วันเสาร์ที่สุข สุ้ข สุข
สุขอะไรเหรอ...ฮ่าๆๆๆๆ...สุขแบบไม่มีเหตุผล
เอาเป็นว่าสุขล่ะกัน
ผมลงมากินข้าวเช้าที่แม่ทำไว้ให้
กินแล้วก็คิดถึงฝีมือการทำอาหารของมัน...เป็นเอามากแล้วกู
กินเสร็จก็มานั่งดูทีวี...ทำไมวันนี้โลกมันสดใสมากกว่าทุกวันนะ..
รายการทีวีก็มีแต่เรื่องที่น่าดูทั้งนั้น
หืม...เสียงหมาเห่าข้างบ้านฟังๆไปแล้วก็น่าฟังเหมือนกันนะ
เอ๊ย...ดูมดพวกนั้นเดินกันเป็นขบวน..น่ารักดี..
ทำไมทุกอย่างมันดูสวยงามไปหมดนะ...บ้าไปแล้วกู
"ครืดๆๆๆๆๆ" ใครโทรมาแต่เช้านิ...แต่ดีจังจะได้มีเพื่อนคุยตอนเช้าๆ
"สวัสดีครับเพื่อนแนน...มีไรครับโทรมาแต่เช้า..."
"คิดถึงเฉยๆ..."
"อารมณ์ไหนครับคุณเพื่อนแนน" ก็จู่ๆมาบอกว่าคิดถึง
"เสียงแจ้วเชียวนะ...อารมณืดีไรแต่เช้าจ๊ะ..." อารมณ์ดีเหรอ....ป๊าว ผมอามรมณ์ดีแบบนี้ทุกเช้าอยู่แล้ว
"เราก็เป็นอย่างนี้ทุกวันแหละ...ว่าแต่แนนมีไรรึเปล่า ?.."
"ออกมาเจอกันหน่อยได้มั๊ย?.."
"ตอนนี้เลยเหรอ?..."
"อืม...ได้มั๊ย?"
"ได้สิ...ที่ไหนล่ะ..." ผมดูเวลา นี่ก็เกือบจะสิบโมงแล้ว
" 10 โมงที่สวน.....นะ..."
"ได้คร้าบ....แล้วเจอกันนะ..."
ผมมาถึงสวน 9.50 น.
กำลังมองหาจุดนัดพบอยู่
เจอแล้ว
"แนนมานานรึยัง?"
"นานแล้ว เพราะตอนที่โทรไปหา แนนก็อยู่นี่แล้ว..."
"ไม่ดีเลยนะที่ให้ผู้หญิงมารออย่างนี้..."
"ใช่..."
"ขอโทษคร้าบคุณเพื่อนแนน..."
"แต่จูนได้ทำเรื่องที่ร้ายแรงกว่านั้นกับเราไปแล้ว..."
"อะไร?..." งงครับ
"แต่ก็ช่างมันเหอะ...เราโหสิ..ให้แล้วกัน..." เปนงั้นไป...ตกลงผมก็ไม่รู้ว่าผมเคยทำไรไม่ดีกับแนนไว้
"งั้นก็ขอบคุณนะ...ว่าแต่แนนมีเรื่องไรรึเปล่า...."
"นั่งก่อนสิ...เรื่องมันยาว..." ท่าจะยาวจริงๆด้วยครับ เพราะขนมที่กองอยู่บนโต๊ะเพียบเลย
"มีไร...จัดมา พร้อมแล้วครับ..."
"แนนชอบจูน..." วิ้งๆๆๆๆๆๆๆๆ
".........." อะไรนะ?
"งั้นอีกรอบก็ได้....แนนชอบจูน" คราวนี้เธอพูดเน้นๆเลยครับ
"........ " ผมควรจะพูดไรดีล่ะ
"งั้น..แนนพูดอีกรอบก็ได้...แนนชอ....."
"พอแล้ว....หึหึหึ...ล้อเล่นกันอย่างนี้จะดีเหีอแนน?..."
"งั้นถามหน่อย...เรื่องแบบนี้เค้ามีไว้ล้อเล่นกันเหรอ..? หรือจูนคิดว่าไง?..."
"แต่เราคิดกับแนนแค่......."
"ก็แล้วไงล่ะ...แนนรู้ว่าจูนคิดยังไงกับเรา...เราถึงบอก...บอกแล้วผลเป็นยังไง?...จูนจะเกลียดแนนรึเปล่า?...จูนจะเลิกคบแนนรึเปล่า?..."
"ไม่...เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม.."
"นั่นไง...ทีนี้เข้าใจยัง..."
"............"