หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164**

[DeJavu~ ★]

กกก น้องญี่ปุ่นมาแว้วววว

สนุกอ่า ยิ้มกับความขี้หึงโหดของญี่ปุ่น

เป็นใครๆก็ยิ้มล่ะว้า มีแฟนน่ารักขนาดนี้

ไม่ไหวๆ อ่านแล้วอยากจะมุดจอคอมเข้าไปอยู่กับญี่ปุ่น...แบบเป็นเอามาก 

ญี่ปุ่นเนื้อหอมขึ้นนะ แอบเป็นผู้ใหญ่ขึ้นด้วย เข้าใจอารมณ์ของตัวเอง รัก หึง หวง ไม่ใช่แบบเมื่อก่อน แอร๊ยยยย

พีเอส แล้วเจอกันที่งานจตุรมิตรน้าเด็กๆ กร๊ากกกกกก~

[iforgive]

หึงโหดเหมือนกันนะเนี่ยะ  แต่หึง ๆ แบบนี้  หมีขาวยิ่งหลงเข้าไปใหญ่
แล้วเมื่อไหร่จะถึงคิวหมีขาวหึงบ้างล่ะ

[bbyuqin]

ขนาดหึงโหด ก็ยังทำให้คนอ่านยิ้มไปกับความขี้หึงปนน่ารักของน้องปุ่นอ่ะ..

โดยเฉพาะตอนขู่จะตีเค้าเนี่ย มันดูน่าเอ็นดูมากกว่าน่ากลัวนะน้องปุ่น คริคริ

[lasom]

แรงค่ะหนูปุ่นถูกใจเจ้ :laugh:ปั๋วของใครๆก็หวง

[┠┨ ¡ Þ Þ ☻ ❣ ╰╰]

ไม่ไหวค่ะุคู่นี้...ทำนู๋รมณ์เสีย...ตลอดตลอด....

หวานเผื่อแผ่คนอื่นบ้างค่ะ....อิจฉาค่ะ...น่ารักอ่ะ

[dukdikdukdik]

โอ้ย ญีปุ่นทำไมน่ารักเยี่ยงนี้

หึงได้น่ารักน่าชังมาก ๆ เลย

[minchy]

หึงได้น่ารักมากน้า

[naiin]

ตาหลกว่ะไอ้หญ้าแห้งหึงเป็น แถมแรงส์ได้ใจ

[booboos]

ญี่ปุ่นน่ารักอ่า หึงแรงเหมือนกันนะเนี่ย 555

[Nus@nT@R@]

อ๊ากกกกกกกกก
น้องปุ่นหึงแรงเนะ
เตรียมใจไว้เลยเฟียต
เจอแม่หมีตีแน่ๆ 5555

[belzaaa]

แม่หมีหึงน่ารักมากกกกกกกกกก

[HappyMelon]

น้องญี่ปุ่นหึงแรงจังเน๊ พี่เฟี๊ยตดีใจตายไปแระ ฮ่าๆ
สงสารน้องที่เจ็บขาจัง โดนตีเลย
อยากทำให้หึงทำไมอ่ะเนาะ 

[sweetiiez]

  น้องญี่ปุ่นหึงน่ารักมากเลย แต่หึงแรงน่าดู

[@BUA@]

ไม่คิดเลยนะเนี่ย ว่าญี่ปุ่นจะหึงแรงได้ขนาดนี้   

[DexTunG]

 

[knightofbabylon]

ญี่ปุ่นหึงแรงงงงงง
แต่ :m20:และ

คุณน้องที่เจ็บขาก็ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วยเลย เจ็บขาไม่พอ เจ็บตัวอีกโดนญี่ปุ่นตี
แต่ห้ามโกรธญี่ปุ่นนะจ๊ะหนู 


  คุณอิ๊ก

[111223]

ญี่ปุ่นหึงได้แรงจริงๆ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆ 
สนุกมากๆเลย

[wisa]

 

[Kfc_Pizza]

 

ได้ข่าวว่าน้องญี่ปุ่นหึงได้น่ารักมากเลย

ไปอ่านก่อนนะ

 

[kenshinkenchu]

โธ่........ น้องโฟคของเจ๊ชีวิตช่างอาภัพรัก  

แค่ได้ตุ๊กตามาหัวใจก็พองโต  ทำไมดูน่าสมเพชอ่ะ  น่าสงสารที่สุด  ได้แต่รอ

สองหมีก็หวานไม่เกรงใจใครเลย หมั่นไส้ XD

[yakusa]

ชอบอะ  เคยเห็นแต่หมีขาวหึง  แต่แม่หมีหึงนี่ก็น่ารักดี ชอบ  อยากเห็นอีกอะ

[butajang]

ขอบคุณนะคะไรเตอร์ มาสั้นๆเเบบนี้น่ารักดี เเต่ตอนที่ 73 อะ กระซิก กระซิก ดันพาไปกินมาม่าตอนท้าย สงสาร หมีดำ อะเเง้ เเต่ ตอนหึง กร๊าก ญี่ปุ่น อย่างน่ารักมากกกกกกกกกก

ปล ไม่รุ้เหมือนกันว่าเค้ากดบวกทำไม เเต่พอใจก็เลย +1 ให้ไปเลย คุคุคุ

[จริงใจ]

หึงแบบไม่รู้ตัว 555

[Jesale]

ฮะๆ หึงรุนแรงน่าดุเลย
พ่อหมี อย่าทำให้แม่หมีหึงบ่อยนะ ไม่งั้นตัวแดงด้วย

[warin]

 

[eiky]

                                      น้ำแข็งไส


พอ เริ่มซ้อมจริงจังก็เหนื่อยกันไปเป็นแถบ ทางด้านชมรมแบดฯรุ่นพี่ ม หก แม้จะไม่ได้ลงแข่งแต่ก็ลงฝึกซ้อมแบบตัวต่อตัวให้น้องๆ โดยประเภทเดี่ยวเฟียตคู่กับจี๊ปซ้อมให้โฟค โดยที่คนเดียวต้องเล่นกับสองคน ส่วนญี่ปุ่นก็โดนเบนซ์กับฟอร์ด เล่นเอาซะน่วม
 
"เว้ย ไอ้เปี๊ยก แรงๆ เว้ย ไม่ถึงหลัง"
 
ฟอร์ดร้องเสียงดังเพราะญี่ปุ่นตวัดลุกไปไม่ไกลมากนัก
 
"แอ่ะ เค้าหมดแรงเนะ"
 
"อะไรวะ ยังไม่ได้สักเกมมึงหมดแรงแล้วเหรอไอ้เปี๊ยก นี่ล่ะน้าตอนกลางคืนไม่ยอมหลับยอมนอน ฮ่าๆๆ"
 
เบนซ์หัวเราะเสียงดัง
 
"ไอ้เบ็นซ์ ไอ้ส้นตรีน"
 
เฟียตตวาดมาแต่ไกล
 
"อ่า ซ้อมต่อเนะ อย่าทะเลาะกันน้า พี่เบนซ์อ่ะ เค้านอนเนะ แต่เค้าซ้อมเยอะอ่าเหนื่อยเนะ"
 
"เออๆ มึงจะพักก่อนไหมล่ะ ค่อยมาซ้อมใหม่"
 
"ไม่ได้ เดี๋ยวแข่งจริงจะมาขอพักได้ไงวะ"
 
ฟอร์ดร้องขึ้นญี่ปุ่นทำหน้าย่น ยอมกัดฟันซ้อมต่อ
 
"อ่า บอยอ่า เราอยากกินอารายก็ได้เนะ หมดแรง"
 
ญี่ปุ่นแทบคลานออกจากสนามเมื่อซ้อมเสร็จปากก็พะงาบๆอยู่เรียกหาของกิน
 
"กินไรดีอ่าปุ่น เราก็เหนื่อยไม่ไหวแล้ว"
 
"โหสองคนมึงเหมือนจะตายเลยนะเว้ย ไหวไหมเนี่ย"
 
เบนซ์มายืนท้าวสะเอวดูอยู่แล้วก็หัวเราะ
 
"แอ่ะพี่เบนซ์ เค้าอยากกินน้ำหวานอ่า"
 
"เฮ้ย โน่นไปบอกผัวมึงโน่นเดินอาดๆมาโน่นแล้ว"
 
"อะไรวะ มึงมากวนอะไรมัน"
 
เฟียตทำตาเขียวใส่
 
"แหม รักกันจริ๊ง"
 
"พ่อหมีขาวพี่เบนซ์บอกจาไปซื้อน้ำหวานให้อ่า"
 
"แว้กก ไอ้บ้า ใครบอกวะ"
 
"แอ่ะ พี่เบนซ์โกหก"
 
"ไปเลยมึง สัญญาอะไรไว้แล้วไปเลย เดี๋ยวโดนตีนกู"
 
"โห่ มึงนะมึงไอ้เปี๊ยก ไอ้ขี้โกง"
 
"อิอิ เค้าเอาน้ำเขียวเนะ บอยเอาน้ำไรอ่า"
 
สนใจที่ไหนหัวเราะคิกคักพอใจอยู่ เบนซ์หัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไปจากโรงยิม
 
"แม่หมี วันนี้พ่อหมีไปรับเร็วหน่อยนะ เดี๋ยวไปซื้อของเข้าห้อง ของหมดแล้ว"
 
"เนะ ซื้อหนมด้วยเนอะ"
 
"อือ"
 
พอรอเบนซ์กลับมาก็ปรี่เข้าไปหาดูดน้ำหวานหมดอย่างรวดเร็ว พอเสร็จก็พากันวิ่งแจ้นไปห้องกิจกรรม เพื่อนๆก็รออยู่แล้ว
 
"ตายแล้ว จะไหวมั้ยค้าน้องญี่ปุ่นน้องบอย ดูสิ สภาพแบบนี้เจ๊ไม่ไหวจะเคลียร์ นี่พวกชมรมแบดฯเขาซ้อมหนักกันอย่างนี้เลยเหรอ"
 
ริต้าร้องขึ้น
 
"มาค่ามาโด๊ปหน่อย เจ๊มีเยลลี่มาฝาก อิอิ"
 
ซาร่าล้วงเอาถุงเยลลี่ออกมาให้ญี่ปุ่นกับบอย ตาโตขึ้นมาทันที
 
"อ่า พี่คนสวยน่าร้าก อิอิ"
 
นั่ง จ้วงใหญ่ หมดภายในไม่กี่นาที พอหมดก็เข้ากลุ่มกับเพื่อนๆ ซ้อมเต้นแต่ซาร่ากับริต้าไม่ให้ออกแรงมากนัก เอาแค่บล็อกกิ้งจำความต่อเนื่องของท่าก็พอแล้ว ตอนนี้ซ้อมไปเพิ่งจะได้ไม่กี่สิบท่าเอง เพราะเพลงของริต้าที่บอกว่าเป็นเพลงชั้นเทพฯส่งตรงมาจากอเมริกา ความยาวกว่าหกนาทีครึ่งเหมือนคราวที่แล้ว แต่ยังไม่มีใครเคยได้ยิน จึงได้แต่เต้นตามเพลงเก่าไปก่อน
 
"เจ๊ แล้วเพลงอ่ะ เมื่อไหร่จะมา"
 
ไฟสูงถามขึ้นหลังจากซ้อมเสร็จกำลังจะแยกย้ายกันกลับ
 
"อาทิตย์ หน้าค่า ก่อนงานเริ่มอาทิตยืเดียว เหลือเฟือนะคะเด็กๆ ตอนนี้กำลังออกแบบชุดอยู่ อิอิ เนี่ยเจ๊รีบกลับไปออกแบบชุดนะค้า ตอนนอนก็ฝันถึงท่าเต้น กรี๊ดด เป็นเอามาก"
 
ริต้าเพ้อออกมาน้องๆพากันส่ายหน้าเป็นแถบๆ
 
"อ่าเค้าไปแล้วน้า พ่อหมีขาวมารับแล้วอ่า"
 
ญี่ปุ่นบอกแล้วรีบฉวยกระเป๋าออกจากห้องไปทันที
 
"ว้าย อิจฉาคนน่ารักอ่ะ พี่เฟียตก็หล่อมหัศจรรย์มาก กรี๊ดดด ซาร่าอยากได้แบบนั้นบ้าง"
 
"แหมหล่อน อย่างหล่อนน่ะ พี่ยามหน้าโรงเรียนก็หรูแล้ว"
 
"ว้าย ริต้า หยาบคาย อย่างซาร่า สาวงามแห่งยุคน่ะเหรอต้องพี่บอลเท่านั้น กรี๊ดด พี่บอลของซาร่า"
 
"โอ๊ย อยากจะถีบ เขาคงชายตามองหล่อนหรอกย่ะ แฟนเขาออกจะสวย"
 
คนที่พูดถึงคือประธานนักเรียน ซาร่าก็ทำท่าฝันกลางวันอยู่จนน้องๆเดินออกจากห้องไปกันหมด ริต้าเองก็ออกไปแล้ว
 
"ไงเหนื่อยไหมแม่หมี ตัวเปียกเลยนะ"
 
"เหนื่อยเนะ พ่อหมีขาวจาซื้ออารายอ่า"
 
"ก็ซื้อของใช้ไง มันหมด ไปแป๊บเดียวล่ะ เดี๋ยวค่อยแวะกินข้าว"
 
"เนะ เค้าอยากได้กางเกงใส่นอนใหม่อ่า"
 
"ทำไมวะ"
 
"ก็พ่อหมีขาวให้ใส่แต่ของตัวเองอ่า ตัวมันหย่าย เวลานอนมันก็หลุดออกเนะ เค้าตื่นมาเค้าก็อายอ่า"
 
"ฮ่าๆๆ อายด้วยเหรอแม่หมี พ่อหมีนอนไม่ใส่อะไรยังไม่อายเลย"
 
"แอ่ะ ก็เค้าอายเนะ"
 
"เออๆ เดี๋ยวดูให้ ไปเร็วๆมืดแล้ว"
 
กางเกง นอนของญี่ปุ่นคือกางเกงเล่นบาสของเฟียต เพราะเสื้อผ้าส่วนใหญ่ของญี่ปุ่นยังอยู่ที่หอเดิม ไม่ได้ย้ายอะไรมามาก เพราะเฟียตไม่อยากให้ย้ายมาบอกว่ารกห้อง จึงใส่เสื้อผ้าของเฟียตเสียเป็นส่วนใหญ่ กางเกงเล่นบาสที่เวลาญี่ปุ่นใส่ต้องเอาหนังยางมามัดขยุ้มกันไว้เพราะตัวใหญ่ เกินไป ส่วนเสื้อก็เป็นเสื้อเล่นบาสเหมือนกันตัวโคร่ง บางวันใส่แต่เสื้อนอน
 
"ทำไมพ่อหมีขาวต้องทาจั๊กแร้อ่า"
 
ถามขึ้นระหว่างนั่งกินไอติมหลังกินข้าวอยู่ในร้านหน้าโรงเรียน มือก็ล้วงเอานั่นเอานี่ออกมาดู
 
"ไม่ทามันก็เหม็นเต่าดิ"
 
"เอ๋ ของเค้าเหม็นไหมอ่า"
 
ยกรักแร้ขึ้นดมทันที
 
"ของแม่หมีไม่เหม็นหรอก ขนรักแร้ยังไม่มีเลย พ่อหมีชอบนะ กลิ่นเหมือนเด็กทารก"
 
"แอ่ะ มะเอาอ่าเค้าอยากทาบ้าง"
 
"เว้ย ไม่ได้ เดี๋ยวรักแร้ดำ"
 
"แอ่ะ แล้วทำไมพ่อหมีทาอ่า หนายรักแร้ดำหรา"
 
มุดเข้าไปใต้รักแร้ของเฟียตทันที เฟียตเองก็ไม่ได้ห้ามตามใจทุกอย่าง
 
"อิอิ ขนเย๊อะเยอะเนะ"
 
"อ่ะดม"
 
เฟียตงับวงแขนลงให้หน้าญี่ปุ่นซุกอยู่ใต้รักแร้ คนตัวเล็กไม่มีดิ้น หัวเราะคิกคักอยู่ จนคนเริ่มมองเฟียตจึงดึงตัวออกมา
 
"แอ่ะ เหม็นจริงๆเนะ"
 
"ก็ยังไม่ได้อาบน้ำนี่ ไปๆกลับห้อง พ่อหมีอยากอาบน้ำแล้ว"
 
"อิอิ เนะ"
 
เดินลั่นล้านำหน้าไปทันที เฟียตได้แต่ส่ายหัวเดินตาม ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
 
"แม่หมีๆ ตื่นๆ สายแล้ว"
 
พอเช้าเฟียตงัวเงียตื่นขึ้นปกติญี่ปุ่นจะตื่นมาก่อนแล้วมาควักมาล้วงตามประสา แต่วันนี้กลับนอนทำปากจุ๊บจั๊บอยู่
 
"อือ"
 
"อือ อะไรล่ะมันสายแล้ว ไปๆไปอาบน้ำ"
 
เฟียตเขย่าตัวญี่ปุ่นทำตาปรือลุกขึ้น
 
"เค้ายังนอนมะพอเลยอ่า"
 
"เอ้ย นอนไม่พอไรวะ นอนตั้งแต่สามทุ่ม เร็วจะเจ็ดโมงแล้ว"
 
"แอ่ะ เค้าอยากนอนอีกอ่า"
 
"น่าน เดี๋ยวไปไม่ทันร้านโจ๊กนะมึง"
 
"แอ่ะ ตื่นก็ได้เนะ"
 
กระเด้งตัวลุกขึ้นทันที พออาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวพากันเดินออกจากห้องไป แวะกินโจ๊กก่อนเข้าโรงเรียน
 
"ฮ้าวว"
 
"ฮ้าวว"
 
"เอ้ยอะไรวะ เป็นโรคติดต่อกันเหรอสองคนนี่"
 
เอกร้องขึ้นเพราะบอยกับญี่ปุ่นหาวนอนออกมาพร้อมกัน
 
"ง่วงอ่าพ่อหมู"
 
"หือ เมื่อคืนก็นอนเร็วนี่แม่หมู พ่อหมูไม่ได้กวนซะหน่อย"
 
"เราก็ง่วงอ่าบอย เนี่ย ฮ้าวว"
 
กว่าจะพูดจบก็หาวแล้วหาวอีก พอเข้าห้องเรียนไป ก็นั่งสลึมสลือ
 
"เข้าใจไหมคะนักเรียนจากตัวอย่างบนกระดาน ลองทำดูนะคะ"
 
ครูสอนคณิตศาสตร์หันหน้าออกมาจากกระดาน นักเรียนทุกคนขานรับ
 
"เอ๊ะ ไม่ได้ยินเสียงของญี่ปุ่นนี่ ญี่ปุ่นค้า"
 
ขวัญใจของบรรดาครูๆทั้งหลายเงียบเสียงไป ครูเดินปรี่มาที่โต๊ะ
 
"ว้าย ญี่ปุ่น แอบหลับเหรอค้าเนี่ย ญี่ปุ่นๆ ตื่นๆ"
 
ครูมาเขย่าตัวทันที
 
"อือ"
 
"ตายจริง ว้าย น้ำลายยืด"
 
ครูอุทานออกมา เพื่อนๆก็พากันหัวเราะครืน ต่างมามุงดูกันใหญ่
 
"อายเค้าค่าญี่ปุ่น ตื่นเร๊ว"
 
"เอาน้ำแข็งไสเนะ เอาสีเขียวกะสีแดง อิอิ หวานๆ"
 
ละเมอออกมาเพื่อนๆหัวเราะเสียงดังกว่าเดิม ครูเองก็หัวเราะ
 
"ญี่ปุ่นๆตื่นได้แล้ว น้ำแข็งไสอะไรค้า มีแต่สับเซ็ตของครูน้า"
 
"หือ อารายอ่า มามุงดูเค้าทำมายอ่า"
 
พอตื่นขึ้นมาก็ทำหน้าเอ๋อใส่เพื่อนๆ เอามือปาดน้ำลายออกจากมุมปาก ทำปากจุ๊บจั๊บอยู่
 
"ตายจริง นี่ซ้อมกันหนักขนาดนี้เชียวหรือนี่ ไม่ได้แล้วเดี๋ยวครูไปปรึกษากับอาจารย์วารุณีแล้ว ไม่ได้ๆ เด็กเหนื่อยแย่"
 
ครูร้องออกมาแต่ก็หัวเราะ เพื่อนๆเองก็หัวเราะ ญี่ปุ่นยังทำหน้าง่วงใส่อยู่ ส่วนบอยแค่นั่งสัปงกจะหงายหลังเท่านั้นเอง
 
"เอ้ย วันนี้ไม่ต้องซ้อมนะ เมียกูจะตายอยู่แล้วเนี่ย"
 
เฟียต พอรู้ข่าวจากการแพร่กระจายของห้องสี่ทับสี่เองก็ เป็นเดือดเป็นร้อนบอกเพื่อนๆเอาไว้ ว่าให้ซ้อมคนที่เหลือแทน แต่ญี่ปุ่นกับบอยให้พักก่อนหนึ่งวัน
 
"ไหวไหมแม่หมี"
 
"เนะ ทำไมเค้าง๊วงง่วงอ่า อยากจานอนตลอดเนะ"
 
"เพลียอ่ะดิ ไปรีบกลับไปนอน"
 
"อ่า เค้าต้องไปซ้อมเนะ"
 
"ไม่ต้องวันนี้ไม่ต้องซ้อม ทั้งแบดฯทั้งเต้นนั่นล่ะ กูบอกให้แล้ว"
 
"อ่า งั้นไปกินหนมกันน้า เค้าหิวอ่า"
 
"อือ ไปๆ รีบไปกินแล้วค่อยไปนอน เดี๋ยวพ่อหมีแวะซื้อวิตามินให้ด้วย"
 
ทั้ง สองเดินออกจากโรงเรียนไปแล้ว ตรงดิ่งไปร้านขายยาแล้วแวะกินข้าวเสร็จก็แวะไปร้านขายขนมปัง พอถึงห้องก็กระโดดขึ้นเตียงยังไม่ทันได้อาบน้ำญี่ปุ่นก็หลับเป็นตาย
 

รักกันๆ ปล ช่วงนี้แลดูขยันเนอะ เหอๆๆ อยู่กะดึกมันดีอย่างนี้นี่เอง ฮ่าๆๆ แต่หน้าคนเขียนไม่ไหวจะเคลียร์แล้ว โทรมซะ เอาน่ามามะ จุ๊บๆๆ กัน อิอิ

เขียนโดย eiky [/color]

[จริงใจ]

ขอบคุณ อิ๊กกี้ที่มาต่อ จุ๊บุ๊ จุ๊บุ๊ ยังมะได้อ่านมาเม้นก่อนเหอะ

[00atex]

นุก  นุก  จังเลยอ่า....

อิอิ
อิ


 



 







 






 














 













 





 








เป็นกำลังใจให้น่ะ....

[anajulia]

โถ........เพลียแย่เลยน้าน้องญี่ปุ่น
จู้ๆนะคร้า พ่อหมีของน้องก็ดูแลดี๊ดี น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก

[kokikung]

อ่าเหนื่อยน่าดูปุ่น

ควบ2เลย

กร๊ากกกกกกกก

ยุ่งกันจริงๆๆจนไม่มีเวลาทำการบ้านเลยนะเนี่ยยย

ไรเตอร์มีแพลนจะเขียนคู่อื่นไหม