เข้ามายืนยันคำตอบ
ว่าทุกวันนี้แฮปปี้ดี
ถึงแม้ว่าวันนี้ คนที่เรารักที่สุดจะไม่ใช่สุดที่รัก ก็ยังแฮปปี้
ยังยินดี ถ้าวันหนึ่ง เค้าจะกลับมา แต่ว่าไม่ได้รอคอยเค้านะ
ได้แต่รอวาสนาว่าชะตาจะพาใครมา
หรือสายลมทางทิศตะวันออก จะพัดมาอีกครั้ง ก็ยินดี
ทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องของอนาคต ซึ่งทุกวันนี้ก็ไม่ได้วาดไว้ว่ามันจะเป็นอย่างไร
เพียงแต่อยากให้เค้ารู้ว่า ทุกอย่างมันยังเหมือนเดิม เท่านั้นเอง
***********************************************
วันนี้ ก็มีเรื่องมาเล่าเช่นเคย อิอิ
วันนี้ขอเสนอตอน หนิงหน่องตะลุยแดนนักโทษ!!!
.
.
.
.
เนื่องจากเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ได้รับมอบหมายให้ไปเซอร์เวย์การติดตั้งเครื่องปั่นไฟสำรอง สำหรับเรือนจำแห่งหนึ่งในกรุงเทพ
แล้วทีนี้ คนที่จะพาไปเค้าไม่ว่าง ผมเลยอาสาขับรถส่วนตัวพาเทคนิเชี่ยนไปดูเอง
ซึ่งเค้าก็ยินดี แต่..... หึหึหึ
ผมยังขับรถไม่แข็งนี่เดะ อิอิ เลยหาเรื่องอยากขับรถไปหาประสบการณ์ แถมมีค่าน้ำมันด้วย อิอิ คุ้มๆ
มีเทคนิเชี่ยน กับเซลส์ฝึกหัดนั่งรถมาด้วยคนนึง ซึ่ง พากันใจเต้นตุ้มๆต่อมๆกันทั้งรถ เพราะอะไรน่ะเหรอ หึหึ
"เห้ยยยย ระวังซ้าย "
"เลี้ยวๆ เราต้องเข้าเลนขวา"
เรียกได้ว่า ช่วยกันเชียร์ผมไปตลอดทาง ฮ่าๆๆๆ
แต่ที่เหนื่อยที่สุด คงจะเป็น ตอนที่กำลังจะยูเทิร์นตรงทางรถไฟ รถกลับตกหลุม ไปไม่ได้ซะงั้น
"เหยียบ สิหนิง เหยียบบบบบบบบ"
เล่นเอาใจหายวาบบบบ รถคันอื่นพากันบีบแตรด่าแม่ยับเลยทีเดียว
เค้าไม่ได้ตั้งใจนร่า
แล้วก็มาถึงเรือนจำ ปลายทางของวันนี้
ระหว่างที่นั่งรอ คนที่จะพาเข้าไปดูจุดพักไฟ จุดต่างๆ ผมก็คิดไปต่างๆนานา
กูต้องเดินถอยหลังเข้ามั้ยว้า
ข้างในเค้าจะคุมนักโทษกันยังไงวะ
จะมีนักโทษแรงๆ วิ่งเข้ามาล๊อคคอกูเป็นตัวประกันมั้ยเนี่ย -*-
.
.
.
ผู้ที่จะเข้าไปได้นี่ เค้าห้ามพกอะไรเข้าไปเลยครับ มือถือกระเป๋าตัง ผมเอาไปได้แค่กระดาษกับตลับเมตร แม้แต่กล้องถ่ายรูป ตอนแรกเค้าจะไม่ให้เอาเข้าไป แต่สุดท้ายเค้าก็ยอม เพราะว่าการเซอร์เวย์ ไม่ถ่ายรูป จะเข้าไปเพื่อ???
แต่มีข้อแม้ว่า ห้ามถ่ายติดรูปนักโทษข้างในอย่างเด็ดขาด
พอถึงเวลาที่จะต้องเข้าไปจริงๆ ความฮึกมันเข้าสิง อิอิ กูเก๋าเฟ้ยยยย จะมีสักกี่คนได้เข้าไปแรดในเรือนจำงี้วะ ดังนั้น ผมเลย เดินดุ่มๆๆ เข้าไปเล้ยย
แต่ เกาะติดผู้คุมทุกฝีก้าวนะครับ แหะๆๆๆ กัวนี่นา
หลังจากที่ได้ก้าวเท้าเข้าไป กลิ่นอับอันรุนแรงก็กระแทกจมูกจังๆเลยครับ เหมือนกับกลิ่นของค่ายทหารยังไงยังงั้น แต่ที่นี่ดูจะแรงกว่า
ผู้คุมที่คุมเรื่องระบบไฟฟ้าประปา พามาชี้จุดพักไฟ ที่แยกออกมาเป็นแดนคู่กับแดนคี่ ซึ่งพอเปิดตู้เบรกเกอร์ ก็แทบจะอุทานออกมาเป็นภาษาเยเมนตะวันออกเฉียงเหนือ เกือบจะเอามือทาบอกอยู่แล้ว
"คุณพระช่วย นี่หรือ ตู้เบรกเกอร์!!!"
ทันทีที่เปิดออกมา ทั้งจิ้งจก แถมมีพวกลูกชิ้น ที่นักโทษบางคนคงซุกเอาไว้ จนลืม ส่งกลิ่มอับๆ ปะทะจมูกแรงอีกหนึ่งครั้ง
แถมยังมีหยากไย่เกาะอยู่ จนน่ากลัวว่าจะเกิดไฟลัดวงจร
"มันเก่าแล้วครับ แต่ยังไม่มีงบเปลี่ยน "
หลังจากคุยกันสักพัก เราก็ได้ข้อสรุปว่า ต้องดูตู้เบรกเกอร์ของทั้งแปดแดน ผู้คุมอิดออดเล็กน้อย (เพราะผมไปตอนใกล้เที่ยง" แต่ผมก็อ้าง ชื่อ ผบ เรือนจำไป ว่าท่านต้องการให้งานนนี้เสร็จโดยไว อิอิ
การแบ่งแดนที่นี่ เค้าจะแบ่งตามประเภทของคดี ครับ ซึ่งในแดน8 คือพวกนักโทษที่ชอบเดินเข้าออกคุกกันเป็นว่าเล่น ซึ่งอาคารที่ว่า มีถึง 4 ชั้นทีเดียว
ในขณะที่แดนอื่นมีแค่สองชั้น
การสำรวจการเดินไฟของที่นี่ นับว่าสอบตกเรื่องมาตรฐานทางไฟฟ้าทุกข้อจริงๆ แถมไปยุ่งอะไรไม่ได้ด้วย เพราะมันมั่วมานานแล้ว -*-
ผมถามกับผู้คุมที่พาผมทัวร์ว่า ปัจจุบัน มีปัญหาเรื่องเรือนจำไม่พอกับนักโทษมั้ย รู้มั้ยครับ ว่าคำตอบที่ได้คืออะไร?
.
.
.
"ไม่มีหรอกครับ เพราะเรามีโครงการที่จะสร้างเรือนจำเรื่อยๆ"
เทคนิเชี่ยนที่ผมพาไปด้วยมันแซวซะ1ที
"ถามทำไมอะน้อง หาที่ว่างมาอยู่กะเค้าหรอ"
ก็ดีนะ ผู้ชายเยอะดี
ก๊ากกก
หลังจากเดินตามแดนต่างๆ ผมก็สังเกตเห็นอย่างนึง นั่นคือ
มีเกย์และกะเทยอยู่ทุกแดนทุกส่วนเลย!!!!
ขนาดผมที่ว่า เกย์ด้าร์เห่ยๆ ผมยังมองออกเลย เพราะทั้งจริตจก้าน แถมยังทาปากแดง มัดจุกอีกต่างหาก
ไม่รู้ว่าผมคิดอกุศลไปมั้ย แต่ผมดูสีหน้าอะนะ เหมือนว่า เค้าดูมีความสุขจัง
แถมระหว่างที่เดิน มีแต่นักส่งยิ้มให้ผมว่ะ
เล่นเอาผมวิ่งตามตูดผู้คุมแทบไม่ทันเลย
(ทำไมข้างนอก กุไม่ฮอตแบบนี้มั่งวะ)
.
.
.
สิ่งหนึ่งที่พิสูจน์ถึงคำบอกเล่าปากต่อปาก ของเรื่องราวในคุกก็คือ
นักโทษทุกคนต้องให้ความเคารพกับเจ้าหน้าที่เรือนจำ เสมือนเทพเจ้าเลยทีเดียว คือตลอดทางที่ผมเดินตามผู้คุม นักโทษทุกคนต้องไหว้เจ้าหน้าที่ทุกคน
ใครเคยเรียนมหาลัยมาคงเคยรู้สึก อาจจะรำคาญ ที่เวลาเจอรุ่นพี่ ต้องยกมือไหว้ทุกครั้งเสมือนบิดา ซึ่งพอเราพ้นปีหนึ่ง ธรรมเนียมเหล่านี้ ก็จะค่อยหายไป แต่ในเรือนจำ คุณจะต้องยอมรับในกฎข้อนี้ตลอดระยะเวลาการเป็นนักโทษ
สำหรับแดนแรกเข้า จะต้องมีการฝึกแบบทหาร โดนโขกสับ แบบทหารเกณฑ์ เพื่อที่จะซึมซับกฎระเบียบ ข้างในนั้น
ถึงแม้บางอย่างที่ได้ไปเห็นวันนี้ มันอาจจะดูไม่โหดร้าย อย่างที่เขาเล่ากัน แต่สิ่งหนึ่ง ที่ผมซึ้งในวันนี้คือ
ที่แห่งนี้เป็นที่ที่ไม่น่าย่างกรายเข้ามาเลย
เราจบทริปนี้ด้วยการสรุปแนวทางการติดตั้งเครื่องปั่นไฟกันคร่าวๆ โดยซัพพลายเออ จะทำราคามาเสนอผมอีกที
ขากลับ ได้ระทึกกับการขับรถของผมอีกเล็กน้อย พอเสียวๆก่อนถึงออฟฟิศอีกที
.
.
.
ถึงผมจะไม่ได้แฮปปี้กับสายอาชีพนี้นัก แต่พอทำๆไป มันก็สนุกดีเหมือนกัน
แต่..
.
.
.
เห้ยยยยยยย
อัตราความแมนกู เพิ่มอีกแล้วนะเนี่ยยยย ว้ากกกกกกกกก
จะมีใครมาจีบมะเนี่ย ก๊ากกกก
.
.
.
ทริปนี้สอนให้รู้ว่า
1.ถ้าไม่ได้ทำผิด จะเดินหน้า หรือถอยหลังเข้าคุก มันก็ไม่เป็นไรร้อกก
2.อย่าคิดว่า ข้าวแดงจะได้กินฟรี เพราะทุกคนต้องทำงานแลกข้าว
3. คุกไทย มีคนต่างชาติติดอยู่พอๆกับจำนวนฝรั่งในถนนข้าวสาร
4. ถ้าคุณคิดว่า การเป็นเกย์แล้วจะโดนรังเกียจจากผู้ชาย ถ้าคุณได้เหยียบย่างเข้าไปในคุก คุณจะต้องคิดใหม่
กอด ทุกคนครับ
อยากเล่นซิมมั่งจัง แต่ไม่มีเวลาเลยอะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
