หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218

[sweetener]

หมอไม้คะ เป็นอาโกวก็พอละนะคะ
เด๋วมันจะยิ่งขายไม่ออก

ยังยืนยันคำเดิม
หนุ่มเสื้อเขียวหน้าตาดีเหลือหลาย

[nonae]

ได้ไฟเขียวมาหรือหมอไม้...รูปหมอติ๊บถึงได้มาบ่อย ๆๆ ถูกใจเป็นที่สุด..
มีแพลนไปเที่ยวไหน กระซิบบ้าง..แอบตามไปดู...
ฝากจุ๊บก่อนนอนหมอติ๊บอีก...ฝันดีทั้งสองคน...

  นายแฮ็ค...หลับฝันดีนะ..

[lomekung]

อร้ายยยยยยยย

รูปน่ารักมาก  รูปหมอติบใช่ป่าว

น่ารักและอบอุ่นอะ

  นาย Hack หายไปไหน

มัวแต่เชียร์บอลโลกป่วครับบบ

[PEENAT1972]

แวะแอบมานับรี ยามเช้า อ้อ เหลืออีก 65 รีเอง เย้ รอจุดพลุ 555

[Loidelohm]

จะจิ้มรีบนดีมั้ยหว่า

หมอไม้กะหมอติ๊บ.....หยุดเพื่ออ้อน

วันนี้จะเข้ามั้ยน๊า.........


 

[dr.mike]

Loidelohm............หยุดหลายวัน  เปลี่ยนสถานะจากหมอฟันเป็นหมอนวดไปแล้วผมอะ  นี่ถ้าไม่ติดว่ากลัวน่ะ  ฮึฮึ

PEENAT1972........ยังไม่ทันถึงวันหวยออก  ป้าแก่ก็หมกมุ่นอยู่แต่กะตัวเลขจริงๆเนาะคนเรา  ไหนว่าไม่บ้าหวยยยย

lomekung............รูปหมอติ๊บคับบบ  เข้าใจถูกต้องแล้ววว  แต่กว่าจะเอามาลงให้ดูได้สารพัดวิธีการออดอ้อน

nonae.................ฝากมาจุ๊บหมอติ๊บ  แต่ขอประทานโทษทีคับ  เมื่อตะกี้ผมทำเกินคำสั่งไปเรียบร้อยแล้ว  ฮ่าฮ่า

sweetener...........ก็เป็นซิ่มไง  เรียกติดปากง่ายดีออก  หรือจะเป็นอาม่า  อาอึ้ม   ก็ติดปากง่ายดีมนะคับ

Uonlii_I..............แซวบ่อยนะคับบบ  ก็เห็นมีคนหลายคนยังไม่ได้ดูเลยเอามาลงให้  คุณพี่เล่นได้ดูทุกรูปแล้ว เบื่อละซิ

knightofbabilon...หายไปกะบอลโลกเลย  สงสัยดูบอกดึก  เอ๊ะ  รึดูนักฟุตบอลหว่า  อิอิ

puenfriend..........เต้นรอต่อไปนะคับ  รอนายแฮคคนเดียววววว

hipolymer...........ไม่ต้องสับสนว่าเป็นรูปผมหรือหมอติ๊บเลยคับ  ข้อสังเกตง่ายรูปผมหล่อประจักษ์ชัดเจนกว่าในทุกมุม




ปล.ทั้งหมดทั้งมวลมารอติดตามอ่านตอนต่อไป  ต้องบอกว่ารอจากนายแฮคคนเดียวนะคับเพราะผมอัพลงบอร์ดให้เรียบร้อยแล้ว  และที่หายไปเมื่อวานพอดีไม่ได้เข้าเล่นเนตเลย  กลายร่างเป็นหมอนวดทั้งวัน  นี่ถ้าไม่ติดว่ากลัว  เอ้ย เกรงใจนะ หมอติ๊บก็หมอติ๊บเหอะ  จะมาออกคำสั่งแบบนี้กับผมไม่ได้   

อ้าว  เสียงเรียกมาอีกแล้วขอตัวไปนวดต่อก่อนนะคับ     ถ้าวันนี้ไม่มีการอัพแสดงว่านายแฮค  คงเสียบอลหนีเจ้ามือไปเรียบร้อยแล้วละมั้งคับบบบ

[Loidelohm]

มาแย้ว................และ....ไปแย้ว

ปานสายฟ้าแลบ...........................................
ช้าไม่ได้อ่ะ ....เมียดุ


เจ้าข้าเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย....................
187 กลัว 168
ราชสีห์กลัวหนู   หึ หึ


ขอคารวะหมอติ๊บ             

[sweetener]

ซิ่มก็ซิ่ม

นอนท่านี้ซิ่มว่ามันจะอ่าซ่าไปมั้ย

[8X]

เย้ หมอไม้มาแล้ว
แต่ทำไมแฮ็คยังไม่มา 

[konthai1978]

http://www.youtube.com/v/_7WCi4gYvmc&hl=en_US&fs=1&
คนเคยเหงา เคยรู้สึกเหว่ว้า
เคยมองหาความรักนั้นมันอยู่ที่ใด
โลกใบใหญ่เหลือเกิน
มีผู้คนอยู่มากมาย
แต่หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกที
แต่เมื่อฉันได้พบกับเธอ
สิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไร
โลกใบใหญ่ใบเดิม
กลับไม่เคยต้องเหงาใจ
แค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

หากว่าเธอนั้นคือความรัก
ก็เป็นรักที่ดีจนไม่มีคำบรรยาย
ฉันโชคดีเหลือเกินที่มีเธอเดินข้างกาย
ชีวิตนั้นได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

จากนี้ทุกลมหายใจ...ฉันคือเธอ...

*** พอขับดีขับรถไปทำงานบรรกาศครึ้มฝน คลื่นวิทยุเปิดเพลงนี้ ฟังไปพาลน้ำตาจะไหล คิดถึงหมอไม้ กับหมอติ๊บ ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่ทำให้ผมได้ อ่าน ขอบคุณคนโพส ด้วยครับขอให้ความรักมั่นคงรักกันตลอดไปครับ ****

[puenfriend]

อิอิอิ จิ้มมมมคุณHackz 

หายไปไหนง่ะ เค้ารออยู่น่ะ

เนื้อเพลงความหมายดีน่ะค่ะ เหมาะกับคู่พี่หมอไม้กะพี่หมอติ๊บจิงๆน่ะ

 

คุณ hackz จงมา จงมา จงมา

อัพเร็วๆๆๆน่ะ

[dr.mike]

konthai1978 ..........ขอบคุณมากคับสำหรับเพลงเพราะๆ ตอนแรกอยากทำแบบนี้เหมือนกันแต่ทำไม่เป็น  แระมาณว่าตอนที่ผมเปิดเพลงไหน  หรือเพลงไหนเหมาะกับอารมณ์ในแต่ละตอนๆก็อยากเอามาลง  แต่พอดีทำไม่เป็นอ่ะคับ  อิอิ
ขนาดจะเอารูปมาลงยังลงไม่เป็นเลย  เป็นพวกโลว์เทค  ขอบคุณมากนะคับที่ทำให้ได้อารมณ์ไปอีกแบบ

8X , puenfriend .....บอกแล้วว่าแฮคเสียบอลช่วงนี้อยู่ในช่วงหลบหนีเจ้ามือคร้าบบบบบ  แฮะๆ

sweetener ............ไว้ครบพันรีแล้วมาบอกเจ้าตัวเองนะคับ   แต่อ้าซ่าแบบนี้แหละ  หมอไม้ชอบบบบบบบบบบบ

Loidelohm.............ย้ำเข้าไป  เฮ้ออ  เดี๋ยวชาวเล้าเค้าก็รู้หมดว่าผมกลัว.........

                                         

[Loidelohm]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด



เสื้อชมพูสวยมาก แต่คนใส่น่ารักกว่าเยอะเลย

หมอไม้ครับ
ต่อให้หมอไม้กลัวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แค่ใหน
เราก็รับได้ครับ
เพราะเรารักครอบครัวหมอไม้กะหมอติ๊บ ครับ   ฮี่ ฮี่


ว่าแต่วันนี้ไปเที่ยวใหนกันอ่ะ        

[dr.mike]

ไม่ได้ไปไหนคับวันนี้หมอติ๊บลาพักร้อนก็จริง  แต่ผมยังต้องทำงานเลยตามตัวมาทำฟัน

เป็นคนไข้คนแรกที่นัดหมอจัดฟันแล้วก็เบี้ยวนัดบ่อยที่สุด

เป็นคนไข้คนแรก         

[dr.mike]

ไม่ได้ไปไหนคับวันนี้หมอติ๊บลาพักร้อนก็จริง  แต่ผมยังต้องทำงานเลยตามตัวมาทำฟัน

เป็นคนไข้คนแรก                ที่นัดหมอจัดฟันแล้วก็เบี้ยวนัดบ่อยที่สุดครบเวลานัดทีไรเลื่อนออกไปก่อนทุกที

เป็นคนไข้คนแรก                ที่โดนหมอดุ  แล้วดุหมอคืนนน

เป็นคนไข้คนแรก                ที่วีนหมอแล้วหมอต้องยอมมมม

เป็นคนไข้คนแรก                ที่ไม่ต้องจ่ายตังค์  แล้วยังริบเงินเดือนผมไม่เหลือ

เป็นคนไข้คนแรก                ที่ถ้าผมไม่กลัว  จะชีบคอให้ตายคายูนิตทำฟันเลย

นี่กำลังเรียกตัวมา(ทำ)ฟัน    หลังจากเลื่อนนนัดมาหลายเดือน  แล้วทำทีมาบ่นว่าทำไมจัดฟันนานจัง  ไม่เข้าซักที  เฮ้อออ

[Loidelohm]

อื๋อ..............
วันนี้วันเสาร์ไม้ได้หยุดเหรอค้าบบบบบบ

วันนี้ลุ้นว่าจากระบบดาวเรียงตัวในสุริยจักรวาล จะมีผลกระทบต่อโลกและจะมีอะไรน่ากลัวมั้ย
จะมีแผ่นดินไหวแรงๆเหมือนที่กลัวกันหรือไม่ เพราะเราอยู่ริมทะเลครับ

หมอไม้กะหมอติ๊บ ช่วงนี้ก็งดไปทะเลก็ดีนะ หวานกันที่ห้องดีกว่าเน้อ




สิ่งที่หมอไม้ได้เปรียบที่สุดคือ " ชำนาญเรื่องฟัน" ไง
ฉะนั้นใช้สิ่งที่ชำนาญมาทำประโยชน์เยอะๆนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ


เรื่องฟันอ่ะ เรื่องฟัน     ฮี่ ฮี่

[8X]

เย้ ทันได้เห็นรูปทั้งหมอไม้และหมอติ๊บเลยค่ะ 
เพลงมากกว่ารัก เพิ่งเคยได้ฟังนี่แหละ
เพราะมาก และเหมาะกับคุณหมอทั้ง 2 คนมากเลยค่ะ 

[sweetener]

ซิ่มก็จัดฟันมาแปดปีแล้วยังไม่ได้เอาออกเหมือนกันค่ะ
จนตอนนี้เครื่องมือจัดฟันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายไปแล้ว
ถ้าจัดฟันเสร็จแล้วไม่เอาเครื่องมือออกจะได้มั้ยเนี่ย

คุณหมอคะ เครื่องมือจัดฟันมีผลต่อการการแลกเปลี่ยน fluid กันมั้ยคะ

[som]

hipolymer...........ไม่ต้องสับสนว่าเป็นรูปผมหรือหมอติ๊บเลยคับ  ข้อสังเกตง่ายรูปผมหล่อประจักษ์ชัดเจนกว่าในทุกมุม

คนเราพอคู่กัน อะไรๆก็คล้ายๆกันเนาะ เมื่อก่อนไม่ค่อยเชื่อ ตอนนี้เชื่อละ
พี่ติ๊บ"ไม่มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว"
พี่หมอไม้"ไม่ต้องสับสนว่าเป็นรูปผมหรือหมอติ๊บเลยคับ  ข้อสังเกตง่ายรูปผมหล่อประจักษ์ชัดเจนกว่าในทุกมุม"
เหมือนมั๊ยคับ พี่ๆ ป้าๆ

[thehackzzi]

สวัสดี พี่ๆ น้องๆ อันเป็นที่รัก(ของคนอื่น)

ที่หายศรีษะไปเป็นเพราะว่า...

เมื่อวาน ฝนตก ฟ้าร้อง และไฟดับ(จิตตก)

และได้ฟังเทศน์จากผู้มีพระคุณเกือบ 5 กัณฑ์

จึงมิสามารถมาดำเนินการต่อของเรื่องนี้ได้

จึงเรียนมาเพื่อทราบและโปรดให้อภัย
Hackz (อย่างเป็นทางการมาก อิอิ)

[som]

นึกว่าไปกับบอลโลกเหมือนกับที่พี่หมอไม้ว่าซะแล้วพี่แฮค
บอลมาพี่แฮคก็หายพอดี  อิอิ

[dr.mike]

hackz............แล้ววันนี้จะมาอัพต่อมั้ยนิไอ้น้อง  หรือว่าวันหยุดมีนัดดูตัวกะ Loidelohm

som .............อยู่ด้วยกัน   เลยติดนิสัยเป็น  คนเจียม  ตัวจากหมอติ๊บมาอ่ะคับ

sweetener.....เรื่องแลกเปลี่ยนของเหลวไม่เป็นปัญหา(มั้ง)คับ  เพราะผมไม่เคยเป็นปัญหากะเรื่องนี้เลย  อิอิ

8X................เพลงเพราะคับอันนี้เป็นเวอร์ชั่นโรส  ประกอบหนังซารังเฮโย  อันหน้านี้ต้นฉบับเป็นพีทเดอะสตาร์ก็เพราะ



พักเที่ยงแล้ว กำลังจะออกไปหาอะไรกินกันที่ บองมาเช่  เจอกันน่ะคร้าบบบบ  มีความสุขกับมื้อเที่ยงวันหยุดกันทุกคน

[som]

พี่หมอไม้ว่าพี่ติ๊บด้วย เหอๆๆ (ประชด)
เดียวพอครบ 1,000 พี่ติ๊บมาบอกพี่ติ๊บดีกว่า อิอิ
อยากเห็นพี่หมอไม้โดนพี่ติ๊บดุ  5555
.
.
.
.
.
.
แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะคับ น้องคนนี้นังไม่ได้เห็นรูปพี่หมอไม้เลย ขอดูหน่อยนะค๊าบ  คู่กับพี่ติ๊บก็ได้ น้าๆ แล้วจะไม่บอกพี่ติ๊บน้า

[thehackzzi]

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 51 ตี... ท้ายครัว
21:34 11/6/2010

หลังจากวันนั้น ผมอยู่ที่บ้านต่ออีกสองสามวัน จนมั่นใจว่าม่อนอาการดีขึ้น หลังจากออกมาจากโรงพยาบาล  และทุกอย่างกลับสู่สภาพเดิม แม้ทุกอย่างจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ตอนนี้อย่างน้อยผมก็มั่นใจว่า น้องชายของผมคิดอะไรขึ้นมาได้บ้าง

ผมคิดอะไรบางอย่างอยู่ภายในใจ ก่อนยกมือกดโทรศัพท์ลางานต่ออีกสี่ห้าวัน และจัดการเคลียร์คนไข้ที่คลินิกของแม่ให้เรียบร้อยในช่วงสี่ห้าวันนี้ ผมให้พ่อกับแม่พักร้อนประจำปีพร้อมกับจะพาพ่อแม่ออกไปเที่ยวกันตามประสาคนในครอบครัวของเรา อย่างน้อยให้รอยยิ้มของน้องชายผมกลับมา เพื่อเป็นกำลังใจให้พ่อกับแม่ผมบ้างก็ยังดี

เช้าตรู่ในต้นเดือนมีนาคม หลังจากที่นายม่อนออกาจากโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว  ผมบอกให้ทุกคนจัดการเตรียมเสื้อผ้าลงกระเป๋าสำหรับการเดินทางท่องเที่ยวสี่ห้าวัน ของเราทั้งสี่คน

โดยไม่ได้บอกรายละเอียดถึงการเดินทางครั้งนี้ของเราเลย เพราะผมอยากให้ทุกคนได้สนุกและลุ้นกับการเดินทาง เดาออกมั้ยคับว่าผมจะพาพ่อแม่ และม่อนไปที่ไหน (Hackz - -*)

ตอนนี้มิสเตอร์แจสของผม คงไม่เหมาะสำหรับการท่องเที่ยวของเราสี่คนเท่าไหร่นัก ผมขออนุญาตใช้รถของพ่อซึ่งเป็นรถคันใหญ่และเป็นรถสำหรับครอบครัว ซึ่งทำให้เราสะดวกสบายและขับง่าย เหมาะสำหรับการเดินทางไกลๆ กว่ามิสเตอร์แจสของผมเยอะเลย

หลังจากปิดบ้านปิดคลินิกเรียบร้อย เช้าตรู่เราออกเดินทางจากกรุงเทพฯ มุ่งหน้าไปยังเป้าหมายของผมที่ตั้งไว้ โดยที่ผมรู้รายละเอียดแต่เพียงคนเดียว

อยุธยา ที่นี่ผมพาพ่อแม่และม่อน ไหว้พระกันจนครบเก้าวัดเลยทีเดียว เพื่อความเป็นศิริมงคลของเราทั้งครอบครัว และอิ่มอร่อยกับโรตีสายไหม ขนมประจำท้องถิ่น

สระบุรี หน้าร้อนแบบนี้ที่นี่ไม่มีอะไร ให้พักผ่อนมากไปกว่าน้ำตก และเราก็พักกันไปตามข้างทางตลอดการเดินทาง

นครราชสีมา แวะเที่ยวเขื่อนลำตะคอง ที่ตอนนี้แม้น้ำจะแห้งเหือดลงไป แต่ที่นี่ก็ยังคงสวยงามน่าพักผ่อนอยู่ดีและเราตัดสินใจค้างคืนกันที่ ‘เขาใหญ่’ ตั้งแค้มป์กันสี่คนสนุกสนาน เพราะที่นี่มีกิจกรรมมากมายร้อยแปดให้เราได้ทำและพ่อแม่ผมแม้จะอายุไม่น้อยแล้ว แต่ทั้งสองคนก็ยังแข็งแรงและลุยไม่แพ้ผมกับม่อนเลยทีเดียว เราสนุกกับการเที่ยวป่าที่นี่ตลอดหนึ่งวันหนึ่งคืน

ร้อยเอ็ด เรามาพักเติมพลังด้วยอาหารกลางวันมื้อแซ่บข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง ลาบเป็ด อาหารอิสานดั้งเดิมรสชาติอย่าบอกใครเชียว ก่อนแวะชมแวะเที่ยวกันไปตลอดทาง (Hackz ฮ่วย... มีแต่แนวเป็นตาแซ่บตั๋วนี้ อยากกินนำเด้ ได้อยู่บ้อ!)

มหาสารคาม เป็นช่วงระยะทางสั้นๆ ที่เราผ่านเข้าสู่จังหวัดนี้ แต่ผมเสียตังค์กับที่นี่มากที่สุด เพราะซื้อผ้าไหมผืนสวย ที่แม่ช่วยเลือกไปเป็นของฝากให้คนที่ผมจะไปเยี่ยมเยียนในตอนนี้

กาฬสินธุ์ จังหวัดแรกๆ ที่ผมนึกถึง เมื่อนึกถึงภาคอิสาน เพราะผมชอบดนตรีโปงลาง มีเสน่ห์และสวยงามดี ตลอดจนผ้าไหมแพรวากาฬสินธุ์ ก็สวยงามไม่แพ้ที่ใดเช่นกัน

สกลนคร ที่นี่พ่อผมไม่ยอมพลาดเข้าไปไหว้พระหลวงปู่เกจิอาจารย์ดังหลายต่อหลายวัด

นครพนม เป้าหมายของผมนั่นเอง เข้าสู่อำเภอต่างๆ ตามที่เคยผ่านมา ก่อนไปสิ้นสุดลงที่ตลาดในหมู่บ้านที่ผมเคยมาเมื่อคราวก่อน ยังจำทางได้ดี เราแวะซื้อปลาสดๆ จากแม่น้ำ เพื่อนำไปทำอาหารเย็น และตอนนี้ทั้งสามคนพ่อ แม่ และม่อน ต่างพากันงงงวยว่าผมพามาที่นี่ทำไม เพราะที่บ้านเราไม่รู้จักใครที่นี่ เลยคิดว่าผมจะพามาพัก โฮมสเตย์

หลังจากรถของเราเข้าจอดในบ้านสวนที่ผมคุ้นตาเมื่อคราวที่มาช่วงปีใหม่ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปเรียบร้อยเพราะประตูหน้าต่าง หรือแม้แต่ตัวบ้าน ห้องน้ำ ห้องครัว ตอนนี้ดูเป็นบ้านขึ้นมากว่าคราวก่อนเยอะ ทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ที่ได้เห็นความทุ่มเทของเด็กคนนึงทำให้เปลี่ยนสภาพจากกระต๊อบหลังเก่า เป็นที่ใหม่ที่เรียกว่า ‘บ้าน’ ได้เต็มปากเต็มคำ

“ที่นี่บ้านใครเหรอไม้” พ่อถามผมหลังจากที่ผมนำรถเข้าจอดที่หน้าบ้าน

“เดี๋ยวพ่อก็รู้เอง” ผมบอกพ่อ ก่อนลงมาจากรถยกสัมภาระของเราทั้งหลายมาไว้บนแคร่ใต้ต้นมะปรางหน้าบ้าน และก่อนที่เราจะได้ทำอะไรกันไปมากกว่านี้ ร่างของหญิงวัยเก้าสิบเศษ ก็เดินมาที่เราสี่คนที่นั่งอยู่ที่แคร่

“คุณย่าสวัสดีคับ” ผมสวัสดีย่าของติ๊บที่ตอนนี้ยังดูแข็งแรงไม่ต่างไปจากตอนที่ผมมาคราวก่อนเลย ซักนิดเดียว

“อ้อ หมอไม้ใช่มั้ย”

“ครับย่า พอดีผมมารบกวนขอที่อยู่ที่นอน ที่กินซักวันสองวันได้มั้ยคับ” ผมออดอ้อนย่าราวกับสนิทกันมานานหลายปี

“โอยยย ตามสบายจะอยู่กี่วันก็อยู่ไปโลด” ย่าบอกก่อนหัวเราะร่าให้พวกผม

“ผมมีของฝากมาฝากย่าด้วยนะคับ”  ผมบอกย่า ก่อนส่งกระเป๋าผ้าไหมสีสวยที่ซื้อมาจากมหาสารคามส่งให้ย่า  ก่อน ได้รับคำขอบคุณและเกรงใจเพราะมันราคาแพงมาก

ย่าบอกกับผมว่า วันนี้ติ๊บพาป้าเข้าไปในเมือง เพราะเมื่อหลายวันก่อนขายใบยาสูบงวดสุดท้ายเสร็จไป วันนี้เงินค่าใบยาสูบจากทาง ธกส. ออกมาแล้ว ก็เลยไปเอาเงินมาจ่ายค่าทำบ้านกัน และผมก็ยังได้รู้จากย่าอีกว่า พวกเราโชคดี มาถูกเวลาที่เก็บใบยาสูบไปขายจนหมด แล้วไม่งั้นบ้านจะรกไปด้วยกองใบยาสูบและกลิ่นมันก็จะเหม็นกว่าบุหรี่ที่เขาสูบกันหลายเท่า...

ระหว่างที่ผมรอติ๊บกับป้ากลับมาจากในเมือง ตอนนี้พ่อผมดูสนุกสนานกับการคุยเรื่องราวต่างๆ กับย่า แม้จะพูดจากันคนละภาษา แต่ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับพ่อของผม เพราะพ่อไปนอนค้างอ้างแรมตั้งแต่สมัยที่เป็นนายช่างโยธาไปทำถนนผ่านที่นั่นที่นี่มาแล้วทั่วประเทศ

ส่วนแม่ผมก็ชื่นชมไปกับกล้วยไม้ ที่แกชื่นชอบนักหนาและเป็นคอกล้วยไม้ตัวจริง เพราะแม่บอกได้หมดเลยว่าอันไหนพันธุ์ไหน ทั้งๆ ที่กล้วยไม้ที่อยู่หน้าบ้านติ๊บส่วนใหญ่เป็นกล้วยไม้ป่าซะมากกว่า

ส่วนเจ้าม่อน ตอนนี้ก็ดูจะตื่นเต้นกับที่ทางในบ้านของติ๊บอยู่ไม่ใช่น้อย ก่อนจะเด็ดมะปรางลูกสีเหลืองอมส้มมาให้ผม พ่อและแม่ได้ชิม ก่อนเรียกเสียงหัวเราะจากย่าของติ๊บ

พ่อ แม่ ผมและนายม่อน หลับตาให้กับความเปรี้ยวสุดๆ ของมะปรางที่ดกเต็มต้นในตอนนี้

ก่อนย่าจะเผยความลับว่า ต้นที่ออกลูกดกๆ อยู่ตอนนี้เป็นมะปราง มันจะมีรสชาติเปรี้ยวจนเข็ดฟัน ตั้งแต่ตอนที่มันเริ่มออกผล ไปจนตอนที่มันสุกก็ยังจะเปรี้ยว แต่จะเปรี้ยวลดลงและมีความหวานเข้ามาแซม เมื่อตอนที่มันสุกจัดๆ แล้วนั่นเอง จึงพร้อมจะกินพร้อมจะไปขาย

ไอ้ลูกที่นายม่อนเด็ดมานั่น คงจะยังไม่สุกเต็มที่ เลยมีแต่รสเปรี้ยวอย่างเดียว ย่าเลยบอกว่าต้องกินน้ำปลาหวาน หรือไม่ก็น้ำจิ้มหวานๆ จะได้ช่วยลดความเปรี้ยว

ส่วนอีกต้นถัดไป ผมดูว่าลักษณะคล้ายมะปรางเหมือนกันแต่ลูกเล็กกว่ามาก ย่าบอกว่าอันนี้จะหวานต่อให้เป็นผลดิบก็หวาน ก่อนบอกให้ผมเด็ดมาจากต้นล้างน้ำแล้วให้พ่อแม่และม่อนได้ชิมซึ่งรสชาติมันหวานจับใจจริงๆ  ผลคล้ายกัน แต่รสชาติต่างกันกับต้นที่เราลองตอนแรกโดยสิ้นเชิง

ก่อนที่เราจะทันได้ทำอะไรกันไปมากกว่านี้ ก็มีเสียงสามล้อเครื่องวิ่งมาจอดหน้าบ้าน ขอไม่บรรยายลักษณะสามล้อเครื่องนะคับ เพราะสามล้อเครื่องที่นี่เขามีเอกลักษณ์จริงๆ ต้องไปแถวสกลนคร นครพนมประมาณนั้นถึงจะมีโอกาสได้นั่งสามล้อเครื่องแบบที่เห็น (Hackz บ้านผมก็มีนะแบบที่ว่า ส่วนมากมันจะคล้ายกับตุ๊กๆ ในบางกอกเรานั้นล่ะครับ เพียงแต่ว่าตรงที่เรานั่งและตัวเครื่องรถยนต์มันจะสูงกว่าแค่นั้นเอง อ้ออีกอย่าง วิ่งได้เร็วและแรงได้ใจมากๆ ทีเดียว)

ติ๊บลงจากสามล้อมา ด้วยหน้าเหรอหรา งุนงงกับการมาเยือนของพวกเราทั้งสี่คน ก่อนหิ้วของลงมาจากสามล้อพร้อมกับผู้เป็นป้าที่เดินหิ้วของมาวางที่แคร่เช่นเดียวกัน

“พ่อ แม่ พี่ไม้หวัดดีคับ ทำไมมาไม่บอกไม่กล่าว จะได้อยู่เตรียมต้อนรับ” ติ๊บเอ่ยทักทาย

“จะบอกได้ไงละลูก พ่อกับแม่แล้วก็ม่อนยัง ไม่รู้เลยว่าไม้จะพาพวกเราไปที่ไหน แล้วก็มาถึงที่นี่แบบไม่รู้ตัวเหมือนกัน” พ่อผมตอบพลางหัวเราะ

“ย่าคับ ป้าคับ อันนี้พ่อกับแม่ผม ส่วนนั่นนายม่อน น้องชายผมคับ” ผมเอ่ยแนะนำพ่อแม่และน้องชายให้ย่ากับ ป้าได้รู้จักก่อนที่ทั้งสองจะยิ้มด้วยไมตรีจิตมายังทั้งสามคน

“อันนี้ย่า แล้วก็ป้าของติ๊บคับ” ผมบอกพ่อกับแม่ก่อนจะปล่อยให้ผู้ใหญ่ได้คุยกันเป็นการสร้างความคุ้นเคย

ตอนนี้ผมกับติ๊บเดินเข้ามาในบ้าน ก่อนนำน้ำฝนลอยดอกมะลิไปให้พ่อกับแม่ได้ชื่นใจ

“ทำไมมาไม่บอกติ๊บก่อน จะได้อยู่เก็บบ้านเก็บช่องต้อนรับ” ติ๊บบอกพลางทำหน้าดุใส่ผม

“ตอนแรกก็ไม่ได้กะจะมา แต่คิดถึงอ่ะทนไม่ไหว เลยพาพ่อกับแม่มาสู่ขอ” ผมบอก่อนเดินไปสวมกอดเอวบางนั้นไว้หลวม ก่อนได้รับผลลัพท์กลับมาเป็นการตีเบาๆ ที่แขนของผม

“เว่อร์ไปละ อย่ามารุ่มร่ามแถวนี้” ติ๊บเอ่ยก่อนหันหน้ามาสบตากับผม

ผมก้มลงไปหอมแก้มใสนั้นทีนึงให้หายคิดถึง ที่ไม่ได้เจอมาหลายวัน ก่อนจัดการยกน้ำฝนลอยดอกมะลิมาให้พ่อกับแม่ได้ชื่นใจ

ซักพักติ๊บจัดการเอาเสื่อมาปูข้างๆ แคร่เพราะหลายคนขนาดนี้นั่งบนแคร่ไม่หมดแน่ๆ

หลังจากปูเสื่อเสร็จเรียบร้อย เจ้าตัวเล็กของผมก็เดินเข้าไปในครัวอีกรอบโดยมีผมตามไปเป็นลูกมือ ก่อนเดินกลับออกมาพร้อมถ้วยน้ำปลาหวานในมือ และน้ำจิ้มสูตรส่วนตัวของเจ้าตัวเอง

ตอนนี้เจ้าม่อนดูสดใสขึ้น เมื่อรับหน้าที่ในการปีนต้นมะปรางทั้ง เปรี้ยวทั้งหวาน ก่อนจะต่อด้วยการปีนต้นมะยม  มะม่วงลงมาใส่กะละมังล้างน้ำเรียบร้อย

พ่อผมดูจะชื่นชอบบ้านสวนของติ๊บมาก เพราะมีทุกอย่างกินได้ตลอด ไหนจะผลไม้ ไหนจะผักในสวน และแม่ผมก็ออกอาการชื่นชอบที่นี่ไม่ต่างกัน

“แล้วคืนนี้จะนอนที่นี่หรือนอนที่ไหนกันจ๊ะ” ย่าถามขึ้นหลังจากที่พวกผมลิ้มรสผลไม้สดๆ จากสวนกันเรียบร้อย

“ขอนอนกับย่าด้วยได้มั้ยคับ รบกวนย่ารึป่าว” ผมออกอาการออดอ้อนย่าอีกรอบ

“นอนได้ตามสบาย แต่บ้านนี้ไม่มีแอร์นะ อากาศร้อนกลัวจะนอนไม่สบายกัน” ย่าตอบ

... มีต่อครับ

[dr.mike]

 

รูปคู่นี่ต้องเสียใจด้วยนะคับ  ไม่ได้จริงๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เวปแห่งนี้ไม่อนุญาตให้โพสรูปติดเรท   คร้าบบ  ฮ่าฮา  เลยมีแต่รูปเดี่ยวๆหมอติ๊บ
และผมเองก็ชอบที่จะเป็นตากล้องมากกว่านายแบบ  เลยไม่ค่อยมีรูปผมเท่าไหร่คร้าบบบบ  อย่าว่ากันนะ

[knightofbabylon]

นสพ.ไทยรัฐหรือเปล่าหว่า คุ้นๆเรื่องข่าวอยู่เหมือนกัน แต่มันนานมากแล้วววว..นึกไม่ออก
ไปพักบ้านคุณหมอติ๊บนี่เอง แต่ขำตรงเอาช้างมาฉุดก็ไม่ไปพักที่โรงแรมในตัวเมืองนี่แหละ
 

ช่วงนี้คุณหมอไม้ขยันเปลี่ยนอวาตาร์มากเลยนะเนี่ย
แต่แฟนคลับชอบเพราะเป็นข้อได้เปรียบของแฟนคลับ โฮ่ๆๆๆๆๆ
ว่าแต่รูปคู่นี่ถึงขั้นติดเรทเลยเหรอคะ? ฮ่าๆ บอกแบบนี้ แฟนคลับยิ่งอยากรู็้อยากเห็นนะจะบอกให้

ไม่ได้หายไปกับบอลโลกน้าาาาาาา..
กลับมาแว้วววววววว..
ดูบอลต้องดูที่ทีมเวิร์คและฟอร์มทีมสิ หน้าตานักเตะ เอาไว้นอกสนามค่อยว่ากัน  


จะครบ1000รีแล้ววววววววว (กระโดดโลดเต้น)


ปล. ลืมบอกไป เห็นชื่อตอนแล้วนึกว่าหมอบอยหรือหมอจ๊ะโอ๋มาตีท้ายครัวคุณหมอไม้ซะอีก 55+

[puenfriend]

น่าสงสารคุณHackzจังงงง

ยังไงก้อรอตัวเองมาอัพอยู่น่ะ

**ฮ่าๆๆ ลองไม่ยอมพี่หมอติ๊บดูดิพี่หมอไม้

ไม่อยากจะนึกภาพเลยน่ะเนี๊ย

มีภรรยาดี ชีวิตก็เจริญก้าวหน้าเเน่นอน จิงมั้ย??

ว่าเเล้วขอปลีกตัวหาเสบียงให้เต็มท้องบ้างดีกว่า

[Loidelohm]

รีบนจ่ายตังส์มา ผมมี 8 รูป             55555555555+


รวยเละแน่ตรู....


ประมาณว่าจ่ายเพื่อดูเมียงูเลย เหอ เหอ

อ๋ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

อายจังเลย มันหลุดลงไปตั้งหลายรีแน่ะ


นายแฮ็คส์ช่วยพี่ด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
(พี่ช่วยตัวเองมานานแล้ว  55555555555+)

[thehackzzi]

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 51 ตี... ท้ายครัว (ต่อ)
21:34 11/6/2010

“นอนได้ตามสบาย แต่บ้านนี้ไม่มีแอร์นะ อากาศร้อนกลัวจะนอนไม่สบายกัน” ย่าตอบ

และนั่นก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับทุกคนในบ้านผมเลย เมื่อทุกคนต่างลงความเห็นว่าจะนอนบ้านสวนนี้กันทุกคน ไม่มีใครอยากไปนอนโรงแรมในเมืองแม้แต่คนเดียว โดยเฉพาะผมเอาช้างมาฉุดก็ไม่ไปแน่ๆ (Hackz ก็อยู่กับที่รักนิ -^-*)

ตอนนี้ก็ใกล้ค่ำแล้ว ป้าลงมือเข้าครัวไปทำกับข้าวอยู่ในครัว ที่ตอนนี้ดูสะอาดสะอ้านเพราะเป็นครัวใหม่ที่เพิ่งสร้างเสร็จนั่นเอง ลูกมือก็คือแม่ผม ที่ฝีมือการทำอาหารก็ไม่แพ้ใครแน่นอน โดยมีผมและติ๊บช่วยอยู่ห่างๆ

ส่วนนายม่อนตอนนี้ก็ตื่นตากับการดูเกียรติบัตรและรูปผลงานๆ ต่างของติ๊บที่แขวนไว้ที่ผนังบ้าน และไปสนใจเอารูปจากหนังสือพิมพ์ ที่มีรูปติ๊บ ป้า และย่าเมื่อตอนเป็นข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ ที่ตอนนี้ใส่กรอบสวยงามแขวนอยู่ที่ผนัง (Hackz อยากรู้จริงๆ ว่าเป็นหนังสือพิมพ์อะไร ฉบับไหน จะได้ตามไปแอบซุ่มยิง[มุข])

ส่วนพ่อผม ก็คุยกับย่าถึงเรื่องราวต่าง และมีเสียงหัวเราะดังมาจากหน้าบ้านเป็นระยะๆ

และตอนนี้ก็ทำให้ผมมั่นใจได้ในระดับหนึ่งว่า พ่อแม่ของผมก็ไม่ได้รังเกียจอะไรกับครอบครัวจนๆ ของคนที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ และดูท่าแม่จะชื่นชมติ๊บมาก เมื่อเจ้าตัวลงมือทำกับข้าวช่วยอยู่ในครัว…

จนค่ำ อาหารเย็นเสร็จเรียบร้อย ก็ยกออกมาวางบนแคร่

วันนี้เมนูโปรดของติ๊บยังคงมีอยู่เช่นเดิม ‘แกงไก่บ้านใส่ฟักทอง’ ฝีมือของติ๊บล้วนๆ

‘แกงหน่อไม้’ อาหารอิสานแท้ๆ ดังเดิม หน้าตาอาจจะไม่เท่าไหร่ แต่รสชาติขอบอกว่าสุดยอด (Hackz เข้ามาคอนเฟิร์มด้วยคน ว่าอร่อย แซ่บมาก)

‘ฉู่ฉี่ปลาเนื้ออ่อน’ อันนี้ฝีมือแม่ผมเอง

และอีกเมนูเรียกความฮือฮาให้ผมเมื่อคราวก่อน แต่ตอนนี้เรียกเสียงฮือฮาจากพ่อแม่และม่อนแทน ‘ปลาช่อนตัวใหญ่’ เผาอยู่ในกระบอกไม่ไผ่ หอมเตะจมูกมากๆ

ส่วนอาหารหวานคราวนี้ไม่ใช่ฟักทองแฮะ เนื่องจากเป็นหน้าร้อน มะม่วงในสวนสุกกันเยอะแยะ ของหวานของเราวันนี้จึงเป็น ‘ข้าวเหนียวมะม่วง’

อาหารมื้อเย็นผ่านไปอย่างเอร็ดอร่อย แม้จะเป็นอาหารอิสานรสชาติจัดจ้าน แต่พ่อแม่ผมที่เป็นคนง่ายๆ ก็ไม่ได้ดูจะเป็นปัญหากับรสชาติจัดจ้านนั้นเอาซะเลย ดูพ่อจะชื่นชอบเอาเสียมากๆ เพราะผมเห็นว่าวันนี้พ่อไม่แตะต้องข้าวสวยเลย ข้าวเหนียวเป็นกะติ๊บๆ เลย

ส่วนแม่ออกปากชมไม่ขาดกับผักสดๆ ที่มาจากสวนข้างบ้าน สดได้ใจแถมไม่มีสารเคมี แต่ที่ได้ใจแม่ไปเต็มๆ คงเป็นฝีมือทำกับข้าวของติ๊บซะมากกว่าละมั้ง ผมว่าชมกันบ่อยเชียว

สารภาพความจริงดีกว่า ที่ผมพาพ่อ แม่และน้องชายมาเที่ยวที่บ้านติ๊บในคราวนี้ จุดประสงค์หลักของผมคืออยากให้เราสี่คนได้มีโอกาสท่องเที่ยวด้วยกันบ้าง หลังจากผ่านเรื่องอะไรมาพอสมควร

พ่อ ตั้งแต่ผันตัวเองออกมาจากราชการ ก็ไม่ค่อยมีโอกาสไปต่างจังหวัดเท่าไหร่นัก

แม่ รายนี้ก็ไม่ต้องพูดถึง เพราะทั้งวัน ทั้งปีอยู่แต่ในคลินิก

ม่อน อาจจะเป็นจุดประสงค์หลักที่พามาเลยก็ได้ ผมอยากให้ม่อนเห็นรูปแบบการใช้ชีวิตของติ๊บ การเห็นคุณค่าของชีวิตตัวเอง แนวคิดอะไรหลายอย่างๆ ในตัวติ๊บที่ผมเชื่อว่าจะทำให้ม่อนคิดได้

และนอกเหนือไปจากนั้น ผมอยากรู้ว่าสองครอบครัวที่มีที่มาต่างกันโดยสิ้นเชิง จะยอมรับความแตกต่างของกันและกันได้แค่ไหน แต่ตอนนี้ผมมั่นใจแล้วว่า มันไม่ใช่ปัญหาเลยสำหรับความแตกต่างที่มี และที่ผมมั่นใจสุดๆในตอนนี้คือคนที่นั่งยิ้มรับคำชมจาก พ่อและแม่ผมไม่ขาดนี้เอง คนนี้แหละใช่สำหรับผมที่สุดแล้ว

หลังจากอาหารมื้อเย็น ผ่านพ้นไปด้วยความอิ่มหนำสำราญ ของพวกเราทั้งสองครอบครัว ผมก็ปล่อยให้ผู้ใหญ่มีโอกาสได้พูดคุยทำความรู้จักแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันอยู่ที่หน้าบ้าน ผมกับติ๊บช่วยกันล้างจานอยู่ที่หลังบ้าน ส่วนเจ้าม่อนก็ขอตัวอาบน้ำ

“เป็นไงบ้างวันนี้” ผมเอ่ยถามขึ้นในขณะที่นั่งล้างจานหลังบ้าน

“เป็นไงคือ...” ติ๊บเงยหน้าขึ้นมาถามงง

“ก็พี่พาพ่อกะแม่มาดูตัวติ๊บเลยนะนี่ ว่าจะให้มาขอติ๊บละ” ผมพูดขำแต่เจ้าตัวก็หน้าแดงก่ำ

“ก็ติ๊บเคยเจอพ่อกับแม่พี่ไม้มาแล้วนี่คับ ต้องดูตัวอะไรอีก ติ๊บต่างหากต้องถามพี่ไม้ว่าเป็นไง”

“พี่ว่าดีทีเดียวแหละ พ่อกับแม่ ดูจะชื่นชม ย่ากับป้าติ๊บมากเลยนะ”

“เป็นอย่างงั้นก็ดีซิ” ติ๊บตอบยิ้มๆ ก่อนเขินหนักขึ้น เมื่อผมกำมือนั้นบีบเบาๆ ทั้งๆ ที่ยังอยู่ในกะละมังล้างจาน โอกาสแบบนี้ก็โรแมนติกได้เนาะไม้เนาะ อิอิ

กลางคืนของวันนั้น ผมจำได้ว่าติ๊บเอาเสื่อมาปูตรงที่เดิมที่เราเคยนอนดูดาวด้วยกัน แต่ตอนนี้เป็นที่สวีทของพ่อกับแม่ผมซะงั้น โรแมนติกไม่อายลูกเต้าเลยแฮะ เราเจ็ดคนนั่งสนทนากันอยู่ใต้ต้นมะปรางหน้าบ้าน เพราะช่วงนี้เป็นฤดูร้อน นอนตาก-ลม อากาศสดชื่นแบบธรรมชาติ ที่คนเมืองกรุงไม่ค่อยมีโอกาสสัมผัสได้บ่อยนัก

บ้านหลังเดิมที่ผมเคยมาเยี่ยมเยือนเมื่อคราวก่อน ตอนนี้ถูกกั้นด้วยผนังปูนฉาบสีขาวเรียบร้อย แบ่งออกเป็นห้องนอนใหญ่หนึ่งห้องให้ย่ากับป้านอนด้วยกัน ส่วนตอนนี้หน้าตู้ที่ผมเคยนอนกับติ๊บ ก็ถูกเปลี่ยนเป็นที่ดูทีวี และมีที่นอนสำหรับผมและติ๊บอยู่เช่นเดิม

ส่วนพ่อกับแม่และนายม่อน ไปนอนกางมุ้งเปิดหน้าต่างรับลมอยู่อีกฟากของบ้าน ทั้งสามคงเหนื่อยล้ากับการเดินทางจึงหลับไปในเวลาอันรวดเร็วหลังจากเข้านอน

ผมกับติ๊บเดินออกมานอนดูดาวกันต่อรับช่วงจากพ่อและแม่ มือกอบกุมมือน้อยนั้นไว้อย่างดี

ตอนนี้ดูเหมือนทุกอย่างสำหรับเราสองคนจะดูลงตัวไปหมดทุกสิ่งทุกอย่างแล้วจริงๆ ขาดก็แต่ยังไม่ได้คุยแบบเปิดเผยทั้งกับพ่อแม่ผม และป้า ย่าของติ๊บ แต่ผมเชื่อว่าสิ่งที่ผมทำเพื่อติ๊บมาตลอด ก็คงไม่ได้ปกปิดหรือเป็นความลับเกินกว่าที่พวกท่านจะรับรู้ได้หรอกมั้ง ว่าผมสองคนคงไม่ใช่แค่คนรู้จักกันธรรมดา และที่ผมอยากพาพ่อกับแม่มาดูตัวติ๊บ เพราะอยากรู้ว่าถ้าวันนึง ที่ผมบอกพ่อกับแม่ว่าผมคบกับติ๊บอยู่ พ่อแม่ผมจะยังยินดีและเห็นด้วยอยู่หรือไม่

ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากปากเราสองคน มีเพียงความอบอุ่นจากมือหนึ่งที่ส่งทอดไปอีกมือนึงที่รับรู้และเข้าใจได้เป็นอย่างดี ก่อนจะเข้าไปนอนกันในตอนดึกๆ ที่อากาศเริ่มเย็นลง…

เช้านี้ป้ายังคงตื่นเช้าเช่นเดิม เพื่อหุงหาอาหารและเตรียมสำรับให้ติ๊บ พาพวกผมไปทำบุญที่วัดกันในตอนรุ่งเช้า  ผมจัดการตื่นมาอาบน้ำอาบท่า ก่อนปลุกพ่อแม่และเจ้าม่อนไปตื่นตากับตลาดเช้าของที่นี่ ที่มีปลาสดๆ จากแม่น้ำ  พืชผักสดๆ จากไร่ และของกินท้องถิ่นอีกหลายเมนูก่อนจะกลับมาชวนย่าและป้าไปที่วัดด้วยกัน เพราะรถผมเป็นรถครอบครัว คนแค่เจ็ดคนนั่งได้สบาย หลังจากทำบุญตักบาตรเสร็จเรียบร้อย พ่อกับแม่ผมก็อยากไปไหว้พระธาตุพนม ผมได้ทีจึงเอ่ยปากชวนย่าและป้าติ๊บไปไหว้พระธาตุพนมด้วยกัน ซึ่งย่าและป้าก็ตอบตกลงเพราะไม่ได้ไปมานานมากแล้ว

ผมขับรถมาตามถนนเลียบลำโขง แวะไหว้พระธาตุท่าอุเทนที่เคยมาไหว้แล้วครั้งหนึ่ง โดยคราวนี้ติ๊บก็ออกตัวเล่าถึงประวัติความเป็นมาของที่นี่ได้เป็นอย่างดี ก่อนเรามุ่งหน้าสู่วัดพระธาตุพนมที่อยู่ไกลออกไปเกือบร้อยกิโลเมตร และมาคราวนี้ผมมีโอกาสได้เที่ยวในตัวเมืองนครพนมด้วยแฮะ ได้ลงไปไหว้ศาลหลักเมือง ชมเขื่อนริมแม่น้ำโขงที่สวยงามสุดลูกหูลูกตา และตอนนี้เป็นหน้าแล้ง แม่น้ำโขงแห้งขอดลงไปจนมองเห็นสันดอนทรายยื่นลงไปในแม่น้ำ จนแม่น้ำโขงเหลือสายนิดเดียวจนแทบจะเดินข้ามไปฝั่งลาวได้สบายๆ

องค์พระธาตุพนม ตั้งตระหง่าน สวยงามเป็นที่เคารพสักการะของคนไทยภาคอิสาน และชาวลาวเพื่อนบ้านของเราเป็นอย่างดี เพราะสายๆ แบบนี้ผู้คนเนืองแน่นทั้งที่ไม่ได้เป็นวันสำคัญทางศาสนาแต่อย่างใด

ติ๊บเล่าให้ผมฟังว่า ตอนเรียนมัธยมติ๊บต้องเป็นตัวแทนของโรงเรียนมารำบูชาองค์พระธาตุพนมทุกปี ที่ชาวนครพนมในแต่ละเผ่าจะมารำบูชาองค์พระธาตุพนมในเช้าของวันไหลเรือไฟ ผมเลยได้รับรู้อีกหนึ่งความสามารถพิเศษของติ๊บก็คือ การร่ายรำพื้นเมืองนั่นเอง

หลังจากไหว้พระธาตุพนมเสร็จเรียบร้อย เราก็เดินทางกลับกันในช่วงบ่ายๆ ก่อนมาแวะที่ตัวเมืองนครพนมเพื่อซื้อของขึ้นชื่อที่นี่ จำพวกหมูยอ ปลาส้มและอาหารพื้นเมืองเพื่อเป็นอาหารเย็นของพวกเราทั้งเจ็ดชีวิตต่อไป...
...>โปรดติดตามตอนต่อไป Coming soon!

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ความสุขที่ได้อ่านตอนนี้ทั้งหมดทั้งมวล ยกให้ครอบครัวพี่ติ๊บและครอบครัวพี่ไม้ครับ และก็แอบดีใจที่ผมได้เกิดเป็นลูกข้าวเหนียว โดยมีพี่ไม้เป็นไกด์เล่าเรื่องและความเป็นมาของชาวอีสานในจังหวัดต่างๆ ให้เพื่อนๆ ชางเล้าเป็ดได้อ่านกัน ได้อย่างดีและละเอียดมาก...
ปล2. อ๊ากอยากจะบ้าตาย ทำไมกดโำพสต์แล้ว ข้อความมันกุดหว่า อ๊ากกก หลายรอบกว่าจะได้ เน็ตตรู

[sweetener]

แกงหนอไม้  อยากกินมากมาย
สองบ้านเข้ากันได้เป็นอย่างดี
เป็นนิมิตรหมายที่ดีมากๆเลย

บ้านซิ่มกับบ้านหมอคงอยู่เวิ้งเดียวกัน
วันนี้ซิ่มก็ไปหาไรกินที่บ็องเหมือนกันค่ะ