เข้ามาพาย กลับเข้าฝั่ง
แปลกใจว่าไม่มีคนอื่นในห้องอาบน้ำเค้าเป็นบ้างร๋อ -. -
คงเป็นครับ แต่หนุงหนิงเป็นก่อน
กร๊ากกกกกกกส์
แสดงว่าหนิงไวใช่ย่อยฮ้าๆ
ไว แต่นานนะครับ มีใครสนใจมั้ย คริๆ
เำพื่อเป็นการทดสอบ ไอซ์ มาร์ก เราไปแก้ผ้าอาบน้ำกัน
3 คนพอเหรอ ของหนุงหนิงเค้าเป็นสิบ
เดี๋ยวผลการทดสอบคลาดเคลื่อนนะคร้าบบบ
ต้องรวมตัวมากกว่านี้
มิกล้าๆยกสิทธิ์นั้นให้พี่มาคดีกว่า
ยกกันง่ายๆอย่างงี้เลยเหรอครับ
3คนก็เพียงพอครับ ผมอยู่ท้ายนะ คริๆ
.
.
.
วันนี้ก็ใส่ กกน.สีแดงเหมือนเดิม (ซูเปอร์แมน)
วิ่งงาน ทั้งวัน ตั้งแต่เช้า
กลับบ้านสายอีกต่างหาก (งานไม่เสร็จ โดนปล่อยทำงานอยู่คนเดียว)
แถสศุกร์นี้เค้าจะประเมินผลการผ่านโปร
สั้นๆเลย ที่อยากบอก
"กูเหนื่อยนะสัส!!!"
แต่ก็ยอมรับว่า สนุกดี ตอนนี้บู๊ล้างผลาญมาก
มากซะจนกลัวว่า
"ตูจะแมนจนเกินคนที่จะเข้ามาจีบ (ซึ่งไม่รู้มาเมื่อไหร่
) ซะอีก 555+"
เอาล่ะครับ สัญญาแล้วว่าจะเล่าเรื่องตอนละลายพฤติกรรมต่อ ดังนั้น กลับเข้าฝั่งแล้วมาฟังกันครับ
.
.
.
มันเป็นเรื่องที่น่ารำคาญมากสำหรับการอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์มากมาย และการรับผิดชอบร่วมกัน
และน่าแปลก ที่ในทุกกองร้อย (ไม่ว่าจะ รร.ผม หรือกองทหารไหนก็ตาม) มักจะมีพวกมึนๆเสมอ
ซึ่งก็มึนกันซ้ำๆ พาหมู่คณะ โดนซ่อม (ซ่อม คือ ทำโทษครับ บางครั้งเราจะเรียกกันว่า โดนแดก)ซ้าซาก
จนเข้าวันที่สาม ร่างกายผมที่อ่อนล้ามากๆ ก็เริ่มล้าจนชิน
และเริ่มเข้าใจสเตปการเนียนบ้าง
หรือที่ผมเรียกกันว่าอู้ ยกตัวอย่างนะครับ
สมมติโดนสั่งวิดพื้น 20 ครั้งเนี่ย กำลังสบายๆ ครูฝึกเค้าจะเข้มงวดเราให้ทำเต็มที่ ขึ้นสุดลงสุด
แต่ถ้าเค้าสั่งมากกว่านี้ขึ้นไปล่ะก็
นั่นเป็นที่รู้กันว่า เค้าไม่ได้ให้เราโชว์พาว เค้าแค่ให้เราทำให้ครบ
ดังนั้น ไม่ต้องรีบ ขออย่างเดียว คือให้พร้อม
ถ้าโดนแดกอย่างไม่เป็นทางการ ก็ตอนลงก็ เอาตัวราบลงไปเลย พอจะขึ้น ก็กำหนดต้นเสียงคนนึง
ร้อง "อึ๊บ" แล้วขึ้นพร้อมๆ กัน ลงพร้อมๆกัน
แต่ถ้าโดนแดกกันอย่างเป็นทางการ ก็เอาตัวราบไปไม่ได้
แต่ก็สามารถที่จะ ค้างไว้นานๆเอาแรงได้
คิดถึงช่วงนั้นจัง หน้าท้องงี้แบนราบเชียวแหละ อิอิ
วันนี้ หลังจากที่ตื่นขึ้นมากายบริหารตอนเช้า แล้วเข้ารับประทานอาหารร่วมกัน พวกเราก็ได้ยินข่าวดีที่ผมเฝ้ารอ!!!!
"เอาล่ะ เนื่องจากทาง ผบ.ของเรา เห็นว่า พวกเราทุกคนตั้งใจในการฝึกมาก ดังนั้น ครูจึงขอแจ้งข่าวดี แก่พวกเราทุกคนว่า ในวันนี้ ทุกคน กลับบ้านได้!!!!"
เรียกเสียงฮือฮากับพวกเราทุกคน รวมถึงพวกเด็กใหม่ภาคปกติ ที่หันมามองพวกเราด้วยสายตาแสดงความอิจฉา เพราะพวกภาคปกติ ต้องฝึกละลายพฤติกรรมกันถึง1เดือน และโหดกว่าพวกผมมาก
"มึงว่ามันจะเป็นเรื่องจริงหรอวะ" เพื่อนข้างๆผมถาม
"ไม่รู้ว่ะ แต่นี่ครูฝึกพูดนะ ไม่ใช่รุ่นพี่ เค้าคงไม่หลอกเราเล่นหรอก ทหารต้องมีสัจจะสิวะ" ผมบอกมัน และก็เชื่อแบบนั้น
ครูฝึกให้พวกผมเก็บของกันสักพัก แล้วมารอกันข้างนอก
ผมใจเต้นตึกตัก เพราะจริงๆก็ลุ้นเหมือนกัน ว่าเค้าจะพูดจริงมั้ย
"เอาล่ะ ทุกคน ลุก!!! ขอให้ทุกคนกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ"เสียงครูฝึกดังผ่านโทรโข่ง
"โชคดีนะเพือน|!|!!"เด็กภาคปกติ ที่ยืนเรียงแถวอำลาพวกเรา เอ่ยเสียงร่ำลา
ผมยังใจเต้น เพราะทันทีที่ได้ก้าวออกจากประตูโรงเรียน นั่นหมายถึง กฎเกณฑ์ต่างๆจะหายไปจากผม (ถึงจะแปปนึงแต่กูก็ดีใจโคตรแล้วววว
)
ผมค่อยๆ เดินแถวตามเพื่อนๆไปช้า และแล้ว....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมก็ก้าวผ่านพ้นประตูออกไป!!!
กูเป็นอิสระแล้วว้อยยยยย
ผมตะโกนในใจดังลั่น
เดินอมยิ้มไปตลอดทาง
และอยู่ดีดี....
.
.
.
.
.
.
"ทั้งหมด หยุดดดดดดด"
ครูฝึกที่มาส่งพวกเรา สั่งแถว
มีคนคุยกันในแถว!!!!
"พวกมึงจะกลับบ้านกันมั้ย ถ้ากลับ ก็อย่าคุยกัน ตกลงมั้ย อย่าให้ผมได้ยินเสียงคุยกันอีกนะ"
"ครับ!!!!" ทุกคนตอบรับแข็งขัน พร้อมกับคำถามในใจ
"ใครแม่งทำเสียฤกษ์วะ-*-"
"เอ้า ไป"
แล้วขบวนแถวก็เดินต่อไป
จนถึง.......
.
.
.
.
.
.
.
.
ทั้งหมด หยุดดดดด
ครูฝึกยกโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วคุยกับปลายสาย
"เอ๋ หรอครับท่าน ... แต่น่าสงสารนะครับ ปล่อยๆพวกมันไปไม่ได้หรอครับ ได้ครับ งั้นผมจะถ่ายทอดคำสั่งนี้เองครับ"
งงครับ เกิดอะไรขึ้นหรอ???
"เอาล่ะ เนื่องจากเมื่อกี๊ พวกเอ็งคุยกันเสียงดัง จนมีชาวบ้านแถวนี้เค้าโทรไปฟ้อง ผบ.ท่านโกรธมาก จึงมีคำสั่งด่วน ว่าให้พวกเอ็งกลับไปเข้ารับการฝึกต่อ!!!!!"
"ห๊า|!!!!" ทุกคนประสานเสียงออกมาพร้อมกัน
"ไม่ต้องหา พวกข้าเคยสอนเอ็งแล้วใช่มั้ย ว่าสำหรับทหาร คำสั่งสุดท้าย คือคำสั่งที่ถูกที่สุด ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เอาล่ะ ทั้งหมด กลับหลัง หัน|!!!"
"เชี่ย|!!!!" ผมสบถเบาๆ
แต่ในใจนี่
"ใครแม่งฟ้องวะ กูจะฆ่า เมิงงงงงงงงงงงงง"
ผมเดินทางกลับเข้า โรงเรียนด้วยจิตใจห่อเหี่ยว (โคตรๆ)
พวกเด็กภาคปกติ ยังยืนเข้าแถวรอพวกเราอยู่ ด้วยใบหน้ายิ้มกันทุกคน
"ยินดีต้อนรับอีกครั้ง|!!!!!" พวกแม่งประสานเสียงกันต้อนรับพวกผม
"เชี่ย กูแดกหญ้าแต่แรกแล้วนี่หว่า" ผมคิดโกรธตัวเอง
.
.
.
.
.
.
"เอาล่ะ นักเรียนทุกคน กองร้อยที่ 1 ให้สลับกองนอนไปนอนที่หอประชุม ที่กองร้อยที่สองนอนอยู่ และกองที่สองให้ไปเก็บของที่หอนอนที่กองร้อยที่1เคยนอนอยู่ ทุกคนรับทราบ|!!!!"
"(กูเพิ่ง)ทราบ(ว่ามึงจะให้กูสลับโรงนอนเว้ย ไอ้เควี่ย)ครับ!!!!"
"เอาล่ะ ทุกคน เอาของไปเก็บได้ สลายตัวในห้าวินาที คนช้าจะโดนซ่อม(แดก)ทั้งบ่าย จากนั้น ห้านาทีมารวมกันที่นี่ เอ้า ทั้งหมดเลิกแถว!!!!"
"เฮ่ (เยี่ย)!!!!" ผมแอบใส่สำเนียงแอ๊บเซ่นลงในการขายรับ
.
.
.
วันที่สามของการละลายพฤติกรรมสอนให้รู้ว่า
"สัจจะ ใช่ว่าจะหาไม่มีในหมู่โจรเท่านั้น"
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
