หมอไม้กลับมารายงานตัวคับผม
ไม่เจอตั้งนานคิดถึงหัวเหม่งๆนี่จัง มาให้หอมหน่อยจิ
ไม่เจอตั้งนานคิดถึงแก้มใสๆนี่จัง มาให้หอมหน่อยจิ
ไม่เจอตั้งนานคิดถึงปากบางๆนี่จัง มาให้จุ๊บหน่อยจิ
ไม่เจอตั้งนานคิดถึงตัวเล็กๆนี่จัง มาให้อุ้มหน่อยจิ
ไม่เจอตั้งนานคิดถึงก้นงอนๆนี่จัง มาให้.............ตีก้นซักทีดิ
อุตว่าคิดอยู่ตั้งนานว่าเจอกันที่ห้องจะพูดอะไรเป็นประโยคทักทายให้หวานที่สุด
คิดมาตั้งสามสี่ชั่วโมงบนเครื่องบิน แต่ต้องกราบให้กับสำนวนที่เด็ดกว่าของหมอติ๊บ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไม่เจอตั้งนานคิดถึงกะเป๋าตังค์ใบนี้จังเลย ขอตังค์กินไอติมหน่อยจิ
ว่าแล้วก็ควักเอากระเป๋าตังค์ของผมที่อยู่ในเสื้อสูท วิ่งลงไปซุปเปอร์มาเก็ตอย่างรวดเร็ว เรียบร้อย
อืมมมมม ไม่ทันแล้ววววววว มันร้ายจริงๆ
หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218 (อ่าน 2051472 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก