หัวข้อ: [เรื่องสั้น] รักน้อยๆในร้านไอติม..(END)

[fernnakab]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะ..วันนี้ก็เอาเรื่องที่แต่งเอง
เนื่องด้วยอากาศร้อน+อยากกินไอติม
เรื่องนี้จึงเกิดขึ้นมา
แล้วก็จบแบบงงๆ..555+..มีน้องบอกจบง่ายไปด้วย แต่ก็ง่ายๆแบบนี้ล่ะเนอะ
นิยายอ่า..ขอให้อ่านกันอย่างมีความสุขนะคะ..

[KM]

จิ้มก่อนครับ

[fernnakab]

เรื่อง... รักน้อยๆในร้านไอติม..

แรกพบสบตากับพี่เจ้าของร้านคนนั้น

สวัสดีครับทุกคนผมชื่อ แม็คฮะวันนี้อากาศร้อนมากจริงๆเลยว่าไหมครับ ผมก็เลยออกจากบ้านมาหาไอติมทานซะเลยดับร้อน แต่เดินมาก็นานอากาศก็ร้อนมาก หน้าขาวๆของผมก็แดงไปหมด ทำไม ทำไมกัน ร้านไอติมมันหายไปไหนนะ เอ๋..จำได้ว่าแถวนี้มีอยู่ร้านนึงนี่นะ ผมไม่ได้ออกจากบ้านมานานจนร้านปิดหนีไปเลยหรือนี่ แย่ชะมัด ร้อนจะตายอยู่แล้วเนี่ย อ่า...ข้างหน้านั่น..สวรรค์ทรงโปรดในที่สุดก็เจอร้านซะที ข้างในแอร์เย็นมากครับ ร้านก็โล่งๆ ไม่มีผู้คน เจ้าของร้านก็ไม่มี ไปอยู่ไหนกันหมดนะ แย่จริง ลูกค้าจะกินไอติมอ่ะ ตักเองเลยดีไหมนะ ไอเจ้าของร้านบ้าอย่าให้เจอนะ พ่อจะจับมาทำน้ำปั่นเย็นๆเลย นั่งรอได้ซักพักก็มีคนเดินออกมาจากหลังร้าน
ผมที่กำลังจะอ้าปากต่อว่าเลยทีเดียวก็ต้องชะงักไป โอ้..หล่อมากอ่า..โดนใจผมสุดๆ เอ่อ ผมออกอาการมากไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ พี่เค้าก็หันหน้ามาทางผมแล้วก็ยิ้มให้
“รับอะไรดีครับคุณลูกค้า”เสียงนุ่มทุ้มออกมาจากปากพี่เค้า
“เอ่อ..คือว่า..”ผมเกิดอาการติดอ่างขึ้นมาในทันใด
“ชิมก่อนได้นะครับ..ชอบรสไหนครับเลือกได้เลยนะครับ”อ่า..เคลิ้ม...พี่ครับ..พูดไปเรื่อยๆได้ไหมอ่ะ ผมอยากฟังเสียงพี่อีก ได้แต่คิดในใจครับไม่กล้าพูดออกไปหรอกที่พูดออกไปก็มีแต่..
“ขอไวท์ช็อคโกแลตครับ กับนมสด อย่างล่ะสองก้อน”ผมก็ได้แต่สั่งของที่ชอบไปก้มหน้ามองพื้นไม่ได้มองพี่เค้าเลยมือไม้มันสั่นไปหมด นี่ผมใจง่ายไปไหมเนี่ย หรือว่ามันเป็นรักแรกพบ แบบพรหมลิขิตบันดาลชักพา555+…
“สี่ก้อนเลยนะครับ..งั้นพี่แถมให้รสนึง เอารสไรดีครับน้อง” พี่ครับหล่อแล้วยังใจดีอีก ผมจะละลาย
“เอาคุ้กกี้แอนด์ครีมครับ”ผมเงยหน้าสบตาพี่เค้าพร้อมฉีกยิ้มที่คิดว่าหวานที่สุดให้ไป
“ครับ..รอที่โต๊ะเลยครับน้อง”ผมก็เดินกลับมาหย่อนตัวลงบนเก้าอี้มองนั่นนี่ไปเรื่อย คิดหาทางที่จะอยู่ใกล้ชิดกับพี่เค้าให้มากินไอติมทุกวันเราคงจนก่อนแน่ๆเลย ทำยังไงดีนะผม แล้วสายตาผมก็ไปสะดุดกับป้ายรับสมัครพนักงาน ใจผมเต้นแรงขึ้นทันที นี่ไงล่ะ โอกาศงามๆของผม
“ได้แล้วครับน้อง..รับอะไรเพิ่มอีกไหมครับ” ได้โอกาศล่ะ ถามเรื่องการสมัครงานดีกว่า
“พี่ครับ ป้ายรับสมัครพนักงานนั่นยังเปิดรับอยู่รึเปล่าครับ”ผมถามตาเป็นประกายมองพี่เค้าอย่างมีความหวัง วิ้งๆ ให้ผมได้ทำงานนี่นะครับ
“ครับ..ยังเปิดอยู่ สนใจหรือครับ น้องทำอะไรได้บ้างอ่ะ พี่ต้องการคนถูพื้น ล้างถ้วยชาม เช็ดโต๊ะ ปัดฝุ่นและอื่นๆอีกมาก น้องสามารถทำงานที่ว่ามาทั้งหมดนี่ได้ไหมล่ะ พี่ดูแล้วน้องหุ่นบางๆหน้าหวานๆแบบนี้น่าจะไม่เคยทำงานพวกนี้นะครับ อย่าลำบากเลย”พี่เค้าพูดนิ่มๆ ไม่นะ มันเป็นการปฏิเสธผมใช่ไหม แววตานั่นอีก เหมือนกับรู้ว่าสมัครเพราะต้องการใกล้ชิดพี่เค้า ทำไงดี ทำไงดีเรา
“ผมทำได้ครับ ทุกอย่างเลย ทุกอย่างที่ว่ามาผมทำได้ทั้งหมดเลยครับ”ผมพูดออกไปแล้วแหะๆ ทำได้จริงๆนะ ผมนะแม่ศรีเรือนตัวจริงเลยอย่ามาดูถูกซะให้ยาก พี่เค้าอึ้งไปนิดก่อนจะบอกให้ผมเอาประวัติมาให้พี่เค้าดูในวันพรุ่งนี้ ถ้าพี่เค้าพอใจก็จะรับเขาทำงาน รายละเอียดค่อยคุยกันพรุ่งนี้แล้วกัน ผมจึงรีบกินไอติมให้หมดถ้วยจ่ายเงินค่าไอติมแล้วเดินออกจากร้านมา เฮ้อ ทำงานร้านไอติมก็ดีผมเพิ่งจบปริญญาตรีคหกรรมมาด้วยครับหาประสบการณ์ซะเลย555+
 แล้ววันรุ่งขึ้นผมก็เอาประวัติมาให้ดู วันนี้ที่ร้านคนแน่นกว่าเมื่อวานเยอะเลย พี่เค้าก็วิ่งวุ่นทำงานอยู่คนเดียว เท่าที่สังเกตลูกค้าในร้านเป็นหญิงสาวน้อยใหญ่หรือไม่เป็นสปีชี่ย์เดียวกับผม เชอะ ไม่ได้แอ้มพี่เค้าหรอก พี่เค้าเป็นของผมคนเดียวเท่านั้นล่ะ..อิอิ
ผมรีบเดินเข้าไปช่วยพี่เค้าทันที เมื่อถึงเวลาปิดร้านพี่เค้าก็เรียกผมเข้าไปคุยในรายละเอียดการทำงานว่า พี่เค้ามีห้องด้านบนแบ่งเป็นสองห้องนอนหนึ่งห้องครัวหนึ่งห้องน้ำแล้วก็มีพื้นที่ใช้สอยเป็นห้องรับแขก อยากให้ผมมาทำงานเหมือนพ่อบ้านด้วยนอนชั้นบนกับพี่เค้าเลยเพราะดูประวัติแล้วก็ไม่น่ามีอะไรเสียหาย แถมจบด้านอาหารมาแบบนี้เหมาะที่จะทำงานพ่อครัวให้พี่เค้าด้วยเพราะไม่มีเวลาออกไปข้างนอกกินข้าวต้องคิดสูตรใหม่เรื่อยๆ พี่เค้าเพิ่งย้ายมาใหม่ไม่คุ้นชินกับเมืองนี้เท่าไหร่นักวัตถุดิบเจ้าประจำก็ยังไม่มีหาไปเรื่อยๆ ในใจผมก็คิดว่าดีนะใกล้ชิดมากๆเลยแบบนี้ตรงกับจุดประสงค์ของเรา เฮ้ย ไม่ใช่สิ ได้ฝึกฝีมือให้พัฒนาขึ้นตรงกับจุดประสงค์ในการสมัครงานของเรา

ย้ายเข้าไปอยู่บ้านของเรา!!

วันพรุ่งนี้พี่เค้าปิดร้านปิดวันพุธเหมือนร้านทำผมเลย 55+ วันนั้นผมเลยบอกทางบ้านว่า ได้งานแล้วจะย้ายไปอยู่ใกล้ที่ทำงานไม่ต้องเป็นห่วงแล้วผมก็เก็บข้าวของของผมออกมาเตรียมย้ายบ้านมาอยู่กับคุณพี่ภาพ เจ้าของร้านที่เพิ่งรู้ชื่อ แน่นอนว่าผมจะทำตัวให้ดีให้สมกับหน้าที่ภรรยา เอ้ย พ่อบ้านของพี่เค้าแน่นอนครับ เชื่อมือผมได้เลยฮะทุกคน รุ่งเช้าผมก็รีบขนของออกจากบ้านไปกองไว้หน้าร้านแล้วก็จัดห้องของตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะออกมาทำอาหารกลางวันให้พี่เค้าทาน
“อืม น้องแม็คนี่ทำกับข้าวอร่อยดีนะ เหมือพี่ได้กลับไปทานข้าวกับคุณแม่เลย”พอพี่เค้าพูดจบผมก็ยิ้มแก้มปริ เพราะเคยได้ยินว่าผู้ชายชอบคนที่เหมือนแม่ตัวเอง..อิอิ..คนมันดีใจอ่ะ
“อร่อยก็ทานเยอะๆนะฮะ พี่ภาพ ผมเต็มใจ เติมได้อีกนะครับ”ผมพูดตอบกลับไปพี่เค้ายิ้มให้ผมแล้วเอามือลูบท้องเป็นสัญลักษณ์ว่าพี่เค้าอิ่มแล้ว จากนั้นพี่เค้าก็เดินเข้าห้องเย็นๆไปคิดสูตรต่อ ผมเลยเก็บจานมาล้างทั้งหมดก่อนจะเริ่มทำความสะอาดไปเรื่อยๆ แล้ววันหนึ่งวันแสนสุขของผมก็หมดไป นอกจากผมแล้วพี่เค้าก็รับพนักงานเสิร์ฟกับพนักงานตักไอติมเพิ่มอีก 2 คนชื่อ นก กับ เก่ง ร้านก็เริ่มมีคนเยอะขึ้นมากด้วยรสชาดที่เป็นเอกลักษณ์รวมถึงการบริการทุกระดับประทับใจ ผมมีหน้าที่ล้างจาน ช่วยเสิร์ฟ สารพัดหน้าที่แล้วแต่จะว่าง เงินเดือนผมจึงมากที่สุดเพราะหลายหน้าที่จัด ผมต้องทำอาหารเผื่อพนักงานในร้านด้วยตอนกลางวันจึงได้พักเร็วกว่าคนอื่นหน่อย วันนี้จะทำแกงส้มชะอมไข่ของโปรดของพี่ภาพ ยิ่งอยู่กันนานขึ้นผมก็พอจะรู้ได้บ้างว่าพี่เค้าชอบกินอะไรแบบไหน แล้วพี่เค้าก็น่ารักเหมือนวันแรกที่เจอกันไม่มีผิด นิสัยเรียบง่ายสบายๆของพี่เค้าก็ทำให้รู้สึกสบายใจเมื่ออยู่ใกล้
แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่ผมกลัวเพราะพี่เค้าเป็นคนใจดีทำให้มองคนไม่เป็นกลัวว่าวันนึงพี่เค้าจะถูกหลอก จากการที่ได้คุยสนิทสนมกันผมรู้สึกว่านกมีอะไรบางอย่างแอบแฝงอยู่ดูเป็นผู้ชายหน้าสวยที่มีแววตาทะเยอทะยานยังไงไม่รู้ ผมเคยเตือนพี่ภาพแล้วครั้งนึง พี่เค้าไม่ค่อยสนใจคำพูดผม ผมก็เลือกที่จะไม่พูดต่อ ส่วนเก่งเป็นคนตัวเล็กดูใสซื่อน่ารักมาก อ่า อย่าเพิ่งคิดว่าผมนอกใจนะ ในใจผมมีพี่ภาพคนเดียวเท่านั้นแหละอิอิ
แล้วเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วทุกคนก็เริ่มสนิทกันมากยิ่งขึ้นไปอีกจนผมเองก็สนิทใจกับนกไปมากขึ้น เก่งเองก็พบรักกับนักธุรกิจหนุ่มที่ชอบมานั่งทานไอติมในร้านเราบ่อยๆ 55+ ...กลายเป็นร้านของเราไปซะแล้ว ไม่รู้ล่ะ ก็ผมรักพี่ภาพมานานแล้วนี่นา เอาใจพี่เค้าทุกอย่างเลยด้วย ไม่รักผมก็ให้มันรู้ไปสิ หุหุ... ต่อเรื่องของเก่งกันดีกว่าลูกค้าคนนั้นชอบมานั่งมองเก่งทำงานแรกๆเก่งก็เขินเหมือนกันเก่งบอก แต่หลังๆก็เริ่มชินเลิกงานเค้าก็อาสาไปส่งเก่งตลอดแสดงความจริงใจให้เห็นเก่งจึงยอมตกลงคบกัน คู่นี้หวานชื่นมากเลย ผมยังแอบอิจฉาเพราะผมกับพี่ภาพก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงมีความห่วงใยเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

[fernnakab]

วันที่ผมไม่สบาย

วันนั้นฝนตกหนักมากเก็บผ้าบนดาดฟ้าแทบไม่ทัน ผู้คนเข้ามาหลบฝนภายใต้ร้านแห่งนี้เลยทำให้ผมต้องคอยเช็ดพื้นไม่ให้สกปรกรวมทั้งเสิร์ฟน้ำชา กาแฟ เอ๋... นี่ผมได้บอกรึยังครับว่าเราได้ขยายร้านให้มีมุมเครื่องดื่มด้วยจะได้ลูกค้าวัยทำงานเพิ่มมากขึ้น หลังจากวันยุ่งๆหมดไปผมก็รู้สึกปวดหัวมากครับ แล้วอยู่ๆผมก็วูบไปเลยไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบพี่ภาพนอนอยู่ข้างเตียง ผมขยับตัวเล็กน้อยพี่ภาพก็ลืมตาตื่นขึ้นมา
“ตื่นแล้วเหรอแม็คพี่ไปซื้อโจ๊กมาไว้ให้รอแปปนึงนะไปอุ่นก่อน”ผมยิ้มบางๆให้กับภาพตรงหน้าพี่เค้าพูดแล้ววิ่งไปอย่างรวดเร็ว เฮ้อ ผิดไหมถ้าผมอยากไม่สบายตลอดไป555+ อ่า..ได้กลิ่นหอมๆลอยมาแล้ว หิวจังน้าไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่ตอนก่อนจะเป็นลม
“น้องแม็คครับ..อ้าม อร่อยไหมครับ”ผมยิ้มหวานให้พี่ภาพก่อนพยักหน้า ชอบจังน้าพี่ภาพป้อนข้าวผมด้วยครั้งแรกเลยนะเนี่ย   แปปเดียวโจ๊กก็หมดชามซะแล้วยังอยากกินอยู่เลย อ่า สารภาพก็ได้ครับ อยากให้พี่ภาพป้อนผมทุกวันเลย พอทานข้าวเสร็จผมก็ทานยาต่อก่อนจะหลับไปอีก ผมรู้สึกว่าพี่เค้ากุมมือผมอยู่ มีความสุขมากๆเลยครับ แล้วอาการผมก็ดีขึ้นเรื่อยๆจนกลับมาเป็นปกติ
หลังจากนั้นพี่เค้าก็ยุ่งๆกับการคิดสูตรใหม่ในห้องเย็นนั้น บางทีนกก็อาสาเข้ามาช่วยบ้างพี่เค้าไว้ใจตลอดมา  แล้วก็ทำสำเส็จ สูตรไอติมของพี่เค้าอร่อยมากรสนี้คนที่เข้ามาสั่งทาน ทานไม่ต่ำกว่าสองก้อน แต่ละวันไอติมรสนี้ขายได้มากที่สุด มันเป็นสูตรลับเฉพาะของทางร้านเรา ต้องมาทานที่ร้านนี้เท่านั้น ลูกค้าก็เพิ่มขึ้นมากเป็นเท่าตัว เราทำงานกันหนักขึ้นมากพี่เค้าจึงตัดสินใจขยายร้านและจ้างพนักงานเพิ่มอีก
ขณะเดียวกันก็มีร้านจะเปิดใหม่อยู่ตรงหัวมุมพอดี เทียบกับร้านเราแล้วก็ถือว่าใกล้พอสมควร กำลังลงมือตกแต่งร้านทำคล้ายๆร้านเรามีมุมไอติมและเครื่องดื่ม แต่ละวันผ่านไปร้านเราก็เริ่มมีคนรู้จักขยายวงกว้างไปอีก ร้านที่เปิดใหม่ก็ตกแต่งพร้อมเปิดให้บริการมาได้วันสองวันแล้ว แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีลูกค้าเท่าใดนักเพราะฝั่งเราเปิดมานานกว่า ท่าทางเจ้าของจะเป็นลูกคนรวยเนื่องจากของตกแต่งแต่ล่ะชิ้นดูก็รู้ว่ามีราคาแพงเฮ้อ..ท่าจะมีคู่แข่งซะแล้วนะนี่ ช่างเถอะๆทำร้านเราให้เป็นมาตรฐานแบบนี้ไปเรื่อยๆก็พอ
หลังจากพี่เค้ารับพนักงานเพิ่มเข้ามาเก่งก็ขอลาออกไปเป็นพ่อบ้านเต็มตัวให้นักธุรกิจหนุ่มคนนั้น ห้องเย็นก็มีพี่ภาพ ผม แล้วก็นกเท่านั้นที่เข้ามาได้เพราะมีสูตรไอติมอยู่ ร้านเราก็เริ่มการปรับปรุงให้มีพื้นที่มากขึ้นและก็ขยายการจัดส่งตามบ้านด้วย ไอติมรสใหม่ๆก็ถูกคิดค้นคิดมาเรื่อยๆ แล้วก็ถึงวันนั้น..วันที่ผมกังวลมานานแล้วว่ามันจะต้องเกิดขึ้น

วันที่เราผิดใจกัน

ร้านของเราเริ่มยอดขายตกลงเพราะร้านข้างๆสามารถทำไอติมรสเดียวกันออกมาได้เหมือนมากแถมยังขายถูกกว่าร้านเราเท่าตัว เรียกได้ว่ายอมขาดทุนเพื่อให้ร้านเราต้องปิดตัวลงเลยทีเดียว ผมแปลกใจอยู่ว่าทำไมเขาถึงมีสูตรที่เหมือนกันได้ขนาดนี้ แล้วผมก็นึกได้ว่ายังมีคนที่สามารถนำสูตรไปขายได้
ช่วงเวลานั้นบรรยากาศตึงเครียดกันมาก เจ้าของร้านนั้นก็มาบอกว่าชอบผม ผมน่ารักมากอยากให้ไปช่วยเขาดูแลร้านบ้าง ทั้งๆที่เขาเคยนัดผมออกไปแล้วครั้งนึงผมก็ได้ตอบปฏิเสธไปแล้วด้วย เพราะในใจผมมีพี่ภาพคนเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเขาก็ส่งดอกไม้หรือขนมมาบ่อยๆ พี่ภาพก็ไม่ได้ว่าอะไรในเรื่องนี้ พี่เค้าไม่หึงผมบ้างหรือไงกันนะ แล้วช่วงเวลานั้นนกก็สนิทกับพี่เค้ามากกว่าปกติ วันนึงในตอนที่ร้านปิดแล้วทุกคนกลับบ้านกันหมดเหลือผมกับพี่ภาพที่อยู่ที่ร้านเท่านั้นพี่เค้าเรียกผมไปคุยด้วยแล้วก็...
“แม็ค ทำไมทำแบบนี้ล่ะ พี่ไว้ใจแม็คมากแค่ไหนแม็คก็รู้ ทำไมต้องขายสูตรพี่ให้ไอเจ้าของร้านคนนั้น เห็นคนหล่อไม่ได้ใช่ไหม วันแรกที่แม็คทำงานกับพี่ก็เพราะพี่หล่อใช่ไหม วันนี้เจอคนที่หล่อกว่าจะไปทำงานกับมันงั้นสิ..ใช่ไหม”พี่ภาพตะโกนใส่หน้าผม ในแววตาพี่เค้ามีแต่ความเจ็บปวดท้อใจเสียใจหลากหลายอารมณ์ปะปนกันไปหมด ผมพูดไม่ออก ทำไม ทำไมพี่เค้าต้องคิดว่าเป็นผม ทั้งๆที่ผมรักพี่เค้าขนาดนี้แท้ๆทำไมไม่เชื่อใจกัน พี่เค้าไม่ได้สังเกตบ้างเหรอว่าผมก็ไม่ได้อยากคุยกับผู้ชายคนนั้นเหมือนกันนะ
“ผมไม่ได้ทำนะ ไม่ได้ขายสูตรให้นะ ทำไมพี่ต้องคิดว่าเป็นผม”ผมตอกกลับไปบ้างขอบตาร้อนผ่าวเหมือนจะร้องไห้ออกมา
“ไม่จริง ห้องนั้นมีแค่พี่ แม็คแล้วก็นกที่เข้าไปได้ วันนั้นแม็คออกไปหามัน รุ่งขึ้นลูกค้าเค้าก็บอกว่าร้านนั้นมันมีไอติมรสของพี่ ถ้าไม่ใช่แม็คแล้วจะเป็นใคร”ผมร้องไห้ออกมาทันที ทำไมล่ะทั้งๆที่วันนั้นผมออกไปปฏิเสธนะไม่ได้ตอบรับซักหน่อย
“พี่ภาพไม่เชื่อใจผม ไม่เคยเชื่อเลย ทั้งๆที่ผม..ผม..ผมรักพี่มากขนาดนี้แท้ๆ”พอผมตะโกนประโยคนั้นจบก็วิ่งออกมาเลยทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนวิ่งมาเรื่อยๆจนมาเจอสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ท้องฟ้ามืดสนิทผมก็รู้สึกกลัวขึ้นมานั่งร้องไห้แล้วภาวนาให้พี่ภาพมาเจอผมจนหลับไปด้วยความเพลีย
พอตื่นขึ้นมาผมก็นอนมองเพดานห้อง นี่มัน มันห้องพี่ภาพนี้ พี่เค้ามาเจอผมจริงๆด้วย ดีใจจังน้า ถึงแม้พี่เค้าจะไม่เชื่อใจผมแต่ผมอธิบายเหตผลให้พี่เค้ารู้ดีกว่าว่าวันนั้นไปทำอะไรจะได้ไม่ผิดใจกัน ไม่อยากห่างจากพี่เค้าอีกแล้วผมคิดแล้วหลับไปอย่างมีความสุขอีกครั้งหนึ่ง
ตื่นขึ้นมาอีกทีหน้าพี่เค้าก็อยู่ตรงหน้าผม พร่ำบอกว่าขอโทษที่ไม่เชื่อใจ ตอนพี่เค้าจะเข้าไปถามเจ้าของร้านคนนั้นพี่เค้าเจอนกอยู่ในนั้นกำลังคุยกับเจ้าของร้านนั้นเรื่องสูตรเพราะลูกค้ากลับมาทานที่ร้านของเราเนื่องจากมีแค่สูตรเหมือนราคาถูกแต่ไม่อร่อยกลมกล่อมเท่าร้านของเราจึงกลับมาพร้อมด้วยรสใหม่ๆที่พี่เค้าคิดขึ้นเรื่อยๆ นกตกใจมาก แต่พี่เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็พี่เค้าเป็นคนใจดีแบบนี้ไง..เฮ้อ..ต้องลดความใจดีลงบ้างแล้วล่ะ ให้ใจดีกับผมได้คนเดียวอิอิ แล้วผมก็ได้รู้ความจริงอีกหนึ่งอย่าง ก็บอกแล้วว่าพี่เค้าเป็นคนใจดีไม่โกรธหรอก แต่วันนั้นนกบอกพี่เค้าว่าได้ยินผมตอบตกลงจะไปอยู่กับร้านนั้นพี่เค้าก็เลยโมโหขึ้นมา แบบนี้เค้าเรียกว่า หึง ใช่ไหมครับ..พี่เค้าหึงผมแอร๊ยยย..เขินจัง แล้วพี่เค้าก็ดึงผมเข้าไปกอด อุ่นจังน้าอยู่ในอ้อมอก
“พี่ก็รักน้องแม็คนะครับ..อยู่กับพี่ตลอดไปเลยนะที่รักของพี่”ผมอึ้งตัวแข็งไปนิดก่อนจะเงยหน้าขึ้นไป จุ๊บ ที่ริมฝีปากพี่เค้าเบาๆ แล้วตอบกลับไปว่า
“รักพี่ภาพที่สุดเลยครับ..”ผมกระซิบข้างหูพี่เค้าแล้วเราก็.......
เรื่องราวของผมก็จบลงด้วยประการฉะนี้ ผมต้องขอบคุณนกด้วยนะครับที่ทำให้เราเข้าใจกันมากขึ้นแล้วก็บอกรักกัน ผมไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเปลี่ยนไปเป็นแบบไหน แต่ปัจจุบันนี้ผมรักพี่ภาพที่สุดและคิดว่าจะรักตลอดไป อากาศร้อนๆแบบนี้ว่างๆเจอกันที่ร้านของเราทั้งคู่นะครับ แล้วผมจะมีส่วนลดให้เป็นพิเศษสำหรับคนที่ติดตามนิยายของผมครับ...^^
.....END.....

[igaga]

ชอบจังเลย
ร้านยู่ไหนเอ่ย...จะตามไปจีบ
อิอิ

[gneuhp]

น่ารักมากมายอ่าา

อ่านแล้วอยากกินไอติมขึ้นมาเลย ^^

[peppier]

น่ารักดีครับผมม ม ;
ถ้ามีอีกก้เอามาเล่าได้เนอะ  .

[pattybluet]

อ่านแล้วอยากกินไอติมเลย

น่ารักดีค่ะ

[ANUNTAYA]

อยาก  ยิงนก  ว่ะ



 


คนทรยศ   สมควร   

[seaz]

ยิงนกตัวเดียว ด้วยปืนสองนัด หุหุ

ร้านเปิดที่ไหนครับ? ฮ่าๆ

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[NUKWUN]

รู้สึกอยากไปกินไอศกรีมขึ้นมาตะหงิดๆเลยเเหละ

[ayanae]

น่ารักดีค่า

ช่วงนี้อากาศร้อนก็ต้องกินไอติมจะได้คลายร้อน

เป็นกำลังใจให้นะคะ

[vvivy]

อ่านเเล้วอยากไปกินไอติมที่ร้านเลย..ร้านอยู่ไหนเอ่ย


น่ารักดีค่ะ..ชอบๆ

[Little Devil]

อยากกินไอติม
+1  ให้ความน่ารัก

[N.T.❁]

น่ารักจังเลยค่าาา
แต่งมาอีกเยอะๆนะคะ จะตามอ่านจ้าาา 

[darling]

+1 ให้กับความหวานจนน่าอิจฉา เฮ้อิจฉาจริงๆน๊ะ 

[KM]

eiei

[anajulia]

อ่านแล้วอยากกินไอติมรสรัก

[hpsky]

อ่านไปยิ้มไปอ่ะ อยากกินไอติม

[mascot]

ขอบคุณคับผม น่ารักใสใส

[pupuzaa]

 

น่ารักมาก^^

[❝CHŌN❞]

ขอบคุณค่ะ

น่ารักมากเลย

[papa]

อยากไปกินไอติมร้านนี้จังเลย   

[cLuB]

กรี๊ดดดดดด!!!!


อยากกินไอติมร้านนี้จังเลย   

[dokjarn]

ไอติมร้านนี้ต้องหวานกลมกล่อมแน่ๆ


 

[ชัดเจนกาบ]

จริงเหรอครับ.....น่ารักจังนะครับ....อิจฉาๆๆ....

แล้วร้านอยู่แถวไหนครับ....เผื่อจะได้ไปอุดหนุ่นครับ

[nunam]

ร้านอยู่ไหนอ่ะ อยากไปกินมั้งจัง 

[beansprouts]

น่ารักมากค่ะ >.<   


อยากกินไอติมร้านนี้ๆ

   

[roseen]

เลี้ยงไม่เชื่องเลย นก เลี้ยงหมาดีกว่า