ก่อนอื่นต้อง สวัสดีปีใหม่กะ คุณMercy Writer กะผองเพื่อนในที่นี้นะครับ
แบบว่าใช้เวลาในการอ่าน สามวัน สามวัน ตั้งแต่สี่ทุ่ม ยันตีสี่ทุกคืนๆ อ่านทั้งเรื่องทั้งคอมเมนท์ สุดยอดจริงครับ มีหลายคนนะที่บ่นว่า ค้าง ค้าง ค้าง แล้วก็ค้าง แต่เรานี่สิ โชคดีไป ฮ่าๆๆๆ เพราะเราไม่ค้าง อยากอ่านก็อ่านต่อให้ได้ (สรุป: เช้ารุ่งนี้ เชี่ยยยยยยยยยยยยยย เก้าโมงแล้ว เข้างานแปดครึ่ง กรูล่อตื่นซะ เก้าโมง แง่งงงง... สายทุกวัน อิอิ)
เข้าเรื่องกันดีกว่า ตอนแรกก็แอบหมั่นไส้ น้องเลิฟ ดัดจริตจริงจริ๊ง มัวแต่หลอกเค้า เป็นไงล่ะ สมฯ โดนเค้าทิ้งไป ฮ่าๆๆๆ (แฟนคลับ พี่เซฟ ตั้งแต่ต้นเรื่องเลยคร่ะ อิอิ) แต่พออ่านไปอ่านมา ดันตกหลุมรักกะเสียงคราง เอ๊ยยย เสียงเพลงของน้องเลิฟแบบไม่รู้ตัว ก็ให้ทำไงล่ะ คนอะไร๊.. โรแมนติ๊ก โรแมนติก จะว่าร้าย ก็ร้ายซะเต็มที่ ดีแล้วล่ะ นายเอก อย่างเราๆ ต้องร้ายสักนิด คนอื่นไม่มีสิทธิ์ยุ่งผัวกรู อิอิ ส่วนพี่เซฟ.... คนมันจะดี ก็ดีเสมอต้นเสมอปลาย นะ
มาถึงอีกคู่ น้องเซย์ กะพี่แชมป์ ขอบอกเลยว่า "CS FC"คร่าาาาา ฮ่าๆๆๆ รักคุณแชมป์ตั้งแต่เริ่มเรื่อง การที่เราจะรักใคร เราก็ต้องยอมเสียสละคนที่เรารัก ให้คนที่เค้ารักคนรักเรานะ (แอบงงไหมนิ) เอาเป็นว่า กรี๊สสสสส น้องแชมป์มากมายยยยยยย อิอิ จะยอมเป็นลูกหมาน้อยจอมดื้อ ให้พี่แชมป์ ดุ และตี ทั้งคืน ทั้งวันเลยล่ะ อิอิ
สำหรับพี่คิว, คำโบราณที่ว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหน เมียอยู่ที่นั่น" คงเป็นจริง ตามตื้อคุณนาย(ชาย?)โรสทุกวัน จนได้มาเป็นเมียสมแล้วนะคระ ยอมซูฮกคร่าาาาา
ขอกราบขอบพระคุณ คุณเมตตา นะคะ ที่ได้บรรจง สรรสร้าง นิยายชิ้นนี้ขึ้นมาทำให้เราเรา ได้เข้าใจถึงความรักของเพื่อน ของครอบครัว และความรักที่คนส่วนใหญ่คิดว่ามันไม่จีรัง ยอมเปลี่ยนความคิดได้.... รักพ่อ รักแม่ รักเพื่อนให้เยอะๆนะครับ ความรักมันทำให้โลกสวยงามนะ
ขอ
และ ขอ
ไรท์เตอร์น้าาาาา ขอบคุณจริงๆๆๆๆๆ