หัวข้อ: Cookie for 2 [3P]

[aim]

น้องคุกกี้มีความหลังฝังใจนะเอง
แต่ไม่ต้องกลัวนะ ต่อไป จะมีตาเฒ่า 2 คนคอยเอาใจ นัวเนียไม่ห่างเลย
สู้ต่อไปท่านผู้เฒ่า

[Shock_n2n]

อิอิ
เอาใจช่วยจร้า อยากให้กิน คุกกี้ อย่างอร่อย สักที เนี่ย
 

[Acacha]

“ก็แค่เบื่อเหล้า อยากกินคุกกี้น่ะ”

กลายเป็นประโยคประจำตัวพี่ไนท์ไปแล้วมั้ง 

[nanny_js_js]

งื้อ  อิจฉาคนได้กินคุกกี้ 555+

 

[namtaan]

มาตามอ่านซะตอนใกล้จบ

แรกๆ ก็คิดว่าพี่สองคนนี้หื่นจริงๆ คงหวังแค่กินคุกกี้

พออ่านๆไป รักน้องจริงๆนี่นา แต่จะทำเช่นไรดี
น้องกี้มีปมอะไรในใจกันนะ เกี่ยวกับพ่อหรือ ยังงงๆอยู่

บวก 1 แต้ม รออ่านต่อนะจ๊ะ ขอบคุณจ้า

[BeeRY]

คุ๊กกี้บ้านนี้อร่อยที่สุดในสามโลกกกกก

[Rinze]

กินแล้วหลงหัวปักหัวปำ กินแล้วหยุดไม่ได้
ใช่!! ถูกต้อง อย่าหยุดเชียวนะ!!

[Pikky]

  เคลียร์กันแบบนี้ คนอ่านสบายใจ อิอิ  น้องน่ารักที่สุดๆๆ

ตอนหน้าจะจบแล้วเหรอเนี่ย ยังอยากอ่านต่ออยู่เลย

  +1 ให้ไรเตอร์ กะหนูคุ๊กกี้

[กระต่ายชมจันทร์]

อีกหนึ่งตอนจบ...แต่จะมีตอนพิเศษออกมาอีกใช่มั้ยคะ???

[heefever]

อยากรู้จักว่าคุ๊กกี้บ้านนี้

มีส่วนผสมของอะไรบ้าง

ทำไม 2 เฒ่าถึงกินแล้วหลงหัวปักหัวปำเียี่ยงนี้

[uknowvry]

คนแต่งเจ๋งอ่ะครับ...เนิ้อเรื่องมีที่มาซะจน...เราก็อึ้งๆไปว่าคุ๊กกี้เนี่ยเจอมาขนาดนี้
มิน่าหล่ะถึงซับซ้อนซะ

[HappyMelon]

ใกล้จะจบแล้วหรอคะ เหมือนเรื่องเพิ่งจะเริ่มต้นเองน๊า
ยังอยากอ่านต่ออยู่เรยค่ะ อยากรู้ว่าสามคนเค้ารักกันยังไง
พี่สองคน อย่าท้อนะคะ น้องกี้บอกความรู้สึกแล้ว สู้ๆคร่า

[•ผั๑`|nกุ้va’ด•]

ว้า~~~!!~ เสียดายจังที่จะจบเร็วแบบนี้....

ตอนหน้าก็จบแล้ว T^T~!!~  แต่ถึงยังไงก็ทำตอนพิเศษออกมาเยอะๆนะคะ รออ่านเสมอ

[mumoo]

คุ้กกี้ความคิดความอ่านช่างไม่ธรรมดา...
คุณแม่ก็ดีจัง...รักแบบไม่ตีกรอบ แต่ไม่ละเลย คอยดูแลคอยห่วงและคอยให้ข้อคิดดีๆ
ส่วนคู่หูคู่หื่นก้อดูจะปรับเปลี่ยนความคิดพฤติกรรมไปในทางที่ดีขึ้น แค่ยอมรับข้อบกพร่องของตัวเองที่ผ่านมาก้อถือว่าเป็นพัฒนาการที่ดีในระดับนึงแระ^^
จะจบแล้วเหรอคะ...เดี๋ยวต้องคิดถึงคุ้กกี้แน่เลยเรา ....จะคอยเอาใจช่วยคุ้กกี้แสนหวานคร่า

[little_munoi]

“ผมอยู่มอ 6 คนอื่นอาจไปดูหนังฟังเพลงได้ แต่ผมทำไม่ได้ ถึงคนจะบอกว่ามหาลัยไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต แต่มันคือเป้าหมายของผม แล้ว....ตอนนี้ผมยังไม่มีคำตอบว่า ผมรักพี่ 2 คนพร้อมๆกันได้ยังไง จนอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องนี่ มันก็ทำให้ผมรู้สึกสับสนในใจมากพออยู่แล้ว”

คำนี้ของน้องอ่ะ
ขอเหอะ
น้องคิดได้ตอนอยู่ม. 6
แต่เี่ราตอนนี้อยู่ ปี 4 เว่ย
แต่คิดอย่างน้องไม่ได้
โคดแย่หง่ะ

[little_munoi]

ไม่อยากให้จบเลย
ยังอยากเห็นทั้งสามคนอยู่หง่ะ

ปล รักคุกกี้

[prettypearl]

ดีนะที่หล่อคนละแนว ไม่งั้นน้องกี้เลือกไม่ได้แหงมๆ (แค่นี้ก็ต้องเลือกทั้งสองแล้ว  )

ดูพี่ๆทั้งสองเหมือนวัยรุ่นริรักเลย  น่าร้ากกกก... 

น้องกี้ใจแข็งมาก   หื่นๆอย่างนี้ ต้องดัดนิสัยซะ!!~

[MyTeaMeJive]

(ตอนจบครับ)

ตอนที่ 7

ชายหนุ่มตัวเล็กใบหน้าอ่อนใสกว่าอายุจริงหลายปี ถอดเสื้อคลุมสีขาวใส่ไม้แขวน แล้วเก็บไว้ในล็อคเกอร์ที่ห้องพักเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาล เสร็จแล้วเดินออกมาที่ด้านนอก ทักทายกับรุ่นพี่ที่เดินสวนเข้าไป
“ออกกะแล้วหรือกี้”
“ครับ กลับแล้วครับพี่”
“เออ กลับตอนนี้รถกำลังติดได้ที่เลยว่ะ”
คุกกี้ยิ้มสดใสแล้วเดินต่อออกมาถึงส่วนหน้าของโรงพยาบาลขนาดเล็ก ที่เป็นห้องจ่ายเงินและรับยา
ชายหนุ่มคล้ายจะเดินผ่านไป แต่กลับเลี้ยวไปหาแถวที่นั่งหลังสุดติดกระจกบานใหญ่ ชายหนุ่มคนหนึ่งรูปร่างสูงโปร่งนั่งอ่านหนังสืออยู่ ดูก็รู้ว่าไม่ได้อ่านหนังสือ แต่กำลังฟอร์มจัดเหมือนเคย
“เมื่อคืนออนเว็ปแคมก็ทำเป็นเงียบ ไม่บอกว่าจะกลับกรุงเทพนะ!”

ดวงตาสีอ่อนแฝงแววขี้เล่นที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงแสร้งทำเป็นเพิ่งมองเห็นคนที่เข้ามาทัก แต่พอเห็นคนที่ยืนอยู่ทำท่ารู้ทันก็เลยต้องสารภาพตามตรง
 
“ก็พอลงจากเครื่องกลับบ้านไปตอกบัตรหาพ่อแม่แล้วทนคิดถึงน้องไม่ไหว เห็นแค่ภาพจากกล้องยังไม่พอ รู้ตัวอีกทีก็ขับรถจากเชียงใหม่มากรุงเทพแล้ว” คนที่นั่งรออธิบายแล้วเดินไปเก็บหนังสือที่ชั้นวาง
ยังคงพูดไปเรื่อยเมื่อเดินคู่กันออกมาที่ลานจอดรถด้านหลัง “กะว่าจะเซอร์ไพรซ์ซักหน่อยแต่ไม่ทัน น้องมาทำงานแล้ว ไอ้แมคเลยบอกให้นอนพักซะก่อน ตอนเย็นค่อยมารับที่โรงพยาบาล”
“แล้วมาคนเดียวจริงหรือ” ดวงตากลมทำเป็นมองหาหน้าหลัง เผื่อว่าจะมีใครตามมาอีก
“แล้วจะเอาไอ้แมคมาเป็นก้างทำไม”
“ไม่ใช่สิ เวลาใครไปเมืองนอกเค้าต้องพาแฟนกลับบ้านไม่ใช่หรือฮะ”
“เหอะ อารมณ์นั้นของพี่มันหายไปตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนแล้ว”
หนุ่มหน้าใสทำตาโตล้อเลียน “ไปโน่นมานี่ หลายประเทศ ไม่มีใครที่สามารถปลุกเสือหลับได้เลยหรือ”
“มีสิ” พี่หันมาแอ็คหญิงทันที ทำเป็นกรีดมือ ทำตาวิ๊งๆ แต่อีกคนเม้มปากสนิท ไม่มีคำถาม
“น้องกี้อ่ะ น้องถามพี่แบบงอนๆ สักหน่อยไม่ได้หรือว่าใคร ที่ไหน อะไร ยังไง”
“ไม่ล่ะ”
“เซ็งโป้ด” พี่ไนท์ทำงอนปากยื่นหน้างอ
กี้ส่งเสียงหัวเราะร่วน “อ้ะถามแล้ว ใครเหรอ”
“ก็..น้องกี้ไง” ชายหนุ่มรูปหล่อหันมาพยักหน้าทำตาวิ๊งๆ อี เลยโดนทุบเข้าที่ต้นแขน
“พี่ไนท์! อย่าทำท่าเป็นสาวแบบนี้ไง มันปวดหัว”
พี่ไนท์พลอยหัวเราะตาม ขณะที่แบมือขอกุญแจรถ คุกกี้ส่งกุญแจให้แล้วเดินไปเปิดประตูที่นั่งด้านข้าง
“คิดถึงพี่หรือเปล่า”
คนขับรถหันมาถาม แต่คุกกี้อมยิ้มหันไปมองนอกหน้าต่าง
“พี่บังคับให้ผมเปิดเว็ปแคม ออนไลน์วันละชั่วโมง ผมได้คุยกับพี่มากกว่าพี่แมคอีก”
“คุยอะไร เปิดเว็ปแคมแต่น้องก็ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือเขียนรายงานอะไรก็ไม่รู้ ถ้ารู้ว่าเรียนเภสัชต้องตั้งใจมากขนาดนี้ยุให้เรียนสถาปัตย์อย่างพี่ดีกว่า”
คุกกี้หัวเราะไม่หยุด เมื่อพี่ไนท์เริ่มออกอาการแก้มพองๆ ทำท่ายักคออีกครั้ง “พี่ไนท์ฮะ พอเหอะ ไม่เอาท่าสาวแล้ว ปวดหัว”
“ปวดหัวแล้วทำไมหัวเราะ”
“ก็มัน...” คุกกี้ยังคงหัวเราะไม่ยอมหยุด

ดวงตาของคนชอบพูดเล่นที่มองมาอ่อนโยน จนคุกกี้รู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็กนักเรียนชั้นมอ 6 ที่กำลังเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยอีกครั้ง
“ดีใจที่พี่กลับบ้านสักทีใช่มะ”
ก็ตั้งแต่กี้สอบเข้ามามหาลัยได้ พี่ไนท์ก็ไปทำงานในต่างประเทศเป็นระยะไล่ตั้งแต่ ฝรั่งเศส อิตาลี่ อังกฤษ มาจนถึงญี่ปุ่น จีน จนถึงช่วง 2 ปีมานี้ที่ไม่ได้กลับมาพักเลย
คุกกี้ก้มหน้าเขินๆ ถึงโดยอายุตอนนี้มันจะดูแปลก ๆ ที่ทำท่าแบบนี้ แต่คงเพราะคุกกี้ในตอนนี้ไม่ได้ต่างไปจากวันแรกที่พบเห็นเลยสักนิด ทำให้พี่ไนท์รู้สึกคล้ายอกใกล้จะระเบิดเต็มที
“โอย..อยากกินคุกกี้”
“พี่ไนท์! ทำไมพี่ชอบออกแนวนี้เรื่อยเลย” น้องชักทนไม่ไหวทุบเข้าที่แขนพี่ ทั้งที่พี่กำลังขับรถ
“พี่ปากตรงกับใจ ไม่ขี้เก๊กเหมือนไอ้แมคหรอก มันก็อยากกินน้องอยู่ทุกลมหายใจ จนต้องหาเรื่องทำโน่นนี่ไปเรื่อย” อยู่ดีๆ พี่ก็ทำตาโตเพราะนึกขึ้นมาได้ “พี่ไม่อยู่ 2 ปีนี่ไอ้แมคมันเล่นนอกเกมหรือเปล่า”
คุกกี้ส่ายหน้า พลางยิ้มกว้างจนดวงตากลายเป็นเส้นโค้ง “ไม่มีหรอกฮะ”
พี่ไนท์พยักหน้า “อันนี้พี่เชื่อน้องนะ แต่ไม่เชื่อเพื่อน”
“เอ๋...”
“กี้พูดคำไหนคำนั้นพี่เชื่อถือได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ไอ้เพื่อนรอบจัดนี่...” พี่ไนท์ทำเป็นหรี่ตา ยกมุมปาก
“พวกเรารอพี่ฮะ...สัญญาต้องเป็นสัญญา”
พี่ไนท์อารมณ์ดีส่งยิ้มไปเรื่อยเปื่อยให้กับทุกคนบนท้องถนน
“ที่พี่รีบมาก็เพราะพี่เป็นห่วงที่ผมสอบเสร็จไม่ยอมไปเที่ยวกับเพื่อนแต่มาทำงานทันทีเลยใช่มั้ย”
พี่ไนท์พยักหน้า
“ทั้งแม่ทั้งพี่แมคก็เตือนเรื่องนี้ เหมือนที่พี่บอกกับผมทุกครั้งที่กลับมาว่าให้ผมพักผ่อนบ้าง แต่ผมอยากจบเร็วๆมากกว่า”
“พี่เข้าใจอารมณ์แบบนี้นะ แต่ว่าความสนุกในวัยเรียนเป็นช่วงเวลาที่หาซื้อที่ไหนไม่ได้”
“ฮะขอบคุณที่เป็นห่วง”
พี่ไนท์ถอนหายใจ “บอกทีไรก็ตอบอย่างนี้ทุกที เผลออีกทีเรียนจบทำงานซะแล้ว”

พี่ไนท์เอารถเข้ามาจอดในบ้านของคุกกี้ ทักทายกับแม่ และพี่ไก่ แล้วขอตัวกลับไปบ้านของตัวเอง แม่พลอยมองตามหลังคนที่เดินออกไป
“ไม่น่าเชื่อเหมือนกันนะ ที่เขาจะรอได้”
คุกกี้พยักหน้าแล้วเดินกลับเข้าไปในบ้าน ขณะที่แม่พูดไปเรื่อยๆ  “กลับมาเที่ยวนี้จะอยู่บ้านสักกี่วัน เดี๋ยวก็ไปเมืองนอกอีกแล้ว”
“ไม่รู้เหมือนกันฮะ ยังไม่ได้ถาม”
“คุกกี้”
“ฮะแม่”
“เรื่องคำพูดของคนนั้นน่ะ มันยังติดอยู่ในใจลูกอยู่อีกหรือ”
“เป็นบางครั้งฮะ”
แม่หันไปมองที่บ้านหลังถัดไป แล้วถอนหายใจยาว “เขาก็...รอมานานหลายปีเหมือนกันนะ”
“นั่นแน่ แม่ใจอ่อนละสิ ตอนที่เขามาสารภาพยังเอาหนังสือฟาดเขาซะหมอไม่รับเย็บ” คุกกี้ทำท่าล้อเลียนแม่
“ก็ตอนนั้นแม่โกรธจริงๆ นี่ โตเป็นผู้ใหญ่กันทั้งคู่กลับไม่มีความชั่งใจ แต่ว่าตอนนี้ลูกก็เรียนจบมีงานทำแล้ว...ถ้า...เฮ่อ...” แม่ถอนหายใจยาวอีกครั้ง
“แม่ฮะ เรื่องนั้นน่ะผมก็มีส่วนผิดอยู่เหมือนกัน”
แม่พยักหน้า แต่คุกกี้มองแม่อยู่อึดใจหนึ่งก็กลับขึ้นห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

จากคืนของการสารภาพความในใจและคำสัญญาเมื่อหลายปีก่อน พี่ 2 คนก็พยายามอย่างยิ่งที่จะให้น้องมีช่องว่างเพื่อได้ทบทวนและคลี่คลายปมในใจของตัวเอง
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับคน 3 คนที่ผ่านวันเวลาแห่งความเร่าร้อนมาด้วยกัน

คุกกี้เดินลงมาจากห้อง เห็นแม่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่หน้าโทรทัศน์
“แม่ฮะ”
“จ๊ะ เออแม่ไม่ได้ถามว่าทำงานเป็นไงบ้าง”
“ไม่มีอะไรนี่ฮะผมเพิ่งทำงานได้แค่ 2 วันเอง”
“ตั้งใจทำงานนะลูกเพื่อนไนท์คนที่ฝากลูกเข้าทำงานเขาจะได้ไม่ลำบากใจ”
“ฮะแม่” คุกกี้มีท่าทีลังเล ไม่แน่ใจเมื่อจะพูดต่อ “แม่ฮะ คืนนี้......ให้พี่ไก่ปิดบ้านได้เลยนะฮะ”

[MyTeaMeJive]

ชายหนุ่มตัวเล็กเดินกลับออกมาจากบ้านตัวเอง แล้วไปเปิดประตูบ้านหลังข้างๆ ก้าวเดินเข้าไปอย่างคุ้นเคย
บ้านสะอาดเอี่ยมจนผิดปกติวิสัยของบ้านชายโสด แต่ทำให้อารมณ์ดีเมื่อคิดถึงเบื้องหลังว่าอะไรทำให้บ้านสะอาดขนาดนี้ เมื่อเดินต่อไปจนถึงในครัว คนตัวโตกล้ามสวยที่หน้าเตาหันกลับมามอง
“น้องกี้ มีอะไรเหรอ”
“ทำไมพี่ไม่ไปรับผมที่โรงพยาบาลล่ะฮะ” ดวงตากลมๆ มีแววเอาเรื่อง ที่ทำให้คนที่กำลังเตรียมอาหารอยู่ รีบปิดเตาแก๊ส แล้วล้างมือเข้ามาทำเหมือนกำลังยืนตัวตรงต่อหน้าน้อง
“ก็ไอ้ไนท์มันเพิ่งกลับมา พี่ก็เลยให้มันไปรับน้อง เดี๋ยวจะหาว่าพี่ไม่แฟร์”
“อ้อ...” คุกกี้ลากเสียง ขณะที่พี่ไนท์ที่เพิ่งลงมาจากชั้นบนได้ยินเสียงพูดคุยแว่วๆ
“น้องกี้มาเหรอ” พี่ไนท์ถามขณะที่เข้ามายืนทางขวา
“มีอะไรเหรอ ไอ้ไนท์มันทำทะลึ่งกับน้องหรือไง คราวนี้ส่งมันกลับไปอเมริกา ฝรั่งเศส หรือญี่ปุ่นดี ไปอีกสักปีนึงดีมั้ย” พี่แมคถามเข้ามายืนอีกข้าง
“เชี่ยมึงนี่! กูเพิ่งมาถึง มึงก็จะถีบกูไปอีกแล้ว”

สีหน้าเอาเรื่องของน้องเมื่อครู่ค่อยๆ ผ่อนคลายลงลงกลายเป็นเหมือนอมยิ้ม ใบหน้าแดงเรื่อ
พี่ 2 คนรู้สึกเหมือนหัวใจกระตุก
“นะ น้องกี้”

“ผมแค่มาถามพี่ว่า พี่ยัง..อยากกินคุกกี้อยู่หรือเปล่า”
โดยที่ไม่ต้องรอให้น้องถามซ้ำพี่ไนท์คว้าใบหน้าเล็กๆ เข้ามากดจูบอย่างโหยหาริมฝีปากต่อริมฝีปาก ลิ้นต่อลิ้น บดขยี้จนไม่เปิดช่องว่างให้หายใจ ขณะที่พี่แมคสวมกอดจากด้านหลังจูบหนักๆ ที่หลังใบหูและต้นคอ วงแขนฝ่ามือกวาดสัมผัสไปทั่วตัว

เหมือนโลกโคลงเคลง เสื้อยืด กางเกงขายาว ถูกกระชากทิ้งอยู่ที่บันไดบ้าน  

เมื่อรู้สึกตัวอีกทีคือหลังเปลือยเปล่าที่แตะกับผ้าปูที่นอน ริมฝีปากและฝ่ามือที่ฟอนเคล้นไปทั่วตัวไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร เสียงเรียกชื่อที่อ่อนหวาน และ คำบอกรักที่ข้างหู  
“หอมจัง” เสียงกระซิบแหบพร่า กับนิ้วมือเรียวขาวที่หยอกล้ออยู่ที่อก ขณะที่โดนรั้งขึ้นนั่งพิงแผ่นอกกว้าง จนคล้ายกำลังโอบอุ้มน้องไว้ทั้งตัว  
“กินละนะ” ดวงตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการของพี่ไนท์ช้อนมอง แล้วก้มลงลากปลายลิ้นแล้วครอบริมฝีปากลง
คุกกี้เกร็งตัวตอบรับ สะบัดใบหน้าหาริมฝีปากหนาที่รออยู่ข้างแก้ม

ร่างผอมบางเบี่ยงตัวหาความแข็งแกร่งของพี่แมคที่ด้านหลัง แต่พี่แมคดึงมือออก ยกตัวน้องขึ้นสูง ใช้นิ้วบดเบียดที่ปากทางด้านหลัง ดันแกนอุ่นร้อนของคุ้กกี้เข้าหาริมฝีปากของพี่ไนท์ที่รอกวาดลิ้นไปทั่ว  
ร่างผอมบางบิดตัวอย่างเย้ายวน ส่งเสียงครวญคราง
พี่แมคลากลิ้นขึ้นมาชิมยอดอกที่ชูชัน มือข้างหนึ่งของน้องประคองศีรษะของพี่ไนท์ไว้ที่เบื้องล่างยังคงขยับชิมแก่นคุ้กกี้จนมีหยาดน้ำ
ขณะที่มืออีกข้างของคุกกี้ แทรกผมสีเข้มของพี่แมค ที่กำลังดูดดุนอกบางวนกลับขึ้นมาที่ไหล่

“อา....พี่ฮะ” ความแข็งเกร็งในช่องท้องเพิ่มความรุนแรงขึ้นจนคุกกี้ปัดป่ายหามือใหญ่ที่เบียดเล่นอยู่ที่ด้านหลังจะดึงออก แต่พี่แมคกลับเพิ่มนิ้ว
“อย่าเพิ่ง อย่าเพิ่งผมจะ....พี่ฮะ...พี่....”
พี่ไนท์ยิ่งเร่งลิ้น ดูดแรงขึ้น จนคุกกี้เกร็งสุดตัวแล้วปล่อยให้พี่ไนท์รับไว้ทั้งหมด ค่อยๆ ทรุดตัวลงนั่งแต่พี่แมคยังไม่ถอนมือออก จับน้องพลิกคว่ำนิ้วมือที่ด้านหลังอาบวาสลีนสอดลึกหมุนวน คุกกี้ขยุ้มผ้าปูเตียงไว้แน่น พี่ไนท์สอดตัวเข้าทางด้านใต้ดึงหน้าอกที่ยอดแข็งเป็นไตลงมาหา ทั้งดูดทั้งเลีย ขณะที่อีกมือบีบเคล้นอกอีกข้างรุนแรง
คุกกี้ได้แต่ส่งเสียงหวาน แหบพร่า “มะ ไม่ไหว แบบนี้ ....”
พี่แมคอ้อมมืออีกข้างไปด้านหน้า กระตุกแกนที่แข็งเกร็ง ทำให้คุกกี้คว้าใบหน้าพี่ไนท์เข้ามาหา แต่พี่ไนท์เบี่ยงหน้าหนี หันไปซุกไซ้ริมฝีปากที่แก้มและข้างหู
“พี่ไนท์ ขอผม...”
“พี่อยากได้ยินเสียง ร้องอีกสิ” เสียงของพี่ยิ่งกว่าแหบพร่าดวงตาหรี่ปรือเต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการ
คุกกี้สะบัดหน้าควานมือหาแกนของพี่ไนท์ แต่พี่ดึงมือออก เมื่อหันไปหาพี่แมค พี่ก็ไม่ยอมให้สัมผัสเหมือนกัน แต่กลับเร่งมือ และริมฝีปากจูบไปทั่วตัว
คุกกี้สูดปาก ร้องครวญครางอย่างกลั้นไม่อยู่ ขยับสะโพกหามือแข็งแรงที่กดนวดช่องทางเพื่อเตรียมพร้อม
พี่แมคถอนนิ้วมือออก แต่เมื่อคุกกี้หันมามอง พี่ก็ก้มหน้าลงหา
“อะ  พี่...”
ปลายลิ้นที่แตะกวาดปากทางโดยรอบ แล้วค่อยๆ เบียดลึก สัมผัสจุดอ่อนไหว อารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงสุดทำให้คุกกี้คว้าพี่ไนท์เข้ามาหากดจูบรุนแรงสอดลิ้นบดเบียดพี่ ขณะที่คว้าแกนของพี่ไนท์ไว้ แต่ยังไม่ทันที่จะขยับมือคุกกี้ก็เหยียดตัวออกจนสุด
“อ๊า..........”

คุกกี้ทรุดตัวลงทาบทับพี่ไนท์อยู่ครึ่งตัว หายใจหอบเหนื่อยอยู่ข้างหูพี่ ขณะที่มือของพี่ไนท์ยังลากวนอยู่ที่อก มือของพี่แมคก็ยังบีบนวดอยู่ที่สะโพกกลม
“เหนื่อยหรือ”
น้องพยักหน้าดวงตาหรี่ปรือคล้ายง่วงงุน แต่เปลี่ยนเป็นกัดมุมปากแน่น เมื่อพี่ไนท์เพิ่มแรงที่นิ้วมือที่บดบี้อยู่ที่ยอดอก
“อึก!”
พี่แมคนวดเปิดช่องทางด้านหลังที่ตอดรัดนิ้วมือที่ชุ่มไปด้วยหยาดน้ำมีสีขุ่นข้น
“คิดถึง อยากฟังเสียง นะ” พี่ไนท์กระซิบที่ข้างหูขณะที่ไล้นิ้วมือที่แก้มใส คุกกี้สะบัดหน้าหาริมฝีปากสวยได้รูป แต่พี่ไนท์ถอยหนีทันที
“พี่ฮะอย่าแกล้งผมอย่างนี้”
พี่ไนท์รวบข้อมือน้องไว้แน่น ยกขึ้นสูง ขณะที่สะโพกบางกำลังร้อนระอุ
“นะ ให้พี่ฟังเสียงหวานๆ ที่แสนจะคิดถึงก่อน”
คุกกี้กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เมื่อพี่แมคขยับออก คุกกี้กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง ค่อยๆ แยกเรียวขาสวย ขณะที่ดวงตากลมมองความตื่นตัวของพี่ แล้วต้องหลับตาลง เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งดวงตากลมโตสบตาท้าทายคนที่ชอบพูดเล่น คนนั้น…

[MyTeaMeJive]

พี่ไนท์อาบวาสลีนที่ส่วนปลายของตัวเอง แล้วขยับเข้าหาน้องช้าๆ ช่องทางบีบรัดจนต้องกัดฟันแน่น “โอย แค่แตะก็แทบจะแตกอยู่แล้ว”
“อะ...”
พี่แมคต้องช่วยด้วยการก้มลงซุกไซ้ที่คอขาวของน้อง ขณะที่น้องคว้าแก่นกายของพี่แมคแล้วขยับ
“เจ็บหรือ” พี่แมคกระซิบถาม
“ฮะ แน่น แต่...อย่า หยุด...” น้ำตาเริ่มไหลจากหางตา แต่เสียงที่พ้นคอเต็มไปด้วยความรู้สึก กับมือที่กอบกุมพี่แมคอยู่ขยับไปพร้อมกับที่พี่ไนท์ขยับสะโพกอีกครั้ง
 
พี่ไนท์มองร่างผอมบางที่คล้ายจะแตกเป็นเสี่ยงอยู่ในทุกเสี้ยววินาที แล้วต้องหยุดการเคลื่อนไหว แต่น้องกลับเบียดสะโพกเข้าหา ให้พี่เร่งความเร็วขึ้น
คุกกี้ปล่อยมือจากแก่นกายพี่แมค แอ่นตัวเข้าหาริมฝีปากพี่แมคที่รออยู่

ยอดอกสีแดงจัด กับรอยฟัน เสียงร้องที่ผสานไว้ทั้งความเจ็บและเสียงครางจากความเสียวซ่านดังก้องอยู่ในห้อง จนกระทั่งคุกกี้บิดตัวผวากอดพี่แมคไว้แน่นอีกครั้ง น้ำสีขาวเอ่อล้นท่วมมือพี่ไนท์ขณะที่พี่ไนท์สาวออกยาวๆ แล้วกระแทกกลับอีกครั้ง ทรุดตัวลงนอนข้าง
คุกกี้หันมาหาพี่ไนท์ ยิ้มน้อยๆ เมื่อพี่แตะที่แก้มใสสีแดงเรื่อ

ขณะที่พี่แมคแตะที่ขาด้านใน ที่ยังมีคราบเลือดและคราบน้ำสีขาว
“พี่พาไปล้างให้นะ”
คุกกี้ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง แต่พอจะยืนขากลับไม่มีเรี่ยวแรงเซเข้าหาพี่แมคที่รับไว้ทั้งตัว รั้งแขนเรียวให้โอบรอบคอ มือแข็งแรงช้อนที่สะโพกบีบเคล้น จนน้องต้องเบียดตัวเข้าหา
“ไป ล้างไม่ใช่หรือฮะ” คุกกี้เงยหน้ากระซิบติดอยู่ที่ปลายคาง
รู้สึกถึงความแข็งแกร่งของพี่แมคที่กดทับอยู่ที่ท้องน้อย
“ยังอุ้มผมไหวหรือเปล่า”
น้ำเสียงวามไหว ดวงตาหรี่ปรือท้าทาย ทำให้พี่ไนท์ที่นอนมองยังใจเต้นแรง ขณะที่พี่แมคเปลี่ยนช้อนขาอุ้มเข้าไปในห้องน้ำ แต่แทนที่พี่จะปล่อยลงยืน กลับหมุนให้แผ่นหลังบางเบียดชิดผนัง ยกกระชับขาเรียว 2 ข้างให้อยู่บนสะโพกแข็งแรง ถอยห่างจากผนังเพียงนิดแล้ว เปิดน้ำราดรดพร้อมกรีดมือไล่หยาดน้ำจากปลายหลังลงสู่ร่องด้านหลังที่เปิดกว้าง

“อะ...” คุกกี้ผวาดันตัวเองให้สูงขึ้น จนคนที่เกาะอยู่หัวเราะเบาๆ
“ดีมั้ย”
คุกกี้ยิ่งกอดพี่แน่นขึ้น ซุกหน้ากับไหล่กว้าง หายใจหอบ “สารพัดวิธีจะแกล้งผม”
พี่หัวเราะเบาๆ เมื่อปล่อยขาเรียวบางลงแตะพื้นแล้วจับหมุนให้เกาะฝาผนัง เพื่อให้พี่ทำความสะอาดให้
ช่องทางด้านหลังกลายเป็นสีแดง มีเลือดซึม พี่แมคไล่มือไปตามเรียวขาและปล่อยให้น้ำสีขาวที่ค้างอยู่ภายในออกมา เมื่อเงยหน้าขึ้น ดวงตากลมโตก็หันหนีไปทางอื่นทันที
ร่างสูงใหญ่เลื่อนขึ้นมาทาบทับทางด้านหลัง เบียดเข้าหา
“อะ พี่แมคฮะ”
จมูกโด่งของพี่ไซ้ลงที่ข้างใบหูจนขนลุก
คุกกี้หายใจติดขัด เมื่อพี่แมคยังคงกดเข้าหา ขาเรียวบางสั่นระริก
“ไป ที่ เตียง เถอะ ฮะ ขาผมไม่มีแรงแล้ว”
พี่แมคช้อนขาอุ้มกลับมาที่เตียงทั้งที่ยังค้างอยู่ข้างใน เมื่อเข่าแตะที่เตียงนอน พี่แมคก็รัวกระแทกจนคุกกี้ร้องลั่น  
พี่ไนท์ต้องคว้าแขนพี่แมคให้หยุด “น้องกี้ไหวหรือเปล่า”
คุกกี้หลับตาพยักหน้า “ไม่เป็นไรฮะ ผมไม่เป็นไร พี่ทำให้เสร็จเถอะฮะ” คุกกี้พูดเสียงสั่นเครือจับข้อมือพี่แมคให้เข้ามาหาใหม่ มือที่เหมือนคีมเหล็กของพี่แมคข้างหนึ่งสอดเข้าข้างใต้ กอบกุมแก่นของน้องแล้วกระตุกมืออย่างรวดเร็ว แต่พี่ไนท์เปลี่ยนเข้ามาใช้ปากรองรับที่แกน
“อะ พี่แมค ทำให้ผมอีก” คุกกี้เร่งเร้าขยับสะโพกให้พี่แมคกระแทกต่อจนหลั่งออกมาพร้อมกัน แล้วทิ้งตัวลงนอนหอบ
 
“น้องกี้ อย่าฝืนตัวเอง” พี่ไนท์ลูบแก้มที่มีน้ำตาอาบ
“ผมไม่เป็นไรจริงๆ”
“แต่ว่า...” พี่ไนท์อดไม่ได้ที่จะมองต้นขาที่เหมือนมีเลือดไหลซึมปนกันน้ำสีขาว
พี่แมคกอดน้องไว้แน่นจากทางด้านหลัง ทำให้คุกกี้เอื้อมมือกลับไปช้อนที่หลังคอพี่ให้ก้มลงมาหา
“ไม่มีเสียงของเขาอยู่ในหัวผมแล้ว ขอโทษที่ความกังวลของผมทำให้พี่ต้องรอมานาน...”
คุกกี้ดึงใบหน้าของพี่ไนท์ลงมาหากดจูบบดลิ้นอย่างเร่าร้อนแล้วถอนปากออก แล้วกระซิบติดริมฝีปากพี่ “เมื่อเดินเข้ามาในบ้านนี้ ผมก็คิดแค่ว่า..ผมต้องการจูบแบบนี้......” มือขาวๆของคุกกี้จับที่มือของพี่แมคให้เลื่อนลงมาที่อก “ผม...คิดถึงแต่สัมผัสแบบนี้..กับ....” คุกกี้รั้งพี่ไนท์เข้ามากอดประสานขณะที่พี่แมคยังคงโอบไว้ “ผมอยากอยู่ในอ้อมกอดอุ่นๆของพี่แบบนี้...เท่านั้น”
“น้องกี้”
“ความต้องการนี้ เกิดจากความรักของพี่ที่มีต่อผม และ....เพราะผมรักพี่ฮะ”

.....ไม่มีคำถาม ไม่มีความสับสนใดที่หลงเหลืออยู่ในจิตใจ.....

มีแต่เสียงหัวใจกับลมหายใจของคน 3 คนที่สอดรับกันผ่านค่ำคืนนี้

*-*-* END*-*-*
ขอบคุณผู้อ่านทุกคนมากครับ ที่ติดตามมาจนถึงตอนสุดท้าย
ผมเีขียนเรื่องนี้ให้จบแล้วก็มาทยอยอัพ โดยแก้ไขเพิ่มเติมไปตามทุกคำแนะนำของคุณ
ดังนั้น ถ้าคุณอ่านแล้วรู้สึกว่าเรื่องนี้สนุึก นั่นก็เพราะคุึณทุกคนครับ ไม่ใช่ผม ^^
ไม่มีตอนพิเศษครับ เพราะว่าผมจะเอาไปใส่ในเรื่องต่อไป 555
ขอบคุณครับ
ไจฟ์

[p_phai]

ขอบคุณครับ

[annis204]

ทำมายยยยยยยยยยยยยยย จบแล้วอ่ะ ยังไม่พออออออออออออออออออ
มีตอนพิเศษมั้ย แต่ตอนนี้ขอไปซับเลือดก่อนนะ

[พี่วันเสาร์]

จบเร็วจังเสียดายมากอ่านแล้วสนุกมากเลย
ถึงจะเป็นแบบ 3P แต่ให้ความรู้สึกว่าน่ารัก
+1ให้ พี่แมค คุ๊กกี้ พี่ไนท์ และขอบคุณไรท์เตอร์ที่นำนิยายน่ารักๆมาให้อ่าน

จะมีเรื่องใหม่อีกเหรอไรท์เตอร์จะรออ่านนะ

[thisispom]

ขอบคุณไรท์เตอร์ แล้วเจอกันเรื่องหน้าใช่ไหมจ้ะ

[Yunatsu]

ในที่สุดพี่ๆก้รอได้ เห้ออออออ
   น้องกี้โตแล้วน่ารักเชียวววววว


พี่ไนท์ไปไหน่อา

[yoyo]

หวายยยย กี้ทนด้ายยยยยยย   
กี้อ่า ร้อนแรงขนาดนี้ พี่เค้าก็หลงหัวปักหัวปำหมดซิจ๊ะ

[prettypearl]

 

น้องกี้โตขึ้นอย่างน่ารักอ่า   >.<

เนื้อเรื่องกระโดดดร็วไปหน่อย  แต่ก็น่ารัก เหมาะกับวัย (?)

ลุงๆทั้งสองน่ารักมาก  แบบว่ารอเพื่อวันนี้ที่ได้รักกันอย่างมีความสุข

อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่าคุณแม่น้องกี้สุดยอดที่สุดแล้ว 

รออ่านตอนพิเศษนะค้า  (สบตาปิ๊งๆ อย่างอ้อนๆ  )

[andy_kwan]

น้องกี้น่ารักน่ากินซาเหมอ   

[Me_kame_nishi]

สมหวังกันทุกคนโดยที่ยังมีความรู้สึกอ่อนหวานในอารมณ์ ดีจังที่ได้อ่าน
ขอบคุณนะ

[lasom]

:a5:จ๊ากกกกก ไม่ได้อ่านวันเดียว จบซะงั้น
สนุกมากจริงๆ ลุ้นอยู่ตลอดแล้วว่าความรักแบบนี้จะจบยังไง
สุดท้ายก็กลายเป็นเราสองสามคน