ฮาโหลลลล
มาแล้วค่า!!! คู่หลักของเรา...
หลังจาก คู่ที่แล้วเขาสายฟ้าแลบกันไปแล้ว เราก็ปล่อยให้เขาไปสวีทหวานกันก่อน
ไว้มีโอกาสเหมาะ จะมาต่อคู่นี้อีกนะคะ...
ขอบคุณทุกคนเช่นเคยค่ะ ที่ตามอ่านกัน.. 
เม้นท์ๆ กันเยอะๆ นะคะ ชอบอ่านเม้นท์ของทุกคนค่า...+++++++++++++++++++++++++++
Vesi : ก็เด็กมันน่ารักอะเนอะ
rmlab : มันขี้ดื้อแต่ก็น่ารักนะคะน้องเซย์เนี่ย...
anajulia : ฮ่าๆ เสร็จเร็วเนอะ คราวนี้ก็มารอคู่ของคุณนุ่นบ้าง...เตรียมพลุแล้วเนี่ย
bakanishi1 : คู่พี่คิวกับโรส จะพยายามซอดแทรก เข้ามาเรื่อยๆ นะคะ
BeeRY : คุณ BeeRY ชอบเด็กดื้อๆ เหมือนกันอะดิ ชิมิคะ
♥a2k♥ : อดใจกับความดื้อของน้องมันไม่ไหวใช่ไหมคะ...ไว้จะพาคู่นี้มาให้อ่านอีกค่ะ
n2 : พี่แชมป์มันโดนความแก่นเซี้ยวของน้องเข้าไปค่ะ...
Phelyra : จริงค่ะ เห็นด้วย ฮ่าๆๆๆ...เราว่าคนอ่านคงอยากให้พี่แชมป์ทำโทษแบบติดเรทอีกน่ะสิ ใช่ม้า
mahotsukai : โฮะ จ๋า พี่เซฟมาแล้วจ้า
JJHJJH : ใช้ร่างรวมกันด้วยค่ะ กร๊ากกก เราว่าป่านนี้สองคนนี้มันลืมน้องเลิฟไปเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ
Pumpkin : เด็กมันน่าอร่อยเนอะ พี่แชมป์มันคงอยากลอง
Ooคุณชายติ๋วoO : ไม่ต้องสงสัยเลยค่ะ หลงชัวร์
*-*คาเมะ*-* : รวดเร็วทันใจดีไหมคะคู่นี้ ฮ่าๆ
สมุนไพร : สองรอบเองค่ะ พี่แชมป์มันถนอมน้องอยู่แล้ว ดื้อๆ แบบนี้หาไม่ได้อีกแล้วค่ะ
KirscH : ขอบคุณค่า กลับมาจากค่ายแล้วมาอ่านต่อนะคะ
lizzii : ฮ่าๆ เป็นไปตามคาดไหมคะ...เสร็จแบบง่ายดายเลยเนอะ
tutu : หลังจากนี้ไม่เมา พี่แชมป์มันก็สามารถค่ะ ฮ่าๆๆ
PEENAT1972 : ผลที่ตามมาคือไอ้น้องเซย์ มันเกาะติดพี่แชมป์ไม่ปล่อยแน่นอนค่ะ
vvivy : ณ ปัจจุบัน พี่ได้รองเท้ามา 5 คู่แล้ว ตอนนี้ไม่ไปไหนอีกเป็นอันขาด หมดตัวจริงแล้วจ้า...คิดถึงๆ ไม่ค่อยได้ออนเลยเนอะ
liTTle.SaLapaO : ถึงไม่เมาพี่แชมป์มันก็มีวิธีหลอกล่อน้องค่ะ
DE SaiKuNee : จุดพลุฉลองกันเลยทีเดียว
Little Devil : เอาไว้จะลงเป็นตอนพิเศษให้อีกนะคะ
K2KARN : พี่คิวแกเอาจริงแล้วค่ะงานนี้...ส่วนคู่นี้สัญญาว่าจะหาตอนพิเศษมาให้อ่านอีกค่ะ
bbyuqin : อาจจะเอาตอนพิเศษมาลงให้อีกนะคะคู่นี้ ไม่งั้นก็อาจจะเป็นเรื่องสั้นๆ ขอคิดพล๊อตก่อนน้า
┠┨ ¡ Þ Þ ☻ ❣ ╰╰ : ยินดีต้อนรับค่า...แล้วเราจะรอให้อ่านจนทันนะ แวะมาเม้นท์คุยกันอีกนะ
mascot : มาต่อแล้วจ้า
กระต่ายชมจันทร์ : ขอบคุณสำหรับคำผิดเหมือนเดิมจ้า...เอาแบบไม่เซ็นเซอร์เลยเหรอ พี่จะแย่เอาน่ะสิ ฮ่าๆๆ ไว้ครั้งหน้านะ จะเอาแบบทุกช็อตเลยแล้วกันดีมะ
ขนม : นายเอกของคุณขนมก็ดื้อใช่ย่อยนี่คะ เผลอๆ ดื้อกว่าน้องเซย์ซะอีกนะ
pærəˈsɛtəmɒl : ขอบคุณและยินดีต้อนรับค่ะ แอบชอบรูปดิสเพลง ของคุณ pærəˈsɛtəmɒl มานานและ เห็นเม้นท์ตามเรื่องอื่นๆ อยากได้เคสไอโฟนสีนี้บ้าง (อ้าวตอบเม้นท์นอกเรื่องเนอะ)
ChiOln : จริงๆ น้องมันก็ดื้อกว่านี้แหละค่ะ ต้องรอดูต่อไป ถึงแม้จะรักกันแล้วน้องมันคงไม่หายดื้อง่ายๆ แต่ตอนนี้มันก็ลดๆ เรเวลลงแล้วนะ เพราะน้องมันไม่เคยโดนใครขัดใจ พอมาเจอพี่แชมป์ไม่ค่อยยอมมันเท่าไหร่ก็เลยกลัวๆ พี่แชมป์นิดนึง (นิดเดียวนะ)
icyblue : ตั้งแต่แรกๆ มีแต่คนอยากให้แชมป์มีคู่ คราวนี้ก็สมใจกันแล้วค่า จัดคู่มาให้แล้ว น่ารักไม่แพ้เลิฟเลย
i love u {knt} : เด็กมันน่าหลงนะคะ ง๊องแง๊งกำลังดี
honeymic : จริงค่ะ เรียบร้อยโรงเรียนพี่แชมป์ไปซะแล้ว จุดพลุได้เลย
zazoi : จ้า...เค้าจะเอาตอนพิเศษมาให้อ่านอีกนะ
kitty : คู่พี่คิวนี่จะแว๊บๆ มาแทรกๆ ให้รับรู้ความเป็นไปกันบ้างค่ะ
lune : เด็กไม่ได้ยั่วแต่ไอ้พี่แชมป์มันหื่นเองเนอะ ฮ่าๆ
EunJin : งี้แหละค่ะคนหัวอกเดียวกัน คุยกันรู้เรื่อง เลยได้กันเร็ว ฮ่าๆๆ เกี่ยวกันไหมนะ
peppier : พี่แชมป์มันหื่นเงียบค่ะ เหมือนคนดื้อเงียบ อิอิ
Jesale : เด็กไม่ได้ยอมอีกรอบนะคะ แต่พี่แชมป์มันอาศัยช่วงชุลมุนเบิ้ลน้องอีกรอบ
in_blu : ราบรื่นหรือไม่ รอตอนพิเศษในโอกาสต่อไปนะคะ
jobisuka : เลือดตกยางออก หมายความว่า ตีกันตายใช่ไหมคะคู่พี่คิวกะโรสเนี่ย
appletree : จ้าาาาาาาาาาา พี่ก็พี่ ไม่แก่บ้างก็แล้วไป อิอิ
ayanae : อยากมีหนุ่มๆ มาเอาใจแบบนี้เหมือนกันค่ะ คนเขียน เขียนมาจากความอยากส่วนตัวค่ะ กร๊ากกกกก
Yunatsu : มาต่อตอนหลักแล้วจ้า
PeeYaR : พี่แชมป์เปล่าหลอกนะคะ แค่จะปราบเด็กให้อยู่ในกำมือเท่านั้นเอง
insomniac : ค่ะ...เค้าเขียนคู่นี้อีกแน่นอนค่า
V_we : วันนี้ได้จิ้มคุณวีสองครั้งเลยอะ...ตอนที่เรียกชื่อน้องเซย์นี่ รอก่อนน้า...ไว้จะให้มาเป็นพยานแน่ๆ ค่ะ กอดดดดด
numtan : อร่อยรึเปล่าไม่รู้ แต่ว่าพี่แชมป์มันขอเบิ้ลนี่ไม่รู้ว่าอร่อย หรือว่ายังไม่รู้รสเนอะ
อนันตกาล : ยินดีต้อนรับค่าาา ไม่ต้องแอบ...อ่านได้เลยค่า แล้วแวะมาเม้นท์อีกน้า+++++++++++++++++++
ตอนที่ 30 เธอคือใคร ผมกลับมาอยู่บ้านตัวเองแล้วฮะ...แต่ผมก็ยังได้ใช้เวลากับพี่เซฟทั้งวันนะครับ เพราะพี่เซฟแกมาขลุกอยู่เป็นเพื่อนผมที่บ้านตั้งแต่เช้า จนทานข้าวเย็นด้วยกันเสร็จถึงได้กลับ วันไหนที่ผมจะต้องออกไปสอนพี่เซฟก็จะขับรถไปส่ง แล้วก็นั่งเฝ้ารอรับกลับ หรือว่าไปหาอะไรกินกันต่อ บางทีก็ไปดูหนังกัน ชีวิตช่วงนี้มีความสุขมากๆ ครับ
หลายคนคงเอะใจว่า...ไอ้สุดที่รักมันปล่อยให้พี่เซฟลอยนวล ลอยหน้าลอยตาอยู่ที่บ้านผมได้ยังไงใช่ไหมฮะ...คืออย่างนี้เดี๋ยวผมจะเล่าอะไรให้ฟัง
ก็ตั้งแต่ที่มันกลับมาจากกระบี่ ไอ้โรสมันก็เปลี่ยนไปครับ...มันดูขี้หงุดหงิด อารมณ์เสียบ่อยๆ ไม่ค่อยจะยุ่งกับเรื่องของคนอื่น มันชอบนั่งเหม่อคนเดียว ซักพักก็ขมวดคิ้ว เป็นแบบนี้ทั้งวันนะครับ ใครจะไปจะมามันไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เก็บตัวอยู่ในห้อง ข้าวปลาก็ไม่ค่อยกิน...ผมไม่รู้ว่ามันมีปัญหาอะไร จนกระทั่ง....
“ป๊า ไอ้โรสมันเป็นอะไรอ่ะ ทำไมมันนิ่งๆ เงียบๆ ทำหน้าหงอยๆ ตลอดทั้งวันเลยเนี่ย” ผมไม่รู้จะถามใครครับ ผมลองปรึกษาพี่เซฟ พี่เซฟบอกว่าน่าจะมีอะไรเกิดขึ้นที่กระบี่ที่ทำให้ไอ้โรสมันเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ก็เลยต้องลองถามจากคนที่ไปอยู่ในที่เกิดเหตุดูครับ ป๊ากับม๊าลงไปร่วมงานนี้ด้วย
“หึหึ...ไม่มีอะไรมากหร๊อกกกก...แค่น้องสาวเราน่ะกำลังจะหมั้น”
ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!
ผมหูฝาดหรือป๊าพูดผิด?????
“ป๊าล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย...เอาจริงๆ ดิ เลิฟเป็นห่วงมันนะเนี่ย” ป๊าอะ ลูกสาวตัวเองซึมเศร้าแบบนี้ยังยิ้มอยู่ได้อีก
“ไม่ได้ล้อเล่น พูดจริงๆ เดือนหน้า หมั้นแน่”
“เฮ้ยยยยย!!!! กับใคร มิมิเหรอ ป๊ายอมให้มันหมั้นกับผู้หญิงเหรอป๊า” พูดไปแล้วก็มาคิดได้ว่า จริงๆ เราก็แอบอยากหมั้นกะผู้ชายนี่หว่า อยากหมั้นกะพี่เซฟบ้างอะ อิอิ เอ้ย!!! นี่มันใช่เวลาไหมเนี่ยเลิฟเอ๊ย ดันมาคิดเรื่องของตัวเองซะงั้น
“เฮ้ยไม่ใช่....ป๊าก็อยากมีทายาทสืบสกุลเหมือนกันนะ ในเมื่อเลิฟไม่ได้แล้วป๊าก็ฝากความหวังไว้กับเจ้าโรสมันน่ะสิ...จะหมั้นกับใครล่ะก็หมั้นกับพี่คิวของเรานั่นแหละ”
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!
คราวนี้ผมตะโกนลั่นบ้านเลยครับ อะไรวะเนี่ย แค่บอกว่ามันหมั้นผมก็ตกใจพออยู่แล้ว นี่ยิ่งบอกว่าหมั้นกับพี่คิวอีกต่างหาก ช็อคครับ!!!! พูดได้คำเดียวว่าช็อคมาก
“แล้ว...แล้วมันยอมได้ไงอะป๊า” คนดื้อๆ อย่างมันไม่น่าจะมีทางยอม...หรือพี่คิวไปเคลียร์อะไรกับมันแล้ว...แต่ก็ไม่น่าจะยอมถึงขั้นหมั้นนะ แฟนมันก็ยังมีอยู่ ทิฐิมันก็แรงยิ่งกว่าถ่านอัลคาไลน์อีก แล้วทำไมเรื่องมันถึงพลิกโผขนาดนี้วะเนี่ย
“เจ้าโรสมันได้กับตาคิวแล้ว”
เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!! (นี่ผมเฮ้ยกี่รอบแล้วเนี่ย)
ได้โปรดอย่ามีเรื่องเซอร์ไพรซ์อีกเลยได้ม๊ายยยยยยย เหมือนตัวเองกำลังหัวใจจะวายอย่างบอกไม่ถูก หัวใจเต้นเหมือนไปวิ่งรอบสวนลุม 20 รอบ....แล้วป๊าครับ ลูกสาวเสียตัวให้ผู้ชายป๊ายิ้มทำม๊ายยยยย
“แล้ว...แล้ว...ป๊าไม่โกรธพี่คิวเหรอ...แล้วทำไมไอ้โรสมันถึงยอมมีอะไรกับพี่คิว แล้วป๊ารู้ได้ยังไง หรือว่า โว้ยยยย งง เลิฟงงอ่ะป๊า เรื่องมันเป็นยังไงเนี่ย”
“ใจเย็นๆ ก่อนไอ้ลูกชาย เดี๋ยวป๊าเล่าให้ฟัง...แต่ฟังแล้วเหยียบไว้เลยนะ ห้ามให้ถึงหูไอ้โรสเด็ดขาด”
ผมก็พยักหน้าหงึกหงัก...แล้วรอฟังอย่างใจจดจ่อ
“คือก่อนที่จะไปกระบี่ คิวเข้ามาขอคุยกับป๊าแล้วก็ม๊า เข้ามาเปิดใจว่าแอบหลงรักน้องโรสมานานแล้ว...แต่โรสไม่เคยยอมใจอ่อนซักที แถมยังมีแฟนเป็นผู้หญิงอีก คิวบอกว่าตอนนี้เค้าก็ทำงานทำการแล้ว วัยวุฒิ คุณวุฒิ ก็พอเหมาะพอควรที่จะดูแลใครได้...แต่น้องสาวเราน่ะมันยังเรียนไม่จบ ตาคิวก็เลยบอกป๊าว่าขอหมั้นกับน้องไว้ก่อน...” ไอ้พี่คิวมันก็กล้าเนอะเนี่ย เข้ามาลุยเดี่ยวเลยเว้ย
“ทีนี้ป๊าเองก็ไม่ชอบการคลุมถุงชนหรอก...แต่ว่าคิวมายืนยันกับป๊าว่า น้องสาวเราน่ะมีใจให้เขา แล้วเรื่องนี้เลิฟเองก็เคยบอกเค้าว่าโรสน่ะมันหลงรักคิว...คิวก็เลยเล่าย้อนให้ฟังว่าเหตุการณ์ต่างๆ อาจจะเป็นเพราะตัวเค้าไม่เคลียร์อะไรกับโรสให้มันกระจ่าง ทำให้โรสมันประชดตัวเองด้วยการเป็นทอมมาจนถึงทุกวันนี้...”
“แล้ว...ป๊าก็ยอมง่ายๆ อย่างนี้น่ะเหรอ” ผมไม่ได้จะขัดขวางอะไรหรอกนะ แต่คิดว่า ป๊ายอมง่ายไปไหม เพราะป๊าเองก็ไม่ได้ยินจากปากไอ้โรสซักหน่อยว่า มันชอบพี่คิวจริงๆ
“เอาจริงๆ แล้วป๊าก็ลังเลเหมือนกันนะ แต่ว่าป๊าก็แอบอยากให้เจ้าโรสมันกลับมาเป็นผู้หญิง ป๊าว่าลึกๆ แล้วมันไม่ได้เป็นทอมเพราะเกลียดผู้ชายหรือตัวมันอยากเป็นผู้ชายหรอก มันคงจะมีอะไรซักอย่าง แล้วคิวเข้ามาเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง มันก็เลยเหมือนเป็นจิ๊กซอร์ที่มาต่อให้เหตุผลมันสมบูรณ์”
“อันนี้เลิฟก็พอเข้าใจ...แล้วป๊าปล่อยให้พี่คิวมันมาชิงสุกก่อนห่ามได้ยังไงอะ” เห็นแบบนี้ผมก็หวงน้องสาวเหมือนกันนะครับ
“ใจเย็นๆ นี่ไงป๊ากำลังจะเล่าต่อ...คือคิวเขาก็คิดแผนขึ้นมา แล้วขอความร่วมมือจากป๊ากับม๊า เพราะคิดว่าถ้าจะมาขอหมั้นดีๆ น้องสาวเรามันต้องไม่ยอมอยู่แล้ว...คิวก็เลยจัดการมอมเหล้าผสมยาสลบเจ้าโรส แล้วก็พาขึ้นไปทำแผน ทำเหมือนว่าทั้งสองคนได้เสียกันแล้ว...แล้วพอตอนเช้า ก็โทรเรียกป๊ากับม๊าให้เข้ามาปลุก แล้วก็ทำเป็นตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น...ป๊าก็ต้องแกล้งตีบทให้แตกว่าโมโห แล้วให้รับผิดชอบ...ตาคิวก็เลยยื่นข้อเสนอว่าให้หมั้นกันไว้ก่อน แล้วก็บอกว่าที่ทำไปเพราะรักน้อง...ไอ้ลูกเขยป๊าคนนี้มันช่างเจ้าเล่ห์จริงๆ”
โหยยยยยยย ผมว่าผมเริ่มกลัวพี่คิวแล้วฮะ ทำไมมันช่างเป็นคนเจ้าแผนการแบบนี้เนี่ย...ไอ้โรสว่าแน่ๆ แล้วพี่คิวแกยังหาทางซะจนอยู่หมัดจนได้....น่ากลัวมากครับผู้ชายคนนี้
“แล้วไอ้โรสมันไม่โวยวายใหญ่เลยเหรอป๊า...แต่มันน่าจะรู้ตัวรึเปล่าว่ามันเองไม่ได้โดนทำอะไร เพราะว่ามันต้องมีอาการบ้างแหละ” ถึงยังไงไอ้โรสมันก็เป็นคนฉลาดนะฮะ แล้วมันก็เคยได้กับน้องมิมิมาก่อนนะครับ อย่าลืม
“ป๊าว่ามันก็คงรู้นั่นแหละ พี่คิวของเราน่ะเขาก็บอกป๊าไว้แล้วว่า ป๊าต้องใจแข็งเข้าไว้ เป็นตายยังไงก็บอกไปเลยว่า...ไม่รู้ว่าจะได้กันหรือไม่ได้กัน แต่ว่ามาอยู่ด้วยกันทั้งคืนแบบนี้ ก็ถือว่าเสียหายไปแล้ว ยังไงก็ต้องแต่งงานกัน” เออ...มันสมน้ำสมเนื้อกันจริงๆ ครับคู่นี้
“แล้วโรสมันทำไมซึมๆ ไปอะป๊า”
“ป๊าว่า ต้องให้เวลาน้องมันหน่อยนะ มันคงกำลังสับสน ปล่อยให้เค้าได้คิดหน่อยแล้วกัน ป๊าว่าโรสมันก็คงจะรักคิวนั่นแหละ...นิสัยน้องสาวเราเป็นยังไงก็รู้ไม่ใช่เหรอ ถ้ามันไม่ยอม ไม่ชอบ ไม่พอใจอะไรจริงๆ ต่อให้มีเหตุผลร้อยแปดพันเก้ามาฉุดยังไงก็ไม่ยอมหรอก...แต่นี่โรสมันก็ไม่ปฏิเสธอะไร มีแค่อาการฟึดฟัด ฮึดฮัด อารมณ์เสีย พาลนู่นนี่ แล้วก็เหม่อๆ ซึมๆ ไปเอง ป๊าคิดว่าถ้าสุดท้ายแล้ว โรสไม่ได้รักคิวจริง โรสจะต้องมาคุยกับป๊า ถึงเวลานั้น ป๊าเองก็พร้อมที่จะไปปฏิเสธคิวให้”
ผมยิ้มให้ป๊าอย่างชื่นชม...ป๊าเป็นฮีโร่ของพวกเราเสมอครับ...จะมีพ่อแม่คนไหนที่เข้าใจลูกดีไปกว่าพ่อแม่ของผมอีกไหมครับเนี่ย...ผมรักป๊ากับม๊าที่สุดในโลกเลยฮะ
นี่ไม่ใช่คู่แรกที่เปลี่ยนไปนะฮะ ยังมีอีกคู่ ที่ผมเองก็อะเมซซิ่งเช่นกัน...ไอ้น้องเซย์ กับไอ้แชมป์ ครับ
มันเกิดอะไรขึ้นกับคนคู่นี้เนี่ย...ผมงง หนักกว่าเรื่องไอ้โรสอีกฮะ เพราะคราวนี้ไม่มีใครมาให้ความกระจ่างอะไรเลย...พฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของคนทั้งคู่คือ ไอ้น้องเซย์เลิกมาง๊องแง๊ง ตื๊อผมอีก จะมีกวนๆ มึนๆ ใส่บ้าง ส่วนไอ้แชมป์รายนี้สัมผัสได้ถึงความพยายามในการวางตัวเป็นเพื่อนกับผมจริงๆ ครับ ไม่โทรหาแล้ว ไม่มองตาละห้อยแล้ว ไม่พูดจาหวานๆ ใส่ผมอีกแล้ว แต่...
พฤติกรรมที่คนทั้งคู่งดกับผม มันกลับไปทำกันเองสิครับ...ไอ้แชมป์ ผมเพิ่งรู้ว่ามันได้มาแต่งเพลงให้ไอ้น้องเซย์ แต่ว่านักแต่งเพลงกับศิลปิน มานั่งเฝ้ากันทุกวัน ตลอดเวลาเลยเนี่ยนะ...ถามไอ้แชมป์ว่ามาเฝ้าน้องมันทำไม ไอ้แชมป์ก็ได้แต่ยิ้มๆ แล้วก็บอกว่า หวง ก็เลยมานั่งเฝ้า...คำตอบมันเล่นเอากรูมึนหนักเข้าไปอีก
ทางฝ่ายไอ้ตัวดี มันเลิกง๊องแง๊งใส่ผม แต่มันไปงุ๊งงิ๊งกับไอ้แชมป์ตลอดเวลา...
’พี่แชมป์เซย์อยากกินกรีนทีลาเต้อะ’
‘พี่แชมป์เย็นนี้เซย์ไปค้างด้วยได้เปล่า อบขนมปังกระเทียมให้เซย์กินนะ เซย์อยากกิน’
‘พี่แชมป์เซย์เหนื๊อย เหนื่อยแหละ กอดเซย์หน่อย’
‘เมื่อกี๊แอบคุยโทรศัพท์กับสาวที่ไหนหะ ห้ามคุยรู้ไหมเซย์หวง ถ้าเซย์จับได้ว่าคุยกับสาว เซย์จะทำโทษ’
นี่มันอาร๊ายยยยยยยยยยยยยย ใครบอกผมทีได้ไหมเนี่ย พฤติกรรมแบบนี้มันเหมือนคนเป็นแฟนกันเลยอะ...แล้วไอ้สองคนนี้มันฮึ้มๆ ใส่กันตั้งแต่แรก ทำไมตอนนี้มันหวานแหวว ออเซาะ ฉอเลาะกันขนาดนี้วะเนี่ย ไปคบกันตั้งแต่ตอนไหนวะ
“ฮ่าๆๆๆ ที่มาทำหน้างง หงุดหงิดอยู่นี่เพราะว่าเรทติ้งตัวเองตกใช่ไหมล่ะ” ผมเล่าเรื่องหลุดโลกที่เกิดขึ้นให้พี่เซฟฟัง แต่ไอ้พี่เซฟบ้าดันมาหัวเราะใส่ เชอะ!!!!
“จะบ้าเหรอ...เลิฟก็แค่สงสัยอะ ทำไมทุกคนรอบตัวดูแปลกไปอย่างกะทันหัน...เหมือนมีซึนามิ พริบตาเดียว กลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว” ปุบปับจริงๆ นะฮะ ตั้งตัวไม่ทันเลยผม
“ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอครับ...รอบๆ ตัวเราจะได้มีแต่ความรัก มีแต่คนที่รักกัน เหมือนเราสองคน” แหวะ...น้ำเน่าเนอะ แฟนใครก็ไม่รู้ อิอิ แต่ผมก็ชอบนะฮะ เวลาที่พี่เซฟทำตัวน้ำเน่าใส่ มันจั๊กจี้ ยิบๆ ในหัวใจดีครับ
“ก็ดีนั่นแหละ...อย่างน้อยๆ ไอ้โรสก็เลิกสนใจพวกเราไปเลย ฮ่าๆๆ พี่คิวนี่เช้าถึงเย็นถึง ไม่มีเวลาให้ไอ้โรสได้หลบหลีกเลย แกรุกหนักจริงๆ ไม่รู้ว่าน้องมิมิว่ายังไงบ้าง” ตอนนี้แมกกาซีน หนังสือพิมพ์ทุกฉบับก็ลงข่าว สองทายาทตระกูลดังจะหมั้นกันเดือนหน้า ไม่รู้น้องมิมิ แกจะทำหน้ายังไงนะฮะตอนรู้ข่าวว่าผัวตัวเองกำลังจะตกไปเป็นเมียคนอื่นแล้ว
กลายเป็นว่า...ตลอดปิดเทอมนี้ ผมมีความสุขที่สุดเลยครับ ถึงแม้จะไม่ได้ไปค้างกับพี่เซฟอีก แต่เราสองคนก็ได้ใช้เวลาด้วยกันอย่างเต็มที่...อยากให้ความสุขอยู่กับเราแบบนี้ไปนานๆ จังเลยครับ
+
+
+
+
+
+
ปิดเทอมใหญ่ผ่านพ้นไปไวอย่างกับโกหก...เปิดเทอมอีกแล้ว ยังขี้เกียจไม่สะใจเลยให้ตายเถอะ!!! ปีนี้ผมเป็นพี่ปี 3 แล้วนะฮะ...แก่เนอะ...แต่มีคนแก่กว่า โหะๆๆ พี่เซฟไงฮะ ปีนี้ก็เป็นพี่ปี 4 และ เป็นปู่คณะแล้วนะเนี่ย
วันนี้เริ่มรับน้องคณะกันแล้วครับตอนแรกกะว่าเรียนเสร็จจะหนีกลับไปดูหนังกับพี่เซฟ แต่พวกไอ้น๊อตมันชวนไปดูหน้าหลานรหัสกันก่อน...ก็ดีเหมือนกัน เห็นเด็กๆ แล้วก็กระชุ่มกระชวย...อ๊ะ!!! ห้ามไปบอกพี่เซฟนะ เค้าแค่แอบเหล่ๆ เป็นอาหารตาเอง....
“ฮัลโหลที่รัก...อยู่ที่คณะรึเปล่าครับ” พี่เซฟรู้ตารางเรียนของผมหมดแล้วครับ กะเวลาตรงเป๊ะว่าผมเลิกเรียนเสร็จก็โทรหาทันที
“อยู่ครับ...วันนี้คิดถึงเลิฟเปล่า” ขออ้อนหน่อยเถอะนะ
“คิดถึงรึเปล่าไม่รู้ แต่อยากย้ายช็อบไปเรียนที่ดุริยางค์มากๆ”
“งั้นก็รีบมาดิฮะ...อยู่ลานด้านหน้านะครับ...รักพี่เซฟนะ” หวานใส่กันเสร็จก็กดวางครับเพราะไม่ค่อยได้ยินเสียงแล้ว ตอนนี้เสียงทรัมเป็ด ทรอมโบน สะนงสแนร์ กลองสันฯ ตี เป่า กันให้วุ่นวาย...แหกปากร้องเพลงเชียร์กันสนุกสนาน ผมก็เอากับเขาด้วยครับ....
“พี่เซฟทางนี้ๆ” ผมโบกมือ ตะโกนเรียกพี่เซฟที่เดินเข้ามาหยุดยืนหันรีหันขวาง มองหาผมอยู่
“พี่เซฟวันนี้เราไม่ไปดูหนังได้เปล่า...เลิฟอยากอยู่รับน้องวันแรกอะ” พี่เซฟมานั่งข้างๆ ผมบนขั้นบันไดพื้นหินที่เต็มไปด้วยเหล่าบรรดารุ่นพี่ ที่นั่งมองดูน้องๆ ฝึกร้องเพลงเชียร์กันสนุกสนาน
“ได้สิครับ เลิฟอยู่ไหนพี่ก็อยู่นั่นแหละ...ว่าแต่ ห้ามมาแอบเหล่น้องๆ หนุ่มๆ นะ สาวๆ ก็ห้ามเหมือนกันพี่หึงรู้เปล่า...เรายิ่งเสน่ห์แรงๆ อยู่” พี่เซฟยกมือขึ้นมาโยกหัวผมเบาๆ ก่อนจะจับมือผมไปกุมไว้วางบนตักพี่เค้า แอบดีใจที่พี่เซฟเปิดเผยอะครับ
“จ้า!!! พ่อคนเสน่ห์ไม่แรง อย่าให้จับได้แล้วกันว่าแอบยิ้มให้สาวๆ นะ โดนแน่” ผมย่นจมูกใส่ พี่เซฟคงอดหมั่นเขี้ยวไม่ได้เลยเอื้อมมือมาบีบจมูกผมเบาๆ
“เมียใครเนี่ย...ดุจังนะ...นี่ถ้าอยู่กันสองต่อสองจะจับจูบซะให้หายหมั่นเขี้ยวเลย” จะเมียใครก็เมียพี่อะดิ ถามได้ชิส์!!! ถ้าจะจูบก็ไม่ต้องรอสองต่อสองหรอก ตอนนี้เลย เอาเล๊ยยย ต่อหน้าประชาชีนี่แหละ จะได้ประกาศความเป็นเจ้าของไปในตัว...แอบเห็นนะ ตั้งแต่พี่เซฟเดินเข้ามา สายตาสาวน้อย หนุ่มน้อย ตุ๊ดน้อย มองตามพี่เซฟกันตาเป็นมัน...
“พี่เลิฟคร๊าบบบบบบบบบบบบ มัวแต่สวีทกับแฟนนะครับ ออกมาแนะนำตัวให้น้องมันรู้จักหน่อยคร๊าบบบบ” เสียงไอ้เจนครับ ไอ้เจนมันเป็นน้องรหัสผมเองฮะ เรียนเอกเดียวกับผม มันเป็นเด็กผู้ชายเอกวอยซ์คนเดียวในคณะที่หน้าตาโคตรเถื่อนโหด...ผมว่ามันหน้าโหดกว่าเด็กวิศวะบางคนซะอีกนะครับ
“ไอ้นี่เดี๋ยวนี้แซวเหรอวะ ข่าวไวนี่หว่า” ไอ้พวกนี้มันก็จมูกไวนะ พึ่งเปิดเทอมวันแรกรู้ได้ไงวะว่ากรูเป็นแฟนกับพี่เซฟแล้ว
“ดีครับน้องๆ พี่ชื่อเลิฟ อยู่ปี 3 เอกวอยซ์ ใครเรียนเอกนี้ก็มาคุยกับพี่ได้นะครับ มีอะไรไม่เข้าใจตรงไหนก็มาถาม มาปรึกษาได้...” คณะผมไม่มีการว้ากน้องนะครับ มีแต่กิจกรรมสัมพันธ์ พี่น้องร่วมสนุกด้วยกันมากกว่าครับ
“พี่เลิฟเป็นตัวแทนเฮียโรสด้วยดิ เจนบอกให้อยู่ก่อนแต่โดนผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาลากไปแล้วอ่ะ” สงสัยจะเป็นพี่คิวครับ แต่ไอ้ห่าเจน พูดจาแบบนี้น้องกูเสียหายนะเว้ย โดนผู้ชายลากเนี่ย...
“เอ่อ...พี่ขอเป็นตัวแทนแนะนำตัวให้น้องสาวฝาแฝดพี่นะครับ...ชื่อโรสนะครับ เอกกีตาร์แจ๊ส หน้าตา แต่งตัว ทรงผมเหมือนพี่เปี๊ยบเลยฮะ...ยังไงถ้ากันพลาด จะทักก็เรียกพร้อมกันทั้งสองชื่อก็ได้ครับ ส่วนมากทุกคนก็ทำแบบนี้” จริงๆ ฮะ พวกเพื่อนๆ รุ่นพี่ รุ่นน้อง ถ้าไม่ใช่สนิทกันจริงๆ หรือคนในกลุ่ม ก็จะเรียกชื่อพร้อมกัน เลิฟโรส แต่บางทีถ้าคนเรียกโรสผมก็หันนะ เหมือนกันถ้าใครเรียกไอ้โรสว่าเลิฟ มันก็หันเหมือนกันครับ...
“เอาล่ะ...ต่อไปพี่จะให้น้องๆ ลุกขึ้นแนะนำตัวเอง จบจากที่ไหน เรียนเอกอะไร ชอบเพลงอะไรมากที่สุด และใครเป็นนักดนตรีหรือนักร้องในดวงใจ เริ่มจากหัวแถวนี่เลย” เสียงไอ้เจนมันสั่งน้องครับ มันเป็นประธานรุ่น แล้วก็เป็นประธานงานรับน้องปีนี้ด้วยครับ เป็นน้องรหัสที่ผมภาคภูมิใจจริงๆ แต่เอ็งช่วยเข้าเรียนทฤษฏีฯ ด้วยได้ไหมวะ ขึ้นปีสองแล้วยังอ่านโน้ตไม่คล่องเลย
เสียงน้องๆ ยืนแนะนำตัวเองเจื้อยแจ้วกันไปเรื่อย มีบางคนก็เป็นรุ่นน้องมัธยมของผมครับ ว้าวว...มีเด็กที่เป็นลูกศิษย์ผมติดคณะนี้สองคนเลยครับ ดีใจจัง เอ๋!!! น้องผู้หญิงคนนี้หน้าตาคุ้นๆ นะ แต่สวยจังเลย เหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่น ตากลมหวานเชียว...ถึงคิวน้องเค้าพูดแล้วครับ...
“สวัสดีค่ะชื่อบิวตี้ค่ะ” อืม...ชื่อสมกับตัว แต่คุ้นๆ นะ
“จบไฮสคูลจาก......ที่ซิดนีย์ค่ะ เรียนเอกเปียโน ชอบเพลง My Valentine ของ Martina McBride” อือหือ...เด็กอินเตอร์นะเนี่ย เรียนเปียโน แถมชอบเพลงประจำตัวผมอีกครับ เวลาผมไปร้องเพลงที่ไหน เพลงนี้เป็นเพลงเอกที่ผมชอบเอามาร้อง...นอกจากเนื้อหาจะน่ารักแล้ว มันยังเป็นชื่อผมด้วยนี่ครับ
“ส่วนนักร้องที่เป็นไอดอลคือ...พี่เลิฟ วาเลนไทน์ เอกวอยซ์ค่ะ แล้วบิวตี้ก็เป็นว่าที่แฟนพี่เลิฟด้วย พี่เลิฟคะ บิวตี้มาหาพี่เลิฟแล้วนะ พี่เลิฟจำบิวตี้ได้ไหม”
หาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!
อะไรนะ?
ใครนะ?
ใครเป็นว่าที่แฟนใคร แล้วน้องคนสวยนี่มารู้จักผมตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมเล่นประกาศซะกลางลานขนาดนี้ แล้วแม่งเสือกเงียบกันทั้งคณะอีก แล้วจ้องกูกันทำม๊ายยยยยยย กูไม่รู้จักเด็กผู้หญิงคนนี้โว้ยยยยยยยยยยยย!!!
“ใครครับเลิฟ” พี่เซฟเดินมาจับมือผมเขย่าเบาๆ เชิงถาม...
“เลิฟก็ไม่รู้จักอะ ทำไมรู้จักเลิฟล่ะ เลิฟเปล่าไปหว่านเสน่ห์ที่ไหนนะ คนนี้ไม่รู้จริงๆ งง” รีบบอกก่อนฮะ เดี๋ยวแฟนเข้าใจผิด งง มากกกกกกก
“ปล่อยมือจากว่าที่แฟนบิวตี้นะคะ ถึงพี่เป็นผู้ชายก็ห้ามจับพี่เลิฟค่ะ คนนี้บิวตี้จองมาตั้งนานแล้ว ปล่อยเดี๋ยวนี้ค่ะ บิวตี้บอกให้ปล่อยไงคะ” เอ่อ...น้องครับ แรงไปไหม ผมว่าไอ้น้องเซย์มันแรงแล้วนะ น้องบิวตี้นี่ประมาณ ไอ้น้องเซย์รวมกับไอ้น้องบูมเลยนะครับ...
น้องบิวตี้เธอเดินมาปัดมือพี่เซฟออกจากมือผมแบบไม่ให้ทันตั้งตัว พี่เซฟอึ้ง ผมก็อึ้ง ทุกๆ คนร้อยกว่าชีวิตที่ยืนอยู่ ยังอึ้งเลยครับ....
“พี่ไปรู้จักกับน้องตั้งแต่เมื่อไหร่” ผมเป็นคนแรกที่รู้สึกตัวก่อน รีบถามอย่างสงสัยครับ
“นี่พี่เลิฟลืมบิวตี้ไปแล้วจริงๆ เหรอคะ ทั้งๆ ที่บิวตี้รักพี่มาตั้งนานแล้ว...ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวบิวตี้จะเล่าเรื่องความรักของเราให้พี่ฟังเอง”
เฮ้ยยยยย!!! ความรักของเราเลยเหรอ...ผมเคยไปมีความรักกับน้องตั้งแต่เมื่อไหร่กันครับ ตั้งแต่เกิดมาจำได้ว่ารักผู้ชายอยู่สองคน พี่เอ็ม กับผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ ผมคนนี้ นอกนั้นไม่เคยนะ ยิ่งผู้หญิงยิ่งไม่มีเลย....
หรือว่าน้องเขาจะคิดว่าผมเป็นไอ้โรส???
หรือว่าน้องเขาจะเข้าใจผิด???
หรือว่า หรือว่า หรือว่า หรือว่า โว้ยยยยยยยยยย คิดไม่ออก!!!!!
หันไปมองคนข้างกาย ตอนนี้หน้าเครียดแล้วครับ พี่เซฟเม้มปากแน่น ยืนจ้องหน้าน้องบิวตี้เขม็งเลย น้องบิวตี้ก็ใช่ว่าจะลดละ จ้องกลับแบบจิกๆ
“กลับบ้านครับ...” พี่เซฟรีบฉวยข้อมือผม ก่อนที่จะลากผมให้ออกไปจากตรงนี้ครับ ได้ยินเสียงน้องบิวตี้โวยวาย โหวกเหวก เหมือนน้องเขาจะวิ่งตามมาแต่ว่าโดนไอ้พวกรุ่นน้องปีสองห้ามไว้...ใจจริงผมก็อยากอยู่คุยกับน้องเค้านะครับ อยากรู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง แต่ตอนนี้ต้องขอไปเคลียร์กับพ่อหนุ่มขี้หึงที่กึ่งจูงกึ่งลากผมอยู่นี่ก่อนครับ....
เฮ้อออออ!!!! นึกว่าเรื่องวุ่นวายมันจะหมดไปแล้วซะอีก
ขอให้น้องคนสวยเค้าเข้าใจผิดหรือแค่ล้อเล่นเถอะนะ...
พี่เซฟคร๊าบบบบเลิฟรักพี่คนเดียวน้า ต่อให้สวยแค่ไหนก็สู้สุดหล่อของเลิฟคนนี้ไม่ได้หรอก....
หัวข้อ: Valentine Love เมื่อไหร่จะรักผมสักที ประกาศจอง P.1 (12/11/13) (อ่าน 837966 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก