รอครับรอ
รีบเอามาลงนะครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ดีกัส สุถาพไปคัดออก
คุยกับคนอย่างไอ้ปาล์มไม่ต้องสุภาพมาก
เพราะมันจะคุยกันไม่รู้เรื่อง
เย้ๆๆๆๆ
รีบมาลงนะ รออ่าน หึหึหึหึ
มาบ่นรอบสองแล้วนะเรา
อายบ้างมั๊ย
(เล่นไม่รู้เรื่อง) <<ขัดรมตูจริง
เอ่อ...ตกลงจะออกแนวโหดกันหรอคร๊าบ ตบจู๊บบบตบจูบอะไรแบบนี้อะ
หรอ เรื่องมันเป็นงั้นหรอ
จริงอะ
ไม่น่าเชื่อนะ
สรุปที่พล่ามมา = ต้องการให้รออ่าน
ส่วนใครบอกให้มาต่อ ๕๕๕ ก็ต่อแล้วไง ฮิฮิ
เร็ทโกกกก
***
"ขึ้นรถมาสิเดี๋ยวไปส่ง"
"ไม่ต้องอะ เดี๋ยวเดินไปก็ได้"
"ขึ้นมาเหอะ มันดึกแล้วอันตรายนะ"
"มันจะอันตรายตรงไหนกัน เดินประจำ"
"ขึ้นมาเหอะ"
"ไม่อะ"
"จะขึ้นไม่ขึ้น"
"ไม่"
"โอ๊ยยยยยยยยยยย !!!" มันฉุดกระชากผมอย่างแรงแล้วจับยัดใส่รถของมัน
"เจ็บชิบหาย" ผมบ่นกับตัวเอง
. . . . .
. . . .
. . .
. .
.
Chapter Three
[Choc !!]
กดโทรศัพท์หาไอ้ปาล์มทันที
"ปาล์ม"
"ว่าไง"
"ว่างมั๊ย"
"ว่าง"
"มาหอกูหน่อยสิ"
"เออๆเดี๋ยวไป" หอผมกับหอไอ้ปาล์ม (ที่น่าจะเรียกให้ถูกคือหอพี่เซนต์) อยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่นัก
"ก๊อก ก๊อกก !!!"
มาไวจริงๆเลย
"เข้ามาดิ" ผมบอกไอ้ปาล์ม มันก็เดินเข้าห้องมาแต่โดยดี
"มีไรละมึง'
ผมก็เริ่มเล่าตั้งแต่ที่ผมไปฉุดน้องแพนขึ้นรถ . . . .
หลังจากที่ผมฉุดน้องแพนขึ้นรถเสร็จ ผมก็ขับรถไปที่หอน้องแพนทันทีเลย
ระหว่างทางก็เงียบทั้งรถ จนถึงหอน้องแพน ผมก็ยิบของจากด้านหลังออกมาให้
"น้องแพน นี่ขนมเค้กกับนมนะครับ ไว้กินเวลาหิวดึกๆจะได้ไม่ต้องออกมาข้างนอกนะมันอันตราย"
"......" น้องแพนเงียบ ไม่ตอบอะไรผม
"ฝันดีนะครับ" พอผมพูดจบ ผมถึงยอมกดปลดล็อครถให้ให้น้องแพนลง
และน้องแพนก็เปิดประตูออกไป โดยอ้าประตูทิ้งไว้อย่างนั้นแหละ...
"เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ"
"แล้วมันยังไง"
"ก็กู กูทำตามที่มึงบอกไง"
"แล้วไหนมึงว่าไม่กล้า"
"ก็กูกัดฟันทำนี่หว่า"
"แล้วมึงไปฉุดน้องเขารุนแรงขนาดนั้นเนี่ย มึงได้คิดก่อนมั๊ย ว่าน้องเขาแขนจะช้ำมั๊ย"
"ลืมม !!" ผมอุทานออกมา พร้อมวิ่งรีบยิบมือถือทันทีเลย
"เหี้ยช็อคมึงจะทำไร"
"โทรหาน้องเขา ว่าเจ็บมั๊ย"
"ไอ้ควาย มึงจะบ้าหรอ เพิ่งฉุดเขาขึ้นรถไปส่ง แล้วจะโทรไปขอโทษ"
"แล้วจะให้กูทำไง"
"'ในเมื่อมึงเริ่มที่จะเลว แล้วมึงก็ต้องเลวให้มากที่สุด"
"ห๊ะ !!!"
[PannnTer]
เป็นบ้าไรวะแมร่ง
อยู่ดีๆก็มากระชาก เอาขึ้นรถ
แล้วขับมาส่ง
ก่อนลงก็เอาเค้กกับนมให้ด้วย
มันจะทำบ้าอะไรของมัน
"คร๊อกกกกกกกกกกกกกกก" แหะๆ เสียงอะไรน่ะหรอ
"หิวอะ !!" ผมเดินบ่น บุกไปหาตู้เย็นทันที
"ว่าง"
"ว่างมาก"
"ไม่มีของกิน"
"มีแต่น้ำเปล่า ม๊ายยยยยยยยย ม๊ายยยยนะ !!"
"หิว หิว หิว" ผมวิ่งวุ่นรอบห้อง ซ้ายที ขวาที
"ก๊ออก ๆ"
"หิววว หิววว"
"ก๊อกก ๆ"
"ครับ" อ๊ากกก ใครมาเคาะประตูตอนหิวเนี่ยยย !!!!!!
"เป็นรึเปล่า ไอ้แพน"
"เปล่าอะ"
"เปล่าบ้าอะไร แมร่งเสียงดังกุกกัก"
"ก็หิวอะ"
"เหมือนเดิมเลยนะมึง หิวแล้วแหกปาก"
"หึ" ผมยักไหล่ แล้วหันหลังหนี
"หิว แล้วไมไม่หาไรกินอะ วิ่งวุ่นทำซากอะไร"
"ก็ตู้เย็นโล่งอะ"
"แล้วเค้กกล่องใหญ่ กับนมอีกแพ็คนึงตรงนู้นมันอะไร"
"ห๊าาาาาา" ผมหันขวับกลับไปมอง
"อยู่นั้นไง" มันชี้ไปทางโต๊ะอ่านหนังสือของผม
"เออ ขอบคุณมากวะธีร์"
"คร๊อกกกก .... แคร๊กกกก" ท้องร้องอีกแล้วเรา น่าอายจริง
"หิวก็แดรกซะ กูไปละ ง่วง"
"เออ ขอบคุณ"
"ล็อคห้องให้ด้วยนะ ไอ้ธีร์"
"อืมมม"
พอหันกลับออกไป ผมก็หันกลับไปมองเค้กกับนมเจ้าปัญหา
"คร๊อกกก"
"ไอ้ท้องทรยศ แมร่งถือว่าหิวหรอก ไม่งั้นไม่แตะหรอก"
ผมค่อยๆเปิดกล่องเค้กออกมา
'เค้กช็อคโกแลต ของชอบซะด้วย'
'นมก็ยี่ห้อโปรด'
.
. ผ่านไป 15 นาที
.
ก็เกิดซากศพ เนื่องจากมีคนได้ทำลาย
เค้กช็อคโกแลตไปครึ่งปอนด์ พร้อมกับนมอีก 3 ขวด
"อิ่มมมมมมมมมม"
ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ แปรงฟันก่อนนอนนะเด็กๆ
'ยิ้มหวานเชียวกู' ชมตัวเองนิดนึง
'อิ่ม แล้วยิ้ม นอนตายตาหลับ'
'เอ่ย ไม่ใช่ ต้องนอนหลับอย่างมีความสุข'
จนสุดท้าย ผมก็ต้องเอาเค้ก และนมไปแช่ไว้ในตู้เย็นซะ ไม่งั้นมดมันจะขึ้น
แม้ความจริงอยากจะเอาไปทิ้งด้วยซ้ำ [แต่มึงกินไปครึ่งปอนด์ กับนมอีกครึ่งแพ็ค]
"อย่างน้อยมันก็มีดี"
"เห้ย กูคิดอะไรถึงมันเนี่ย ทุเรศวะ"
"นอนดีกว่า"
'เค้กช็อคโกแลตชิ้นที่หนึ่ง'
'เค้กช็อคโกแลตชิ้นที่สอง'
'เค้กช็อคโกแลตชิ้นที่สาม'
'เค้กช็อคโกแลตชิ้นที่สี่'
'เค้กช็อคโกแลตชิ้นที่ห้า'
"เหี้ยไม่หลับวะ เปลี่ยนๆ"
'นมหวานกล่องที่หนึ่ง'
'นมหวานกล่องที่สอง'
'นมหวานกล่องที่สาม'
'นมหวานกล่องที่สี่'
'นมหวานกล่องที่ห้า'
"ตี๊ดด ตี๊ดดด"
"อีเวร กูเปิดซิมมาไว้โทร เสือกส่งเมสเสจมาตอนกูจะนอน ควายเอ่ย เดะแมร่งเปลี่ยนเครือข่ายแมร่งเลย"
"ใครส่งมาวะเนี่ย"
'วันนี้ขอโทษนะครับ เจ็บรึเปล่า ทานเค้กให้อร่อยๆนะ ฝันดีครับ'
ไอ้ดำแมร่งส่งเมจเสจมาขอโทษทำซากไร
ตอนทำเสือกโง่ ไม่ยอมคิด ควายเอ่ยยย !!!
เวลานับถอยหลัง
. 3
. 2
. 1
"ครอกกก....ฟี๊....ครอกกก....ฟี๊"
"ครอกกก....ฟี๊....ครอกกก....ฟี๊"
คนนอนหลับยาก
กับอีแค่โทรศัพท์กวนตอนดึก ทำไมถึงหลับไปได้ง่าย.ๆ . . . ว่ะเนี่ยยยยยย
[Choooccc]
'วันนี้ขอโทษนะครับ เจ็บรึเปล่า ทานเค้กให้อร่อยๆนะ ฝันดีครับ'
"อ่าวเวร ไอ้ปาล์มบอกให้เปลี่ยนเล่นบทเลว"
"แต่กูเสือกส่งข้อความไป"
"ชั่งเหอะ ถือซะว่าดีวันสุดท้าย"
. . . . .
. . . .
. . .
. .
.
***
มาเสริฟแล้วจ้า
รอบนี้สั้นกว่าแต่ก่อนนะ
แบบว่า หัวมันให้มาแค่นี้อะวันนี้
วันนี้ต้องไปขับรถบริการคุณพี่ด้วย เลยมาช้า และสั้น ฮิฮิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
