เพราะ U รัก Me
"ปุ่นๆ วันวาเลนไทน์จะไปไหนเหรอ"
พอเข้าห้องช่วยไอ้ตัวแสบหอบของมาวางเสร็จบอยก็เอ่ยถามขึ้น
"วาเลนไทน์ไปกะพ่อหมีขาวเนะ บอยอ่าไปไหน"
"เราว่าจะไปกินไอติมกะเอกอ่ะ"
"อิอิ หว๊านหวานเนะ"
"แหม นายเองก็ไปกะแฟนนี่ ไปกะพี่เฟียตน่าอิจฉาออก"
"เรามะหวานน้า เราจะไปกินอาหารทะเลเผ็ดๆ"
"นั่นล่ะยิ่งหวาน บรรยากาศดีๆ น่าอิจฉาจะตาย"
"เอ๋ ทำมายอ่า บอยก็ไปกินข้าวดิเนะ"
ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ พอวางของลงก็เดินไปหาเพื่อนๆ
"พริกๆ วันวาเลนไทน์ไปไหนหรากะพี่เบนซ์อ่ะ"
"ไปดูหนังอ่ะ อุ๊ยเขิน ไม่น่าบอกเลยอ่ะ ปุ่นอ่ะชอบมาหลอกถาม"
"เอ๋ ไม่ได้หลอกซะโหน่ย ถามตรงๆน้า"
"ฮึ แล้วนายอ่า ไปไหน"
"ไปหันหนีมูน"
"ฮ่าๆๆ บ้า แต่งงานกันแล้วเหรอ"
"แต่งแล้วเนะ อิอิ ไปหาหัวหน้าดีกว่า ล้อหัวหน้า เพราะหัวหน้ามะมีแฟน อิอิ"
ดูมันครับลั่นล้าวิ่งไปหาหัวหน้าทันที
"หัวหน้าๆ"
"ไรปุ่น อารมณ์ดีนะวันแห่งความรักน่ะ"
"อิอิ หัวหน้าไม่มีแฟนหรา วันแห่งความรักจะปายหนายหรา อิอิ"
ล้อเลียนเพื่อนอีก ดูมัน
"เหอะ เราไม่มีแฟนก็ไปเดินเล่นดิวะ ใครจะไปหวานเหมือนคนมีแฟนล่ะ"
"อิอิ ทำไมไม่มีแฟนอ่า หัวหน้ารูปหล้อหล่อจาตาย"
"บ้า ว่าไปนะนาย หล่อแล้วไม่มีใครเอาอ่ะ"
"มีเนะ"
"ใครวะ"
"ม่ายรู้ อิอิ หัวหน้าก็หาเองดิ ไปดีกว่า"
ไปสร้างปมไว้ให้เขาแล้วก็เดินลั่นล้ากลับมาที่เดิม เฮ้อมันนี่นะ
"เลิกเรียนแล้วรีบกลับเลยเหรอปุ่น"
"เนะ พ่อหมีขาวมารอรับอ่า เราไปแล้วน้า"
พอเลิกเรียนมันก็รีบวิ่งแจ้นออกไปทันที ไม่รอฟังเสียงใคร พ่อหวานใจมันก็ยืนรออยู่หน้าโรงเรียนใส่แว่นตาดำยืนเด่นเป็นสง่าออร่าเปล่งประกายวิ้งๆอยู่
"เหนื่อยไหมแม่หมี"
"แฮ่กๆ เหนื่อยเนะ กินน้ำๆ"
พอไปถึงก็นะ ปรี่เข้าหาเจ้าเฟียตมันก็เหมือนรู้เตรียมน้ำหวานไว้รอแล้ว
"เบาๆดิแม่หมีเดี๋ยวสำลักหรอก"
"อ่า ชื่นจายเนะ พ่อหมีขาวจาพาเค้าไปหนายหรา ทำมายใส่แว่นตาดำๆอ่า ตาหลก"
"ไปกินข้าวไง พ่อหมีขาวมีของขวัญให้ด้วยน้า ใส่ให้เท่ๆไปงั้นล่ะ"
"อิอิ หนายอ่า"
"ในรถ"
มันวิ่งอ้อมไปเปิดประตูรถเข้าไปทันที เหวี่ยงกระเป๋าไปท้ายรถ
"อารายอ่าในกล่อง"
"เปิดดูดิ"
"แคว่ก"
"อ่า อารายอ่า"
ดึงออกมาดูแล้วก็ยังดูไม่ออกอยู่ดี มันเป็นพวงกุญแจทำจากอลูมิเนี่ยม เป็นรูปหมีสองตัวกอดกันอยู่ลงสีแดงกับสีฟ้า
"พวงกุญแจไง"
"เอ๋ เอาไปห้อยที่หนายอ่า"
"อ้าว พวงกุญแจก็ต้องห้อยกุญแจดิแม่หมี"
"เอ๋ ก็เค้ามะมีกุญแจอ่า พ่อหมีเอาไปหมดแล้วนิ"
เออนั่นสินะ เฟียตยิ้มเขินๆ
"เอาห้อยกระเป๋าดิ"
"อ้อ อิอิ ทำไมกินไม่ได้อ่า"
"ฮ่าๆๆ ไม่เอาดิ ซื้อของกินให้แม่หมีก็ไม่จำดิ"
"จำเนะ เค้าจำได้ แต่จำแต่ของอร่อยๆ อิอิ"
"นั่นไง แสบนะเรา ป่ะเดี๋ยวพ่อหมีพาไป"
"ไปหนายหรา"
"ไปบางปูเป็นไง จะได้ดูพระอาทิตย์ตก"
"อิอิ ไปเนะๆ แต่ไกลไหมอ่า เค้าหิว"
นั่นไง เริ่มมองหาของกินแล้วครับท่าน เฟียตมันก็ได้แต่หัวเราะ ไม่รู้สึกรำคาญหรือเบื่อมันนะ เพราะรู้ดีอยู่แก่ใจแล้วว่าหวานใจคนนี้เป็นยังไง มีแต่รักเอ็นดูมากขึ้นทุกวัน
"วันนี้อ่าพ่อหมีขาว หมีดำมีแฟนแล้วน้า อิอิ"
ระหว่างทางก็เล่าขึ้นมา ปากก็เคี้ยวขนมหมุบหมับ
"หือ ใครวะ"
"น้องลูลุฟท์ตุ๊บป่อง"
"ฮ่าๆ ชื่อคนเหรอนั่นน่ะ"
"เนะ น้องเขาน่าร้ากเนะ แต่ไม่สู้เค้า อิอิ เค้าน่าร้ากกว่าเนะ"
"แม่หมีน่ารักที่สุดในโลกแล้วล่ะคร้าบ"
"อิอิ เนะ เค้ารู้เนะ อิอิ"
"แล้วไปทำอีท่าไหนมันถึงมีแฟนล่ะไอ้โฟคน่ะ มันไม่มาวอแวกับแม่หมีแล้วเหรอ"
"ม่ายรู้อ่า แต่น้องลูลุฟท์บอกว่าหมีดำเป็นแฟนอ่า"
"อ้อ ดีแล้วนี่ มันจะได้ไม่มายุ่งกับแม่หมี"
"เนะ เค้าบอกให้น้องลูลุฟท์ไปจูจุ๊บหมีดำด้วยล่ะ อิอิ"
"นั่นไง แน่ใจเหรอว่ามันจะไปจูจุ๊บ ไม่ใช่ทำอย่างอื่น"
"อิอิ ไม่คุยแล้วอ่า เล่นหมีขาวน้อยดีกว่า"
"เอ้ย บนรถนะแม่หมี พ่อหมีขับรถอยู่"
"แอ่ะ จับหน่อยก็มะได้หรา ฮึ"
ทำหน้าย่นใส่อีก เฟียตได้แต่หัวเราะ
"เล่นได้ แต่มันตื่นขึ้นมามันจะลำบากไงคร้าบ"
"มะลำบากเนะ ก็เค้าจะปลุกให้หมีขาวน้อยตื่นอ่า ไม่ตื่นเค้าก็ไม่เล่นเนะ"
เหอๆ เอากะมันเป็นไง เฟียตนี่ส่ายหน้าท่าเดียว สรุปก็ต้องยอมให้มันเล่น เล่นไปเล่นมามันก็เบื่อ นอนซะงั้น
"แม่หมีๆ ถึงแล้วๆ"
"อือ"
"กินปูนึ่งกัน"
"เนะ"
ยังไงก็ยังเหมือนเดิม ปลุกให้ตายมันก็ไม่สนใจตื่นหรอก แต่ลองเอ่ยชื่ออาหารขึ้นมามันก็ดีดตัวขึ้นตามปกติของมัน
"ปูกะกุ้งเนอะ อิอิ หิวๆ"
ลั่นล้าเดินลงมาจากรถทันที ร้านอาหารริมทะเลบรรยากาศดี มองออกไปแผ่นน้ำกระทบกับแสงอาทิตย์กระเพื่อมระยับอยู่ ฝูงนกฝูงกาบินฉวัดเฉวียน ลมโกรกเบาๆสบายๆ
"อาหร่อยเนะ"
"ไปดูพระอาทิตย์ตกกันแม่หมี"
สองร่างเดินคลอเคลียกันไปตามทางคนเดิน พระอาทิตย์ดวงโตกำลังจะลาลับขอบฟ้า แสงสีส้มแดงทอประกายระยับอยู่ฉาบไปทั่วบริเวณ
"แม่หมี พ่อหมีรักแม่หมีมากนะ"
พอปลอดคน บรรยากาศดีๆ เฟียตก็เอ่ยออกมา มือกระชับเอวอวบๆตันๆของญี่ปุ่นไว้
"เนะ เค้าก็รักพ่อหมีขาวเนะ"
"คิดถึงทุกวันเลยนะรู้ไหม"
"เอ๋ ทำมายอ่า เค้าก็เจอพ่อหมีขาวทุกวันน้า"
"ยิ่งเจอยิ่งคิดถึงไง อยากจะอยู่แบบนี้ไปนานๆ"
"อิอิ ตาหลกอ่าพ่อหมีขาว ก็เค้าต้องไปโรงเรียนเนะ พ่อหมีก็ต้องไปโรงเรียนอ่า"
"นั่นล่ะ พ่อหมีก็ยังคิดถึงแม่หมีไง"
พยายามจะโรแมนติกสุดพลัง แต่ไอ้หน้าเอ๋อนี่รู้เรื่องซะที่ไหน
"เค้าง่วงอ่า"
"อ้าว เพิ่งกินง่วงซะแล้วเหรอ"
"เนะ กินเยอะ ง่วง"
หาวนอนขึ้นมาทันที เฟียตก็พากลับ พอขึ้นรถได้มันก็นอนเลยนะ ไม่สนใจ เฟียตได้แต่มองยิ้มพราวมีความสุขอยู่เงียบๆ พอถึงห้องมันก็ยังไม่ตื่น เฟียตเองก็ไม่อยากจะปลุก พอจอดรถเสร็จก็อุ้มร่างของญี่ปุ่นขึ้นห้องไป ค่อยๆวางลงเตียง แล้วเดินไปจุดเทียนที่เตรียมไว้ตั้งแต่หัวค่ำ
"แม่หมีๆ"
"อืม"
"กินติมไหม"
"อิอิ เนะ"
ดีดตัวขึ้นทันที
"อ่า ทำไมจุดเทียนหรา สวยเนะ"
"ก็วันนี้วันแห่งความรักไงแม่หมี ไปอาบน้ำกัน"
"อิอิ สระผมให้เค้าด้วยน้า"
กระเด้งขึ้นจากเตียงสลัดเสื้อผ้าออกจากตัวเช่นเคย วิ่งเข้าไปรอในห้องน้ำ
"อ่า ในห้องน้ำก็มีเทียนเนะ พ่อหมีขาวๆ มาดูเร็ว"
"พ่อหมีจุดเองล่ะ แป๊บนะ"
เฟียตเองก็รีบถอดเสื้อผ้าออกเดินโทงๆตามเข้าไปในห้องน้ำ
"อิอิ หวายทำไมหมีขาวน้อยตื่นอ่า"
"อ้าว มันก็ตื่นประจำอยู่แล้วนี่เวลาอยู่กับแม่หมีอ่ะ"
"อิอิ เค้าจับๆ"
เฟียตเองมันชินนะ จะทำอะไรก็ทำไปเลย ไม่ว่าไม่หวง ไอ้ตัวยุ่งมันก็จับเล่นอยู่อย่างเพลินเพลิน
"พ่อหมีขาวจะแหย่เค้าหราวันนี้อ่า เค้ารู้น้า อิอิ"
เฟียตอายหน้าแดงขึ้นมา
"แหย่ดิ วันแห่งความรัก เราต้องทำรักกันดิ"
"อิอิ แหย่มาเลยเนะ แหย่เล้ย"
"บ้า อาบน้ำเสร็จก่อน ไปแหย่บนเตียง"
"อ่า แหย่แล้วเค้ามะอยากอาบน้ำอีกอ่า"
ทำหน้าย่นใส่
"เอาตรงนี้เลยเหรอแม่หมี"
"อิอิ เนะ"
"จูจุ๊บก่อนดิ"
จากที่เตรียมไว้คืออยากจะโรแมนติกบนเตียงรายล้อมไปด้วยแสงเทียน แต่คนตัวเล็กมันใจร้อน เหอๆ ผิดแผนไปหมดเลย แต่ก็นะเฟียตเองก็ไม่ได้อะไรมาก แค่อยู่ใกล้ๆแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
"อุ๊อู เจ็บอ่า"
"ก็เราไม่ได้แหย่กันมาหลายวันแล้วนี่ อดทนหน่อยน้าแม่หมี"
"อดทนๆ เนะ เค้าจาอดทน"
เฮ้อนะ เรื่องอดทนนี่ไม่มีใครเกินไม่ว่าจะเป็นเรื่องไหน หน้าตาเหยเกแค่ไหนก็สู้นะมันน่ะ
"พ่อหมีขาวอาบน้ำให้เค้าเลยน้า ล้างก้นให้ด้วยเนะ"
พอเสร็จกิจก็เอ่ยขึ้น ทำตัวสั่นๆเหมือนหนาว เฟียตเองก็พรมจูบอยู่ทั่วใบหน้า รักเหลือเกิน
"แม่หมีเช็ดตัวให้พ่อหมีหน่อยสิ"
"เนะ"
พออาบน้ำเสร็จก็มาลั่นล้าอยู่กับการเช็ดตัวให้กัน แต่เน้นตรงน้องชายของเฟียตเสียมากกว่าจุดอื่นๆ
"อิอิ นอนแล้วหราหมีขาวน้อย อิอิ น่าร้ากเนะ"
เฟียตมันก็ขยี้หัวเบาๆ
"ทาแป้งๆ"
กระโดดขึ้นเตียงไปเหมือนเคย รอให้เฟียตถือกระปุกแป้งมาโรยตัวให้ พอสวมเสื้อผ้าเสร็จก็นอนกอดกันอยู่บนเตียง
"แม่หมี ทำไมถึงรักพ่อหมีเหรอ"
เฟียตมันเชยคางของญี่ปุ่นขึ้น เอ่ยถามขึ้นแผ่วเบา
"เอ๋ มะให้รักพ่อหมีแล้วให้ไปรักใครอ่า"
"ไม่ใช่ๆ หมายถึงเพราะอะไร ทำไมถึงรักพ่อหมีเหรอ พ่อหมีอยากรู้"
"เอ๋ ม่ายรู้อ่า ก็พ่อหมีรักเค้าเนะ เค้าก็ต้องรักพ่อหมีอ่า ทำมายหรา"
ท่าทางจะไม่รอด เฟียตได้แต่ยิ้มออกมา
"ฮ่าๆ ไม่โรแมนติกเลยนะเรา"
"ฮึ ว่าเค้าหรา"
"แล้วไม่อยากรู้เหรอว่าทำไมพ่อหมีถึงรักแม่หมีมากขนาดนี้"
"อิอิ เค้ารู้เนะ เพราะเค้าน่าร้าก"
หัวเราะชอบใจซุกเข้าไปในอกของเฟียต
"นี่ก็ส่วนหนึ่ง พ่อหมีเองก็ไม่รู้ว่ารักแม่หมีไปตอนไหน พอมารู้ตัวก็ได้แต่รู้ว่ารักจนหมดหัวใจไปแล้วล่ะ"
"อิอิ เค้าก็รักพ่อหมีหมดหัวจายเนะ แต่เค้าไม่อยากรู้หรอกว่าพ่อหมีขาวรักเค้าตอนไหนอ่า เพราะตอนนี้เค้ารู้แค่ว่ามีพ่อหมีอยู่ข้างๆ เค้าก็มีคนรักแล้วเนะ"
เฟียตสะอึกไปเลย เป็นไงล่ะเห็นมันเอ๋อๆเวลามันตอกคืนหงายหลังไปเลย เฟียตยิ้มพราวออกมาอีกครั้ง
"รักจริงๆเล้ย แม่หมีเนี่ย เมียใครน้า"
"อิอิ เมียพ่อหมีขาวเนะ"
"หวานใจของพ่อหมี"
"หวานใจของเค้า"
อิจฉาเนอะ คนมันรักกันน่ะ แสงเทียนระยิบระยับแพรวพราวอยู่ทั่วทั้งห้อง ร่างสองร่างที่กำลังคลอเคลียกันอยู่อย่างเป็นสุข ไม่ว่าจะวันวาเลนไทน์ วันแห่งความรักไหนๆ ทุกๆวันเขาก็ยังรักกัน ทุกๆวันคนตัวเล็กก็ยังเป็นหวานใจของคนตัวใหญ่ คนตัวใหญ่ก็ยังอยู่ในใจเป้นหวานใจของคนตัวเล็กเสมอมาไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย
เขียนโดย อิ๊กกี้
ปล. มาสั้นๆ ให้พอหายคิดถึง เขียนแบบเร่งๆรีบๆนะครับ ไม่ว่ากันเนอะ ไม่คิดว่าจะมีคนคิดถึงไอ้ตัวแสบเยอะขนาดนี้ ก็ขอให้ไอ้ตัวแสบมอบความสุขให้ทุกคนที่รักด้วยก็แล้วกันนะครับ
ด้วยรักจากใจ อิ๊กกี้ happy valentine's Day....!!!