ลองมารวบรวมประสบการณ์ "ผู้ชายหยอดหวานให้กันและมิตรภาพกับความทรงจำ"ดีมั้ย
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ลองมารวบรวมประสบการณ์ "ผู้ชายหยอดหวานให้กันและมิตรภาพกับความทรงจำ"ดีมั้ย  (อ่าน 93292 ครั้ง)

gayness69

  • บุคคลทั่วไป
 :angellaugh2:

จะเจอกันไหมหน๋อ...ลุ้นๆ

อยากจะสมหน้าว่ะ อยากไล่เค้าไปนิ

แต่กรูนะจะแอบ...ไม่เม่งตกแตกตายไปเลยอ่ะ เอิ๊กๆ

ปล. มาต่อไวไวนะจ๊ะ

 :seng2ped:


abcd

  • บุคคลทั่วไป
 :impress:  โทษทีจ้ะ หายปายหนึ่งวัน เหอเหอ

อุ๊ย!!เหงคุณบาปนะแว๊บๆ

อ๊ะ..คุณบลู กิ๊วกิ๊ว

ต่อเรยจ้ะน้องเต้

abcd

  • บุคคลทั่วไป
ถ้างั้นเด๋วตะแน๋วขอปาดก่อนละกานนะ


กลับมาแล้วครับ ไปลอยกระทงกันเป็นยังไงบ้าง ส่วนผม ก็กะแล้วว่าลอยทั้งทีต้องมีกำไรเอามาเล่าให้ฟังกัน

เอาสั้นๆไปก่อน ส่วนเรื่องยาว คงเป็นเรื่องน้องรักหมายเลขสองของผม ไอ้น้องปิง ได้เจอมันสักที คิดถึงครับ



อย่างที่บอกส่วนมากทุกปีลอยกระทงทีไร ผมมักมีกำไรหวานๆให้ชื่นใจทุกครั้ง ครั้งนี้ผมไปกับเพื่อนห้าคนครับ
และก็เป็นผู้ชายสามคน(รวมผม) ผู้หญิงสองคน แน่นอนไอ้ตองไปด้วย

ผมไปกับเพื่อนคนอื่นก่อนยกเว้นไอ้ตอง ผ่านไปชั่วโมงนึงก็มีคนโทรมาหาผม แม่นแล้ว ไอ้ตองนั่นเอง

"อยู่ไหนอ่ะ"
"อยู่ที่งานไง กำลังดูเพลินอยู่เลย แล้วแกอยู่ไหนวะ"
"ถึงงานแล้ว"
"อ้าว เหรอ เออ เข้ามาข้างใน อยู่ลึกหน่อย" ผมบอกตำแหน่งไป
"โอเค แล้วเจอกัน" มันวางสายไป

ผมก็รอๆๆๆๆๆ กลัวคลาดกันครับ เอ...ทำไมมันนานจังวะ สักพักผมก็เห็นมัน แต่มันดันเดินเลยไปแล้ว และก็เดินกลับมาแต่ไม่เห็นผม

"เฮ้ย ตอง" ผมตะโกนเรียก มันถึงเห็นผมและเพื่อน เดินยิ้มมาเชียว หลังจากนั้นก็แซวกันพอเป็นพิธี

แล้วเราห้าชีวิตก็ตระเวนไปทั่ว พอมาถึงตรงหนึ่ง ผมเห็นชิงช้าสวรรค์ ผมอยากนั่งกับใครสักคน คงโรแมนติกดี

"ชิงช้าสวรรค์น่านั่งอ่ะ" ผมพูดขึ้น
"ก็นั่งสิ" ไอ้ตองมันเดินข้างๆผมครับ
"เฮ้ย เขานั่งกันเป็นคู่"
"อ้าว จะยากอะไร ก็ตุ๊กนั่งกับอ๋อย แล้วเป้ก็นั่งกับเราไง" แล้วผมก็เงียบ เฮ้อ...กรูจะนั่งให้โรแมนติกนะเว้ย จะนั่งกะมรึงได้ไง
แถมมากันน่ะห้าคนนะครับ มันก็ต้องขาดไปคนหนึ่งน่ะสิ ไอ้บ้าเอ้ย...

จากคุณ : บาปนะ - [ 6 พ.ย. 49 10:33:37

abcd

  • บุคคลทั่วไป
มาเล่าควันหลงวันเกิดดีกว่า

ตอนเที่ยงล่ะ   กินข้าวฟรี (คนที่ทำงานเลี้ยงเข้าสโลแกน อิ่มจังตังค์อยู่ครบ  55)

ไอ่แมนโทรมา     ผมก็ดีใจสิ  เพื่อนโทรมาอวยพรแน่ 

รับโทรศัพท์ยิ้ม 

"ฮัลโหล  ว่าไงว่ะ"  ผมถามมันก่อน

"เออ คือกูจะซื้อกล้องใหม่ง่ะ เอาไรดีว่ะ"   แป่วววววว   ไอ้เอี๊ย ผมด่ามันในใจ

ก็ตอบๆไป "ตัวนี้ก็ดีนะ ยี่ห้อนี้ก็ใช้ได้"

"อืมๆ ขอบใจๆ แค่นี้หล่ะ"  ไอ้เอี๊ย นี่มันลืมเจงเหรอว่ะ  "เออ ไม่เป็นไรโว้ย"

ประมาณ 10 นาทีถึงเที่ยงคืน กะลังถ่ายรูปอยู่บนสะพานพระราม 8 สวยจริงๆครับ  ลมเย็นสบายเชียว  มีเบอร์แปลกโทรเข้า  ปรากฏว่าเป็นไอ้แมนเองแหละ

"กรูเอาเบอร์พ่อโทร"   "เออ ดีเนอะ เกาะพ่ออีกเมิง"

ผมก็สงสัยว่าโทรมาทำไมอีก แต่มันถามมาคำนึง "ไง ฉลองที่ไหนว่ะ" 

ผมก็เลยเข้าใจล่ะ สงสัยเพิ่งรู้ว่าเป็นวันเกิดกูอะดิ ท่าจะรู้สึกผิด เลยโทรมาอวยพร

"ไม่ได้ไปไหน เนี่ยมาลอยกระทง " แล้วก็คุยไปเรื่อยๆ

"แล้วเมิงรู้ได้ไงเนี่ยว่าวันนี้วันเกิดกรู" ผมถามเพราะคิดว่ามีคนบอกมันแน่ๆ

"เฮ้ย กรูรู้อยู่แล้ว "   "ฮะฮ่า อย่ามาอำ ตอนเที่ยงเมิงยังไม่รู้เลย ยังโทรมาคุยเรื่องกล้องอยู่ง่ะ"

"เฮ้ย ตอนเที่ยงกรูหลอกเมิงเฉยๆ เนี่ยไม่มีใครโทรหากรูเลย" มันยืนยันเสียงแข็งครับ

"วันเกิดมรึง กรูจำได้อยู่แล้ว"  ยืนยันหนักแน่น ซึ้งเจงๆครับ   ก็คุยๆไปสักพัก

ก่อนวางหูมันบอกว่า "กูหวังว่ากูคงเป็นคนสุดท้ายที่อวยพรให้เมิงคืนนี้นะ"   อืม ที่แท้ทำเพราะมีแผนนี่เอง 

แต่ผิดถนัดครับยังมีคนอวยพรหลังมันอีก  เมื่อวานไอ่น้ำโทรมาอวยพร

"สุขสันต์วันเกิดว่ะเพื่อน"   "ขอบใจโว้ย  เมิงไม่รอปีหน้าไปเลยล่ะ"  ผมแซวคืน

"อ้าว ทำไมต้องรอปีหน้าว่ะ"  ครับ มันจำผิดวันด้วยความบริสุทธิ์ใจ  เรียกว่าความบกพร่องโดยสุจริต 

"อ้าวเหรอ กูก็คิดว่าไม่วันที่ 3 ก็ วันที่ 5 นี่แหละ"
กรำ    เอาเหอะยังงัยมันก็นึกถึงเรานะ   ดีใจครับ

จากคุณ : หมึกตะนอย  - [ 6 พ.ย. 49 14:37:16 ]

ออฟไลน์ no-reply

  • เซียนเป็ด
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-2
    • blog พันทิป

gayness69

  • บุคคลทั่วไป
 :angellaugh2:

ของคุณตะแน๋วก็น่ารักๆ ..... :-[

ของคุณเต้ก็เข้มข้น..... :impress:

หลังๆ ชักเอามาป่นกันสะแล้ว.... :try2:

ติดเป็นละครเลย...... :serius2:

 :seng2ped:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2

bigrat

  • บุคคลทั่วไป
 :-[  มาลงชื่อร่วมอ่านด้วยคนนนน
หวานแหววม๊ากกกมาก   อิดฉาาาา :serius2:

cha-lor-rea

  • บุคคลทั่วไป
 :yeb: หวานได้จัย จิงจิ๊งงงงง  :yeb: อาวอีกๆๆๆ :like2:

nu

  • บุคคลทั่วไป
 :piglove2:  มาต่อไวๆๆๆๆนะครับ

 :kikkik:  ตะแน๋ว อยากมีคนป้อนให้แบบนี้บ้างอะดิ   มีคนป้อนยังถ้าไม่มีเดียวนุป้อนให้  เอาเป็นป้อนไรให้ดีนะ   อ่อรู้แล้ว เอาอ้อยทั้งต้นละกัน รับนะ  นี้นุอุตส่ายอให้ของโปรดตะแน๋วนะนี้ :pigha2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ไอ้หัวแห้ว

  • ยิ่งมืดเท่าไหร่ ยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน...
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +568/-5
 :-[

น้องใหม่ครับ อิอิ

เข้ามาตามอ่านด้วยคนครับ อ่านอยู่นานมากกว่าจะหมด 21 หน้า
ทรหดใช่ย่อยนะเนี่ย...งิงิ แต่กคุ้มค่ามากๆ เลยครับผม ^^

น่ารักมากๆ เลยครับ หลายๆ เรื่องเลย
โดยเฉพาะของ คุณ เต้ 4x (เรียกตามใครหว่า?) สนุกมากๆ ครับ
อ่านไปก็ยิ้มไป ตอนโกรธกันก็เล่นเอาตกใจซะ...ตอนหวานๆ ก็เอ่อ...แอบเขิลลล
(สงสัยจะเป็นเอามาก :try2: ) อยากมีแบบนี้บ้าง ฮ่าๆๆ

ไว้จะมาเล่าบ้างนะครับ...

อิอิ

 :like2:

ออฟไลน์ ไอ้หัวแห้ว

  • ยิ่งมืดเท่าไหร่ ยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน...
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +568/-5
 :kikkik:

เมนท์ใกล้กันกะอันตะกี๊เลย เหอๆ

คืออยากจะบอกว่า พี่ก็คล้ายๆ ผมอ่ะตรงเรื่องอยู่กับย่าอะไรเนี่ย
แบบตอนเจอหน้าแม่ (หลังจากไม่เจอมานานมาก)
ผมก็เอ๋อๆ ทำตัวไม่ถูก   เข้าใจความรู้สึกเลยอ่ะครับ = ="

น่ารักอ่ะ...นายฮวดนี่ก็นะ ได้ใจจริงๆ

แต่ผมชักอยากรู้ซะแล้วสิว่า...นายฮาดเค้าง้อพี่ด้วยวิธีไหนกัน?

 :really2:


abcd

  • บุคคลทั่วไป
 :3043:  ไม่เปงไรหรอกคุณนุตะแน๋วเกรงจาย เก็บต้นอ้อยทั้งต้นของคุณนุไว้กินเองเหอะ เด๋วกินมะอิ่มนะ ผอมปายล่ะก็ยุ่งเรย :kikkik:




อ้างถึง
ทำให้ฮวดมันต้องการความรัก ซึ่งผมก็เข้ามาช่วยเติมให้มัน แม้ไม่เต็ม แต่มันก็ยิ้มได้ แค่นั้นผมก็ดีใจแล้วหละ


โอ้วววว ซึ้ง ต่างคนเติมใจให้กันจนเต็ม  :monkeylove2:

abcd

  • บุคคลทั่วไป
ขอคั่นโฆษณา
*
*
*
*


คิดถึงนะครับ จุ๊บ จุ๊บ

แต่ไม่มีใครเล่าแล้วเหรอ  หมดมุกอะดิ  กรำ

อ๊ะต่อให้อีกนิดดีกว่า

ต่อจากเรื่องเมลนั้นนะครับ

หลังจากที่เราไม่ได้เจอกันหลายวัน อาทิตย์นึงได้มั้ง แต่เราก็โทรหากันทุกวัน  (ส่วนใหญ่มันโทรมากกว่า)

พอนัดเจอกันวันแรก  ผม มัน กับเพื่อนๆอีก 4 คน รวมเป็น6 ไปอัดแน่นกันบนแทกซี่ (ทำประจำเลย)

มันนั่งริมประตู ผมนั่งถัดมัน  ก็ค่อนข้างแน่น (ถึงแน่นมาก)    มันก็เลยเอามือมาวางบนพนักพิง เลยดูเหมือนจะโอบๆผมไว้  (แต่ไม่หวานขนาดนั้นหรอก อย่าคิดไปไกล)

สักพัก มันก็เอามือมาลูบๆ ขยี้ๆ หัวผม

"ผมยาวแล้วนะ"  ผมหันไปมองหน้ามัน เห็นผมมันสั้นแบบว่าเพิ่งตัดแน่ๆ

"จะบอกว่าตัวเองเพิ่งตัดงั้นดิ" ผมถามมัน  "อืม แม่บอกให้ตัด ไงหล่อป่ะ"

"เฮ๊อะ"  ผมตอบมัน

ไอ้นี่ชอบยุ่งกะหัวผมง่ะ  พอผมผมเริ่มยาว ก็จะบอกว่า ไปตัดได้แล้ว    พอหนวดยาว ก็บอกว่าทุเรศว่ะ โกนเหอะ

บางทีผมอยากจะลองไว้หนวด ไว้ผมดูบ้าง มันก็จะบอกว่า ผมสั้นดูดีกว่านะ   


ไอ้เราก็คนดื้อคนนึงล่ะ  แต่ไม่รู้ทำไมมันบอกให้ตัดผมก็ไม่เคยต้านได้เลย

เอ๊าต่อๆ 

จากนั้นเราก็ไปทะเลกัน

ผมสังเกตเห็นกระเป๋ามันมีรองเท้าแตะอยู่สองคู่   ผมก็งงปนขำ ว่า ไอ่นี่บ้ารึป่าว เอามาสองคู่ทำไม

"เป็นไรเนี่ย ทำไมต้องเอามาสองคู่" ผมชี้ไปที่รองเท้ามัน
"นั่นดิ ไม่รู้เหมือนกัน เอาไปใช้คู่นึงมั้ย" มันตอบ

ผมเลยนึกขึ้นได้ ว่านี่กรูลืมเอารองเท้ามานี่หว่า นี่มันเอามาให้เราเหรอเนี่ย

"เอามาเผื่อเราเหรอ?" ผมถามมัน

ยิ้ม...."ป่าวหรอก เราเอามาเกินง่ะ" ดูมันตอบ   ผมล่ะซึ้งใจเพื่อนคนนี้จริงๆนะ นี่ถ้ามันเข้าบ้านผมได้ คงขนแว่นตามาให้ด้วยละเนี่ย

จากคุณ : หมึกตะนอย  - [ 9 พ.ย. 49 10:03:13 ]

ออฟไลน์ ไอ้หัวแห้ว

  • ยิ่งมืดเท่าไหร่ ยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน...
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +568/-5
 :like2:

หุหุ อยากเล่าบ้างได้ป่ะครับเนี่ย...

แบบว่านึกได้เมื่อคืน

ก็แบบเพื่อนในห้องจอนม.ปลาย มันก็ถือว่าหล่ออ่ะครับ
ในห้องผมว่ามันหล่อที่สุดนะ แอบปลื้มมันนิดๆ เหมือนกัน

 :-[


คือมันอ่ะชอบวิ่งมากอดผมกลางสาธารณะชนอ่ะ
เช่น หน้าลานหน้าห้องสมุด อะไรแบบเนี้ยครับ
อยู่ๆ มันก็วิ่งมากอด แถมยังทำแบบซุกๆ ที่คออีกต่างหาก

ผมก็ดิ้นๆๆ น่ะสิ ก็รู้อ่ะครับว่ามันแค่อยากแกล้ง เหอๆ
ถ้าแฟนมัน (ผู้หญิงนะครับ) อยู่ใกล้ๆ ก็จะตะโกนให้แฟนมันช่วย

 :serius2:

"เจนๆ ช่วยเราด้วยยยย" แฟนมันก็หัวเราะครับ =_="
ผมก็ดิ้นๆ อยู่นั่นแหละ บางทีก็เหนื่อยเลยหยุด เหอๆ
หรือบางทีเพื่อนคนอื่นก็จะมาช่วยกระโดดเตะมันให้
ผมก็เลยวิ่งหนีมันได้สักที



แล้วมีตอน "เขียนเสื้อนร." ตอนจบม.ปลายน่ะฮะ
รู้ไหมฮะมันเขียนว่าไง?

"ชอบผู้หญิงมั้ยมรึง หรือว่าชอบผู้ชาย กุให้xxxเอามั้ย"

พอเห็นก็ด่ามันเลย "ไอ้ห่ะ เขียนไรของเมิงวะเนี่ย"
มันก็หัวเราะ ทำหน้าทะเล้น ถามมาอีก  "กุให้xxx เอาไหมเมิง"

ตอนนั้นมันพูดกลางหมู่เพื่อนๆ ซึ่งคงไม่คิดอะไรกันหรอกครับ
"สาดดดด" ผมก็ด่ามัน

แต่ในใจก็อยากจะตอบ

"กรูพร้อมแล้วเมิง ไปกันเลยป่ะ" ฮ่าๆๆ

 :laugh:


แล้วก็ตอนเรียนมหาลัยแล้วครับ
ก็แบบว่าไปกินพวกเบียร์กันงี้ที่ห้องเพื่อน ไปกันหลายๆ คนอ่ะครับ
(ตามประสาเพื่อนเก่าตอนม.ปลาย แต่ยังติดต่อกันเจอกันอยู่)
 
พอกินเสร็จก็นอนกันระเนระนาดงั้นแหละ
ไม่ได้เมานะฮะ แต่ง่วงๆ กันมากกว่า เพราะปาเข้าไปตี 2 ตี 3 แล้ว

ผมก็นอนบนเตียงกะมัน
ความจริง มีเพื่อนอีกสองคนด้วย คือผมนอนติดกันกับมันอ่ะ
แล้วก็นอนกอดมัน เหอๆ แบบว่ามันถอดเสื้อ
รู้สึกว่าตัวมันร้อนๆ อีกนัยคืออุ่นดี ฮ่าๆๆ

ตอนเช้าตื่นมามันก็ด่าเลย...

"ไอ้ริว แม่งมะคืน กรนดังชิ-หาย"
ผมได้ยิน ก็ยอมไม่ได้เด่ะ ก็ผมไม่เคยกรนนี่หว่า เพื่อนๆ ก็รู้กัน
"กรนบ้านเมิงสิ  กุไม่เคย"
"ไม่กรนกะผีดิ  กุนอนกอดเมิงอยู่ ได้ยินเต็มๆ"
"ฮ่าๆๆ"

แล้วมันก็หัวเราะสำทับอีกรอบ เหอๆ ผมก็เถียงไม่ออก
แบบว่า พยานหลักฐานชัดขนาดนั้น
ไม่อายนะครับ แต่เขินๆ นิดนึงมากกว่า

 :like2:

ทุกวันนี้ก็ยังเจอเหมือนกัน
นั่งด่ากันเหมือนเดิม
ไอ่ห่ะ ไอ่เวงไรก็ว่ากันไป

ว่าแต่...อยากกอดมันอีกจังครับ ^^

 :really2:


เพิ่มเติมฮะ


พอดีอ่านเรื่องรถแท็กซี่ของพี่หมึก (เมนท์ข้างบน)
ก็เลยนึกได้อีกนิด

เวลานั่งอัดๆ ไปในรถแท็กซี่เนี่ย ผมซึ่งตัวเล็ก
ก็ต้องนั่งตักใครสักคน (ใช่ไหมฮะ เพราะที่ไม่พอ)
ซึ่งคนนั้นก็ต้องนั่งตักก็จะเป็นมัน
(และผมก็ชอบ เฮ้ย ซะงั้น)
มันก็เอามือมากอดเอวไรเงี้ยครับ

^^

:seng2ped:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-11-2006 11:46:37 โดย Ryukun »

ออฟไลน์ ไอ้หัวแห้ว

  • ยิ่งมืดเท่าไหร่ ยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน...
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +568/-5
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-11-2006 11:42:47 โดย Ryukun »

longer_85

  • บุคคลทั่วไป
ขอนุญาติ 


แอบอ่านนะคับ

แบบว่าเพิ่งเข้ามาเล้านี้ได้  จากที่ระหกเร่ร่อน อยู่ที่ 1000 ทิป มา

gayness69

  • บุคคลทั่วไป
 :angellaugh2:


น้อยใจเค้า แต่กลับโดนงอนตอบกลับ

พ่อแงแม่งอนกันเหลือเกิน....

แล้วจะเป็นไงต่อล่ะเนี๊ยะ....สงสัยคุณเต้

ต้องเป็นฝ่ายง้อแล้วเละ.....ช่ายมะ?

........................................................

อ่านย้อนไปวันก่อนเพื่อนเก่าที่โทรมา

กรูไม่อยากจะนึกเลยว่าเป็นใคร...เอิ๊กๆ

...ช่ายมะ...ขอนินหน่อยเถอะ(อย่าบอกมันนะ)

เสาร์ที่ 4 ไปถ่ายรูปรับปริญญาน้องๆ กับกรู

เสาร์ที่ 11 ไปอีกๆ ไปเป็นเพื่อนใครมึงคงรู้

กรูไม่ต้องบอกจริงมะๆ อิอิ ว่างจัดล่ะมั้ง..

..........................................................

มาต่อไวไวนะ...จะรออ่าน

ทั้งของคุณตะแน๋วกับเต้ 4 x เลยนะครับ

Kelvin

  • บุคคลทั่วไป
งอนกันอีกแล้ว...หัวล้านใจน้อย :seng2ped:....รอร้อรอ รีบมาต่อนะค้าบ

เก๋าดี

  • บุคคลทั่วไป
กร๊ากกก กว่าจะอ่านจบเสียน้ำลาย เอ๊ยยย..เหงื่อไปหลายลิตร ชอบคับน่ารักดี
มาต่ออีกนะคับ :angellaugh2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






longer_85

  • บุคคลทั่วไป
โหย  นึกว่าจะเข้าไคลแมกซ์ของเรื่องสักที



ก็แป๋วซะหล่ะ



แง่มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 :monkeysad:

ออฟไลน์ no-reply

  • เซียนเป็ด
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-2
    • blog พันทิป
หวานจัง ขนาดทะเลาะกันนะเนี่ย
เจอคนดีๆแบบนี้ จะต้องรักษาไว้ด้วยหัวใจนะครับ
 :impress:

nu

  • บุคคลทั่วไป
 :impress:  พักผ่อน นะครับถ้าไม่ไหว  แล้วรีบมาต่อนะครับ

cha-lor-rea

  • บุคคลทั่วไป

abcd

  • บุคคลทั่วไป
ท่าคุณชลอจะติดจิงแฮะ :pigha2:


อาวเรื่องของตะแน๋วคั่นโฆษณาก่อนละกันนะ เอิ๊กเอิ๊ก :like2:




ได้เข้ามาสักที หายไปนานๆ วันนี้เอาเรื่องมาฝากเล็กน้อย(จริงอ่ะ)

เพลงบทต่อไปจะบรรเลงแล้วนะครับ

เพลงรักอลวน(Canon in my Heart) ~หลังจากวันนั้น - Fur Elise by Beethoven

หลังจากวันนั้น วันที่เสียเตอร์ไป ผมซึมอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ยังคงทำตัวเป็นปกติได้ บางครั้งผมอยากอยู่เงียบๆ
ไม่อยากคุยกับใคร นั่นก็ทำให้รู้สึกดีบ้าง หลายคนคงคิดว่าการสูญเสียเป็นสิ่งที่เลวร้าย ไม่อยากให้เกิดขึ้น
เวลาผมอ่านเรื่องราวของการสูญเสีย ไม่ว่าจะเป็นนิยาย หรือเรื่องราวต่างๆ มันทำให้ผมรู้สึกแย่
แต่ก็ต้องยอมรับ ว่าการสูญเสียนี้มันมีอยู่จริงๆ เราปฏิเสธมันไม่ได้ อย่างไรก็ตามเตอร์ยังอยู่ในหัวใจผมอยู่เสมอ

เสียงเพลงของหัวใจของผมช่วงนั้นช่างซึมเซาเหลือเกิน แต่ผมจะปล่อยให้เป็นแบบนั้นตลอดไปไม่ได้หรอก
เพราะผมยังมีอะไรที่ต้องทำอีกหลายอย่าง ผมต้องกลับมาทำหน้าที่ของตัวเองให้เรียบร้อย
มีกิจกรรมใหญ่รอผมอยู่ ในที่สุดผมผ่านช่วงเวลาอันแสนเศร้าไปได้

ความเศร้าของผม ผมพยายามให้มันอยู่ไม่นาน รูมเมทแต่ละคนที่เหลือก็ทำให้ผมคลายความทุกข์ไปบ้าง
โดยเฉพาะนายนายสิทธิ์ ผมรู้สึกเข้ากันได้มากขึ้น เหมือนคุยกันมากกว่าแต่ก่อนนะ
และแล้วในปีการศึกษาหน้า ผมก็รู้ว่าผมต้องอยู่กับตาคนนี้ ก็มันบอกกับผมนี่

“ปีหน้าอยู่ด้วยกันนะ เอาใครมาอยู่ด้วยก็ได้ แต่ไม่เอากระเทย” มันบอกกับผม
ที่จริงผมว่าจะชวนมันอยู่แล้วแต่ก็อายยังไงไม่รู้ ผมว่าจะชวนเพื่อนสาขามาอยู่ด้วย แต่มันปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย
ไอ้เลวเอ๊ย แต่ก็ดีแล้วล่ะ อยู่กับสิทธิ์ก็ดี อย่างน้อยก็มีคนรู้จักอยู่ด้วยกัน เราเลยลงอยู่ห้องเดียวกัน
แต่ทีนี้มันต้องมีอีกสองคนอ่ะ พี่เค้าบอกให้หาคนมาให้ครบก่อนแล้วค่อยลงห้อง เอาล่ะสิ จะหาใครอีกล่ะ
พอดีนายสิทธิ์เจอคนรู้จัก ก็คณะเดียวกับมันนั่นล่ะ ก็เลยชวนมาอยู่ด้วยกัน ก็ทำความรู้จักกันเล็กน้อย
และต้องทำตัวให้คุ้นเคยเข้าไว้ ต้องอยู่ด้วยกันอีกหนึ่งปีนี่

จากคุณ : บาปนะ - [ 12 พ.ย. 49 14:37:51
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-11-2006 03:39:31 โดย (ตะแน๋วกิ๋วกิ้ว) »

abcd

  • บุคคลทั่วไป
ช่วงหลังๆ ห้องผมก็ไม่ได้ว่างไปหนึ่งเตียงซะทีเดียว ก็เพื่อนรูมเมทแสนรักมักมานอนเล่นด้วยประจำ
ก็ดีครับ ห้องไม่เหงา มีวันหนึ่ง ไอ้พลเอาเพื่อนมากินเบียร์ในห้อง แถมชวนผมกินด้วย
ที่จริงตอนนั้นผมงอนอะไรมันสักอย่างนี่ล่ะ ขี้งอนจริงๆเลยเรา แต่เพื่อนมันชวนกินก็เลยเอาซักหน่อยพอหอมปากหอมคอ
ที่จริงก็อยากกินมากอยู่ แต่ไม่เอาล่ะ รักษาภาพลักษณ์เด็กดี

จนกระทั่งดึกหน่อย เห็นว่าต้องไปส่งเพื่อน แต่ไอ้พลมันเมาอ่ะ แล้วต้องใช้รถนายพลไปส่ง เอาไงดีล่ะ
ก็เลยพากันซ้อนสามคนไป โดยเพื่อนมันขับ นายพลอยู่ตรงกลาง ผมรั้งท้ายกันไม่ให้มันตกรถ
ระหว่างขับรถ ไอ้พลกวนเพื่อนมันตลอดเลย เกือบตายหมู่ตั้งหลายทีไอ้บ้า มันกวนยังไงเหรอ
ก็มันเอามือไปจับ เอ้อ…เป้าคนขับอ่ะดิ เวรแล้ว คนขับจะมีสมาธิได้ยังไงเล่า

จนส่งเพื่อนมันเรียบร้อย ทีนี้ขากลับล่ะ เวรกรรม ผมขับมอเตอร์ไซต์มีคลัชเป็นซะที่ไหน
แต่ผมก็ลองพยายาม โดยนายพลซ้อน และแล้วไม่ทันถึงไหนก็ดับ ผมทำดับอยู่สองครั้ง ไอ้พลเลยพูดว่า

“อีกครั้งเดียวให้เราขับ” ยื่นคำขาดครับ ผมก็ลองดูล่ะ เพื่อนของไอ้พลก็ยังยืนดูอยู่ ในที่สุดมันก็ดับ
ไอ้พลเลยพูด “มานี่” แล้วมันก็เป็นคนขับแล้วให้ผมซ้อน เป็นการซ้อนรถที่หวาดเสียวที่สุด
ก็มันเมาอ่ะ แต่มันบอกผมไม่ต้องห่วง ถึงแน่นอน เหอะๆ อย่าเอากูไปนอนโรง’บาลก็แล้วกัน
แต่ที่ผมเคืองมันก็หายเป็นปลิดทิ้ง รู้สึกรักมันมากขึ้น เออ ที่จริงเมทเราก็นิสัยดีอยู่นะ แม้จะกวนส้นไปบ้าง

พอขับมาถึง มันก็บอก “บอกแล้วว่ามาถึงชัวร์” ผมว่าวันนี้มันน่ารักนะ คงเป็นเพราะเป็นมันเมา
เอ๊ะหรือผมเมาหว่า เลยชมมัน

ส่วนใหญ่ตอนนี้ผมกับรูมเมทและเพื่อนเมทอยู่กันอย่างมีความสุขดีครับ แม้จะยังมีขัดใจผมอยู่บ้าง
แต่ผมก็รักมันทุกตัว ส่วนเพื่อนๆในสาขาวิชา ก็อาจดูแยกๆกันไปบ้างเหมือนกัน
เฮ้อ นี่ล่ะ ผู้หญิงมากมันก็มากเรื่อง ผมชักเบื่อผู้หญิงแล้วสิ(แน่ใจนะว่าเพิ่งเบื่อ)

สำหรับวันวาเลนไทน์อันแสนหวาน แต่ขอโทษครับเงียบเหงาสุดๆ ผมได้ช็อคโกแลตจากเพื่อนในสาขา
โอ้ย น่าเบื่อ ไม่มีใครสนใจเราเล้ย แถมตอนนั้นต้องเตรียมสอบไฟนอล ใครมันจะมีกะใจไปสวีตกันเล่า
แต่รู้สึกว่าวันนั้นผมจะไปกินนมกับเพื่อนโรงเรียนครับ ก็เค้าชวนนี่ ก็ดีฮะ ได้อยู่ท่ามกลางสาวๆอีกแล้ว
เป็นการรวมเหล่าคนไม่มีแฟน แต่ผมล่ะเซ็ง ก็มองไปทางไหนก็มีแต่มาเป็นคู่ เห็นแล้วตาร้อนผ่าวครับ
เพื่อนผมอีกคนก็บอกเหมือนกัน ว่าไม่อยากเดินผ่านแถวนั้น เห็นแล้วอิจฉาครับ
พาลจะเอาระเบิดไปปาร้าน เลิกจู๋จี๋กันซะที อิจฉาโว้ย

จากคุณ : บาปนะ - [ 12 พ.ย. 49 14:41:01

abcd

  • บุคคลทั่วไป
เอาเป็นว่าสอบเสร็จแล้วหนีจากมอ ไปพักสักหน่อยดีกว่า อ่าฮะ กลับบ้านไป ใครก็ชมครับว่าเป็นหนุ่มแล้วนี่
ไม่ยักกะชมว่าหล่อขึ้น

ช่วงเวลาของการเรียนภาคฤดูร้อนก็ดีครับ ร้อนดี อยากแก้ผ้านอนถ้าไม่ติดว่ามีรูมเมทอยู่นะ
เรียบร้อยไปนานแล้ว เป็นเวลาที่เงียบสงบของชีวิตครับ วันๆไม่ค่อยมีอะไร เรียน อ่านการ์ตูน เล่นคอม
แล้วก็นอน แบบนอนได้วันละ 12 ชั่วโมงชนิดที่ว่าเด็กอนามัยยังอายล่ะ แต่ผมก็อ่านหนังสือเรียนด้วยนะ
ไม่ทิ้งหรอก ซัมเมอร์ทั้งที วิชาก็น้อย ต้องสู้ตายหน่อยล่ะ

แต่เกรดของเทอมสองที่ออกมานี่สิ เกรดผมลดอ่ะ แต่ไม่เป็นไรหรอก ลดแค่ 0.05 เอง คนอื่นก็มีลดเหมือนกัน
แต่โดยรวมเกรดผมยังอยู่ในขั้นดี ก็เลยไม่ใส่ใจ จนจบซัมเมอร์ ก็เรียบง่ายสุดๆ ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ
แต่ที่มีพิเศษบ้างก็ก่อนเปิดเรียนครับและการสอบสัมภาษณ์ของว่าที่น้องใหม่

ก็พอดีผมยังอยู่ที่มอน่ะนะ ก็เลยได้มาดูน้องสอบสัมภาษณ์ ก็ดีครับ น้องน่ารักดี แต่มีคนหนึ่งครับ
ท่าทางกวนมาก แถมดูแล้วเหมือนหยิ่งน่ะ ไม่คุย ไม่สุงสิงกับใคร มากับพี่ชาย เราก็เขม่นเล็กน้อย
อารายวะ มันมาเรียนคนเดียวรึงาย ไม่เห็นสนใจครายเลย แถมอยู่อยู่ผมก็ต้องเรียกมัน
เพราะพี่ที่หน้าห้องถามหาน้องคนนี้ ตอนแรกผมไม่รู้หรอก พอเรียกชื่อ มันก็เดินมา ก็เลยรู้ว่า ไอ้คนนี้ชื่อนี้นี่เอง

ก่อนเปิดเรียน ที่มหาวิทยาลัยจะเปิดทีหลังโรงเรียน ผมก็มีโอกาสไปเยี่ยมโรงเรียน ครูอาจารย์
ก็ดีครับ เพื่อนเก่าหลายคนก็ยังไม่กลับไปเรียน เพื่อนแต่ละคนก็ดูดีขึ้นกันทั้งนั้น และอีกคนที่ผมรอคอย
ผมก็รอเค้ามาตลอดตั้งแต่ม.5 นั่นล่ะ เจ้าเก่าเจ้าประจำ น้องแก๊กสุดเลิฟ เราก็เจอกันเล็กน้อย
มันยังกวนส้นผมได้เหมือนเดิม แต่ก็ยังน่ารักล่ะนะ โตขึ้นมากด้วย แถมออกข้างนิดๆ เพื่อนมันยังแซวเลย

“แก๊กช่วงนี้ฟิตมาก ฟิตจนพุงพลุ้ยเลย” หึๆฟังแล้วขำ อย่างน้อยแก๊กก็เรียนม.ปลาย
ก็ตอนแรกทางบ้านอยากให้เรียนเทคนิคนี่ แต่พอมาคราวนี้มันบอกอยากเรียนนายร้อยอ่ะ
อ้าว มีแต่หนทางพลัดพรากนี่หว่า ไม่อยากอยู่ด้วยกันนานๆหรือไงน้า

จากคุณ : บาปนะ - [ 12 พ.ย. 49 14:43:26

abcd

  • บุคคลทั่วไป
เอาล่ะกลับมาที่มอ เพื่อเตรียมการรับน้องดีกว่า น้องใหม่เฟรชชี่หน้าใสๆ และเราก็เป็นพี่ที่น่ารัก
ทำทุกอย่างเพื่อน้อง งานนี้เราต้องจับสายดูแลกัน ผมก็ได้มาสามครับ พี่ๆในสายรหัสผมแทบช็อค
“แกจะรับอะไรนักหนาวะ” นั่นน่ะสิ ทำไมผมต้องรับน้องตั้งมากมาย จะเลี้ยงมันไหวได้ยังไงล่ะทีนี้
ส่วนเพื่อนสาวคนสนิทผมได้ไอ้น้องหน้ากวนที่เล่าไปแล้วนั่นล่ะ

ส่วนในการอยู่หอ ผมต้องย้ายห้อง และก็มาอยู่รวมกันกับกลุ่มใหม่ โดยมิสิทธิ์คนเดิมอยู่ด้วย
ไอ้พลน่ะเหรอ มันไปอยู่หอที่อื่นแล้ว แต่ก็เจอกันบ้าง และก็กวนกันเหมือนเดิม ไอ้ชั่ว
หันกลับมาที่รูมเมทคนใหม่ดีกว่า

เมทผมคนหนึ่งเป็นคนใต้ ก็นิสัยดีนะ พูดมรึง พูดกรู ก็แสดงถึงความจริงใจดี แต่ผมไม่พูดแบบนั้นนี่
หม่อมแม่ไม่เคยสอนครับ ส่วนอีกคนหนึ่ง เพราะนายคนนี้ล่ะคุณภาพชีวิตผมถึงดีขึ้น มีคอมพิวเตอร์อยู่ในห้อง
ดูหนัง ฟังเพลง ดูทีวีในตัว ฟังวิทยุได้ อะไรจะสมบูรณ์แบบปานนั้น และเรื่องราวของผมกับรูมเมทใหม่
ที่ไฉไลและมันส์กว่าเดิมก็เริ่มขึ้น

กลับมาทางรุ่นน้องดีกว่า วันที่มีงานปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่ พวกผมมาดูแลรุ่นน้องเต็มที่อยู่แล้ว
หลายคนก็ได้โอกาสหาสายรหัสกัน อือ ดีแฮะ ของเราต้องแอบไปเปิดตัวทีหลัง บอกตอนนี้ไม่เซอร์ไพรซ์

เพื่อนสาวคนสนิทผมมันก็อยากเจอน้องตัวเอง ก็ผมบอกมันไปนี่ ว่าน้องมันขาว ดูน่ารักดี อยากเจอล่ะสิ
แต่สมน้ำหน้า จนงานเริ่มแล้วมันยังไม่มาเลย ผมก็คิดในใจ น้องคนอื่นมาหมด ทำไมไอ้เด็กนี่ไม่มานะ
หรือว่าไม่รู้เรื่องหว่า จนงานผ่านไปสักพักมันก็เดินมา

“ทำไมเพิ่งมา” ผมถามยิ้มๆ ก็มีผมคนเดียวที่รู้ว้ามันเป็นน้องสาขาวิขา คนอื่นไม่เคยเห็นครับ

“ผมเพิ่งรู้ว่าวันนี้มีปฐมนิเทศครับ” มันตอบ ผมก็จูงมือมันไปลงทะเบียนและรับสมุดหนังสือคู่มือนักศึกษา
และก็พามันเข้าไปในห้องประชุม

จากการคุยกันเล็กน้อยทำให้ผมรู้มาว่ามันอยู่หออื่นที่ไม่ใช่ของมหาวิทยาลัย มิน่าล่ะ ตามตัวไม่ได้ หาไม่เจอ
เพื่อนสนิทผมก็เข้ามาดูหน้าน้องเทคและก็ทำความรู้จักพอเป็นพิธีกับน้อง น้องมันชื่อปิงครับ
แล้วสักพักเราก็ออกไปกันหมด ปล่อยให้น้องนั่งอยู่หลังห้องคนเดียว คิดไปคิดมาก็น่าสงสาร
ผมก็เลยไปนั่งคุยด้วย

จากคุณ : บาปนะ - [ 12 พ.ย. 49 14:46:43

abcd

  • บุคคลทั่วไป
ผมก็ชวนคุยนิดหน่อย ดูมันเงียบๆ แต่ก็กวนๆนิดนึง พอดีผมทำงานของคณะ
ผมจึงต้องออกไปแนะนำตัวด้วยพร้อมกับคนอื่นๆที่ทำงานกิจกรรม พอกลับมาที่นั่ง ปิงมันก็ตบมือให้ผม
แต่ท่าตบของมันผมว่ากวนส้นอ่ะ เหมือนไม่ตั้งใจตบ แต่ก็ช่างเถอะ

หลังจากเสร็จงานปฐมนิเทศก็จะพาน้องไปที่ภาควิชาสาขาของตัวเอง ผมก็ถือโอกาสนี้เปิดเผยสายของตัวเอง
และก็จะพาน้องลงทะเบียน ซึ่งพอนายปิงลงเสร็จมันก็จะกลับเลย

“พี่ครับกลับเลยได้ใช่มั้ยครับ” สำหรับผมน่ะเหรอ ยอมได้ไง เพื่อนยังนั่งอยู่ตั้งเยอะ
ไม่ได้ต้องให้มันสนิทกับเพื่อนๆ ผมเลยลากมันมานั่งคุยกับเพื่อน มันก็ยอมแต่โดยดีนะ อือ ชักน่ารักแล้ว

ช่วงเวลาต่อมาเป็นช่วงเชียร์ ผมล่ะเครียดกับงานนี้พอสมควร ก็ผมอยากให้น้องผมเข้าเชียร์ทุกคนนี่
และแล้วก็เกิดความผิดหวัง แต่น่าประทับใจขึ้น(เอ๊ะยังไง)

น้องของผมน่ะสิ มันโดดเชียร์อ่ะ เดินหายแบบต่อหน้าต่อตาก็มี และมีวันหนึ่ง ผมไปพาน้องมาเชียร์
ผมก็ไม่เห็นน้องผม เห็นแต่นายปิงยืนยิ้มทำหน้าระรื่น ไอ้ตี๋เอ๊ย ระหว่างนั้นผมก็เดินตรวจดูน้องๆ
และก็เตรียมจะพาไปนั่นล่ะ

“พี่เป้ วันนี้จ๋อมไม่มานะ” ปิงบอกผม
“นี่ มันฝากป้ายชื่อไว้กับผมด้วย วันนี้ผมเป็นน้องพี่เป้นะ” มันพูดพลางหยิบป้ายชื่อให้ผมดู
เอาล่ะสิ ผมก็หงุดหงิดล่ะ อารายวะ ไอ้น้องคนนี้ กรูอุตส่ามาดูทุกวันดันหนี
“พี่เป้ ผมขอสมัครเป็นน้องพี่ครับ” นายปิงบอกกับผม ผมก็ตอบไปสิ
“เฮ้ย น้องพี่มีหลายคนแล้ว รับไม่ไหวหรอก” ที่จริงก็อยากได้อยู่นะ แต่เรื่องอะไร มันเป็นน้องเพื่อนผมนี่

ผมคิดว่ามันคงอยากหยอกผมเล่น จะเป็นไปได้ยังไง อยู่ๆจะมีคนอยากเป็นน้องผมน่ะเหรอ คงไม่มั้ง
แล้วผมก็พาน้องไปเชียร์

จากคุณ : บาปนะ - [ 12 พ.ย. 49 14:49:09

abcd

  • บุคคลทั่วไป
มีวันหนึ่ง เราไปเชียร์กีฬาพอเสร็จแล้วผมรู้ว่าปิงไม่สบาย ผมเลยถอดเสื้อคลุมประจำรุ่นของผมออกแล้วยื่นให้

“เอ้า เอาไปใส่ เดี๋ยวจะไม่สบายหนัก” มันส่ายหน้า
“ไม่ล่ะครับ เกรงใจ เดี๋ยวพี่จะหนาว” ปิงตอบ
“เฮ้ย หอนายอยู่ตั้งไกล หอพี่อยู่ใกล้แค่นี้เอง แป๊บเดียวถึงหอ ไม่หนาวมากหรอก นายนั่นล่ะเอาไปใส่ซะ”
ในที่สุดมันก็ไม่ปฏิเสธ

“อย่าเอาไปซักล่ะ สีจะซีด” ผมบอกไปตามความจริง ก็เสื้อผมน่ะ ซีดง่ายจะตาย ขืนซักอีกนะมีหวังซีดแบบกู่ไม่กลับ
น่าเกลียดกว่าเดิมอีกแน่ หลังจากวันนั้นผมเห็นมันใส่เสื้อผม ไปซ้อมการแสดงด้วย ก็ดีนะ
ผมรู้สึกว่าเราจะสนิทกันมากขึ้น แต่รุ่นพี่สาวๆ ทั้งสาวเล็กสาวใหญ่ ก็กรี๊ดเด็กรุ่นนี้ม้ากมาก
ก็มีผู้ชายหน้าตาดีหลายคนครับ โด่เอ๊ย กรูก็ดูดีนา ไม่เห็นมากรี๊ดบ้าง(มรึงมองตัวเองดีๆก่อนเถอะ)

ช่วงนี้นะผมกับรูมเมทใหม่ยังไม่สนิทใจเท่าไร ผมไม่ค่อยอยากเข้าห้องเลย ไปแล้วทำตัวไม่ถูก
แบบเข้าห้องพวกมันก็หันหน้ามาแล้วก็หันกลับไป แบบไม่สนใจ เฮ้อ อึดอัดอีกแล้ว
แต่ทว่าด้วยสัญชาตญาณของผม ผมมีความรู้สึกเดียวกับวันแรกที่เข้ามาอยู่หอตอนปีหนึ่ง
ผมรู้สึกว่าเมทเหล่านี้เป็นคนดี เราเข้ากันได้แน่ แต่ผมก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อนะตอนนั้น
ก็ดูแต่ละคนสิ ดีที่มีนายสิทธิ์นะ ไม่งั้นอึดอัดตายในห้องนั่นล่ะ

จากคุณ : บาปนะ - [ 12 พ.ย. 49 14:52:04

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด