มาลงให้ตามสัญญา อีกตอนนะครับ ตอนนี้สั้นไปหน่อย
ไงตอนหน้ายาวแน่ครับ
สนุกในการอ่านนะครับ
ลุยโลด
โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว
ตอนที่ 7 เสียตัว ต้องเสียใจ
“มึงจะถอดเสื้อทำไมเนี้ยะ” ผมถามมัน เพราะมันถอดเสื้อหลังขึ้นมาบนรถ แล้วมันก็โน้มตัวมาหาผม ไม่นะๆๆๆ ไม่เอานะ อย่าเข้ามานะ ผมทำท่าถอยหนี
“เป็นอะไรของมึงเนี้ยะ” อ้าว มันเลยไปเอื้อมหยิบเสื้อเชิ้ตที่แขวนอยู่ด้านหลังของรถ กูนึกว่าจะทำอะไรกู
“ป่าว แล้วจะกลับได้ยังเนี้ยะ” มันไม่ตอบขับรถออกไปเลย เห้ยไปไหนเนี้ยเลยแฟลตแล้วครับ ขับไปทางชานเมือง
“มึงจะไปไหนเนี้ยะ”
“ไปถึงเดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละ” ไอ้กร่าง นี่มึงบังคับกูว่างั้น
“แล้วมึงเอากูมาทำไมเนี้ยะ”
“เรื่องของกู” อ้าวไอ้เชี่ยนี่
“เออ งั้นมึงจอดตรงนี้แหละ กูไม่ไปกับมึงหรอก เดี๋ยวกูให้เพื่อนมารับเอง”
“ผัว” ไอ้เชี่ยกร่าง นี่มึงจะไม่เข้าใจอะไรจริงๆ เลยใช่ไหม ขี้เกียจจะเถียง
“จวยดิ เออๆๆ จอดเหอะ”
“อยากลงก็ลงไปดิ กูจะขับของกู” อ๋อนี่มึงคิดว่ากูไม่กล้าหรอ ผมรวบรวมความกล้า พร้อมจะเปิดประตูแล้วกระโดดลงไป แต่ไอ้โป้งก็โทรเข้ามาซะก่อน
“ว่าไงโป้ง”
“อยู่ไหนวะ กินข้าวยัง กูอยู่หน้าแฟลตมึงเนี้ยะ เดี๋ยวกูขึ้นไปหา” เห้ย!! มึงมาหากูหรอว่ะ
“ออ กูยังไม่ได้เข้าห้องเลย อยู่ห้องเพื่อน” จำใจโกหกมันไป กูไม่อยากโกหกมึงเลยว่ะ
“อยู่ไหนอ่ะ ให้ไปรับมั้ย”
“ไม่เป็นไรอ่ะ เราคุยกันอยู่นิดหน่อย” รู้สึกไม่อยากโกหกเพื่อนคนนี้เลยจริงๆ
“อืมงั้นตามใจ มีไรโทรหากูนะ” มันก็ดีอย่างครับ ไม่ค่อยซักอะไรผมมาก ตามใจผมตลอดๆ
“อืม ใจที่เป็นห่วง ขับรถดีๆ ละ” แล้วก็วางสายกันไป
“ตอแหล เก่งนะมึง” สัสส กูตอแหลเพื่อให้เพื่อนสบายใจเว้ย
“เออ มึงจะจอดได้ยังเนี้ยะ” พูดไม่ทันขาดคำมันก็จอดครับ
“อะ ลงไปได้แระ” ลงก็ลงดิวะ ลงมาข้างนอก นี้มันที่ไหนกันวะ ผับๆๆๆ แล้วมันก็ลงตามมา
“ถึงแล้ว ไปเข้าไปข้างในกับกู” นี้ถึงแล้วหรอว่ะเนี้ยะ มึงพากูมาเที่ยวผับหรือเนี้ยะ เกิดมายังไม่เคยเที่ยว
“กูไม่เข้าไปกับมึงหรอก กูจะกลับพรุ่งนี้กูมีเรียน” รักเรียนครับ ก็มีเรียนจริงๆ แต่มีช่วงบ่ายครับ
“รักเรียนนะมึง จะเข้าไปดีดี หรือให้ลากเข้าไป” มันพูดเสียงดัง จนคนรอบข้างหันมามอง เห็นมั้ยไอ้กร่างสื่อมวลชน เตรียมรัวชัตเตอร์แล้วนะ กูล่ะอาย
“ก็ลองดูว่ากูกับมึงใครจะแน่กว่ากัน” ผมไม่ยอมมันง่ายๆ หรอกครับ
“ได้” ไม่พุ่งขึ้นมารวบตัวแล้วอุ้มผมลอยเลยครับ
“เฮ้ย!!! วางกูลงเดี๋ยวนี้ ไอ้เชี่ย” ผมแหกปากแล้วดิ้นเต็มที่ อายสื่อมากๆๆ
“จะเดินเข้าไปดีดี มั้ยล่ะ”
“เออๆๆ กูเดินเองได้ วางกูลง” แล้วมันก็วางผมลง
“ไอ้สัสส” ผมด่ามันแล้วชกหน้ามันไปหนึ่งที หน้าหันเลย สะใจชะมัด
“ไอ้เชี่ยตุลย์นี่มึงจะเล่นกับกูใช่มั้ย คดีเก่ายังไม่ได้สะสาง มึงจะเอาอีกใช่ไหม” มันโมโหมาก หน้าแดงกำหมัดแน่น ผมก็โมโหเหมือนกัน ผมกับมันจองตากันอย่างไม่วางตา
“อ้าวไอ้โชว์ มึงพาน้องตุลย์มาด้วยหรอวะ” ผมหันไปตามเสียง พี่กายครับ
“เออ แต่แมร่งเรื่องมาก” ไอ้กร่างพูดอย่างเสียอารมณ์ แล้วมันก็เดินเข้าร้านไปเลย
“ปะ น้องตุลย์เข้าไปข้างในกัน เพื่อนๆพี่รออยู่” พี่กายชวนผมแล้วจูงมือผมเข้าร้านไปเลย เข้าไปก็เจอไอ้กร่างนั่งกระดกเหล้า พร้อมกับกลุ่มผู้ชายอีก 3 คน
“เออ นี่เพื่อนพี่ ไอ้เด็น ไอ้ขุน แล้วก็ไอ้บอล” พี่กายแนะนำเพื่อนให้ผมรู้จักที่ละคน ผมก็ไหว้ๆไปครับ
“หวัดดีครับ”
“เออ นี่น้อองตุลย์ น้องที่มหาลัย” พี่กายแนะนำผมให้กับเพื่อนๆ รู้จัก
“น้องตุลย์ ผสมอะไร” พี่เด็นหันมาถามผมหลังจากนั่งลง
“ผมไม่กินเหล้าครับ” ตอบไปตามจริงครับ ไม่เคยกิน
“ไอ้อ่อนเอ้ย” เสียงไม่พึงประสงค์จากปากท่านชายนามว่า ไอ้โชว์กร่าง
“งั้น ขอผสมโค้กละกันครับ” ลองดูเผื่อจะอร่อย มึงจะได้ไม่ตองมาว่ากูอ่อน ไอ้กร่างเอ้ย
“จัดไป” ไอ้พี่เด็นก็ตามศรัทธาครับ กินเข้าไปกันได้ไงวะขมชะมัด นี่ขนาดผสมโค้กยังขมเลยแล้วพวกพี่ๆ กินได้ไงเนี้ยะ
“เห้ย มาเล่นเกมส์กันดีกว่า กติกามีอยู่ว่าให้คนแรกพูดหัวข้อ คนต่อไปก็ต้องบอกประเภทแต่ละประเภทมา เช่น ไอ้เด็นคนแรกบอกหัวข้อ ยี่ห้อรถ ไอ้ขุนคนขวาก็ต้องบอกยี้ห้อรถมาหนึ่ง ต่อไปเรื่อย จนกว่าจะมีใครตอบไม่ได้ สามวิ ห้ามซ้ำ คนแพ้แดกเพียวเป็กนึง” พี่บอลชวนพร้อมบอกกติกาเสร็จสรรพ
“ก็ไม่เลวน่าจะมันเล่นเลยละกัน” พี่ขุนบอก นี่พวกพี่ไม่คิดจะถามกูก่อนใช่มั้ย ว่าเต็มใจเล่นไหม
“เริ่มจากไอ้โชว์ละกัน” มันมองมาทางผม แล้วเอ่ยหัวข้อ
“ยี้ห้อเสื้อผ้า”
“adidas” พี่กายตอบ
“Agatha” พี่เด็นตอบ
“Polo” พี่ขุนตอบ
“avirex” พี่บอลตอบ อ้าวถึงกูแล้วนี่หว่า ตอบไม่ทันครับ หว่าเสียดายว่าจะตอบ J.J. โดนกินเพียวโดยปริยาย
“อ้าว น้องตุลย์ เชิญครับ” พี่ขุนทำหน้าที่เด็กเสิร์ฟจำเป็น ขมโคตรแทบอ้วก เล่นไปเล่นมาส่วนใหญ่ผมโดนตลอด ผมเมาครับโลกมันมึนไปหมด รู้สึกมันกำลังเลือนราง หลับไปเลยครับ
รู้สึกตัวอีกที ปวดฉี่จะไปเข้าห้องน้ำ ลุกจากเตียงได้ก็ทรุดเลยครับ เสื้อผ้ากูไปไหน ทำไมผมปวดไปทั้งตัวอย่างนี้ โดยเฉพาะส่วนด้านหลัง เลือดคราบเลือดเต็มขาผมเลยครับ น้ำตาผมไหล ทำไมๆๆ ผมมองไปรอบเตียงเจอไอ้กร่างนอนอยู่บนเตียง พี่กาย พี่ขุน พี่เด็น พี่บอล ครบทีม นอนเปลือยหลับกันอย่างสบาย ไม่จริงๆๆ ไม่จริงใช่ไหม ไม่ใช่แค่คนเดียว ทำไมๆๆ พวกมึงทำงี้กับกูได้ไง กูก็ผู้ชายพวกมึงก็ผู้ชายทำไมต้องทำงี้กับกู น้ำตาผมไหลแทบจะเป็นสายเลือด ผมร้องไห้จนตัวโยน ไม่เหลือแล้ว ทำไมกูทำอะไรให้พวกมึง ไอ้เลวๆๆ ไอ้พวกหมา
“ไม่จริงๆๆๆ ทำไมๆๆๆๆ” ผมร้องออกมาดังลั่น ผมไม่เข้าใจในสิ่งที่มันเกิดขึ้นกับผม
**************************************
2 BE Continue
หัวข้อ: โทษที..ทำไงได้ก็กูรักมึงไปแล้ว ตอน พิเศษ (ความในใจผู้ชายชื่อโป้ง) น.122 06/05 (อ่าน 1187131 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก