หัวข้อ: We are...คือ เรารักกัน ตอนพิเศษ ด้วยความคิดถึง100%... 16/12/13 [P.314]

[ทะเลหัวใจ]

“พีมเอาหนังสือหลักการธรณีกลศาสตร์ในห้องมาให้หน่อย”
“หยิบชีทโครงสร้างดินข้างๆโคมไฟมาด้วย”
“ที่ชาร์ตแบตอยู่ไหนเตี้ย”
“เตี้ย ชงน้ำแดงโซดามากินหน่อยดิ”
โคตรพ่อโคตรแม่เกิดมาเพื่อเป็นเจ้านายกูจริงๆ ผมทิ้งสายตาที่คิดว่าสื่อความรู้สึกรังเกียจเดียดฉันท์ขั้นสุดไปให้ไอ้หน้าหล่อๆที่นั่งท่องสูตรคำนวณหาอะไรสักอย่างที่พ่อไอสไตส์ของพวกมันอุตริคิดขึ้นมา เพราะพรุ่งนี้มันมีควิชย่อย ควิชกันทั้งปีทั้งชาติยิ่งปีสี่ยิ่งกระหน่ำควิชกันเข้าไป ดีนะเนี่ยที่ผมไม่ลดตัวลงไปเรียนวิศวะ คึ กูดูมั่นใจในมันสมองตัวเองมาก เมื่อวานผมยังไปเถียงแม่ค้าลูกชิ้นเรื่องเงินทอนยี่สิบกว่าบาทอยู่เลย อายเค้าชิบหาย ฮ่าๆ
“กูเป็นคนใช้?”
“เปล่ามึงไม่ใช่คนใช้ กูต่างหากเป็นคนใช้ให้มึงไปชง หึหึ แล้วมึงจะไปดีๆหรือจะต้องให้ข่มขืนก่อน เร็วๆบริการหน่อยดิ๊กูสอบนะ”
“เหี้ย” ผมเดินไปเตะเก้าอี้ประจำตำแหน่งของไอ้หล่อด้วยความคับแค้นใจแม่ง “ตอนกูสอบไม่เห็นจะเคยใช้มึงเลย ทีตัวเองสอบล่ะมาอ้างนู่นอ้างนี่ ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน เคยมีใครเข้าใจหัวอกผู้ชายแมนๆอย่างกูบ้างไหม เชี่ยแล้วแก้วหมีพูห์คู่ใจไอ้แห้งอยู่ไหนวะ”
คือบ่นนะแต่ก็ลุกมาทำ ไม่เข้าใจจะบ่นทำไม บ่นไปมันก็ไม่สนบ่นไปมันก็ใช้ผมอยู่ดี ปกติพีรณัฐไม่ใช่คนขี้บ่นนะครับออกจะเป็นผู้ชายหล่อขรึม พูดน้อยต่อยแต่พองาม แต่เพราะถูกใช้ตอนกำลังดูหนังชุดสุดแสนรักอย่าง ER เลยรู้สึกว่าถูกเบียดเบียนสิทธิเสรีภาพทางการใช้ชีวิตหลังสองทุ่ม
นี่ก็แค่พูดให้คุณๆฟังเฉยๆไม่ได้เรียกร้องคะแนนสงสารใดๆเลยแม้เพียงสักนิด ก็แค่ขอให้ไอ้โหดที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนั่งเล่นจะเห็นใจผมบ้างก็เท่านั้นเอง  หลังจากที่ผมเอาน้ำแข็งผสมน้ำเฮลล์บลูบอยหวานเจี๊ยบเติมโซดาอีกหน่อยลงในแก้วพลาสติกทรงสูงลายหมีพูห์สุดโปรดของไอ้หล่อ ผมก็เอานิ้วชี้คนๆให้เข้ากันแค่นั้นก็พร้อมเสิร์ฟแล้วครับ หึหึ แดกขี้มือกูซะเถอะมึง แต่เอ๊ะเมื้อกี้ตอนเปิดตู้เย็นหาน้ำแข็งรู้สึกจะเห็นกระป๋องอะไรแว่บๆ วะ วะ ว้าวววววว ไฮนิเก่นเอ่นๆๆๆๆๆๆ เอาสักกึ๊บสองกึ๊บดีกว่า ผมชะโงกหน้าออกไปดูว่าภูมิเห็นรึเปล่า มันก้มหน้าก้มตาจดห่าอะไรไม่รู้ยิกๆ เอาละเหวยยยยยยยยพีมเอ๊ยทางสะดวก
ผมค่อยๆย่องๆหันหลังให้สรรพสิ่งทั้งปวงก่อนจะค่อยๆงัดห่วงขึ้นเบาๆ มือนี่สั่นๆพั่บๆๆๆกูเป็นแอลกอฮอลลิซึ่มป่ะวะ เปล่าหรอกครับเวลาเราลักลอบ (กูใช้คำว่าลักลอบในการดื่มเครื่องดื่มมึนเมา แม่งชีวิตคนหล่อ) เรื่องของเรื่องคือภูมิมันไม่ให้กินบ่อยๆ มันบอกว่าเดี๋ยวผมจะตับแข็งตายก่อนได้ทันเห็นหน้าลูก  โถ่พ่อคุณ ห้ามพี่ไม่ให้รักเจ้ายังง่ายกว่าห้ามเหล้าเข้าปากพี่นะจ๊ะ คึคึ
“เตี้ย ทำไรลับๆล่อๆน่ะ”
พรวดดดดดดดดดดดด เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ขึ้นจมูกปวดหัวจี๊ดเลยครับ เบียร์ครึ่งกระป๋องกระฉอกกระเด็ดกระดอดพุ่งออกจากปาก เปื้อนตั้งแต่คอยันเข่า ผมรีบยกเสื้อขึ้นมาเช็ดลวกๆ
“แค่ก กู แค่กๆๆ ปั่นน้ำแข็งให้มึง แค่กๆๆ ยะ อยู่”
“บอกให้ชงน้ำแดง ไม่ได้จะกินน้ำแข็งใส”
“เออๆเสร็จแล้วๆ”
ดูปากมัน ใครที่บอกว่าพี่ภูมิเงียบ เย็นชา ไม่พูดไม่จากับมนุษย์หน้าไหนกับคนอื่นมันไม่พูดไง นิสัยเหมือนหนวดเด๊ะ กับคนอื่นไม่ค่อยพูดแต่กับเนี่ยแทบจะ…….ฮึ่ยๆๆ ผมยกแก้วน้ำหวานไปให้คุณผู้ชายถึงโต๊ะ ใช้กูเยี่ยงทาสยังไม่พอนี่ยังจะขัดขวางวีถีแดกเบียร์ของกูอีกเหรอ เลิก!!!!! กูจะเลิก…….. เลิกกินเบียร์แล้วทำหน้าที่แฟนให้พี่ภูมินทร์ กร้ากกกกกกกกกกกก อึกเดียวไม่น่าจะเมาแต่ทำไมผมเป็นเอามากขนาดนี้วะ
“คู ชา จา ระ อะ รา อิ มะ”
คุณชายจะรับอะไรอีกไหมแต่ประชดตัวเองเป็นแรงงานพม่าไปเลยกู ภูมิมึงอย่าลืมพากูไปทำบัตรต่างด้าวนะ มันเงยหน้ามามองผ่านกรอบแว่นสายตา ผมก็ยืนยิ้มรอรับคำขอบคุณ ยิ้มกลบเกลื่อนความผิดอ่ะครับแต่มันดันหน้านิ่งจ้องหน้าผมตาไม่กระพริบก่อนจะชี้ที่มุมปาก ผมเลิกคิ้วไม่เก็ท อะไร ปากกูทำไม
“มีไร มองไร มึงจะเอาอะไรอีกป่ะ” หูยยยย โคตรเอาใจสุดๆ พวกมีความผิดติดตัวก็แบบนี้แหละครับ
“ฟองเบียร์เลอะมุมปาก เช็ดออกหน่อย” งามไส้ล่ะกู
“ฟองเบียร์? ฮ่ะๆ บ๊า ตาฟ๊าดด ฮ่ะฮ่าๆอ่านหนังสือเยอะอ่ะดิ คราบน้ำมูกกูเป็นหวัด ปวดหลังไหมเดี๋ยวกูนวดให้ มาๆหันหลังมาเร็วน้องเดี๋ยวพี่นวดให้น๊า” บริการทุกระดับประทับใจครับนาทีนี้
“ไปเอามากินให้หมดไป”
“กินได้เหรอ” ผมรีบตะครุบจับมือภูมิทำตาเป็นประกายเหมือนตาฮันนี่แบดเจ้อ
“หึหึ ไอ้ลิงเอ๊ยไหนบอกไม่ได้กินไง กินก็บอกว่ากินสิทำไมต้องโกหก” ถ้ากูบอกมึงก็ด่ากูสิ เรื่องอะไรกูจะหาเรื่องโดนด่า (เรื่องน่ะผมหาเองตั้งแต่หยิบเบียร์ออกมาป่ะวะ)
“เออ กูกิน ทำไม มึงหวงหรอ กูซื้อคืนให้ก็ได้ แค่กระป๋องเดี๋ยวเอง” ก่อนที่เราจะถูกโกรธเราต้องชิงแซงโค้งโกรธก่อนครับ มันเป็นทริก เรียนเอานะเดี๋ยวจะสอนให้
“เจ็บมากไหมสีข้าง เอาทิงเจอร์กับแอลกอฮอลไหม” ภูมิวางหนังสือลงมันหรี่ตาถามไม่ได้จะจับผิดแต่เหมือนมันจะพักสายตาเสียมากกว่า แต่ผมต้องป้องกันไว้ก่อน
“เออกูมันไม่ดีหรอกภูมิ ไม่เคยถูกใจมึงหรอก ทำอะไรก็ผิดไปหมด มึงอ่านหนังสือไปเถอะ กูจะไปดูหนังเงียบๆไม่กวนมึงหรอก” ข้อที่สองคือชิ่ง เวลาแฟนโกรธถ้ามึงหนีได้หนีก่อนเลยครับ เห็นทางหางตาว่ามันยิ้ม มันไม่โกรธหรอก ผมรู้ เอ้วววววววววววววววว หรา เมื่อกี้ฉี่แทบราด รอดแล้วกู
ผมกลับมานั่งกอดเข่าดูซี่รี่ฝรั่งบนโซฝาตามเดิม แอบเหลือบมองภูมิบ้างเป็นครั้งคราวแต่หันไปกี่ทีก็ยังเห็นมันก็ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือ เฮ้อ ช่วงสอบภูมิมันไม่ค่อยสนใจผมเลยว่ะ กูเกลียดคณะวิศววววววววววววววววววววววววะ อย่าหาว่าผมเรื่องมากนะคือให้ความสนใจกับเรียกใช้มันต่างกันครับมันไม่ใช่เส้นบางๆที่กั้นแต่มันคือเชือกเส้นใหญ่ประมาณเชือกชักกะเย่อเลยทีเดียวเชียว
“พีม มานี่ดิ”
“เชี่ยภูมิมมมมมมมมมมมม มึงเป็นห่าอะไรมากไหมเรียกอยู่ได้กลัวกูลืมชื่อตัวเองรึไงแม่ง คนจะดูหนังแม่งเรียกอยู่ได้มึงก็อ่านหนังสือไปซี่”
“บ่นๆบอกว่ามานี่หน่อย” ไอ้หล่อนี่แม่งคงคิดว่าดาวนพเคราะห์ต้องโคจรรอบตัวมันรึไง สั่งเอาๆ ผมก็ได้แต่บ่นในใจแต่สุดท้ายก็ต้องเดินไปหามันอยู่ดี เหอะ
“มานั่งใกล้ๆหน่อย กูไม่มีกำลังใจอ่านหนังสือ”
“ไชยา มิตรไชยใส่กูอีกล่ะ”
“หมอลำเหรอ”
“ลิเกเหอะ แหม หัดทำตัวตลกนะเนี่ยเรา”
“เปล่าหรอกแค่เอาใจแฟน เดี๋ยวแฟนเบื่อ”
“หรา”
“หึหึ เบื่อรึเปล่า หื้ม ไว้สอบเสร็จจะพาไปอาบน้ำตัดผมเนอะ” ภูมิแนบหน้าลงกับท้องผม มันส่ายหน้าไปมาเล่นเอาจักจี๋เหมือนกันแฮะ
“กูต้องตัดเล็บด้วย ถุย กูไม่ใช่หมาไอ้บ้า ฮ่าๆ โอ๊ยภูมิจั๊กจี๋อย่ากัด อี๋น้ำลายติดเสื้อกู ปล่อยยยย จะดูหนัง”
“ดูหนังสดป่ะ”
“ดูกับมึงหรอ กูว่ากูได้แสดงนำมากกว่า ฮ่าๆๆ โอ๊ยเจ็บบบ หมาภูมิ กูเจ็บเชี่ยนี่”
“หมั่นเขี้ยว”
“เชี่ยเอ๊ยเป็นรอยฟันเลยอ่ะ มึงอ่ะแม่งชอบเล่นแรงๆกับกู นี่ลูกมีพ่อมีแม่นะเนี่ยไม่ใช่เกิดจากเหล็กในผึ้งนะ”
“โอ๋ๆขอโทษๆ มานี่มาเดี๋ยวจุ๊บให้”
“จุ๊บเฉยๆห้ามเลียนะ”
“เออไม่เลียหรอก”
“แน่นะ”
“เร็วๆพีม กูความอดทนต่ำ มึงรู้ใช่ไหม”
ผมก้าวเข้าไปใกล้ยืนตำแหน่งเดิมที่ยืนเมื่อกี้ ภูมิถลกชายเสื้อยืดของผมขึ้นก่อนจะค่อยๆโน้มลงมา ริมฝีปากอุ่นๆสัมผัสกับหน้าท้องผมแค่แผ่วเบา ทั้งที่มันเป็นสัมผัสอบอุ่นแต่ผมยังแอบสะดุ้งน้อยๆ และผมน่าจะรู้ว่าคนอย่างภูมิมันเจ้าเล่แค่ไหน
“ไหนบอกว่าจะไม่เลีย นี่มึงดูดด้วย หมาภูมิ”
“ไม่ได้ตั้งใจ ได้กลิ่นหอมๆคุ้นๆ ลิ้นมันชิน”
เหยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พ่อมึงเอ๊ยยยยยยยยยยยย เอาเลยไหม ตรงนี้เลยไหม กูยอม กร้ากกกกก ผู้ชายใจง่ายว่ะกู
“หึหึ อ่านไปดิ๊หนังสืออ่ะ” ผมผลักหัวภูมิออกจากหน้าท้องก่อนจะลูบผมนิ่มๆของมันเล่น มันไหลผ่านนิ้วเหมือนขนแมวเลยว่ะ
“เขินหรอ เขินป่ะเนี่ย” ไอ้นี่นิ ไม่เขินมั้งสาดดดดดดด มึงเล่นรวบกูไว้ทั้งตัวแบบนี้
“เขินพ่องกูจะกลับไปดูหนัง”
“หึหึ น่ารักว่ะ จูบหน่อยเร็ว” ภูมิพยายามจะดึงผมลงไปนั่งทับบนตัวมันให้ได้ ผมก็ฝืนไว้สุดแรงเหมือนกัน “
“ยื่นหน้าเข้ามากูถีบจริงๆนะเว้ย ภูมิมมม ไม่เอา”
ไม่เอาๆแต่ไม่ดิ้น กร้ากกกกก เอาเป็นว่าผมขอตัวก่อนนะ ขอดึงม่านปิดฉากซึกุจุ๊บุ บิจิบิจิคิโกะ โจโจ้อโรฮ่าไว้เพียงเท่านี้ก่อนนะครับ ภูมิมันอ่านหนังสือเครียดผมก็แค่ช่วยบำบัดทำทรีสเม้นให้มันผ่อนคลายแค่นั้นเอง หวังว่าทุกคนจะเข้าใจนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ
^_________________________^






……………………………………….




กรีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยอร้างงงงงงงงงงงงงงงงงงง คิดถึงเค้าไหมตัวเทอทั้งหลายยยยยยยยยยยย สวยกลับมาเยี่ยมค่า ฮือออออ คิดฮอดอีหลีเด้อ คิดถึงหนุ่มๆกันไหมคะ เหมือนคืนสู่เหย้าเลยอ่ะ ฮ่าๆๆ พิมพ์ไม่ถูกเลย ก็ ฮืออออ คือ คิดถึงนะคะคิดถึงคนอ่าน คิดถึงเด็กดี คิดถึงเล้าเป็ด คิดถึงหนุ่มๆ We are ทุกคน ถึงจะได้เจอะเจอกันในเฟชบุคในทวิตเตอร์บ้างแต่มันก็ไม่เหมือนตอนสื่อสารกันเวลาลงตอนใหม่ ได้อ่านคอมเม้น ได้เจอกันในบอร์ดสีฟ้าๆเหลืองๆส้มๆ มันคนละฟีลลิ่งอ่ะเข้าใจเค้าม้ายยยยยยยยยยยย
จริงๆตอนพิเศษตอนนี้พิมพ์ไว้นานแล้ว นานนนนนนนนนนนนนนนมากๆแล้วค่ะ แต่ก็ไม่มีโอกาสได้เกลาได้พรูฟ อีกอย่างก็ยังหาโอกาสลงไม่ได้ วันที่ลงพาร์ทแรกเป็นวันดีวันเกิดหม่อมแม่ อิอิ เลยอยากสร้างความสุขให้ทุกคน (จริงๆคือเพิ่งได้พรู๊ฟเสร็จวันนั้นพอดี ฮ่าฮ่าๆๆ) ก็หวังว่าทุกคนจะยังมีรอยยิ้มเพราะหนุ่มๆเดอะแก๊งค์กันนะคะ
พาร์ทที่สองนี่ก็ผิดสัญญาอีกแล้ว เรื่องช้าเรื่องสายนี่ขอให้บอก อินี่ครองตำแหน่งมาหลายสมัยแล้วจ๊ะ ยังไงก็ขอโทษจริงๆนะจ๊ะ หวังว่าการเพิ่มมายาวๆจะช่วยไถ่โทษให้สวยได้บ้างนะคะ
***ส่วนเรื่องรีปริ้นที่ทุกคนถามมาหรือเรื่องหนังสือว่าเหลือไหม หนังสือยังเหลือประมานเจ็ดแปดชุดค่ะ อยู่ในกล่องพร้อมส่งตั้งแต่รอบ 40 ชุด(ป่านนี้บับเบิ้ลอาจจะแฟ่บหมดแล้วก็ได้) มันเหลือแค่นั้นถ้าจะเปิดให้จองมันก็ยังไงๆอยู่เอาเป็นว่าใครที่เคยสอบถามเข้ามาเมื่อนานมาแล้วหรือเคยจองตั้งแต่รอบแรกๆแล้วไม่ทันก็ลองเชคเมลล์ดูนะจ๊ะ เดี๋ยวตาลจะติดต่อกลับไปว่ายังอยากได้อยู่ไหม
ส่วนคนที่เพิ่งมาใหม่มาไม่ทันและถามเรื่องรีปริ้น คือ สวยรู้สึกว่ายังไม่พร้อมเลยค่ะ ตั้งใจไว้ว่าจนกว่าจะเปลี่ยนความรู้สึกผิดพลาดในครั้งที่ผ่านมาเป็นคำว่า ประสบการณ์ สวยก็จะยังไม่รีปริ้นเพราะรู้สึกว่าการทำให้คนอื่นเสียความรู้สึกมันเป็นอะไรที่….แย่มากเลยนะคะ
กว่าจะผ่านพ้นมันมาได้ จนตอนนี้ทุกครั้งที่นึกถึงก็ยังรู้สึกผิดไม่หาย มันเป็นเหมือนแผลไปเลย น่ากลัวเนอะ ฮ่าๆ โอเคเราจะไม่ดราม่าเนอะ ฮ่าๆ แต่ก็มีพี่ๆเขาแนะนำว่าถ้าเราไม่ถนัดเรื่องขายก็ให้คนอื่นทำแทน มีหน้าที่แต่งก็แต่งไป ถ้าได้ข้อสรุปยังไง เมื่อไรก็จะมาแจ้งให้ทราบนะจ๊ะ
งั้นมาฟังข่าวดีดีกว่านะก๋าก๊ะ ระหว่างที่ไม่พร้อมจะรีปริ้นตาลก็จะไปเจอคนอ่านตามงานฟิค แอร๊ยยยยยยยย สวยเส้นใหญ่แม่งานบอกว่าถึงแกจะเคยทำงานฉันวุ่นวายเพราะมาสายแต่ฉันก็จะชวนแกออกงานด้วย อิอิ เดือนกันยาจะมีงานตลาดฟิคค่ะ สวยจองบูธแล้วววว ทีแรกจะแต่งฟิคฮุนฮานไปเผื่อใครจะยังไม่รู้สวยเป็นติ่ง EXO จ๊ะ(มีคนไม่รู้ด้วยหรอ) แต่ด้วยแรงยุเลยอาจจะเอา We are ไปออกงานด้วย ก็ถือเป็นมินิรีปริ้นนะคะ อาจจะ30-50ชุด เผื่อๆไว้ เพราะคราวที่แล้วก็ไม่หมดเด้อค่า ใครที่ยังอยากได้ก็เตรียมตัวไปเจอกันนะคะ สวยจะไปหัดเซนลายเซ็นใหม่แบบสวยๆเก๋ๆแล้วนั่งรอเซน รอถ่ายรูปเยี่ยงเซเลปตกอับ กรั่กๆ
และครั้งนี้อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรเล็กๆน้อยๆถือเป็นการพิมพ์ครั้งที่ 2 แต่น้องสาวคนสวยน้อยกว่าสวยบอกว่า ห้ามทำดีกว่าครั้งแรก ห้ามทำสวย ห้ามๆๆๆ เพราะไม่งั้นนางจะไม่วาดปกให้อีก ถ่อออออ ฉันก็อยากปรับจุดบอดให้มันดีขึ้น ไม่ได้เปลี่ยนเนื้อหาซะหน่อย ยังไงก็แวะมาทักทายกันบ้างนะคะ แล้วใกล้ๆวันงานจะมาแจ้งชื่อบูธน๊าตัวเธอ
ส่วนใครที่ยังไม่ได้หนังสือ หนังสือตีกลับ ไม่ว่าจะเป็นรอบไหน ก็สามารถจิกหัวสวยได้ทุกเมลล์ทุกช่องทางเลยนะคะ ส่วนเงินบริจาครอบการกุศลนั้นถ้าไม่ได้ไปมอบให้ด้วยตัวเองก็คงฝากเข้าบัญชีมูลนิธิ จะจัดการให้เสร็จภายในเดือนนี้แล้วจะนำรูปภาพหลักฐานมาให้ชมชื่นฉ่ำใจกันนะจ๊ะ
และสุดท้ายท้ายสุดนี้ ก็อยากจะขอบคุณหลายๆคนที่แวะเวียนกลับมาอ่าน มาเยี่ยมเยียน มาบอกว่าคิดถึง สวยเข้ามาอ่านเม้นตลอดนะคะในเด็กดี แต่ในเล้าก็นานๆที เพราะมันร่นไปอยู่หน้าไกลๆก็จะหายาก แฮะๆ แต่เค้าอ่านทุกคอมเม้นเหมือนเคยน๊า อ่านซ้ำไปซ้ำมาด้วยบางที
ขอบคุณความรู้สึกดีๆของทุกคนนะคะ
ขอบคุณพี่ๆบอทที่ยังคงสร้างควาสุขให้คนอ่านมาเป็นปีๆขอบคุณที่แวะเวียนมาทวง(จิก)ตอนพิเศษจากเค้า ฮ่าๆ
ขอบคุณของขวัญ โปสการ์ดพร้อมลายเซ็นจากคุณปาร์คแทจุน(อิมเมจน้องเต้ย) ที่สาวน้อยคนหนึ่งดั้นด้นไปหามาให้ ซึ้งใจมากๆค่ะ
ขอบคุณขนม ผ้าพันคอ แก้วน้ำEXO ตุ๊กตาอัลปาก้า หมอนหน้าพี่คริส ขอบคุณแฟนอาร์ตที่ส่งมาไกลจากเมืองนอกเมืองนา
ขอบคุณคนอ่านหนุ่มๆปู้จายที่เมลล์มาชื่นชม เค้าเขิ้นนนนนนนนเขินเวลารู้ว่ามีผู้ชายอ่าน we are อร้างงงงงงงงงงงง เค้าเห็นผู้ชายไม่ได้ เค้าสั่นนนนนนนนนน
ขอบคุณน้องๆพี่ๆรวมไปถึงรุ่นคุณน้า คุณแม่ คุณป้าที่คอยมาส่งข่าวคราวแทนสวย ขอบคุณทุกๆคำอวยพรเวลาเทศกาลพิเศษ บางครั้งสวยไม่ได้ตอบกลับก็ต้องขอโทษจากใจจริงนะคะ แต่ทุกอย่างสวยเก็บไว้และจดจำเป็นความรู้สึกดีๆไว้เสมอจ๊ะ^_^ และครั้งหน้าถ้ามีโอกาสก็จะเอาตอนพิเศษแบบนี้มาฝากกันอีกค่ะ

ไม่ว่าจะอีกกี่ปีตาลก็จะไม่ลืมคนอ่าน ไม่ลืม We are คือเรารักกัน
คนอ่านก็อย่าเพิ่งลืมภูมิพีมกับเหล่าเพื่อนๆนะคะ
ด้วยรักและคิดถึงเธอเสมอ
ทะเลหัวใจ

^___________________^   
8 พฤษภาคม 2556

[Lily teddy]

  คิดถึงเรื่องนี้มากมาย ไม่คิดว่าจะได้อ่านตอนพิเศษอีก เพราะก็ผ่านมาหลายเพลาจริง ๆ จำได้ว่าเป็นเรื่องที่อ่านตั้งแต่แรกๆที่รู้จักนิยายแนวนี้ คือแบบรู้้จักช้ากว่าคนอื่นหลายปีอะค่ะ ดีใจที่มีตอนพิเศษของภูมิ - พีม และเหล่าเดอะแกงค์ค่ะ หวังว่าจะมีอีกเร่ือยๆนะคะ
อยากบอกว่าประทับใจตอนพีมเซอร์ไพรส์วันเกิดภูมิค่ะ ดูแล้วชอบมากๆเลยทั้งเพลงทั้งภาพประกอบ
ปล. เขียนถึงตอนเก่า ๆ แล้ว ก็ไปอ่านตอนใหม่ๆก่อนดีกว่า
  

[golffel]

 

คิดถึงมากๆ

ขอบคุณไรเตอร์นะที่ทำให้เราได้อ่าน วีอาร์

วีอาร์ เป็นนิยายเรื่องแรกที่ทำให้เราติดนิยายเลยนะ

รักภูมิพีม และทุกคนมากๆ

รอรีปริ้นรอบสองนะ

 

[keelover]

เย้ๆๆๆๆคดถึงเรื่องนี้มากกกก

[rainiefonnie]

  คิดถึงแก๊งนี้ทุกคนเลยยยย

ขอบคุณ มากๆๆๆที่เอามาลงนะคะ

[RiRi]

อื้อหืออออ รักกันหวานชื่นซะ 
มาแบบยาวซะใจมาก ขอบคุณค่าาาาาาาาา
 

[rubymoona]

ไม่อยากจะบอกว่าก่อนจะเห็นว่าคุณสวยอัพตอนใหม่ เรายังหยิบวีอาร์มานั่งอ่านอยู่เลยคะ แถมติดลมบนจนแม่ต้องไล่ไปอาบน้ำเลยทีเดียว
สนุนมากๆ เป็นเรื่องที่เรายกให้เป็นต้นๆในใจเราเลยคะ ทุกคนในเรื่องมีชีวิตจริงหมดเลย อ่านแล้ว อยากจะเป็นเพื่อนของทุกคนจริงๆคะ(พี่เบียร์พี่เชนนี่ต้องคิดหน่อย น่ากลัว)
เราไม่รู้จะเมนต์อย่างไรให้หมด แต่รู้ไหมคะว่าเราอ่านซ้ำๆจนแทบจะบรรยายได้หมดแล้วละ5555
อยากจะได้ตอนใหม่มาสะสมในรูปเล่มด้วยจังคะ จะพอมีโครงการจะรวมตอนพิเศษด้วยไหมคะ อยากได้จริงๆนะ
ชอบนะคะ จุ๊บๆ

[Rights]

โคตรมีความสุข  โคตรคิดถึง  อ่านแล้วทั้งยิ้มทั้งขำจนจะเป็นบ้า
รอยรอบปากลึกลงมาก  ฟ้องศาลโลกดีมั้ย ๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ขอบคุณที่เอามาลงนะคะ  จุใจมาก  สนุกมาก

คิดถึงตัวละครทุกตัวจริงๆ

ปล. ภูมิขา  รักมาก  ไม่ต้องกลัวเมียไม่รักนะคะ  ไม่ต้องกลัว  กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก 

[aorpp]

อ๊ากกกก เพิ่งจิตตกไปกับพี่โก้และน้องเนม
ได้พีมภูมิและผองเพื่อนมาทำให้ใจฟองฟู
มีความสุขจังเลยค่ะ ที่ได้เจอกับหนุ่มๆอีก เซอร์ไพร์สมากกกกกก
คืนนี้ฝันหวานยิ้มน้ำลายยืดแน่ๆเลย
ขอบคุณมากกกกกกค่ะ สำหรับตอนพิเศษ
+1 บวกๆๆๆๆๆ 

[somde_77]

สุดยอด   รักเทอตลอดไป
 

[Namioto]

ยาวประทับใจจริงๆครับ 555
คิดถึงช่วงเวลาที่ได้ตามอ่านคนกลุ่มนี้จริงๆ ยิ่งเวลามารวมตัวกันทีนะอื้อหือ
ฮาบ้านแตก 5555

คิดถึงคนเขียนเช่นกันนะครับ ^^

[yanggi]

ชอบเรื่องนี้จัง นึกถึงครั้งแรกที่อ่าน  โอ้ยยยยยย  แม่โคตรรั่ว อ่านแล้วแบบว่า ไม่คอ่ยมีดาร์กเลย
ชอบเวลาภูมิกะพีมอยู่ด้วยกันอ่ะ เวลาเล่นกัน  เค้าจะเล่นกันหวานๆอ่ะ  แอร๊ยยยยยย  อ่านแล้วเขิน 
ชอบมากเลยค่ะ อยากให้มีซีซั่น สอง จัง

[noy]

คิดถึงเมื่อไหร่ก็หยิบขึ้นมาอ่านทุกที(ที่อยู่คนเดียว เพราะกลัวคนอื่นว่าบ้าอีนี่หัวเราะอยู่คนเดียว )
 

[Kfc_Pizza]

 
ยาวโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วก็คิดถึง
 

[nutjisub]

we are เป็นสุดยอดแห่งนิยายที่อ่านแล้วมีความสุขมาก ๆๆๆ ทุกตัวละครน่ารัก ในแบบของตัวเอง  อยู่ด้วยกันแล้วลงตัวไม่ว่าจะเป็นเพื่อน
เป็นคนรัก แต่แอบหลงรักฟ่าง ฟ่างได้ใจจริง ๆๆ น่ารักมากๆ ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษ  เราเองซื้อเก็บไว้ เอามาอ่านเรื่อยๆๆ อ่านไปคิดถึงไป
ว่าตอนนี้จะเป็นอย่างไรกันบ้างมีตอนพิเศษออกมาก็ทำให้หายคิดถึงไปได้บ้าง  ขออวยพรให้คนเขียนมีคนมาซื้อเยอะในงาน fic นะคะ เรื่อง
ใหม่ทีจะเขียน จะเอาไปไว้ที่ไหนก็ทวิตบอกบ้าง ถึงจะไม่ได้เป็นสาวกเกาหลีกับเขาแต่เราก็ยังอยากอ่าน Fic ที่คุณตาลเขียนนะค่ะ เรื่องที่ผ่าน
มาก็อย่าไปคิดมาก คนเราไม่เก่งทุกอย่างถือว่าเป็นประสบการณ์ สู้ ๆๆ

[Monkey D lufy]

ยาวมากกกกก  แต่ก็ยังไม่หายคิดถึงอยู่ดีอ่ะ  อิอิ

ออกบู๊ตวันไหนเวลาใดมาแจ้งบอกกันสักหน่อยเผื่อจะได้ไปรับภูมิกับพีมกลับมานอนที่บ้านบ้างเพราะรอบที่แล้วไม่ทันอ่ะ  คิกคิก

[Ploy-ha]

เต็มอิ่มเบย :-) คิดถึงลูกๆวีอาร์ ขอบคุณนะคะ

[ladyzakura]

คิดถึงแก๊งรั่วนี้ที่สุดอ่ะ >.<~
 

[gookgik]

ยาวจุใจสมกับที่ครบรอบ 1 ปี ชอบเวลาภูมิ-พีมอยู่ด้วยกัน  หวานใส่กันตลอด ยิ่งตอนจบนี่อยากไปเป็นจิ้งจกเกาะอยู่ในห้องด้วยเลย    ส่วนคู่อื่น แทน-ฟ่าง  แทนก็ยังรักฟ่างยิ่งชีพ    น้องเต้ยก็ยังคงสามารถทำให้พี่คิวปวดหัวได้ตลอด 


  คนเขียนค่ะ  รออ่านเรื่องต่อไป

[nunnuns]

รักพีม รักภูมิ รักคนเขียนค่ะ

[maemix]

แต่ละคนยังฮา รั่ว เหมือนเดิม โดยเฉพาะ ปัน มิค
คู่พีมกะภูมิ คู่แทนกะฟ่าง คู่คิวกะเต้ย และคนอื่น
อ่านแบบจุใจ หายคิดถึง ฉลองครบ1ปี ยินดีด้วยจ้า

[mild-dy]

พีมยังน่ารักและฮาเหมือนเดิม
มาอัพให้หายคิดถึงขอบคุนมาก
เลยนะคะพี่ตาล (ยาวมากๆจุใจเลยที่เดียวเชียว)
อยากได้หนังสือมากมายยยยย

[yokky34]

เยอะม๊ากกก อ่านจนตาลอย เอ๊ย ตาลาย

[nongrak]

เป็นตอนพิเศษที่พิเศษจริงๆ เยอะมากกกกกกกกกกกกกก

ขอบคุณค่ะ

[Annko]

สำหรับ we are ...  น้อมพีม น้องภูมิ แอนด์ เดอะแก๊งส์
จัดให้เป็นอันดับ1 สำหรับเราแล้วหล่ะ
ไม่ว่าจะหยิบขึ้นมาอ่านกี่รอบ ก็มีความสุขทุกรอบ
ต้องขอบคุณจริงๆที่เขียนเรื่องราวสนุกๆเหล่านี้มาให้อ่านแล้วยิ้มได้ทุกครั้ง
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษที่จัดมาให้ได้อ่านกันเพื่อคลายความคิดถึงหนุ่มๆ
ในอนาคต ถ้ามี we are part II  ก็ยังจะติดตามอยู่เสมอนะคะ
ด้วยรักจริงๆ


PS. อันนี้นอกรอบนะคะ
อยากถามทั้งน้องสวยและผุ้ร่วมกิจกรรมด้วยว่า
ในเงื่อนไขตอนจองครั้งแรกน่ะค่ะ
"6.   และ…………..สิทธิพิเศษ สำหรับ 20 คนแรก!!!!!!!!!!!!!ที่โอนก่อนท่านมีสิทธิ์รับกิฟวอเช่อแบบชิคๆ ว่าจะเอาของขวัญเป็นตุ๊กหมี Made In China หาซื้อได้ตามสำเพ็งหรือว่าจะให้จัดส่งหนังสือฟรี เลือกได้อย่างเดียวนะคะ ^^ "
มันมีการมอบของกันไปหรือยังคะ เพราะพี่เห็นเงียบๆ หรือว่าพี่ไม่ได้รับของเองคะ
^^

[Phijarana]

คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกก

ยังฮาและตลกขบขันเหมือนเดิม

เลิฟๆคนเขียนค่ะ

[PonyP]

ดีใจมากคะที่พี่ตาลมาอัพตอนพิเศษของเรื่องนี้ให้ได้อ่านอีก
We are เป็นนิยายที่เรารักมากๆๆๆๆ อ่ะ อ่านแล้วประทับใจ สนุก ตลก ไปกับทุกตัวละคร
เราพึ่งอ่านจบไปเมื่อไม่กี่เดือน แล้วก้กลับมาอ่านอีกเมื่อวันจันนี้ ยังได้ความรู้สึกเขิน อยู่เลย555
จะไม่ลืมแน่นอนนิยายเรื่องนี้ จะจำ ภูมิพีมและเพื่อนทุกคนไว้ตลอดไป
ขอบคุนพี่ตาลที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้นะคะ มาโพสตอนพิเศษเรื่อยนะๆๆๆ
ปล.จะรองานฟิคนะคะพี่ตาลเรามาช้าไปหน่อยจองหนังสือไม่ทัน555 อยากได้ๆๆ

[BoJuNg]

เยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย้

ตอนพิเศษ ดีใจม๊ากๆๆๆๆ  ไอ้พีมมันยังคงบ้าบอปัญญาอ่านเหมือนเดิม (แต่สู้มิคปันไม่ได้ ห้าๆๆๆ)


รักพี่ภูมิ หลงพี่คลื่น   

[DraCo_SLa13]

ยาวมากกกกกกกกกกกกก  แต่ยาวเท่าไหร่ก็ยังไม่พอ

คิดถึงมว๊ากคร๊า หนุ่มๆ

[inspirer_bear]

ยาวสะใจมากเลยอะคนสวยยย ฮาาาาาา

พีมยังรั่วเหมือนกัน ภูมิก็ หลงเมียยยย กร๊ากกกกก