เรื่องนี้จะพยามลงให้เร็วเท่าอีกเรื่องนะคะ 
°o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ( level 7 : 11/10/10)
ผมอดนึกขำบิลล์ไม่ได้...
น้องเนื้อหอยของผมยอมแหกขี้ตาตื่นแต่เช้าตรู่อย่างไม่เคยทำได้มาก่อนชั่วชีวิต เพื่อกดบีบี โทรหาน้องนิคในอีกประเทศ
ตามตารางงาน วันนี้ช่วงบ่ายตลอดจนถึงเย็น นิคมีสัมภาษณ์สดและถ่ายโฆษณา
นูเทลล่า ( ครีมถั่วฮาเซลนัท ผสมโกโก้ สำหรับทาหน้าขนมปัง )
อันเป็นผลิตภัณฑ์สปอนเซอร์หลักสนับสนุนกิจการของทีมชาติเยอรมันมาแต่โบราณกาเล เลยมีเวลาแค่ตอนเช้าเท่านั้นให้คุยได้บ้าง...
ทางนิคคงตื่นแต่กาโห่ มารอคุยกับบิลลี่เช่นกัน
เห็นคุยกันหงุงหงิงงุงิตามประสา ไม่อยากแอบฟังการสนทนาประสาสัตว์โลก กลัวจับไข้หัวโกร๋นผมร่วงหมดกบาล
หวนนึกถึงความหลังครั้งเก่าสักปี...ก่อนหน้า บิลล์เข้าเป็นผู้อาศัยคนหนึ่งของบ้านกังหันลม
“ เข้ากันไม่ได้เลยเหรอ? กับน้องนักเตะ ” ผมเคยถาม เมื่อเราใช้เวลาพักผ่อนร่วมกันในวันหยุด หลังทำงานสำเร็จลงด้วยดี
บิลล์เพิ่งกลับไปเยี่ยมบ้านพ่อแม่ สองสามวันก่อนหน้านี้...ทว่าไม่เคยอยู่นานเกินกว่านั้น บิลล์มักรีบกลับมาติดหนึบอยู่กับผม
สาเหตุเท่าที่ทราบ...อึดอัด บอกไม่ถูก เห็นน้องว่าอย่างงั้น
“ ไม่เลยล่ะ พี่อิง นิคไม่ชอบผม ” บิลลี่ตอบสั้นๆ ก่อนกดเกมส์ PSP เริ่มต้นใหม่อีกรอบ
“ คิดมากน่า ไม่มีทางหรอก มนุษย์ทุกผู้ รักสัตว์นะ ” ผมเอ่ยปลอบโยน
จากประสบการณ์ตรงไม่มีอ้อม ยากแสนยากนัก จะมีมนุษย์ผู้ไม่ชอบหน้าน้องชายสุดสวย นิสัยช่างบังคับของผมคนนี้หลงเหลืออยู่ในโลกด้วย
ความเพี้ยนระดับพิเศษและความตรงไปตรงมาในตัวเองเต็มขั้นของบิลล์ ทำให้ทุกคนรอบข้างไม่ถือสาหาความแถมยังยอมอภัยให้โดยง่าย
“ ไม่ใช่คิดมาก นิคไม่ชอบผมจริงๆ ” บิลลี่ยืนยันเสียงเซ็ง...ถอนใจยาว ขณะมือสองข้างกดเกมส์ระวิง
นิโคไล เมริออส ช่างเป็นเด็กแปลก น่าค้นคว้าแท้...ถ้าไม่ชอบบิลล์ แล้วชอบใคร? ผมอดสงสัยครามครันมิได้ตามเคย
ตอนนี้ผมทราบแก่ใจแล้วว่า
ไม่จริง เลยตามคำกล่าว ณ วันนั้นของน้องเล็กข้างบ้าน
ยังไงก็ตาม นิค กองกลางสุดหล่อจากทีมเบรเมน ชอบบิลล์ แต่ไม่คาดคิดว่า
ชอบ ถึงขนาดอยากเป็นคู่ผัวตัวเมียกับน้องผม
บ้าเอ๊ย...หล่อเข้มเต็มพิกัด ให้มันได้ประโยชน์ยังไงของมันเนี่ย? น้องควายนิค
อีตอนคบชู้อยู่กับมิริริน ยายพี่สาวสารพัดพิษนั่นก็ว่า
เสียของ แล้วนะ
ตอนนี้ ที่กำลังกิ๊กกั๊กหวานแหววกับบิลล์ ผมดันรู้สึกว่า
เสียของ กว่าอีกสองลูกครึ่งเลย
น้ำหน้าอย่างนิคควงนางแบบหุ่นเอ็กซ์สุดอึ๋มได้สบายสิวๆ อยู่แล้ว ทำไมอยาก...กับดราก้อน บิลลี่ นักเทนนิสถึกทนชนิดหนาตราช้าง ก็ไม่ทราบ?
หากพลพรรคสาวแก่แม่ยายรู้ความเมื่อไหร่ ร้องไห้น้ำตาไหลพรากเป็นเผาเต่ากันทั้งโลกแหง
นักเตะเยอรมันหล่อระดับล่มเมือง แต่พ่อดันไม่อยากทำน้ำยากับหญิงซะงั้น
นิโคไล เมริออส ช่างเป็นเด็กแปลก น่าค้นคว้าไม่เปลี่ยนแปลง... ตามความคิดเห็นส่วนตัวผม
เฮ้อ...ผมไม่อยากคิดแทนพ่อแม่ของน้องชายต่างสายโลหิตทั้งสอง มันต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่โตในวันข้างหน้าแน่นอน...
ผมผ่อนอารมณ์บนโซฟานิ่ม มองน้องหมามีเลิฟนั่งคุยจ้ออยู่มุมห้อง...
ใจลอยเอื่อยคิดเรื่อยเปื่อย หลายต่อหลายเรื่อง มือขยับเกาพุงเจ้าลูกขนอองเดรเพลิน...
...บ่ายนี้แล้วสิ จะได้พบกับราชาช็อกโกแลตจิตเสื่อม
ออกหัวออกก้อย...คาดเดาไม่ถูกทุกกรณี
เดือนดับอาบน้ำเสร็จสรรพ ย่องเข้าใกล้ผมผู้กำลังนั่งว่างเปล่าสมองไม่สั่งงาน พร้อมกับสะบัดมือพรมน้ำเย็นยะเยือกใส่หน้า
ผมสะดุ้งโหยงเผลอตัวร้องเจี๊ยกลั่นทุ่ง...
ขณะตาลุกวาววาม หันควับตั้งการ์ดเต็มองค์ หมายประทุษร้ายน้องฝาแฝดที่กำลังระเบิดเสียงหัวเราะงอหายดังสนั่น
ใครบางคนเคาะประตูหน้าห้องก๊อกแกร๊ก สั่นกระดิ่งกริ๊งกร๊างดังขึ้นเสมอกัน...
อองเดรเห่าโฮ่งสองสามหน เดือนดับฉวยโอกาสหนีห่างจากผม พุ่งไปมองตาแมวก่อนเป็นอันดับแรก
จากนั้นจึงค่อยแง้มประตูรับ ตามวิสัยนักสืบระแวดระไวอันตราย
“ อาหารเช้าครับท่าน ” น้องชายในชุดพนักงานของตึกกานาชเอ็มไพร์ ค้อมกายรายงานเสียงใส
ช่วงเวลาท้องร้องจ้อก พอดีพอดิบกับ...พนักงานของตึกเข็นรถเข็นบรรทุกอาหารเช้าของคนและของหมาเข้ามาเสิร์ฟให้ถึงห้องชุด
ผมวางเนื้อบดชามบิ๊กลงตรงหน้าอองเดร เจ้าหมาขนสวยหม่ำหงุบหงับทันใดไม่พูดพล่ามทำเพลง
เจ้าของร่างยักษ์น่าฆ่าทิ้ง...ไม่เห็นน่ารักเหมือนน้องขนตัวนี้เลย นึกถึงเรื่องในสวนเมื่อครู่แล้วนึกอยากเป็นแจ็คผู้ฆ่ายักษ์ขึ้นมาตะหงิดๆ รสจูบจากตัวผู้ด้วยกันทำให้สยิวในอกพิลึก
พวกเราสามคนกับอีกหนึ่งตัว ร่วมโต๊ะทานอาหารเช้ากันเงียบๆ
ระหว่างนั้น เดือนกดรับโทรศัพท์ของตัวเองด้วยสีหน้าเคร่งเครียดผิดธรรมดา อาจทำคดีคั่งค้างไว้ ก่อนมาฝรั่งเศสล่ะมั้ง ผมคิด
ฝ่ายบิลล์วางสายจากนิคด้วยดวงหน้าแช่มชื่นสว่างไสวเปล่งประกายออร่า...น้องสองคนนี้ช่างสลับฟิลลิ่งกันโดยแท้...
“ น้องชายนักเตะ สบายดีเหรอ? บิลล์ ” เดือนถามนิ่ง กัดขนมปังก้อนแข็งกร้วมๆ
บิลลี่พยักหน้ารับหงึกหงักสองสามหน เดือนพูดต่อสั้นๆ ว่าดีแล้ว...
นับจากนาทีนั้น เงียบสนิท ไม่มีใครคุยกันต่อสักคำ เนื่องจากกำลังสวาปามความอร่อยขั้นห้าดาวหลายจานตรงหน้า
.......................................................................................
ช่วงเวลาเช้าก่อนนัดพบมาร์โก้ กายาเร่...บิลล์ฝึกซ้อมตามตารางของทุกวันในคอร์ทเทนนิส สวัสดิการสำหรับพนักงานของตึก
ใกล้การแข่งขันใหญ่ถ้วยโพลิอาร์ก้อนช่วงก่อนสิ้นปี บิลลี่ดูฟิตจัดกว่าทุกครั้ง คงมุ่งมั่นเอาชัยในถ้วยนี้ให้ได้ตามฟอร์มร้อนแรง
ผมนั่งรอบิลล์ซ้อมเสร็จอยู่ในห้องฟิตเนสใกล้สนามจนแอบง่วงสัปหงกบนเก้าอี้นวดนวม
น้องชายอีกคนเดือนมืดของผมหายศีรษะไปทำงานที่เจ้าตัวให้คำจำกัดความว่า
“ ลับสุดยอด ” ปกติเดือนดับความลับเยอะอยู่แล้ว
เช่นเดียวกับดวงจันทร์ วันไหนอยากเต็มก็เต็มใบ นึกอยากเหลือครึ่งเดียวก็เหลือครึ่งเดียว บางที...หนีเที่ยว ไม่ลอยอยู่เหนือผืนฟ้าเลยก็มี
ดังนั้นเสียเวลาซักไซ้ไร่เรียงมนุษย์อย่างมัน
เคลิ้ม...รู้สึกตัวตื่นเพราะเสียงร้องงี้ดง้าดของหนูขน เมื่อลืมตาขึ้น...ภาพที่เห็นถนัดสิ่งแรก
ยักษ์ตาเขียวในชุดออกกำลังกายยืนค้ำหัวผมอยู่ตรงหน้า...เล่นเอาต้องขยี้ตาหลายหน ถึงเชื่อว่านี่แหละตัวจริง
เจ้าหนูขนอองเดรคาบโดนัทยางจิ้มๆ หน้าขาของท่านพ่อ
แต่วาลอนแกล้งเมินมองไปอีกทาง พอน้องหมาขนสวยวิ่งอ้อมไปด้านข้างที่ยักษ์ใหญ่มอง วาลอนกลับเปลี่ยนทางหันหนีไปอีกหน...
จนสุดท้าย เจ้าหมาจ๋อยคอตก นั่งจ๋องอยู่ด้านหน้านายหนุ่มครวญครางเสียงหงิงๆ ในลำคอ น่าเวทนาสัตว์โลก...
“ ไม่ต้องทำจ๋อย งอนแล้ว ทิ้งฉันหนีไปอยู่กับชิวาว่าตาโต ” วาลอนเบ้ปากว่าลูกขน อองเดรเลยยิ่งหมองหนักกว่าเดิม
จากนั่งอยู่เฉย แปรสภาพเป็นหมอบราบลงกับพื้นแทบเท้าเจ้านาย ทั้งที่ปากยังคาบโดนัทยาง...
ผมทนดูยักษ์งอนคล้ายจะน่ารักไม่ไหว...
” อย่าแกล้งอองเดรนักเลยน่า สงสารหมาขน ” ต้องออกปากบอกพ่อหมาไปจนได้
ใครฟะ...ชิวาว่า หนอย...ปากสร้างสรรค์ สมเป็นพ่อหมาส่งมาเกิด“ เอาหมาฉันไปกกตั้งคืนนึง อย่ามาพูดดีเชียว ” โดนกลางอกอีกดอก...ผมเถียงไม่ออก ณ จุดนั้น
วาลอน กายาเร่ หรี่ตามองเจ้าหมาหมอบนิ่งนาน...ก่อนถอนใจยาวเหนื่อยหน่าย
ยักษ์ตาสีมรกตดีดนิ้วเปาะ อองเดรคืนชีพพลัน ทะลึ่งตัวลุกยืนหางกระดิกแกว่งไกว...
วาลอนค่อยอุ้มหมาขนขึ้นพาดบ่า เจ้าหนูอองเดรคลอเคลียเจ้านายด้วยท่าทางประจบประแจงสุดฤทธิ์สุดเดช
ขอย้ำให้มั่นใจว่า
อุ้ม... แม้อองเดรเป็นหมาบึกขนาดมหึมา แต่พอเทียบกับขนาดตัวท่านจ้าววาลอนแล้ว เจ้าหมาขนของผมกลายเป็นหมาไซส์กลางในบัดดล
“ นั่งเอ๋ออะไรอยู่ในฟิตเนส หรือมัวมองก้นหนุ่มพนักงานของเรา...” ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับยักษ์พรรค์นี้ ให้ดิ้นตายเหอะ
ตาผมขุ่นเข้ม แอบมองร่างคนหาเรื่องข้างหน้า ก่อนเขยิบตัวหามุมเหมาะ หมุนองศาพอดี...พร้อม
ผมจกมือ...ขย้ำก้นยักษ์ แถมตีก้นดังฉาดตบท้ายด้วยความว่องไวสั่งได้ราวมือลิงบิดขั้วมะพร้าว
วาลอนร้องเฮ้ยสุดเสียง กระเด้งตัวสุดโต่ง เจ้าหมาขนแทบกระเด็นหลุดจากอ้อมกอด
“ รู้มาก...ก็อย่ายืนยั่ว โชว์ก้นอยู่สิ เธ้ออออ ” ผมเยาะเย้ยสะใจ
ก่อนสับขาหลอก วิ่งหลบลูกถีบเชื่องช้าของวาลอนหนีออกนอกฟิตเนตไปแบบชิวๆ แสนเบิกบานสำราญ...ไร้คู่แข่ง
ยกนี้...ชัยชนะเป็นของผม 
......................................................................................
Thanks: Ragnarok ฝากรูป
หัวข้อ: °o.ปฏิวัติรักรส (""\_(o_O)_/"") Ganache.o° ย้ายไปห้องจบแล้วได้เลยค่า (อ่าน 263747 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก