หัวข้อ: รักเท่าไหร่...ไม่เคยพอ (เบียร์-ภาค) Up22/09/54ตอนพิเศษ รักที่หวนคืน (4) ส่งหนังสือ

[arewhy]

แล้วคนปัจจุบันของพี่ภาคเป็นใครล่ะครับ?
อยากรู้ๆ

ขอบโทษที่มาโพสตอนจบทีเดียวเลยนะครับ 

ขอบคุณที่ทำให้รู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้นะครับ ตัวผมยังสงสัยเลยว่าจะรักใคร
ได้แบบที่พี่ภาคพี่เบียร์รักกันรึเปล่า ชีวิตจริงนี้มันยิ่งกว่าละครเยอะ
อดีตจดจำได้ ประทับใจได้ แต่อย่าเอามาปิดกั้นหรือแทนที่อนาคตนะครับ
ใช้ชีวิตที่เหลือให้มีความสุข

ขอบคุณพี่กาลคนเขียนมากๆครับ

[Just let it be]

แหะๆๆ  ติดตามแต่ก็ไม่ได้ขยันตอบ ขยันเม้นซักเท่าไหร่ ...   

จริงๆ แล้ว  หลงเข้ามาอ่านช่วงที่เพิ่งจบภาคแรก แล้วมีภาค 2 มาต่อนะครับ  แล้วก็แวบๆ เข้ามาอ่านอยู่บ่อยๆ แล้วก็รู้สึกช็อคในช่วงที่ได้อ่านในภาค ที่ 2
อารมณ์ประมาณว่าอิจฉาในความสุขที่เบียร์กับภาคมี  เป็นความสุขแบบล้นทะลัก  แต่อยู่ๆ กลับกลายเป็นความทุกข์ ที่มืดมน  บางทีถึงขนาดต้องอ่านแบบข้ามๆ เพราะว่ามันสะเทือนทั้งอารมณ์  และความรู้สึกมากเกินไป (ด้วยการบรรยายสุดลึกของคุณกาล)

สิ่งที่ได้จากเรื่องนี้  ผมคิดว่าผมได้คำตอบของคำว่ารักในอีกแง่มุมหนึ่ง  ความรักระหว่างภาคและเบียร์  และผมก็คิดว่าเรื่องราวระหว่างภาคและเบียร์นี้ผมสามารถให้นิยามได้เลยว่าเป็น รักแท้  เป็นคำรักที่มาจากความรู้สึก  มาจากข้างในใจ  ที่ซึ่งไม่ใช่แค่ รัก ที่ออกมาจากลมปาก

เหมือนกับว่าเรื่องของภาคและเบียร์  ช่วยมาย้ำให้ชัดๆ ว่า  รักแท้  ยังมีอยู่จริง

อ่านๆ ไป ก็ได้เรื่องของภาคคอยเตือนสติ ว่า  ทำไมถึงจะต้อง  และควรต้องทำทุกวันให้ดีที่สุด  ได้ทำให้มองเห็นภาพของการใช้ชีวิตโดยที่คิดว่าวันนี้เป็นวันสุดท้าย  เพราะอะไร  และก็เป็นการเตือนตัวเองว่า  อะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้ทั้งนั้นในช่วงชีวิตที่แสนจะธรรมดานั้น  ไม่ว่าจะเป็นทั้งความสุขสุดจะบรรยาย  หรือแม้แต่ความทุกข์ทนที่แสนจะทรมาน

โดยส่วนตัวแล้วชอบภาคนะ  เพราะว่าคล้ายๆ กับตัวเองในเรื่องของการที่ต้องการใครสักคนมาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไป
แต่ที่ชอบมากกว่านั้น  ก็คือการที่ภาคได้ค้นเจอ  และพบในความต้องการของตัวเองจริงๆ  เข้าใจและรู้ในตัวเองว่า  อะไรที่ใช่  และอะไรที่ไม่ใช่  และชอบในการเติบโตขึ้นของภาคในแต่ละช่วง  และแน่นอนชอบที่สุดในตอนที่สามารถลุกขึ้นมาได้อีกครั้ง

เพราะการที่คนเราจะลุกขึ้นมายืนจากเรื่องที่มันหนักหนาแบบที่ภาคได้เจอนั้นยากมากแค่ไหน  แต่ท้ายที่สุดภาคก็ทำมันได้  เลยรู้สึกประทับใจในส่วนนี้มากๆ ทีเดียว

และก็ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ pop ครับ

[firrytail]

จบซะแล้วววววววววววววว
เดี๋ยวต้องตามเก็บบบบ (เหมือนป้า 555)

อ่านเอาตอนสุดท้ายข้ามตอนที่แล้วๆ
ทำเอาร้องไห้เลยอ่ะเจ้ สงสารพี่ภาคแล้วก็ดีใจกับพี่ภาคที่ใช้ชีวิตได้โดยไม่มีพี่เบียร์

ปอลิง.ตอนพิเศษมาเร็วๆด้วยยยยยยยยยยยยยยย(ได้ข่าวว่าแกยังอ่านตอนก่อนๆไม่หมดเลย 55+)

[anajulia]

^
^
^
พักมาจิ้มตรูดเฟิน งุงิ
ไร มีมาเมนท์พาดพิงเร้อ

((ไปเริ่มอ่านใหม่ตั้งแต่ตอนแรก จนตอนนี้ยังไม่ถึงจุดพีคเลย กร้ากกกกกกกกส์))

[HydrA]

กาลช่วงนี้เค้าไม่ได้ใช้คอม
เค้าอ่านในมือถือเลยพิมพ์
ไม่สะดวก ขอโทษด้วยนะจ๊ะ
เค้านู๋นาน๊า
ในเรื่องนี้ชอบเบียร์ค่ะ
ชอบในความรักที่เบียร์มีให้
กับภาค
สิ่งที่ได้นะทำให้คิดว่า
ชีวิตคนเราไม่แน่นอน
เพราะงั้นจงรักและดูแลครอบครัว
และคนที่เรารักให้มากๆ
รีบทำซะตอนที่เรายังมีโอกาส

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

ขอโทษนะค๊า  คือยังอ่านไม่จบ แต่แอบอ่านตอนล่าสุด ก็น้ำตาแตก  ขอถามหน่อยค่า...

คือเบียร์เป็นอะไรเสียชีวิตคะ... จะได้พอทำใจได้อ่ะค่ะ   ไม่งั้นไม่กล้าอ่าน เลยค่ะ

ขอบคุณคนที่ช่วยตอบนะคะ   จุ๊บจุ๊บ

[อนันตกาล]

 

^
^
^

เช็คพีเอ็มค่า 

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

^
^
^

เช็คพีเอ็มค่า 

แค่เช็คพีเอ็ม ... ข้อความสั้นๆแค่นั้น  งือ     

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

   ใจกระตุก ไม่ทันตั้งตัว   ... ขอบคุณกาลค่ะ

 

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

   ใจกระตุก ไม่ทันตั้งตัว   ... ขอบคุณกาลค่ะ

 

ลบไม่เป็น  พิมพ์ผิดอ่ะค่ะ

จะบอกว่า ขอบคุณ คุณกาลค่ะ ที่พีเอ็มมาให้

[อนันตกาล]

อยากลบข้อความหรือเม้นนั้น ก็กดกากบาทสีแดงของคอมเม้นที่เราอยากลบที่ริมซ้ายมือจ้า

และก็ขอโทษจ้าที่ตอบสั้นๆ ตอบก่อนไปนอนนะไม่ค่อยได้นอนเหนื่อยเพลีย ส่งพีเอ็มเสร็จมาบอกแล้วก้ไปนอนเลย

[knightofbabylon]

ในที่สุดภาคก็ยืนขึ้นมาใหม่ได้ด้วยตัวของภาคเอง ดีใจที่สุด 
อย่างที่เคยพูด ถึงเบียร์ไม่อยู่ด้วยแล้ว ถึงภาคจะมีใครอีกคนที่ภาคก็รักเค้า
แต่ไม่ได้หมายความว่าภาคไม่รักเบียร์ หรือลืมเบียร์
ไม่ได้ความว่า ภาคเอาใครคนน้ันมาแทนที่เบียร์
ไม่มีใครเหมือนใครและไม่มีใครแทนที่ใครได้หรอก
เบียร์เป็นความรัก เป็นความทรงจำที่มีค่าที่สุดสำหรับภาค ตลอดไป เรารู้สึกแบบนั้น
กับเบียร์ ถ้าไม่เกิดอุบัติเหตุ ทุกวันนี้ภาคกับเบียร์ก็ยังจะคงรักและอยู่ด้วยกันนั่นแหละ
แต่เพราะความตาย..มันเป็นอะไรที่บังคับและหลีกหนีไม่ได้..ไม่มีใครหนีพ้น..
คนที่ยังอยู่ นั่นแหละ ที่ต้องมีสติรับกับทุกสิ่งที่เกิดและจะเกิด
ในเมื่อภาคผ่านเหตุการณ์นี้ได้..ต่อจากนี้ไป ปัญหาที่มันสาหัสอะไรก็ตาม
ถ้ามาเข้าหาภาค เราก็เชื่อว่าภาครับมือได้..เพราะภาคแข็งแกร่งขึ้น

แล้วทุกวันนี้ภาคเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั้ย มีความสุขดีหรือเปล่า

อืม อ่านมาตั้งนานเกิดอาการสงสัย..เรื่องส่วนตัวนิดๆ 55
ภาค โจ้ ต้อง เบียร์ มิว 5คนนี้อายุเท่ากาลใช่มั้ย?

รอตอนพิเศษนะกาล
แอบสงสัยด้วยอีกหนึ่งคน หลังเบียร์ตายใหม่ๆ เคยคิดว่าไม่พี่พั้นช์ก็พี่ไวน์จะเป็นคนรักปัจจุบันของภาค
แต่ตอนนี้ .. เป้าหมายไปอยู่ที่รัน หมดแล้ว
รันใช่มั้ย?
  กาลทีนึง

ปล. อยากได้โปสการ์ด แต่ไม่อยากเปิดเผยตัว 

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

ตอนนี้อ่านถึงตอนเบียร์เป็นอีสุกอีใส.... โห แบบว่า นึกถึงตอนที่เป็น
 ทรมาณมากกกก  ... 
อ่านไปกลัวไป ใกล้จาถึงตอนเบียร์ไม่อยู่หรือยัง...   เฮ้อ.. 

[anajulia]

^
^
^
น้องปีศาจน้อยสีชมพูสู้ๆนะคะ นี่พี่นุ่นก็ย้อนไปเริ่มใหม่อีกรอบอยู่
ตอนนั้นแบบว่าอ่านไม่ไหว หงิงๆ

ตอนนี้เลยจุดนั้นมาแล้วพี่นุ่นยังจะไม่ไหวอีกแล้วต้องพักอนู่นี่อ้ะค่ะ
โก้ดโศก แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

   เย้  จิ้มพี่นุ่น จิ้มพี่นุ่นทันด้วย ดีใจๆ  555

[indy❣zaka]

 
จบแล้วววว  ยังอยากอ่านต่ออีกอ่ะค่ะ 
เรื่องนี้เป็นเรื่องเศร้าที่ทำให้เรารู้สึกดีจริงๆ มากมายหลายอารมณ์มาก 
ไม่รู้จะบอกยังไงดี เอาเป็นว่า.....
ชอบมากๆๆๆๆๆค่ะ  รักเรื่องนี้สุดๆเลย   

เดี๋ยวไปคิดคำตอบแปป แล้วจะมาเล่นเกมส์ด้วยนะคะ 

[ryokosung_love_]

ข้อ1.  ชื่อ หยก ค่ะ ปีนี้ก็ ม.6 แล้ว กะลังขยันอ่านหนังสือเพื่อเข้าสู่รั้วอุดมศึกษาเจ้าค่ะ
ข้อ2.  รู้สึกเศร้าค่ะ แต่เรื่องนี้ก็ทำให้หยกทั้งยิ้มและเสียน้ำตาเยอะมากกก แล้วก็คิดว่าคนเราสามารถรักคนอื่นได้เท่านี้เลยหรอ ในโลกนี้มันมีด้วยหรอ อาจเพราะว่าหยกยังไม่เคยรู้จักคำว่ารักก็ได้มั้งคะ เลยเชื่อแบบนั้น
ข้อ3.  ชอบเบียร์ค่ะ เพราะเบียร์เป็นคนที่รู้สึกยังไงก็จะแสดงออกยังงั้น ซึ่งเป็นสิ่งหยกทำไม่ได้มั้งคะเลยอิจฉา อิอิ
ข้อ4.  ข้อคิดเกี่ยวกับความรักค่ะ คิดว่าการรักใครซักคนมันให้ทั้งความสุข และทุกข์ เราจะยอมสุขและทุกข์ หรือจะไม่เลือกซักอย่างดี แบบว่าถ้ารักก็มีสุขแต่ก็ทุกข์บ้าง หรือไม่มีรักเลยจะได้ไม่ทุกข์และสุข อะไรประมาณนี้ล่ะมั้งคะ

--^^

[indy❣zaka]

ข้อ1.  ปุ๋ยค่ะ  ฝากตัวและหัวใจ(?)ไว้ในอ้อมกอดด้วยนะคะ 

ข้อ2.  รู้สึกดีนะคะ คือบอกตามตรงเลยอ่านเรื่องนี้จบแล้วยิ้มทันทีค่ะ ตรงนี้อาจจะรู้สึกว่า เง้อ!มันโรคจิตรึป่าว? มีแต่คนเขาเศร้ากัน มันไม่รู้จะบอกยังไงอ่ะค่ะ คือมันรู้สึกดีมากๆ รู้สึกดีจริงๆ โอเคเนื้อเรื่องที่ผ่านๆมาแน่นอนว่าต้องเศร้าและร้องไห้ด้วยแน่ๆล่ะ แต่ทุกตอนที่อ่านจบ ทุกตอนที่ทำให้เราร้องไห้ มันเศร้าก็จริง แต่มันก็รู้สึกดีไปด้วย รู้สึกดีกับความผูกพันธ์ระหว่างภาคและเบียร์ ความรักของเขาสองคน ที่ทำให้เรายิ้มตาม หัวเราะตาม และร้องไห้ตาม ทุกอย่างในนิยายเรื่องนี้แสดงให้เราเห็นถึงความสวยงามในความรักของภาคและเบียร์ ที่ถึงแม้ตอนจบสุดท้ายของนิยายนั้น คือความเศร้าและการสูญเสีย แต่สิ่งนั้นมันก็ได้บอกให้เรารู้ว่า ความรักอยู่กับเราตลอด เหมือนที่ภาคก็มีเบียร์อยู่ในหัวใจตลอดเช่นกัน อาจจะฟังดูเน่านะคะ แต่เรารักและรู้สึกดีกับนิยายเรื่องนี้มากๆ จริงๆ 

ข้อ3.  เบียร์ เพราะตอนที่เบียร์ยังอยู่ ความรักของเบียร์ได้ทำให้ภาคมีความสุขทุกวัน เป็นคนที่ทำให้ภาคเห็นคุณค่าของชีวิต และทำให้ชีวิตภาคมีสีสัน แม้กระทั่งตอนที่เบียร์จากไปแล้ว ความรักของเบียร์ก็ยังอยู่ และความรักของเบียร์นี่เองที่ทำให้ภาคมีีชีวิตอยู่ได้ทุกวันนี้ ตัวภาคไม่วว่าจะทำอะไรก็นึกถึงเบียร์ตลอด มันทำให้เรารู้สึกจริงๆว่า สำหรับภาคเบียร์และความรักของเบียร์เป็นอะไรที่สำคัญมาก สำคัญยิ่งกว่าสิ่งใดๆ และเบียร์ที่ถึงจะจากไปแล้ว แต่ก็ยังคงทำให้ภาครักและคิดถึงได้อยู่ตลอดเวลาแบบนี้นั้นมันทำให้เรารู้สึกว่า เบียร์ คุณเป็นคนที่วิเศษมากจริงๆ และความรักของคุณก็ยอดเยี่ยมมากเช่นกัน 

ข้อ4.  ได้หลายอย่างมาก ได้ยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ แต่ที่สำคัญกว่าอะไรคือทำให้เราคิดและรู้ว่าชีวิตมีค่า ที่ถึงแม้บางทีตัวเราเองอาจจะมองไม่เห็นค่าหรือไม่รู้สึกถึงคุณค่าเท่าไรนัก แต่สำหรับใครบางคนแล้ว ชีวิตเราอาจมีค่าสำหรับเขายิ่งกว่าสิ่งอื่นใดในโลกนี้ ทุกความคิดทุกการกระทำของเราสามารถทำให้เขาคนนั้นรู้สึกเจ็บปวดหรือยินดีได้ง่ายๆ หากเราเป็นอะไรไป ตัวเราเองก็แค่จากไป แต่คนที่ยังอยู่นั้นมันคงเป็นอะไรที่ต้องเศร้าและทุกข์มากมายแน่ๆ พอคิดแบบนี้แล้วมันทำให้เราอยากมีชีวิตต่อไป ก้าวเดินต่อไป รวมถึงมีความสุขต่อไปเพื่อทำให้คนสำคัญของเราและคนที่เห็นเราเป็นคนสำคัญนั้นได้มีความสุขไปกับเราด้วย นอกจากนี้นิยายเรื่องนี้ยังทำให้เราอยากบอกรักกับคนที่เรารักทุกวัน ไม่ว่าจะพ่อแม่ พี่น้อง คนรัก ญาติๆ เพื่อนๆ หรือคนรู้จัก อยากบอกพวกเขาว่าเรารู้สึกยังไง เรารักเขามากน้อยเพียงใด อยากบอกก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้บอก อยากร้องเพลง ดูหนัง ไปเที่ยว อ่านหนังสือ หรือทำนั่นทำนี่ด้วยกัน อยากทำก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำ อยากตอบแทนความรักที่พวกเขามอบให้ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ตอบแทน และสุดท้ายแล้ว ทำให้รู้สึกว่า เราอยากทำชีวิตทุกวันนี้ให้มีความสุขที่สุด   

และสุดท้ายแล้ว อยากบอกคุณกาลและคุณภาค ว่า ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้ ที่ทำให้เราสามารถยิ้มออกมาได้ทั้งน้ำตา รักเรื่องนี้มากๆค่ะ   

ปล.ถึงเน่าแต่จริงใจนะคะ   

[narajasing]

ผมดีมครับ

พอดีย้ายที่ทำงานพึ่งได้เข้ามาอ่านอีกครั้ง

ก้อจบสะแล้ว

ผมชอบรันนะ  ถ้าผมเป็นรันผมก้อก็เจ็บ

แต่ก็รู้สึกดีที่ได้ทำอะไรให้คนหนึ่งคน

ชีวิตจะได้มีรสชาต

แต่สงสารพี่ต้อมอะ

เป็นคนดีแต่ไม่หล่อ  ก็น่าสงสารโดนมองว่าไม่ดีโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

เราก็อยากจะได้คนหล่อเป็นแฟน

แต่คนหน้าตาดี  มีสิทธิ์เจอกะคนอื่นอีกไปเรื่อยโดนทำให้เจ็บซ้ำแล้วซ้ำอีก

ได้ปลงกะชีวิตอะครับ  อยู่ไปเรื่อยๆ  จนกว่าจะถึงวันนั้นเมื่อไรก็เมื่อนั้น  และอยู่โดยไม่ประมาทครับ

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

แล้วก็อ่าน มาถึงตอนเบียร์จากไป โดยไม่มีโอกาสบอกลา   

ไม่ไหวละ อ่านไม่ได้ มองตัวอักษรไม่เห็นละ มีแต่น้ำตา 

หยุดพักก่อน .....ถึงตอน ภาค ได้รับพัสดุที่เบียร์ ส่งมา

มันจุก   

[anajulia]

^
^
^
โอ๋ๆๆๆ   อย่างน้อยก็ได้มีรักที่แท้ของชีวิตนะคะ

...........................

โต้รุ่งอ่านเรียบร้อย ตาบวมมาก แห้งมาก แสบมาก
ร้องไห้มาเป็นระยะๆ ตอนสุดท้ายก็ยิ้มทั้งน้ำตาได้อีกข้าพเจ้า
เอาล่ะตอบคำถามหนูกาลสักหน่อย

1. ชื่อนุ่นค่ะ

2. รู้สึกอินค่ะ กร้ากกกกกกกกกกกกกส์ พี่นุ่นอินจริงๆนะ ถ้าจะเอาแค่ตอนจบก็มีความสุขค่ะ
รู้สึกเหมือนกับเพื่อนของเราคนหนึ่งสามารถก้าวต่อไปได้แล้ว แถมเป็นก้าวไปข้างหน้าด้วย ไม่ใช่ถอยหลัง
รู้สึกว่าคุ้มที่ได้รู้จักกับภาค และผู้คนทุกคนที่เข้ามาในชีวิตภาค (คุ้มกับน้ำตาที่เสียไปด้วย)
แล้วก็เชื่อว่าภาครู้สึกแบบนั้นจริงๆ เพราะพี่นุ่นเชื่อสนิทใจเลยว่าความตายก็แค่จุดเริ่มต้นของอีกสิ่งที่เราไม่รู้จัก
ไม่ใช่ว่าตายแล้วจบ แต่มันจะเป็นอีกครั้งที่เราจะออกเดินทาง
และจิตวิญญาณที่ต้องพรากจากในห้วงของการมีชีวิตก็จะได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง

3. ชอบใครที่สุด......อันนี้ตอบได้เลยว่าเบียร์
ชอบมาตั้งแต่ต้น แล้วเผอิญพี่นุ่นจิตใจมั่นคง ชอบแล้วชอบเลย >////////<
เบียร์บูด ผู้ชายน่ารักมากกกกกกกกกกกก คิดอะไรอยากได้อะไรก็ไม่มีกั๊ก พยายามทำให้ได้มา
พอถูกใจภาคก็พยายาม วางแผนโน่นนี่ แถมพอได้รักกันจริงๆก็เป็นคนรักที่น่ารักมาก (ถึงภาคจะบอกว่าจำมาเล่าแต่เรื่องดีๆก็เหอะ)
แต่ถ้าเรื่องดีมันเท่าที่หนูกาลมาถ่ายทอดต่อ เท่านี้ แค่มีคนรักแบบนี้ ชีวิตนี้ก็สุดคุ้มแล้วล่ะค่ะ
อาจจะเพราะพี่นุ่นไม่เคยเจ็บแบบภาคถึงกล้าคิดกล้าเขียนแบบนี้ พี่นุ่นยังไม่เคยรู้ว่าเจ็บจนขนาดไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปมันเป็นยังไง
แต่ถ้าให้แลก กับความรักไม่มีคำว่าอวสานของเบียร์ที่ให้ภาค พี่นุ่นว่าพี่นุ่นยอม

4. ได้คำว่า "สติ" รู้สึกเลยว่าการดำเนินชีวิตต้องมีสติ ต้องพร้อมเสมอที่จะรับการสูญเสีย
แล้วอีกอย่างคือความสำคัญของครอบครัว ในเรื่องพี่นุ่นรู้สึกว่านอกจากความรักจากเบียร์ ตัวภาคเอง
ก็มีครอบครัวนี่แหละที่เป็นส่วนช่วยให้ภาคกลับมายืนได้อีกครั้ง ทั้งแม่เบียร์ พี่ๆ ยายของภาค ที่ยังคอยอยู่ข้างๆ
ไม่เคยทิ้งให้ภาคต้องเผชิญทุกอย่างลำพัง ถึงใจภาคจะลอยจะหลุดไปสุดโลกแค่ไหน แต่ขอให้หันหลังกลับไปมองสักนิด
ครอบครัวไม่เคยทอดทิ้งภาคเลย อบอุ่นนะ รักเบียร์นี่ไม่ใช่ได้มาแค่เบียร์ แต่ภาคเหมือนได้มีครอบครัวอีกครั้ง
(ในเมื่อพ่อกับแม่ของภาคเองให้ความอบอุ่นแบบนี้ไม่ได้)

พอแค่นี้แหละค่ะ ชักยาว งุงิ
ขอบคุณภาคที่ได้พบกับกาล และได้มีกาลเป็นเพื่อน
แล้วก็ขอบคุณหนูกาลของเจ่เจ้ที่มาเขียนเรื่องของภาคให้อ่านนะคะ

ขออีกที.......หลงรักเบียร์สุดใจ เอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

 


จิ้มมมม พี่นุ่น  อิอิ  (ลามปามละ)

อยากเล่นเกมส์ด้วยอ่า      แต่ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ

หมดเขตเมื่อไหร่คะ   (ได้ข่าวว่าแกร อ่านไปพักทำใจไป  เมื่อไหร่จาจบห๊า)

[railay]

 
 

[knightofbabylon]

ตอบคำถามนะจ๊ะ

ยังไม่กำหนด คงประมานต้นๆ ตุลาคม จนกว่าแบบโปสการ์ดจะคลอดออกมา

เพราะตอนนี้งานยุ่งมากกกกกกกกกกกกกกกก  

แฮ่ๆๆๆ ดีเลย จะได้ไปมีเวลาไปคิดคำตอบด้วย ^^
อย่าเพิ่งรีบหมดเขตส่งคำตอบนะกาล รอเราก่อนนนนนนน

 

*************************************

กลับมาตอบคำถามแล้ว (ได้ฤกษ์ซักที 55)

1. ชื่อ แนท

2. ประทับใจและซาบซึ้ง ในความรักของภาคกับเบียร์ รูปแบบความรักที่ธรรมดา ทั่วไป แต่น้อยคนนะที่เจอความรัก ที่เป็นความรักจริงๆแบบนี้ เราคิดแบบนั้น อีกอย่างที่รู้สึกได้ก็คือ ความรักของเพื่อนกลุ่มนี้ (ต้องโจ้มิวเบียร์ บวกภาค ต้องรวมภาคด้วย)  โดยเฉพาะมิว เราว่ามิวในความเป็นเพื่อน เกินร้อยมากเลยนะ มีหมดให้หมด และทุกคนมีปัญหาก็ไม่ทิ้งกันเลย แต่บางอารมณ์มิวแอบบ้าระห่ำไปหน่อยน่ะ  
แต่ถ้าจะให้สรุปความรู้สึกทั้งหมดที่ได้จากเรื่องนี้เลยนะ  เนื้อเพลงความรักของบอดี้สแลมนั่นแหละ ชัดเจนที่สุด
(เหมือนจะพูดถึงเพลงนี้แทบทุกครั้งเลยเนาะ   แต่เราว่ามันตรงจริงๆนะ ไม่มีอะไรอธิบายเรื่องนี้ได้ดีกว่าเพลงนี้อีกแล้ว)

3.  ชอบเบียร์ เบียร์แสดงให้เห็นว่าความรักที่แท้จริงคืออะไร (เริ่มแรกถึงจะแอบไม่ถูกต้องซักเท่าไหร่ก็เถอะ.. ถ้าจำไม่ผิด ภาคยังคบต้อมอยู่ ยังไม่ได้เลิก)
ทุกอย่างที่ทำให้ภาค เพราะความรัก มีทะเลาะกันบ้างอะไรบ้างเป็นปกติ ความรักของเบียร์ไม่ใช่ประเภทรักถึงขั้นไร้สติ
ยอมทุกอย่างจนแบบว่าผิดก็ยังทำ ไม่รู้..เห็นบางคนบางคู่มันรักกันไร้สติดีพิลึก อยากจะเตือนอะไรก็ดูท่าแล้วจะไม่ฟัง
บางครั้งบางคราวควรปล่อยให้เจ็บด้วยตัวเอง อาจจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดก็ได้
เหอะๆ นอกเรื่อง เข้าประเด็นเบียร์ต่อ ยังไงดีล่ะ.. คือ จากแรกเริ่มที่เบียร์รักภาค แอบคบกับภาคตอนภาคยังไม่เลิกกับต้อม จนภาคเลิกกับต้อมแล้วคบกันแบบเปิดเผย สบายใจแล้วนั่นแหละ ทุกอย่าง ในช่วงเวลาที่เบียร์อยู่ด้วยกันกับภาค อะไรก็ตามที่เบียร์กับภาคทำให้กัน เป็นอะไรที่ประทับใจที่สุด แม้กระทั่งช่วงเวลาสุดท้ายของเบียร์..
ถึงตอนนี้เบียร์จะไม่อยู่แล้วก็เหอะ..แต่สิ่งที่เบียร์ทำ มันยังคงอยู่ และภาคนั่นแหละที่เป็นคนที่รับรู้ได้ดีที่สุด.. คนอ่าน รับรู้ได้ผ่านตัวอักษร แต่ไม่ซึ้งเท่าคนที่เจอด้วยตัวเอง จริงมั้ย?

4.1  สัจธรรมชีวิต..ที่ว่า อะไรก็เกิดขึ้นได้ แค่ชั่ววินาที จริงๆรู้ซึ้งมานานแล้วล่ะ แต่เรื่องนี้มันเป็นภาพที่แสดงให้เห็นได้ชัดเจนมาก มากจริงๆ
4.2 สติ..คนที่มีสติและความแข็งแกร่งเท่านั้นที่อยู่รอดบนโลกใบนี้ ต่อให้แข็งแกร่งแค่ไหน แต่ถ้าไม่มีสติ สุดท้าย ก็ไม่รอด..


ไม่รู้จะอ่านแล้วรู้เรื่องมั้ย เราเป็นพวกอธิบายให้เหตุผลไม่เคลียร์เท่าไหร่ด้วย ที่คิดไว้ บางทีก็พูดออกมาแล้ว ไม่ได้อย่างที่คิดเดี๊ยะๆ - -"
แต่เรียบเรียงให้เป็นภาษาคนได้ แค่นี้แหละ สุดติ่งแล้ว

[knightofbabylon]

อ่านทีไร มันก็มีอะไรมาจุกๆ หนึบๆในหัว แหะ แม้จะเป็นตอนพิเศษ


ความทรงจำระหว่างเบียร์กับภาค เป็น นิรันดร์..
ครอบครัวภาคน่ารักเนาะ รักภาคเหมือนลูกหลานตัวเอง จริงๆ ซึ้ง
แอบขำโจ้กับต้อง
- -" ไม่ใช่รัน แล้วใครหว่า?

 :กอด1:ภาคแน่นๆด้วย
ส่วนกาล  .. ฮ่าๆๆๆๆ

[anajulia]

งืม.......ยังมีเวลาอีกทั้งชีวิตนะภาค
กอดภาคแน่นๆ ฝากหนูกาลไปถึง

ปล.อยากเห็นหลานแฝด งุงิ


((คำผิดเยอะเป็นปกติ แต่ควรแก้ตรงนี้อย่างแรง .......“สบายดี ภาคละเป็นไงบ้าง” น้ำเสียงคุ้นเคยและขี้ที่ส่งมาตามสาย
.........(((และ"ขี้"ที่ส่งมาตามสาย???!!))) อุย))

[thisispom]

นํ้าตาซึม แต่ก็สุขใจที่ภาคพยายามเดินต่อไป
+1 ขอบคุณกาลสําหรับตอนพิเศษค่ะ

[→Yakuza★]

ถึงกายไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่ใจก็อยู่ด้วยกัน เป็นรักที่ยั่งยืนอยู่ในตัวของภาคเอง ยังไงเบียร์ก็รักภาค และ ภาคก็รักเบียร์  

อะแห่ม
 
ข้อ1.  ชื่อ ฟ้า เป็นคนเหนือ  
ข้อ2.  รู้สึกชีวิตมันมีหลายรสชาติ จะหวานจะขมก็เป็นความทรงจำที่มีค่า คิดว่ารักของเบียร์กับภาคสวยงาม อยากมีความรักแบบนั้นมั่ง
ข้อ3.  ชอบเบียร์ เพราะนิสัยของเบียร์ เพราะความรักที่เบียร์มีต่อภาค
ข้อ4.  คงเห็นความสำคัญของเวลามากกว่าเดิม แบบว่า ถ้ารักใครชอบใคร ก็อยากจะแสดงออกไปให้มากพอจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลังในวันที่ทำอะไรไม่ได้แล้ว

คิดถึงภาค พี่กาลส่งข่าวภาคมาให้มั่งนะจ๊ะ  

[SJ]

ไม่ว่าจะอ่านกี่ครั้ง กี่ตอน ตั้งแต่ไม่มีเบียร์ก้อน้ำตาซึมได้ตลอดจริงๆ
รู้แล้วว่าตอนนี้ภาคเข้มแข็งแล้วจริงๆ อยากให้ภาคมีความสุขเรื่อยๆนะ เป็นกำลังใจให้
ถ้าเจอคนที่ดีเข้ามาก้ออย่าปิดกั้นตัวเองเลยนะ สู้ๆ

ปล. ช้าไปไหมอ่ะ ชื่อเจี๊ยบค่ะ
2. ไม่เคยคิดว่าความรักแบบชายชายจะจริงจังไดขนาดนีมีไม่กี่เรื่องอ่ะ้เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ชัดมาก เรื่องรักแท้เบียร์ทำให้ความรู้สึกนี้ชัดเจนมาก
3. ต้องเป็นเบียร์แน่นอน ที่สุดแล้ว เอาใจไปเลย
4. รักแท้มีอยู่จริง
สุดท้าย ขอบคุณกาลนะที่นำเรื่องดีดีแบบนี้มาให้อ่าน แม้จะเศร้ามากมาย ก้อตามที

[HydrA]

ภาคเข้มแข็งขึ้นนะ
ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
เวลาจะช่วยบรรเทา