หัวข้อ: ll-S-ll.[เรื่องสั้น].ll-รักที่ผมอยากออกแบบ-ll-UP-UP-10-l-05-l-10-ll10.25 am-ll

[Winer]

ติดตามประกาศเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆนะครับ จะอัพเดทบ่อยๆ
ถ้าผู้ใด ตั้งกระทู้ไปแล้ว รบกวนแก้ไขโดยการกด modify ที่รีพลายแรกหน้าแรกของกระทู้ตัวเอง
จะเข้าไปแก้ไขรีพลายและชื่อกระทู้ แรกได้นะครับ

1.นักเขียน  นักโพสทุกท่านกรุณานำข้อความใต้เส้นขึ้นต้นเรื่องด้วยนะครับ
จะได้เป็น การเตือนให้คนอ่าน รู้และตระหนักถึงความสำคัญในการอยู่ร่วมกันอย่างสงบนะครับ
จะได้ไม่มี เรื่องผิดใจ อื่นๆตามาภายหลังนะครับ

2.กรณีที่เป็นเรื่องสั้น  ให้ขึ้นต้นหัวกระทู้ว่า (เรื่องสั้น) ทุกเรื่องนะครับ   เรื่องสั้นเอาแค่ว่าใช้กับเรื่องที่ยาวไม่มาก

3.ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ ได้แต่งเอง ให้ขออนุญาตคนเขียนจนกว่าคนเขียนจะอนุญาตจึงจะนำมาโพส และให้ต่อท้ายด้วย by ชื่อคนเขียน เช่น by somebazaay



****************************************************

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 



****************************************************



 
****



......ผมเกิดมาในครอบครัวเล็กๆ  แต่ไม่ได้มีอะไรพร้อมในชีวิตซักอย่าง  ที่สำคัญพ่อกับแม่มักมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันได้ตลอดซิน่ะ  เพราะพ่อเป็นคนรักเหล้า   แต่ว่ามันก็โชคที่พ่อไม่ใช่คนเจ้าชู้  หากว่าพ่อเป็นคนเจ้าชู้  บ้านผมจะเหลืออะไรอีกล่ะนี่

.... แม้จะมีงานที่มั่นคงทำ  แต่เพราะเหล้า  มันก็พรากสิ่งดีๆออกไปจากชีวิตพ่อหลายอย่าง  นั่นแหละเป็นจุดเริ่มต้นของการทำให้ผมเกลียดคนกินเหล้าเข้ากระดูก  ทั้งที่รู้ว่ามันมีแต่ทำลายคนที่ดื่ม  แต่กลับได้รับความนิยมอย่างท่วมท้น.....

....มันก็กลายเป็นอีกสิ่งที่ทำลายครอบครัวผม  ไม่มีให้มีความอบอุ่นเกิดขึ้น  ผมจึงโตมาท่ามกลาง  ความเหงาใจลึกๆ  ทั้งๆที่มีเพื่อนอยู่รอบกาย  แต่ผมกลับไม่รู้สึกว่าใช่.......



--------------



"...ไอ้ปู    ดีใจจังว่ะที่มรึงอยู่บ้านวันนี้..."
..ปู   เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของผมแม้ว่าจะอยู่คนล่ะหมู่บ้าน  ใจจริงผมชอบมันมาก  เพราะว่ามันเป็นคนที่หน้าตาดีคนหนึ่ง.
"นั่งดิ ว่าจะไปหาเหมือนกัน.."
มันเพิ่งกลับไปจากทำงานที่อื่น...
"..เป็นไงบ้างงานที่ทำ..."
"ก็ดี แต่เงินเดือนน้อยไป..."
"ไปทำด้วยได้ม่ะ.."
"อย่างเพิ่งดีกว่า.."
"ทำไมล่ะ.."
"กูก็ไม่รู้จะทำได้อีกนานหรือเปล่า.."
"แย่ว่ะ..."


ผมนั่งปลงตกกับโชคชะตาเน่าๆของตัวเอง...


....ไม่กี่วันผ่านไป  ผมก็ได้ข่าวว่ามันกลับไปทำงานต่อ  ผมนี่เสียดายจริงๆ  อุตส่าห์ใจจดจ่อรอมันมาตลอด  เคยสัญญากันว่าถ้าเรียนจบ  (ประถม)แล้วเราจะไปหางานทำด้วยกัน.....


หลังจากนั้นไม่นานผมก็เดินทางเข้ากรุงเทพมั่ง  ทะลุทะลวงไปหยุดที่นครปฐม  ต.ศาลายา....

เมื่อได้มาอยู่ที่นี่  ผมชอบมากๆเลย  เพราะบรรยากาศมันแบบบ้านนอกๆที่เคยอยู่  แถมมีท้องไร่ท้องนา  อากาศบริสุทธิ์กว่ากรุงเทพเป็นไหนๆ..  แถมที่นี่มีอะไรให้มองเยอะแยะ..ซี๊ดดด..


"ตึ๊กกกกกกกกก



"ตั๊กกกกกกกก



"ตึ๊กกกกกกก



"ตั๊กกกกกกกกกกกก



"เง้วววววววววว



"วื๊ดดดดดดดด


เสียงเครื่องจักรต่างๆทำงานดังสนั่นลั่นหูไปหมด...  

....เปล่าครับไม่ใช่โรงงานที่ไหน  มันเป็นสถานที่ก่อสร้างแห่งนึงในนั้น...

แหม่   .ก็เด็กอย่างผม  จบก็แค่ป.6  อายุก็ยังไม่ถึง 15  จะไปทำงานอะไรได้ล่ะครับ  นอกจากงานที่รับคนไม่จำกัดอย่างนี้....


..ผมล่ะสงสารชีวิตตัวเองจริงๆ  ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะต้องมาทำงานก่อสร้าง  ทั้งที่ผมก็รักสวยรักงามบ้างเหมือนกัน...

..แต่คุณเชื่อมั้ยว่าผมมีความสุขเหมือนกันที่ได้ทำงานนี้  มันมีอะไรหลายอย่าง  อย่างแรกคงเป็นเพื่อนๆ  เพื่อนเยอะ  เลิกงานแล้วก็จะเล่นกันเฮฮา  ไปออกกำลังกายบ้าง  เดินเล่น เก็บผักเก็บหญ้าแบบไม่ต้องซื้อ  เข้าขายเศรษกิจพอเพียง  แถมมันก็สะอาดด้วยน่ะ..

อย่างต่อมาก็คงเป็นดูหนุ่มอาบน้ำ  โอยยย  ไม่อยากพูดถึงโดยเฉพาะหนุ่มมาจากทางเหนือ  กับหนุ่มที่มาจากอีสานตอนบน  ขาวๆ แมนๆ ล้างๆ ควักๆ  แต่ว่าตอนนั้นมันไม่คิดอะไรเพราะว่าเรายังเด็กง่ะ..

มีครั้งหนึ่งพี่แกเป็นคนหนองคาย  ยังวัยรุ่น 17-18  ยอมรับว่าเขาเป็นคนหล่อทีเดียว  แถมผิวก็ขาว  แกจีบพี่คนหนึ่งที่ผมรู้จัก    ตอนนั้นแกมาอาบน้ำ  ผมก็ไปอาบ
แล้วแกก้อเล่นกับพี่คนหนึ่งแกซักผ้าอยู่..ซึ่งพี่คนนี้แกเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูด  เอาแต่ยิ้มๆ..

"เฮ้ยยย  ไอ้........ดูนี่.."

พีแกล้วงเข้ากางเกงในควักเจี๊ยวแกออกมา  แล้วทำเป็นรูดขึ้นลง และหัวเราะ..  ไม่อายผมเลยทั้งที่ผมก็อยู่ตรงหน้า  เพราะผมยืนข้างพี่คนนั้น  ช่างเป็นบุญตา..55

"นี่แหละโว้ย  เอาไว้เสียบ ฉึกกก  สาวๆจะร้อง โอ้ยยยยยยยยยย ซี๊ดดดดดดด   อ่า...."แกสาวแล้วก็เก็บหัวเราะชอบใจ

ผมก็ได้แต่ยืนขำพี่แก  ไม่คิดว่าคนหล่อๆจะกล้าทำ..

(ออกนอกเรื่องไม่รู้อะเปล่า...)

------------




**เย็นวันหนึ่งของช่วงสงกรานต์.....


"ปั่นกินข้าวหรือยัง.."
พี่ชายที่น่ารักของผม  มันเลิกเล่นตะกร้อมาช่วงค่ำสลัวๆ..(พี่ชายที่นับถือสนิทกันมากๆ  ตอนนั้นหลงเลยล่ะ)
"กินแล้วครับพี่..."
ผมมองไปที่ร่างกำยำเหงื่อไหลโฉลมกาย..  ก่อนจะหยิบหนังสือการ์ตูนหัวเราะมาอ่านต่อ..
"อาบน้ำหรือยัง.."พี่แกยืนเอามือท้าวประตูห้อง
"อาบแล้วครับพี่.."
"เออ ดี..."
"งั้นก็กางมุ้งนอน  พี่จะไปอาบน้ำก่อน.."
"ครับ..."

....ผมชอบพี่แกมากๆเพราะว่าแกดีกับผม  มากกว่าพี่ชายแท้ๆอีก  และแกก็เป็นคนดีมากๆ  เก่งเรื่องงานอีกต่างหาก..




เวลาผ่านไปประมาณ..15 นาที..

"ปั่น...."
"ครับพี่.."

ผมหยุดอ่านหนังสือแล้วมองดูแก  ก็ไม่มีอะไร  เพราะทำทุกอย่างที่แกต้องการหมดแล้ว  เมื่อแกไม่พูดไร ผมยกหนังสือมานอนอ่านต่อ...แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เคือบคลานเข้ามา...

เมื่อแกเข้ามาข้างในมุ้ง  มือทั้งสองของพี่ต๊อก จับข้อมือผมทั้ง2ข้าง..แล้วคร่อมลงที่ตัวผม  

ผมมองแกแบบเหลอหลาไม่ทันมุขของแก..

ตอนนี้สายตาที่แกมองผมหวานเยิ้มปนหื่น...

"อะไรพี่....."ผมเริ่มกลัวแต่ไม่แน่ใจอ่ะ..

แกจับมือผมกดไว้กับพื้นทั้ง 2 ข้าง ....ซุกหน้ามาที่ซอกคอไซร้ลง ไรหนวดอ่อนๆ ทำให้ผมจักกะจี้มากมาย  จนต้องขำออกมา...

"อย่าน่ะพี่..."ผมบอกให้แกหยุด

"อย่าพี่..."ตอนนั้นผมไม่รู้คิดอะไร...

"อ๊ากกกกกกกกกกก..."

ผมร้องบ้านแตกเลย  เมื่อแกไม่ยอมหยุดสิ่งที่กำลังล่วงล้ำกายผม..

มันได้ผล  พี่แกหยุดกึกอัตโนมัติ  หัวเราะเบาๆ  แล้วนอนลงข้างผม...


(..อยากบอกว่า  ตอนนั้นถ้าผมมีสติซักนิด  ผมไม่น่าที่ไปร้องเอะอะโวยวายให้เสียฤกษ์ยามงามดีเลยซักนิด   พูดแล้วโมโห   อารมณ์เสียทุกครั้งซิน่า  พี่เขาน่าจะเป็นคนแรกของผม  ไม่งั้นผมก็คงได้สุขสมใจอยากไปล่ะ... ทำไมโง่อย่างนี้ก็ไม่รู้ )



-------------

....เรื่องนี้เขียนไว้นานแล้ว  แต่ไม่กล้าลง  กลัวไม่มีคนอ่าน  เพราะว่ามันพื้นมากๆ  แต่เขียนแล้วก็เลยเอามาปรับแต่งใหม่บางส่วนให้ดีขึ้น.... ทำเป็นเรื่องสั้น น่าจะ 4-5 ตอนแค่นั้นแหละครับ..ขออนุญาต เพื่อนลงน่ะครับ..ติชมกันได้  เอาไม้มาเขี่ยๆเล่นก็ไม่ว่าครับบ..

------------

[LalaBam]

รอติดตามค่ะ
 

เปิดเรื่องใหม่

[NUKWUN]

จะเป็นยังไงต่อ รอติดตาม

[kiwte]

มาต่อไวๆน่ะ รอตอนต่อไป

[motosemo]

มาต่อด้วยนะครับ รับขวัญเรื่องใหม่ เย้ๆๆ

[everytime]

จิ้มๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ ๆๆๆๆ ๆๆ

[Winer]

************
ขอเปลี่ยนชื่อนิดนึง  เพราะคิดว่าน่าจะเหมาะกับเรื่องนี้ที่สุด
จะลงอีกทีไล่ๆกับอีกเรื่อง

รอติดตามค่ะ
 

เปิดเรื่องใหม่

//..ขอบคุณครับ..//

จะเป็นยังไงต่อ รอติดตาม

//..ฝากด้วยครับ  เรื่องอาจจะธรรมดา  เพราะ เน้นไปที่ความเป็นจริง..//

มาต่อไวๆน่ะ รอตอนต่อไป

//..คงไม่นานรอแก้ไขบางอย่างก่อน..//

มาต่อด้วยนะครับ รับขวัญเรื่องใหม่ เย้ๆๆ

//..Thank you มากๆครับ..เรื่องนี้ส่วนใหญ่ กว่า 70 เปอร์เซ็นต์ เป็นของจริง..//

จิ้มๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ ๆๆๆๆ ๆๆ

//..อย่าลืมติดตามน่ะครับ..เรื่องสั้นๆ  ไม่ยาวครับ..//


ครั้งนึงในชีวิต  ไม่คิดว่าจะได้พบ..

[kikilalakik]

อยากอ่านต่อจังเลย
มารอ รอ ก่อนนะค่ะ
เรื่องนี้เรียบง่าย แต่เกิดขึ้นได้จริง

[kiwte]

มาจากเรื่องจริงหรอ???

เมื่อไรจะมาต่ออ่ะ

อยากอ่านต่อเเล้วน่ะ

[Winer]

  มาต่อให้แล้วครับ..(ขอบคุณทุกเม้นท์ครับ  คอนเฟิร์มอีกทีว่าเป็นเรื่องจริง กว่า 70 %)






...ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ  อย่างที่พระท่านสอน...


หลายปีผ่านไป  ผมก็ได้พบเจอความรักมากมายหลายครั้ง  แต่ว่าก็ไม่มีรักครั้งไหนที่ทำให้ผมรู้สึกมันใช่

ครั้งนั้นแม้จะมีนายทหารเรือ มาชอบ ตามใจผมสารพัด  ผมยอมรับว่าเขาดีมากๆทุกอย่าง  แต่ว่ามันไม่ได้ทำให้ผมรักเขาได้เลย
มันเป็นเพราะว่าเค้าไม่หล่อ  พูดตรงๆน่ะครับ  คือเลือกมากด้วยมั้ง...

ถึงเค้าจะเสนออะไรให้ผมหลายๆอย่างแต่ว่าผมก็ปฎิเสธเขาหมดเลย  เมื่อผมไม่ได้รักเขา  ผมก็ไม่คิดที่จะเอาอะไรของเค้า  เพราะถ้าเอาก็เหมือนว่าเราไปหลอกเขา....


ความที่ผมเป็นคนรักเรื่องเรียนมากๆ  และคิดว่าการเรียนจะช่วยทำให้ผมมีชีวิตที่ดีขึ้น  ผมจึงพยายามหาเงินส่งเสียตัวเองเรียนมาเรื่อยๆ  แม้แต่เรื่องงาน  ผมก็ได้ทำงานดีขึ้นเรื่อยๆ....



** สิงหา 25.....


...ผมทำงานออฟฟิตเล็กๆในเมืองแห่งหนึ่ง  เมื่อเอ่ยชื่อขึ้นมาทุกคนต้อง   ......อ๋อ....  ก็เพราะว่ามันเป็นเมืองที่ชาวต่างชาติมาเที่ยวอย่างล้นหลามทุกปี  ทำงานที่นี่มานานแล้วครับ  ทำจากพนักงานเงินเดือนน้อยนิดจน  ได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นเรื่อยๆ  จนมีหน้าที่การงานที่ดีขึ้น  หลังจากที่ผ่านไปหลายปี  อะไรๆก็ดีขึ้นเป็นลำดับ แต่สิ่งที่ผมต้องการที่สุดก็คือ........



**วันหนึ่ง.....

....ขณะที่ผมกำลังนั่งทำงานสบายๆอยู่ในออฟฟิต  แอร์ฉ่ำ  ตอนนั้นทำในส่วนของ ต้อนรับด้วย  จริงต้องทำหน้าที่หลายอย่าง  เพราะว่าคนมีน้อยเขาเซฟคน.

**ลืมบอกว่าที่ทำงานผมจะเป็นออฟฟิตตรงแผนกต้อนรับด้านซ้ายมือจะเป็นทางเดินเข้าตัวตึกแต่จะมีประตูกั้นต้องใช้คีย์การ์ด เข้าไปครับถึงจะเข้าได้...

......บ่ายอ่อนๆ    มีชาย-หญิงคู่นึง..อายุ ราว 30 ปลายๆ ดูภูมิฐาน ผิวขาว  ผิวพรรณหน้าตาดีทั้งคู่เดินตรงเข้ามาที่ออฟฟิต...

“น้องๆ  พี่จะมาดูห้องที่เค้าประกาศขาย  พี่โทรไปหาเค้าบอกว่าให้พี่มาดูได้เลย”ผู้ชายพูดเสียงแข็งกระด้าง เหมือนพวกตำรวจอะไรประมาณนั้น
“ไม่ทราบว่าห้องไหนครับ”ผมถาม
“ห้องเบอร์.............”ผู้หญิงตอบแบบนิ่มๆ  น่าฟังกว่าผู้ชายพูดมาก
“ไม่ทราบว่า  ติดต่อเจ้าของได้มั้ยครับ  เพราะว่าเค้าไม่ได้แจ้งทางเราไว้”
  เพราะถ้าไม่มีการอนุญาต  ทางพนักงานก็ไม่มีสิทธิ์เปิดห้องโชร์ใครโดยพละการ
“พี่ไม่ได้เอาเบอร์มา”ผู้หญิงตอบ
“อะไรน้องคนจะมาซื้อห้อง...จะขัดขวางไม่ซื้อหรือไง”ผู้ชายสวนกลับอย่างแรง แบบหาเรื่อง
“เออ  ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ..หากว่าเจ้าของเค้าไม่ได้แจ้งทางเราไม่มีสิทธิ์เปิดห้องให้ใครดูนะครับ”เราก้อตอบอย่างเรียบๆ
“พี่เป็นตำรวจนะ”น่านขู่เราซะแล้ว...แต่ก็อุยยย...ผู้ชายในฝันเลยแหละคนในเครื่องแบบ
“ขอดูบัตรหน่อยซิครับ”เราก็เข้มไว้ตามกฏ
“อยู่ที่รถพี่ไม่ได้เอามา”คงเป็นคำแก้ตัว
“พี่ขอดูแถวหน้าห้องก็ได้นะ “ผู้หญิงพูดขึ้นบ้าง..
ผมเลยเดินไปเปิดประตูคีย์การ์ดให้เค้าเข้าไปด้านใน...คอนโด..

....ผู้ชายคนนี้ดูดีนะ..คนในเครื่องแบบด้วย  โอ้ยยไม่อยากจะคิดว่ามันน่าขนาดไหน..   ..ความลามกเริ่มออกมาครอบงำจิตใจอันชั่วร้ายของผมอีกแล้ว......

ราวๆ 20 นาทีเค้าทั้ง 2 คนก็ลงมา..สอบถามข้อมูลเกี่ยวคอนโดเพิ่มเติมอีก....เมื่อพอใจแล้ว...


“ปั้งงงงงงง...

เสียงทุบเค้าเตอร์ของคุณผู้ชาย
“แล้วเจอกัน...น้อง”ผู้ชายหันมายิ้มและพยักหน้าให้  ..ฝ่ายผู้หญิงก็หันไปยิ้มให้ผู้ชาย....


แต่ผมซิ....งงง...เค้าหมายถึงไร....เราจะเจอไรมั้ยนี่...แต่พยายามที่จะสลัดความคิดไม่ดีออกไป...









...เป็นเวลาเกือบ 2 เดือน  จนเราลืมเรื่องนั้นไปแล้ว...อยู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงหนึ่งเดินยิ้มเข้าหา

.

...หน้าตาคุ้นๆ  แต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน  ....เค้ายิ้มจนมาถึงที่เค้าเตอร์แล้วขยิบตาข้างขวาให้....

“น้องๆ.....น้องสาวพี่เค้าซื้อห้องแล้วพี่เพิ่งไปโอนมา..พี่ต้องทำไงบ้างง...”

.....ถึงตอนนี้เราก็........อ้ออออ...แล้วครับ     .แต่คราวนี้เค้าดูดี   หล่อกว่าตอนที่เค้ามาครั้งนั้นอีก.....มิน่าล่ะ.....เราถึงนึกไม่ออกว่าใครคุ้น  ตั้งแต่ตอนแรก.....แต่ทำไมมาคราวนี้เค้าพูดนุ่มนวลกว่าคราก่อนจัง  ทีครั้งนั้นพูดจาแข็ง ๆ  ห้วนๆเหมือนคนกวนประสาท..    ..แต่จริงๆก้อชอบนะแมนดี..555


“ขอโฉนดมาก็อบปี้ไว้หน่อยครับ”
“โฉนดเล่อ...เออเดี๋ยวพี่มานะ...”
เค้าเดินไปที่ลานจอดรถใต้ตึก...แป้ปนึงก็กลับมา...
“พี่ถ่ายไว้แล้ว”เค้ายื่นมาให้.
“ขอที่อยู่หน่อยครับ..จะได้เอาส่งเอกสารต่างๆให้”
“น้องสาวพี่เค้าไม่ได้อยู่เมืองไทย..ที่อยู่บ้านพี่ได้มั้ย  เพราะว่าพี่ต้องมาดูแทนเค้าเวลาที่เค้าไม่อยู่”เค้าถามแบบสงสัย
“ได้ครับ”ผมยื่นกระดาษโน้ตให้เค้าเขียนที่อยู่
“เบอร์โทรด้วยครับ”เค้ามองหน้าเรา
“เอาไว้มีปัญหาไรจะได้ติดต่อได้”อีกใจอยากได้เบอร์เค้าด้วยแหละ
“เอาไรอีกมั้ย”เค้าถาม
“ไม่แล้วครับ”ทั้งที่ใจอยากได้   ตัวเค้าเราใจจะขาด..น้ำลายไหล..555
“พี่ขึ้นไปดูห้องก่อนนะ”เขายิ้มให้อย่างเป็นมิตรขึ้น
“ครับ...”ผมตอบ...เค้าเดินขึ้นลิฟท์ไป  หายพักใหญ่ๆก็ลงมา.


.
“น้องพี่กลับแล้วนะ...”เค้ามาบอกลาเรา
“ครับพี่”
“แล้วเจอกันใหม่นะ”เค้าหันมายิ้มอย่างมีความหมายให้  ใจผมนี่ปลื้มแทบระเบิด



......ผมมองตามเค้า..แล้วก็บอกตัวเองเล่นๆว่า      .....เออนี่แหละคนที่เราเฝ้ารอมานานแสนนานไม่คิดว่าจะได้เจอ   .หน้าตาก็ออกไปทางคนมีเชื้อจีน มีอายุ ดูอบอุ่น เข้มแข็ง ดูดี สะอาดสะอ้าน..แถมเป็นตำรวจอีกต่างหาก.

“โอ้ยยย..ตื่นๆๆๆๆจะบ้าไปแล้วเค้ามาพูดด้วยไม่กี่คำ   ก็เคลิ้มจนขาดสติ....ผมต้องเรียกมันกลับมา..วาสนาเราไม่ถึงเค้าหรอก.........ผมบอกตัวเอง




.........คืนนั้นหลังเค้าจากกลับไปแล้ว..  ผมก็คิดถึงแต่เรื่องเค้าตลอด..มันวุ่นวาย..สับสน..ตีกันอลหม่านไปหมด  ถามตัวเองซ้ำๆ  ว่า..ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงมาขยิบตาให้ด้วย...

.......เพราะว่าผมเคยเจอคนมาขยิบตาให้..และเค้าก็มาชอบผมจริงๆๆแต่ว่าคนล่ะเคส...เพราะว่าคนนั้นผมไม่ได้ชอบเค้า.....สรุปแล้ว   คืนนั้นผมนอนไม่หลับทั้งคืน  ดูดิซิครับ..บ้าขนาดไหน  ไม่คิดว่าความรักมันทำให้เราเหมือนคนบ้าและตาบอด  เก็บทุกรายละเอียด  ทุกคำพูดของคนที่เราชอบไว้ในหัวสมอง




.....แล้วทุกอย่างก็.............

“เงียบ....เหงา.........เชียบ...

“วัง............เวง...

เวลาผ่านไปแล้วไปเล่า  ทุกอย่างกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อไปหมด....ไม่มีไรมาทำให้จิตใจตื่นเต้นครึกครื้นเหมือนตอนนั้น   ผมเริ่มอยากโทรหา  แต่ว่าจะหาเรื่องอะไรคุยกับเขาดีน่ะ  เพราะหากโทรไปแล้วบอกว่าคิดถึง  มันคงฮา  หรือไม่ก็ตลกไม่ออก  ถ้าเขาไม่เล่นด้วย.....

 
**

[kiwte]

มาต่อเเล้ว เเล้วคนนี้ใช่คนที่ใช่อ่ะป่าวค่ะ อิอิ

[bbyuqin]

ตามมาอ่านด้วยจ้า....

สนุกมาก 

[kyoya11]

เรื่องจริง70% O.o
มันยังไม่จบใช่มั้ยพี่
อยากอ่านต่อๆๆๆๆๆ