หัวข้อ: [ภูตะวันvsเพียงดิน]เมียคนนี้มีดีกรีเป็นนักเลง By TRomance อัพเดท P.219

[booboos]

คุณภูรุกหนักขนาดนี้พี่ดินหวั่นไหวนะเนี่ย 555 
พี่ดินน่ารักอ่ะ

[bun]

ชอบอะ ระหว่างเมีย กับแฟนจะเลือกใคร

[min_min]

ชอบมากเรื่องนี้  เขียนได้ดีมากเลย

ชอบนายเอก  กวนตรีนดีมาก (แอบเป็นแฟนคลับลับๆด้วย)

แถมคนแต่งก้อขยันโพสอีก

จะติดตามผลงานต่อไปนะคับ

[TanyaPuech]

พี่ภูเริ่ดจิงๆตอนนี้  55 พี่ดินแอบหวั่นไหวดั๊ว

[hula-hoob]

 
ตอบเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

พี่ดินกับพี่เมฆต่างกันที่ไอ้พี่เมฆมันไม่ได้ไร้เดียงสาจริงๆนะคะ พี่เมฆมันมารยา มันกะล่อนแต่พี่ดินนี่ไร้เดียงสาจริงๆ อ่อนต่อโลกแบบไม่รู้ตัว

ขำว่ะ

รอดูคนไร้เดียงสาจะตอบว่าอะไร

[reborn23]

 
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
 
ชอบพี่ดินที่สุดเลย

[Baruda]

  คนเขียน

 

[happiness_ja]

LOve  คนแต่ง

ThanK  คนโพส


ตอนนี้ทำงานอยู่ ฮือๆๆ อ่านไม่ได้แต่แอบเม้นก่อน

[koraorni]

พี่ภูรุกพี่ดินเราน่าดูเลยอะ ไม่ต้องให้มีเวลาคิดกันเลยว่างั้น
เอาล่ะสิแล้วจะตอบว่าไงดีล่ะเนี่ยพี่ดิน ไม่ต้องคิดนานตอบไปเลย

[-Otto-]

ภูชอบบังคับพี่ดินจังเลย

[oilzii]

เฮียแกมิแคร์สายตาแท็กซี่จริงๆ

[Zurruz]

อ่า ตอนนี้ก็ดีอยู่หรอกนะ เเต่อิพี่กรมันพูดแปลกๆ ทำตัวแปลกนิดๆเนี่ยดิ -*-

คงมะมีมาม่าใช่มั้ยค่ะ เค้ายังไม่หิว!!~ T^T

รอ ร๊อ รอ

ตอนนี้ พี่ดินอึนมาเลยทีเดียว

เด๊ยวรอพี่อึนต่อจนได้สามีคต่อยว่ากันอีกที กร๊ากกก!!~

[indy❣zaka]

 
มาเต้นรอคุณนักเลงใหญ่ค่ะ  
รอดูคุณพี่ดินเค้าเขิลลล~  


จิ้มเหม่งน้อยๆของคุณเซ จึ้ก!!!!
 
 |
 |
 |
 |
 v

[Seiki]

ตอนที่ 16

ตั้งแต่รู้จักกับไอ้เปี๊ยก ผมกลายเป็นคนฉวยโอกาสไปตั้งแต่เมื่อไหร่
 
ผมรู้ดีว่าไอ้เปี๊ยกเป็นเด็กฉลาด ไม่มีคนโง่ที่ไหนเอาตัวรอดอยู่ในสังคมที่แวดล้อมไปด้วยสิ่งชั่วร้ายอย่างนั้นได้หรอก ถ้าไม่เป็นคนฉลาดและมีไหวพริบ
 
แต่ฉลาดแตกต่างจากเจ้าเล่ห์
ถ้าดินเป็นหนูน้อยหมวกแดง ผมคงจะเป็นหมาป่าผู้หิวโหย
ถ้าผมตัดสินใจแล้วว่าจะทิ้งอดีตไว้ข้างหลังแล้วพุ่งชนอนาคตข้างหน้า
แล้วเป้าหมายที่มีไว้ให้ผมพุ่งชนคือ “ดิน”
ผมต้องรุกอย่างเดียว ผมต้องหว่านล้อมให้ดินจนมุมให้ได้
 
เค้าไม่ได้รังเกียจผม แต่เค้าสับสนกับความรักที่ผิดธรรมชาติของสังคม
 
ประสบการณ์ด้านความรักของดินเป็นศูนย์ ไอ้เปี๊ยกไร้เดียงสามากในเรื่องนี้มีที่ไหนโดนผมกิน
ไปทั้งตัวและฝังชิปแสดงความเป็นเจ้าของจนเลือดนองเตียงขนาดนั้นเค้าคิดแค่เพียงตัวเองโดน
ทำร้ายจากความเมาและไม่ได้ตั้งใจของผม
ผมไม่เคยมีแฟนที่อ่อนต่อโลกในเรื่องความรักขนาดนี้มาก่อนเมื่อมาเจอแบบนี้หนทางไหนที่จะ
ชนะใจดินได้มากที่สุดผมก็ต้องคว้าเอาไว้
 
ริจะมีเมียเป็นนักเลงไม่ได้มาด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล.....เพราะผมไม่ได้คิดเผื่อหนทางที่จะผิดหวังเอาไว้
 
 มึง ผิดหวังไม่ได้แล้วภู มึงเคยจมอยู่กับตรงนั้นมาแล้ว มันไม่มีอะไรนอกจากความทรมานแล้วถ้ามีทางเลือกแม้มันจะริบหรี่เต็มทีมึงก็ ต้องวิ่งชนอย่างหมาจนตรอกก็ต้องทำ
 

 
รถวิ่งเข้าเส้นพระรามเก้า อีกไม่นานจุดหมายปลายทางก็จะถึง
 
เขาขอเวลาคิด ผมก็ยินดีที่จะให้.........แต่นี่มันนานไปแล้วมั้ย
 
คิดนาน คิดเยอะ คิดมาก ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไหร่ โอกาสเสียใจผมมีสูงมาก
 
“ดินตกลงว่าไง มาถึงขนาดนี้ เป็นแฟนพี่แล้วนะ”
ผมรวบรัดเอาหน้าด้านๆ ตอนรถเลี้ยวขวาผ่านพระรามเก้าวิลล่านี่หละวะ
 
“เฮ้ย......แบบนี้แถวบ้านกูเรียกบังคับได้เลยนะ”
ผมพยักหน้ายอมรับหงึกหงัก ใช่จ๊ะยาหยีแบบนี้ที่บ้านพี่ก็เรียกว่าบังคับ
“แล้วตกลงยังไง แต่บอกไว้ก่อนนะ ต่อให้ปฏิเสธพี่ พี่ก็จะตามจะตื้อจะกวนใจดินไปแบบนี้ตลอดแหละ วันนี้ดินไม่ยอม พรุ่งนี้ก็ต้องยอม”
 
เกิดมาจะยี่สิบสี่ปีผมไม่เคยชั่วขนาดนี้เลยให้ตาย
เอาเหอะจะบาปแค่ไหนผมก็ยอมแล้ววินาทีนี้ ให้ได้ดินเป็นแฟนก่อน หลังจากนั้นผมค่อยควง
เค้าไปทำบุญเก้าวัดไถ่บาปเอาก็ได้....แต่ผมต้องได้คำตอบตอนนี้
 
อาจจะเป็นโชคดีของผมอยู่บ้างที่แต่งตัวอยู่ในขอบเขตของคนสติดี เพราะที่ผมเกี้ยวเด็กผู้ชายเป็นแฟนอยู่แบบนี้พี่คนขับรถเค้าก็ขมวดคิ้วมองมาทางกระจกหลังหลายครั้งแล้ว
เอาเถอะมิเตอร์ร้อยกว่าบาทผมจะให้ค่าพี่เค้าระคายหูสักห้าร้อย
 
“ดินตกลงว่ายังไง คิดนานไปแล้วนะ”
 
“เมื่อกี้มึงขู่กู”
 ยาหยี เบบี๋ พี่ขู่ซะที่ไหน บังคับขนาดนี้เรียกว่าฝืนใจหรือข่มขืนจิตใจพี่ก็ยอมรับแล้ว
 
“พี่พูดจริงทำจริงนะ ไม่ได้ขู่”
ไม่ อยากจะให้ตื่นตูมไปกว่านี้ ขนาดไร้สติเสายังปักลงถูกหลุม แล้วถ้ามีสติครบถ้วนยาหยีของพี่ไม่ตื่นตูมไปกว่านี้เหรอ......เหยียบส่วนที่ เป็นซาตานในร่างกายให้มิดจมตีนเอาไว้ก่อนอย่าให้มันออกมาทำเสียเรื่องตอนนี้ นะไอ้ภู
 
“นั่นแหละขู่” แหะ แหะ ขู่ก็ขู่ (นี่กูเริ่มกลัวเมียหรือเปล่าวะ)
 
“แล้วตกลงมั้ยหละ”
 
“มีข้อเสนอข้ออื่นให้เลือกมั้ย”
 
“ไม่มี”
ต่อให้สับสนมากกว่านี้ พี่ก็ไม่ได้เตรียมใจเอาไว้สำหรับคำปฏิเสธ
 
“นั่นไง กูว่าแล้ว ไม่มีสัจจะในคนหน้าตาดีจริงๆด้วย ซวยแล้วกู”
เป็นคำตัดพ้อที่พี่อยากกลืนเก็บไว้ในอกมากเลยตอนนี้ เย็นไว้ก่อนภู อย่าให้เสียเรื่องตอนนี้ เย็นไว้ๆ ตาดุๆปากแดงๆนั่น สักวันมึงจะงับตอนไหนก็ได้ อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ท่องเอาไว้ๆ
 
“ว่าไงตกลงดินเป็นแฟนพี่แล้วนะ”
 
“เออ”
 
ไม่โรแมนติก ไม่หวาน ขวานผ่าซาก !!!!
แต่ผมรับได้ เพราะนี่คือดิน วลีที่ออกมาจากปากนักเลงใหญ่ทำให้หัวใจผมพองโตไปกระแทกปอด ในชีวิตลูกผู้ชายคนหนึ่งตกลงเป็นแฟนกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งบนรถแท็กซี่ บนถนนที่การจราจรเลวร้ายที่มองไปทางไหนก็เจอแต่คนหน้าบูด...แต่ผมว่าผมกำลังยิ้มกว้างที่สุดในรอบปีนะ
 
“พี่ครับรถติดก็ไม่เป็นไรนะครับพี่ ผมไม่รีบ เดี๋ยวผมจ่ายค่าเสียเวลาให้”
ผมเห็นไอ้เปี๊ยกมองผมแบบงงๆว่าอยู่ดีๆผมจะแฮปปี้เว่อร์อะไรขนาดนั้น แต่ถ้าไม่ติดว่าคนที่นั่งข้างๆจะอาย ผมก็อยากจะลดกระจกออกไปตะโกนกลางสี่แยกว่า
 
“กูดีใจครับ ปวดใจเดียวดายอยู่นานตอนนี้กูมีเมียแล้วครับ เป็นนักเลงไม่ยอมใคร ปากร้าย แต่พออายแล้วน่ารักฉิบหายเลยครับ”
 
ความรักไม่ได้ทำให้คนตาบอดได้อย่างเดียว บางครั้งมันก็อาจจะทำให้คนสติดีและนิ่งขรึมคนหนึ่งบ้าได้
 
“ครับ ถึงพี่ไม่บอกว่ารอได้ ผมก็ไปไหนไม่ได้อยู่แล้วครับ “ มันก็จริงของพี่แท็กซี่นะ พี่เค้าพูดถูก
 
“นี่เสาไฟฟ้า มึงบ้าไปแล้วหรือเปล่า พี่เค้าไม่เห็นจะโวยวายอะไรเลย มึงจะออกตัวทำไม”ดุอีกแล้ว ห้าวตลอด แต่วันนี้พี่ภูให้อภัยนะคนดีเบบี๋ของพี่
 
“ก็พี่ดีใจอยู่นี่”
 
“แล้วมันเกี่ยวกับรถติดตรงไหนวะ”
นักเลงเวลาเค้าอาย เค้าจะดุและขึ้นเสียงใส่สามีแบบนี้ทุกคนมั้ย
 
“เอาน่า ดินไม่เข้าใจหรอก”
“เออ กูไม่เข้าใจมึงจริงๆนั่นแหละ”
ถลึงตาเม้มปากกอดอกแต่ไม่ยอมสบตานี่หมายความว่าหงุดหงิดหรืออาย ถ้าไอ้แก๊กเห็นผมตอนนี้มันคงแขวะว่าออกอาการหลงเมียขั้นหนักแน่ๆ
 
“ค่อยๆทำความเข้าใจก็ได้ พี่ก็เหมือนเรียนหนังสือเรียนนั่นแหละ อ่านไปวันละบทๆ เดี๋ยวก็เข้าใจ”
 
“นี่ กูถามอะไรมึงหน่อยสิ”
 
“ถามว่า”
 
“แฟนมึงก็กลับมาแล้ว มึงไม่เสียดายเหรอ หรือมึงให้กูเป็นเมียแล้วให้พี่คนนั้นเป็นแฟนเหรอ”
 
ผมอึ้ง!!! อึ้งเพราะไม่คิดว่าดินจะถามแบบนี้ สุดท้ายไอ้เปี๊ยกเองก็รู้สึกไม่มั่นใจสถานะที่ผมมอบให้สินะ ถ้าเป็นคนอื่นผมคงจะคิดว่าเค้ากำลังดูถูกความรู้สึกผม แต่สำหรับดินแล้วผมคงต้องเข้าใจและต้องเรียนรู้นักเลงอีกเยอะ เรื่องแบบนี้ต้องคุยกันยาว

 
แท็กซี่จอดเทียบหน้าบริษัทที่มีผมเป็นเจ้าของ ครอบครัวผมประกอบธุรกิจรับเหมาก่อสร้างและธุรกิจเกี่ยวกับเรียลเอสเตททั้งหมด สองฝั่งถนนจึงเป็นที่ตั้งของธุรกิจที่ผมดูแลอยู่ จัดการเคลียร์ค่าโดยสารกับแท็กซี่และมีค่าปลอบขวัญติดปลายนวมไปนิดหน่อย
 ไอ้เปี๊ยกมันเงียบตั้งแต่ทิ้งคำถามเอาไว้และผมยังไม่ให้คำตอบ สองคิ้วขมวดเข้าหากันจนอดเอ็นดูไม่ได้ น่ารักไปมั้ยเมียพี่ รู้สึกยังไงก็แสดงออกมาจนหมดไม่มีปิดบัง
 
“ดิน ลงได้แล้ว ถึงที่ทำงานพี่แล้ว”
ผมเปิดประตูก้าวขาลงจากรถแต่อีกคนยังนั่งเป็นรูปปั้นอยู่กับที่
 
“อือ นี่เหรอที่ทำงานมึง”
เหมือนเด็กเพิ่งตื่นนอนและกำลังงัวเงีย ดูไอ้เปี๊ยกมันงงนิดหน่อยเมื่อผมบอกว่าถึงที่หมายแล้ว
 
“อืม ทั้งฝั่งนี้และฝั่งตรงข้ามนั่นแหละ แต่ถ้าจะมาหาพี่ต้องมาฝั่งนี้นะ”
 
“กูคงไม่นึกมาเที่ยวเล่นหรอก สนามบินว่าน่าหลงแล้วบริษัทมึงก็ไม่ต่างกันเลยหวะ”
 
“หึ หึ เอาน่ามาบ่อยๆไม่หลงหรอก ไปกันเหอะ จะเที่ยงแล้วเนี่ย”
ตัวผมไม่เท่าไหร่แต่เป็นห่วงผู้ติดตามที่ยังเมาหมัดฮุกซ้ายฮุกขวาอยู่ ช่วงเที่ยงเป็นช่วงที่พนักงานพลุกพล่าน ไอ้คนที่มึนงงและวางตัวไม่ถูกอยู่แล้วจะลนลานเข้าไปใหญ่
 
 
ครั้ง แรกในรอบหลายปีละมั้งที่ผมเข้าบริษัททางประตูหน้าเหมือนลูกค้าทั่วไป ปกติการปรากฎตัวของผมต่อหน้าพนักงานก็เป็นที่สนใจมากพออยู่แล้ว นี่ยังพ่วงเด็กผู้ชายหน้าตาดีเข้ามาด้วยคงจะยิ่งเป็นจุดสนใจ พ้นประตูทางเข้าตึกมาได้เหมือนไอ้เปี๊ยกจะเริ่มรู้สึกตัวเมื่อมีหลายสายตา มองมาที่ผมและดินเป็นจุดเดียว
 
ผมถือโอกาส(อีกแล้ว) จูงมือคนที่เริ่มช็อคและทำอะไรไม่ถูกอีกครั้ง มือไอ้เปี๊ยกเย็นเฉียบและมีเหงื่อไหลออกมาเต็มฝ่ามือ สงสารก็สงสารแต่ตามหน้าที่แล้วผมก็ต้องพยักหน้ารับคำทักทายของพนักงานมาตลอดทางเดินจนถึงลิฟท์
 
ทันทีที่ประตูลิฟท์เลื่อนปิดเข้าหากันผมพรูลมหายใจทิ้งระบายความอึดอัดออกจากปอดทันที แต่ก็ยังมีสติพอที่จะไม่ปล่อยมือคนข้างๆที่จับจูงมาตลอดทางจนถึงตอนนี้ และดูเหมือนไอ้เปี๊ยกจะไม่รู้ตัว
 
“เป็นอะไร กลัวเหรอ”
ผมไม่ชินกับอาการแบบนี้ของดินเท่าไหร่ รู้สึกอึดอัดและทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
 
“เปล่า กูแค่ตกใจ ทำไมบริษัทมึงใหญ่ขนาดนี้หละ แล้วคนเยอะมาก ทำตัวไม่ถูกเลย”
ตอบตรงซะแทบจะกระชากมาฝังเอาไว้กับอก
 
“ขอโทษนะที่ทำให้ลำบากใจ ปกติก็ไม่ได้เข้าทางนี้หรอก วันนี้เราไม่ได้มารถส่วนตัว”
 
“อือ กูพอจะเข้าใจ แต่พอดีกูไม่เคยก็เลยไม่ชิน แล้วมึงจะจับมือกูไปจนพรุ่งนี้เช้าเลยมั้ย ปล่อยสักทีกูไม่ใช่เด็กอนุบาล”
ว่าจะเนียนจับไปจนถึงห้องแต่โดนนักเลงรู้ทันจนได้

ออกจากลิฟท์แวะทักทายและสั่งงานเลขาหน้าห้องนิดหน่อย ไม่ลืมกำชับว่าวันนี้จะไม่พบใครและไม่อนุญาตให้ใครมาพบ มีธุระต้องเคลียร์กับมือหัดใหม่หัดรักยาว ถ้าวันนี้ไม่เข้าใจกันเห็นทีคงต้องปิดประตูห้องผู้บริหารตีแมวกันก็คราวนี้
 
ผมฉวยโอกาส (อีกสักครั้ง) จับจูงไอ้เปี๊ยกที่ยืนหันหน้าหันหลังระหว่างที่ทักทายเลขาผมเสร็จแล้วรอผมสั่งงานเข้าไปในห้อง ประตูห้องทำงานกำลังจะถูกปิดกลายเป็นที่รโหฐานส่วนตัว
 
แต่มันก็ต้องมีมารมาผจญจนได้ เสียงเรียกเข้าคุ้นหูขนาดนี้คงไม่มีใครถ้าไม่ใช่คนที่ช่วยชีวิตผมเอาไว้เมื่อเช้า
 
“ไอ้เหี้ยยยยภู ทิ้งกูเอาไว้แล้วหายไปกับเมียใหม่ไม่เป็นห่วงชะตากรรมกูเลยนะ”
ผมเอาโทรศัพท์ออกจากหูตั้งแต่มันสรรเสริญทักทายผมว่าเป็นสัตว์ที่ได้รับความนิยมอย่างสูงในประเทศไทยแล้ว
 
“เออ เบาๆหน่อยก็ดีนะดินอยู่ด้วย โทษทีหวะแล้วทางนั้นเป็นไงบ้าง”
“เออๆ ไม่ทันไรหัดเกรงใจเมียแล้วนะมึง ทางนี้ก็เรียบร้อยดีผักชีโรยหน้า กรเค้าก็ดูเหมือนมึนๆงงๆ มึงอธิบายสถานภาพอันชวนปวดหัวของพวกมึงเอาเองแล้วกัน กูทำเท่าที่ทำได้”
 
“ไอ้เชี่ยแก๊ก กูบอกให้เบาๆหน่อย ดินไม่ชอบให้เรียกแบบนั้น เดี๋ยวเจอกันมึงโดนตีนดินเข้าไปกูช่วยไม่ได้นะมึงทำตัวเอง”
 
“ตลอดๆ มึงเห็นกูเป็นของฆ่าเวลาตลอด ไม่เคยมีความสำคัญเท่าเมียมึงหรอก” ทำไมมันเพิ่งจะรู้ตัวตอนนี้วะ
 
“เชี่ยแก๊กถึงกูจะเป็นเกย์แต่กูไม่ซาบซึ้งกับคำตัดพ้อของมึงมากไปกว่าอยากจะอ๊วกใส่หน้ามึงนะ แต่ก็ขอบใจมึงมากที่ช่วยเอาไว้เมื่อเช้า ส่วนเรื่องกรเดี๋ยวกูเคลียร์เอง”
 
“เออ เรื่องนั้นไม่เป็นไร แต่น้องดินของกูเป็นไงบ้างวะ อิอิ”
 
“น้องดินของใครนะ”
 
“ไอ้เหี้ย แค่นี้ทำขู่ฟ่อๆใส่กู ขอโทษครับเพื่อนภูที่กูล่วงเกินมึงไป น้องดินของมึงก็ได้ครับเหี้ย”
 
“เออ จำเอาไว้ด้วยนะว่าของใครเป็นของใคร กรถึงบ้านกูเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย”
 
“เรียบร้อยแล้วครับ กูส่งถึงห้องนอน  ......มึงอย่าเพิ่งแผ่แม่เบี้ย ส่งหน้าห้องเฉยๆ ไม่ได้แตะต้องอะไรเมียเก่ามึงเลยสาบานได้”
“ขอบใจมึงมาก กูมีเรื่องต้องคุยกับดินนิดหน่อย ไว้ค่อยคุยกันนะ”
 
“ครับ บอกนักเลงหน้าหวานด้วยนะว่าพี่แก๊กคิดถึงมาก”
 
“เอาตีนกูไปกระแทกปากก่อนไหมแก๊ก แค่นี้นะ กูจะบล็อกเบอร์มึงไว้จนกว่ากูจะให้อภัย”
 
“พอกูหมดความหมายแล้วก็แบบนี้ทุกที”

มัวแต่จัดการไอ้แก๊ก หันมาอีกทีไอ้เปี๊ยกก็มองมาทางผมตาแป๋ว เหมือนอยากจะรู้นักหนาว่าผมคุยกับใคร คงได้ยินชื่อตัวเองอยู่ในบทสนทนาแน่ๆ จัดแจงเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกงแล้วทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ ล็อคมือนักเลงเข้าไว้ข้างนึงกันหนี
 
“เมื่อกี้แก๊กโทรมา แล้วดินหิวหรือยัง”
เออ เฮ้ย พอยัดเยียดตัวเองให้เป็นแฟนก็ทำตัวดีมีอะไรก็รายงานเลยเว้ยภู มึงเป็นเอามากจริงๆ
 
“ยังไม่หิว เพื่อนมึงนินทากูเหรอ”
 
“เปล่า แค่โทรมาถามว่าเป็นยังไงบ้างเฉยๆ ทำหน้าแบบนั้น มีอะไรจะถามพี่หรือเปล่า”
ย่นหน้าทำตาดุ เออเว้ย ได้เมียเป็นนักเลงขนาดเค้าทำหน้าเหมือนจะท้าต่อยยังมองว่าเป็นท่าที่น่ารักเลยเว้ย
 
“ที่กูถามไปเมื่อกี้มึงยังไม่ตอบเลย แล้วเนียนจับมือกูไว้ทำไม” อ้าว นึกว่าไม่รู้ตัว
 
“กลัวหาย”
 
“มึงเลิกฟุ้งซ่านสักทีกูไม่หนีไปไหนหรอก จะออกทางไหนกูยังไปไม่ถูกเลย แล้วจะตอบได้ยัง”
 
ผมคงต้องเริ่มอธิบายวิชาที่ว่าด้วยการเป็นคนรักบทแรกแล้วสินะ เพราะดูว่าถ้าผมไม่เคลียร์ตัวเองผมอาจจะโดนนักเลงสอยแล้วหมกเอาไว้ในห้องนี้แน่ๆ
 
“สำหรับความรักของผู้ชายกับผู้ชาย เมียกับแฟนไม่มีอะไรต่างกันเลยรู้มั้ย ความหมายมันเหมือนกัน แค่เราจะใช้คำไหนเวลาไหนเท่านั้นเอง พี่เรียกดินว่าเมียเพราะมันเป็นคำที่ตรงกับดินที่สุดแล้ว ดินเป็นของพี่แล้ว พี่จะรู้สึกตัวหรือไม่รู้แต่มันก็ปฎิเสธไม่ได้ แฟนมันก็แค่คำสุภาพที่เราให้เกียรติ์กันเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น มันยังมีความห่างเหิน แต่สำหรับพี่คำว่าเมียมีความหมายว่าเราคือคนๆเดียวกัน”
 
“แล้วแฟนมึงหละ เค้าไม่ใช่เหรอ”
จดไว้เลยว่าดินจะต้องเสียจูบเพื่อไถ่โทษที่ไม่ยอมเข้าใจว่าผมกับกรเลิกกันไปแล้ว
 
“ถ้าดินหมายถึงกร ตอนที่เราคบกันเค้าเป็นเมียพี่ยอมรับ แต่ตอนนี้สถานภาพมันเปลี่ยนไปแล้วและเค้าเป็นคนเลือกเอง พี่คิดว่าใช้คำว่าแฟนเก่าคงจะเหมาะสมกว่า ดินว่ามั้ย”
 
“เออมั้ง กูจะรู้ได้ไงกูไม่เคยมีทั้งแฟนใหม่และแฟนเก่านั่นแหละ”
 
“แล้วพี่หละเป็นใคร”
ยาหยีเจอย้อนเข้าไปแบบนี้ตกใจตาโตเลยเหรอ ทำน่ารักใส่ เจอพี่ภูจับกดบนโซฟานี้จะทำยังไงเนี่ย
 
“หืม ทำไมไม่ตอบ”
 
“กูตอบไปแล้วไง”
 
“ตอนไหนทำไมพี่ไม่ได้ยินหละ”
 
“ก็ตอนที่มึงถามว่าตกลงมั้ยไงเล่า มึงอย่ามาทำเป็นลืมจำได้มั้ย”
 
“ตอนนั้นดินตอบพี่ว่า เออ แต่ไม่ได้บอกนี่ว่าดินเป็นอะไรกับพี่”
 
“แล้วมึงเสือกมาโง่เอาตอนนี้นี่นะ”
 
“พี่แค่อยากได้ความมั่นใจ คำยืนยันอ่ะได้มั้ย ตกลงบอกได้ยังว่าดินเป็นอะไรกับพี่”
 
“มึงอย่าบังคับกูเยอะ ทำตัวปกติกับกูได้มั้ย ค่อยๆเป็นค่อยๆไปได้มั้ย กูไม่ชิน”
ต่อให้ใจแข็งเป็นขั้วโลกเหนือ เจอข้อต่อรองน่ารักสุดใจแบบนี้แข็งแค่ไหนก็ต้องละลายแหละวะ
 
แต่ขอสักจูบแก้อาการใจสั่นทีเถอะ ชาตานข้างในมันตะโกนออกมาว่าทนไม่ไหวแล้ว

 

สวัสดีคะสาวกพี่ดินทุกคน......ฮิ้ววววว!!!
๐ เมื่อวานแอบเห็นหลายคนทันมุขกระดานไวท์บอร์ดกันใหญ่ แต่เซมากูเตะถ้ากระทืบจริงๆนะคะ ถ้านางไม่ทักท้วงก็คงไม่มีคนสงสัยให้คนเขียนต้องอายหน้าแตก ความจริงแล้วคนเขียนหมายถึงกระดานไวท์บอร์ดของคุณอาปัญญานั่นแหละค่ะ แต่กลายเป็นว่านึกหน้าและชื่อพี่แกไม่ออก หวยเลยไปออกที่คุณอาไตรภพแทน แต่ไม่ว่าจะเป็นใครมันก็เป็นมุขที่แก่มากอยู่ดี 55555 แต่หลายคนทันนะ กร๊ากก แต่คนที่ทันกระดานไวท์บอร์ดของไตรภพนี่หมายความว่า...อย่าเครียดนะอายุเป็นแค่ตัวเลข ส่วนตีนกาเราได้มาโดยไม่ตั้งใจ 555
๐ ยังมีหลายคนกลัวมาม่า อย่ากลัวค่ะ คนเขียนไม่เสริฟมาม่าตอนที่ทุกคนกำลังรู้ตัวหรอก เราจะเอาออกมาตอนคุณเผลอออออ (หัวเราะชั่วร้าย)
๐ บางคนอาศัยช่วงชุลมุน แอบเนียนๆขอสองตอน คนเขียนเป็นหงอกเพราะแต่งนิยายนี่แหละค่ะ ให้มีผมดำเยอะๆเถอะ จะเอาไว้หลอกตาเสี่ยเงินหนาเวลาเมาอ่ะ
๐ขอบคุณคนอ่านทุกคน และขอให้มีความสุขกับพี่ดินนะคะ แต่อย่าเพิ่งลืมพี่เมฆกันนะ
๐TRomance

[roseen]

 

[covnizz]

P' DIN

[nidnoi]

 

[lazewcielo]

กอดพี่ดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน 
น่ารักจริงๆ....
พี่ภูรุกซะพี่ดินไปไม่ถูกเลย ปกติก้ไปไม่ค่อยเป็นอยู่แล้ว เจอแบบนี้เข้าไป มีแต่ต้องโอเคเซย์เยสอย่างเดียว

[mixmix]

ตอนนี้พี่ภูแอบน่ารักเนอะ แล้วก็จุดพลุฉลองๆ พี่ดินตกลงแล้ว  (ไม่มีพลุเอาประทัดไปแล้วกัน ฮ่าาาาาา)
แต่ก็ยังไม่สบายใจซะทีเดียว ตราบใดที่ยังมีกรลอยนวลอยู่  
ฮัลโหลๆๆๆ ใครก็ได้ช่วยเขี่ย คุณกร ไปไกลๆทีค่า เอาให้กระเด็นไปจากเรื่องนี้เลยยิ่งดี  

กอดๆรัดๆพี่ดิน จุ๊บุๆ  

[jasmin]

เจ้าเลห์และเผด็จการสุดๆ
พี่ดินเลยหลงกลไปตามระเบียบคลียร
เคลียร์กับเมียใหม่แล้ว อย่าลืมเคลียร์กะเมียเก่าด้วยล่ะ
เดี๋ยวจะเกิดภาวะหึงหวงของเก่าขึ้นมา

[Killua]

ตอนนี้รู้สึกพี่ดินแกจะเอ๋อ ลดความเป็นนักเลงลงมานิดนึงนะ
สงสัยไม่ใช่ถิ่นของตัวเอง แต่เพิ่มความแบ๊ว ความน่ารักได้อีก
พี่ดินนับวันยิ่งน่ารักมากขึ้นๆ แต่ที่เป็นตัวชงฮาไม่หาย
คงต้องยกให้คุณแก๊กเค้าล่ะ ฮาได้ทุกตอนสิน่า

[อิสระ]

อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!
วู้ดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!
ให้กับพี่ดิน
ทำให้เราหลงใหลเข้าไปทุกวัน
มีความผิดนะเนี่ย
แต่...ยอมคร้าบบบบบบบบ

[N.T.❁]

พี่ดินน่ารักมากๆ นับวันยิ่งน่าร๊ากกกกก  

[n2]

พี่ดินยอมเป็นแฟนกับภูแล้ว

[SPSJ]

กูไม่เคยมีทั้งแฟนเก่าและแฟนใหม่
มีแต่ผัวคนปัจจุบันวุ้ยยยยยยยยย

[CanonDNattari]

  เขา้เป็นแฟนกันแล้ว  

มุขนั้น คิดออกอยู่รายการเดียวเกมส์ที่มีตัวช่วย  ส่วนรายการคุณปัญญาไม่เคยได้ดู เพราะำคนไม่ (ค่อย) ดูทีวี ที่ห้องเลยไม่มีทีวีมาหลายปีแล้ว ยังไม่มีสัตว์ปีกมาวางกรงเล็บบนหน้านะตัวเองงงงงงง  
 อายุเขายังไม่เลข 3 นะ

+1 และ  

[CHIVAS]

โอ๊ะ  ยาหยีของพี่ภู น่ารักซะไม่มี
เหมือนจะอาการมึนๆ เบลอๆแกบตำแหน่งใหม่นะ   แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แอบสงสัย พี่แก็กเป็นเมียเก็บพี่ภูใช่มิ 

มุขกระดานไวท์บอด  นี่ใช่ แฟนพันธ์แท้รึเปล่านะ     ฮ่าๆ

แบบนี้คนอ่านต้องตั้งการ์ดรับ มาม่าให้ดีล่ะซิ  คนแต่งเล่นทีเผลอง่ะ 

[Vesi]

สถาปนาตำแหน่งประธานชมรม คนหลงเมีย ให้ตัวเองได้แระภู

[pattybluet]

เค้าผลัดกันทำคะแนนความน่ารักกันนะคู่นี้ ตอนนี้พี่ดินน่ารักมากกก ถามตรงตอบตรง
อ่านตอนนี้ฮามาก รู้สึกพี่ภูจะดีใจสาวแตกกว่าพี่ดินนะเนี่ย ระรื่นเกิ๊นนนน

เป็นกำลังใจให้ค่ะ