หัวข้อ: เธอคือ...ลมหายใจ by Anonymus

[aeecd]

ให้อารมณ์เหมือนลักหลับ
 

[justlove]

  ริว เ้ข้าใจเขยิบเข้ามาทีละนิดเนอะ  แรกเริ่มก็นอนข้างเตียง
ต่อมาแอบขึ้นมานอนเป็นครั้งคราว
วันเกิดก็ขอกอดนอนซะเลย
มาจนถึงตอนนี้คาดว่าริวมันคงนอนกอดพี่ไผ่ทุกคืนแล้วสิ
พอมาค้างข้างนอก ยังไงก็ต้องนอนด้วยกัน มันเป็นความเคยชินแล้วเนอะ

[j4c9y]

ตามมาอ่านแล้ววว

ริว แก่แดดแก่ลม

อิอิ

[milky way]

ยังยืนยันคำเดิมว่าริวน่ารักมาก
แถมยังก้าวหน้าไปหลายก้าว
จากที่คิดว่านอนฉี่รดที่นอน
เป็นแอบลูบ หอม พี่ตอนหลับ

ริว สู้โว้ย

[sang som]

แหม  ทำไมไม่ลักหลับไห้รู้แล้วรู้รอดไปเลยนะ ริว 

[JJHJJH]

ดันๆๆๆๆ คืนนี้มาต่อมั้ยค๊า ฉลองทะลุ 28000 วิวน๊า

[schoolofpink]

เข้ามารอด้วยค่า ^^  ริวนำไป 3 สเต็ปแล้ว! พี่ไผ่รีบไล่กวดเร็ววววว

[BP109]

  เข้ามาดันทู้อย่างมีฟาร์มสุข 

[Piaanie]

มะไหร่จะแนบชิด กันกว่านี้น๊าา น้องริว รุกเลยๆ 

[Whatever it is]

ง่า เพิ่งได้มาอ่าน สงสารพสุจัง พ่ิอพสุนี่มัน 

[Whatever it is]

ริวเริ่มรู้ตัวแระ ถ้าพี่ไผ่รู้ตัวช้า คงโดนจับกดแหงๆ 

[BP109]

  จะลงมะคืนนี้?

[spring]

มาแล้วก๊าบบบ ลงวันเลขสวยยย


12-11-10


*********************

ตอนที่ 47



กว่าจะถึงกรุงเทพฯก็เกือบเที่ยงแล้วเพราะต้องเจอรถติดตลอดทางเนื่องจากเกิดอุบัติเหตุเฉี่ยวชนกันถึงสองจุด  ริวนั้นหลับมาตลอดทาง  ขณะที่พสุได้นอนเต็มที่เมื่อคืน  จึงยังคงสดชื่นอยู่แม้จะเจอกับรถติดเป็นชั่วโมง พอถึงบ้านพักบริษัทก็เจอกรเวชมารออยู่ในห้องรับแขกแล้ว 


“ไผ่...ริว  ทำไมแต่งตัวแบบนั้น?” กรเวชกวาดตามองเสื้อผ้าของทั้งคู่แล้วทำตาค้าง  เมื่อเห็นพสุกับริวใส่เสื้อยืดเนื้อผ้าหยาบๆ ลายหัวกะโหลกกับกางเกงลายพรางทหาร

“ไปเล่นน้ำแล้วไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าไปสิครับ  เลยต้องไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ที่โน่น”  พสุตอบยิ้มๆ ขณะที่ริวเดินไปทิ้งตัวลงบนโซฟาแล้วทำท่าจะหลับต่อ

“แล้วไปถึงไหนกันมา?”

“แถวๆ ประจวบครับ...ริวไปอาบน้ำไป  อย่ามานอนตรงนี้”  พสุตรงเข้าไปดึงแขนเด็กหนุ่ม  ริวยันตัวลุกขึ้นทำหน้าง่วงๆ

“ครับ”

“ง่วงมากเหรอริว  งั้นเย็นนี้พี่ให้รถตู้มารับนะ” กรเวชรีบอาสาเพราะไม่แน่ใจว่าถ้าพูดช้ากว่านี้  พสุอาจจะไปรับไปส่งริวเองหรือเปล่า

“ครับ...ขอบคุณครับพี่กร”  ริวยกมือไหว้กรเวชแล้วเดินหัวซุนขึ้นบันไดไป

“ทำไมริวหมดสภาพขนาดนั้นล่ะไผ่”

“เมื่อวานไปเที่ยวงานวัดมาครับ  สนุกใหญ่  เลยนอนไม่หลับ...สภาพเลยเป็นงั้น”  พสุตอบพลางทิ้งตัวลงบนโซฟา  เขาเองก็เมื่อยขามากเพราะต้องติดอยู่บนถนนเป็นนานสองนาน

“ไผ่น่ะตาม...”  กรเวชพูดไม่ทันจบพสุก็ดักคอด้วยสีหน้าขำขัน

“ผมเปล่าตามใจน้องนะ  ผมเองหัวถึงหมอนก็สลบเหมือด...แล้วนี่พี่กรมีอะไรหรือเปล่าครับวันนี้”

“มีเรื่องงานของไวย์เขาน่ะ  แล้วก็มาเตือนริวเรื่องคิวละครวันนี้ด้วย  ไม่ได้ถ่ายละครตั้งหลายวัน  กลัวลืมคิว”

“อ๋อครับ”  พสุรับคำแล้วเหยียดตัวอย่างเมื่อยขบ 

“ไผ่จะไปพักก็ไปเถอะ  พี่จะรอไวย์เขาอยู่นี่แหละ”

“งั้นผมขอตัวนะครับ  เมื่อยมาก  ขอไปแช่น้ำอุ่นๆ ให้สบายก่อน”


พสุขึ้นมาถึงห้องนอนก็พบว่าริวไม่ได้อยู่ในห้อง  เด็กหนุ่มคงกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องตัวเอง  พสุจึงเข้าไปอาบน้ำบ้าง  พอออกจากห้องน้ำก็มาเจอริวนอนหลับอยู่บนเตียงแล้ว  พสุได้แต่ส่ายหัว  พอแต่งตัวเสร็จชายหนุ่มก็นอนพักเช่นกัน  กะว่าจะนอนเล่นๆ สักครู่  เดี๋ยวจะลุกขึ้นแต่งเพลงต่อ แต่สุดท้ายเขาก็พ่ายให้ความง่วง  เผลอหลับไปเช่นกัน….

ริวตั้งนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์ไว้ตั้งแต่ก่อนนอน  แต่ปรากฏว่าเขาตื่นก่อนนาฬิกาจะปลุก  สิ่งแรกที่ลืมตาขึ้นมาเห็นทำเอาเด็กหนุ่มหายง่วง  ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาเปิดแอร์เย็นไปหรือพสุลืมห่มผ้ากันแน่  พสุถึงได้มานอนเบียดกับริวได้เพียงแต่ใบหน้าเอียงไปอีกด้าน

แม้จะไม่ถึงกับหนุนหมอนใบเดียวกัน  แต่ใบหน้าที่ห่างเพียงนิดเดียวทำให้ริวอดใจไม่ไหว  เด็กหนุ่มเลื่อนศีรษะไปหนุนหมอนใบเดียวกับพี่  แอบแตะจมูกบนผิวเนียนละเอียด  แล้วสูดกลิ่นหอมจากแก้มพสุช้าๆ และแผ่วเบา  เพราะกลัวพสุจะตื่น 

แต่จู่ๆ พสุกลับพลิกตัวมาหา  ทำให้ไม่เพียงแค่แก้มที่สัมผัสกับจมูกเขาเต็มๆ  แต่ยังรวมถึงจมูกโด่งและ...ปากอิ่มนุ่มที่สัมผัสกันเต็มที่ 

ริวได้แต่นอนตัวแข็งทื่อ  ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ  แม้จะเพียงแค่ชั่วแวบเดียวที่พสุพลิกตัว  แต่รสสัมผัสนุ่มนวลนั้นก็ติดตรึงในความรู้สึกจนทำให้เขาหัวใจแทบกระดอนออกมานอกอกด้วยความตื่นเต้น  กลิ่นแก้ม  กลิ่นลมหายใจหอมๆ  และปากนุ่มๆของพสุ  ทำให้ริวเกือบเป็นลมเพราะกลั้นหายใจอยู่นาน 

เด็กหนุ่มแทบกระโดดเมื่อจู่ๆ นาฬิกาปลุกก็เตือนขึ้นมา  ยังดีที่เป็นการเตือนแบบสั่นไม่ใช่เสียงกริ่ง  ไม่อย่างนั้นคงปลุกพสุให้ตื่นขึ้นมาด้วย  ริวรีบวิ่งเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว  แม้จะรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย  แต่เด็กหนุ่มก็ไม่รู้จะทำยังไงจึงได้แต่ปล่อยให้มันหายไปเอง  พอแต่งตัวเสร็จริวก็ย่องมานั่งคุกเข่าข้างเตียงเพื่อมองหน้าพี่ให้ชัดๆเต็มตาก่อนไปทำงาน


“นับ 1 ถึง 3  ถ้าไม่ตื่นริวจะหอมพี่แล้วนะ...1...2...3...”  ริวกระซิบบอกเบาๆ  แล้วแอบหอมแก้มพสุฟอดใหญ่  แต่พสุก็ยังไม่มีท่าทางว่าจะตื่น  ทำให้เด็กหนุ่มได้ใจ  ริวจึงก้มหน้าลงไปใหม่  แต่จู่ๆพสุก็ลืมตาขึ้นมา!


ริวผงะด้วยความตกใจ จนหงายหลังก้นจ้ำเบ้า  ดีว่านั่งคุกเข่าอยู่  ไม่อย่างนั้นคงเจ็บตัวกันบ้าง  พสุลืมตามามองเขานิ่ง...นาน...ก่อนจะกระพริบตาถี่ๆ ไล่ความง่วงแล้วถึงส่งยิ้มมาให้ริวเหมือนเพิ่งรู้ตัว


“จะไปแล้วเหรอ...โชคดีนะ  ตั้งใจทำงานล่ะ  เย็นนี้เจอกัน”  พสุบอกด้วยน้ำเสียงงัวเงีย  ก่อนจะพลิกกลับไปอีกทางแล้วหลับต่อ 


ริวนั่งเอามือกุมอกอยู่ครู่ใหญ่กว่าจะหายตกใจ   เกือบไปแล้ว  ถ้าพสุรู้ว่าเขาแอบหอมตอนหลับ  ต้องโกรธเขาแน่นอน....



………………………………………



ริวมากองถ่ายด้วยรถตู้ของบริษัทและคนขับจะรอรับเขากลับเลย  เพราะวันนี้ริวมีถ่ายแค่ฉากเดียวเท่านั้น  ส่วนใหญ่เป็นคิวของพระเอกนางเอก


“คุณริวครับ...คุณริวครับ”  เสียงพี่ประเสริฐคนขับเรียก  ทำให้ริวเกือบสะดุ้งเพราะมัวแต่ใจลอยคิดถึงพสุ

“ครับ?”

“ถึงแล้วครับ  จะไม่ลงเหรอครับ?”

“ลงครับ...ขอโทษทีครับพี่ประเสริฐ  ผมคิดอะไรเพลินไปหน่อย”  ริวตอบเขินๆ  แล้วรีบหันไปหยิบเป้กับมือถือที่กรเวชเพิ่งยัดเยียดให้มาอีกรอบ 
ส่วนเครื่องที่พสุให้นั้นริวปิดเครื่องแล้วคล้องคอไว้กับตัวเหมือนใส่พระ  พอถ่ายละครเสร็จถึงจะเปิดเครื่องใหม่  เผื่อว่าพสุจะโทรหา

“สงสัยจะเป็นเรื่องดีๆ หรือเปล่าครับ  เห็นคุณริวอมยิ้มมาตลอดทางเลย”  ประเสริฐอดแซวไม่ได้  ความจริงเขาพูดไม่หมด  จะให้หมดต้องบอกว่า  อมยิ้มแล้วก็หน้าแดงมาตลอดทางถึงจะถูก


ริวเขินจนหน้าแดง  เขาไหว้ประเสริฐแล้วรีบลงจากรถแทบไม่ทัน  ไม่นึกว่าจะเผลอคิดเพลินจนแสดงออกทางสีหน้าชัดขนาดนี้ 




‘เพราะพี่คนเดียวเลยนะ  ทำให้ริวโดนล้อเนี่ย...ไว้คืนนี้เถอะ’  ริวมาดหมายไว้ในใจ  แต่ใบหน้าแดงซ่าน.... 


....................................

[JJHJJH]

จิ้มบวกกกกกกกกกกกก
อรั้ยยยยย ริวเก่งเกินไปแล้วนะ แต่พอได้แล้วเหอะ
ขั้น Advance กว่านี้ต้องให้พี่เขาสอน รู้ไหม >.<

ปล...แต่ทำไมตอนใหม่ สั้นลงๆๆๆ ค๊า คนอ่านจะลงแดงแง้วววว

[bbc52]

ก้าวหน้าน้า ริววววว เนี่ย

เมื่อไรพี่ไผ่จะรู้ตัวสักที

[samsoon@doll]

 

คืนนี้ริวจะทำอะไรพี่ไผ่คะเนี้ยยยยยยยย

[Little Devil]

น้องริวไปเร็วกว่าที่คิด

[N.T.❁]

 

[A-J.seiya*]

คืนนี้ ... จะทำอะไรพี่ไผ่คะน้องริว
เหยยยยยยยยยยยยยยย
เขินนะเนี่ย !!!!

[justlove]

 ::เอ่อ  ทำไมอ่านตอนนี้ สงสัยจัง เมื่อกี้พี่ไผ่เค้ายังไม่ตื่นแน่เหรอ หรือคิดว่าฝันไป เท่านั้นเอง โดนริวมันจูบเลยเอ๋อป่าว

[nirun4]

สั้นจัง อยากอ่านอีกกกกก

[lasom]

เนะ ช่างเอาใหญ่ล่ะเดี่ยวนี้เจ้าหนูริวแอบลักหลับพี่ไผ่ด้วย

[OhJa]

น้องริวเริ่มเป็นหนุ่มแล้วววว 

[LalaBam]

คืนนี้อะไร
ริวกลับมาเคลียร์กันให้รู้เรื่องนะ
 

[minchy]

+1  เป็นกำลังใจให้กับตอนน่ารัก

[SweetSmile]

ฮั่นแน่~น้องริวแอบหอมพี่ไผ่อีกแระ
แหม~ปลื้มจนนั่งอมยิ้มหน้าแดงตลอดทางเลยน๊า

อ๊ะ อ๊ะ คืนนี้จะทำไรพี่ไผ่เหรอจ๊ะน้องริว
หมายมาดขนาดนั้น อย่าช้าน้อง อย่าช้า อิ อิ

[Jinkle]

 

[iranen]

ริวเก็บๆไว้บ้างลูกความอยากรู้อยากเห็น
เดี๋ยวพี่ไผ่รับไม่ทัน

[Tageszeit]

คิดข้อแก้ตัวเวลาพี่ไฝ่รู้สึกตัวไว้บ้างก็แล้วกันนะริว

[Whatever it is]

ไว้คืนนี้............