หวัดดีครับ
วันนี้มาซะเย็นเลย คงไม่ว่ากันนะครับ
พอดีเพิ่งเขียนเสร็จน่ะครับ
มันยาวๆๆๆๆๆ 55555
...................................
~~18~~
" แต่.....งะ งั้นก็ได้ครับ "
ผมพูดแล้วก็รีบขึ้นไปนั่งบนรถทันที
นึกถึงเรื่องรายงานแล้ว ผมก็อยู่ไม่สุข ถ้าไม่มีให้ส่งพรุ่งนี้ ผมคงแย่แน่ๆครับ
แต่ยังไม่ทันได้เข้าไปนั่งเลย ก็มีคนมาตะโกนเรียก
ผมก็หันไปมองครับ
" อ้าวพี่วุฒิ "
ผมหยุดยืน เมื่อพี่วุฒิเดืนตรงมาหา
" น้องวานจะไปไหนเหรอครับ ทำไมพี่โทรไปหาไม่ติดล่ะ "
" อ้อ พอดีวานลืมมือถือไว้น่ะ " ผมบอกพี่วุฒิ
" งั้นเหรอครับ พี่โทรไปไม่ติดก็เลยเป็นห่วง ขึ้นไปหาที่ห้องก็ไม่เจอน้องวานเลยสักครั้ง "
พี่วุฒิบอกผม
" ปัง "
ได้ยินเสียงประตูรถปิดเสียงดังด้วย
ผมหันไปมองก็เป็นพี่กัทแหล่ะครับนั่งอยู่ในรถแล้ว
หน้าก็บ่งบอกเลยว่าอารมณ์เสียสุดๆ
" ขอโทษครับพี่วุฒิ พอดีวานกลับไปบ้านมาตั้งหลายวันด้วยน่ะครับ " ผมก็หันมาบอกพี่วุฒิครับ
" ครับ แล้วนี่น้องวานจะไปไหนเหรอครับ " พี่วุฒิก็ถามผมอีก
" เอ่อ ไปธุระแป๊บนึงก็กลับครับ "
" อืม... "
พี่วุฒิหันไปมองพี่กัท
ที่ติดเครื่องแล้วเร่งเสียงดังด้วย
" พี่วุฒิมีธุระอะไรกับวานเหรอเปล่าล่ะครับ "
" ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอกครับ เห็นวานไม่เป็นอะไร พี่ก็สบายใจแล้วครับ "
" ขอบคุณครับพี่ งั้นวานขอตัวไปทำธุระก่อนนะครับ พี่เค้าคอยน่ะครับ " ผมบอก
" ครับ "
" แล้วค่อยคุยกันนะ ผมไปละครับ "
บอกพี่วุฒิ แล้วผมก็เข้าไปนั่งในรถ
ส่วนพี่วุฒิก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในคอนโด
พี่กัทหันมามองจ้องผมครู่หนึ่ง
แล้วพี่กัทก็ออกรถอย่างรวดเร็วเลยครับ
" โป๊ก.......โอ๊ย... "
เป็นอีกครั้งที่กระแทกกระจก
เสียงดังจนผมคิดว่าตัวเองคงหัวแตกไปแล้วล่ะครับ
รีบเอามือแตะดูทันที
พี่กัทหันมา แล้วมองหาที่จอดรถข้างทาง
ดูหน้าพี่กัทเค้าตกใจมากเลยนะครับ
" เป็นอะไรหรือเปล่า หัวแตกมั๊ย " พี่กัทถามผม
" พี่ห่วงผมด้วยเหรอครับ " พูดแล้วผมก็นํ้าตาคลอครับ
" ..............เอาน่า กูขอโทษนะ ไหนมาให้กูดูหน่อย "
พี่กัทบอกผม
ได้ยินพี่เค้าแล้ว ผมก็นั่งนิ่งยอมให้พี่กัทดูที่แผล
" โอ๊ย วานเจ็บนะพี่กัท "
พี่กัทแตะที่หน้าผากที่รู้สึกเจ็บจนผมต้องร้องออกมา
นํ้าตาไหลเลยครับ
" เจ็บเหรอ "
" อื้อ วานเจ็บค้าบ ฮือๆๆ "
ผมพูดไปแล้วร้องไห้ไป เมื่อเห็นมีเลือดติดมือพี่กัท
" ................ "
" พี่แกล้งวาน ฮือๆๆ " ผมร้องไห้ใหญ่เลยครับ
" ไม่เอานะ ไม่ร้องไห้ เพี้ยงงงครับคนดี พี่ขอโทษนะ "
พี่กัทพูดปลอบผม
พูดเพราะซะจนผมอดเงยหน้ามองพี่เค้าไม่ได้
" ฮือ...ฮือๆๆ "
" เงียบนะ ไม่เอาไม่ร้องไห้ คนดีของพี่ "
ยิ่งพี่กัทพูดปลอบผมเพราะๆแบบนี้
ทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่า ส่วนลึกๆแล้วพี่กัทอาจจะเป็นคนที่ดีมากคนหนึ่งก็ได้
อาจจะไม่เป็นเหมือนที่คนทั่วๆไปเห็นกัน
ตอนนั้นก็ไม่รู้สิครับ ผมคิดแบบนั้นจริงๆนะ
" ....ฮึก....ฮึก........ "
ได้ยินคำปลอบหลายครั้งเข้า ผมก็หยุดร้องไห้ เหลือแค่อาการสะอื้นเล็กๆให้เห็น
" น่ารักจังเลย ทนเจ็บอีกนิดนะ เดี๋ยวพี่หายามาทำแผลให้นะครับคนดีของพี่กัท "
ได้ยินพี่กัทพูด
เรียกผมว่าคนดีของพี่กัทแบบนี้แล้ว ผมน่ะรู้สึกดีมากๆเลยนะ
ไม่เคยมีใครเรียกผมแบบนี้มาก่อน
" ....ครับ........ "
" เอาผ้านี่กดที่แผลไว้ก่อนนะ "
พี่กัทพูดเมื่อเอาผ้าเช็ดหน้าของพี่เค้ามาเช็ดเลือดออกแล้วกดตรงแผลไว้
" พี่ค้าบ วานเจ็บอ่ะ เบาๆสิค้าบ "
" ขอโทษครับ น้องวานจับผ้าไว้นะ เดี๋ยวพี่ขับรถมองหาร้านขายยาก่อนครับ "
พี่กัทพูดจบก็ออกรถไป
พอเจอร้านขายยา ก็จอดรถแล้วเข้าไปซื้อ
ครู่เดียวพี่กัทก็ออกมาพร้อมกับถุงยา
แล้วพี่กัท ก็ทำแผลให้ผม
แปลกใจเหมือนกันครับ ที่พี่กัททำแบบนี้เป็นด้วย
ไม่นานก็เสร็จครับ
แผลดูเรียบร้อยดีครับ ตอนที่พี่กัททำแผลให้ผมนี่ ไม่รู้สึกเจ็บเลยนะ
ไม่คิดว่าคนตัวโตแบบพี่กัทจะมือเบาได้ขนาดนี้
" กินยานี่ด้วย จะได้ไม่ปวดแผล " พี่กัทส่งยามาจ่อที่ปาก
ผมก็จะหยิบ แต่พี่กัทไม่ยอมครับ
" อ้าปากสิครับ "
ผมก็อ้าปากตามที่พี่กัทบอก
แล้วพี่เค้าก็เอายาใส่ปาก ยื่นขวดนํ้าที่มีหลอดสีสวยให้ผมดื่ม
" ยังเจ็บอยู่มั๊ยครับ "
" เจ็บค้าบ " ผมบอก
ก็มันยังรู้สึกเจ็บอยู่น่ะครับ แต่ก็ไม่มากเท่าตอนแรกครับ
" งั้นเหรอ ไหนให้พี่ดูอีกทีซิ "
พี่กัทบอกผม แล้วยื่นหน้ามามองใกล้แผล
แต่พี่กัทไม่ได้มองแค่อย่างเดียว ดันจูบมาที่แผลของผมด้วย
" เพี้ยงงงงหายเร็วๆนะคนดี "
" ............. " เงียบเลยครับ
" เอ๊ะ ทำไมหน้าแดงจัง สงสัยท่าจะป่วย อย่างนี้ต้องเก็บตัวไว้ดูแลแล้วล่ะ "
พี่กัทแหย่ผมเล่นน่ะครับ
ก็ผมอายจนหน้าแดงน่ะครับ ไม่ได้เป็นเพราะป่วยหรอก
" ไอ้พี่กัทบ้า มาแกล้งวาน " ผมพูดเบาๆครับ อายนี่นะ แฮะแฮะ
" 555 น่ารักจริงๆนะเรา " พี่กัทหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเลยครับ
แล้วพี่กัทก็ขับรถออกไป
ผมก็นั่งมองข้างทางไปเรื่อยๆ
เริ่มปวดหัวนิดๆแล้ว หลับตาลงเพื่อพักสายตาชั่วครู่
แต่เป็นเพราะยาคงออกฤทธ์ ผมเลยหลับไปโดยไม่รู้ตัวเลยครับ
๐
๐
" อ๊ะ...ปล่อยนะ พี่กัทจะทำอะไรน่ะ "
ผมร้องโวยวาย และก็ดิ้นไปพร้อมกันด้วย
เมื่อรู้สึกตัวตื่นตอนที่พี่กัทกำลังอุ้มผมเดินเข้ามาในบ้านที่ไหนสักแห่ง
" อยู่เฉยๆน่า เดี๋ยวก็ตกนะไม่กลัวเจ็บเหรอ "
" ไม่กลัว ไม่เอานะปล่อยวานสิ ปล่อย... "
ผมไม่หยุดร้องครับ
ก็กลัวนี่ครับ ไม่รู้ว่าพี่กัทจะพาผมไปที่ไหน
" เงียบนะ พี่จะพาไปนอนไงล่ะ "
" ไม่เอาครับ พี่ปล่อยวานเลยนะ ฮือๆๆ "
ผมร้องไห้อีกแล้ว
เวลาที่ไม่ค่อยสบายแบบนี้ ผมมักจะขี้แยน่ะครับ
มันเป็นนิสัยแย่ๆของผมที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดน่ะครับ
" ไม่เอาไม่ร้องไห้สิ หยุดดิ้นด้วย ถ้าไม่หยุดจะโยนทิ้งให้ตกบันไดเลย ไม่เชื่อก็ลองสิ "
พี่กัทพูดเสียงดุ
ผมหันมองก็รู้ว่าตอนนี้พี่กัทอุ้มผมอยู่ตรงกลางบันไดบ้านครับ
" ฮือๆๆ ไม่ร้องแล้ว พี่กัทอย่าทิ้งวานนะคร้าบ "
" ครับ ไม่ทิ้งหรอกครับ ห้ามดิ้นด้วยนะ เดี๋ยวพี่พาไปนอน "
พี่กัทพูดเสียงอ่อนโยน
แล้วพอผมหยุดดิ้นหนี พี่กัทก็อุ้มผมเดินขึ้นบันไดต่อ จนไปถึงห้องๆหนึ่ง
" กอดคอพี่ไว้นะ เดี๋ยวจะตก "
พี่กัทบอก ผมก็โอบกอดคอพี่กัทเอาไว้อย่างว่าง่าย ก็กลัวตกนี่ครับ แฮะแฮะ
แล้วพี่กัทก็เปิดประตูเข้าไป
ในห้องกว้างพอประมาณ มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบแทบจะทุกอย่าง
พี่กัทอุ้มผมเดินมาวางลงบนที่นอน
" อะไรกันน่ะ เสียงดังไปหมดเลยไอ้กัท "
เสียงผู้หญิงดังมาจากประตูห้องนอน ที่เปิดอ้าอยู่ยังไม่ได้ปิด
" อ้าวพี่กิ๋ม กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย " พี่กัทหันไปมองแล้วก็ถามพี่ผู้หญิงคนนั้น
" ก็เมื่อหัวคํ่านี่แหล่ะ แล้วนั่นไปพาใครมาน่ะ " พูดแล้วมองจ้องผม
" อ้อ นี่น้องวานครับ " พี่กัทบอกพี่ผู้หญิง
" นี่เหรอ ใช่คนนั้นที่พาไปบ้านยายหรือเปล่า " พี่ผู้หญิงรีบถามพี่กัททันทีที่พี่กัทพูดจบ
" ใช่ คนนี้แหล่ะพี่กิ๋ม "
" น้องวานครับ นี่พี่สาวพี่เองชื่อพี่กิ๋มน่ะครับ " พี่กัทหันมาบอกผม เมื่อนึกได้มั้งครับ
" เอ่อ...สวัสดีครับพะ พี่กิ๋ม "
ผมทักทายพร้อมยกมือไหว้ด้วย
" อุ๊ย...น่ารักจัง ไหนๆ ขอพี่กอดหน่อยสิจ๊ะ "
พี่กิ๋มพูดจบ ก็เดินรี่เข้ามาอ้าแขนกอดผม แล้วยังหอมแก้มผมทั้ง 2 ข้างด้วย
" ............ " ผมงง ทำอะไรไม่ถุกเลยครับ
" น่ารักจัง ตัวก็หอมมากๆ โอ้ยตายละชั้น "
พี่กิ๋มพูด แล้วยิ้มแก้มแดงเลยครับ
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้นน่ะ งงมากครับ
หันไปมองพี่กัท ก็เห็นพี่กัทมองที่ผมอยู่แล้วแถมยังยิ้มให้ด้วย
พี่น้อง 2 คนนี้เป็นอะไรกันเนี่ย..............
" แล้วนี่ เป็นอะไรน่ะน้องวาน "
พี่กิ๋มถามเมื่อเห็นแผลที่หน้าผากของผม
" เอ่อ...มะไม่มีอะไรครับ "
ผมบอกแต่ตามองหน้าพี่กัท พี่กิ๋มก็มองพี่กัทด้วยตามผม
" แกงั้นเหรอ ไอ้กัท นี่ไปทำอะไรน้องเค้าน่ะไอ้กัท ดูสิน้องเค้าเจ็บตัวเลยน่ะ "
พี่กิ๋มเปิดฉากถามพี่กัทครับ
ผมก็ได้แค่มองตาปริบๆ ไม่รู้จะพูดแทรกอะไร
" ก็ผมไม่ทันได้ระวัง.......... " พี่กัทอํ้าอึ้งบอกพี่กิ๋มครับ
" ไม่ต้องมาพูดอย่างนี้เลย ไอ้ใจร้อนน่ะเลิกได้แล้วนะ ชั้นรู้หรอกว่าแกน่ะต้องใจร้อนอะไรสักอย่างแน่ๆ "
" โธ่พี่ขี้บ่นจัง เอาเป็นว่าผมยอมรับว่าผมผิดแล้วกัน "
" นั่นไงชั้นว่าแล้ว แล้วน้องเค้าเจ็บแบบนี้แล้ว จะทำยังไงล่ะ "
" ก็ให้น้องวานนอนกับผมที่นี่ก่อนน่ะพี่ "
" นี่ แกอย่าไปทำอะไรกับน้องมันนะ "
" รู้น่าพี่ ผมไม่ทำอะไรน้องมันหรอก "
" แต่ถ้ารักน้องเค้า ก็ไม่เป็นไร "
โอย..แย่เลยครับ ได้ยินพี่กิ๋มพูดแล้วผมอยากจะบ้า
" อ้าวพี่ พูดเหมือนยุผมเลยนะ "
" ก็ชั้นชอบน้องวานคนนี้นี่ ดูสิน่ารักจัง ชั้นว่าเหมาะกับแกนะเนี่ย "
" อะไรพี่ ผมยังชอบผู้หญิงอยู่นะ " พี่กัทรีบพูดปฏิเสธทันทีครับ
" ชั้นไม่เชื่อ แต่ชั้นรู้ว่าแกน่ะชอบน้องวานนะ "
" ทำไมพี่ถึงคิดอย่างนั้นล่ะ " พี่กัทหันมามองหน้าผมด้วย
" ก็จะไม่ให้ชั้นคิดได้ยังไงล่ะ ก็แกเคยพาใครมานอนที่นี่ซะที่ไหนล่ะไม่ว่าจะใครก็ตาม "
" ก็ผม....... "
" บอกชั้นมาตรงๆเลยนะไอ้กัท ว่าแกชอบน้องวานใช่มั๊ย "
พี่กิ๋มถามพี่กัทอย่างตรงๆเลยครับ นี่พี่เค้าจำได้มั๊ยว่าผมนั่งอยู่ด้วยน่ะ
" ผมชอบ ชอบมากๆด้วย "
พูดแล้วมองหน้าผม
ได้ยินพี่กัทพูดออกไปแล้ว ผมแทบช็อค
นี่พี่กัทชอบผมจริงๆเหรอเนี่ย
พี่กัทก็เดินมาที่ผมนั่งอยู่ด้วย
" ชั้นว่าแล้ว ได้ยินแกบอกแบบนี้แล้วก็วางใจ ดูน้องเค้าดีๆนะไอ้กัท "
" พี่ไม่ว่าผมเหรอ ที่ผมเอ่อ...ชอบ ชอบน้องวานน่ะ "
เสียงพี่กัทถาม อย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก
" ชั้นจะไปว่าทำไมล่ะ ก็ชั้นน่ะชอบให้หนุ่มๆหน้าตาดีมาคู่กัน โดยเฉพาะน้องคนนี้นี่ ชั้นเชียร์แกขาดใจเลย "
" จริงดิพี่ ไม่โกหกผมนะ "
โกหกเถอะครับ อันนี้ผมคิดเองในใจ แฮะแฮะ
" เออสิ ชั้นเคยพูดโกหกซะที่ไหนกันล่ะ "
คำตอบที่ทำเอาผม..คิดอะไรไม่ออก
" ขอบคุณครับพี่ พี่นี่เป็นพี่สาวที่สุดยอดไปเลย "
" ย่ะ แล้วนี่ก็ให้น้องวานเค้านอนได้แล้ว ดูสินั่งหน้าแดงอย่างนั้น ไข้ขึ้นอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้ "
พี่น้อง 2 คนนี้ผมว่าพอๆกันน่ะแหล่ะครับ
จะพูดแหย่อะไรก็ยังพูดเหมือนกันเลย
" .................... " พี่กัทเงียบครับ แต่ก็กลั้นยิ้ม
" นี่พี่มีอะไรจะบอกน้องวานนะ " พี่กิ๋มเดินมาที่ผม แล้วก็ก้มลงมากระซิบเบาๆให้แค่ผมได้ยิน
" ..................... "
" กระซิบอะไรน่ะพี่ บอกมาเลยนะ " พี่กัทถามครับ
" เรื่องอะไรจะบอกยะ อย่าลืมนะน้องวาน พี่ไปนอนก่อนละจ๊ะ "
พี่กิ๋มพูดจบ ก็ก้มมาหอมแก้มผมอีกครั้ง แล้วก็เดินออกไป
โดยหันมายิ้มแกล้งพี่กัทด้วย
พอพี่กิ๋มออกไปแล้ว
พี่กัทก็ไปปิดประตูห้อง แล้วเดินมาหาผม
" ตะกี้พี่สาวพี่มันพูดอะไรน่ะ "
พี่กัทถามผม คงจะอยากรู้มากแน่ๆ
" ไม่บอกครับ บอกไม่ได้ "
" น่า บอกพี่มาเถอะครับ นะครับน้องวาน "
แย่อีกแล้วครับ....
พี่กัทพูดอ้อนผม เป็นสิ่งที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อนเลย
เป็นอย่างที่ผมเคยคิดไว้จริงๆด้วยว่าพี่กัทน่ะอาจจะมีอะไรที่ดีๆมากกว่าที่เห็นภายนอก
แล้วตอนนี้สิ่งดีๆที่ผมคิด ก็ให้ผมได้เห็นอีกอย่างหนึ่งแล้วครับ
" ไม่บอกครับ.....วานง่วงแล้ว นอนดีกว่าครับ "
พูดจบ ผมก็ล้มตัวลงนอน
ไม่สนใจแล้วว่า ที่นี่มันเป็นที่ไหน ห้องนอนของใคร
แล้วใครที่จะนอนข้างผม
ไม่กลัวพี่กัทหรอกครับว่าจะมาทำอะไรผมหรือเปล่า
ผมมั่นใจในคำพูดที่พี่กัทบอกพี่กิ๋ม
ไม่รู้สิครับ ใครๆอาจจะว่าผมซื่อหรือไม่ทันใคร
แต่ผมก็มั่นใจในความคิดความรู้สึกของตัวเองครับ....และมั่นใจด้วยว่า พี่กัทเป็นคนดีมากคนหนึ่ง.........
๐
๐
๐
...................................
จบตอนนี้นะครับ วันจันทร์ค่อยเจอกันใหม่น้า
เรื่องของผมนี่ยังไม่จบหรอกนะ ยังอีกยาวเลย วุ่นวายก็อีกเยอะครับ ตามอ่านไปเรื่อยๆนะครับ
ขอบคุณทุกๆคนครับ
วันวานครับผม...^_^...
หัวข้อ: ...จะคนนี้หรือคนไหนก็รักนายคนเดียว... (อ่าน 445336 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก