แทนคำขอบคุณ สำหรับทุกคำติชม
เลยมาต่อรอบดึก ตามสัญญาค่า...............
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เฮ้อ.......ลงเวรซะที เที่ยงคืนแล้ว วันนี้ผมอยู่เวรบ่ายER(ฉุกเฉิน) ครับ คนไข้เยอะตั้งแต่เวรเช้าแล้วครับ
สมกับเป็นวันจันทร์แห่งชาติจริงๆครับ.....ก้อล้านิดหน่อยครับ รีบกลับบ้าน อาบน้ำ พักผ่อน เตรียมทำงานพรุ่งนี้ดีกว่า
“โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมม.........”
“คุณครับ....คุณครับ...เป็นอะไรมากมั้ยครับ ผมเป็นหมอเดี๋ยวผมพาคุณไปทำแผลนะครับ”
“เป็นดิวะแม่ง.....ถามได้............เป็นหมอภาษาอะไรวะ ขับรถไม่รู้จักปิดไฟเลี้ยว. แขนกรูหักไปใครจะรับผิดชอบ ”
“เอ่อ......ขอโทษครับ........ ”
“เฮ่ย..!!!!!!!!!............................. ”
“เฮ่ย.. !!!!!!!!!!!!!!!!............................ ”
“ไอ้หมอ...หน้าขาว!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”
“ไอ้ช่าง.........หน้าดำ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
โธ่เว้ย.......ผมมีกรรมหรือโลกมันกลมครับเนี่ย......ทำไมคนที่ผมขับรถชนกลายเป็นไอ้ช่างกวนโอ๊ยคนนี้ได้
“โอเคครับผมยอมรับว่าผมผิด...ยังงัยผมจะพาคุณไปทำแผที่ERแล้วกัน”
ผมพยายามสงบสติอารมณ์พร้อมกับข้าไปประครองนาย(ช่างกวนโอ๊ย)คนนั้นขึ้นมา
“ถึงคุณจะไม่ยอมรับ คุณก้อผิดอยู่แล้ว ถ้าผมพิการไป ใครจะรับผิดชอบผม”
“ลูกเมียผมก้อยังไม่มีเมียนะคุณ ผมยังไม่อยากพิการก่อนมีเมียนะ”
บลา..บลา..บลา..สารพัดที่จะพูดไประหว่างที่นั่งรถมาERครับ
ผมอดคิดในใจไม่ได้... “ทำไมเราไม่ชนโดนปากมันว้า”
“อ้าวหมอกร...ลืมของเหรอคะ”
“ปล่าวครับพี่กุล พอดีผมขับรถเฉี่ยวคนหนะครับ ก้อเลยพาเค้าขึ้นมาทำแผล กะX RAY หนะครับ”
“คนนี้เหรอคะ ท่าทางอาการไม่หนักมาก วันนี้หมอวา หมอOrthoอยู่เวรดึกพอดีเลยค่ะ”
“ฝากหน่อยนะครับ เดี๋ยวผมจะไปคุยกับหมอวาหน่อย ส่วนค่ารักษาตัดจ่ายจากบัญชีเงินเดือนผมเลยนะครับ”
“ได้ค่ะคุณหมอ.......เชิญทางนี้เลยค่ะคุณ”
จากผล X RAY สรุปว่านายแทนไท(ผมดูจากแฟ้มคนไข้ครับ)กระดูกแขนขวาเคลื่อนแต่ไม่ถึงกับหักครับ
ต้องเข้าเฝือกอ่อนไว้ซักอาทิตย์ครับ....ส่วนอย่างอื่นก้อไม่มีอะไรครับ รับยากลับบ้านได้
“นี่เป็นยาแก้ปวด กินตามที่บอกไว้ข้างซองยานะ ส่วนเฝือกอ่อนครบอาทิตย์ก้อเอาออกได้”
“เกือบตีสองแล้ว........นายรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ”
“ส่วนผมจะได้ลง “เวรรรร.... ”จริงๆซะที”อันนี้พูดในใจนะครับ พูดออกมาเดี๋ยวมียาว....
“โห,,,คุณ ทำไมใจดำงี้หละ หน้าขาวซะปล่าว ผมเจ็บหนักขนาดนี้จะไล่ผมกลับบ้านได้ยังงัย”
“ไร้มนุษยธรรม”
อะไรทำให้มันคิดว่ามันเจ็บหนักตรงกันเนี่ย
“นายไม่ได้เป็นอะไรมาก .....หมอวาเค้าก้อบอกแล้วว่านายไม่ได้เป็นอะไรมาก ”
“ถ้านายเจ้บหนักป่านนี้เค้าจับนายแอดมิทICUแล้ว ”
ผมพยายามระงับอารมณ์เต็มที่ครับ
“ไม่รู้หละ ผมมั่นใจว่าผมเจ็บหนัก ผมขี่รถกลับไม่ได้ ผมต้องได้นอนโรงบาล”
โธ่เว้ย...เวรกรรมอะไรของผมครับเนี่ย...เหนื่อยก้อเหนื่อย...ง่วงก้อง่วง
ต้องมายืนเถียงกะคนบ้า
ก้อจริงนะครับ ว่าแขนเค้าเข้าเฝือก ขี่รถกลับมาได้แน่ๆ แต่อาการแค่นี้เค้าไม่ให้แอดมิทหรอกครับ
เปลืองเตียงปล่าวๆเตียงยิ่งเต็มๆอยู่ด้วย แต่โทรให้เพื่อนมารับก้อได้นี่นา.....หรือถ้าไม่มีเพื่อนจริงๆ(ไม่มีใครคบมัน)
ผมขับรถไปส่งให้ก้อได้
“โทรให้เพื่อนมารับได้มั้ย หรือจะให้ผมไปส่ง”
“โห.......คุณ ผมเป็นคนมีมารยาทนะครับ ดึกขนาดนี้จะให้เที่ยวไปรบกวนคนอื่นได้งัย”
ตรงไหน...ครับ..ตรงไหน.ที่แสดงว่ามันมีมารยาท
ผมพยายามนับหนึ่งถึงร้อยครับ...แต่นับได้แค่ยี่สิบเองครับ
“ผมมั่นใจว่าผมเจ็บหนัก ผมต้องได้นอนโรงบาล ไม่งั้นผมจะไปฟ้องมูลนิธิปวีณา ”
ผมตัดสินใจได้ตอนตีสองพอดี
“โอเค...โอเค...นายไปนอนบ้านพักผม.......... ”
“.........ถือว่ายังอยู่ในเขตโรงบาลใช่มั้ย ”++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
มาต่อให้อีกตอนรอบดึก...............พรุ่งนี้ของดหนึ่งวันนะคะ
หัวข้อ: (^_ ^ )เหตุเกิดเพราะรถมอเตอร์ไซด์..(แจ้งข่าว หมอกรกับไอ้ดำมีลูกแล้วววว..UP16/10/53) (อ่าน 684120 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก