หัวข้อ: (You Make Me Wanna ) ( Up ตอนที่ 14. จบแล้วคร้าบบบบ). 03/02/10 ) ตันแล้ว!!!!

[Winer]

**************************
วันนี้มาทิ้งท้ายไว้แค่นี้ก่อน  เพราะต้องไปเขียนเรื่องนี้
ลงที่อื่นต่อ  ไม่ได้เขียนตั้งนานเดียวคนอ่านจะหายหมด
คริคริคริคริ
ยิ่งไม่มีคนจะอ่านอยู่..555
.............................................
ต้องขออภัยที่ใช้ภาษาแปลกๆไป  แต่ก็อยากให้มันเป็นเอกลักษณ์
ส่วนตัว  ขอบคุณที่ติดตามมาอ่านกันจนถึงวันนี้น่ะ
ขอบคุณกับคำติชมที่มีให้กัน  แต่ผมก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย
..555..ต้องขออภัยจริงๆ
***************************
เจอกันใหม่น่ะ
****************************

[JJHJJH]

สนุกดีจ้า ติดตามตลอดเน้อ เป็นกำลังใจให้

ไม่ชอบอิพี่เชนแล้วอ่ะ (โหมดเข้าข้างพี่อ๋า)

[panpan]

ภาษาโอเคนะ เข้าใจง่ายดี  แต่ขอเปลี่ยนเครื่องหมาย+ เป็น" จะอ่านง่ายกว่า

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

ไม่ชอบอิเชนเลย

บ้าม่อรุกเร็วไป

ยังไง ๆ น้องต้องกับอ๋า

น้องก็เล่นตัวเกิ๊นนนน...

[Solar cell]

ขอบคุณค่ะ เรื่องน่ารักดี
มีงอนกันงุ้งงิ้ง แต่ยังเดาทางไม่ถูก
พี่อ๋าเอาจริง รึว่าแกล้งป่วนกันแน่

รอตอนต่อไปนะฮะ
เป็นกำลังใจให้ด้วย สู้ ๆ ฮะ

[bbyuqin]

หายไปสองวัน มีตอนใหม่ๆมาหลายตอนเลย...

อิพี่เชนนี่มันก็แปลกๆเหมือนกันนะ.....ไม่ค่อยไว้ใจเลยอ่ะ..ส่วนพี่อ๋าก็ดูคลุมเคลือกับชีวิตเหลือเกิน เดี๋ยวพูดโทรศัพท์หวานๆนี่ยังมีผู้หญิงกับเด็กด้วย...เอาเข้าไป...เริ่มวุ่นวายทีเดียว....

รอตอนต่อไปจ้า

[Winer]

************************
...........อ๋า  กะ  น้อง..............
<<<  ตอนที่ 7 .สิ่งที่ปิดบัง  >>>
************************
.........................
......ผมเดินไปมาเหมือนคนไม่มีจุดหมายก่อนจะนั่งลง
ทำไมผมจะต้องมาห่วงเค้าด้วยน่ะ  โดนพี่เชนต่อยก็ดีแล้ว
.จะได้เลิกทำหน้าดุ ตะคอก ตวาดใส่ซักที ..

...ผมตัดสินใจนั่งรอเค้าอยู่แถวล๊อบบี้เผื่อเค้าเดินผ่าน
เพราะยังไงทางเข้าออกก็มีทางเดียว.......จนพักใหญ่ๆ..
......................
++สวัสดีค่ะ  ขอหนูนั่งด้วยคนได้มั้ย..++เสียงเล็กๆดังขึ้น
ผมเองเงยหน้ามอง  แล้วยิ้มรับ
++นั่งเลยคับ...++ผมบอกเธอก่อนจะหันไปกดโทรศัพท์
หาเค้าต่อ   สายว่างแต่ไม่รับ
++พี่ชื่ออะไรค่ะ...++
..ผมหันมามองเธออีกครั้ง  ถึงได้เห็นว่าเด็กคนนี้เป็นคน
เดียวกันที่ผมเจออยู่กับพี่อ๋าที่ร้านกาแฟ....
++พี่ชื่อ  เดวิด..++ผมเล่นมุขกับเธออย่างไม่ตั้งใจ
++จริงอ่ะ...++เธอหัวเราะใหญ่
++จริงครับ..55.++
++หนูชื่อกิ๊ฟค่า...อายุ 12 ปี..++เธอแนะนำตัวเอง
++หาใครอยู่หรือเปล่าค่ะ...++เธอถามเพราะเห็น
ว่าผมพยายามโทรศัพท์
++อ้อ  กำลังหาเพื่อนอยู่..++ผมบอก
++ขอหนูดูโทรศัพทพี่ เป้บซิค่ะสวยดี..++เธอขอ
ผมยื่นให้ดูเธอ  เพราะอย่างน้อยก็รู้ว่าเธอรู้จักพี่อ๋า....
++อ่ะ  นี่ค่ะ...++เธอยื่นโทรศัพท์คืนให้
++หนูกดหาเบอร์ตัวเอง  เอาไว้ถ้ามีโอกาสจะได้คุยกัน..++
...ผมไม่รู้เธอหมายความว่าไง....
..................................
++กลับไปห้องป่ะ...++เสียงพี่อ๋าดังขึ้น  แต่ไม่แน่ใจ
ว่าเค้าบอกผมหรือว่าน้องคนนั้น  เพราะเธอเอง
ก็มองเลิ่กลักเหมือนกลัวเค้า
++กลับห้องได้ยัง  ผมจะอาบน้ำ...++เสียงเค้าย้ำอีกที
..เห็นกิ๊ฟดูเกรงๆไงไม่รู้....
++หนูไปก่อนน่ะพี่...++ก่อนที่จะลุกหนีออกไป...
...พี่อ๋าก็มองตามเด็กคนนั้นไปเช่นกัน...
++รู้จักเค้าเร่อะ...++เค้าถาม
++เพิ่งรู้จักเมื่อกี้...++ผมหัวเราะ
++แล้วพี่อ๋ารู้จักม่ะ...++ผมเสี่ยงคำถาม
++ขึ้นห้องเถอะ...++เค้าก็ไม่ตอบคำถามผมเช่นกัน
++ยังไม่บอกเลย...++ผมแย้ง
++อย่ารู้เลยน่า  เรื่องส่วนตัวของผม..++เค้าบ่นออกมา
แล้วเดินนำหน้าไป.........
++เดินเร็วๆ  ผมรีบ...++เค้าสั่ง
++ถ้ารีบก็เดินไปก่อนดิ..++ผมบ่น
..................................
.............
..........................................
................
++มองอะไรนักหนา  ไม่เคยเห็นคนไง..++
ผมก็ควรจะโดนว่าล่ะ  ตั้งแต่เข้ามาผมก็มอง
เค้าตลอด.....
....ก็มันสงสัยอ่ะ  ทำตัวแปลกๆ.....
เค้าเดินไปมาในห้อง  เหมือนคิดอะไร  แล้วเดินไปที่ตู้
เสื้อผ้าหยิบกะเป๋าออกมา
++พรุ่งนี้คุณไปกับไอ้เชน 2 คนน่ะ  ผมไม่ว่าง...++
เสียงพูดของเค้าดูไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
++เย็นนี้คุณไปกินข้าว  ไปเที่ยวกัน 2 คน  ตามสบาย
ผมไม่ว่าง...++เค้าหันหลังคุย
++อยากไปไหนก็ไปเหอะ...++ผมพูดลอยๆ ใส่ ทั้งที่จิตใจผม
รู้สึกไม่ดี
++ส่วนคืนนี้    ผมไม่มานอนที่นี่น.++
++คุณอยากจะนอนกับไอ้นั่นก็ได้..
ผมไม่บอกท่านหรอก  มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณ++
ผมเดินไปยืนตรงหน้า  หลังจากที่เค้านั่งลงกับที่นอน
เพื่อเก็บเสื้อผ้าลงกะเป๋า
++ไม่บอกผมก็ทำอยู่แล้วล่ะ...++ผมประชดเค้า
..ทำไมกลับรู้น้อยใจเค้าไปหมด  ผมเอามือปิดหน้าตัวเอง
อย่างเหนื่อยกับคำพูดเค้า

...หันไปอีกทีเห็นเค้าถือกะเป๋ากำลังเดินออกจากห้อง
++ถ้าพี่ไม่อยากนอนกับผม  ก็อยู่ที่นี่แหละ  ผมไปเอง.++
ผมวิ่งไปขวางเค้าไว้ที่หน้าประตู คิดว่าเค้าคงยัง
โมโหไม่หายเรื่องที่โดนต่อย...อีกอย่างเค้าจะไปนอนที่ไหน
อย่างมากก็คงไปนอนที่รถ....
++ไม่ต้อง  ผมไปเอง...++เสียงเค้ายังคงบอกว่าไม่สบอารมณ์
++จะไปนอนที่ไหน...++
++เรื่องของผมน่า  อย่ายุ่ง..++พี่อ๋าผลักผมออกจากหน้าประตู
...แต่ผมก็ใช่ว่าจะยอมเค้า  ผมก็พลักเค้าคืน  แล้วแรงกว่าด้วย
เล่นเอาร่างพี่อ๋ากระแทกกำแพง หัวเหวี่ยงฟาดดัง กึ๊ก
++โอ๊ะ...++เสียงร้องของเค้า
++เล่นอย่างนี้เลยเร่อะ...++เค้ากัดฟันพูดแล้วลูบหัวตัวเอง
ก่อนจะดีดตัวมาจากผนังห้องจับ กระชากแขนซ้ายผมไปหาเค้า
กำหมัดรอเหมือนจะต่อยผม
....................................
................
...ผมจ้องหน้าเค้าอย่างไม่กลัว  เพราะตัวเอง
ก็เป็นมวยเช่นกันล่ะน่า.......   
แอบพ่อไปเรียนยูโด คอสสั้นๆมา  ตอนเรียนมหาลัย
แถมมีคู่ซ้อมอย่างพี่เคนด้วย......
เอาไว้ป้องกันตัว  มีพ่อเป็นทหารทั้งคนเราก็ต้องแกร่ง
เพราะโดยนิสัยผมก็ไม่กลัวใครมาเด็กล่ะ
..........................
.............
...แต่เพราะช้ากว่า  หรือความที่เค้าไม่กล้าทำผมหรือเปล่า
ผมโน้มไหล่เขาลง  งัดเข่ามาอัดไปที่ท้องเค้าอย่างจัง
..แต่เหมือนพระเจ้า  ไม่เข้าข้างผมซะงั้น 
เพราะเสือกอัดไปโดนชายน้อยพี่อ๋าเต็มๆ  อย่างไม่ตั้งใจเลยซักนิด
คงเป็นเพราะว่าระยะมันใกล้มากไป
++เหี้ยแร่ะ...ผิดเป้าว่ะ...++ทำผมเข่าอ่อน
++โอ๊ยยยยยยยยย...อุ๊ยยยยยยย  เจ็บ..ๆๆๆ++เสียงร้องก็เบาๆ
++เวร เอ้ยยย  ผิดตรงไหนเต็มๆ..++พี่อ๋าร้องดังลั่น หน้าเขียวแล้ว
ตัวงอ ทรุดลง  ดิ้นกับพื้นทันที....สีหน้าบ่งบอกว่า
เจ็บปวดอย่างสุดๆ  เล่นเอาผมเหงื่อตก  ตัวร้อนผ่าว
++โอ๊ยยยย  เจ็บ  เล่นอะไรนี่...++พี่อ๋ายังคงเอามือกุมน้องชาย
ไว้ พร้อมกับชักดิ้นชักงอ อย่างทรมาน...
ใบหน้าที่หล่อๆเหย่เก๋  คงเสียว  เอ้ยยย  เจ็บปวดน่าดู
++ขอโทษพี่  ผมขอโทษ...++หน้าผมคงเหลือแค่ 2 นิ้วได้มั้ง
ตอนนี้  สงสารพี่อ๋าอย่างจับใจ   ได้แต่จับแขนเค้า ดูเค้านอน
พลิกไปพลิกมา  อย่างน่าเวทนา  ก่อนจะนึกได้ว่า
พี่เชนน่าจะช่วยได้.........
..ผมวิ่งลิ่วออกจากห้องก่อนจะกลับมาอีกทีพร้อมกับพี่เชน...
…………………..
..........................
++ซี้ดดดดดด   อุยยยย....++เค้ายังคงร้องครวญครางทำหน้าเหย่เก๋
พี่เชนก็ดูตกใจกับอาการพี่อ๋าไม่น้อย
++พาไปหาหมอเถอะ..++ผมบอกพี่เชนอย่างร้อนรนและเร่งรีบ
++คับๆ  ...++พี่เชนก็ดูกังวลเหมือนกัน
++กุ กุ ไม่ไป  เมิงไม่ต้องมายุ่ง...++นั่นเป็นเสียงที่เค้าพยายาม
เปล่งออกมาจากปากที่มีอยู่เพียงน้อยนิด..แต่ไม่มีแรงขัดขืน
ผมกับพี่เชนได้แน่...มันคงจุกมากกกๆๆๆ...
...ปากเค้าก็ไม่รู้พูดอะไรไม่รู้เรื่อง  น่าจะเป็นการด่ามากกว่า
ถ้าไม่เป็นผมก็พี่เชนแหละ  ผมเดาเอาแต่ตอนนี้ไม่สนแล้ว...
ขอให้ไปถึงโรงพยาบาลอย่างเดียวก็พอ
...พี่เชนตัดสินใจให้เอาพี่อ๋าใส่หลัง  แล้วแบกออกมาจากห้อง
ผมรีบไปขอความช่วยเหลือจากพนักงานต้อนรับ  ขอข้อมูล
โรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ที่สุด.....
.......................................
....จนกระทั่งเค้าถึงมือหมอ  ผมก็เริ่มอุ่นใจขึ้นมาบ้าง.......
..ผมนั่งรอหมอตรวจข้างนอกกับพี่เชน  ดูก็คงเหนื่อยไม่ใช่เล่น
กับเรื่องนี้  ผมเอาผ้ามาเช็ดหน้าให้พี่เชน  เพราะเห็น
เหงื่อมันไหลออกมาจากใบหน้าเค้า....
...................................
.................
++ขอบใจน่ะ..++พี่เชนหันมองผมตาแป๋ว
++อย่าคิดมากน่ะ  คงไม่เป็นมากหรอก..++
พี่เชนปลอบใจผมอีกทีพร้อมกับคว้ามือผมไปกุมไว้
++มันเกิดอะไรขึ้น....++พี่เชนถามเบาๆอย่างคนหมดแรง
++ผมตั้งใจจะอัดอีกจุด  ดั๊นไปโดนจุดสำคัญยิ่งกว่า
ชิวิตอีก...++ผมพูดเสียงเคร่งขรึม
++ไม่ยักกะรู้น่ะว่าจะดุขนาดนี้..++พี่เชนแกล้งทำเป็นกุมเป้า
ตัวเองมั่ง...แล้วหัวเราะคลายเครียดเล่นกับผมคงอยากจะให้
บรรยากาศมันผ่อนคลายเบาลง
....ผมก็เล่าให้เค้าฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้น...แต่ไม่ได้บอก
ว่าพี่อ๋ากำหมัดจะชกผม  เพราะคิดว่ามันเป็นการขู่มากกว่า
เพราะถ้าเค้าทำจริง  อาจเป็นผมที่ต้องมาโรงพยาบาลเอง
เค้าเองคงไม่กล้าทำแน่  เพราะขนาดตอนนั้นโมโหผมสุดๆ
เค้ายังไปเตะล้อรถแทน....
...................................
...........
++ถึงมือหมอ  คงไม่มีอะไรมาก  มันคงจุกมากกว่า
เพราะแค่โดนเบาๆก็เเจ็บแทบตายเหมือนกัน...++
..พี่เชนขยับเข้ามากอดไหล่ผมไว้....
...แต่ผมอดไม่ได้ว่าถ้าเกิดน้องพี่อ๋าเค้าเสียหายผมจะทำไงดี
น่ะนี่...ผมจะรับผิดไหวมั้ยนี่  ยิ่งถ้าพ่อรู้ผมคงตายแน่
คิดแล้วก็กลุ้มจริงๆ  แถมเป็นของรักของหวงของผู้ชาย
ทุกคนด้วยอีกต่างหาก......
คิดๆก็เสียววววน่ะนี่..555..ลงท้ายผมก็อดตลกไม่ได้อ่ะ
.................................
..............
......................................
...............
**ติ๊ดดดดดด ติ๊ดดดดดดด**  เสียงโทศัพท์ผมดัง
..นี่มันเบอร์เด็กผู้หญิงคนนั้นนี่นา...
++สวัสดีคับ..++
++ดีค่ะ กิ๊ฟเองได้ข่าวว่าพี่ๆไปโรงพยาบาล  มีอะไรกันค่ะ..++
++เอออ  คือ   เออออ..++ผมเองก็ลำบากใจที่จะบอก
++คือ  ว่า  เออ....++ผมอ้ำๆอึ้งๆ จะพูดยังไงดี
++เกิดอะไรขึ้นค่ะ  เห็นพนักงานบอกว่าพี่ๆแบก
เพื่อนจะไปโรงพยาบาลกัน...++เสียงเธอเองถามอย่างร้อนรน
...ผมไม่กล้าที่จะบอกว่าผมทำชายน้อยพี่อ๋าเจ็บ..จึงต้องมาโรงพยาบาล
ผมเลยบอกว่าให้เธอมาที่นี่เองดีกว่า.........
 ...... เพราะคิดว่าเธอต้องรู้จักพี่อ๋าแน่.....อย่างน้อยผมก็เห็น
พวกเค้านั่งคุยกันอยู่แล้ว   ส่วนเธอจะเป็นใคร
ผมก็อยากรู้....
………………..
…………..
...........................................
...............
...หลังจากที่ฟังผลตรวจของหมอผมก็รู้สึกเบา
ใจลงได้นิดหน่อย  แถมตอนที่เค้าไปดูพี่อ๋าก็ไม่พูด
กับผมซักคำ  ไม่รู้ไม่มีแรงหรือว่าไม่อยากคุย...
นอนหันหน้าหนีผมตลอด
......แต่ว่าเค้าจะอยากคุยกับผมทำไมเมื่อผม  อัดเค้าซะ
แน่นจุก เจ็บยิ่งกว่าพี่เชนต่อยเค้าไปหลายร้อยเท่า....
ผมเลยเดินออกมาข้างนอกกับพี่เชนดีกว่า  อยู่ข้างในก็เหมือน
อยู่กับคนใบ้  บรรยากาศก็วังเวง  น่ากลัว....
สงสัยวันนี้เป็นวันที่ฤกษ์ไม่ดีสำหรับพี่อ๋าเลยน่ะนี่
ก็โดนต่อยที่หน้าอย่างจังไปที  ตอนหลังไม่นานอีก
ชายน้อยก็โดนกระทำชำเราอีกครั้งโดยฝีมือผม.....
น่าทำอย่างอื่นจะมีประโยชน์กว่า .....
................................
...........
+พี่ถามอะไรหน่อยได้ม่ะ..++
++อะไร..++ผมหันไปพี่เชน
++น้องรู้สึกยังไงกับหมวด..++คำถามพี่เชนทำให้ผม
ตอบไม่ถูก
++หมายความว่า......++ผมสงสัยว่าเค้าคิดอะไร
++ก็อย่างเช่น  ชอบ รัก  อะไรอย่างนี้..++
++เฮ้ยยยยยย...++ผมร้องอย่างตกใจ
....ผมจะบอกได้ไงว่าผมคิดอะไรกับเค้าอยู่  เพราะ
มันก็แค่ความคิดเท่านั้น
...................
++ก็เพราะเค้าเป็นลูกน้องพ่อไง  ผมเลยต้องรู้จัก
ผมก็ไม่เคยต้องการให้ใครมาดูแล  ก็ไม่ใช่เด็กๆนี่นา
แต่พ่อเคยบอกว่า  เคยทำผิดกับผมตอนเป็นเด็ก
พ่อเลยสัญญาว่าจะดูแลผมอย่างดี  อีกอย่างถ้าหากพ่อคิดว่า
ผมดูแลตัวเองได้อย่างที่พ่อต้องการ  พ่อก็คงให้เค้าไป..++
++หรือจะบอกอีกอย่างก็คือ  หมดหน้าที่เค้า  เค้าก็คงไม่อยู่
แน่..เพราะเค้าทำตรงนี้ก็เพราะพ่อจ้างเค้ามาทำ...++
คิดถึงตรงนี้ผมเองกลับรู้สึกใจหายไปเลย...
++พี่ก็ขอให้มันเป็นอย่างนั้น..++
++ทำไมเร่อะคับ..++ผมหันมามองหน้าพี่เชน
++พี่หวง..++พี่เชนดูจริงจัง
++..................++ผมได้แต่มองหน้าเค้า
++หวงจริงๆ...++
++เวลาที่น้องอยู่ใกล้เค้ามากๆ  พี่รู้สึกกังวลทุกที..++
++พี่เชน...++ผมเอ่ยชื่อเค้าเบาๆ
++ผมกับพี่อ๋าไม่มีอะไรแน่  เราคงเป็นเพียงคนรู้จัก
ที่พ่อแนะนำมา  หรือเป็นเพียงนายกับลูกจ้างเท่านั้น..++
ผมพยายามบอกตัวเองไม่ให้คิดอะไรมาก
..............................
...................
....ไม่นานอย่างที่คิดผมก็เห็นทั้งเด็ก 2 คนนั้นกับผู้หญิงคนนั้น
มาตามที่เธอบอกไว้.......ผมรีบเดินไปหา
++สวัสดีคับ...++  ผมยกมือไหว้ผู้หญิงคนนั้น.
++สวัสดีค่ะ...++เธอรับไหว้
เด็กสองคนก็ยกมือไหว้ผมกับพี่เชนด้วย.....
++พี่ชายผมเป็นไงบ้างค้าบบบพี่...++น้องคนนั้นถาม
++หมอบอกว่าคงต้องนอนดูอาการซักคืน
เนื่องจากว่ามันกระทบกระเทือนอย่างแรง...++
พี่เชนตอบแทนผมให้
++ขนาดนั้นเลยเร่อะ...++
++แล้วเป็นอะไรล่ะค่ะ..++เสียงผู้หญิงคนนั้นถาม
++ผมว่าไปดูเองดีกว่านะครับ..++พี่เชนเดินนำหน้าพวกเค้าไป
....ผมพาพวกเค้าไปที่ห้องที่พี่อ๋านอนอยู่...
..หมอฉีดยาให้แล้วเพื่อระงับอาการเจ็บปวด  คงทำให้เค้า
อยากพักด้วยล่ะน่ะ.....
...ผมนั่งรอข้างนอกเพราะไม่อยากรบกวนพวกเค้า
..เด็ก 2 คนนั้นเรียกเค้าว่าพี่ชาย  แสดงว่า 2 คนนี้
หรือเปล่าที่เค้าบอกว่าเป็นลูกเมียใหม่พ่อเค้า......
.......................
............
++หิวเร่อะเปล่า   เรา 2 คนยังไม่ได้กินอะไรเลยน่ะ..++
พี่เชนถาม
++งั้น  ไปหาไรกินแถวนี้..++ผมชวนพี่เชน
++ขอไปบอกเค้าก่อนน่ะ..++
...................
......ผมเดินเข้าไปก็เห็นน้องๆจับมือพี่อ๋าเอาไว้
ดูจากการพูดคุย  เค้าก็คงจะโอเคแล้วม้าง  ไม่น่าห่วง
อย่างที่ผมคิด....
++ไปกินข้าวก่อนน่ะ..++ผมบอกพี่อ๋า
++ผมก็หิวครับคุณหนู...++
++งั้นเดี๋ยวซื้อมาให้ล่ะกัน...++ผมบอก
++หนูไปด้วยน่ะค่ะ..++เด็กผู้หญิงร้องบอก
++คับ คับ..++ผมบอก....
........................................
....................
++มีอะไรหรือเปล่าคับ...++พี่เชนถามเมื่อเห็นกิ๊ฟออกมาด้วย
++ขอบคุณน่ะค่ะที่ช่วยดูแลพี่ชายหนู.++ท่าทางที่น่ารักของ
เธอผมก็ได้แต่ยิ้ม....
++พี่เป็นคนทำ  พี่เชนเป็นคนช่วย...++ผมย้ำอีกที
++หนูขอคุยอะไรกับพี่หน่อยได้มั้ยค่ะ..++เธอหันมาเขย่า
ที่แขน......
...ผมมองหน้าพี่เชน...
++แค่ 2 ใช่ม่ะ.++ผมชู 2 นิ้วให้เธอดู
++ค่ะ..++เธอตอบสั้นพร้อมกับพยักหัว
++ขอเป็นหลังอาหารมื้อนี้ก่อนได้ม่ะ..++
++เดินไปคุยไปก็ได้ค่ะ..++
++งั้นตามพี่มาล่ะกัน..++พี่เชนคงรู้เลยเดินนำหน้า
ออกไป  โดยไม่หันมาดูผมกับกิ้ฟ
..................................
..................
++พี่เป็นลูกเจ้านายพี่ชายหนูใช่มั้ยค่ะ.++
++..555  อย่าพูดอย่างนั้นเลยคับ  จริงเราเป็นเพิ่อนกันมากกว่า
พี่ไม่เคยต้องการให้ใครมาเรียกคุณหนู  เพราะพี่ไม่ได้เป็นลูก
ผู้ดีมาจากไหน.แล้วพี่ก็ไม่ชอบให้ใครเรียกด้วยมันจักกะจี้..++
ผมบอกเธอจริงๆ
..กิ้ฟยิ้มร่า...แล้วหัวเราะ
++พี่นี่เปิดเผยดีน่ะ..  แล้วทำไมพี่อ๋าเรียกล่ะค่ะ..++
++ไม่รู้ดิ  พี่เองฟังทีไรก็ยังบาดหูตลอด..++ผมหัวเราะ
++คือ.คือ.หนูมีเรื่องอยากจะบอกพี่ค่ะ..++
เธอทำหน้าเศร้าลง.....
++ทำไม...++ผมหยุดเดินหันมามองเธอ
++พี่กับพี่ชายสนิทกันมากมั้ยค่ะ...++
++ไม่เลย...++ผมส่ายหัว  ผมคิดว่าตัวเองรู้จักแต่ชื่อเค้ามากกว่า
++มีอะไรหรือเปล่า...++
++พวกหนูมีปัญหา   อยากมีคนช่วยเหลือครอบครัวเราค่ะ..++
..คำพูดของเธอ  ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี...ดูกิ้ฟเองก็จะกังวล
**********************************

[Winer]

*************************
วันนี้ลงอีกตอนเพราะมีเหลืออยู่  จะปรับแต่ก็ไม่มาก
เท่ากับเรื่อง  เก่ง กะ วิน  เพราะเรื่องนี้
เขียนง่ายและก็สามารถเขียนได้ไว และก็เขียนให้สนุกสนาน
ได้ไม่ยาก  เนื่องจากตัวละครยังเด็กๆกันอยู่

.........................................
ส่วนเรื่อง เก่งกะวิน ยังไม่ได้ลง  คริคริคริคริ
เพราะกำลังเขียน  อ๋า กับน้องอยู่ อยู่
...........................................

เพราะยังไม่ได้ปรับเลย  ขอให้รอหน่อยน่ะ 
รักเก่งแล้วรอหน่อย..55  เก่งคงจะทำให้เพื่อนๆหลงรักอีกคนแน่
............................................
SEE YOU NEXT TIME BABE
*************************

[JJHJJH]

นู๋น้อยจะมาเปิดเผยความลับอะไรให้น้องฟังเนี่ย

ว่าแต่น้องไปทำร้ายพี่อ๋าแบบนั้น เสียของแล้วจะมาเสียดายเองนะ หุหุ ^^

[Solar cell]

อร๊ายยยย......ยังไม่รู้เรื่องเลย
สาวน้อยจะให้คนแปลกหน้าช่วยอะไร

รีบมาต่อไวไวนะคะ

[bbyuqin]

แอบจุกแทนพี่หมวดอ่ะ...คริคริ...เกิดอ๋าน้อยพังใช้งานไม่ได้จะเสียดายทีหลังนะน้อง..

แล้วนู๋กิ๊ฟเนี่ยจะมาอะไรอ่่ะ..อยากได้คนช่วยเหลือครอบครัว..แล้ว?????

รอตอนต่อไปนะจ๊ะ...อยากรู้ว่านู๋กิ๊ฟจะบอกอะไรต่อ

[Phawaii]

สนุกดีครับ บ * แปลก ๆดี ฮ๋าๆ 
ยาวได้ใจด้วย ย  ถ้ากด + ได้กดให้แล้วว ว ^^
แล้วใครจะเป็นพระเอกกันแน่เนี้ย ย   

[Phawaii]

ิ่านเพิ่งจบตอนเจ็ ด ด ด .* น่าติดตามดีนะครับ ^^

[Winer]

******************************
...................อ๋า  กะ  น้อง..............
<<<  ตอนที่ 7 .สิ่งที่ปิดบัง  2>>>
*****************************

++พี่ชายหนูมีปัญหากับพ่อตั้งแต่เด็ก  หนูก็ไม่รู้ว่า
มันมีอะไรบ้าง  เพราะพี่ชายไม่ค่อยพูดเรื่องส่วนตัว  หรือ
เล่าปัญหาตัวเองให้ใครฟัง  แม้พวกหนูจะเป็นพี่น้อง
แต่ก็คนล่ะแม่ค่ะ   หนู  น้อง และแม่  พยายามหลายครั้ง
แล้วแต่ก็ไม่สามารถทำได้ให้พี่ชายกับพ่อดีกันได้
ทุกครั้งที่เจอกัน  พ่อกับพี่ชายเป็นต้องทะเลาะกัน  เถียงกัน
บางครั้งก็รุนแรงมาก  จนหนูกลัวทุกครั้งที่เจอทั้งคู่เจอกัน
ไม่เคยพูดคุยกันดีๆซักครั้งเลยค่ะ...++
..สีหน้าเธอเศร้าลงอย่างชัดเจน  จนผมต้องดึงเธอให้หยุดเดิน
.............................
++แล้วทำไม คิดว่าพี่จะช่วยได้ล่ะ..++ผมถามถึงความรู้สึกเธอ
++หนูรู้สึกได้ว่า  พี่ชายน่าจะเกรงใจพี่  ตอนที่หนูยืนดู
พี่เถียงกันที่ล๊อบบี้  และก็ตอนที่หนูได้คุยกันกับพี่อีกครั้ง...++
++มันต่างจากที่หนูเห็นเวลาที่พี่ชายคุยกับพ่อ 
เวลาที่พี่ชายเถียงกับพ่อหนู  มันรุนแรงกว่านี้อีกน่ะค่ะ..++
++ก็คงไม่ต่างจากคนอื่นหรอกพี่ว่า..++
++แต่หนูก็อยากให้พี่ลอง++
++โหห  เรื่องใหญ่เลยน่ะนี่...++
++แล้ว  ปัญหามันจากอะไรล่ะ...++
++คือว่า  คือ..++เธออ้ำอึ้ง..มองหน้าผมเหมือนลังเล
..................................
.....................
............
++ไม่บอก  แล้วพี่จะช่วยไง..++ผมก้มหน้ามองตาเธอเมื่อเห็นเธอเงียบไปนาน
++เท่าที่หนูรู้  อย่างแรกเลย  พี่ชายไม่พอใจที่พ่อแต่งงานใหม่
กับแม่หนู++
++ห๋า  ก็เห็นเค้าพูดคุยกันดีนี่คับ..++ผมงงๆ
++แต่มันก็คืออีกสาเหตุแรก  เหตุเริ่มต้น
 เพราะมันมาจากที่พ่อทิ้งแม่ใหญ่  ก็คือแม่พี่ชาย
แล้วพี่อ๋าคิดว่าทำให้เป็นเหตุให้แม่ใหญ่ตาย...
พี่อ๋าให้อภัยหนู น้อง และแม่  แต่ไม่ให้อภัยพ่อ มานาน
อีกอย่างพี่ชายชอบคิดว่าพ่อบังคับเค้าทุกอย่าง  ตั้งแต่เด็ก
แล้ว  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน  การใช้ชีวิต...
พ่อต้องการให้พี่ชายไปช่วยทำงานที่บ้าน
แต่อย่างที่เห็น  พี่ชายกลับมาเป็นทหาร ++
++ฟังดู  พี่ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง  มันเป็นเรื่องส่วนตัว
ของครอบครัวหนู  พี่เป็นคนนอกคงยุ่งไม่ได้หรอก.++
ผมเกาหัวตัวเอง
++แต่ตอนนี้พี่เป็นนายเค้า  หนูคิดว่าเค้าต้องฟังพี่บ้าง
หาโอกาสพูดกับเค้า   เผื่อพี่อ๋าจะคิดได้.  พี่ชายหนูเค้าเป็นคน
จริงจัง  ถ้าเค้าไม่ชอบอะไรเค้าก็จะไม่ทำ  แต่ถ้าเค้ารับที่จะทำ
แสดงว่าเค้ายินดีที่จะทำ  ไม่มีใครบังคับเค้าได้แน่นอนค่ะ
ตัวอย่าง  ก็เช่นที่เค้ารับปากคุณพ่อพี่ไงค่ะว่าเค้าจะมาดูแลพี่++
++ที่สำคัญตอนนี้คุณพ่อสุขภาพก็เริ่มแย่ลง  เพราะอายุมากแล้ว
ท่านต้องการคนช่วย  แต่พวกหนูยังเด็กเกินไปที่จะทำ..++
สิ่งที่กิ้ฟพูดมาทำให้ผมเห็นใจเธอ.....
++หนูอยากให้พี่ชายกลับไปอยู่ที่บ้านกับเราค่ะ..++
..กิ้ฟพูดไปก็เหมือนจะร้องไห้  ผมเลยดึงเธอมาปลอบ
++พี่จะลองดู..++ผมรับปากทั้งที่รู้ว่าคงช่วยอะไรไม่ได้
เพียงแค่อยากให้เธอสบายใจเท่านั้น
...............................
........................
++กินข้าวกันม่ะ....++ผมมองไปเห็นพี่เชนสั่งรอหมดล่ะ
มัวแต่คุยเพลินกับเธอ...
++ไม่หิวค่ะ..++เธอบอก
++แล้วพี่ชายชอบกินอะไร..++
++พี่ชายหนูเป็นคนกินง่ายอยู่ง่ายค่ะ  กินได้ทุกอย่าง..++
เธอยิ้ม....
++งั้นช่วยสั่งอาหารให้พี่เค้าหน่อยดิ..++ผมขอ
++ได้ค่ะ...++
..................................
.......
ผมนั่งลงข้างพี่เชนที่ตอนนี้กินนำผมไปจนข้าวเกือบหมดจานแล้ว...
++ความลับหรือเปล่า..++พี่เชนถาม...
...สายตาผมหันไปมองกิ๊ฟที่กำลังยืนรอสั่งอาหารให้พี่ชาย
ตัวเองดูเธอจะรักและห่วงเค้าไม่น้อย...
++นิดหน่อยคับพี่ ...++ผมนั่งคิดถึงเรื่องที่เพิ่งได้ยินเมื่อกี้
และพยายามเรียบเรียงเรื่องราวอย่างตั้งใจ....
..สิ่งนี้ล่ะมั้งที่ทำให้หน้าหล่อๆดูเศร้าหมองลงอย่างชัดเจน
มันบดบังรัศมีเค้าหมด   อาหารที่ถูกตักเข้าอย่างช้าๆ
จนพี่เชนต้องคอยเตือนให้รีบกิน...........
++คิดอะไรอยู่...++พี่เชนถาม
++ก็เรื่อยเปื่อยอ่ะคับ...++ผมเลี่ยงคำถาม
++เรื่องไม่สบายใจหรือเปล่า..++พี่เชนพยายามถาม
ผมยิ้มให้พี่เชนอย่างเหนื่อย.....
++บอกพี่ได้ม่ะ..++พี่เชนพูดตรงๆ
++คงเป็นความลับอ่ะคับพี่  ก็น้องเค้าอุตส่าตั้งใจเล่าให้ฟัง..++
สายตาผมจับจ้องไปที่สาวน้อยคนนั้น
...........................
.......
++อาหารของพี่ชายได้แล้วค่ะ..++กิ๊ฟวาง
ลงบนโต๊ะก่อนนั่งลงข้างๆ
++ไม่หิวเร่อะค่ะ..++พี่เชนถามเธอ
อย่างเอ็นดู
++ไม่ค่ะ  พี่ชายเจ็บหนูกินไม่ลงเลยค่ะ  เอาไว้
หิวค่อยกินก็ได้..++เธอตอบได้อย่างน่ารัก
++ไม่ต้องรีบน่ะค่ะ...++เธอบอกยิ้มๆ
...ดูๆไปกิ้ฟก็หน้าตาก็มีส่วนคล้ายพี่อ๋าอยู่บ้างเหมือนกัน....
++หมวดเค้าต้องค้างคืนที่นี่...แล้วเราจะเอายังไงดี..++
พี่เชนพูดหลังจากที่วางช้อนที่ตักข้าวลง......
++หนูกับน้องว่าจะเฝ้าพี่ชายเองค่ะ..++
++อ่ะแล้วแม่หนูล่ะ..++พี่เชนถามต่อ
++แม่คงกลับไปนอนที่โรงแรม..++
++ก็ดีน่ะ  เพราะว่าคนในครอบครัวดูแลจะสะดวกกว่า..++
พี่เชนหันมามองหน้าผม
++ว่าแต่พวกหนูก็พักที่นั่นเหมือนกันเร่อะ..++พี่เชนถามอีก
เหมือนสงสัยอะไร....
++ค่ะ  ก็โรงแรมนั้นเป็น  เอออ  เป็นน...++
กิ้ฟพูดติดๆขัดๆอีกครั้ง
++เป็นอะไรคับ...++ผมถามก็อยากได้ยินคำตอบเหมือนกัน
++เป็นที่สะดวกสะบาย  จะไปไหนในเมืองนี้ก็ง่ายอ่ะค่ะ..++
..เธอพูดเหมือนโล่งกับคำตอบตัวเอง  ทั้งที่ตอนนั้น
สายตาเธอเลิ่กลั่ก
++แล้วหนูมาได้ไง..++พี่เชนยังอยากรู้อีก
++ก็ตอนแรกพี่ชายบอกว่าจะกลับบ้าน  แต่ไปๆมาๆ พี่ชาย
ก็โทไปบอกว่า  เจ้านายจะไปเชียงใหม่  พวกหนูเลย
ขอมาเที่ยวด้วยอ่ะค่ะ...++เธอยิ้ม
++อืมมมมม...++ผมกับพี่เชนพยักหน้าแล้วก็มองหน้ากัน
...............................................
........................
..ผมเห็นบรรยากาศของคนในครอบครัวเค้าแล้วก็อดยิ้ม
ไม่ได้  ดูพี่อ๋ามีความสุขเวลาที่เค้าอยู่กับน้องๆเค้า
ผมได้แต่นั่งมองกับพี่เชนเหมือนคนใบ้
จนเหมือนว่าเค้าจะพลียๆจนหลับไป.....
ผมจึงชวนกันออกมาจากห้องนั้น....
++กลับกันได้หรือยัง...++พี่เชนถาม
++พี่จะกลับแล้วเร่ะครับ..++
++ก็ว่า  เราอยู่ไปก็คงไม่มีอะไรแล้วมั้งง..++พี่เชนพูดถึงสิ่ง
ที่เห็นในห้อง..
++ผมก็ว่าอย่างนั้น...++ผมยิ้มให้พี่เชน
++งั้นเราไปลาพวกเค้ากันเถอะ..++
..ผมกับพี่เชนเดินเข้าห้องนั้นอีกครั้งเพื่อทั้ง 3 คนกลับ  ก่อนจะเดินออก
พี่เชนเอื้อมมือมากอดคอผม........
++น้องเชื่อในเรื่องความรักม่ะ..++
++แบบไหนล่ะ...++
++ก็อย่างที่พี่ชอบน้องไง..++พี่เชนวกเข้าเรื่องตัวเอง
++ยังมีเวลาอีกเยอะนะครับ  อีกคนอย่างพี่เชนคงมี
คนให้เลือกไม่น้อย  อย่าให้ความหวังผมเลย  ผม
  คือ ผม  ไม่ชอบให้ใครมาให้ความหวังกับผม 
เพราะเมื่อหวังแล้วไม่ได้   เราจะกลายเป็นเกลียดกัน
มากกว่ารักเสียอีก...++ผมพูดให้พี่เชนคิด...
++ขอบคุณที่เตือนสติพี่น่ะ...++
++ผมก็แค่อยากให้เราเป็นเพื่อนกันไปได้นานๆมากกว่า..++
................................
.........
++ว่าแต่   พี่เชนจะกลับวันไหน...++
++จันทร์นี้แหละ..++
++เอาไว้คราวหน้าจะมาอยู่นานๆ  แล้วพ่อกับแม่พี่คงมาด้วย..++
++จริงเร่อะครับ...++
++จริงดิ...++
++ผมจำหน้าพ่อกับแม่พี่ไม่ได้แล้วน่ะนี่..++
......................................
........................
..........................................
........................
...................
.......
...ติ๊ดดดด ติ๊ดดด ติ๊ดดดด....
เสียงโทรศัทพ์ที่ดังตอนกำลังหลับสบายชักทำให้ผมโมโห
และหงุดหงิด.....
++ ตี 3 กว่าเอง...++ผมพูดกับตัวเอง...
++ฮัลโหล.......คาบบบบบ...++เสียงผมบอกว่างัวเงีย
++.....................++เงียบไม่มีเสียงพูด
++ฮาลลโหลลลลลลล..++ผมลากเสียงยาน
++....................++เงียบอีก
++ไม่พูดจะด่าเลยน่ะ...++ผมบอกอย่างหงุดหงิด
ก่อนตัดสายทิ้ง
...แต่....มันก็ดังอีกรอบ......
++นี่ เมิงอยากตายเร่อะไง  กุจะนอน..
ว่างมากเมิงก็ไปตายซะไป++  ก็ผมไม่รู้ว่าเบอร์ใคร
นี่นา  เวลาที่หลับไม่ชอบให้ใครกวนมากๆ
++ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า...++เสียงที่หัวเราะออกมาคุ้นๆ
++ครายยยอ่ะ...++
++นอนแล้วเร่อะ...++
++พี่อ๋า....++ตาผมเริ่มสว่างล่ะ
++ผมนอนไม่หลับ...++เค้าพูดเสียงดัง
++เลยโทมากวนประสาทชาวบ้านเค้า...++ผมดุ
++คงเทียบไม่ได้ที่คุณทำผมเจ็บแน่  ไม่รู้ว่าผมจะสูญพันธ์
หรือเปล่าก็ไม่รู้  ผมคิดผิดหรือถูกน่ะ  ที่รับงานของผู้การ..++
น้ำเสียงเค้ามันเหมือนบ่นน้อยใจมากกว่าจะโกรธแค้น...
++พี่อ๋า  ขอโทษ...++ทั้งที่ผมเองก็ไม่รู้ว่าพูดคำนี้ไม่รู้กี่ครั้งแล้ว
++ผมนอนไม่หลับ  มาอยู่คุยเป็นเพื่อนผมหน่อยดิ..++เค้าชวน
++ตอนนี้นี่น่ะ..++ผมโวยเพราะว่ายังห่วงเรื่องนอน
ของตัวเองอยู่เลย
++ก็ช่ายอ่ะดิ..++เค้าตอบเสียงชัดเจน
++อ่ะ  ก็ได้  เผื่อมันจะชดเชยความผิดของผมได้มั่ง..++ผมบอกเค้า
++อ้าวแล้วน้องๆคุณล่ะ..++
++กลับไปตั้งแต่เที่ยงคืนล่ะ  เค้ามีธุระกัน..++
++อ้าวเร่อะ...งั้นรอหน่อยล่ะกัน..++
++ครับ  เจ้านาย  ผมจะรอนะ..++พี่อ๋าล้อเลียนผม
..........................................
........................
...............................................
...ผมไปถึงห้องที่อ๋านอนก็ตี 4 แล้ว  เค้ายังนั่งเล่นเกม
จากมือถือ  แล้วก็เปิดทีวืทิ้งไว้ด้วยอีกต่างหาก...
พอเห็นผมไปถึงเค้าก็หันมามองก่อนจะเล่นเกมในมือถือต่อ...
++ก็เล่นอย่างนี้ถึงนอนไม่หลับ...++ผมดุเค้า
++ก็มันนอนไม่หลับไงถึงได้ลุกมาเปิดแล้วเล่นอย่างนี้..++เค้าเถียง
++ปิดทีวีได้ม่ะ..++ผมถาม
++ปิดดิ  ผมจะเล่นเกมส์..++
..หน้าตาเค้ายังคงเล่นต่อราวกับว่ามันสนุกมากมาย....
++เก็บมือถือแล้วก็นอนได้แล้ว  ผมง่วง..++
..ผมโวยใส่เค้า  แต่ที่จริงโมโหมากกว่าบอกนอนไม่หลับ
นึกว่าจะให้มาคุยเป็นเพื่อนเสือกมานั่งเกมเหมือนเด็ก
ปัญญาอ่อน  ใครก็รู้ว่าเกมส์มือถือมันน่าสนุกตรงไหน
....................
....ผมนอนลงที่โซฟาแม้ตาจะสว่างแล้วแต่ก็ขอ
ให้ได้หลับตาซักนิดก็ยังดี
..................
++อะไร  บอกให้มาอยู่คุยเป็นเพื่อนมาถึงก็นอน..++
เสียงพี่อ๋าก้องทะลุเข้ามาในหูผม..
++โหหห  พูดเบาๆก็ได้  หูจะแตก..++ผมเถียง
++ให้ผมมานั่งเฝ้าพี่เล่นเกมอ่อนปัญญานั่นเร่อะ
บ้าป่ะนี่..++ผมลุกขึ้นมาจ้องหน้าเค้า...
...เค้ากลับนั่งหัวเราะใส่ผมที่ทำหน้าโมโห
++อยากโดนอีกทีม่ะ...++ผมขู่
++โอ๊ะ โอ๊ะ  แค่นี้ผมก็เหมือนตายแล้วฟื้นใหม่  คอยดูน่ะ
ถ้าชายน้อยผมใช้งานไม่ได้คุณต้องรับผิดชอบ..++
เค้าทำหน้าดุดัน
++เฮ้ยยยยยยย....++ผมตกใจที่ได้ยินเค้าพูดอย่างนั้น
++จะบ้าเร่อะ  รับผิดชอบอะไรล่ะ...++
++น่านนน  คนเรา  ซะงั้น...++เค้าว่าผม
++ยังไงคุณก็ต้องรับผิดชอบ  ถ้าชายน้อยผมใช้งานไม่ได้
คุณต้องรับเลี้ยงผมไปตลอดชิวิตเลยรู้มั้ย...++
++เพราะผมให้ความสุขกับเมียผมไม่ได้แน่...++
++เฮ้ยยย  เอาจริงดิ..++ผมชักหวั่นๆ
++ผมจะโกหกทำไม...++ 
++แล้วตอนนี้พี่รู้สึกงัยอ่ะ...++ผมถามถึงชายน้อย
++โมโหอ่ะดิ  เห็นหน้าแล้วอารมณ์เสีย..++
...เค้าตอบคนล่ะคำถามที่ผมอยากรู้
++ม่ายใช่..++ผมรีบสวน
++ผมหมายถึง.....++ผมชี้ไปที่ชายน้อยของเค้า..
..ทำเอาพี่อ๋าสะดุ้งเอามือมากุมทันที......
++เฮ้ยยย  อย่าพูดดิ ยางงง เสียวไม่หายเลย..++
++เสียวหรือว่าเจ็บ...++ผมยิงมุขเผื่อเค้าขำ.
++5555555...++เสียงเค้าหัวเราะ
++ไม่ขำน่ะ  ไม่ขำโว้ยยยย..++เค้าเปลี่ยนสีหน้าที่บอกว่าโมโห
++แทบตายทั้งโขย่งเลย ลูกรักของพ่อ..++คำพูดพี่อ๋า
เล่นเอาผมขำเกลือกกลิ้งอยู่บนโซฟา
น้ำตาผมไหลออกมาเพราะมันทนไม่ไหวจริงๆ...
แถมเอามือไปลูบที่เป้าเค้าอีกต่างอีกต่างหาก....
++หือ  ขำ ขำ ขำ...++  เค้าดุผม
++เดี๋ยวมันใช้งานไม่ได้จะขำไม่ออก...++เค้าว่าต่อ
...ผมค่อยหยุดขำกับคำพูดเค้า  ก่อนเช็ดน้ำตาออกอย่างตลก
กับการกระทำพี่อ๋า......
++แล้วตอนนี้  ชายน้อยพี่เป็นไงบ้างล่ะ...++
....เค้ามองหน้าผมก่อนจะตอบ
++เฉยๆ  ไม่รู้สึกอะไรเลย...++
++อ่ะ...แล้วหมอบอกว่าไงมั่งล่ะ..++ผมชักกังวล
....หากคนหล่อๆอย่างนี้ไม่มีน้องชาย  ก็คงไร้ความหมาย
ผมเดินไปอยู่ข้างๆเตียงเค้า.......
++ยังจุกๆ  อยู่เลย..++เค้าหันมาบอกผมอย่างน่าสงสาร
++ฉี่ยัง...++ผมถามอยากรู้ว่าเค้าฉี่ได้มั้ย
++ยัง...++
++ไหนดู...++ผมทะลึ่งใส่อย่างไม่ตั้งใจเพราะมันห่วงมากกว่า
++เฮ้ยยยย  บ้าเร่อะ  ของอย่างนี้เค้าให้ดูกันง่ายได้งัย..++
พี่อ๋ารีบกุมแล้วหันข้างหนี
++เออ ๆ  ขอโทษ  ลืมไปจริงๆว่ามันเจ็บตรงไหน..++
ผมทำหน้าเหย่ๆใส่เค้า..ก่อนจะนั่งลงอย่างเดิม  ก็มันเป็นห่วง
เค้านี่นา  ผมจะซวยไปด้วยอ่ะดิที่ทำเค้าเจ็บ......
................
++ห่วงผมด้วยเร่อะ...++
++ทำไมถามอย่างนั้นล่ะ..++
++ก็  คุณหนู...++
++เลิกเรียกคุณหนูซักทีน่า  ไม่ได้เป็นผู้ดี
มาจากไหนซักหน่อย...++ผมว่าเค้า
++คับบบ  ก็ได้คับบบ..ผมจะพยายาม  ก็มันติดปากนี่หว่า++
..................................................
..........................
..อยู่ๆผมก็นึกอะไรได้....
++พี่ไม่สบายอย่างนี้ไม่เห็นพ่อพี่มาเยี่ยมเลย...++
ผมลองหาข้อมูลดู
++พูดถึงเค้าทำไม...++พี่อ๋าชักสีหน้าเสียอารมทันที
++ก็ปกติเวลาที่เราไม่สบายพ่อแม่ก็ต้องมาหาดิ..++
++ผมตายเค้าก็ไม่มาเผาผมหรอกน่า..++
พี่อ๋าชักเกรี้ยวกราดยิ่งขึ้นล่ะ....
++คนไรว่ะ  พูดแค่นี้ทำไมต้องโวยวายด้วย..++
++....................++พี่อ๋าเงียบลงไม่มีเสียงพูดอะไรขึ้นมาอีก
....ผมไม่รู้จะทำอย่างไรล่ะตอนนี้นอกจากนั่งอยู่เงียบๆ
รอให้เค้าเย็นลง....
............................................
********************************

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

แวะมาปัดฝุ่นรอ

พ่ออ๋าโรงแรมนั้นเป้นของเจ้าหรืออออ

หึหึหึหึ (( มั่วเข้าว่า... ))

[Solar cell]

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย อยู่ ๆ ก็มาขอดูชายน้อย
พี่อ๋านะพี่อ๋า ทำม้ายยยยยไม่ให้เค้าดู๊................
(ตกลงเข้าข้างไหนกันแน่หว่า)
จริง ๆ เค้าอยู่ข้างพี่อ๋านะ แต่ว่าก็อยากให้น้อง
พยาบาลชายน้อยพี่อ๋าด้วยอ่ะ
เพื่ออะไร ๆ มันจะลงตัวกันเร็วขึ้น

ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ

พรุ่งนี้มาอีกน๊า

[Winer]

****************************
อีกนิด  อีกนิด  ใกล้หมดสต๊อกล่ะ..555
เรื่องผมไม่มีอั้นน่ะครับ  เส็จแล้วก็ลงเลย


ถ้าหมดแล้วก็คงจะนานอย่างคนอื่น.....
ขอบคุณที่เม้นให้กำลังใจ  เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก
ในชีวิตที่ผมคิดจะเขียน  แต่ไปๆมาๆกลายเป็น
ได้เขียนเรื่อง  เก่ง กะ วิน ก่อน  คริคริคริ
..............................................
งานเขียนนิยายกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผม
ไปแล้วน่ะนี่...555
*****************************

[bbyuqin]

น้องอ่ะ ไปขอดูชายน้อยพี่ฮ่าตรงๆแบบนั้น เค้าก็เขินแย่อ่ะดิ..คิกคิก   

โรงแรมนี้เกี่ยวข้องอะไรกะหมวดอ๊ะปล่าวอ่ะ....(แอบเห็นด้วยกะรีบนๆ)

รอตอนต่อไปนะจ๊า...

[JJHJJH]

+ ให้จ้า

ทีแท้ก็หนีไปเป็นทหารนี่เอง กลับมาช่วยงานคุณพ่อเหอะ (ตกลงเป็นเจ้าของโรงแรมชิมิ)

[Phawaii]

อย่างนี้ต้อง พยาบาลล อ๋าน้อย ให้ดีๆ นะเพ่น้องง 
ใช้การไม่ได้หน้าหล่อๆก็หมดความหมายย 

[Winer]

******************************
...................อ๋า  กะ  น้อง..............
<<<  ตอนที่ 8 .แฟนเก่า >>>
*****************************
.....................................
........
...ในเมื่ออยากโมโหนัก  ก็จะทำให้โมโหกว่าเดิมอีก
ผมคิด.....
++คนเรานี่ก็แปลกน่ะ  พูดถึงพ่อก็อารมณ์เสีย..++
ผมพูดลอยๆใส่เค้าไป
...มันได้ผล  เค้าพลิกตัวกลับมาจ้องมองหน้าผมอย่างเคืองแค้น
..ผมเองก็จ้องหน้าเค้าเหมือนกัน  ....
++อย่างคุณจะไปรู้อะไร....++เสียงเค้าสั่น
++คุณมีพ่อ แม่ พี่  ที่รัก  ห่วงคุณ  ไม่ว่าจะทำอะไร
ท่านก็ตามใจทุกอย่าง  คุณจะรู้ได้ไงการโดนบังคับ
ให้ต้องเลือก  การโดนทอดทิ้ง  ความเหงา ความทุกข์ทรมาน
ที่ไม่สามารถช่วยคนที่เรารักไม่ได้มันเป็นไง...++
++ผมไม่เข้าใจ ..++ผมเดินไปนั่งข้างเค้า
++ก็เพราะว่าคุณไม่มีวันที่จะเข้าใจน่ะซิ..++
++ก็พี่ไม่พูด   ใครเค้าจะเข้าใจล่ะ..++ผมเถียง
**ปึ้งงงงงงง..**เสียงเค้ากำหมัดทุบเตียง
แต่ผมก็ไม่รู้สึกกลัวซักนิด  เพราะผมอยากรู้มากกว่า
.....................................
.....................
++มันเรื่องของผม  ไม่จำเป็นที่จะต้องเล่าให้ใครฟัง..++
++ใช่  พี่ก็เลยต้องมานั่งอมทุกข์อยู่อย่างนี้ ..++
++รู้มั้ย  หน้าพี่มันฟ้องว่าเป็นคนไม่มีความสุข
มีแต่ความเศร้าที่เก็บไว้   แต่มันไม่ได้ทำให้พี่ทุกข์
คนเดียวรู้มั้ย  คนรอบข้างพี่เค้าก็พลอยเป็นทุกข์ไปด้วย..++
ผมเผลอพูดออกไปอย่างไม่ต้องใจ
++กิ้ฟ  พูดอะไรให้ฟัง...++เค้ากระแทกเสียงใส่ผม
หน้ามันฟ้องว่ากำลังโมโห
++เปล่า...++
++ผมถามว่า  กิ้ฟพูดอะไรให้คุณฟัง..++เค้าตะคอกใส่ผมอีกรอบ
++ถ้าคุณไม่บอกผมจะโทรไปหาน้องผมเดี๋ยวนี้...++
 เค้าคว้าโทรศัพท์แล้วกดหา
...ผมต้องไปดึงมือไว้ก่อน
++ไม่ต้อง..ผมบอกก็ได้..++ผมสารภาพ
++น้องพี่ทำไปเพราะพวกเค้ารักคุณ..++
++ไม่ต้องมาบอกผม..++เค้าทำตาขวางใส่ผม
++ไม่มีพ่อแม่คนไหนหรอกน่ะที่ไม่รักลูกอ่ะ..++
++มีล่ะกัน  ก็คุณไม่เจอนี่...++
++พี่ลองหาคำตอบให้ตัวเองหรือยังล่ะ..++
++ทำไมผมต้องหา  เมื่อผมได้รับรู้ เจอะเจอตั้งแต่เด็ก..++
...ผมดึงโทรศัพท์ออกมาจากมือเค้า  พี่อ๋าก็ปล่อยจาก
ที่ยื้อแย่งกันเมื่อกี้   ดูจิตใจเค้าเริ่มอ่อนลง..
................................
...........
++มันอาจเป็นเพราะว่าพี่มองมันด้านเดียวก็ได้
ให้คนอื่นเค้าช่วยมองบ้างซิ...++
++เรื่องครอบครัวใครจะรู้ดีไปกว่าตัวผมเอง..++
...สายตาเค้าเริ่มทอดออกไปตรงหน้าต่าง
++ให้ผมรับรู้ด้วยคนได้มั้ย..++ผมบอกเค้าอย่างจริงใจ
ก่อนจะกุมมือซ้ายเค้าเอาไว้...ด้วยมือผมทั้งสองข้าง
ผมอยากให้ความรัก-ห่วงใยที่ผมมีต่อเค้ามันส่งผ่าน
มือนี้ไปถึงจิตใจที่อยู่ลึกลงไปที่ใครก็เข้าไปไม่ถึง
...............................
...............
..พี่อ๋าห็หันมาดูการกระทำของผม  สายตาที่เค้ามองผมตอนนี้
เหมือนคนกำลังสงสัย.....
...........................
..........
++ท่านผู้การเป็นคนเจ้าชู้มั้ย...++น้ำเสียงเค้าเรียบเฉย
++เมื่อก่อนก็มีน่ะ...++ผมก้อพูดตรงๆ
++ตั้งแต่ผมติดตามท่านมา  ก็ยังไม่เคยเห็นมีอย่างนั้น..++
++ทำไม....++ผมอดสงสัยไม่ได้
.............................
…………….
…………
..




......พี่อ๋าเงียบนิ่งสนิทไปพักใหญ่เหมือนใช้ความคิด
หรือปล่อยจิตให้ล่องลอย  เพื่อปลดปล่อยเรื่องราวผมก็ไม่
อาจเดาได้ว่าเค้าคิดอะไรในความเงียบงันนั้น...
....................
++พ่อพี่เป็นคนเจ้าชู้มาก  ติดอันดับต้นๆเลยม้าง..++
อยู่ๆเสียงเค้าก็เริ่มดังขึ้น  หลังจากที่ผมนิ่ง  รอฟังอยู่นาน...
++ผู้หญิงไม่รู้กี่คนต่อกี่คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตพ่อ
  เรียกว่าไปทำงานที่ไหนก็มีที่นั่น  พี่เคยเจอแม้แต่ผู้หญิง
มาอาละวาดกับแม่..++
++แม่พี่เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดมีอะไรก็ชอบเก็บไว้ในใจ
เหมือนหัวใจแม่เองก็ชินชากับเรื่องอย่างนี้..++
.....................................
เค้าพูดแบบ นึกๆ คิดๆ แล้วก็พูดตาม....
++ตอนพี่อายุแค่ 10  ขวบ  พ่อก็ส่งพี่ไปเรียนที่อื่น
แม่จะมาอยู่เป็นเพื่อนพักๆ  ส่วนพ่อก็ไม่เคยสนใจ
สนใจพี่กับแม่ ชิวิตพ่อเหมือนไม่มีเรา 2 คน
ทุกครั้งที่พี่เจอแม่  ท่านดูเหมือนคนไม่มีความสุขเลย
แม้ท่านจะพยายามยิ้ม  แต่มันแฝงไปด้วยความทุกข์ใจ
เวลาที่พี่ถามเรื่องพ่อ  ท่านก็จะบ่ายเบี่ยงที่จะพูดถึงตลอด
หรือพูดแต่สิ่งดีๆของพ่อให้ฟัง....
.............
แม่บอกให้พี่ทำใจกับเรื่องพ่อ  เพราะแม่รู้นิสัยพ่อดี...
ปีแล้วปีเล่าเป็นอยู่อย่างนั้น  จนแม่เริ่มเจ็บหนักล้มป่วย
พี่รู้ว่าสาเหตุหลักมาจากพ่อทั้งนั้น...++
++..วันหนึ่งพี่ได้ข่าวว่าแม่เสีย..วันที่รู้คือวันที่พี่คิดว่า
ชิวิตผมไม่เหลือใครแล้ว  เพราะที่ผ่านมาแม่จะเป็นทุกอย่าง
วันนั้นผมร้องไห้จนเหมือนไม่มีน้ำตาจะไหล  ทำไม
สวรรค์ต้องเอาคนที่ผมรักที่สุดไปจากชิวิตผมด้วยน่ะ++
..................................
...ถึงตอนนี้น้ำตาพี่อ๋าก็ไหล  ผมไม่คิดว่าจะได้เห็นเค้า
ร้องไห้  ไม่คิดว่าเค้าจะร้องเป็นด้วยซ้ำ.....
++แต่พี่ก็มาไม่ทันวันเผาแม่  ตอนนั้นมันอัดอั้นไปหมด
ไม่รู้จะมองหน้าใคร  ยิ่งพ่อด้วยแล้วพี่ยิ่งไม่อยากมอง...++
++แม่ฝากกล่องเล็กๆให้กับป้าที่สนิทเอาไว้ให้  ในนั้น
มันเป็นไดอารี่  ที่แม่เขียนเรื่องราวของแม่ไว้ให้ผมได้อ่าน
รวมทั้งเรื่องราวความรักของแม่ที่มีต่อพ่อด้วย  แม่รักพ่อมาก
แม้แม่จะบอกว่าไม่ให้พี่เกลียดพ่อเพราะว่ามันเป็นบาป
 แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว  พี่ทำใจไม่ได้ที่พ่อทำร้ายจิตใจ
แม่มาตลอดทั้งที่แม่ไม่ได้ทำอะไรที่ผิดต่อพ่อเลย...++
...เค้าเช็ดน้ำตาตัวเองทิ้ง  ผมจึงได้แต่มองเค้า 
..................................
...........
++แล้วตอนที่แม่เสียพี่ไปอยู่ไหน..++
++ที่ๆ  ผมมาหาแม่ไม่ได้..++
++พ่อยังไงก็คือพ่อน่ะ..++
++ไม่รู้    พี่อยู่โดยไม่มีพ่อได้...++
++มันเป็นอคติ....++
++คนเราไม่เหมือนกัน  คุณคงไม่เข้าใจผมหรอก
ถ้าคุณไม่ใช่ผม...++
++ผมก็เคยโดนพ่อเกลียด...++
++ผมรู้  ท่านเคยเล่าให้ฟังแล้ว  แต่ท่านบอกว่า
มันเป็นเพราะท่านรักคุณต่างหาก...++
++แล้วทำไมพี่ไม่มองให้มันเหมือนกันล่ะ..++
++มันจะเหมือนกันได้ไงก็มันคนล่ะเรื่อง..++เค้าเถียง
++ลองคิดดูให้ดีๆซิ...++
++เงียบ  ๆ  ๆ  ผมปวดหัว...++เค้าดุผม....พร้อมดึงมือเค้ากลับ
++ผมจะเข้าห้อง  ปวดฉี่...++เค้าบอก
++เดินไหวม่ะ..++
++จะมาจับให้ไง...++เค้ายังดุ
++อ้าววว  จะช่วยน่ะนี่...++ผมเถียงกวนๆก่อนจะมองตามเค้า
ที่กำลังลุกเดินเข้าห้องน้ำอย่างช้าๆ....
บางครั้งผมก็อดยิ้มไม่ได้  คนที่ชอบทำหน้าดุดัน
แต่ผมกลับมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ๆ
.....................
...............................
แสงแดดสาดส่องเข้ามาในห้อง  คุยกันไปมาก็เผลองีบ
หลับกันทั้งคู่  เสียงโทรศัพท์ผมดังเลยต้องตื่นมาอีกครั้ง
+++คับพี่เชน...++ผมงัวเงียรับอีกตามเคย
++อยู่ที่โรงพยายาล....++ผมตอบเบาๆไม่รู้ว่าพี่อ๋าจะตื่นหรือยัง
++มิน่าถึงเคาะเค้าห้องไม่มีคนคนเปิด..++
++พอดีมาที่นี่ตอนตี 4 อ่ะพี่...++
++นี่จะแปดโมงแล้วน่ะ  ว่าจะชวนไปกินอาหารเช้า
ที่ห้องอาหารกัน...++
++พี่เชนกินคนเดียวเถอะ...ถ้าไงเส็จพี่ก็มาหาน้องน่ะ
จะรออยู่ที่นี่++
++คับๆ  ...++
++แล้วพี่เชนจะไปกี่โมง....++
++ไปรับน้องแล้วคงไปเลย  จะได้ไม่เสียเวลา..++
++ผมจะรอน่ะ...++ผมบอก
ก่อนจะวางสายไป ..แล้วเงยหน้ามองคนที่กำลังนอนอยู่
บนเตียง....
....ผมเดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำเพื่อรอพี่เชนมารับ
ไปเยี่ยมญาติๆเค้า  แต่ก็เหมือนเป็นการเสี่ยงดูมากกว่าเพราะ
พี่เชนไม่ได้อยู่ที่นี่เป็น 10 กว่าปีแล้ว.......
.....หากผมจะรักพี่เชน  มันก็คงลงตัวทุกอย่าง  ในเมื่อพี่เชน
เปิดใจกับผมขนาดนั้น.....
...แต่ผมก็ยังไม่พร้อมที่จะรักเค้า  ไม่ใช่เพราะอะไร  เพียงแต่
ยังรู้สึกว่าผมก็เพิ่งรู้จักเค้าเท่านั้น  และเวลายังมีเหลืออีกมาก
แต่กับพี่อ๋า  ทุกครั้งที่ใกล้เค้ามันทำให้ผมมีความรู้สึกสุขใจ
แม้บางครั้งการที่อยู่ใกล้กันจะเพราะด้วยอะไรก็ตาม  ผมก็
รู้สึกว่าใจผมไม่อยากที่จะห่างเค้า..................
..............................
............
++ตื่นแล้วเร่อะคับ..++ผมทักเค้าเมื่อเดินออกจากห้องน้ำ
และเห็นเค้ามองอยู่
++ตื่นตั้งแต่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังแล้ว..++
++เร่อะคับ  ทำไมผมเห็นหลับตาล่ะ.++
....พี่อ๋ายักไหล่ใส่ผม......
++จะไปแล้วเร่อะ...++เค้าถาม
++คับ  เดี๋ยวพี่เชนคงมารับที่นี่...++
......................
++ถามอะไรหน่อยได้ม่ะ...++
++อะไร..++
++คุณ รู้สึกยังกับไอ้นั่น...++
++ใคร....++ผมถามไอ้นั่นมันคืออะไร
++ก็ไอ้เชนไง...++
++ก็รู้สึกดี...++ผมตอบสั้นๆ
++แค่นั้น...++
++ทำไม..++ผมหัวเราะ
++ชอบ รัก อะไรอย่างนี้ไม่มีเร่อะ...++
++ก็พี่เชนเป็นคนน่ารักดีน่ะ  เค้าเอาใจใส่ผมดี
ก็รู้สึกดีด้วย....ส่วนเรื่องรักคงจะต้องใช้เวลาหน่อย...++
++ผมก็ว่า เชนมันก็ดูใช้ได้ แถมเก่ง มีธุระกิจ
หน้าตามันก็โอเค   ยังไงผมก็ดีใจด้วยน่ะ ขอให้รักคุณ
สมหวังล่ะกัน.++ดูเหมือนเค้าจะอวยพร
++ก็ไม่แน่  ดูๆพี่เชนก็ไม่ได้เสียหายอะไร..ผมก็ชอบ
นะคนที่ขยันทำมาหากิน  สร้างเนื้อสร้างตัวแบบนี้++
ผมหัวเราะแต่ก็ไม่ลืมที่จะสังเกตุว่าสีหน้าเค้า
..........................................
...............................
..........................................
......พี่เชนขับออกมาจากแถวตัวเมืองไม่ถึงชั่วโมง
แล้วก็มาถึงจุดหมายหมู่บ้านที่พี่เชนบอกว่าเคยอยู่
ผมเองก็เป็นคนต้องช่วยดูทางให้กับพี่เชนกลัวจะหลงทางด้วย..
แต่มันก้อไม่ได้ยากอย่างที่คิด  เพราะว่าหนทางสะดวกสบาย
ความเจริญมาเยือนมากขึ้น........


...ตลอดทางก็ต้องสอบถามจนแน่ใจว่ารู้จุดหมายอยู่ที่ไหน
พี่เชนจอดรถลงที่หน้าบ้านที่น่าอยู่หลังหนึ่ง  มีป้ายเขียนชื่อ
เจ้าของบ้านชัดเจน  แต่ดูเหมือนไม่มีใครอยู่  ทั้งที่เราก็ช่วย
กันตะโกนเรียกซะเสียงดัง..............
++สงสัยไม่มีใครอยู่...++ผมบอก
++อืมม  ก็ว่า...++พี่เชนเงื่อตกผมก็อดขำไม่ได้
คงไม่ชินกับอากาศเมืองไทย
..ผมยื่นผ้าเช็ดหน้าให้....
++เช็ดให้หน่อยดิ..ทำไมมันร้อนแต่เช้าเลย...++
เค้าบ่นตลกๆขำๆ
++ยังไม่ชินมากกว่า..++ผมหัวเราะแล้วเอาผ้าไปซับให้
++ร้อนอกร้อนใจ...++ผมแซวเล่นๆ
++มาหาหมวดตั้งแต่กี่โมงล่ะ..++
++อะไรน่ะพี่...++
++ก็บอกแล้วไงว่าพี่ไม่ชอบเห็นว่าน้องอยู่กับหมวดอ๋า..++
เค้าตอบผิดคำถามอีกล่ะ
++อย่าคิดมากเลยน่าพี่  ไม่มีอะไร..++
...........................
++สงสัยไม่มีใครอยู่เอาไงดีล่ะ..++ผมเปลี่ยนเรื่อง
++คงรอซักพัก....++
++ถ้าจะรอสู้เราไปเดินเล่นๆแถวนี้ไม่ดีกว่าเร่อะ..
อาจได้ข้อมูลอะไรดีๆก็ได้...++ผมชวน
++เอาดิ....++พี่เชนก็เห็นดีด้วย.....
...............
...........................
......................
++มาหาใครครับบบบ++เสียงตะโกนถามพร้อมกับ
วิ่งอย่างกระหืดกระหอบออกมาจากบ้าน....
++พี่บอยยยย...++ผมพูดเบาๆออกมาอย่างตกใจกับตัวเอง
ไม่คิดว่าจะเจอเค้าที่นี่
++น้อง....++พี่บอยก็ตะลึงที่เจอผมเช่นกัน
ผมปรับสีหน้าตัวเองไม่ถูก....
++หา...รู้จักกันด้วยเร่อะ..++พี่เชนถามอย่างงงๆ
++เคยรู้จัก  ผมหันหน้าหนีเค้า...++นี่โลกมันกลม
ขนาดนี้เลยเร่อะ  ผมรู้แต่ว่าเค้าอยู่จังหวัดนี้...
........................
++ดีใจจังเจอน้องที่นี่...++พี่บอยทำท่าจะเดินมากอดผม
แต่พี่เชนกลับเดินขวางไว้.....
++คุณอยู่บ้านนี้เร่อะคับ..++พี่เชนถามเค้า
++บ้านแม่ผมเอง...++เค้าตอบพี่เชนแต่สายตากลับมอง
มาที่ผม....
...จริงผมก็อยากเจอพี่บอยเช่นกัน   อยากรู้เรื่องเค้า
กับพี่เจนด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น...
++เข้าบ้านก่อนดิ  แม่ไม่อยู่..แล้วคุณเป็นใคร..++เค้าหันมาถาม
พี่เชน...
++ผมมาหาญาติผมชื่อป้าบัว..++
++แล้วคุณเป็นใคร...++
++ผมชื่อเชน  เป็นลูกของ.................++
++ใช่พี่เชนที่เคยมาอยู่ที่นี่ราวๆ 10 กว่าปีก่อนใช่ม่ะ 
ผมบอยไง  จำได้ม่ะ...++พี่บอยเกาหัวตัวเอง
++ใช่ผมเคยมาอยู่ที่นี่ปีกว่าๆ...++
++พี่เชน.....ผมบอยไงที่เคยเล่นเพื่อนเล่นกันตอนเด็กไง..++
....ทั้งพี่เชนกับพี่บอยต่างโผกอดกันอย่างดีใจ  แต่ผมซิกลับ
ไม่ยินดียินร้ายอะไรกับเค้าเลย  ดีที่ตอนนี้ผมไม่รู้สึกอะไร
มากมายหลงเหลืออย่างเมื่อก่อนอีกแล้ว  เพราะเรื่องนี้ มันผ่านมา
ตั้ง2 ปีแล้ว.....
...เมื่อเข้าในบ้านพี่บอยผมกลับนั่งนิ่งเฉย  ปล่อยให้ทั้งคู่
คุยกันเช่นคนที่ไม่เคยเจอกันนานแสนนาน....
ผมไม่ได้สนใจคำพูดของทั้งคู่เท่าไรแม้สายตาพี่บอย
จะพยายามมองผมมาบ่อยๆ..........
...........................
++บอยรู้จักน้องด้วยเร่อะ....++พี่เชนถามพี่บอยแล้วหัน
มามองผม
++รู้จัก....++เค้าตอบก่อนจะหันไปยก
กระป๋องเบียร์กะดก  แถมชวนพี่เชนกินเหล้าด้วย
...พี่เชนคงรู้สึกได้ถึงความแปลกๆของผมกับพี่บอย...
++บอยไม่ทำงานเร่อะ...++พี่เชนถาม...
++ผมไม่ได้ทำงานมา  2-3 เดือนล่ะ..++
++ผมเพิ่งเลิกกับเมียไป....++เค้าพูดเสียงฟังชัด
++ทำไม...++พี่เชนถาม
++ความรักมันก้อย่างนี้ล่ะพี่...++คำตอบมันคุ้นอย่างที่
ผมเคยได้ยิน...
++คนเราถ้าเห็นแก่ตัว  ความรักมันก็คงจบง่าย
อย่างนี้แหละ...++ผมพูดสวนไปมั่ง
ทำเอาพี่บอยกับพี่เชนต้องหันมามองหน้าผม
++ใช่  ก็เพราะใครบางคนงัย  ผมจึงต้องเลิกกับเมียผม..++
พี่บอยตอบนิ่มๆสายตาจับจ้องที่ผมจนรู้สึกอึดอัด....
++พี่เชนไปโทรศัพท์หาพ่อก่อนน่ะ...++
ไม่อยากนั่งอยู่ตรงนั้น  มันมีความรู้สึกบอกไม่ถูก
จึงขอเดินออกมาเดินเล่นรอบๆบ้านเค้าดีกว่า
…………………….
..............
*********************************

[JJHJJH]

งานเข้าแล้วน้อง -"-

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

ก่อนออกจากบ้านไปโทรหาคุณพ่อวุธ

กระโดดตบกบาลไอ้เชนไอ้บอยสัก 2 ที

แล้วบอกว่า พี่อ๋า ฝากมา 55555+

อ๋า ของ น้อง นะ !!!!!!! 

[Solar cell]

มันมาแว้วววว ทั้งแฟนเก่า กิ๊กใหม่
หมวดอ๋า ยังทำใจเย็นอยู่อีกหรอ
น้องครับ...ช่วยทำตัวชัดเจนด้วย
แฟนเก่าตัดมันได้แล้ว
แต่กิ๊กเนี่ยอย่ากั๊กมันไว้เลย
มุ่งเน้นประเด็นหลักเถอะคร้าบบบบบบบบบ

คนอ่านใจร้อน หุหุหุ

อยากกดบวกให้คนเขียนอ่ะแต่ทำไม่เป็น 

[bbyuqin]

น้องงานเข้า....

พี่อ๋าก็ใจเย็นๆๆหน่อยสิเวลาคุยกะน้องอ่ะ คนเค้าก็เป็นห่วงอ่ะนะ  แล้วก็รีบหายป่วยกลับมาดูแลน้องได้แล้ว ปล่อยให้เชนทำคะแนนนำหน้าไปเยอะแล้วน๊าาาา 

[Winer]

******************************
...................อ๋า  กะ  น้อง..............
<<<  ตอนที่ 8 .แฟนเก่า 2 >>>
*****************************
.....................................
...เวลาที่คนอื่นเจอแฟนเก่าจะเป็นยังไงกันบ้างน่ะ
จะดีใจ  เสียใจ  อยากคืนดี  หรืออยากเดินหนี....
แต่สำหรับผมกลับรู้สึกเฉยๆ  เพียงแต่ยังอยากเป็น
เพื่อน   อย่างน้อยเราก็เคยมีสิ่งดีๆให้กัน...
…สิ่งที่อยากรู้ก็มีเพียงเรื่องพี่เจนกับลูกของเค้ามากกว่า
ตอนที่เค้าจะแต่งงานก็ดูรวดเร็ววุ่นวายไปหมด  พอจะจบ
มันก็ไม่นานเลย.....
..นี่เป็นเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นบ้านพี่บอยจะโดย
ความบังเอิญหรืออะไรก็ตาม.....
..........
++สบายดี๊...++เสียงพี่บอยผมยังจำได้ไม่ลืม
++ก็ดี  ทุกวัน..55 ++ผมขำให้ตัวเอง
++พี่ล่ะ..++
++ก็งั้นๆ...++
++พี่เจนล่ะคับ..++
++ไม่รู้ดิ  พี่เพิ่งไปกรุงเทพมา..++
++เจอพี่เจนหรือเปล่า..++
++พี่ไม่ได้ไปหาเจน...++
++ลูกพี่ล่ะคับ..++
++ไม่รู้เจนเค้าดูแลอยู่..แยกกันได้ 2-3 เดือนแล้ว++
++ทำไม..++
++ก็คนเลิกกันแล้วนี่นา..++
++ทำไม..++
++พี่ไม่ได้รักเจน....++
++ผมก็ลืมไปว่าพี่ไม่เคยรักใคร..++
++มันก็คงใช่น่ะ..++
++พี่บอยไม่ได้ทำงานเร่อะคับ...++
++กำลังหาอยู่...++
++ไม่คิดจะพูดถึงเรื่องของเรามั่งเร่อะ..++
++555  มันไม่มีอะไรน่าจดจำอย่างที่พี่คิดหรอก..++
++ทำไมจะไม่มี..++
++เมื่อก่อนผมเคยคิดว่าจะมี  แต่ตอนนี้มันไม่มีแล้วอ่ะ..++
++ผมว่าไปหาพี่เชนดีกว่า..++
...............................
.....................
..ผมเดินกลับมาอีกทีเห็นพี่เชนถือกะป๋องเบียร์แทนล่ะ
.พี่เชนยิ้มๆให้ผม.....
++ซักหน่อยม่ะ...++
++ไม่อ่ะพี่...ผมขอนั่งดูพี่ดีกว่า++ผมบอกพี่เชน
++คบกันมานานยัง...++พี่บอยถาม
++ก็เพิ่งจะเท่านั้น...++พี่เชนตอบ
++พี่เชนจะกลับเมองนอกเมื่อไร..++
++คงอีก 2-3 วัน  มาดูงานด้วย..++
++ตอนแรกก็ว่าจะอยู่ที่บ้านน้อง 2-3 วัน..++
++ตอนนี้อยากเปลี่ยนใจล่ะ..++พี่เชนหัวเราะ
ผมเองก็ได้แต่ยิ้มให้กับเค้า......
++พี่เชนระวังอกหักน่ะครับ  ถ้าคิดจะคบกับเขา..++
พี่บอยพูดออกมาลอยๆ
++ผมยอมล่ะกัน...++พี่เชนกะดกเบียร์อีกที
++พี่เชนเป็นคอเหล้า คอเบียร์อย่างผมมั้ยนี่..++
++ก็นิดหน่อย   นานๆครั้ง...++
++ไม่คิดจะพูดอะไรมั้งเร่อะ..++พี่บอยแซว
++ฟังพี่ 2 คน คุยกันก็สนุกแล้วครับ...++
++บอย  ถ้าบอยจะหางานทำ  ถ้าพี่มาเปิดกิจการ
ที่นี่ได้บอยก็ไปทำกับพี่ได้น่ะ   พี่ว่าพี่ก็อยากได้คนช่วย..++
++จริงเร่อะครับพี่...เมื่อไร++พี่บอยทำหน้าดีใจ
++ก็คิดว่าไม่นานเท่าไร  กลับไปคราวนี้  พี่จะไปคุย
กับพ่อแม่เลย...พี่เองก็ใจร้อน...++
++แต่จะลงทุนทั้งทีก็คิดดีๆ คิดให้มากน่ะพี่  เงินที่ลง
ทุนไปจะได้งอกเงยขึ้น..++
++ขอบใจ..แล้วบอยเคยทำธุรกิจมั้ย++พี่เชนขำ
++ผมได้แต่คิดอย่างเดียวครับพี่....++
++เรียนจบมาก็แต่งงานเลย  ทำงานยังไม่เป็นหลักแหล่ง
ไม่ใช่ว่าผมอยากแต่งน่ะ  แม่ผมดิเค้าอยากให้แต่ง  เจนเค้า
มาสารภาพกับแม่ว่าเรามีอะไรกันตอนนั้น...
พอแม่รู้เลยป็นเรื่องใหญ่  ผมเองก็ยังไม่พร้อมเลย  ก็บอกแม่
ทุกอย่างแหละแต่แม่จัดการให้หมดเลยไม่รู้จะพูดอย่างไร...++
.....ผมฟังดูก็ไม่รู้สึกอย่างไร  แต่อดคิดถึงหน้าพี่เจน
ที่อุ้มลูกไม่ได้
++แล้วเจนอยู่ไหน...++พี่เชนถาม
++คงกลับไปอยู่กับแม่เค้าแล้ว..++พี่บอยทำหน้าเศร้า
++ทำไมพี่ไม่ตามไปล่ะ...++ผมบอกเค้า
++ตอนนี้มันเหมือนต่อไม่ติดล่ะ..++
++แต่ยังไง  เด็กต้องการพ่อน่ะ...++ผมว่า
++พี่ก็รักลูก  แต่เจนไม่ให้พี่แตะลูกเลย  จะให้พี่ทำไง..++
เค้าเถียง...
++ผมเจอพี่เจนกับลูกด้วย  ก่อนมานี่..++ผมมองหน้า
++เค้าเป็นไงบ้าง..++
++ไม่รู้ซิ  ไม่ได้คุยอะไรกันมาก  แต่ดูจากสีหน้าก็คงไม่สุข
นักหรอกผมว่า..++
..พี่เชนกับพี่บอยต่างมองหน้าผม  จนอดที่จะรู้สึกอึดอัดไม่ได้
........................
............
++เจนเค้าหอบลูกหนีไปได้ 2-3 เดือนแล้ว  พี่อยากจะได้ลูกไว้
เพราะแม่ท่านก็รักหลาน  อยู่อยากดูแล  แต่เจนเค้าไม่ฟังอะไร 
ผมรู้น่ะว่ารักของเรามันต้องจบ  เพราะใจผมมันไม่ได้รัก
เจนเท่าไร  ทำไปเพราะว่าหวือหวา  รักสนุกในชิวิตมากกว่า..++
...................
.................................
++ผมไปตามหาที่บ้าน  เจอแต่แม่เค้า  ท่านก็ดีกับผมทุกอย่าง
แต่เจนเค้าบอกกับผมว่าเค้าจะแต่งงานใหม่   เค้ารับไม่ได้ที่จะมี
สามีเป็นเกย์..++
++อ้าว  แล้วเจนรู้ได้งัย...++พี่เชนถาม
++คือผม....++พี่บอยอ้ำๆอึ้งๆ
++ผมว่าคนเป็นเกย์  ยังไงมันก็หนีที่จะหาผู้ชายด้วยกันไม่พ้น..++
++ก็แปลกนะ  ก็ยังมีผู้หญิงอีกไม่น้อยที่ยอมรับสภาพนี้ได้
เลยทำให้เกย์มีเมียเยอะแยะ..++พี่เชนกลับขำให้พี่บอย
++พี่เชนล่ะ  ไม่คิดที่จะแต่งงานบ้างเร่อะ..++
...พี่เชนหันมองหน้าผมกับพี่บอย  คงจะคิดหาคำตอบอยู่มั้ง..
........................
++พี่ไม่เคยคิดถึงขึ้นต้องอยู่กินกับผู้หญิงหรอกบอย...++
++พี่ก็เคยสับสนตัวเองว่าจะเลือกยังไง  จะเพื่อสังคม
หรือเพื่อตัวเอง...พี่ก็เคยนอนกับผู้หญิง...มันก็มีความสุขดี
แต่ว่าจิตใจพี่มันบอกว่าพี่ไม่ได้รักผู้หญิงเท่าไร....++
++ขอโทษนะบอย....พี่ไม่ได้ต้องการหลอกลวง
ผู้หญิง  เพราะบางทีถ้าเค้ารักเราแล้วแต่เรากลับไม่รักเค้า
มันก็เหมือนเราสร้างบาปอย่างนึงเหมือนกัน  และถ้าหาก
เค้าตกลงปลงใจจะอยู่กับเรา  ก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น
ถ้าหากว่าเราไม่สามารถที่จะรับผิดชอบ  ดูแล ใส่ใจ
เค้าได้  หากรักไม่มีสิ่งเหล่านี้มันก็คือจบ..++
++พี่ก็อยากจะรักใครซักคนที่เค้ารักและ ยอมรับพี่ได้..++
++และใครซักคนที่คิดว่าเราจะอยู่ด้วยกันได้ตลอดชีวิต..++
.................................
.............
++โลกนี้มันสับสนวุ่นวายดีจังน่ะพี่...++ผมพูดตลกๆ
เพราะดูหน้าแต่ล่ะคนซีเรียสกันจัง
++พี่ก็ว่า...++พี่เชนขำมั่ง
++บอย  พี่ว่า  เราค่อยหาวิธีกันดีกว่ามั้งดีกว่ามานั่งกลุ้ม
กันอย่างนี้...++
++ผมเองก็อยากกอดลูกอุ้มลูกบ้าง  แต่เจนเค้าไม่ยอมอะไรเลย..++
เสียงพี่บอยเหมือนคนเมาล่ะ....
...สายตาพี่บอยเองก็พยายามจับจ้องมาที่ผม จนพี่เชนเองก็
มอง....แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา  คงจะคอยสังเกต
มากกว่า....
...ผมเองก็นั่งฟังมากกว่าที่จะพูดอะไรกับเค้า
กลัวพูดไปจะไม่เข้าหูพี่บอย   ดูจะรักลูกเหมือนกันน่ะนี่
เวลาที่พูดถึงเสียงเค้าจะอ่อนลงอย่างชัดเจน  แน่นอน
ขนาดผมเห็นผมยังอยากอุ้มเลย  ก็เด็กน่ารักจริงๆ
....................................
...พี่เชนก็ดูจะสนิทกับพี่บอยอย่างรวดเร็ว  อาจเป็นเพราะ
เคยเป็นเพื่อนที่รู้จักกันตอนเด็กมา  ผมก็ได้แต่ยิ้มให้เค้า...
...แต่ตอนนี้ดูเหมือนทั้งคู่ชักจะเริ่มมึนๆกันล่ะหลังจากที่
กินกันไปพอสมควร..โดยเฉพาะพี่บอย...


**ติ๊ดดดดด...ติ๊ดดดดดดด**
++โหลคับ...++ผมพูดเสียงเบาๆ
++จะกลับกันยัง...++พี่อ๋าถาม
++กำลังจะ...++
++ไปกันนานเกินไปแล้วน่ะครับ..++
++รู้แล้ว...++
++แล้วพี่อ่ะอยู่ไหน..++
++ผมอยู่ที่โรงแรม..++
++งั้นคงปกติแล้วดิ..++
++ยังง่ะ  ขอกลับไปรักษาตัวเองที่บ้านดีกว่า..++
++อยู่นานเดี๋ยวไม่มีเงินจ่ายค่าพยาบาล.  คนมันจนนี่นา++
..เสียงพี่อ๋าพูดแต่มันติดเสียงหัวเราะเบาๆออกมา....
++แค่นี้น่ะ..++ผมบอก
.............................
..........
++ใครอ่ะ....++พี่บอยถาม
++บอดี้การ์ดเค้า..++พี่เชนหัวเราะ
++ใคร...++
++ลูกน้องของอาวุธ  หล่อขั้นเทพเลยล่ะบอย พี่ยังหวั่นๆ
อยู่เลย..++พี่เชนครวญ
++จริงอ่ะพี่...++พี่บอยทำหน้าสนใจ
++จริงดิ...555..++พี่เชนขำ
++อย่างผมกับพี่เชนสู้ได้ม่ะ...++ดูมันถาม
++ด๊ายยยย...++พี่เชนลากเสียง
++โอ๊ะ    พูดเรื่องอะไรกัน  พี่เค้าเสียหายหมด..++ผมโวยวาย
แต่จริงๆแกล้งขู่ไม่อยากให้พูดถึงพี่อ๋า....
.....................................
...ผมดูนาฬิกา  นี่เรามาอยู่ที่นี่กัน 4-5 ชม.แล้วเร่อะนี่
สงสัยต้องเตือนล่ะ....
++พี่เชน  กลับกันได้ล่ะน่ะ..++ผมชี้ดูนาฬิกา
++เออจริงด้วย...++พี่เชนตกใจนิดๆ
++เดี๋ยวจะไม่ทันเครื่องเย็นนี้...++ผมบอก
++งั้น  บอย  พี่คงต้องกลับล่ะ..++
++ว่าแต่ป้าบัวจะกลับมากี่โมงครับ..++
++คงเย็น  ค่ำๆ...++
++งั้นคงไม่ทันเจอแน่เอาไว้โอกาศหน้าดีกว่า.++....
++จะรีบไปไหนพี่เชน...++
++มีธุระอ่ะดิ...++พี่เชนตอบ.....
++พี่จะมาใหม่ล่ะกัน  เอาเบอร์มาดิจะได้นัดเวลากัน..++
....พี่บอยลุกขึ้นท่าทางเซๆ  พี่เชนต้องเดินไปประคอง...
++กินแค่นี้เมาด้วยเร่อะว่ะบอย..++
++หลายกะป๋องพี่  อยากเมาผมเลยกิน..++
++ซะงั้น น่าคนเรานี่..++
++จะไปไหน...++
++ผมจะไปเอาโทรศัพท์  อยู่ที่ห้องนอนของผม
จำเบอร์ไม่ได้อ่ะพี่..++
++งั้นพี่ว่าบอยขึ้นไปนอนด้วยดีกว่า  พี่ก็จะกลับแล้ว..++
++พี่จะได้ไปส่งด้วยน่ะ..++
++ขอบคุณคับพี่  แต่นี้ผมไม่เป็นไรหรอก  ผมเดินเองได้..++
...ผมยืนมองพี่เชนเดินประคองพี่บอยเข้าห้องอย่าง
ทุลักทุเล  ผมรู้ว่าพี่บอยเวลากินเบียร์เค้าจะเมาหนักกว่า
กินเหล้าอีก.....
...ไม่รู้ว่าหลังจากที่เค้าแยกกันอยู่จะใช้ชิวิตยังไงบ้าง
แต่จะว่าไปเค้าก็เป็นคนเจ้าชู้น่ะ  ได้ทั้งหญิงทั้งชาย....
แต่ผมอ่ะซิ  ไม่รู้ว่าตอนนั้นไปตกหลุมของเค้าได้ไง
..คิดไปก็ปวดหัว  ทำไมผู้ชายสมัยนี้มันเป็นอย่างนี้
กันมากมายจริงๆ
...............................
................
......พอมาถึงโรงแรมก็เห็นพี่อ๋านั่งรอเตรียมตัวกลับล่ะ
++รอนานยัง...++ผมถาม
++นั่งจนเมื่อยไปหมดล่ะ...++เค้าบิดขี้เกียจ
++ผมเก็บของออกมาหมดล่ะ  เหลือแต่ของแฟนคุณ..++
++..จะพูดให้มันได้อะไรว่ะนี่..++  พี่อ๋ามองหน้า...
แต่พี่เชนก็รีบกลับไปที่ห้องโดยไม่สนเค้า.......
++ค่าห้องผมเคลียร์แล้วน่ะ  ส่วนคุณชายเชนให้มันจ่ายเอง..++
พี่อ๋าทำหน้าค้างๆในอารม
++ยังไม่หายโกรธเค้าอีกเร่อะ...++ผมถาม
++ยากว่ะ..++
++เกิดมาเพิ่งเคยโดนคนชกหน้าแล้วเอาคืนไม่ได้
ก็ครานี้แหละ..ไม่ใช่ว่ากลัวน่ะ++เค้าทำหน้าเบื่อ
++ทำไมเป็นคนช่างคิดช่างแค้นยังเงี๊ยะ..++
++ก็มันเจ็บนี่หว่า..++เค้าเตะขาเก้าอี้เบาๆ
++อ่ะทีตัวเองทำไม่ถูกไม่เห็นคิด..++
++ผมทำผิดตรงไหน...++
++คนเรามันก็ยังเงี๊ยะ  มองไม่เห็นหรอกความผิดของตัวเอง
แต่ทีความผิดคนอื่นนี่เห็นชัดจัง..++
..พี่อ๋าจ้องหน้าผมเขม็ง....
++แล้วขับรถได้เร่อะเปล่านี่...++
ผมเปลี่ยนเรื่องเมื่อเห็นสีหน้าเซงในอารมณ์ของเค้า
++ใช้มือขับไม่ได้ใช้ชายน้อยขับ++เค้าเอามือชี้ไปที่หว่างตัวเอง
ทำเอาผมอดหัวเราะออกมาไม่ได้  กับท่าทางของพี่อ๋า
++ขำอะไร...++
++ขำพี่อ่ะดิ...++
++เออ  ขำไปเหอะ  ผมมันตลกคาเฟ่นี่..++นั่นพี่อ๋าก็ไปได้ของเค้า
++แต่  ผมก็จะให้ไอ้คุณเชนมันขับมั่งผมอยากพักผ่อน..++
พี่อ๋าพูดเสียงแข็งเมื่อเห็น  พี่เชนเดินลงมาเช็คเอ๊าท์
..ผมได้แต่ส่ายหัวกับความคิดเค้า  บางครั้งก็ดูแปลกๆ
แต่บางครั้งก็เหมือนเด็ก  เค้าถึงว่าคนเรามีหลากหลายมุม
ในคนๆเดียว.........
....................................
*****************************

[Huo_To]

เพิ่งตามเข้ามาเชียร์พี่อ๋า   
+1 จ้า แอบอ่านที่ทำงาน มาเมนท์ตอนวันหยุดไม่ว่ากันนะค้าบ 

[JJHJJH]

เชียร์พี่อ๋าด้วยคน ป่วงไปเลยพี่ ไม่ต้องมีหรอกเหตุผล เอิ๊กๆ

+ Merry X Mas จ้า

[Solar cell]

พี่อ๋ามานิดเดียวเองอ่ะตอนเนี่ย
แต่ก็ยังดีเนอะ ดีก่าไม่มาเลย

ตามเชียร์พี่อ๋าต่อไป

ขอบคุณไรท์เตอร์คนเก่งครับ

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

แวะมากรี๊ดพี่อ๋า

บุญคุณต้องทดแทน....แค้นต้องชำระ

เอาให้มันเลยคะคุณพี่