แหมกูรู้นะว่าแทงใจดำแต่ทำเป็นเก๊กเอาไว้ล่ะสิ
“อ๋อเผอิญกูอยากหาหนุ่มเอเชียมาล้างรอยซวยของหนุ่มไทยคนล่าสุดที่อยากเอากูเป็นเมียจนตัวสั่น ปากดีทำทีว่ากูอยากได้มัน แต่ใจจริงคงเซี่ยนจนทนไม่ไหว ปกติชักว่าวอย่างเดียวไง พอโดนกูขย่มไปทีสองทีแม่งแตกซะงั้น ก็เลยต้องหาคนเอเชียด้วยกันมาล้างเสนียดซะหน่อย อย่างน้อยหลบๆ ซ่อนๆ เอากันต่างประเทศก็ตื่นเต้นไปอีกแบบนะ แถมเดี๋ยวนี้หนุ่มสิงคโปร์ยังรูปหล่อ เอาใจเก่ง ลีลาเจ๋ง แถมยังอึดอีกด้วย หึหึ”
เห็นไหมครับ ผมบอกแล้วว่ามันแรดขนาดไหน ผู้ชายดีๆ ที่ไหนเขาจะมายืนพูดอวดเรื่องเซ็กส์ของตัวเองได้หน้าตาเฉย แม่งเอ๊ยแล้วมึงไปให้ใครเอามาบ้างวะเนี่ย แค่ที่มีอยู่มึงไม่พออีกหรือไงวะ หงุดหงิดโว้ยยยยยย
“มึงมานี่ดิ๊ ปากมึงนี่ดีไม่มีตกจริงๆ นะ...ไอ้เหี้ยแจ็คมึงกลับไปก่อนเลย กูมีเรื่องเคลียร์กะไอ้แรดตัวนี้ก่อน...มึงมานี่เลย...มานี่” เสียงสุดท้ายผมได้ยินเหมือนไอ้แจ็คร้องห้าม กับเสียงไอ้ตัวเล็กปากดีที่ผมลากติดมือมาในห้องสตูฯ 3 ซึ่งเป็นห้องซ้อมเล็กที่สุดแต่เก็บเสียงอย่างดี ผมรู้ผมแม่งโมโหแล้วหน้ามืดตามัวทุกที เหตุการณ์แบบนี้มันคุ้นๆ เหมือนครั้งที่แล้วผมก็เป็นคนลากมันเหมือนกัน แต่ครั้งนี้มันจะไม่จบเหมือนเดิมผมสัญญา
ปึ้งงงง!!! คลิ๊ก...เสียงผมปิดประตูหนาด้วยชั้นซับเสียงของห้องสตูดิโอซ้อมดนตรี ก่อนจะกดล็อคเป็นอันรู้กันว่ามีคนใช้อยู่...
“มึงเป็นเหี้ยอะไรอีก ชอบลากกูจังเลยนะไอ้สัตว์ ทำไมจะเปลี่ยนบรรยากาศ มาเอากูในห้องซ้อมหรือไง กูเคยบอกมึงแล้วนี่ว่ากูไม่มีแถม ไม่มีเบิ้ล ถ้าลีลาเด็ด รสดี จัดจ้านก็ว่าไปอย่าง แต่จืดชืดอย่างมึงเนี่ยให้กูกระเดือกอีกรอบ กูยอมใช้ดิลโด้แหย่เองยังจะเสียวกว่า...อุ๊บ!!! อืมมม!!!” ผมเอื้อมมือไปรั้งและออกแรงกระชากคอขาวๆ ของไอ้พายให้แหงนเงยรับจูบของผม แม่งเอ๊ย...ไอ้เหี้ย กูเกลียดตัวเอง แค่ได้กลิ่นคาราเมลจากตัวมันกูก็เสือกแข็งขึ้นมาซะงั้น...
พลัก!!! อุก!!! เสียงแรกเป็นเสียงเข่าไอ้ตัวดีมันกระแทกท้องผม แล้วเสียงต่อท้ายตามมาติดๆ ก็คือเสียงร้องจุกของผมเองครับ
“มึงอย่าคิดว่ากูง่ายกับใครแล้วกูจะมาง่ายกับมึงนะไอ้เหี้ย กูง่ายกูก็เลือก มึงคิดว่ากูยอมมึงครั้งนึงแล้วกูจะเคลิ้มยอมมึงอีกรอบหรือไงหะ อย่างมึงกูไม่นับเป็นผัวหรอกจำไว้ด้วย...อ่อแล้วกูก็ไม่ได้มีแค่มึงคนเดียว ใครๆ ก็เต็มใจยอมปรนเปรอกูกันทั้งนั้น มึงได้กูเนี่ยถือว่าเป็นบุญของน้องชายมึงเท่าไหร่แล้ว คนอื่นๆ กูแทบไม่ต้องออกแรงเองเค้าก็ปรนนิบัติกูจนขึ้นสวรรค์ชั้นไหนๆ มึงนี่โชคดีแค่ไหนที่กูทำให้ทุกอย่างจนเสร็จ ถุงยางกับเจลยังต้องใช้ของกูเลย ไอ้อ่อน”
“เมื่อไหร่มึงถึงจะหยุดทำตัวอย่างนี้ซักทีวะหะพาย กูไม่คิดเลยว่ามึงจะมั่วไปทั่วขนาดนี้ ทำไมหะ!!! มึงมีผัวคนเดียวไม่พอหรือไง ถึงต้องมีหลายๆ คนหะ!!!” ผมจับต้นแขนเรียวเล็กทั้งสองข้างของมันแล้วออกแรงเขย่าอย่างคนขาดสติ
“โอ๊ยยยย กูเจ็บนะไอ้สัตว์...เออ กูมีผัวคนเดียวไม่พอ แล้วมันเกี่ยวเหี้ยอะไรกับมึงด้วย...ทำไม มึงหวงกูหรือไง หึงกูขึ้นมาหรือไงหะ!!! แค่ได้กับกูครั้งเดียว ก็อยากจะมีสิทธิ์มีส่วนในตัวกูขึ้นมาเชียวเหรอ หึหึ มึงนี่เด็กน้อยจังเลยนะ มึงไม่มีสิทธิ์อะไรมาห้ามกู กูเป็นของกูแบบนี้มาตั้งนานแล้ว หนักอวัยวะเบื้องบนหรือเบื้องล่างของมึงหรือไงหะ!!! กูบอกแล้วว่าให้เลิกยุ่งกับกูสักที ในเมื่อมึงคิดจะตัดใจจากเพื่อนกูแล้ว มึงกับกูก็จะได้ไม่มีเรื่องมาด่า มาเถียงกันอีก ต่างคนต่างอยู่ กูเหนื่อย...โอ๊ยยย มึงเลิกบีบแขนกูสักทีได้ไหมเนี่ย”
“ดี...เจ็บก็ดี จะได้รู้จักบ้างความเจ็บมันเป็นยังไง ทำไมกูจะไม่มีสิทธิ์ กูก็เป็นผัวมึงเหมือนกัน ถึงมึงจะบอกว่าไม่นับ แต่ความจริงก็คือความจริง มึงเป็นเมียกู ก็ต้องเป็นสิทธิ์ของกู แล้วกูก็หวงของๆ กู กูไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร...มึงไปเลิกทำตัวแรดๆ แบบนี้ได้แล้วนะ อย่าให้กูต้องใช้กำลังกับมึงนะ” ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงพูดแบบนี้ออกไป พูดเหมือนจะสร้างห่วงผูกคอตัวเอง พูดเหมือนผมหวงมัน ผมแคร์มัน แต่ผมบังคับตัวเองไม่ได้ ผมโมโหที่เห็นมันยังควงผู้ชายเป็นว่าเล่น ทั้งๆ ที่มันเองก็เป็นของผมเหมือนกัน ผมหงุดหงิดจวนจะเป็นบ้าอยู่แล้วครับ...แล้วผมก็กระชากมันมาจูบอีกครั้ง แล้วมันก็ดิ้นหลุดอีกหน คราวนี้ผมคิดว่าคงจะโดนไม่ถีบก็ตบเข้าให้แล้ว แต่กลับกลายเป็นว่า...
“ฮือๆๆ ทำแบบนี้กับพายทำไม...ริวทำพายเจ็บนะ ริวกระชากแขนพายทำไม แถมริวยังบังคับข่มขู่พายอีก แล้วนี่จะทำอะไรพาย...มะ ไม่ ยะ อย่า นะ พายยอมแล้ว พายกลัวแล้วฮือๆๆ ใครก็ได้ช่วยพายด้วย”
เฮ้ยยยยยย ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ แค่กระชากแขนมันแค่เนี้ย อยู่ดีๆ ก็ร้องไห้ แล้วก็ยังพูดเรื่องบ้าบออะไรอีก ยอมแล้ว ยอมอะไร กูยังไม่ได้ทำอะไรมึงเลยนะ แล้วกลัวห่าอะไร เมื่อกี๊กูไม่เห็นมึงจะกลัวห่าเหี้ยอะไรซักอย่าง...สมองผมเริ่มประมวลหนักแล้วครับ คือผมงง และอึ้งว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน ท่าทีถึงได้เปลี่ยนไป แต่แล้ว...
ปั้งๆๆๆ !!!!
เสียงแว่วๆ ไม่ดังนัก แต่ก็พอจะได้ยินเหมือนคนทุกประตูด้านนอกอยู่ เพราะด้วยห้องนี้เป็นห้องเก็บเสียง ทำให้ได้ยินไม่ค่อยจะชัดนัก แต่ว่าพอเงียบๆ แบบนี้ก็พอจะได้ยินอยู่บ้าง ผมหันไปทางประตู ยังไม่ทันที่จะขยับตัวไปไหน ไอ้ตัวดีก็ถลาวิ่งไปเปิดล็อค แล้วผลักประตูออกกว้าง ก่อนจะโผเข้ากอดคนที่มาทุบประตูอยู่เมื่อกี๊นี้
“ฮะ ฮืออออ อึก...เซย์ เซย์ ช่วยพายด้วยนะ พายกลัวริวเค้าจะทำร้ายพาย ฮืออออ...พายแค่จะเข้ามาขอบคุณเค้าที่คิดจะตัดใจจากเซย์ก็แค่นั้น แต่ริวเค้าคงคิดว่าพายจะมาเยาะเย้ย เค้าก็เลยกระชากพายเข้ามาในห้องนี้ แล้วก็บีบแขนพายจนเขียวไปหมดเลยเซย์ แถมเค้ายังคู่พายด้วยว่า ถ้าพายเข้าใกล้เค้าเมื่อไหร่ เค้าจะจัดการพายทันที ฮือออออ เซย์ พายทำอะไรผิดเหรอ พายอุตส่าห์พยายามจะญาติดีกับเค้า แต่เค้าก็ยังทำร้ายพาย ฮืออออ”
อะไรวะ กูงงนะเนี่ย มึงพูดอะไรของมึงเนี่ย อยู่ดีๆ มึงก็ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ ดราม่ามาเต็มซะขนาดนี้ แล้วดูนั่น เซย์จ้องหน้าทำตาดุใส่ผม ส่งสายตาตัดพ้อ และผิดหวังในตัวผมมาให้ ก่อนที่จะดันตัวไอ้ตอแหลไปไว้ข้างหลังเหมือนจะปกป้องมันไม่ให้ผมทำร้าย
“ทำไมมึงต้องทำอย่างนี้กับพายด้วยวะริว กูเข้าใจว่าแต่ก่อนมึงกับพายทะเลาะกันเรื่องกูทุกครั้ง กัดกันตลอด แต่พายมันก็ไม่เคยร้ายกับมึงเกินกว่าจะด่ากันไปมา แล้วนี่มึงทำไมต้องถึงขั้นใช้กำลังลงไม้ลงมือกันด้วย กูไม่คิดเลยนะว่ามึงจะเป็นคนแบบนี้...ต่อไปนี้มึงห้ามยุ่งกับพายอีก ห้ามเข้าใกล้พายอีก อย่าให้กูรู้นะว่ามึงทำอะไรพายอีก กูไม่ไว้หน้ามึงแน่ คราวนี้อย่าหวังว่าจะได้อยู่ร่วมโลกกันอีกเลย”
เหมือนโดนมีดกรีดที่หัวใจเป็นครั้งที่สอง บนแผลที่เดิม...คำพูดจากเซย์ ยังคงทำให้ผมเจ็บเหมือนเลือดมันกำลังปริ่มๆ แผลที่ยังไม่ทันจะหาย ก็โดนย้ำใหม่อีกครั้ง แถมผมยิ่งเจ็บทั้งแผลใจ และเจ็บใจมากขึ้นกว่าเดิมก็เพราะไอ้นางเอกเจ้าน้ำตาที่มันยืนหลบอยู่หลังเซย์ มันกำลังทำหน้าเยาะใส่ผม ก่อนจะชูมือถือให้รู้ว่า มันกดหาเซย์ตอนที่มันกำลังดราม่าปั้นเรื่องใส่ผมอยู่เมื่อกี๊ เซย์คงได้ฟังเรื่องน้ำเน่าจากปากมันเลยเข้าใจว่ามันกำลังโดนผมทำร้ายอยู่ เลยรีบวิ่งมาช่วยเพื่อน และก็เข้าใจว่าผมเป็นคนร้าย เป็นคนก่อเรื่อง และเป็นคนผิด...
มึงแสบมากๆ นะไอ้พาย มึงอย่าคิดว่ากูจะยอมให้มึงทำกูได้อยู่ฝ่ายเดียวนะ...
แต่ผมเจ็บใจตัวเอง...ไอ้เหี้ยริวเอ๊ย ทำไมมึงต้องเสียท่าให้ไอ้ตอแหลนี่อีกแล้ววะ
หัวข้อ: เออ...ก็คนมันแรด VS. แต่ผมดันชอบ : ตอนพิเศษ Valentine : เมียหาย! 22/02/14 P.165 (อ่าน 1509369 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก