หัวข้อ: We Belong Together & Don't Forget About Us (เรื่องยาว)

[ლїЯдςLΣϛlθTtεR]

 
อ่านตอนนี้แล้วแอบเขิน

คุยกันดีๆเสียที
เวลาหวานก็หวานจนเขิน
ทะเลาะกันนี่... คุณพระมากมาย
5555+

สู้ๆพี่เป้  ตอนต่อไปก็เป็นตอนที่ 12 - 1.5/2 คิคิ

[NASS.NET]

เย้ๆๆๆๆ
ทีมชนะเลิศค่ะ^^
พี่ยอดเกือบเสียท่านังเด็กแรงซะแล้วสินะ
รักกันดีแล้วน๊า....รอตอนต่อไปค่ะ

[namtaan]

เป็นตอนสั้นๆ แต่ได้ใจมากๆ และชอบมากๆตอนหนึ่งค่ะ

เคยดูหนังเรื่อง มหัศจรรย์แห่งรัก (นานมาก หุหุ)
ฉากที่ประทับใจที่สุด ก็ตรงที่ตัวเอกฝ่ายหญิง (ไม่ใช่นางเอก) (สมัยนั้นถ้าจำไม่ผิด สินจัยแสดง) เธอเชื่อมั่นในตัวสามีของเธอ
เมื่อกำลังจะมีผู้หญิงมาทำให้บ้านแตก ความเชื่อใจกัน ทำให้ครอบครัวเธอ สามี ลูกๆ ไม่ต้องไปคนละทาง
ครอบครัวยังคงอยู่ได้ เพราะความรัก ความเข้าใจ ความเชื่อใจกันและกัน มหัศจรรย์แห่งรักจริงๆ

พออ่านตอนนี้ แค่ทีมกับพี่ยอดมองตากัน และบทสนทนาแบบรู้กันสองคน
โอวว พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก มันใช่เลย
มันคือสิ่งที่อยากให้คู่รักทั้งหลายมีมากที่สุด นั่นคือ ความเชื่อใจกัน และซื่อสัตย์ต่อกัน

บวก 1 แต้ม ขอบคุณคุณเป้มากๆนะคะ

ขอบคุณมากๆด้วยที่ไม่ทำร้ายจิตใจคนอ่านตอนคนแต่งกำลังเครียด 

กอดแน่นๆ เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า 

[M@nfaNG]

สมน้ำหน้าเทมส์ เรื่องบางอย่างมันก็ไม่ใช่จะไปแย่งคนอื่นมาได้ง่ายๆ หึหึ

[bon]

แอบกังวลว่าถ้าทีมมาเจอเทมส์อยู่กะพี่ยอด แล้วจะเกิดอะไรขึ้น สุดท้ายรูปการณ์ออกมาเป็นแบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อย
ตอนนี้ดูเหมือนว่าปัญหาเริ่มคลี่คลายไปหลายเปลาะแล้ว โล่งอกอีกครั้งที่พี่ยอดไม่โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเรื่องที่ทีมปิดบัง
เห็นด้วยกับพี่น้ำตาลเต็มร้อยเลยละครับ  จิ้มพี่สาวแสนดีด้วย
เอาใจช่วยคุณเป้นะ ช่วงนี้ฝนตกอารมณ์อาจจะครึ้มๆ ไปกะเมฆฝน หวังว่าพอฝนเริ่มซา สิ่งที่คับข้องหมองใจที่มีคงหายไปด้วยนะครับ
เอาใจช่วยทีมกับพี่ยอด ให้สมกับ we belong together นะ 

[jeaby@_@]

เคลียร์กันซิ ดีเเล้วละเนอะ

หมั่นไส้คนทะลึ่งว่ะ

ห้าๆๆๆ

กอดพี่เป้เเรงๆ

[Ak@tsuKII]

นี่แหละ สไตล์คุณเป้เค้าล่ะ  

ถ้าเป็นนิยายที่เราพบเจอบ่อย ๆนายเอก คงจะผิดใจกัน ตามง้อกันให้วุ่น ถึงจะคืนดี

ชอบตอนนี้ค่ะ

+1  

ทีมกลับมาทำให้เรารู้สึกดี คึคึ หลังจากที่ดูจะเอาแต่ใจงี่เง่ากับพี่ยอดมาหลายตอน 55
ในที่สุดก็คงจะเขี่ยนังเทมส์พ้นทางได้ พี่ยอดก็คงจะไม่สุงสิง ข้องเกี่ยวด้วยแล้วล่ะ คงจะระมัดระวังตัวยิ่งกว่าเดิม เดี๋ยวตัวซวยเอา

เพราะสิ่งที่ทีมมีให้พี่ยอดนี่แหละ

คำว่า "ความเชื่อใจ" (ได้คะแนนจากพี่ยอดไปโขเลย)

การที่เราเชื่อใจ ชื่อคำพูดของคนรักในตอนนั้นเลย(ณ สถานการณ์แบบนั้น) มันเจ๋งมากเพราะต้องใช้ใจอย่างมาก ทนต่อความหวั่นไหวได้    (ไม่เหมือนกับที่หวั่นไหวไป แล้วต้องหนีสถานการณ์ตอนนั้นไปก่อน เพื่อให้เวลาตัวเองใคร่ครวญ หรือให้คนรักตามมาอธิบายที่หลัง ถึงเชื่อใจ หรือเข้าใจกัน  ใจเย็นลงไรงี้^^' (เมนท์ชวนงงจังตรู ปาดเหงื่อ))

แบบแรกได้ใจกว่าเยอะเลย

เหมือนข้ามขีดไปอีกขึ้น ทำให้ใจทั้งสองคนผูกกันแน่นยิ่งกว่าเดิม  

[sweetmin]

สถานการ์คลี่คลายซะที โล่งงงงงงงงงงงง

[dragon3oyd]

omg! ความหวานกลับมาแล้วววว xD
ในที่สุดห้เข้าใจกันสักที >"<

พี่เป้สู้ๆ จ้าา

[wolfpotter]

หายไปเตรียมสอบพักใหญ่ กลับมาอีกที
ขอกลับมา ติดตามต่อนะครับ

[MaeMoo]

ในตอนนี้ สิ่งที่ชอบในตัวทีมมากที่สุด คือ

"ความไว้ใจ" ที่ทีมมีให้กับพี่ยอด
โดยเฉพาะเป็นคนที่รักกันมานาน เทียบกับไอ้เด็กที่คอยแต่จะยุแหย่

แม้บางครั้งที่ผ่านมาทีมอาจจะไม่ค่อยมีเหตุผลบ้าง
แต่เมื่อไรที่ถึงคราวคับขัน ทีมก็จะมีสติได้

ขอบคุณคุณเป้นะคะ

[kimagain]

เทมส์จะทำอะไรอีกไม๊เนี่ย 

[uknowvry]

เด็กเทมส์นี่...แรงอย่างไม่ไหวจะเคลียร์นะครับ

[O_o]

ตลกอะพี่เป้ตอนที่ทีมบอกว่า "เธอมีมดลูกหรอ" อย่างฮาเลยอะ

[Momoro]

  ในที่สุดก็เข้าใจกันได้สักที แอบบเครียดตั้งนาน
พี่ยอดนี่ก็รีบทำแต้มกันทันทีเชียวนะ แหมๆ
รอไรเตอร์มาต่อตอนต่อไปๆ
 

[QUE1]

ซะทีนะน้องทีม พี่ยอม
กลับมา รักกันเหมือนเดิมแล้วเย้
ดูเหมือนปัญหา ต่างๆก็เริ่มคลี่คลายด้วยเช่นกัน
เฮ้อ....ดีใจด้วย

[love2y]

เฮ้อ~~~~~~ ค่อยยังชั่วหน่อยที่ไม่มีอะไรร้ายแรง
เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^

[DexTunG]

 

[aaax]

ถึงผู้เขียน

เมื่อตอนสมัยเรียนผมชอบอ่าน Story มากก้อ่านมาเรื่อยๆ จนถึงปี 2547 ผมก็เลิกอ่่าน Story เพราะผมไปอ่านเจอเรื่องเรื่องหนึ่ง ตอนแรกก็สนุกมากๆ ครบรสแบบเรื่องนี้เลยครับ แต่สุดท้ายตัวเอกคนหนึ่งก็ตายจากอุบัติเหตุ ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้ไปหลายวันเลย เพราะผมเป็นคนที่เซ็นซีทีฟมากๆ เลยรับไม่ค่อยได้กับเรื่องที่ทำให้กระทบกระเทือนใจ จากเรื่องที่แล้วก็ร้องให้และเศร้าไปหลายวันเลย จากวันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลา 6 ปี ที่ผมไม่กล้าอ่าน Story แนวนี้อีกเลย เพราะกลัวว่าท้ายที่สุดแล้วมันจะจบไม่สวยอย่างที่อยากให้เป็น และด้วยอะไรหลายๆ อย่างทำให้ผมมาอ่านเรื่องนี้ ตอนแรกก็คิดว่าเป็นเรื่องความรักสนุกๆ และจบด้วยดี ยอมรับเลยว่าพออ่านแล้วมันติดเลยสำหรับเรื่องนี้ หยุดไม่ได้จริงๆ ชอบแนวการบรรยายและการใช้คำพูดที่เป็นธรรมชาติของตัวละคร ทำให้เข้าใจง่าย น่าติดตาม และอินไปกับตัวละครในที่สุด มันมีอะไรคอยให้ลุ้นและติดตามอยู่เสมอ ยอมรับเลยว่า Season I ผมก็อินได้มากๆ กังวลไปกับตัวละคร คิดจนถึงขั้นที่ว่าเหมือนมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมไปจริงๆ  ซึมและเศร้าไปทุกครั้งกับน้องทีมเวลาปัญหา และจบSeason I โดยที่ทำให้ผมนอนร้องให้ไปทั้งคืน ยอมรับว่าคืนนั้นนอนไม่หลับเครียดมากๆ ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เช้ามาไปทำงานก็ไม่รู้เรื่อง เพราะตอนจบของ Season I มันเป็นแบบที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย เพราะมันยิ่งตอกย้ำของคำว่ารักแท้ไม่มีในหมู่เกย์ แต่พอมาเจอจริงๆ มันก็จากเราไป ชีวิตมันแย่มากๆ เลยในสังคม แค่เกิดมาเป็นเกย์มันก็แย่อยู่แล้ว (ถึงแม้ว่าจะเป็นที่ยอมรับมากขึ้นก็ตาม) พอมีสิ่งดีๆ เข้ามาก็ต้องพลัดพราก แต่เรื่องนี้ ณ ตอนนี้มันมีถึง Season III ผมคิดว่ามันคงไม่จบแบบนั้นแน่ เลยอ่านต่อ ยอมรับว่า Season นี้เข้มข้นและสนุกกว่า แต่มันก็ทำให้ผมเสียน้ำตาไปหลายรอบมาก ไม่เป็นอันทำการทำงาน มันอินไปกับเรื่อง เศร้า เครียดไปด้วย รู้เลยว่าตัวเองไม่สดใส เอาแต่นั่งเครียดคิดหาทางออกให้กับปับหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่อง เหมือนกับว่าตัวผมเองจะทำได้ ห่วงและพะวงไปหมด อยากให้ทุกอย่างจบลงได้ด้วยดี พออ่าน Season II จบ ตอนแรกตั้งใจว่าจะไม่อ่านต่อ Season III เพราะใน Season II ถือได้ว่าจบด้วยดี และคิดว่า Season III มันต้องแรงกว่า  Season II แน่นอน ผมคงทำใจรับมันไม่ได้ แต่มันก็อดที่จะอ่านไม่ได้ พออ่านไปก็ยิ่งเครียด เพราะอย่างที่คิดไว้ว่ามันแรงกว่าและก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ร้องให้ไปหลายรอบมาก ที่ไม่สามารถคิดหาทางแก้ไขปัญหาได้ และมีอาการวูบหลังจากเกิดเหตุการณ์ที่แรงๆ อย่างเช่นตอนเจอถุงยางในรถ และนังเทมส์บอกให้พี่ยอดรับผิดชอบที่มีอะไรกัน มันวูบไปจริงๆ พอตั้งสติได้ก็เริ่มอ่านใหม่ สรุปแล้ว 2 - 3 วนัที่ผ่านมาผมไม่ได้ทำงานเลย อ่านแต่ Story เพราะมันเครียด ไม่อยากให้จบแบบไม่สุขสมหวัง ขอให้ตอนที่แหลือจบลงด้วยดี แต่ถ้าจะให้มี Season ต่อไป ผมอยากขอให้ Season III นี้จบลงด้วยดีก่อนแล้วกัน และคงอีกนาน ที่ผมจะกลับมาอ่าน Story แนวนี้ ไม่อยากเจอความผิดหวัง

ขอบคุณมากครับที่เขียนเรื่องดีๆ ให้ผมได้อินกับชีวิตได้ขนาดนี้ และได้ข้อคิดดีๆ เยอะมากมายที่สามารถนำไปใช้ได้จริงๆ ขอให้คุณมีความสุขมากๆ ดังกับที่คุรทำให้คนอ่านทุกคนได้มีความสุขกับเรื่องที่คุณเขียน หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้เห็น Story นี้เป็ภาพยนต์จริงๆ สักวัน

ขอบคุณมากๆ ครับ
ผู้อ่าน

[dragonnine]

ขอมีความเห็นร่วมกับคุณ aaax ครับ เพราะผมก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน อินมาก
แต่อาการอาจจะไม่เท่า แต่ก็ sad เวลาที่อ่านตอนเศร้าๆ

[fahzang]

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
หวานเกิน
หนูเขิล

: ))

[kasarus]

จนถึงตอนนี้ก็ยังเดาตอนจบไม่ถูก
เพราะชอบหักมุมกันเหลือเกิน
เอาเป็นว่าจะติดตามต่อไปละกันครับ

[wowhaha]

วันนี้ไม่มาเหรอครับ
คิดถึงคนแต่งนะครับ

[leogemini]

อย่าเครียด ๆ

รอตอน 12.75 ครับ


อิอิ

[vascular]

เข้ามารอตอนต่อไป

[spok1234]

มา รอ คุณ เป้ ค้าบ

อิ อิ

[Whatever it is]

แปะไว้ก่อน จบภาคสอง หุๆ อ่านซะตาแฉะเลย

ชอบทีมนะได้ใจดี แต่บางทีก็เอาแต่ใจไปนิด ส่วนพี่ยอด อะไรก็ดีหรอก แต่ขี้ใจอ่อนไปหน่อย แต่มารวมกันก็เหมาะสมกันดีนะ 5555

แล้วจะตามอ่านภาคสามต่อค่ะ (สารภาพว่าอ่านตอนจบภาคสอง คิดว่าจะเศร้าอีกแระ นินทาไรท์เตอร์ในใจ จะซาดิสม์ไปไหน แกล้งคนอ่าน  )

[amornrat01]

เข้ามารอด้วยคนค่ะ ขอ NC ซักตอนเถอะ สาธุ........

[JJHJJH]

เข้ามาร่วมอธิษฐานให้พายุไม่เข้าเรื่องนี้ค๊า พลีสพี่เป้ >.<

[Whatever it is]

- -" เพิ่งเริ่มอ่าน season III แต่ยิ่งอ่านยิ่งอิน แนะนำให้เอาหญ้าให้พี่ยอดกิน เพื่อให้เหมาะกับขนาดสมองอะ