
มะหวายแล้วครับ พรุ่งนี้ค่อยคุยกานน้าครับ *-*
ตอนที่ 21
“ ทำไมพูดแบบนี้ล่ะครับ ” มาพูดจะเลิกๆ ผมตั้งตัวไม่ทันสิครับ
“ เผื่อพี่ไม่ใช่สำหรับนุไง ”
“ ผมไม่ได้คิดแบบนั้นนะครับ ” ผมพยายามอธิบาย แต่พี่บอลหัวเราะเบาๆ แล้วก็เดินจากไปซะงั้น แล้วผมจะทำไงดีล่ะเนี่ย มองสาวอยู่ดีๆ
“ ไอน้อง ไมผัวแก เดินหน้ามุ่ยไปงั้นล่ะ ” เจอที่ระบายพอดีครับ พี่เชน อิอิ
ผมเลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ให้พี่เขาฟัง
“ คนมันระแวงเฉยๆ อย่าไปคิดไรมากดิ ”
“ จริงเหรอพี่ ”
“ ก็แกเพิ่งไปทำอะไรไว้กับมันบ้าง ลองนึกดูนะ แล้วถ้าแกเป็นไอบอล จะคิดยังไง ”
“ จะลองคิดดูครับ ” แล้วพี่เขาก็เดินกลับเข้าไป ปล่อยผมอยู่ข้างนอกคนเดียวต่อ ผมจะทำอะไรได้ล่ะครับ นอกจากนั่งดูวิวในบริษัทไปเรื่อย สักพักก็มีเสียงโทรศัพท์เข้าครับ
“ ครับ โทรมามีไรวะ ” ไอกีโทรมาครับ
“ นุ นุ ไอต้นสนกับข้าวปุ้นต่อยกันแหลกเลย ” เวรกำ
“ เฮ้ย มันต่อยกันได้ไง ”
“ ก็พอแกออกไปแปบเดียวเอง ข้าวปุ้นมันก็พยายามพูดอะไรไม่รู้ ว่ามึงไปเอาผู้หญิงมา แล้วยังมาบอกว่ารักกูไรงี้อะ ” ผมนึกถึงท่ามันคุยโทรศัพท์แล้วจะหลุดขำเอาครับ เคยเห้นคนที่คุยโทรศัพท์แบบออกท่าทางไมครับ มื้อไม้หน้าตา อย่างกะแสดงหนังอะ เหอะๆ
“ แล้วไงๆ ”
“ ไอต้นสนก้ด่าข้าวปุ้นโง่จังวะ ข้าวปุ้นมันก็เลยสวนเข้าใต้คางเลย ” โอ้ เอาละเว้ย ฮะๆๆ
“ ... พอๆเอามานี้ คุยโทรศัพท์จะไปเล่าทำไมแบบนั้น เอามานี่ๆ ” เหมือนจะเป็นไอต้าครับ ก็จริงของมันนะครับ ไอเหตุการณ์น่ะเล่าให้ผมฟังทีหลังก็ได้ๆ สมองน่ะกี 555+
“ นุ ไอต้นสนสลบอยู่ในห้องนะ เดี๋ยวกูไปตามข้าวปุ้นก่อน คงไม่ไปไหนไกลหรอก อย่างน้อยมันก็เอาโทรศัพท์ไปด้วย รีบกลับมานะเว้ย ”
“ เออๆ เดี๋ยวกูรีบไปบอกพี่เขาเดี๋ยวนี้แหละ ” พอวางสายผมก็รีบวิ่งไปหาพี่บอลกับพี่เชน ผมก็ถามๆพี่ที่หน้าเคาเตอร์ แล้วก็เดินตามทางมาเรื่อยๆ ก็มาถึงครับ
“ นี่บอล เมื่อไรจะคบกับชั้นซะทีเนี่ย ” หา ...
“ ทำไมถามตรงจังครับ ”
“ ชั้นจองตั้งแต่เล็กๆแล้วนะ ห้ามไปชอบใครด้วย ”
“ แหม บอลก็มีกวางคนเดียวนะครับ เอาละ ลงจากตักได้แล้ว ” นั่งตักเหรอ
“ ถามจริงๆนะ โตขนาดนี้แล้วบอกไม่มีแฟน โกหกชั้นใช่ไหมเนี่ย ” หา ไม่มีแฟน แล้วผมเป็นใครเนี่ย อารมณ์บูดแล้วนะ
“ ก็ ... ไม่รู้สิ ยังไม่อยากมี ถ้ามีก็คงแค่เล่นๆ ” แค่เล่นๆเหรอ
“ จร้า หล่ออย่างงี้ก็พูดได้สิ ” คำพูดที่จะมาบอกพี่เค้าหายกลับเข้าไปในลำคอเลยครับ พอดีจังหวะนั้นพี่เชนก็เดินมาพอดี
“ อ้าวมายืนทำไมหน้าห้อง ไอบอล นุมายืนรอมึงหน้าห้องอะ ”
“ อะไรนะ ” พี่บอลวิ่งหน้าตื่นออกมาดู หน้าพี่เขาเครียดขึ้นทันที
“ ต้นสนทะเลาะกับข้าวปุ้น ผมว่าจะกลับไปดูพวกมัน ผมไปก่อนนะครับ ”
“ เชน มึงอยู่คุยกับกวางก่อนนะ เดี๋ยวกูกลับมา ” พี่บอลรีบวิ่งไปคว้าเสื้อคลุม แล้ววิ่งตามผมมา แต่ผมไม่อยากจะคุยกับเขาตอนนี้
“ นุ เดี๋ยวกลับไปกับพี่ครับ ”
“ ผมว่าพี่น่าจะมีความสุขกว่า ถ้าได้คุยกับพี่คนนั้นนะ ” อารมณ์ไม่ดีแล้วนี่ครับ ว่าได้เป็นวาาล่ะทีนี้
“ ... พี่ไปส่ง ” ผมก็พูดไปงั้นแหละครับ กลับเองก็ไม่ถูกแน่นอนอยู่แล้ว เหอะๆ ระหว่างทาง ผมก็อดไม่ได้ที่จะต้องถามเรื่องนี้ แต่ดันโดนถามก่อนครับ
“ มีเรื่องกันอีกแล้วเหรอ ”
“ อืม ”
“ คราวนี้เรื่องอะไรครับ ” ผมเริ่มขุ่นอีกละครับ ทำอย่างกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันน่าโมโหจริงๆ
“ พี่บอล พี่จะปล่อยให้ผมโกรธพี่ใช่ไหม ” พี่บอลถอนหายใจ
“ แบบนี้ใช่ไหมครับ ที่บอกจะเลิกๆกับผม ” พี่บอลตกใจตาโต (คงต้องบอกพยายามตาโตมากกว่า อิอิ)
มองผมแบบหวั่นๆครับ
“ เค้าเป็นเพื่อนสมัยเด็กๆของพี่น่ะ ”
“ แล้วถึงมีแฟนก็คงมีเล่นๆล่ะครับ พี่จะเล่นๆกับผมใช่ไหมครับ ”
“ นุ ... โอเคๆ พี่ผิดที่อายเพื่อน เลยตอบไปแบบนั้น ”
“ แล้วถ้าผมยืนอยู่กับพี่ พี่จะตอบยังไง ” พี่บอลเหมือนอึ้งไปเลยเหมือนกัน
“ เราแค่สองคนยังไม่พออีกเหรอครับนุ ”
“ แสดงว่าต่อไปเพื่อรักษาตัวพี่ พี่พร้อมจะยกผมออกไปเมื่อไรก็ได้เหรอครับ ”
“ นุ มันไม่เหมือนกันนะ กับบางคนเราบอกไม่ได้ไง อย่างเชน พี่ก็บอก เพื่อนผู้หญิงหลายๆคนพี่ก็บอก แต่กับคนนี้ เค้าอาจจะไปบอกพ่อหรือแม่พี่ก็ได้ ” พอฟังเข้าจริงๆ
“ แล้วทำไมพอเห็นว่าผมยืนหน้าห้อง ต้องทำหน้าแบบนั้นด้วย ”
“ ก็เพราะรู้ว่าจะเป็นแบบนี้ไง ”
“ แบบนี้อะแบบไหน เดี๋ยวเหอะ ”
“ จำได้ว่าทีแรก งอนคนแถวนี้อยู่นะ ทำไมกลายมาเป็นต้องมาง้อแทนนะ ” งอนไรเนี่ย
“ ผมก็อยากถามเหมือนกันว่าทำไมจู่ๆพี่ก็งอนแบบแปลกๆ ”
“ ก็พี่ทนไม่ได้ที่เห็นแฟน มองสาวนี่ครับ เลยพูดไป ” โหหห
“ แค่มองเฉยๆ ไม่ได้ไปกินเค้านี่ครับ ”
“ คร้าบๆ พี่ขอโทษนะ ”
“ ผมก็ขอโทษครับ ” แล้วผมก็เอามือไปลูบขอพี่เขา
“ อย่ามาทำแบบนี้สิ แถวนี้โรงแรมเยอะนะเอา ” อุอุ
นานพอสมควรครับ กว่าจะมาถึงคอนโด พอเปิดห้องได้แค่นั้นแหละครับ ไอกีถลาหน้าตื่นมาหาผมกับพี่บอลเลย
“ ต้นสนมันจะตายไหมอะๆๆ มาดุมันหน่อยสิ ” ผมเข้าไปดูอาการของต้นสน มันเพ้อหาข้าวปุ้น แล้วก็ด่าๆๆๆๆ นี่มันตั้งใจหรือเป็นจริงๆก็ไม่รู้ สภาพก็เละตามปกติครับ เหอะๆ
“ แล้วทำไมยับเยินขนาดนี้ ไม่ช่วยกันห้ามไว้ล่ะ ” ผมถามไอกี ที่ท่าทางยังตื่นๆอยู่
“ ห้ามแล้ว แต่ไม่อยู่ กันแต่ไอต้นสนไว้ ข้าวปุ้นเลยใส่ๆๆ ” โห ร้ายแฮะ
“ แล้วนี่จะเอาไงดี ข้าวปุ้นอยู่ไหนล่ะเนี่ย ” ผมคุยกันได้สักพัก ไอต้าก็กลับมาครับ
“ ข้าวปุ้นล่ะ อยู่ไหนๆ ”
“ ส่งขึ้นรถกลับบ้านแล้ว ข้าวปุ้นเล่าเรื่องให้ฟังแล้ว ... ต้นสนมันมีเมียจริงๆนะ ” กรรมของเวรอีกแล้ว
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
