ตรู๊ดดดดด ตรู๊ดดดดดด
“Shit !!” ยูยะสบถเมื่อเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นมาขัดจังหวะ
“What’s up??” ยูยะผละไปรับโทรศัพท์แต่มือก็ยังล็อกแขนเอมะ ส่วนตัวก็ยังคร่อมเอมะอยู่ ทำให้คนตัวเล็กจะหนีก็หนีไม่ได้
“OK , see you this weekend . ” แล้วยูยะก็วางโทรศัพท์ไป และก้มลงมองคนที่อยู่ใต้ร่างตัวเองที่ตอนนี้หน้าแดงจนจะเป็นมะเขือเทศอยู่แล้ว
“เอาไงดีละ หืม??” ยูยะถามเหมือนจะขอความเห็นพลางก้มลงลากจมูกเป็นสันผ่านแก้มเนียนของคนตัวเล็ก สูดดมกลิ่นกายที่หอมหวานน่าลิ้มลอง ยิ่งคนตัวเล็กเอาแต่ดิ้นขลุกขลักก็ยิ่งทำให้คนตัวโตรู้สึกตื่นตัวไปใหญ่
“ไม่น่าเชื่อนะครับ”
“หือ?? นายว่าอะไรนะ”
“ผมบอกว่า ไม่น่าเชื่อนะครับ”
“ไม่น่าเชื่อเรื่องอะไร”
“ก็ไม่น่าเชื่อที่ว่า รุ่นพี่ซากุราซาวะ ยูยะ ผู้แสนจะโด่งดังในหมู่สาวๆจะมาทำบ้าๆแบบนี้กับผู้ชายแบบผม”
สิ้นเสียงของคนตัวเล็ก ยูยะก็มองหน้าคนตัวเล็กแบบขำๆ เพราะว่าถึงจะเป็นผู้ชาย แต่หน้าดันหวาน แก้มแดง ปากชมพู ถ้าแต่งตัวเป็นผู้หญิงคงไม่มีคนสงสัยหรอก
“ฉันทำแบบนี้กับนายแล้วมันแปลกงั้นเหรอ” ไม่ถามเปล่า ยังเอาริมฝีปากมาลากแผ่วเบาตามไปตามแนวคางของเอมะ จนเอมะขนลุกไปทั้งตัว
“แปลกสิครับ ผมเป็นผู้ชายนะ ถึงแม้ว่าจูบที่ผมได้รับจากคุณมันจะไม่ใช่จูบแรกก็ตาม แต่คนอย่างคุณไม่น่าจะมา...เอ่อ .. สนใจผมน่ะครับ”
“ไม่ใช่จูบแรกงั้นเหรอ ??” ยูยะเริ่มหน้าตึง เมื่อได้รู้ว่าเอมะผู้น่ารักที่ตอนนี้ถูกเขาจับกดอยู่เคยผ่านริมฝีปากคนอื่นมาแล้ว
“อือฮึ” เอมะพยักหน้าตอบตามจริง ก็เพื่อนสนิทเขานี่ละ ที่เคยทำแบบนี้กับเขา แต่เขาไม่เล่นด้วย เลยยื่นคำขาดว่าถ้าไม่เลิกหื่นกับเขา ก็จะเลิกคบเป็นเพื่อนไปเลย แต่เอมะก็คงไม่ทันสังเกต ว่าคนตัวโตเริ่มจะหน้าตึงๆ เพราะไม่พอใจที่รู้ว่าเอมะเคยโดนคนอื่นจูบมาก่อน ความหงุดหงิดที่จู่ๆก็แทรกเข้ามาในจิตใจนั้นทำให้คนตัวโตสติขาดดังผึง กระชากเอมะเข้ามาใกล้และบดจูบรุนแรงจนเอมะตกใจออกแรงขืนตัว แต่ก็ไม่ได้ทำให้ยูยะสะเทือนเลยแม้แต่น้อย ยูยะสอดแทรกลิ้นอุ่นๆเข้าไปลิ้มรสหวานหอมของเอมะ ตรึงร่างเอมะไว้แน่นกับพื้นหินเย็นๆ ช่วงขายาวแทรกไปค้ำที่หว่างขาของเอมะ ฝ่ามือหนาลูบไล้เข้าไปภายใต้เสื้อกล้ามชั้นในอย่างเมามัน จมูกก็สูดดมกลิ่นกายของเอมะอย่างหื่นกระหาย ณ ตอนนี้อารมณ์ของยูยะพลุ่งพล่านจนคุมไม่อยู่แล้ว
เอมะพยายามดิ้นหนีอย่างสุดกำลัง แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงหื่นของยูยะได้ ยูยะจัดการคว้ามือของเอมะมาสัมผัสกับจุดกึ่งกลางร่างกายของเขาที่กำลังตื่นตัวเต็มที่และปลดเข็มขัดกางเกงของเอมะอย่างเก้ๆกังๆ
“หยุดนะ รุ่นพี่ซากุราซาวะ” ยูยะชะงักเมื่อได้ยินเสียงตวาดจริงจังของเอมะ จึงเงยหน้าขึ้นมามองด้วยสายตาสงสัย
“ผมจะไม่ทำแบบนี้กับคนที่ไม่ใช่แฟนของผม” เอมะบอกหนักแน่น
“หา???”
“ผมบอกแล้ว จะไม่ทำกับคนที่ไม่ใช่แฟน เพราะงั้น รุ่นพี่ถอยไป อย่ามายุ่งกับผม” คำขาดที่เอมะบอกมา ทำเอายูยะหมดอารมณ์ลุกออกไปยืนเกาศีรษะแกรกๆ
“หึ ผมไปนะครับ” เอมะบอกลาทันที ในใจของเอมะก็นึกสมเพชตัวเองที่เกือบจะหลงไปกับความหล่อของคนตัวโต ผู้ชายมันก็หวังจะเอาเหมือนกันหมดละวะ
“...” ยูยะไม่ได้พูดอะไร ได้แต่ครุ่นคิดอะไรบางอย่างเงียบๆ จนเริ่มมืดและอากาศเริ่มเย็น เขาจึงตัดสินใจได้
‘เอาวะ เอาไงเอากัน’ ยูยะรีบเดินไปยังห้องของผ.อ. และไขกุญแจเข้าไปเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อหาข้อมูลที่ต้องการ เสร็จแล้วจึงรีบบึ่งมอเตอร์ไซค์คันเก่งออกไป
เอมะ’ s home
“อือ ใช่ ฉันก็เลยบอกไปว่าจะยอมกับแฟนเท่านั้น” เสียงใสดังแว่วมาจากชั้นบน คนตัวสูงที่อุตส่าห์สืบค้นที่อยู่ของเอมะมาและบึ่งรถมาด้วยความเร็วสูงหวิดจะไปนอนกลิงกับรถสิบล้ออยู่รอมร่อกำมือแน่นเมื่อมาถึงแล้วแต่กลับได้ยินเสียงเอมะหัวเราะต่อกระซิกกับคนอื่น ยูยะจึงไม่รอช้า รีบงัดประตูหลังบ้านเข้าไปทันที
‘ไม่ล็อกประตูด้วย จะบ้าเหรอเนี่ย’ ยูยะบ่นพึมพำเมื่อเห็นว่าเอมะไม่ล็อกประตูบ้านทั้งที่อยู่คนเดียว
“ฮ่าๆ ไม่หรอก ฉันไม่ถีบเขาเหมือนตอนที่นายจูบคราวนั้นหรอก” ยูยะรู้สึกจี๊ดขึ้นมาทันทีเมื่อรับรู้ว่าคนที่เอมะคุยด้วยคือคนที่เคยจูบเอมะนั่นเอง
“สนุกสนานจังนะ” ยูยะพูดเสียงเหี้ยม ทำเอาเอมะตกใจปล่อยโทรศัพท์หลุดมือทันที
แกร็ก!!
“นะ นายเข้ามาได้ยังไง ผม ล็อกประตูแล้วนี่นา”
“ประตูหน้าน่ะล็อก แต่ประตูหลังน่ะ ไม่ หึหึ ประตูหลังนายไม่ได้ล็อกนะ” เอมะเห็นสีหน้าหื่นกระหายของยูยะแล้วก็รู้สึกหวาดกลัวจับใจ ไม่แคล้วว่าวันนี้พรหมจรรย์ที่เก็บรักษามา 16 ปี จะมาพลาดท่าให้กับไอ้หื่นนี่ซะแล้ว
“เอ่อ ผมจะแจ้งความ..นะครับ”
“เอาสิทำได้ก็ลองดู” ยูยะไม่แคร์พร้อมชูรูปที่ทั้งคู่จูบกันขึ้นมาโชว์ซะเอมะพูดไม่ออก
“โอเค. คุณต้องการอะไรครับรุ่นพี่” เอมะถามดีๆโดยจงใจเน้นคำว่ารุ่นพี่
“ก็จะมาเป็นแฟนนายไง”
“หงะ.. ตลกเหรอครับ”
“ไม่หรอก ฉันเอาจริง”
“คงไม่ได้ทำเพื่อจะฟันผมสินะ” เอมะถามลอยๆ ขณะเดินไปในครัว ยูยะก็เดินตามมาด้วย
“ไม่หรอก ฉันว่าจะลอง จริงจังดู” ยูยะตอบทีเล่นทีจริง
“อ๊ะ !!!” เหมือนสวรรค์แกล้งเอมะ อยู่ในสถานการณ์อึดอัดไม่พอ ก๊อกน้ำเจ้ากรรมดันมาเจ๊งพอดี ทำให้น้ำพุ่งออกมาปะทะกับเอมะจนเปียกไปหมด
“รุ่นพี่ ปิดวาล์วๆ ตรงนั้นๆ” เอมะชี้นิ้วไปทางวาล์วน้ำ ยูยะจึงรีบไปปิดทันที
“ฟู่ว์ เปียกหมดเลย” เอมะยกแขนขึ้นมาและก้มสำรวจสภาพตัวเองที่ตอนนี้เปียกแฉะไปทั้งตัว เสื้อและกางเกงสีขาวที่ใส่อยู่ก็บางเสียจนทะลุเห็นถึงด้านใน ทำให้ยูยะเริ่มใจเต้นแปลกๆ
“นาย ไปอาบน้ำเถอะ ฉันจะรอ”
“..เอางั้นเหรอ.. รอสักพักละกันนะครับ” พูดจบเอมะก็ขึ้นชั้นสองไปอาบน้ำ ปล่อยให้ยูยะนั่งรออยู่ตามลำพัง
ผ่านไป 20 นาที
“สบายตัวจัง หลังอาบน้ำเนี่ย เฮ้ย!!” เอมะที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จและเดินออกมาจากห้องน้ำโดยนุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวต้องตกใจเมื่อพบว่ายูยะมานอนรออยู่บนเตียงนอนขนาดหกฟุตของตนเองเป็นที่เรียบร้อย
“เตียงนาย...นุ่มดีนะ” ยูยะพูดออกมาด้วยท่าทีกวนโอ๊ย ทำเอาเอมะโมโหจี๊ดดดดดด
“ผมยังไม่ได้ตกลงจะคบกับนายนะครับ อย่ามาละเมิดความเป็นส่วนตัวกันแบบนี้”
“ทำไมล่ะ อายเหรอ ที่จะให้ฉันเห็นตอนนายโป๊”
“... เปล่า” เอมะเถียง แต่หน้ากลับแดงระเรื่อขึ้นมาทันที
“หึ งั้นนายก็แต่งตัวไปสิ ฉันจะนอนรอ”
“...” เอมะไม่ว่าอะไร เดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนฟูมาเช็ดศีรษะเปียกน้ำของตนเอง กลิ่นแชมพูหอมฟุ้งบวกกับกลิ่นกายของเอมะ ทำให้ยูยะเริ่มนั่งไม่ติด
ยูยะสังเกตร่างกายของเอมะที่มีแต่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบเอว ผิวขาวละเอียดจนแทบจะส่องประกายนับว่างดงามกว่าผู้หญิงสวยๆที่เขาเคยกอดมาเสียอีก ใบหน้าหวาน หยดน้ำที่เกาะพราวทั่วร่าง หัวนมเล็กๆสีชมพูอ่อน ทำให้รู้สึกอยากจะลิ้มรสเหลือเกิน
“เอมะ..” ยูยะเรียกเสียงแผ่ว
“ครับ?? อ๊ะ” ยูยะคว้าข้อมือเอมะแล้วกระชากลงไปที่เตียง ร่างสูงระดมจูบอย่างบ้าคลั่ง มือหนาป่านสะเปะสะปะไปทั่วเรือนร่างหอมกรุ่น
“จะทำอะไรน่ะครับ อย่าเพิ่งสิ อ๊ะ” เอมะถูกปิดปากด้วยริมฝีปากอุ่น ยูยะจูบอย่างร้อนแรงแสดงถึงความปรารถนาที่มีอยู่จนเอมะแทบจะหลอมละลาย ยูยะพรมจูบเอมะไปทั่วใบหน้า พร้อมกับถอดเสื้อของตัวเองออกจนเหลือแต่กางเกง สองมือประคองใบหน้าของเอมะเอาไว้แล้วปรนเปรอจูบหนักหน่วง
กว่าที่เอมะจะตั้งตัวทัน ผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวที่ปกปิดกายก็ถูกโยนออกไป ส่วนยูยะก็ถอดกางเกงของตนเองจนเหลือแต่บ็อกเซอร์ ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซร้ไปทั่วร่างกายของเอมะตั้งแต่แผงอกขาวนวลเรื่อยมาจนถึงหน้าท้องไร้ไขมัน
“อือ ไม่เอา..” เอมะเริ่มรู้สึกอายเมื่อยูยะสัมผัสเบาๆที่ส่วนนั้นของตนเอง แต่คนตัวโตไม่ได้สนใจ กลับค่อยๆประคองแก่นกายของเอมะเข้าไปในปากอุ่นชื้น ลิ้นนุ่มๆทำหน้าที่ของมันอย่างรู้งาน
“อื๊อ...อา..” เอมะงอตัวสั่นสะท้าน มือกำศีรษะของยูยะแน่นเมื่อแก่นกลางของตัวเองถูกรูดเข้าออกจากริมฝีปากนุ่มเป็นจังหวะ จนกระทั่งเอมะเริ่มรู้สึกเหมือนว่าเห็นแสงสว่างลิบๆอยู่ไกลๆก็รับรู้ได้ว่าตัวเองจะถึงจุด จึงจิกศีรษะของยูยะแน่นและปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าริมฝีปากคนตัวโตไปจนหมดสิ้น
“...” ยูยะนิ่งเงียบเอามือเช็ดริมฝีปาก
“ผม..ขอโทษนะครับ” เอมะบอกเสียงสั่น ตาแดงๆเหมือนจะร้องไห้เพราะความอาย
“คุณ..อย่ากลืนลงไปนะ”
“ไม่ทันซะละ ไม่เห็นอร่อยเลย” ยูยะพูดหน้าตาเฉย
“>///< อึก!! คายออกมาน้า!!!”
“ทำให้ฉันบ้างสิ” ยูยะถอดบ็อกเซอร์ออก นอนแผ่ลงบนที่นอนหันหน้ามาทางยูยะ
“!?! ... เอาจริงเหรอครับ” เอมะอายสุดขีดเมื่อเห็นแก่นกายของยูยะที่ขนาดบิ๊กไซส์กว่าตัวเองมากมายกำลังตื่นตัวตั้งเด่เป็นเสาตระหง่าน
เอมะเก้ๆกังๆสัมผัสที่ส่วนอ่อนไหวนั่นอย่างเบามือ ใบหน้าหวานค่อยๆก้มจรดลิ้นเล็กๆแตะกับส่วนนั้น เอมะเหลือบตามองยูยะที่นอนทำหน้านิ่งสนิทเหมือนไม่รู้สึกอะไร
‘ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่าไง มันห่วยเลยไม่รู้สึกเรอะ ดีละ!!’ เอมะนึกฉุนจึงอมเข้าไปเต็มปากและชักเข้าออกแบบที่ยูยะทำให้ตนเอง
‘เราไม่เคยทำนี่หว่า แต่เจอแบบนี้เข้าไป เป็นไงล่ะ’ เอมะลอบมองสีหน้าของยูยะอีกครั้งและคิดว่าจะได้พบกับความเฉยเมยเหมือนเดิมแต่คราวนี้สีหน้าของยูยะเปลี่ยนไป...
“อืม.. อึก..” ยูยะหน้าแดง ส่งเสียงเบาๆในลำคอ เอมะได้ทีจึงใช้ลิ้นลากจากส่วนโคนจรดปลายจนยูยะทนแทบไม่ไหว
“พอ..พอแล้ว!!” ยูยะผลักศีรษะของเอมะออก และกดเอมะลงกับที่นอน
“ทำไมละครับ คุณไม่ชอบเหรอ??” เอมะถามพาซื่อ คิดว่าตัวเองคงทำให้ยูยะไม่พอใจ
“เปล่า ฉันแค่ยังไม่อยากเสร็จตอนนี้” ยูยะค้นกระเป๋ากางเกงตัวเองกุกกักและหยิบห่อสีเงินออกมาปึกหนึ่ง
แคว่ก
“หา !! ไม่เอานะครับ” เอมะตาโตเมื่อเห็นยูยะแกะเจ้าห่อถุงยางสีเงินนั่นซองนึง และจัดการสวมให้ตัวเองเสร็จสรรพ พร้อมกับบีบเจลใสๆมาชโลมที่แก่นกายของตนเอง
“เฉยๆน่า เดี๋ยวก็ดีเอง” ยูยะโน้มตัวลงมาทับเอมะ แล้วสอดแขนเพื่อยกขาทั้งสองข้างของเอมะให้ตั้งชันกับลำตัว
“มะ ไม่เอานะครับ” เอมะปฏิเสธเสียงสั่น
“ชู่ว์” ยูยะจูบปิดปากของเอมะ และประคองแก่นกายของตนเองไปจ่อที่ปากทางสีหวาน และกดมันลงไปช้าๆ
“อื๊อ...อื๊อ” เอมะร้องครวญครางเพราะความเจ็บ แต่ยูยะก็จูบปลอบให้คลายความกลัวไปทั่วใบหน้า
“ไม่เป็นไรนะ ฉันจะค่อยๆ” ยูยะก้มลงเลียที่ใบหูของเอมะ แต่สะโพกก็ยังทำหน้าที่โยกเข้าออกช้าๆ ใบหน้าของยูยะเหยเกเพราะความเจ็บที่คับแน่นและความเสียวซ่านที่ได้รับ
“อ๊า...” เอมะร้องเสียงหลงเมื่อแก่นกายของยูยะเข้าไปจนสุด ยูยะโยกเอวถี่ขึ้นๆเป็นจังหวะ มือหน้าลูบไล้ไปทั่วร่างกาย ริมฝีปากก็ระดมจูบไปทั่วแก้มใส ยูยะกระแทกเข้าไปหนักขึ้น เร็วขึ้น เกือบๆสิบนาทีที่ยูยะชักแก่นกายเข้าออกจากร่างกายของเอมะ จนกระทั่งรู้สึกเหมือนหูอื้อไม่ได้ยินอะไรรอบตัว เหมือนเห็นพลุระเบิดอยู่ไกลๆ
“ผม..อ๊ะ จะถึง..อ๊า....” เอมะร้องเสียงหลงพร้อมกับปลดปล่อยน้ำรักสีขุ่นออกมาอีกครั้ง ยูยะเห็นดังนั้นจึงรีบเร่งเพื่อให้ตามไปติดๆ ยูยะกระแทกสะโพกอีกห้าหกทีก็ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเสียเต็มที่
“แล้วนายคิดว่านายจะคบกับผมไปนานแค่ไหนครับ” เอมะเปิดปากถามหลังจากที่ทั้งคู่นอนก่ายกันเพราะความเหนื่อยอยู่พักใหญ่
“ไม่รู้สิ ก็เรื่อยๆนะ”
“งั้นเหรอ ผมคงปฏิเสธนายไม่ได้ละ ก็เสียไปแล้วนี่” เอมะบอกอย่างปลงตกและดึงผ้าห่มมาคลุมเพื่อเตรียมตัวจะนอน
“นายจะทำอะไร นอนไม่ได้นะ” ยูยะคว้าไหล่เอาไว้
“ทำไมครับ ผมง่วงแล้วนะ เหนื่อยด้วย”
“นายจะเหนื่อยอะไร ฉันเป็นคนทำ ไม่ต้องนอน ดูนั่น ฉันเอามาเป็นปึ๊ง” ยูยะชี้ให้ดูกองห่อสีเงินอีกเป็นปึกทำเอาเอมะหน้าซีด
“ยันเช้าละเอมะ”
“ไม่อ๊าววววววววววววววววววววว”
‘หึหึ’ ยูยะที่คิดถึงอดีตตอนที่ได้พบกันรู้สึกขำท่าทีของเอมะในคราวนั้น
‘เอาละ ซื้อแป้งสาลีแล้ว รีบกลับดีกว่า เดี๋ยวเจ้าเอมะจะโมโหอีก’ พลัน ใบเมเปิ้ลสีทองปลิดปลิวลงมา ทำให้นึกถึงวันครบรอบที่ได้เจอกันอีกครั้ง จนป่านนี้ก็ห้าปีมาแล้ว เขายังไม่เคยเบื่อเอมะเลยสักครั้ง คิดได้ดังนั้นจึงแวะเข้าร้านขายยาก่อนจะกลับไปที่คาเฟ่ของเอมะ
‘ซื้อถุงยางสักสี่กล่องไปรำลึกความหลังคืนนี้ดีกว่า หึหึ’ ยูยะวางแผนในใจ ทำเอาคนที่รอแป้งสาลีอยู่ที่ร้านรู้สึกหนาวยะเยือกขึ้นมาทันที!!!
ขอบคุณที่ติดตาม
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] Your Better Half (อ่าน 14417 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก