หัวข้อ: [เปิดจอง P:1,ภาพกระเป๋า P:39] มนต์รักบ้านทุ่ง ตอนจบ P:39 20-8-2554

[kingphai]

ง่า
มะเป็นไรคร้าบ
รอได้ๆ
อย่าเพิ่งเครียดนะคร้าบบ

[kk_oi1983]

รอคร้าบรอ

[Little Devil]

รับทราบครับ

[PEENAT1972]

ไม่รู้ไม่ชี้งอนแล้ว

[4life]

โหหห คนเเก่ขี้ลืม อิอิ

[nataxiah]

ง่า
มะเป็นไรคร้าบ
รอได้ๆ
อย่าเพิ่งเครียดนะคร้าบบ

ขอบคุณคร้าบบ แต่เอาตอนใหม่มาลงตามสัญญาแหละ แต่ไม่รู้ดึกไปไหมน้า

รอคร้าบรอ

รอก็มาแล้วนะคร้าบ

รับทราบครับ

มาตามสัญญาแล้วนะคร้าบบ

ไม่รู้ไม่ชี้งอนแล้ว

  ป้าไม่งอนนะคร้าบ ลงให้แล้วคร้าบ

โหหห คนเเก่ขี้ลืม อิอิ

โหยลุงอ่า มาว่ากันถึงในนี้เลยนะคร้าบบ

ขอโทษที่ให้รอนานนะครับ แต่เอาตอนใหม่มาลงแล้วคร้าบ

[nataxiah]

ตอนที่29     หึง


วันนี้พงษ์ก็ต้องกลับมาทำงานที่ฟาร์มหมูอีกวัน
แต่ธรก็ยังแอบใจดี เพราะเขาบอกให้คุณก้องเจ้าของฟาร์มให้คนงานช่วยทำบางส่วนเมื่อคืนนี้แล้ว
พงษ์ไม่ได้สังเกตแน่นอนเพราะเมื่อวานเขาก็แย่จากมันไปมากแล้ว
แล้วพอตกกลางคืนยังนอนไม่หลับเพราะกลัวเสืออีก
เขาไม่เชื่อเลยว่าเมืองไทยยังมีทีแบบนี้อยู่อีก

พงษ์ทำงานอย่างตั้งใจเพราะเขาอยากกลับบ้านแล้ว
เขาไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว แล้วเขาก็ไม่คิดจะยุ่งกับคีย์อีกเหมือนกัน


จนตกเย็นพงษ์ทำงานทุกอย่างได้จนหมดธรเตรียมให้คนไปส่งเขากลับบ้าน
พงษ์เดินเข้ามาหาธรกับคีย์ที่ยืนคุยกันอยู่
“เออ..” พงษ์ทำท่าเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง
“ว่าไงครับน้อง มีอะไรก็พูดมาเถอะครับ” ธรบอก
“เออ.. คือ ผมขอบคุณครับที่ไม่เอาเรื่องผมถึงตำรวจ แล้วก็.... แล้วก็ขอโทษครับ”
พงษ์ยกมือขึ้นไหว้ขอโทษธร ธรยิ้มให้เขา
“ไม่เป็นไรหรอก แต่ว่าพี่อยากให้น้องจำไว้ ต่อไปทำอะไรให้คิดหน้าคิดหลังก่อน ไม่ใช่คิดจะทำแต่ตามใจตัวเอง”
“ครับผมจะปรับปรุงตัวครับ คีย์เราขอโทษนะ ต่อไปเราจะไม่วุ่นวายกับนายอีกแล้ว”
พงษ์หน้าจ๋อยอย่างมากเมื่อหันมาพูดกับคีย์
“ไม่เป็นไรหรอกพงษ์ ถึงยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่นะ”
คีย์บอกพร้อมกับตบไหล่พงษ์เบาๆ พงษ์ยิ้มออกมาได้แล้วตอนนี้
“ขอบใจมากนะ”
“ไปกลับบ้านเถอะ แม่เป็นห่วงแล้วป่านนี้” ธรบอกพร้อมกับตบไหล่พงษ์เบาๆเช่นกัน

ธรจะให้นพไปส่งพงษ์แล้วให้ไปค้างที่บ้านแม่ของเขาค่อยกลับตอนเช้า
แต่รักขอธรให้แดงไปส่งแทนเพราะเขาจะกลับด้วยเลย
ธรเลยตามใจเพื่อนให้แดงเป็นคนไปส่งพงษ์แทน
รักให้ธรขับรถเขาไปส่งคีย์แล้วให้ไปจอดทิ้งไว้ที่บ้านธรที่กรุงเทพฯ

เมื่อตกลงกันได้ทั้งหมดก็แยกย้ายกันไป ธรขับรถรักไปส่งคีย์
รักกลับไปกับแดงแล้วก็พงษ์ ธรนัดว่าจะไปรับแดงที่บ้านรักเอง

ธรขับรถพาคีย์มาที่กรุงเทพฯ ก่อนกลับบ้านเขาแวะกินข้าวกันก่อน
“ปู่คร้าบบ งั้นอาทิตย์หน้าเราไปเที่ยวเกาะกันเลยนะครับ” คีย์ทำเสียงอ้อนขณะรออาหารมาเสิร์ฟ
“ไปอาทิตย์หน้าเลยหรอ พี่จะเตรียมตัวทันไหมแบบนี้”
“ก็ไหนปู่สัญญาแล้วไงว่าจะตามใจเค้า ก็เค้าอยากไปแล้วนี่นา” คีย์ทำเสียงงอนๆ
“อย่างอนสิครับ อาทิตย์หน้าก็ได้ครับ แต่เราต้องไปตั้งแต่วันพฤหัสเลยนะ ลุงหยุดเรียนได้หรอ”
ธรถามเพราะห่วงเรื่องการเรียนของคีย์ เขาไม่อยากให้คีย์หยุดเรียนบ่อย
กลัวทางบ้านเขาจะว่าเอาแล้วอีกอย่างข้อตกลงที่ให้กันไว้เรื่องผลการเรียนของคีย์ด้วย
“ไปได้สิ ก็จริงๆเค้าปิดคอร์สไปแล้วเหลือแต่รอสอบเท่านั้นเอง เค้าเลยอยากไปพักผ่อนกับหาที่อ่านหนังสือไงครับ”
“ก็ได้ครับ ถ้างั้น เดี๋ยวพี่โทรไปขออนุญาตพ่อของลุงให้นะ” คีย์ยิ้มออกมาเมื่อธรรับปาก
“ครับ งั้นวันพุธปู่มาพาเข้าซื้อของหน่อยนะครับ” คีย์เปลี่ยนจากงอนมาเป็นอ้อนแทน
“คร้าบบ แต่ว่าลุงจะซื้ออะไรอีกหรอครับ” ธรทำหน้าสงสัย
“เค้าก็ยังไม่รู้หรอก แต่ปู่พาเค้ามาหน่อยไม่ได้หรอคร้าบบ”
คีย์ยังอ้อนต่อไปอีก ธรก็ใจอ่อนทุกครั้งไป
“ครับ งั้นเดี๋ยววันพุธพี่มารับไปซื้อของนะ” คีย์ยิ้มหวานให้ธร
หลังจากกินข้าวกันแล้วธรก็ไปส่งคีย์ที่บ้านก่อนจะกลับไปบ้านแม่เขา


“เออไอ้รัก ให้กูเอารถไปเปลี่ยนเลยไหม จะได้รับแดงกลับมาด้วย” ธรโทรหารัก
“เออ ยังไม่ต้องก็ได้วะ ค่อยเอามาเปลี่ยนพรุ่งนี้ได้ไหม” รักตอบแบบอ้อมแอ้ม
“ทำไมวะ แล้วจะให้แดงนอนที่ไหน ให้กลับมานอนบ้านกูนี่แหละ เกรงใจบ้านมึง”
“ไม่เป็นไรหรอก บ้านกูไม่มีใครอยู่ มึงไม่ต้องมารับแดงนะคืนนี้ แค่นี้นะ”
แล้วรักก็รีบวางสายไป ธรเองก็งงกับเพื่อนเขาเหมือนกัน
แต่ถึงยังไงเขาก็ต้องโทรไปถามแดงก่อน เพราะถ้าแดงไม่ตกลงเขาจะได้ไปรับแดง
“ครับนาย” แดงรับสายทันทีที่เขากดเบอร์แดง
“แดงรักมันโทรมาบอกว่าวันนี้จะให้แดงค้างบ้านมัน แดงว่าไง”
“เออ... ก็ได้ครับมันดึกแล้วนายจะลำบากเปล่าๆ ผมค้างที่นี่ก็ได้ครับ” แดงตอบอ้อมแอ้ม
“อืมงั้นก็ไม่เป็นไร ยังไงพรุ่งนี้ให้มันมาส่งที่บ้านผมแล้วกัน ฝากบอกมันให้ด้วยนะ”
“ครับนาย”


รักมาส่งแดงที่บ้านธรแต่เช้า เพราะธรตื่นมาก็เห็นแดงคุยอยู่กับแม่เขาแล้ว
“แดงเดี๋ยวมาคุยกับผมหน่อยนะ มีธุระจะสั่งนิดหน่อย”
“ครับนาย” แดงหันมารับปากแล้วก็คุยกับแม่ธรต่อ
ธรเดินเข้ามารอที่ห้องอาหาร สักพักแดงก็เข้ามา
“อืม คุยกับแม่เสร็จแล้วหรอ แต่วว่าคุยเรื่องอะไรกัน” ธรสงสัย
“เออ... ไม่มีอะไรหรอกครับเรื่องในไร่ทั่วไปนะครับ” แดงตอบอึกอัก
“อืม.. พอดีเลยผมก็จะสั่งงานเรื่องในไรเหมือนกัน อาทิตย์นี้ผมคงไม่กลับนะแดงกับนพช่วยดูแลงานให้ผมด้วยแล้วกัน”
ธรสั่งงานเพราะเขาไม่อยากเดินทางไปมาเพราะวันพุธก็ต้องขึ้นมาหาคีย์อยู่แล้ว
แล้วเขาคิดว่าอยู่ที่นี่ไปหาคีย์ที่มหา’ลัยดีกว่า
หลังจากสั่งรายละเอียกเรื่องงานทั้งอาทิตย์เสร็จแล้วแดงก็ขอตัวกลับ
หลังจากแดงกลับไปแล้วธรคิดว่าจะหาคีย์ที่มหา’ลัยเพื่อให้แปลกใจเสียหน่อย

ช่วงสายๆธรมานั่งรอคีย์ที่ซุ้มของมหา’ลัย
วันนี้ธรแต่งตัวตามสบายใส่เสื้อยึดคอวีสีดำกับกางเกงยีนฟอกสี
ความคมเข้มของธรทำให้เป็นที่สนใจของสาวแท้และสาวเทียมแถวนั้น
จริงๆแล้วธรก็เคยมาหลายครั้งแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขานั่งนานที่สุด
ปกติมาถึงก็รับคีย์กลับไปด้วยกันเลย
จนมีบางคนเดินวนผ่านหน้าเขาหลายรอบ ใครยิ้มให้เขาก็ยิ้มตอบตลอด


แล้วสักพักก็มีนักศึกษาสาวหน้าตาหน้ารักคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
“ขอนั่งด้วยได้ไหมค่ะ” เสียงหวานถามพร้อมกับมองหน้าธร
“เออ นั่งได้ครับไม่เป็นไร” ธรบอกก่อนที่จะหันไปมองว่าคีย์จะเดินมาหรือยัง
“นั่งรอใครหรือค่ะ เห็นมองไปทางนั้นนานแล้ว” สาวคนนั้นถาม
“อ๋อ รอแฟนครับ ผมมาหาเขาไม่ได้บอกก่อน” ธรตอบยิ้มๆ
“มีแฟนแล้วหรือค่ะ คนนั้นโชคดีจังนะค่ะ” เธอยิ้มให้ธร ธรก็ยิ้มตอบ
“คงงั้นมั้งครับ” ธรตอบกลับ แต่ก็คอยมองดูคีย์เป็นระยะๆ
“แล้วมานั่งนานแล้วหรือค่ะ ทำไมไม่โทรหาเขาเลยละค่ะ” เธอยังชวนคุยต่อ
“ไม่หรอกครับผมจะทำให้เขาแปลกใจนะครับ”
“หรือค่ะ ท่าทางจะรักกันมากนะ น่าอิจฉาจัง” เธอพูดหน้าตาเฉย
“ไม่หรอกครับ ปกติผมไม่ค่อยมีเวลา อาทิตย์สองอาทิตย์เจอกันทีนะครับ”
“แล้วเออ... พี่ชื่ออะไรค่ะยังไม่ได้ถามเลย” เธอถาม
“ครับ ผมชื่อธรครับ”
“ฉันชื่อแนนนะค่ะ งั้นขอเรียกว่าพี่ธรนะค่ะ” แนนส่งยิ้มให้ธรตลอด
“ตามใจครับ เราคงไม่ได้เจอกันง่ายๆหรอกนะครับ” ธรบอก
“ค่ะ ฉันเข้าใจ แฟนคงหวงสินะค่ะ”
ธรไม่ตอบได้แต่ยิ้มให้เธอ


แนนพยายามชวนธรคุยตลอดเวลาที่เขากำลังนั่งรอคีย์
ธรก็คุยด้วยเพราะเขาคิดว่าคงดีกว่านั่งรออย่างเดียว
จนเขาคุยกับแนนเพลินลืมดูว่าคีย์มาหรือยัง
“ปู่มาทำอะไรที่นี่ครับ” เสียงที่เขาเฝ้ารอดังทักมาจากข้างหลัง
ธรรีบหันไปยิ้มให้กับเจ้าของเสียงทันที แต่คีย์กลับกำลังทำหน้าบึ้งไม่พอใจอยู่
“ก็มารอลุงแหละครับ ทำไมวันนี้ลงมาช้าจัง” ธรยังคงยิ้มให้คีย์อยู่
“ถ้าลงมาเร็วก็คงไม่เห็นอะไรแบบนี้นะสิ” คีย์ทำเสียงกระฟัดกระเฟียด
“เป็นอะไรอีกล่ะครับ พี่อยากเจอลุงแทบตายแล้วนี่เป็นอะไรไปครับ”
ธรยังไม่เข้าใจอาการของคีย์ที่กำลังหึงเขาอยู่
“เออ ขอโทษนะค่ะ งั้นแนนไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวจะโทรหานะค่ะ”
แนนบอกธรก่อนที่จะลุกเดินออกไปจากโต๊ะ
ธรได้แต่ทำหน้างงๆว่าแนนจะโทรหาเขาได้ยังไง ในเมื่อเขาไม่ได้ให้เบอร์ไปเสียหน่อย
“นี่ให้เบอร์กันด้วยหรอ แล้วแบบนี้นี่นะบอกว่าตั้งใจจะมาหาเค้าอะ”
คีย์โกรธมากเมื่อได้ยินที่แนนพูดแบบนั้น เขาหูอื้อไปหมดแล้วตอนนี้
“ไม่ใช่นะลุง พี่ไม่ได้ให้เบอร์เขาเสียหน่อย พี่ยังงงอยู่เลยตอนนี้”
ธรลุกขึ้นจับมือคีย์ไว้ แต่คีย์กลับสะบัดมือออก
“แล้วเขาจะพูดออกมาได้ยังไง ถ้าไม่ได้ให้กันไป”
คีย์สะบัดเสียงก่อนที่จะเดินหนีธรไป ธรรีบเดินตามไป
เขาดึงมือคีย์ไว้ไม่ให้เดินหนี แต่คีย์สะบัดมือออกทุกครั้ง
“ลุงครับไม่เชื่อใจพี่หรือไง พี่ไม่ได้ให้เบอร์เขาไปจริงๆนะ”
ธรพยายามอธิบายให้คีย์เข้าใจ แต่ตอนนี้คีย์ไม่ยอมฟังอะไรทั้งสิ้น
แล้วตอนนี้คนก็เริ่มมองเขาสองคนแล้วด้วย
ธรเลยจับมือคีย์ไว้จนแน่นคราวนี้
“ลุงอย่าทำแบบนี้สิครับ เราไปที่รถกันก่อนนะแล้วพี่จะเล่าให้ฟังว่ามันเป็นยังไง”
ธรดึงมือคีย์ให้ตามเขาไปที่รถ ที่แรกคีย์ทำท่าทางขัดขืน
แต่เขาคงสังเกตเห็นว่ามีคนมองมาที่เขาเขาจึงยอมเดินตามธรไปที่รถก่อน



พอมาถึงที่รถธรให้คีย์เข้าไปนั่งในรถก่อนที่เขาจะไปนั่งที่คนขับ
“ลุงครับพี่ไม่ได้ให้เบอร์เขาไปจริงๆนะ พี่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาพูดแบบนั้น”
ธรอธิบายซ้ำอีกครั้ง แต่คีย์กลับไม่ยอมมองหน้าเขา
“ลุงครับเชื่อพี่เถอะนะ พี่ไม่ได้โกหกจริงๆนะครับ”
ธรจับมือคีย์มากุมไว้เบาๆ คีย์ก็ยังไม่ยอมมองเขาอยู่ดี
“ลุงครับ อย่าทำแบบนี้สิครับ พี่รู้สึกปวดใจยังไงก็ไม่รู้”
ธรมีเสียงเศร้าลงเมื่อคีย์ยังไม่ยอมมองหน้าเขา
เขาสังเกตเห็นคีย์ตัวสั่นเล็กน้อย
“ลุงเป็นอะไรไป ลุงร้องไห้หรือครับ” ธรจับให้คีย์หันหน้ามามองเขา
ตอนนี้หน้าใสๆของคีย์มีน้ำตาไหลเปรอะสองแก้มเต็มไปหมด
ธรรีบรวบตัวคีย์มากอดไว้ เขาจับหน้าคีย์ซุกลงที่ไหล่ของเขาพร้อมกับลูบผมเบาๆ
“ลุงครับ อย่าคิดมากสิครับ พี่รักลุงคนเดียวลุงก็น่าจะรู้ หรือที่พี่ทำมาทั้งหมดยังไม่ทำให้ลุงเชื่อใจพี่อีกหรือไงครับ”
คีย์ยังคงซบหน้าร้องไห้ออกมาต่อ
“ลุงอย่าเป็นอย่างนี้สิครับ พี่ใจคอไม่ดีเอาเสียเลยหยุดร้องไห้นะครับคนดีของพี่”
ธรพยายามปลอบใจคีย์ เขากอดคีย์ให้แน่นขึ้นเหมือนเพิ่มความมั่นใจให้คีย์ว่าเขารักคีย์มากขนาดไหน
“เค้าก็เชื่อใจปู่นะ แต่มันก็อดคิดไม่ได้นี่ แล้วมันก็เลยร้องไห้ออกมาเอง” คีย์ยอมพูดกับธรแล้ว
เสียงพูดไปสะอึกสะอื้นไปทำให้ธรยิ่งรู้สึกปวดใจมากขึ้น
“เชื่อใจพี่แล้วเป็นแบบนี้หรอครับคนดี หยุดร้องไห้ก่อนนะครับ”
ธรเลิกกอดคีย์แล้วจับคีย์มามองหน้า ก่อนที่จะเช็ดน้ำตาให้อย่างแผ่วเบาจากสองแก้ม
คีย์ยังคงสะอื้นอยู่เล็กน้อย แต่ก็หยุดร้องไห้ออกมาแล้ว
ธรเพิ่งรู้ตัวว่านี่คงเป็นสิ่งเดียวที่เขาไม่อยากให้เกิดขึ้นอีกแน่ๆ

เพราะเขารู้สึกว่าเมื่อเขาเห็นคีย์ร้องไห้แล้วเขาเจ็บปวดใจเหมือนใจตัวเองจะขาดให้ได้
คีย์คงเป็นสิ่งเดียวที่เขาอยากปกป้องไม่อยากให้เกิดสิ่งไม่ดีขึ้นกับเขาเลย


ธรดึงตัวคีย์มากอดอีกครั้งเมื่อเห็นว่าดีขึ้นแล้ว
“ลุงครับ ฟังพี่ให้ดีนะ จะให้พี่บอกอีกกี่ครั้งพี่ก็จะพูดคำเดิม พี่จะรักลุงคนเดียวตลอดไปและพี่จะไม่มีวันเปลี่ยนใจ ต่อให้ลุงเป็นคนทิ้งพี่ไปก็ตาม”
ธรพูดกับคีย์อย่างอ่อนโยน พร้อมกับลูบหลังเขาเบาๆ
“ปู่อย่าพูดแบบนี้สิครับ เค้าก็ไม่มีทางที่จะไปรักคนอื่นเหมือนกัน”
“แล้วลุงร้องไห้ทำไมล่ะครับ พี่ใจคอไม่ดีไปหมดเลยเมื่อกี้นี้”
“ก็เค้าคิดว่าถ้าลุงทิ้งเค้าไปจริงๆ แล้วเค้าจะทำยังไงนะสิ มันก็ร้องไห้ออกมาเลย”
คีย์พูดเสียงอายๆเล็กน้อย
“ต่อไปห้ามคิดแบบนั้นนะครับ เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้ พี่ก็เพิ่งรู้นะนี่ว่าลุงก็ขี้แงเหมือนกัน”
ธรพูดล้อเพื่อให้คีย์อารมณ์ดีขึ้น คีย์ใช้มือทุบไหล่ธรเบาๆ
“ก็เพราะใครล่ะทำให้เค้าเป็นแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะปู่อะ”
“ครับ พี่ขอโทษนะครับแต่พี่ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเขาทำแบบนี้เหมือนกัน”
“เอางี้ วันนี้ลุงอยากกินอะไรคร้าบเราไปกินกันดีกว่าพี่หิวแล้ว”
ธรเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะยังไงเขากับคีย์ก็เข้าใจกันแล้ว

ธรพาคีย์ไปกินข้างร้านที่อยากกิน พร้อมกับดูหนังอีกหนึ่งเรื่อง
หลังจากดูหนังเสร็จก็ออกมากนไอศกรีมกันต่อ
คีย์เลยถือโอกาสให้ธรเล่าเรื่องของแนนให้ฟังอย่างละเอียดอีกครั้ง
ธรก็เล่าทั้งหมดให้ฟังโดยไม่ปิดบัง คีย์ก็สบายใจมากขึ้นเขาเชื่อใจธรมากขึ้น
ธรก็รู้สึกดีที่ทำให้คีย์เข้าใจเขาได้
“ลุงวันนี้ไปนอนบ้านพี่นะ ไปหาแม่พี่ด้วยท่านบ่นคิดถึงเจ้าตัวเล็กของเขาแล้ว”
“เค้าไม่ได้เตรียมอะไรมานะ จะไปนอนได้ยังไงแล้วยังไม่ได้บอกป้าเลยด้วย”
“งั้นเดี๋ยวเราไปเก็บของที่บ้านป้าก่อน พี่จะเข้าไปขออนุญาตเอง แต่ลุงต้องไปค้างทั้งอาทิตย์เลยนะครับ”
ธรจ้องหน้าคีย์รอฟังคำตอบ
“ก็ได้ครับ แต่ปู่โทรไปบอกพ่อหรือยังเรื่องที่จะพาเค้าไปเที่ยว” คีย์ทวงถามสัญญา
“เรียบร้อยแล้วครับ พี่โทรไปตั้งแต่เช้าแล้ว” ธรยิ้ม
ตกลงว่าธรจะพาคีย์ไปเก็บของที่บ้านป้าก่อนเพื่อไปขออนุญาตค้างคืนด้วย
แล้วค่อยพาคีย์กลับไปค้างที่บ้านของเขาคนถึงวันจันทร์หน้า
คนที่ดูมีความสุขมากที่สุดตอนนี้คงหนีไม่พ้นธรที่ได้อยู่ใกล้กับคนรักของเขานานๆ
แต่คีย์เองก็มีความสุขไม่แพ้กัน
หลังจากกินไอศกรีมเสร็จธรก็พาคีย์ไปบ้านป้าทันทีเพื่อทำตามที่คุยกันไว้

TBC .

[Little Devil]

น้องคีย์ มีแฟนหล่อต้องทำใจ
ชะนีมหาลัยนี้แรงนะ
รักต้องเชื่อใจ
+1

[nolirin]

โอ๋ๆๆ ลุงไม่ร้องน๊า ปู่เค้ารักลุงคนเดียวน๊า
แนนนิก็ยังไง ผู้ชายเค้าไม่สนใจก็ทำเรื่องให้เค้าผิดใจกันซะงั้น

[roseen]

 

[DexTunG]

 

[kk_oi1983]

นี่แค่อาการหึงเริ่มแรกนะเนี่ย

ปล.อยากตามไปเที่ยวด้วยจัง

[heefever]

ชะนีแนนอะไรของมะรึงฟระ 

ปู่รักเดียวใจเดียวอยู่แล้วล่ะลุงไม่ต้องไปสนใจเสียงชะนีมหาลัยหรอก

 

[พี่วันเสาร์]

ธรเกือบซวยเพราะนังชะนีหลงป่าเลย
คีย์น่ารักงอนเก่งด้วย

[Rockstar]

แนนทิ้งระเบิดไว้หนึ่งตูม
กะว่าจะให้ผิดใจกันล่ะสิ
ปู่ กับ ลุง น่ารักมากอ่ะ

[seaz]

คุณแนนนี่ก็หวังล่ะสิ อย่าหวังเลยเลิกล้มความคิดเสียเถอะ หุหุ

[NUTTYZERO]

ฮ่าๆๆ  น่ารกกันอีกนะคับคู่นี้

[wisa]

 

[nataxiah]

น้องคีย์ มีแฟนหล่อต้องทำใจ
ชะนีมหาลัยนี้แรงนะ
รักต้องเชื่อใจ
+1

ใช่คร้าบรักต้องเชื่อใจกันเนอะ ถ้าไม่เชื่อใจก็อยู่กันแบบไม่มีความสุข

โอ๋ๆๆ ลุงไม่ร้องน๊า ปู่เค้ารักลุงคนเดียวน๊า
แนนนิก็ยังไง ผู้ชายเค้าไม่สนใจก็ทำเรื่องให้เค้าผิดใจกันซะงั้น

จริงคร้าบ ปู่ออกจะรักลุงมากขนาดนี้ แล้วจะไปมีคนใหม่ได้ไงเนอะ

 

 

นี่แค่อาการหึงเริ่มแรกนะเนี่ย

ปล.อยากตามไปเที่ยวด้วยจัง

ก็ตามมาสิคร้าบบ แค่สมุยเอง

ชะนีแนนอะไรของมะรึงฟระ 

ปู่รักเดียวใจเดียวอยู่แล้วล่ะลุงไม่ต้องไปสนใจเสียงชะนีมหาลัยหรอก

 

จริงๆครับ สงสัยต้องจัดโครงการคืนชะนีสู่ป่าแล้วมั้ง

ธรเกือบซวยเพราะนังชะนีหลงป่าเลย
คีย์น่ารักงอนเก่งด้วย

ก็ลุงเขายังเด็กนี่ครับ เลยงอนเก่งเป็นธรรมดา

แนนทิ้งระเบิดไว้หนึ่งตูม
กะว่าจะให้ผิดใจกันล่ะสิ
ปู่ กับ ลุง น่ารักมากอ่ะ

ขอบคุณคร้าบ คนรักกันเขาเลยน่ารักอะครับ

คุณแนนนี่ก็หวังล่ะสิ อย่าหวังเลยเลิกล้มความคิดเสียเถอะ หุหุ

จริงๆครับ รู้ทั้งรู้เขามีแฟนยังทำได้

ฮ่าๆๆ  น่ารกกันอีกนะคับคู่นี้

  ตกลงน่ารัก หรือ น่ารกคร้าบบ น่ารกนี่จะทำไงดีน้า (ล้อเล่นคร้าบ)

  อยากขอบคุณกลับอีกสัก20ครั้ง แต่กลัวหมูมันจะเต็มจออะคร้าบบ

  คนอ่าน คนเม้น

 

ส่ายเรียกคนอ่านเพิ่มคร้าบ

[b27072010]

เค้าหึงแล้วนะ

[Nabee]

โอ๋ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...น้องคีย์จ๋า...อย่าร้องไห้อย่าร้องไห้

คนผิดคือยัยแนนคนนั้นต่างหาก...แต่พี่ธรก็ผิดเหมือนกันนะ

ไม่ยอมปฏิเสธอย่างชัดเจนอ่ะ...แหมะ...นี่ยังดีนะไม่มีการถึงเนื้้อถึงตัวให้น้องคีย์หึงไปมากกว่านี้

แต่น้องมีหึงบ้างอะไรบ้างก็ดีนะ...แต่อย่าทำให้น้องร้องไห้แบบนี้บ่อย ๆ ก็แล้วกันนะพี่ธรนะ ^^~*

[kingphai]

ง่า
อย่าไปว่าแนนเลย
คนหล่อก็ต้องมีคนอยากได้เป็นธรรมดาละน่า
หึหึ

[thaitanoi]

รักกันก็ต้องเชื่อใจกันนะครับ

[4life]

เเบบนี้ต้องตามไปเเก้เเค้น เนอะ

[nataxiah]

เค้าหึงแล้วนะ

  นี่คือท่าท่างการหึงหรอคร้าบบ อิอิ

โอ๋ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...น้องคีย์จ๋า...อย่าร้องไห้อย่าร้องไห้

คนผิดคือยัยแนนคนนั้นต่างหาก...แต่พี่ธรก็ผิดเหมือนกันนะ

ไม่ยอมปฏิเสธอย่างชัดเจนอ่ะ...แหมะ...นี่ยังดีนะไม่มีการถึงเนื้้อถึงตัวให้น้องคีย์หึงไปมากกว่านี้

แต่น้องมีหึงบ้างอะไรบ้างก็ดีนะ...แต่อย่าทำให้น้องร้องไห้แบบนี้บ่อย ๆ ก็แล้วกันนะพี่ธรนะ ^^~*

ปู่ก็ไม่อยากให้ลุงร้องไห้เหมือนกันคร้าบบ

ง่า
อย่าไปว่าแนนเลย
คนหล่อก็ต้องมีคนอยากได้เป็นธรรมดาละน่า
หึหึ

นั่นสิเนอะ คนหล่อคนมาชอบก็ไม่แปลก แต่ปู่ไม่ได้สนใจนี่คร้าบบ

รักกันก็ต้องเชื่อใจกันนะครับ

ใช่ครับคำว่าเชือ่ใจคำเดียวเลย แล้วจะมีความสุข(แต่บางคนเชื่อใจได้หรอคร้าบ)

เเบบนี้ต้องตามไปเเก้เเค้น เนอะ

ลุงคร้าบเมื่อไหร่จะกลับจากอิตาลี่เนี่ย คิดถึงน้าได้คุยกันตั้งหลายวัน  (ไม่รู้ใครเม้นแต่ฝากบอกแล้วกัน)

  คนอ่าน คนเม้น

 

[nonae]

ปู่เนี่ย เสน่ห์แรงดีจังนะ ไปนั่งแป๊บเดียว เรียกชะนีมาแล้ว
ลุงต้องทำจายหน่อยนะ ไม่ใช่ความผิดของปู่หรอก
แบบว่า ผมเปล่านา เขามาเอง 5555

[samsoon@doll]

อยากจะถอดส้นสูงตอกหน้าอีแนนจริงๆแหลมากกกกกกกกกกกกกกกกกก ชะนีแบบนี้มีเยอะนะแต่ก้เท่านั้น ต่ำและไร้ค่า

[PEENAT1972]

นัทจะมาเมื่อไหร่คะ รอๆๆๆ

[JJHJJH]

อย่าไปแคร์ชะนีเลยลุง อิอิ

[nataxiah]

ขอโทษด้วยนะคร้าบที่ยังไม่ได้ลงตอนใหม่

กำลังเร่งเขียนอยู่นะคร้าบบ

พอดีไม่ค่อยสบายแล้วยังไม่หายไข้ดีด้วยอะคร้าบ

ยังไงจะรีบเขียนแล้วลงให้นะคร้าบบ

อย่าเพิ่งทิ้งกันน้า