ตอนที่ 48 ไม่ได้คิดอะไร...จริงๆครับ
+++++++++++++++
พอผมขับรถไปถึงโรงงานก้อรีบเข้าไปหาพี่หัวหน้าแผนก บอกขอโทษเค้าเรื่องที่เมื่อวานต้องลางานแบบฉุกเฉิน พี่เค้าก้อบอกไม่เป็นไรครับ แต่ครั้งต่อไปก้อขอให้ลาให้ถูกต้องตามระเบียบด้วย
หลังจากนั้นไอ้คุณกันก้อเดินมาชวนผมไปกินข้าวเช้าที่แคนทีนของโรงงานครับ
“พี่หมอกูเป็นงัยบ้างวะ....”ไอ้กันมันถามผมตอนที่นั่งกินข้าวกันอยู่ครับ
“หมอของกูไม่ใช่ของมึง....”
“เออ..ของมึงก้อของมึง..แล้วพี่เค้าเป็นงัยบ้างวะ....”
“ก้อออกจากโรงบาลแล้ว ไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่กินข้าวไม่เป็นเวลาแล้วก้อเครียดนิดหน่อย. ....”
“.แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว....”
“เครียดเรื่องอะไรวะ....”
“ชีวิตที่ออกจะเพียบพร้อมขนาดนั้นมีอะไรต้องเครียดวะ.....หรือเครียดเรื่องมึง....”
“มึงมีกิ๊กเหรอวะ... ....”
“เชี่ยนี่....หาเรื่องให้กู...กิ๊ก..กั๊กที่ไหน..กูออกจะรักที่รักกูขนาดนี้....”
“ให้มันจริงเถ้อ...กูจะคอยดู กูเห็นสาวๆธุรการเค้ามองๆมึงอยู่นะเว๊ย....”
“.ใคร..ที่ไหนเค้าจะมามองคนอย่างกูวะ....”
“คนอย่างมึงนี่แหละ..ที่สาวๆเค้าชอบมองหละ หล่อ..เข้ม ดู กวนตีน..กวนตีน นิดๆ แบบนี้แหละสาวๆชอบ....”
“แล้วมึงอย่าลืมนะ ว่าตอนนี้มึงอะไม่ได้เป็นไอ้แทนช่างซ่อมมอไซด์แบบเดิมแล้วนะเว๊ย....”
เดี๋ยวนี้หนะมึงเป็น...คุณแทนไท..วิศวกรหนุ่ม..ไฟแรงเชียวนะ สาวๆที่ไหนจะไม่สน....”
“แล้วแถมวันนี้มึงเล่นขับฟอร์จูนเนอร์มาทำงาน แค่นี้ สาวๆเค้าก้อมองคอแทบเคล็ดแล้ว....”
“มองก้อช่าง..กูไม่สนแค่นี้ก้อจบ.. ....”
“เออ...กูจะคอยดูว่ามึงจะไม่สนไปได้นานแค่ไหน..แต่จะว่าไปสาวๆโรงงานเราก้อไม่มีใครน่ารักสู้พี่หมอของกูเลยวะ....”
“ของกู..เดี๋ยวเหอะมึง...แต่ในฐานะที่พูดถูกใจกูให้มึงยืมเรียกชื่อพี่หมอได้หนึ่งวัน....”
“555....ไอ้ขี้หวง....”
“แต่กูขอด่ามึงหน่อยเถอะมึงจะขับรถมา กูไม่ว่า ทำไมมึงต้องขับหรูขนาดนี้วะ...เล่นเอารถกูหมองไปเลย.. ....”
555
“ช่วยไม่ได้ ...ก้อที่รักกูให้ใช้คันนี้หวะ เค้าคงเห็นว่าเข้ากับหน้าตากูมั้ง....”
“เออ..มึงหล่อ..มึงเท่ห์....555....”
ระหว่างที่เรากำลังจะเดินออกจากแคนทีนผมก้อได้ยินเสียงคนเรียกผมดังจากด้านหลังครับ
“แทน...แทน.. ....”
“อ้าวก้อย..มีไรครับ....”
“แทนเข้ากะเช้าเหรอ..นึกว่าบ่ายซะอีก..ไม่เห็นเจอแทนที่รอรถเลย....”
“อ๋อ..วันนี้ผมขับรถมาเองหนะครับ.. ....”
“เหรอ... ....”
“งั้นต่อไปจะมากับรถโรงงานอีกมั๊ยคะ....”
“คงไม่ครับ...ก้อกะว่าจะเอารถมาใช้ตลอดครับ..จะได้ประหยัดเวลาเดินทางด้วย....”
“ว้า..งั้นเราก้อไม่ได้มาด้วยกันอีกแล้วสิ....”
ผมก้อยิ้มๆไม่ได้ตอบอะไรครับ
“งั้นเดี๋ยวก้อยขอตัวไปทำงานก่อนนะ..ไปก่อนนะแทน..กัน....”
“ครับ... ....”
“โห..กูนึกว่าเค้ามองไม่เห็นกูซะอีก เล่นคุยกะมึงคนเดียวไม่ได้สนใจกูเล้ย.....”ไอ้กันมันบ่นขึ้นครับ
“กูว่าก้อยนี่ชักยังงัยๆแล้วหวะ....”
“ยังงัยวะ..กูก้อเห็นเค้าปกติดี....”
“ไม่รู้หวะ..บอกไม่ถูก แต่ความรู้สึกบอกว่า..แปลกๆ .แล้วมึงสนิทกับเค้าเหรอวะ....”
“ไม่นะ..ก้อแค่ขึ้นรถไปกลับพร้อมกัน ก้อเลยได้คุยกัน บางวันกูก้อขี่มอไซด์ไปส่งเค้าที่บ้าน....”
“กูว่าเค้าป็นคนดี แล้วก้อน่าสงสารหวะ ผู้หญิงตัวคนเดียวต้องดูแลแม่กับน้อง...เห็นแล้วกูยังทึ่งเลย....”
“เออ..ไอ้พระเอก..ไอ้คนขี้สงสาร..แต่อย่าให้ความสงสารสร้างปัญหาให้เชียวหละ....”
“ไม่มีทาง... ....”
“ใครจะไปรู้...เค้าก้อออกจะน่ารัก แถมยังสเปคมึงด้วย....”
“สเปคยังงัยวะ ....”
เอ๊า...ก้อตัวขาวๆบางๆออกหมวยนิดหน่อย ดูเผินๆก้อหน้าคล้ายๆพี่หมอของมึงนะเว๊ย...กูกลัวมึงจะสับสน
“ไม่เห็นจะเหมือนเลย..แล้วอีกอย่าง..กูก้อไม่มีทางสับสนด้วย....”
“ กูขี้เกียจพูดกะมึงแล้ว..ไปทำงานดีกว่า....”
พูดจบผมก้อเดินหนีไอ้กันออกมาเลยครับ ก้อผมบอกแล้วว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับก้อย
มันก้อยังพยายามพูดอยู่นั่นแหละครับ..ไม่เข้าใจมันจริงๆ
หลังจากที่เราปรับความเข้าใจกันได้แล้ว ตอนนี้ชีวิตของผมกับคุณกรก้อมีความสุขกันดีครับ
ผมไม่ต้องรีบตื่นแต่เช้าเพื่อไปรอรถโรงงานแล้ว ตอนเย็นเลิกงานผมก้อกลับถึงบ้านได้เร็วขึ้น
มีเวลาดูแลคุณกรได้มากขึ้น ส่วนคุณกรพอผมมีเวลามากขึ้น คุณกรก้อรับเวรน้อยลง เพื่อให้เราได้มีเวลาตรงกันมากขึ้นครับ
ทุกอย่างดำเนินไปตามปกติ จนกระทั่งเช้าวันหนึ่งก่อนที่ผมจะออกไปทำงาน
........................................... เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นครับ
“ครับ...แทนครับ....”
“แทนเหรอ..ก้อยเองนะ....”
“อ้าวก้อย..ว่างัย....”
“คือ..วันนี้แทนเข้างานกะเช้าหรือเปล่า....”
“ใช่ครับ... ....”
“แล้วแทนถึงไหนแล้ว....”
“ยังไม่ออกจากบ้านเลยครับ....”
“เหรอ..พอดีเลย..ก้อยมีเรื่องรบกวนหน่อยหนะ..คือเมื่อเช้าแม่แกหน้ามืดนิดหน่อย..ก้อยเลยต้องอยู่ดูแลแก.
....”.
“ก้อเลยไปไม่ทันรถโรงงานหนะ ..ก้อยเลยว่าจะรบกวนขอติดรถแทนไปได้มั๊ย.. ....”
“ได้สิ..งั้นก้อยรอที่บ้านนะเดี๋ยวผมไปรับ....”
“เกรงใจจัง..แต่ก้อยก้อไม่รู้จะทำยังัย...ก้อยไม่อยากขาดงานด้วย.”
“ไม่เป็นไร..งั้นเดี๋ยวผมออกไปเลยแล้วกัน....”
“ค่ะ..เดี๋ยวก้อยรอที่หน้าบ้าน....”
พอวางโทรศัพท์ผมก้อเดินเข้าไปในห้องนอน...คุณกรกำลังอาบน้ำอยู่ครับ
“คุณกร...ผมไปทำงานก่อนนะครับ....” ผมตระโกนบอกคุณกรที่หน้าห้องน้ำครับ
“ขับรถดีๆนะแทน.... ....”
ผมขับรถไปถึงบ้านก้อยก้อเจอก้อยยืนรออยู่หน้าบ้านครับ
พอก้อยขึ้นนั่งบนรถ..ผมกำลังจะเลื่อนรถออก..กิ๊กน้องสาวของก้อยก้อเปิดประตูออกมาครับ
“..ได้ยินเสียงรถ กิ๊กนึกว่ารถใครมี่แท้ก้อรถพี่แทนนี่เอง.. ....”
“ สวัสดีค่ะ...พี่แทน ....”
“ สวัสดีครับกิ๊ก ....”
ผมเคยมาส่งก้อยที่บ้านหลายครั้งก้อเลยรู้จักทั้งแม่และน้องสาวของก้อยครับ
“ รถพี่แทนสวยจัง...ว่างๆขอกิ๊กนั่งบ้างนะคะ.. ....”
น้องกิ๊กลูบๆคลำรถผมดวยท่าทางตื่นเต้นทำเอาผมอดปลื้มไม่ได้ครับ
“ กิ๊ก..อย่ากวนพี่แทน..เข้าบ้านไปดูแลแม่ไป..ตอนเย็นพี่จะรีบกลับ ....”
“ ไปกันเถอะแทน ....”
ระหว่างที่ขับรถก้อยก้อชวนผมคุยครับ
“ ถ้าก้อยมีรถซักคันก้อคงดีนะ..จะได้ไม่ต้องเสียเวลารอรถโรงงานนานๆ ....”
“ ยิ่งแม่ไม่สบายแบบนี้ก้อยก้อยิ่งอยากกลับถึงบ้านเร็วๆ ....”
พอผมได้ฟังแบบนั้นก้อนึกเห็นใจเธอครับ..
“ งั้นเย็นนี้ก้อยกลับพร้อมผมก้อได้ ....”
“ จะดีเหรอแทน.ก้อยเกรงใจ. ....” ก้อยตอบด้วยน้ำเสียงเกรงใจ แต่สีหน้าดูก้อรู้ว่าดีใจครับ
“ ไม่ต้องเกรงใจ..เพื่อนกัน...แล้วอีกอย่าง ยังงัยเราก้อทางเดียวกันอยู่แล้ว ก้อยก้อจะได้ถึงบ้านเร็วขึ้นด้วยงัย ....”
“ งั้นก้อขอบคุณแทนมาก . ....”.ก้อยพูดด้วยสีหน้าท่าทางราวกับผมเป็นฮีโร่ช่วยชีวิตเธอไว้ ยังงัยยังงั้นเลยครับ
“ แต่ก้อยก้อเกรงใจ..งั้นก้อยขอช่วยค่าน้ำมันแทนแล้วกันนะ ....”
“ ไม่เป็นไร.. ....”
“ ไม่ได้..ก้อยก้ออยากตอบแทนแทนบ้าง เอาเป็นว่าก้อยขอช่วยค่าน้ำมันแทน แล้ววันไหนที่แทนเข้ากะเช้าก้อยขอติดรถแทนแล้วกันนะ ....”
“ อย่างงั้นก้อได้ครับ ....”
ผมตอบตกลงก้อยไป..ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรกับก้อยจริงๆครับ
ผมแค่อยากช่วยเพื่อนในส่วนที่ผมพอช่วยได้ และอีกอย่างเวลาที่ผมได้ช่วยเหลือก้อย..ดูเธอจะรู้สึกดีใจและปลาบปลื้มมาก ทำให้ผมพลอยรู้สึกดีไปด้วย...แค่นั้นเองครับ
++++++++++++++++++++
หัวข้อ: (^_ ^ )เหตุเกิดเพราะรถมอเตอร์ไซด์..(แจ้งข่าว หมอกรกับไอ้ดำมีลูกแล้วววว..UP16/10/53) (อ่าน 684978 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก