หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218

[aim]

ไม่เคยเลยที่จะอ่านข้อความของคุณหมอทั้ง 2 แล้วจะไม่ได้ข้อคิดดี ๆ กลับมาให้นั่งคิด
ขอบคุณสำหรับ ความคิดด้านบวกที่จะทำให้เราดำรงชีวิตได้อย่างมีความสุขมากขึ้น

ปอลิง 1.น้องหมอติ๊บสรุปว่าไอติมร้านไหนอร่อยกว่ากันจ๊ะ
ปอลิง 2.หวังว่าวันนี้หมอไม้คงไม่ได้กินมาม่านะ

[prikphed]

 

วันนี้ออสเตรเลียถูกเตือนให้เฝ้าระวังหางเลขจากซึนามิ...หวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ

[StillLoveThem]

....ส่วนนึงที่ทำให้หมอติ๊บ อ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ ก็คงเป็นเพราะได้อยู่กับธรรมชาติ และไม่ต้องแข่งขันกับคนอื่น
....หมอติ๊บแข่งขันกับตัวเอง เลยมองอะไรได้ทะลุปรุโปร่ง เลยเป็นผลดีกับตัวเอง และส่งผ่านมาถึงหนุ่มผู้โชคดีคนนั้นด้วย..ใครหว่า
....ส่วนเรื่อง..เลือกร้านไอศรีม ไม่ถูก ทีหลังก็บอกว่า เข้ามันทั้งสองร้านแหละ กินร้านแรกก่อน แล้วก็ค่อยเข้าร้านที่สอง
....แทนที่ พอเจอกันอีกครั้ง หมอไม้จะกลายเป็นคิงคองยักษ์  ทีนี้แหละหมอติ๊บได้กลายร่างเป็นคิงคองน้อย แทน

[pjaejin]

กร๊ากกกกก 
ขำน้องติ๊บอยากรู้จักคุณคิมซะงั้น 
คุณพี่ว่าน้องติ๊บอยู่กับผชไทยหน้าตาเกาหลีแบบพี่ไม้อ่ะดีละ   

เหนด้วยกับน้องติ๊บทุกประการในการปรับสภาพตัวเอง
พยายามอยู่ง่าย ทานง่าย ใช้ชีวิตเรียบง่ายเข้าไว้
จะคิดพูดหรือทำอะไรก็ตามต้องคิดให้ดีและมีสติตลอดเวลา
เพราะสังคมคนไทยในต่างประเทศมันเล็ก
และคนไทยนี่แหละที่ทำร้ายคนไทยด้วยกันเอง 

[nonae]

หมอไม้ ลงมาหลายตอน อ่านเพลินเลย
ฝากความคิดถึง หมอติ๊บด้วยนะ ฝากกอดไม่ได้แล้วซิ อิอิ

[icyblue]

มาอ่าน 2 ตอน พร้อม update ปัจจุบันหมอติ๊บ

เรื่องเวลา กับการนอนตื่นสาย อะจ๊าก คุณหมอติ๊บค่ะ กระเทือนมากค่ะ  แบบว่าเค้าก็เป็นคนประเภทนั้นเหมือนกัน 

หมอไม้ จำเหตุผลมาได้ตั้ง 6 ข้อ แล้วก็ปฏิบัติแต่โดยดี อย่างงี้ไม่ให้หมอติ๊บรักยังงัยไหวล่ะค่ะนั้น 

แล้วก็เรื่องดอกหญ้า อีก  คุณหมอติ๊บช่างมีคติ ปรัชญา มาเปรียบเทียบได้ลึกซึ้งจริงๆค่ะ นับถือๆ 


ส่วนเรื่องหญ่า.....ย  ไอติมเจ้าปัญหา ที่ทำเอาหมอติ๊บเลือกบ่ถูก ช่างน่าเห็นใจจริงๆ ค่ะ

โถๆ คุณหมอติ๊บถ้าลำบากก็เข้ามันทั้ง 2 ร้านเลยค่ะ จะได้แฟร์ๆ กันไปเลย 

มาเล่นมุกปรึกษาที่รักแบบนี้เดี๋ยวก็หัวใจวายกันพอดี  (ทำเอาหมอไม้คิดไกลว่าหมอติ๊บจะปันใจซะแย้ว หุหุ)


  หมอไม้ & หมอติ๊บ

[bbyuqin]

หมอติ๊บข๊ะเดินเข้ามันทั้งสองร้านนี่หล่ะ ชิมทั้งสองอย่างเลย 

ชอบจังกับข้อคิดเรื่องการตื่นสายกับเรื่องที่ไม่ควรยึดติดกับสิ่งใดๆ ได้ข้อคิดมาเยอะเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

[Pra2]

พี่หมอติ๊บมีความคิดดีๆให้คิดตามอีกแล้ว
 

[Sabaijai]

hackz....เรียกว่าไรอ่ะ...ทิดหรือเปล่า???...

งั้น...ทิด hackz ซินะ...

เริ่มต้นด้วย "เจริญพร" พี่ก็นึกว่า แอบมาเข้าเล้าซะอีก...ที่แท้ก็ลาสิกขาแล้ว

อนุโมทนาบุญอีกครั้งนะจ๊ะ
ยินดีด้วยสำหรับความสำเร็จอีกก้าว กับการจบการศึกษานะ

[Kiss Koki]

เห็นด้วยกะน้อง hackz.. คู่ของคุณหมอเค้า คงเป็นคู่กันแล้วนะ ถึงได้มาอยู่ด้วยกัน
ร้อยพ่อพันแม่ แต่ยังหากันจนเจอ . ..( อิชชี่ คนที่มีคู่แท้ที่สู้ดดดดดด แสดงว่าทำบุญมาเยอะนะเนี่ย ถึงได้เจอรักแท้)...
อยากมีอย่างเค้าบ้าง ไรบ้าง...

v
v

http://www.youtube.com/watch?v=i93BgZLLLr0


น้องคะ พี่ว่าเรียนต่อดีที่สุดคะ อีกแค่ 2 ปีเอง มีที่ต่อเยอะแยะ ลงเรียนเลยคะ...สู้ๆๆ  

[Kfc_Pizza]

หมอติ๊บอยากอินเทรนแบบเกาหลี 
 

[noomasoi3]

ขอตอนรับกลับเล้าเป็ดนะจ้ะน้อง...เอ๊ยทิดแฮ็ค:pig2:

ปล.คิดถึงหมอติ๊บกับหมอไม้...แต่เป็นห่วงหมอติ๊บมากกว่านิดนึง อิ อิ

[dr.mike]

เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนที่ 152

ชีวิตต่างแดน ไม่ขาดแคลนรัก









เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเสียเหลือเกิน นี่ผมมาอยู่ที่เมลเบิร์นไม่เท่าไหร่

ตั้งหน้าตั้งตาเรียนอย่างเต็มที่

คงจะเป็นเพราะผมมีเป้าหมายอยากเรียนให้จบภายในสองปีนี้จึงพยายามลงเรียนวิชาพื้นฐานต่างๆให้มากที่สุดภายในเทอมแรกนี้   

ผมจึงรับผิดชอบการเรียนราวกับเด็กเตรียมเอ็นทรานซ์ที่ต้องตื่นแต่เช้าไปโรงเรียน 

เลิกเรียนก็ไปกวดวิชากว่าจะได้กลับบ้านก็สามสี่ทุ่มของแต่ละวัน 




กิจวัตรประจำวันของผมที่นี่คือการตื่นนอนในตอนหกโมงเช้าก่อนจะวิ่งรอบๆบ้านพัก

และใช้ห้องออกกำลังกายที่อยู่ชั้นล่างของบ้านพักในแต่ละวันเรียกเหงื่อและลดไขมันที่อยู่ที่พุงน้อยๆของผมในตอนนั้น

เพราะเจ้าตัวเล็กบอกให้ผมเรียนรู้การกินอยู่แบบเรียบง่ายประกอบกับผมต้องเร่งรีบแข่งกับเวลา 

ดังนั้นอาหารของผมจึงเป็นพวกฟาสฟู๊ดส์เสียเป็นส่วนใหญ่นอกจากง่ายแล้ว

ยังสะดวกรวดเร็วและราคาถูกอีกด้วย

แต่ก็ต้องแลกกับการมาวิ่งและออกกำลังกายเพื่อลดปริมาณแคลอรี่ที่สะสมอยู่ตามร่างกาย 

เวลากลับไปหาเจ้าตัวเล็กจะได้หล่อแมนแอนด์แฮนซั่ม จะได้ไม่ถูกไอ้ตัวเล็กเรียกคิงคองเหมือนเดิม 

หลังจากวิ่งออกกำลังกายในแต่ละวันแล้วผมก็จะเดินออกจากห้องแต่เช้าเพื่อเป็นการเดินออกกำลังกายอีกทางหนึ่งไปยังคณะที่ผมมาเรียนพร้อมๆกับนายคิมและฟางเพื่อนผู้หญิงชาวเวียดนาม ( เธอมีชื่อจริงว่า เหงียนทีฟาง แต่ผมจะเรียกเธอสั้นๆว่าฟางกันมากกว่า ) ที่อยู่ในบ้านพักหลังเดียวกันและเรียนคณะเดียวกัน 

เนื่องจากเราเป็นชาวเอเชียเหมือนกันจึงคุยกันง่ายสนิทกันง่ายเพราะลักษณะพื้นฐานประเพณีและวัฒนธรรมไม่แตกต่างกันมาก

เราจึงสนิทสนมกันอย่างรวดเร็วและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและเล่าเรื่องราวๆต่างสู่กันฟังเสมอๆ

เมื่อผมพักเที่ยงก็มีคิมและฟางเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะ

ส่วนมื้อเย็นก็กลับไปทานเอาตรงหน้าหอพักหรือบางทีถ้าเป็นเย็นวันศุกร์หรือวันว่างๆเราก็จะตระเวรกินอาหารกันตามห้องของแต่ละคน

เช่นถ้าวันไหนเราอยากกินอาหารเกาหลีก็จะรวมพลกันที่ห้องคิม

วันไหนอยากกินอาหารเวียดนามก็รวมพลที่ห้องฟาง

ส่วนวันไหนอยากกินอาหารไทย……  แฮะๆ เพื่อนๆมันจะไม่มารวมพลที่ห้องผมหรอก

พวกเขาเคยมากันทีเดียวเจอข้าวไข่เจียวไหม้ๆของผมเข้าไปมันก็เผ่นแนบกันเสียไม่ทัน

และจากนั้นเป็นต้นมาพวกเขาก็ไม่เคยย่างกรายมาฝากท้องไว้กับอาหารไทยของผมอีกเลย

เมื่อพวกเขาอยากทานอาหารไทยจึงไปรวมพลกันที่ร้านอาหารไทยที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านพักกันเสียมากกว่า 

พูดแล้วก็อายแฟนออกจะเทรนด์มาดีแต่พอเอาเข้าจริงก็นะ  ก็คนมันไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นพ่อครัวนี่หว่า




ช่วงนี้เข้าสู่ช่วงการสอบของผมแล้วจึงตั้งหน้าตั้งตาเรียนเป็นพิเศษ

ตลอดจนอ่านหนังสือมากเป็นพิเศษ ( เมื่อเทียบกับปกติของผมเองนะ  อย่าเอาไปเทียบกับคนอื่นเชียวโดยเฉพาะเจ้าตัวเล็ก ไม่งั้นเวลาการอ่านหนังสือของผมไม่ถึงเสี้ยวหนึ่งที่เจ้าตัวเล็กใช้อ่านหนังสือเป็นแน่ )

โดยเฉพาะการเรียนที่นี่ต้องใช้พื้นฐานทางภาษาที่ดีเสียด้วย

ไอ้ผมก็เป็นพวกเก่งภาษาอังกฤษมาตั้งแต่ต้นเสียด้วยซิ

เลยต้องมานั่งแกะเทปอาจารย์ฟังรอบแล้วรอบเล่า

ทอล์คกิ้งดิคก็เปิดบ่อยเสียจนตัวหนังสือบนแป้นพิมพ์ลางเลือนไปในเวลาอันรวดเร็ว

แต่ถึงผมจะเรียนหนักแค่ไหนก็ตาม แต่หน้าที่ที่ผมไม่เคยหลงลืมไปคือการเปิดคอมพิวเตอร์หลังจากกลับมาถึงห้อง

แล้วก็ออนไลน์เอ็มเอสเอ็นทิ้งไว้

ก่อนเข้าไปอาบน้ำอาบท่าในแต่ละวันก่อนเปิดเชคอีเมลล์จากคนหนึ่งคนที่ผมตั้งหน้าตั้งตาเฝ้านับวันเวลาจะกลับไปพบเจอ 

และก็ไม่มีวันใดที่จะไม่มีเมลล์เข้ามาหาผมเลยเว้นเสียแต่ว่าเจ้าตัวจะขึ้นเวรดึก

หรือเนตมีปัญหาก็จะขาดช่วงการติดต่อไปบ้าง ผมก็ใช้การโทรศัพท์ไปแทนอย่างน้อยไม่ได้อ่านเมลล์ ได้ยินเสียงบ้างเป็นบางครั้งคราวก็ยังดี


วันนี้เป็นวันที่เจ้าตัวเล็กขึ้นราววอร์ดเด็ก 

เขียนอีเมลล์มาเล่าให้ผมฟังเสียยืดยาวอย่างสนุกสนานถึงประสบการณ์การเรียนในแต่ละวันเหมือนเช่นทุกคราวที่ผ่านมา

การเรียนในส่วนนี้เจ้าตัวเล็กเล่าให้ผมฟังว่ามันแบ่งออกเป็นสามส่วน คือเด็กแรกเกิด เด็กเล็ก และเด็กโต

ในส่วนของเกแรกเกิดเมื่อช่วยอาจารย์ทำคลอดบ้างแล้ว

เจ้าตัวเล็กก็เล่าติดตลกให้ผมฟังว่าหลังจากที่เด็กเกิดมาแล้ว  เจ้าตัวเล็กนอกจากศึกษาดูการทำคลอดของอาจารย์หมอที่สอนให้จากประสบการณ์จริงแล้ว

เจ้าตัวเล็กยังต้องฝืนใจทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบเลยนั่นคือการตีเด็ก ( เมื่อเด็กเกิดมาหลังจากดูดน้ำคร่ำในจมูกและหลอดคอแล้ว ยังต้องจับเด็กห้อยหัวตีก้นเพื่อให้ร้องไห้กระตุ้นการหายใจ )

เมื่อต้องตีเด็กเจ้าตัวเล็กก็จะบอกกับน้องว่า

พี่ขอโทษนะจ๊ะ อย่าโกรธเลยน่ะที่ต้องตีก้นทำให้หนูเจ็บ พี่รักหนูน่ะจ๊ะ หนูร้องดังโตมาจะได้เป็นนักร้องเสียงดีๆไง

ผมอ่านอีเมลล์มาถึงตอนนี้ก็นึกหัวเราะอยู่ในที 

มันคงดูตลกพิลึกเมื่อนึกภาพของว่าที่คุณหมอภายใต้หมวกเขียว แมส และเสื้อกาวน์ตัวโคร่ง

คุณหมอตัวเล็กๆหน้าตาก็บ้องแบ๊วอยู่แล้วยังทำตัวบ้าบอแบบนั้นเข้าไปอีก 

แล้วแบบนี้คนไข้จะแอบหวั่นใจไหมนี่ว่าหมอเด็กๆแบบนี้จะรักษาเขาได้จริงเหรอ



ในส่วนของเด็กเล็ก   ว่าที่คุณหมอก็เล่าให้ผมฟังว่าต้องทำตัวเป็นพี่เลี้ยงเด็กใจดีหมั่นกล่อม หมั่นร้องเพลง  และคอยเล่นกับเด็ก

แต่เจ้าตัวดูจะไม่ชอบเอาเสียเลยเมื่อเด็กอ่อนเด็กเล็กจะไม่ค่อยรู้เรื่องสื่อสารกันไม่ได้ 

โดยเฉพาะช่วงที่เด็กร้องเจ้าตัวก็ไม่รู้ว่าเด็กต้องการอะไร

บางทีคงเหนื่อยมากบอกผมว่าแทบอยากจะเด็ดหัวเด็กจิ้มน้ำพริกกินเลยเสียก็มี  ( เริ่มน่ากลัวละแฟนผม )




ในส่วนของเด็กโตเจ้าตัวเล็กบอกว่าดีขึ้นมาหน่อย ตรงที่เขาเริ่มพูดได้สื่อสารกันรู้เรื่อง

เด็กอยากได้อะไรก็สื่อสารกันมากขึ้นการรักษาก็เหมือนการรักษาผู้ใหญ่ทั่วไปในวอร์ดอายุรกรรมมากกว่าก็เลยดูจะไม่ค่อยมีปัญหา

แต่บางทีเจ้าตัวก็ต้องเป็นนักแสดงเล่นกับเด็กๆเป็นนักร้องบ้าง (สงสารเด็กคนนั้นจังเลยต้องฟังหมอติ๊บร้องเพลง )

เป็นหางเครื่องบ้าง

เออ อันนี้นึกภาพไม่ออกเพราะตั้งแต่คนกันมาเคยเห็นหมอติ๊บเต้นอยู่สองครั้ง คือตอนเป็นเชียร์ลีดเดอร์เมื่อตอนปีหนึ่ง

กับตอนซ้อมรับน้องที่ต้องเต้นไก่ย่างส่ายก้นด๊อกแด๊กๆนั่นแหละ ที่ทำเอาผมหัวเราะงอหายทุกทีเมื่อเอ่ยแซวเจ้าตัวเล็กเรื่องเต้น 

บางทีเจ้าตัวก็ต้องรับบทเป็นพี่เลี้ยงเด็กเล่านิทานให้ฟังบ้าง ( คงไม่ใช่ไปเทศน์ให้เด็กฟังเหมือนที่เคยทำกับผมน่ะ )

ผมฟังเจ้าตัวเล็กเล่าแบบนี้แล้วก็อดคิดย้อนกลับไปไม่ได้ว่า 

มีหมอซักกี่คนที่ทำแบบนี้ มีหมอซักกี่คนไปร้องเพลง ไปเต้น ไปเล่านิทานกับเด็ก นี่ติ๊บเป็นหมอหรือพี่เลี้ยงเด็กกันแน่นิ 

แต่ทั้งหมดทั้งมวลคงเป็นเหตุมาจากที่เจ้าตัวเป็นลูกคนเดียว  อยู่คนเดียวโตมาคนเดียวแบบไม่ค่อยมีเพื่อนเล่น

เมื่อเจอเด็กเจ้าตัวจึงรักเอ็นดูและเข้ากับเด็กหลายคนได้ง่ายๆ





นี่คงเป็นอีกหนึ่งข้อที่ผมคิดว่าติ๊บจะเป็นหมอที่ดีได้ไม่ยากในอนาคต  รักนะไอ้หมอหัวเหม่ง

[pjaejin]

แอร๊ยยยยยยยยยยยย
ยังไม่ได้อ่าน
แต่ตามมาเม้นอวาต้า
ใช่รูปหมอหัวเหม่งป่ะคะ
กอดดดดดดดดดน้องติ๊บแน่นๆ  

khun dittt------

ไม่ไหวจะเคลียร์กะพี่ไม้
เสียชื่อคนไทยโหม้ดดดดดดดดดดด 

[Kiss Koki]

คุณหมอไม้ขา เอารูปใครมาลงคะนั้น ช่วยแจ้งด้วย อิๆๆ
.........ไข่เจียวไหม้ เสียชื่อคนเทรนด์หมดเล่ย อดโชว์ เสน่ห์อาหารไทยเลย เสียดาย 555

อยากเป็นเด็กให้น้องหมอติ๊บเลี้ยงอะ 5555555555 น่ารัก

[Sabaijai]

เจ้าตัวเค้าไม่อยู่แอบเอารูปมาแสดงตนอีกแล้ว ระวังมีงอนข้ามแปซิฟิคนะคะ

 

[aim]

นั่นสินะ น้องหมอติ๊บสุดท้ายก็เป็นคุณหมอที่ดีของคนไข้จริง ๆ ด้วย

[pochu52]

เรื่องการทำอาหารมันก็เป็นเรื่องของพรสวรรค์อย่างหนึ่ง เราทำไม่เป็นก็อ้อนคนรักทำให้กินดีกว่าเนอะ คิคิคิ
น้องหมอติ๊บมีมุมน่ารักๆ เยอะจังเลย อิจฉาหมอไม้อ่ะ

[StillLoveThem]

...หมอไม้ก็แก้ตัวใหม่สิเรื่องทำกับข้าวตอนนี้แม่ครัวใหญ่ไปอยู่ที่โน่นแล้ว หาโอกาสแก้ตัวซักครั้งทำให้คิมกินก็ยังดี
...เรียนป.โท ยังต้องกวดวิชากันอีกเหรอ นึกว่าจะมีแต่ม.ต้น ม.ปลาย เรียนเยอะกันจริงๆๆเนอะ

[thehackzzi]

เฮียไม้ ไปทำเสียชื่ออาหารไทยหมด

อย่างนี้ต้องโดนทำโทษ....

[ao16]

   ไม่ว่าจะตอนไหน เวลาไหน หมอติ๊บน่ารักตลอด 

[Jploiiz]

อิจฉาคุณหมอติ๊บของหมอไม้จังง
อยากไปเมลเบิร์นบ้างค่ะ เมืองในฝันเลย

อยากเห็นหมอติ๊บเต้น 555
อยากเป็นเด็กที่นั่นบ้าง
หมอไม้นีี่น้อ
คุณหมอหัวเหม่งไม่อยู่ เอารูปมาอวดเลย =.,=

[Kiss Koki]

  แวะมาดูอีกที รูปแฟนใครอะ ไม่แสดงตัว..ฉกเล่ยนะ555
ใครไม่รู้ หน้าตาน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ...ยิ้มน่ารักอะ น่า () เป็นที่สุด อิๆๆ
เจ้าตัวไม่อยู่ เอาออกมาโชว์ เตรียมตัวเตรียมใจแล้วใช่มั้ยค่ะเนี่ย คุณหมอไม้อิๆๆ ขอบคุณคะ
คุณหมอไม้ มาลงต่อหลายตอนได้ค๊า อิๆๆ อ่านทัน อิๆๆ

[Kfc_Pizza]

หมอติ๊บเหมาะมากกกกก
รักเด็ก
รักธรรมชาติ
เป็นแม่บ้านการเรือน
มีมนุษย์สัมพันธ์ดีกับทุกคน
น่าตาไม่ต้องพูดถึงผ่าน(นึกเอาเอง)

และแล้วหมอติ๊บก็ได้มงกุฏไปครอบครองด้วยปาการฉะนี้
 

[bbyuqin]

หมอติ๊บยิ้มน่ารักมากๆๆๆๆๆ 


คุณหมอน่ารักใจดีแบบนี้คนไข้เด็กๆไม่กลัวแถมจะติดคุณหมอซะด้วยสิ

[Pra2]

น่าสงสารคิมกะฟางจังเลยน่ะค่ะ
ที่มาเจออาหารไทยแบบพี่หมอไม้ ยังดีที่มีร้านอาหารไทย
ไม่งั้นอาหารไทยหมดชื่อแน่ๆ ๕๕๕ 
ล้อเล่นน่ะค่ะ แอบขำตอนตีก้นเด็กจัง อิอิ นึกไม่ออกจริงๆ

[Sabaijai]

อ้าว....แวะมาเปลี่ยนรูปเฉยๆ เหรอค่ะเนี่ย...

[nonae]

เสียชื่อหมด ไข่เจียวยังไหม้ 

[Kfc_Pizza]

  
ที่ได้เห็นกับเขาเสียที
ปล.หมอไม้ขออนุญาติแล้วยังเดียวได้งอนข้ามทวีปหรอก
 

[icyblue]

หมอติ๊บรักเด็ก แต่ถึงยังงัยก็รักคนแก่มากกว่าช่ายมิค่ะ หมอไม้ 55++