โอ้....น้องทีมและผองเพื่อนจบจริงจังแล้วหรอคะ...อะซิกๆๆๆ
แอบปวดใจ....ยังไม่ได้อ่านเลย
แต่วิ่งมาแปะม้นก่อน(เพื๊อ?)
ค่อยๆละเลียดอ่าน...แงมๆๆๆ ยังไม่อยากไม่อยากให้จบเลย อะซิกๆๆ
ดิทๆๆๆๆค่ะหึหึ...แอบสะใจอยู่ลึกๆค่ะ ทั้งพี่ยอดและนังน้องเทมส์....เป็นไงล๊า าาาาา
“...ปฏิเสธเป็นมั้ย...” .... เอ่อ...นั่นสิพี่ยอด พี่รู้จักคำนี้ป่ะ...อิโธ่....ชริชริ โมโหแทนทีมอ่ะ
ถึงพี่จะคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องเสียหาย แต่พี่ไม่คิดถึงความรู้สึกของคนรักพี่มั่งอ๋อ พี่ไม่คิด แต่พวกนั้นน่ะ มันคิดนะพี่ยอด
ทีพี่ยอดอ่ะทำได้ อ้างว่าบริสุทธิ์ใจ แต่พอทีมจะทำบ้าง ตัวเองก้อหึง หวง อยู่ดี ทำไมไม่คิดบ้างล่ะว่าทีมก้อรู้สึกแบบนั้นเหมือนกันอ่ะ...อ่อย ยยยย เพลียกะพี่ยอด ถ้ารู้สึกและสำนึกได้...ก้อให้มันได้ตลอดนะพี่ยอดนะ....ไม่งั้นล่ะก้อ....เค้าจะแปลพรรค ไปหนุนหลังต้าทันที เพราะตอนนี้ต้าก้อดีขึ้นมาเป็นกองเลยอ่ะ....งั่ม มมมมม
แต่นะ...พอหลังจากสามวันนั้นแล้ว แลว่าแต่ละคนจะค้นพบอะไรๆได้เยอะเลยเนอะ
เมื่อทีมตัดปัญหาและอภัยกับเรื่องในอดีตไป หวังว่าอนาคตของทีมและพี่ยอดจะพบแต่สิ่งที่สดใสนะคะ
โรแมนซ์จังเลยอ่ะ ที่รีสอร์ทน่ะ ที่นั่นคงจะเป็นที่สำหรับเริ่มต้นอะไรใหม่ๆสำหรับปัจจุบันของสองคนนั้นเนอะ
อ่านแล้วอุ่นใจ สำหรับอากาศหนาวๆเย็นตอนนี้ ฮู่ย ยยยยยยยยยย
แอบอิจชี่น้องทีมที่มีพี่ยอดคอยให้ความอบอุ่นทั้งใจและกายอยู่ใกล้ๆกัน....แง๊ว วววววว
อยากมีบ้างอะไรบ้าง.....แงมๆๆ
แก้ว วววววว ยินดีด้วยนะจะ....ปรับความเข้าใจกะวาดะซังได้แล้ว...แอร๊ย ยยยยย
กลับมาหน้าบานมาเลยเชียว แปลว่าต้องมีไรดีดีแน่ๆ คริคริ
(แต่พอนึกย้อนไป กอยังเคืองวาดะซังอยู่ดีอ่ะ ฮึ่ย ยยย ขัดใจจริงเชียวพ่อเมะทั้งหลายเนี่ย)
พาร์ทนี้เป็นเรื่องของน้องทีมและพีี่ยอดล้วนๆเลย....อดฟังคารมของมิ้นท์เลยง่ะ ฮ่าๆๆ ชอบอ่ะ
จบแล้ว...จบแบบจริงจังแล้วสิเนอะ คงจะคิดถึงพี่ยอด-น้องทีมและผองเพื่อนน่าดูเลยอ่ะ ฮื้อๆๆ
ขอบคุณไรท์เตอร์มากๆเลยนะคะ สำหรับนิยายสนุกๆ ดีๆเรื่องนี้
รู้สึกยินดีอย่างยิ่ง ที่มีโอกาสได้อ่านนิยายเรื่องนี้ค่ะ
หัวข้อ: We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว) (อ่าน 1945077 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก